Black Tech Internet Cafe System - ตอนที่ 358

ที่มุมขวาล่างคอมพิวเตอร์ของจุนหยางชีไอคอนของกลุ่มผู้ฝึกฝนตัวร้านเต้งขึ้นบ่อยครั้ง มันเด้งขึ้นทุกครั้งที่มีคนส่งข้อความมันถี่ราวๆ วิต่อวิ

 

((ภาพถ่ายหน้าจอ) การแกะสลักเหล่านี้มีระดับพลังงานมากขนาดได้ได้ยังไง? ข้าจำผิดตรงไหน มีใครมีประสบการณ์ในเรื่องนี้บ้าง?)

 

นักบวชเต๋าปีกแดง (ดาบมังกรในกระบี่เทพสังหารดูเหมือนว่ามันจะทำจากคริสตัลสีเขียวอายุราวหมื่นปี ดาบที่ทำด้วยคริสตัลสีเขียวนั้นคมกว่าสิ่งอื่นใด ข้าต้องการค้นหาตัวแทนที่มีพลังคล้ายกัน พวกเจ้ามีข้อเสนอแนะมั้ย?)

 

กงยี่ซิว (ท่านไม่สามารถหาตัวแทนได้เพราะข้าเคยลองตามหาแล้วแต่กลับล้มเหลว บางทีท่านอาจจะลองเพิ่มความแข็งแกร่งของอาวุธชิ้นอื่นจากโลหะเพื่อให้มีอนุภาพความแข็งแกรงเพิ่มขึ้นถึงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นแทน)

 

นักบวชเต๋าปีกแดง (แต่มันจะขัดกับคุณลักษณะเปลวไฟสีแดงของข้า)

 

กงยี่ซิว (ง่ายมาก เจ้าก็แค่ขยายเส้นกรอบทองของขีดจำกัดในสิ่งของ)

 

นักบวชเต๋าปีกแดง (อืม .. จากนั้นคาถาสังหารมังกรทั้งเจ็ดของข้าก็จะปล่อยแสงสีแดงแทนแสงสีเขียวดั้งเดิม มันจะรู้สึกแปลกๆ)

 

(ทำไมข้าถึงไม่สามารถเลียนแบบการไกลเวียนแก่นแท้ทางจิตวิญญาณในส่วนนี้ของกระจกสวรรค์ได้? มีใครอธิบายได้มั้ยว่าทำไม?)

 

((ภาพถ่ายหน้าจอ) รูปแบบของส่วนนี้ควรเป็นเกี่ยวกับนกฟีนิกซ์ใช่มั้ย? ทำไมมันยังไม่ถูกต้อง)

 

ต้วนบูยี่ (ข้าลองตรวจสอบข้อความในภูเขาซูแล้วพบว่านกที่ดีคือนกเจียงหมิงที่อยู่ทางใต้ของเมืองดูคล้ายนกฟีนิกซ์ แต่หากใช้นกฟีนิกซ์จะพบปัญหานิดหน่อย)

 

(ต้องใช้นก?)

 

(ทำไมข้าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย)

 

หลายคยนส่งข้อความแสดงความเห็นและขอบคุณหลังจากได้รับข้อมูลเพิ่มเติม

 

ในไม่ช้าจุนหยางชีก็เอ่ยในกลุ่ม (สิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณบางอย่างยากจะสร้างความยากอยู่ที่การควบคุมอุณหภูมิ หากเราเปลี่ยนอุณหภูมิต่ำเกนไปไฟอาจดับ)

 

ต้วนยื่อ (แต่ท่านก็ยังมีวิธีการสร้างเพื่อให้ได้ถึงแก่นแท้ใช่มั้ย?)

 

จุนหยางชี (นั่นอะไรน่ะ? ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน)

 

ต้วนยื่อ (ท่านไม่รู้จักวิธีประดิษฐ์เหล่านี้ใช่มั้ย?)

 

จุนหยางชี (ท่านมีวิธีการที่ดีกว่านี้มั้ย? ช่วยบอกเล่าให้ข้าฟังหน่อย)

 

(รอสักครู่) ต้วนยื่อมองดูหยกสื่อสารของเขา (เหล่าผู้เชี่ยวชาญบางคนได้มาถึงแล้วข้าต้องไปจัดการบางอย่างให้เขา)

 

จุนหยางชี (พวกเจ้าอยู่ด้วยกันหรือ!?)

 

“…”

 

ไอคอนการแจ้งเตือนยังคงเด้งขึ้นอย่างต่อเนื่อง 

 

ไม่กี่วันต่อมา ..

 

ต้วนยื่อ (ผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งประดิษฐ์ของกลุ่มวู่เว้ยนั้นยอดเยี่ยมมาก! ด้วยข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตและวัตถุต่างๆ พวกเขานำมาให้เราได้อย่างครบถ้วน การค้นคว้าของพวกเขาสำเร็จไปหลายต่อหลายชิ้น มันช่างน่าสนใจมาก เราควรจะลองสร้างต้นแบบกระจกสวรรค์บ้างแล้วละ)

 

ต้วนบูยี่ (วิธีของพวกท่านก็ยอดเยี่ยมเช่นกันมันช่วยให้เรามองเห็นถึงปัญหาที่เราพบก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าเราถึงเวลาที่จะเริ่มต้นในขั้นตอนแรกเร็วๆ นี้)

 

…

 

ขณะเดียวกัน เหนือทะเลนอกเมืองครึ่ง

 

“หัวหน้าหวังท่านคิดว่าท่านสามารถเอาชนะข้าได้เพราะท่านได้เปรียบในเมื่อวานนี้!” เทียนซูเงยหน้าขึ้น “ข้าคิดว่าไฟยี่มุระดับสิบเป็นระดับที่สูงสุด ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าข้าคิดผิด ตอนนี้จ้าเริ่มเข้าใจถึงสาระสำคัญในระดับสิบเอ็ดแล้ว หลังจากผ่านช่วงเวลาของการฝึกฝนมาข้ามั่นใจว่าข้าทำได้ดีกว่าเมื่อก่อน วันนี้แหละข้าจะแสดงให้เห็นถึงพลังใหญ่ของยี่มุ!”

 

“ไฟหยาง!” เปลวไฟสีแดงส้มถูกยิงออกมาจากมือของเขาคล้ายกับลูกไฟลูกเล็กวงกลมคล้ายดวงอาทิตย์

 

ขณะที่เปลวไฟถูกยิงขึ้นพื้นที่เหนือทะเลทั้งหมดกลับร้อนราวกับเตาอบยักษ์

 

หวังหลิงจ่าวตะโกนด้วยน้ำเสียงแปลกไป “นี่มันอะไรกันเนี่ย!?”

 

“ฮ่าๆๆๆๆๆ ท่านกลัวมั้ย?”

 

“เจ้าคิดว่าข้ากลัวหรอ?” แสงแห่งจิตวิญญาณสว่างขึ้นในมือของหวังหลิงจ่าว “วันนี้ข้าจะแสดงพลังที่แท้จริงของแสงแห่งสวรรค์!”

 

พื้นที่นอกทะเลที่ร้อนระอุตอนนี้กลับแปรเปลี่ยนเป็นคลื่นยักมหาสมุทรที่กำลังซัดสาดราวกับว่าใต้ท้องทะเลกำลังโมโห มิหน่ำซ้ำฟ้ายังผ่าลงมาใจกลางทะเล เปรี้ยง!

 

เวลาเดียวกันผู้ฝึกฝนหลายคนที่กำลังเข้าออกจากเมืองมองไปบนท้องฟ้าราวกับว่าพายุกำลังโหม แม้พวกเขาจะอยู่ในระยะที่ห่างไกลแต่เสียงของฟ้าและลมกระโชกก็ทำให้พวกเขาแทบปลิว

 

…

 

“ศิษย์น้องหลิวเราจะมีการแข่งขันเทคนิคการควบคุมดาบกันดีหรือไม่?” โมเซียนพูดด้วยความภูมิใจ เธอเพิ่งฝึกฝนเทคนิคควบคุมดาบมาตอนนี้เธอพึงพอใจกับมันมาก

 

“ตกลง!” 

 

ทันใดนั้นสีหน้าของหลิวหนิงหยุนก็เปลี่ยนไป

 

“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าศิษย์น้อง!” โมเซียนแตะหยกสื่อสารของเธอสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

 

“ศิษย์พี่ท่านก็ได้รับข่าวสารเช่นกันหรอ?​” หลิวหนิงหยุนถามด้วยเสียงสั่น

 

โมเซียนพยักหน้า “ใช่มีบางอย่างเกิดขึ้นที่สำนักของเรา เราต้องกลับไปเดี๋ยวนี้!”

 

“เกินอะไรขึ้น!?” ยื่อหยันถามเสียงต่ำ “เมื่อวานทุกอย่างดูเรียบร้อยดีแต่ทำไมวันนี้ถึงมีเหตุฉุกเฉิน!?”

 

“ข้าจะไปรู้ได้อย่างไร?” โมเซียนขมวดคิ้ว “แต่นี่เป็นการเรียกอย่างเร่งด่วน มันคือวิกฤต!”

 

…

 

ณ สถานที่ต้องห้ามของสำนักหนานหัว

 

เสียงคำรามดังมาจากสถานที่ต้องห้ามในภูเขา มันฟังดูเหมือนฟ้าร้องเหมือนว่าพายุกำลังจะเข้าฟังอีกครั้งก็คล้ายกับเสียงคำรามของปีศาจที่น่ากลัวในยุคโบราณ เสียงคำรามรุนแรงจนเม็ดหินดินทรายสั่นไปทั่วพื้นดินคล้ายว่าแผ่นดินไหวกำลังเกิดขึ้น!

 

“เกิดอะไรขึ้น?”

 

“เกิดอะไรขึ้น!?”

 

สาวกของหนานหัวหลายคนตัวสั่นและหวาดผวา “สถานที่ต้องห้าม เสียงนั่นมาจากสถานที่ต้องห้าม!”

 

“เป็นไปไม่ได้!” ผู้อาวุโสที่ดูแลสถานที่ต้องห้ามโพล่ง “ผู้อาวุโสระดับสูงจะต้องอยู่ที่นั่น!”

 

“หรือที่นั่นกำลังจะแตกออก!?”

 

สถานที่ต้องห้ามทั้งหมดตอนนี้กลายเป็นสีดำทั้งภูเขากำลังถูกปกคลุมไปด้วยเมฆมืดมน

 

“ปีศาจออกมาแล้ว ..​ นี่มันเป็นสัญญาณว่าปีศาจกำลังออกมา!” ผู้อาวุโสผมขาวชี้ไปยังท้องฟ้าอันมืดมนชวนขนลุก

 

“ผู้อาวุโสคนแรกอยู่ที่ไหน!? เธอไม่ได้ปกป้องาถนที่นั่นหรือ!?” ผู้อาวุโสไม่กี่คนกำลังบุกฝ่าเมฆหนาเพื่อเข้าไปตรวจสอบยังสถานที่ต้องห้าม

 

“ท่านกำลังมองหน้าศิษย์น้องอยู่หรือ!?” หญิงผมขาวนั่งอยู่บนหน้าผาหินมองพวกเขาด้วยความสนใจ

 

เมื่อเมฆสีดำพัดขึ้นมาผู้อาวุโสก็หายไปในพริบตาพร้อมเสียงกรีดร้องราวกับว่าไม่เคยมีพวกเขาอยู่ในโลกนี้

 

“ดูเหมือนว่าสมุนจากตระกูลเฟิงจะทำงานเสร็จแล้ว ตอนนี้ข้าเพียงแค่ต้องออกไปสักที่สองที่เพื่อนำเนื้อและกระดูกของข้ากลับมา” ในเมฆหนาดูเหมือนว่าดวงตาชั่วร้ายกำลังจับจ้องไปที่ท้องฟ้า “แม้แต่พวกเจ้าก็ไม่สามารถปิดกั้นการโจมตีหนึ่งครั้งจากจ้าได้ ข้าอยากจะรู้นักว่าเหล่าสาวกที่ยิ่งใหญ่ของพวกเจ้าจะต่อกรกับข้าอย่างไร!”