Black Tech Internet Cafe System - ตอนที่ 326

“ท่านหัวหน้า! ท่านช่างแข็งแกร่งมาก!”

 

ในตรอกซอกซอยที่อยู่ห่างไกลผู้คนออกไปผู้ฝึกฝนคนหนึ่งใบหน้าของเขามีผ้าพันแผลเพื่อปกปิกร่องรอย เขาถูกขนาบข้างโดยผู้ฝึกฝนอีกสองคนที่มีรอยซ้ำบนใบหน้าชายความแข็งแกร่งในการฝึกฝนของเขาทั้งสามไม่สูงเลย

 

ข้างหน้าพวกเขามีผู้ฝึกฝนอีกคนหนึ่งเขาอยู่ในชุดคลุมสีดำท่าทางของเขาแข็งแกร่งมากเมื่อเทียบกับทั้งสามคน ออร่าที่เปล่งออกจากร่างกายเขาดูเยือกเย็นและชั่วร้าย ในมือของเขามีถุงๆ ใหญ่ที่ทำจากหนังของมนุษย์เห็นได้ชัดว่ามันคือสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณที่ดีชิ้นหนึ่งเลยก็ว่าได้

 

“หญิงสาวคนนี้ขัดจังหวะการทำธุรกิจของพวกเราแถมยังทำร้ายพวกเราด้วย!” ผู้ฝึกฝนที่ปิดหน้าด้วยผ้าพันแผลเย้ย “โชคดีที่เรามีหัวหน้า!”

 

“ฮ่าๆๆ” พวกเขาหัวเราะเยาะอย่างผู้ชนะ “หัวหน้าถุงเก็บวิญญาณของท่านอันทรงพลังนั่นเราควรจัดการกับเธอก่อนที่เธอจะมีแรงตอบโต้”

 

“ใช่! ใช้ถุงจัดการกับเธอ!” ผู้ฝึกฝนอีกคนเสนอ “เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะส่งเสียง! ฮ่าๆๆๆ”

 

ผู้ฝึกฝนเสื้อคลุมสีดำกระดิกนิ้วเล็กน้อยเพียงเสี้ยวิถุงหนังมนุษย์ของเขาเปิดออกทันทีในนั้นเผยให้เห็นหญิงสาวในชุดแดงเหรียญโทเค็นรูปดาบมังกรบนหน้าอกของเธอนั้นดูสะดุดตาอย่างมาก

 

ชายร่างใหญ่ที่สวมเสื้อคลุมสีดำดูเหมือนจะรู้ว่าโทเค็นนั่นมาจากที่ไหน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่คือ .. เหรียญของสมาคมเกมแห่งสวรรค์!”

 

“สมาคมอะไรนะหัวหน้า!?” คนอื่นๆ ถามย้ำ “หัวหน้านั้นอะไรหรอ!?”

 

ชายคนหนึ่งในกลุ่มก็ตัวสั่นเทิ่ม “ข้าได้ยินมาว่าฉินฮงหลินและกลุ่มของเขาถูกทำลายเพียงเพราะพวกเขาแตะต้องสมาคมเกมแห่งสวรรค์ เธอมาจากสมาคมนั้นหรือ!?”

 

จู๋ๆ พวกเขาก็รู้สึกขนลุก “หัวหน้า .. เราควรทำยังไงดี? เราควรปล่อยเธอไปดีมั้ย!?”

 

“ปล่อยเธอ?” ผู้ฝึกฝนชุดดำยิ้มขณะเดียวกันเขาจองมองรวนหนิงด้วยแววตาครุ่นคิด “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าหญิงคนนี้มีค่าแค่ไหน? เจ้ารู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงคนี้ทำเงินได้มากขนาดไหนจากการประมูลครั้งที่ผ่านมาก!?”

 

“เท่าไรหรือ!?”

 

“คริสตัลสามแสนหกหมื่นก้อน!”

 

ลูกสมุนเมื่อได้ยินเช่นนั้นพวกเขาเบิกตาโพลงและมองไปที่หญิงสาวชุดแดงทันทีราวกับว่าพวกเขาเห็นสมบัติล้ำค่า!

 

“จากนั้นพวกเราจะรวยกัน!” คริสตัลสามแสนหกหมื่นก้อนถือเป็นเงินมหาศาลอย่างมากที่พวกเขาเองก็ไม่รู้ว่าชตินี้จะหาได้มั้ยช่างเป็นลาภก้อนโตจริงๆ

 

พวกเขาสั่นด้วยความตื่นเต้น

 

“แต่ ..” หนึ่งในพวกเขาทักท้วง “เธอคงไม่โง่ที่จะเดินมาพร้อมกับเงินมากมายหรอก”

 

“ข้ามีวิธีที่จะให้เธอนำมันมาให้เราด้วยความเต็มใจ!” ผู้ฝึกฝนชุดดำตอบ

 

เมื่อได้ยินเช่นนั้นลูกสมุนของเข้าก็รู้สึกตื่นเต้นอีกครั้งกับสิ่งที่พวกเขาได้จินตนาการ สามแสนหกหมื่นคริสตัลช่างดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายอย่างกับปลอกกล้วย!

 

…

 

เวลาเดียวกันฟางฉีเองกำลังจัดพิธีมอบรางวัลได้แก่อาวุธสามสิ่งของพระเจ้าที่อยู่ในกล่องไม้มะเกลือสีดำอันสวยงามพร้อมแตรวิลมะที่วางอยู่ข้างๆ

 

ทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์

ผู้ฝึกฝนแห่งดืนแดนทะเลดวงดาวนั้นได้รับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า พวกเขามองดูคฆาหยกรูปกระดูกอันหนักหน่วง พร้อมด้วยดาบมังกรอันหายากแห่งตำนาน

 

ฟางฉีรู้สึกโล่งใจที่ทำกินกรรมใหญ่สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีอีกครั้งนับตั้งแต่เปิดร้าน อย่างก็ตามตอนนี้เขารู้สึกวามีบางอย่างขาดหายไป

 

ขณะเดียวกันรวนหนิงเองก็เปิดประตูเดินเข้ามาพอดี เธอดูดีกว่าปกติพลางเอ่ยทักทายทุกคนอย่างสุภาพและแสดงความยินดีต่อผู้ฝึกฝนทุกคนที่ได้รับชัยชนะ

 

“ขอโทษทีที่มาสาย ..”

 

การปรากฎตัวของรวนหนิงทำให้ซียื่อรู้สึกแปลกๆ แต่เธอก็ไม่สามารถอธิบายออกมาได้เหมือนกันว่าทำไม ในฐานะที่เป็นเพื่อนกันมานานแน่นอนเธอสัมผัสได้ว่ารวนหนิงคนนี้เหมือนตัวปลอม

 

ในขณะที่คนอื่นๆ ที่คุ้นเคยกับเธอก็มองเธอด้วยสายตาสงสัย

 

ซูโมรู้สึกแปลกๆ ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ แสงอันแรงกล้ากระแทกผ่านรูม่านตาของเขาอย่างจัง

 

“หืม!?” ดูเหมือนว่าหนิงไป่เองก็สังเกตเห็นแสงลึกลับที่ไหลผ่านดวงตาของซูโมเช่นกัน

 

“เอ่อ ..” ดูเหมือนว่าซูโมเองกำลังจะตะโกนเรียกเจ้านาย แต่ขณะเดียวกันรวนหนิงนั้นกำลังเดินไปหาเขาด้วยใบหน้าที่สงบนิ่ง หากไม่ได้สังเกตจะไม่เห็นเลยว่าเหงื่อของเธอกำลังออกเล็กน้อยบนใบหน้า

 

ฟางฉีนั้นแจกรางวันเสร็จเรียบร้อยแล้ว

 

ทันใดนั้นหยกสื่อสารของเขาก็สั่นขึ้น [เจ้านาย! ศิษย์พี่รวนหนิงดูแปลกไปเหมือนว่าจิตวิญญาณของเธอถูกแยกออกจากร่าง]

 

มันเป็นข้อความจากซูโม

 

“!!??” รอยยิ้มของฟางฉีที่ยิ้มออกมาดูน่าเกร็งขามทันที

 

[เจ้ารู้ได้ยังไง?] ฟางฉีส่งข้อความไปถาม

 

[ข้าไม่รู้ .. ข้าแค่สัมผัสได้ถึงแสงที่กระแทกเข้ามาในดวงตาของข้า ..] ซูโมตอบเขา

 

ฟางฉี [เข้าใจแล้ว อย่าแตกตื่นเพื่อแสดงให้เธอรู้ตัว]

 

“วันนี้รวนหนิงดูแปลกๆ” ซียื่อพึมพำกับตัวเองพลางกำลังจะลุกขึ้นแต่ถูกดึงกลับโดยฟางฉี

 

“อะไร ..”

 

รวนหนิงเองได้รับคริสตัลสามร้อยก้อนที่เธอได้ฝากไว้ที่ร้านโดยไม่ต้องถอนไถ่และเดินออกจา่กประตูร้านราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

[เกิดอะไรขึ้น!?] โมเทียนซิงผู้ฉลาดหลักแหลใพบว่ามีบางอย่างแปลกไปเขาจึงรีบส่งข้อความหาฟางฉีทันที

 

เวลาไล่เลี่ยกันในบ้านที่อยู่ห่างออกไปผู้ฝึกฝนบางคนกำลังฉลองกันอย่างไม่รู้ตัว “ฮ่าๆๆ หัวหน้าท่านมีพลังมากจริงๆ เห็นได้ชัดว่าเจ้าหมูกลุ่มนั้นไม่รู้ตัวเลยว่าเกิดอะไรขึ้น!” รอยยิ้มของผู้ฝึกฝนชุดดำนั้นชั่วร้ายราวกบัว่าเขาเกิดมาจากห้วงนรก!

 

[หืม!?] มีข้อความส่งถึงฟางฉี [เจ้าต้องการความช่วยเหลือจากพี่สาวคนนี้มั้ย?]

 

ฟางฉีเงยหน้าขึ้นสบเข้ากับรอยยิ้มบนใบหน้าอันงดงามของหนิงไป่

 

[เจ้าคนตัวเล็กนั้นมีดวงตาพิเศษเขาเห็นอะไร?]

 

[เจ้ารู้อะไรเกี่ยวกับจิตวิญญาณบางหรือเปล่า?] ฟางฉีตอบกลับ

 

[มันเกี่ยวกับจิตวิญญาณหรือ? ลำบากแล้ว!] เธอตอบ

 

หน้าของฟางฉีเปลี่ยนเป็นสีเข้ม [ข้าขอคำแนะนำที]

 

[ข้าต้องการคอมพิวเตอร์ในคิวโซน] ดวงตาของเธอหรี่ลงราวกับจิ้งจอกเจ้าเหล่

 

ฟางฉีทำหน้าเซงเขารู้ตัวว่าเขาเองต้องสละความมั่งคั่งทั้งหมดที่มีจากการขโมยผัก

 

[ข้าจะซื้อให้!] เขาตอบ

 

[ข้าต้องการคิงออฟไฟเตอร์ด้วย อ่อ .. พร้อมด้วยจอยสติ้ก!]

 

[ตกลง ตกลง เธอได้สิ่งนั้น!]

 

[แล้วฉันสามารถเรียนรู้คาถาจิตวิญญาณของโอโรชิได้หรือไม่!?] นี่คือสิ่งที่เธอต้องการที่สุด

 

ฟางฉีนั่งลงหน้าคอมพิวเตอร์ของเขาในคิวโซนและเขล่าที่ควบคุมของเขาอย่างรุนแรง เขาเลือกคริสผู้ควบคุมเปลวไฟแห่งโชคชะตาแล้วกดปุ่มหลายปุ่มรัวๆ ทันใดนั้นตัวละครได้เปลี่ยนเป็นเงาดำ!

 

มันเป็นตัวเลขสีดำพร้อมโอโรชิที่ปรากฎตัวขึ้น!

 

“เจ้าคิดอย่างไร!?”

 

หนิงไป่ชี้นิ้วไปที่ซูโมด้วยนิ้วขาวเรียวยาว “เจ้าตัวน้อยคนนั้นน่าจะพาข้าไปหาจิตวิญญาณของเด็กสาวคนนั้นและกายของเธอได้ แต่ข้าคงปกป้องจิตวิญญาณของเธอได้สักพัก ที่เหลทอนั้นอยู่กับเจ้า!”

 

ฟางฉีถอนหายใจ “แค่นั้นก็เพียงพอ”

 

ซูโมนั้นยังคงอยู่ในความงุนงง ฟางฉีเดินเข้าไปตบบ่าเขา “เจ้าหาได้มั้ย?”

 

“ข้า ..” ซูโมดูกังวลเล็กน้อย

 

“โมน้อยศิษย์พี่รวนหนิงปฏิบัติกับเจ้าอย่างไร” ฟางฉีถาม

 

“เธอเป็นเหมือนพี่สาวแท้ๆ ของข้า!” ซูโมส่งยิ้มและพูดด้วยเสียงดังฟังชัด “ข้ารู้ว่าข้าควรทำยังไงข้าจะดำให้ดีที่สุด!”

 

ฟางฉีตบบ่าของเขาเบาๆ พร้อมพยักหน้า “ไปพาพี่สาวกลับบ้าน!”

 

…

 

หลังจากที่ซูโมออกไปพร้อมกับหนิงไป่แล้ว ฟางฉีที่ยืนอยู่ในร้านมองรอบๆ “ดูเหมือนว่าสมาคมเกมแห่งสวรรค์ของข้านั้นยังมีชื่อเสียงไม่มากพอ ทำไมบางคนยังกล้าที่จะมาทำร้ายเรา ข้าว่าจะออกไปทำธุระสักหน่อย พวกท่านอยากไปกับข้ามั้ย!?”

 

โมเทียนซิงเข้าใจในคำเชิญชวน “พวกเราจะไป!”

 

“ทำธุระ!?” ผู้นของกองกำลังเช่นศาลาหยวนเฮงและสำนักมังกรม้วนที่เพิ่งทำสงครามเสร็จพวกเขาเองกระตือรือ้นที่จะสู้เพื่อทำการทดสอบอาวุธของพวกเขาไปในตัว “ท่านช่วยพาพวกเราไปด้วยได้มั้ย!?”

 

“ข้าไปด้วย!” นักบวชเต๋าปีกแดงที่เล่นเจ้ากระบี่ขั้นเทพมาสักพักเขาพบว่าเขาไม่สามารถไปได้ไกลกว่านี้เนื่องจากเขาเป็นแค่ผู้เล่นอิสระ เนื่องจากเขาไม่ต้องการลดระดับหรืออยู่ต่ำลงไปเขาจึงตัดสินใจที่จะเข้าร่วมสมาคมเกมแหง่สวรรค์ หลังจากปรับระดับและรับสมบัติจากความช่วยเหลือของสมาคมมาสักพักเขารู้สึกต้องหาอะไรทำหรือทำอะไรที่เขาสามารถช่วยได้บ้าง

 

“มีคนมากมาย ..” ฟางฉีรู้สึกประหลาดใจ เขาวางแผนที่จะนำสมาชิกบางส่วนในสมาคมของเขาไปด้วยเท่านั้น!

 

ตังหยวนที่ถือคฆาหยกไว้ในมือ “ฮ่าๆๆ ให้ข้าลองทดสอบพลังของคฆาด้วยสิ!”

 

“เจ้าจะทำอะไร? ข้าอยากทดสอบดาบมังกรด้วย หากเจ้าไม่พาเราไปเราก็จะติดตามไปด้วยอยู่ดี!”

 

ใบหน้าของฟางฉีกระตุกเล็กน้อย ด้วยความอิ่มเอมใจคนเหล่านี้พยายามช่วยเหลือเขาโดยที่เขาไม่ต้องเอ่ยปากถามสักคำ!