Breakthrough with the Forbidden Master - ตอนที่ 6

ตอนที่6

 

”ยังไงก็เถอะ รีบทำมันให้เสร็จดีกว่า”

 

โจทย์ปัญหาที่มาหลายชุดจากซาดีซที่มอบมาเป็นบทลงโทษ

 

ถึงแม้ผมจะโคตรเศร้า แต่ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากไปนั่งที่โต๊ะแล้วเริ่มทำ

 

[โฮ่~…เจ้าเริ่มทำโดยไม่อู้เลยหรอเนี่ย]

 

”เพราะว่าซาดีซโกรธอยู่…ถึงผมจะไม่ค่อยชอบ…แต่เดี๋ยวมีปัญหาแน่ๆ”

 

[……]

 

”นี่ อย่าเงียบสิ มันอึดอัดนะ”

 

[ไม่ๆ ใช่สิเอ่อ…นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นท่าทางกับน้ำเสียงของเจ้าแบบนี้หนะ]

 

จอมมารจ้องมาที่ผมเหมือนกับว่าเขาประทับใจที่ผมเชื่อฟังซาดีซแต่โดยดี

 

หลังจากพูดคุยกันอีกไม่กี่คำ ผมก็ให้ความสนใจไปที่โจทย์คณิตเวทย์

 

”…ไหนดูสิ…แยกสมการออกมา…แล้วแทนค่ามันแบบนี้”

 

ข้อสอบของซาดีซยสกกว่าในห้องเรียนนิดหน่อย

 

ที่แย่กว่าคือ ซาดีซไม่เคยให้คะแนนบางส่วน เวลาวิธีทำถูกแต่คำตอบผิด

 

เพราะแค่คำตอบถูกหรือว่าผิด มันเลยต้องใช้เวลาพอสมควรในการตรวจทาน

 

[หือ~…สูตรมีอะไรรึเปล่า]

 

”โอ้ย ผมใช้ความคิดอยู่ อย่าพึ่งพูดแทรกได้มั้ย”

 

จอมมารดูท่าจะเบื่อและก็ดูโจทย์ที่ผมกำลังทำอยู่

 

ละพอดูคำตอบของผม จอมมารก็…

 

[…หืมม…ความสามารถเบื้องต้นที่โรงเรียนของเจ้าน่าจะสูงกว่าพ่อนะเนี่ย]

 

”หวา-?”

 

ผมสะดุ้งตกใจจนเผลอทำปากกาที่ถืออยู่หัก

 

”เอ๋…เอ่อ…อะไรนะ? เอ่อเหนือกว่า…พ่อหรอ?”

 

[หืมม? มีอะไรแปลกๆรึไง? ไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าคิดยังไง แต่เขาไม่ใช่แค่ไอโง่คนนึงที่ไม่ได้มีอะไรดีตอนอยู่โรงเรียนหรอกหรอ?]

 

มันเป็นครั้งแรกเลยนะที่มีคนบอกว่าผมยอดเยี่ยมกว่าพ่อ

 

มันเป็นเรื่องจริงที่ในตอนอยู่ที่โรงเรียน พ่อของผมก็ไม่ค่อยฟังอาจารย์สอนสักเท่าไร

 

สิ่งเดียวที่เป็นคำชมเล็กๆน้อยๆที่มักพูดกับผมคือ “นายดูแน่วแน่กว่าพ่อนะ”

 

เพราะงั้นผมเลยตกใจกับคำพูดที่ว่า “ยอดเยี่ยมกว่าพ่อ”

 

[เอ่อ…แต่พูดก็พูดเถอะ ความสามารถในการแก้โจทย์เลขมันใช้ในการต่อสู้จริงๆหรือในการวิจัยเวทไม่ได้ด้วยซ้ำ]

 

”เอ๋…”

 

[ต่อให้ได้ใช้ มันก็เอาไว้โชว์เท่ในโรงเรียนอย่างเดียวนั่นแหละ…พูดอีกอย่างก็ เรียนไว้สอบ]

 

ทุกคนคงต้องเคยคิดสักครั้งแหละว่า ‘เราจะจำไอเรื่องพวกนี้ไปทำสวรรค์วิมานอะไร?’ อย่างน้อยสักครั้งแน่ๆ คำตอบจากปากจอมมารเลยนะคือ ‘โคตรไร้ประโยชน์’ ไม่ต้องจำ!

 

[อะไรกัน แป๊บเดียวก็หัวห้อยแล้วหรอ แล้วมือหละ ยังอยู่ดีมั้ย]

 

”ความผิดใครหละโว้ย”

 

ทำไมผมยังทำอะไรแบบนี้หละเนี่ย? เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเป็นไองั่งแล้วสิ

 

[ดังนั้นมนุษย์โคตรไร้ประสิทธิภาพ ทำไมถึงทุ่มเวลาไปกับเรื่องที่ไม่ได้ใช้ในชีวิตหละ? คำตอบจะสำคัญมั้ยหละ?

 

พอบ่นกับผมที่มือผมหยุดเสร็จ จอมมารก็บอกว่าไอที่ผมทำอยู่มันไร้ประโยชน์ตั้งแต่แรกซะงั้น

 

”ไร้ประโยชน์หรอ?”

 

[เออสิ แทนที่จะนั่งทำไปแบบนี้ ใช้เครื่องคิดเลขไม่ง่ายกว่าการคิดแก้สมการรึไง]

 

ผมไม่เข้าใจที่จอมมารพูดเลยแฮะ

 

”เอ๋ เครื่องคิดเลขหรอ มันคือไรอะ?”

 

[เอ่อ มันคือ…มันจะช่วยคิด…โจทย์ที่มนุษย์อย่างเจ้าคิดไม่ได้…โดยไม่ต้องทำอะไรเลย]

 

จอมมารพูดพึมพัมเหมือนกับเขาพึ่งนึกได้เกี่ยวกับความสงสัยของผม หลังจากบรรยากาศเป็นไปด้วยความเงียบแป๊บนึง จอมมารก็ให้ข้อเสนอกับผม

 

[เอาหละ ถ้าเจ้าออกไปไม่ได้จนกว่าจะทำเสร็จ…ข้าจะช่วยด้วยละกัน]

 

”ช่วยกันหรอ? อะไรนะ? นายบอกว่านายจะช่วยทำมันหรอ?”

 

[เปล่า เอาหละทำตามที่ข้าบอก…วาดวงเวทย์สัญญาเพื่อที่จะได้เครื่องมือเวทย์ซะ]

 

”วงเวทย์?”

 

นี่เขาจะให้ผมทำพิธีเพื่อที่จะเรียนเวทมนต์บางอย่างหรอ

 

[พลังและความแม่นยำของเวทย์มนต์เพิ่มจากการฝึกฝน บางเวทย์มนต์ก็ไม่สามารถเรียนเวทย์เริ่มต้นได้ นอกจากทำสัญญาจากการสร้างวงเวทย์ พูดมากไปละ เจ้าเคยวาดวงเวทย์มั้ยเนี่ย?]

 

”ออกจะบ่อย ใครจะไม่เคยเรียนเวทย์พื้นฐานพวกเวทย์เสริมพลัง เวทย์ลม เวทย์แสง เวทย์ดิน จากการทำสัญญาด้วยตัวเองบ้างหละ? ทางเดียวที่จะเติบโตชึ้นได้ก็ต้องทำอะไรด้วยตัวเองทั้งนั้นหละ ซาดีซก็…”

 

[หืมมม สำหรับอันนี้ คงพอได้แหละ เยี่ยม…วาดดาว6ดวงที่พื้น แล้วก็เขียนบทสวดที่ข้าพูดตอนที่สร้างเวย์มนต์ด้วย]

 

”…แน่ใจนะ…มันจะมีอะไรเกิดขึ้น?”

 

[เจ้าควรรีบทำซะ!]

 

ผมถูกสั่งให้สร้างวงเวทย์ขณะที่กำลังเรียนอยู่

 

ถ้านายจะอยากจะให้มันเสร็จเร็วๆเพื่อที่จะได้ออกไปไวๆ ถ้ามีเวลามาทำอย่างนี้ ช่วยผมแก้สักข้อก็ยังดี

 

ยังไงก็ตาม จอมมารก็ยังยืนยันว่ามันจะได้ผล

 

ไม่รู้ทำไมแต่ผมก็สนใจมัน

 

[บทสวดคือ Wendow Zuma ai Kuroso futo futsu benriri …เอาหละ ท่องมันเลย]

 

แน่ใจนะเนี่ย ผมท่องมันโดยที่ไม่เห็นเคยได้ยินคาถานี้เลย

 

พูดอีกอย่างก็คือ มันเป็นเวทย์ส่วนตัวของจอมมาร…?

 

“วะ-เวทย์นี้คือเวทย์อะไร?”

 

ถ้ามันเป็นเวทย์ส่วนตัวของจอมมาร ผมก็รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกับเด็กได้ของเล่นใหม่

 

มันไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะเป็นผู้ทำลายมวลมนุษย์รึเปล่า เพราะผมก็จะใช้เวทย์ของราชาปีศาจไง

 

และเวทย์นั่นคือ…

 

[เวทย์คิดเลข {Exail} ]

 

”มันดีแน่นะ?”

 

ผมไม่เคยได้ยินชื่อเวทย์นี้เลย มันคือเวทย์อะไรกัน? ช่างมันเถอะ

 

”หืม… เอ่อ เอาหละ ไม่ว่าจะเกิดอะไร ทำสัญญากับข้าซะ Wendow zuma ai kuroso futo feisu benrii … พลังที่ข้าต้องการคือ{Exail} ! “ (อันนี้เป็นท่องคาถาเลยขอใช้คำว่าข้านะครับ) “

 

หลังจากที่ผมท่องมันไป ผ่านไปสักพักผมก็พูดต่อ

 

แสงซีดๆสว่างออกมา วงเวทย์อยู่ในร่างกายของผม ห่อหุ้มมันยอผู้ มันรู้สึกเหมือนสวมอะไรใหม่ๆ

 

”…แบบนี้…โอเคใช่มั้ย?”

 

[พอแล้วหละ]

 

วงเวทย์ที่พื้นหายไปทั้งหมด มันเป็นข้อพิสูจน์ว่าผมเรียนเวทย์ใหม่ไปได้ด้วยดี

 

”แล้ว…? ต้องทำไงต่อ?”

 

[ร่าย {Exail} คิดสมการไว้ในหัว แล้วกำหนดตัวเลข บทร่ายก็เหมือนคาถาก่อนหน้านี้นั่นแหละ]

 

”ขะ-เข้าใจแล้ว…Wendow zuma ai kuroso futo feisu benrii”

 

ร่ายแล้ว มีอะไรมั้ย?

 

ผมรู้สึกนิดหน่อย ไม่สิ มันมากขึ้นและก็มากขึ้น เหมือนหัวผมโล่งขึ้น

 

มันเป็นความรู้สึกเดียวกับตอนใช้ควมคิดกับการคำนวณ การจดจำ อะไรแบบนี้ และมันก็เป็นไปได้ด้วยดี

 

ตอนนี้ ผมเห็นการแก้สมการในความคิดของผมและแทนตัวเลข…?

 

”…4545072…เอ๋?”

 

ตอนที่ผมแทนตัวเลขแก้สมการในหัว คำตอบมันก็เด้งออกมาแทน…บ้าน่า!

 

[เวทย์คิดเลข…นั่นเป็นคำตอบ]

 

”ห๊ะ…?!”

อะไรเนี่ย…!?

 

“อะไรเนี่ย ไม่มีเหตุผลเลย โจทย์ที่ผมคิดยาวขนาดนั้น…ใช้เวลาแค่นี้?”

 

[เป็นไงบ้างหละ ทุกการคำนวณและสมการถูกแก้จนได้ผลหารและเศษที่ถูกลงในสมการ บอกกระทั่งสูตร ที่เหลือก็จะมีคำตอบออกมาอัตโนมัติ]

 

”ห๊ะ!?”

 

[นั่นมาจากการที่ข้าคิดค้น {Exail} ]
 

ไอบ้าเอ้ย! มันทำได้เหมือนกัน แต่มันแก้ในเวลาแป๊บเดียว แม้จะเป็นสมการที่โคตรซับซ้อน…แบบนี้เลย…

 

”ดะ-เดี๋ยวก่อน! เอาหละ หลังจากใช้เวทย์ไป ลองมาตรวจมันอีกรอบดีกว่า…”

 

[เอาเลย ตรวจสอบตามสบาย]

 

ไม่น่าเชื่อ สำหรับสิ่งที่ทำมาจนถึงตอนนี้ ถ้า ถ้ามันเป็นไปได้…ทุกอย่างในสนามแข่งคณิตเวทย์…แม้แต่ใช้ในข้อสอบ…จริงดิ?

 

”เอ่อ…คำตอบคือ…4545072…ตรงกัน”

 

[เข้าใจยัง?]

 

”มะ-มันยังมีอีกหลายข้อ เอ่อ…{Exail} “

 

ด้วยสิ่งนี้ ไอพวกการคำนวณยาวๆ ยังระแวงเรื่องที่จะผิดพลาดอยู่แฮะ เพราะงั้นต้องเช็คซ้ำๆมั้ยเนี่ย?

 

เฮ้ เฮ้ แบบนั้นมัน…

 

”…69…เอ่อ จริงดิ…ฮ่าฮ่า…นี่นี่!”

 

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ มันยอดมาก!”

 

ผมดีใจมาก

 

ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เรียนเวทย์ที่สะดวกสบายขนาดนี้

 

มันมีประโยชน์มากๆ

 

หรือก็คือ แค่ผมรู้สมการ ทุกอย่างก็อีซี่อะค้าบ

 

เอาหละ ท้ายที่สุดในเรื่องคณิตเวทย์ ผมก็จะชนะเจ้าหญิงได้มั้ยนะ…?

 

ยังไงก็ตาม อย่าพึ่งคิดเรื่องนั้นเลย

 

เวทย์คณิต ไม่ใช่เพียงเรื่องเดียวที่ผมได้ความรู้และเวทย์มนต์มาจากจอมมารตรงข้ามเลย นี่มันคือจุดเริ่มต้น

 

_________________________________________________________