Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 105 ความจริง

ตอนที่ 105 ความจริง

 

มาดามโครเดอร์มั่นใจว่าเนื้อหาของบทนั้นรุนแรงกว่าของนักเขียนบทละครของฟารัคซี่

 

แม้ว่าจะมีนักเขียนบทละครจํานวนมากในฟารัคซี่ชื่นชอบการสร้างสรรค์ผลงานเพื่อเยาะเย้ยชนชั้นสูง หาก “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” นี้ปรากฏเป็นภาพยนตร์ มันจะทําลายเครื่องแต่งกายที่มีสีสันของละครเวที นําเลือดกับความตายมาฉายต่อหน้าผู้ชม

 

เป็นเพียงพล็อตของผู้บังคับใช้กฎหมายที่ฆ่าครอบครัวของมาทิลด้าอย่างไร้ความปราณี หากสิ่งนั้นปรากฏต่อหน้าผู้ชมเป็นภาพยนตร์ มันคงเหมือนกับการแสดงการสังหารหมู่นองเลือดต่อหน้าพวกเขา!

 

หากเป็นเช่นนั้น มันไม่เพียงจะทําให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ในสถานที่ที่มีความขัดแย้งอย่างฟารัคซี่ และนอร์แลนด์ แต่ยังจะทําให้เกิดความโกลาหลแบบเดียวกัน แม้แต่ในประเทศที่มีนิสัยไม่ยอมแพ้อย่างประเทศแห่งเหล็กและประเทศแห่งน้ําแข็ง

 

ทั้งหมดที่กล่าวมามาดามโครเดอร์สามารถเห็น “การเปลี่ยนแปลง” ในบทได้ เหตุผลที่นางตามหาโจชัวก็เพราะภาพยนตร์เป็นตัวเปลี่ยนแปลงการแสดงตามปกติ

 

สิ่งที่แสดงในละครเวทีนั้นสมบูรณ์แบบเกินไป สวยเกินไป และไม่สมจริง

 

คนป่าเถื่อนเหล่านั้นไม่สามารถชื่นชมศิลปะได้ คนป่าเถื่อนเหล่านั้นคิดเกี่ยวกับการต่อสู้อยู่ตลอดทั้งวัน นั่นทําให้พวกเขาวิพากษ์วิจารณ์ละครเวที

 

มาดามโครเดอร์มั่นใจว่า “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” นี้ ไม่ใช่สิ่งที่นายกรัฐมนตรีเหล็กกล้าเรียกว่า “สิ่งหลอกลวงเด็กผู้หญิง” อย่างแน่นอน

 

นางพอใจกับบทนี้มาก แต่ในขณะเดียวกัน นางก็มีคําถามบางอย่างกับโจชัว

 

“นี่คือภาพยนตร์รักหรอ?”

 

บทที่โจชัวให้มาดามโครเดอร์มาแบบปุบปับโดยมาทิลด้าขอความช่วยเหลือจากปีศาจเพื่อนบ้านของนาง หลังจากที่ครอบครัวของนางถูกสังหารโดยผู้บังคับใช้กฎหมาย

 

มาดามโครเดอร์อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป แต่เมื่ออยู่กับละครเวทีมานานหลายปี ประสบการณ์ของนางบอกกับนางว่าบทต่อไปนี้อาจเกี่ยวข้องกับความรัก

 

“เรื่องนั้น โดยส่วนตัวแล้วมาดามโครเดอร์ ข้ารู้สึกว่าแง่มุมที่มีเสน่ห์ที่สุดเกี่ยวกับรูปแบบศิลปะต่างๆ อย่างเช่น ภาพวาด นวนิยาย และภาพยนตร์ อยู่ที่ว่าแต่ละคนมีมุมมองที่แตกต่างกันอย่างไร ความคิดเห็นของทุกคนที่มีต่อศิลปะนั้นเป็นความจริง มีเพียงมาสยเท่านั้นที่สามารถตัดสินใจได้เองว่า ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักหรือไม่” โจชัวกล่าว

 

“ข้าชอบมุมมองของเจ้า ถ้าอย่างนั้นเจ้าวางแผนจะเลือกใครให้เป็นนักแสดงนําหญิงของภาพยนตร์เรื่องนี้”

 

มาดามโครเดอร์ถามคําถามต่อไป นั่นคือสิ่งที่นางกังวลมากที่สุด

 

ตั้งแต่อายุและรูปลักษณ์ภายนอกของมาทิลด้า นักแสดงนําหลักต้องเป็นแกลโลลี่นักแสดงหญิงที่มีชื่อเสียงที่สุดของคณะละครห่านดําเท่านั้นที่จะเหมาะสมที่สุด

 

“ทางเลือกแรกสําหรับข้าคือลูกสาวของท่าน”

 

โจชัวรู้สึกว่าการสมคบคิดของเขาที่จะล่อลวงลูกสาวของมาดามโครเดอร์นั้นน่าจะถูกนางดูออก ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ปกปิดมันอีกต่อไป

 

เมื่อได้ยินคําตอบของโจชัว มาดามโครเดอร์ก็เงียบไปชั่วขณะ

 

อันที่จริงมาทิลด้า นักแสดงนําหญิงเรื่อง “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” เหมาะกับลูกสาวของนางมาก เรียกได้ว่าเป็นบทบาทที่สร้างขึ้นเพื่อลูกสาวของนางโดยเฉพาะ

 

มาดามโครเดอร์มั่นใจว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะสามารถสร้างความโกลาหลครั้งใหญ่ได้ อิทธิพลของภาพยนตร์เรื่องนี้จะเหนือกว่า “โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” อย่างแน่นอน

 

หากแกลโลลี่เป็นนางเอก ชื่อเสียงของนางในฐานะดอกไม้แห่งฟารัคซี่จะสูงขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทุกคนจะจดจําภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเป็นหนึ่งในภาพยนตร์คลาสสิก พวกเขาอาจจําได้ว่านางเป็นนักแสดงนํา

 

แต่…. มาดามโครเดอร์รู้สึกว่าอารมณ์ของมาทิลด้า, นางเอกนั้น ช่างดื้อดึงเกินไป

 

นางหวังว่าลูกสาวของนางจะเป็นคนที่สง่างามและมีเกียรติ

 

“คุณภาพของนักแสดงที่โดดเด่นคือสามารถแสดงตัวละครได้ทุกประเภท

 

โจชัวเห็นความลังเลใจของมาดามโครเดอร์ เป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีใครอยากให้ลูกสาวพูดจาหยาบคายแบบนั้น

 

ความจริงก็คือบทที่โจชัวมอบให้มาดามโครเดอร์เป็นเวอร์ชันที่เขาเซ็นเซอร์ไปแล้วเช่นกัน

 

“ข้าขอคิดดูอีกที แต่คณะละครห่านดําจะไปที่ถนนกระรอกในวันพรุ่งนี้ ข้าจะจัดผู้คุ้มกันเพื่อไปปกป้องพวกเขา”

 

มาดามโครเดอร์ยังคงลังเล ในที่สุดนางก็ตัดสินใจคิดทบทวน

 

“ถ้าเช่นนั้น ข้าขอตัวก่อน”

 

โจชัวหยิบบทขึ้นมาจากโต๊ะ และออกจากคฤหาสน์ของมาดามโครเดอร์ เมื่อโจชัวปิดประตูและเดินออกไปพร้อมกับซิริ พวกเขาก็ได้รับการต้อนรับจากพ่อบ้านวัยกลางคนทันที

 

“กระผมเตรียมอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว ท่านสองคนอยากทานอาหารด้วยกันก่อนไหมครับ?”

 

พ่อบ้านเป็นผู้นําทางให้โจชัวและซิริ เมื่อมองไปที่พ่อบ้าน โจชัวก็รู้สึกอึดอัดอีกครั้ง

 

“ขอบคุณสําหรับความตั้งใจของเจ้า แต่เราจะไม่อยู่ทานอาหารเย็น นอกจากนี้ลูกสาวของเจ้าพอใจกับตุ๊กตาที่ข้าให้ไหม?”

 

โจชัวเดินตามพ่อบ้านวัยกลางคนไปที่โถงทางเดินชั้นหนึ่งของคฤหาสน์ เมื่อพวกเขามาถึงทางเลี้ยว โจชัวก็หยุดกะทันหัน

 

ซิริที่ติดตามโจชัวมา ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง และแอบจับไม้เท้าของนางแน่นขึ้น

 

“ตุ๊กตา…”

 

พ่อบ้านวัยกลางคนตะลึงกับคําถามนั้นชั่วครู่

 

“ข้าไม่แน่ใจ ท่านให้อะไรลูกสาวข้าด้วยหรอ?” เขาตอบโจชัวด้วยน้ําเสียงที่สงบเช่นเดิม

 

คําตอบของเขาถูก นอกเหนือจากการเยี่ยมชมคฤหาสน์ครั้งล่าสุด โจชัวไม่ได้พูดคุยอะไรกับพ่อบ้านวัยกลางคนอีกเลย

 

“นั่นเป็นความจริง เหนือสิ่งอื่นใด ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะมีลูกสาว”

 

น่าเสียดาย แม้ว่าพ่อบ้านจะตอบถูก โจชัวก็ยังเลือกที่จะเชื่อสัญชาตญาณของตัวเอง หมอกสีเทาเริ่มกระจายออกจากมือของเขา

 

เวทมนตร์โกลาหลจํานวนเล็กน้อยห่อหุ้มพ่อบ้านไว้ มันจะไม่ทําให้เขาได้รับอันตรายใดๆเลย แต่ก็เพียงพอที่จะส่ง ผลต่อการใช้เวทย์มนตร์และผลกระทบพิเศษของบางเผ่าพัน

 

แสงอ่อนๆจากพ่อบ้านวัยกลางคนแตกเป็นเสี่ยงๆ จากนั้นรูปร่างหน้าตาของเขาก็กลายเป็นดาร์คเอลฟ์รูปร่างสูง และมีรูปร่างสูงใหญ่

 

“นี่คือรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเจ้าหรือ?”

 

โจชัวฟื้นพลังเวทย์มนตร์ของเขา เขาเหลือบมองไปรอบๆ นี่เป็นมุมที่ห่างไกลจากคฤหาสน์ของแกรนดัชเชส เขาไม่เชื่อว่าจะมีการลาดตระเวนมาถึงตรงนี้

 

หลังจากยืนยันว่าไม่มีใครอยู่ในบริเวณใกล้เคียง โจชัวก็หันไปมองดาร์คเอลฟ์ ซิริก็ตื่นตัวเต็มที่เช่นกัน

 

โจชัวคิดว่าร่างจริงของดาร์คเอลฟ์คือผู้หลอกลวง

 

“แล้วแต่เจ้าจะจินตนาการ”

 

ดาร์คเอลฟ์ไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าชายปีศาจจะระมัดระวังขนาดนี้ แต่ถึงแม้นางจะถูกมองผ่าน นางก็ยังรักษาความสงบของนางไว้

 

“ข้าไม่สนใจเชื้อชาติของเจ้า ข้าอยากรู้ว่าเจ้าเป็นใคร และเจ้าแอบฟังข้อมูลลับอะไรจากข้า เพื่อแลกกับสิ่งที่เจ้าได้รับจากข้า ข้าควรจะรู้เรื่องของเจ้าสักเล็กน้อยว่าไหม?”

 

ดาร์คเอลฟ์ต้องแอบฟังความเชื่อมโยงระหว่างโจชัวกับแกรนดัชเชสแห่งป่าดําของฟารัคซี่

 

โจชัวเปิดประตูอย่างกะทันหัน ไม่มีใครสามารถระบุได้ว่าโจชัวกําลังจะออกมา นอกจากนี้ดาร์คเอลฟ์ยังมั่นใจในตัวนางมาก

 

ในขั้นต้น โจชัวไม่ได้สนใจดาร์คเอลฟ์มากนัก แต่เมื่อนางเข้ามาหาเขา เขาจะไม่ยอมให้นางหนีไปแน่