Black Tech Internet Cafe System - ตอนที่ 221
หมอผีนี่น่ากลัวมาก .. พวกเขาเป็นชนชั้นที่แปลกและน่ากลัวที่สุด!
ในกลุ่มผู้ชมทุกคนไม่เคยตระหนักมาก่อนเลยว่าอาชีพนี้ทั้งน่ากลัวและมีกลไกมากมายเพียงใดจนเขาได้เห็นกับตาตัวเองในครั้งนี้!
แม้ว่าจะไม่มีซากศพโครงกระดูกหรือกองทัพวิญญาณ ก็ยังสามารถปลดปล่อยพลังที่ชวนขนลุกได้ขนาดนี้ถ้ามีละจะขนาดไหนกัน!?
นอกจากสกิลคุกโครงกระดูกที่หวังใต้สร้างขึ้นแล้วยังมีสกิลภาพหลอนที่ชวนให้ผู้คนตื่นตาไปตามๆ กัน หากพูดถึงทักษะของหมอปผีในการแข่งขันแล้ว หวังใต้อาจเป็นม้ามืดที่มาแรงที่สุดในการแข่งขันครั้งนี้!
“ข้าชนะแล้ว!” หวังใต้วางหูฟัง VR พลางมองไปรอบๆ
เขารู้สึกเหมือนยังไม่ได้ชนะ .. มันรู้สึกราวกับความฝัน
ถึงแม้ในตอนแรกเขาเองก็คิดว่าเขาจะต้องแพ้แน่นอนเนื่องจากการใช้สกิลครั้งนี้ไม่ถูกใจเขาเท่าไรนัก การใช้สกิลดิเครปพิไฟล์เพื่อให้คู่ต่อสู้ช้าลงและยังให้โกเล็มดินปั้นโจมตีถ่วงเวลา
มันแอบแย่นิดนหน่อย .. ตัวอย่างเขาตั้งใจสร้างคุกโครงกระดูกเพื่อเป็นกำแพง หากเขามีความมั่นใจมากกว่านี้คุกโครงกระดูกอาจแข็งแรงและทำให้เขามีเวลาใช้คาถาอื่นๆ อีก
หากเขาใช้สกิลสะท้อนความเสียหายผลลัพท์อาจออกมาอีกแบบ .. เพราะคู่ต่อสู้ของเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญทั้งในเกมและชีวิตจริงมันจึงทำให้เขาตื่นเต้นมาก!
ตอนนี้มือของเขาสั่นอย่างประหม่า
“ไม่เลวเลย!” ฟางฉีเดินเข้ามาตบไหล่เขา “เจ้าเป็นหมอผีอันดับหนึ่งที่นี่!”
“หมอผี .. อันดับหนึ่ง!? ” หวังใต้รู้สึกอึ้งเมื่อได้ยิน เขาโบกมือและตอบกลับทันที “ข้าไม่!”
“เจ้าเด็กอ้วน! เจ้านั้นแหละเป็นหมอผีคนเดียวที่ติดอันดับหนึ่งในแปดมันสูงกว่าคนอื่นๆ เขา ถือว่าอาชีพที่เจ้าเล่นเจ้าคืออันดับหนึ่ง!” ผู้เฒ่าฟูตะโกน ด้วยความเขินเล็กน้อย
เมื่อเทียบกับคนอื่นๆ หวังใต้เป็นเด็กอ้วนที่ดูธรรมดาเขามีใบหน้ากลมตาเล็กตี่ ช่างเหลือเชื่อที่เขาสามารถเล่นเกมรูปแบบทีมได้ดี เขามีพรสววรค์เมื่อได้เข้าร่วมทีมกับเหล่าซงฉิงเฟิง พวกเขาเขากันได้ดีมากทีเดียว
เช่นเดียวกับคนอื่นๆ พวกเขาทุกคนรู้สึกถ่อมตนแต่ในความถ่อมตนพวกเขารู้สึกภูมิใจในตนเองไม่น้อยเมื่อประสบความสำเร็จไม่ว่าจะกับอะไรก็ตาม หลายคนใช้ความถ่อมตัวและใจในแต่ละวันเป็นประจำ ซึ่งในบางครั้งในสายตาคนที่อยู่สูง เขาเองก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้มีตัวตน แต่อย่างไรก็ตามในโลกใหม่เขาพบว่าที่นี่ไม่มีการแบ่งชั้นที่แน่นอน ความสูงต่ำและอัจฉริยะมันสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนแม้แต่คนธรรมดา!
ในโลกความจริงเขาเป็นคนอ้วนที่ถ่อมตัว แต่ในโลกเสมือนจริงเขาค่อยๆ กำจัดสถานะที่ต้อยต่ำของเขาออกไป เขาไม่ใช่หวังใต้ที่อ่อนแออีกแล้ว!
ความมั่นใจเล็กน้อยค่อยๆ ซึมซับลงแทนที่ในหัวเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน การใช้ชีวิตธรรมดาต่อหน้าเหล่าขุนนางหรือชนชั้นสูงไม่ได้เลวร้ายอย่างที่แล้วมา
“ขอบคุณ!” ไม่ต้องมีพิธีรีตองใดๆ เขาน้อมรับและตอบกลับเพียงแค่คำสุภาพสองคำ
นัดต่อๆ ไปจะต้องดีกว่าเดิม!
ขณะเดียวกันที่หวังใต้กำลังคิดพิจารณาทบทวนว่าเขาควรจะปรับปรุงรูปแบบการต่อสู้ของเขาอย่างไรจากความผิดพลาดในครั้งก่อนๆ การแข่งขันในรายการต่อไปก็เริ่มขึ้น
เป็นการแข่งขันระหว่างซงฉิงเฟิลกับโอหยางเชง
“กงซีเซียว แล้วคู่นี่ละ!?” บางคนที่ไม่คุ้นเคยกับ Diablo เอ่ยถามเขา
“ข้าคิดว่าพวกเขาอยู่ในระดับเดียวกัน ..” เซียวหยูกล่าว “หลังจากที่ดูแล้วพวกเขาสูสีกัน ซึ่งต้องใช้การเตรียมตตัวไม่น้อย”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ มีเสียงคนตะโกนขึ้น “นั้นเทเลพอร์ตถูกขัดจังหวะ”
“เขาใช้ทักษะอะไร!?”
เสียงอุทานดังขึ้นรอบตัวเขา!
ช่วงเวลาเดียวกับที่โอหยางเชงเข้ามาในสถนามรบและกำลังจะหายตัวไปกับการเทเลพอร์ต แต่จู่ๆ เขาก็รู้สึกเหมือนมีคนทุบหัวเขา
แม้แต่เทเลพอร์ตเองยังถูกขัดจังหวะ!
Diablo นั้นแตกต่างจากเกมอื่นๆ ผู้เล่นยังคงสามารถโจมตีและร่ายเวทย์ได้แม้จะยังคงมีอาการวิงเวียนจากการโดนโจมดี มันสามารถใช้สกิลได้หากพวกเข้ามุ่มเน้นและมีสมาธิมากพอ
นาหลันหมิงสื่อหรี่ตามองฉากข้างหน้าตั้งแต่เธอสังเกตเห็นว่าซงฉิงเฟิงนั้นใช้เวทย์มนตร์ทันทีที่เข้าสู่สนามรบ เห็นได้ชัดว่าเขาจงใจขัดจังหวะการเทเลพอร์ตของคู่ต่อสู้!
เธอประหลาดใจที่นักฆ่าอย่างแอสซาซินสามารถขัดขวางเทเลพอร์ตจากระยะไกลได้!
ช่วงเวลาหลังจากซงฉฺงเฟิงหายตัวไปกับเทเลพอร์ตของเขาและโจมตีอีกครั้งเพื่อขัดขวางการเทเลพอร์ตของโอหยางเชง!
ฟางฉีนั่งมองการต่อสู้อย่างเงียบๆ ทักษะการเคลื่อนย้ายทางไกลที่ธรรมาไม่ได้พิเศษเท่าไรนักเมื่ออยู่ในสายตานักรบหรือผู้เชี่ยวชายในชีวิตจริง ครั้งแรกก่อนที่เขาจะเล่นเกมเป็นหรือก่อนจะเดินทางมายังโลกใบนี้ การขัดจังหวะการเทเลพอร์ตถือว่าเป็นเรื่องยากมาก แต่ตอนนี้สำหรับเขามันเหมือนปลอกกล้วย!
เมื่อนักฆ่าเข้าใกล้พวกนักเวทย์มันจะส่งผลให้นักเวทย์ดูไม่มีอำนาจในทันที เนื่องจากตอนนี้โอหยางเชงไม่สามารถเคลื่อนย้ายหรือเดินทางไกลได้ เขาจึงเลือกที่จะตรึงขาซงฉิงเฟิงไว้ แต่ .. ไร้ประโยชน์ เพราะซงฉิงเฟิงนั้นสวมใส่ชุดที่ป้องกันการแช่งแข็งหรือตรึงขา ผลลัพท์ชัดเจน!
ต่อมาเป็นคู่ของใบลัง เขาสูญเสียเลือดทั้งหลดภายใต้การโจมตีของสกิลหมาป่าที่ถูกอันเชิญโดยบูเช่ ตามมาด้วยม้ามืดอย่างฟูเจียงเฮเขาเองได้รับการช่วยเหลือจากสกิลของนักเวทย์ แม้ตัวเขาจะมีข้อจำกัดในการมองเห็นจากสกิลคลื่นแห่งเงามืด แต่เขาก็สามารถเคลื่อนย้ายในทางไกลอย่างคล่องตัว
นักเวทย์ผู้ช่วยเหลือคือหัวหน้าตระกูลโอหยาง เขาคือ โอหยางเฉิน!
ในท้ายสุดตอนนี้เหล่านักเวทย์ผู้ที่เคยมีชื่อเสียงในรอบแรกที่เคยติดหนึ่งในสิบหกคน ตอนนี้พวกเขาถูกฝ่ายตรงข้ามควบคุมเกือบหมดแล้ว
นักเวทย์เหลืออยู่เพียงแค่สองคนเท่านั้นในตอนนี้คืออันหูเว้ยและหลี่เฮารัน!
ในการแข่งขันครั้งนี้ เป็นการเข้าสู่รอบรองชนะเลิศ!
ตามกฏแล้วนัดแรกของรอบนี้ คือ นักเวทย์อันหูเว้ยกับดรูอิดบูเช่ ..