Black Tech Internet Cafe System - ตอนที่ 268
ทุกคนดูมีความสุขดีขณะชมละคร แม้ว่าจะไม่ได้รับสมบัติตามแบบตัวละครหลักแต่พวกเขาสามารถเรียนรู้เทคนิคและการผจญภัยไปพร้อมกับตัวละครได้!
ตอนนี้พวกเขาได้เรียนรู้เทคนิคไต้ชิจากหนังสือสวรรค์ สำหรับบทแรกของหนังสือมีความลึกซึ้งและลึกลับอย่างยิ่งเนื่องจากเป็นบทสำคัญที่สุดของหนังสือ!
ต้องใช้ความสามารถพิเศษและเวลาเพื่อทำความเข้าใจ
“มันช่างลึกซึ้งเหลือเกิน!” นาหลันฮงวูคร่ำควญด้วยความหงุดหงิดรู้สึกเวียนหัวต่อคำอธิบายความจริงขั้นสุดท้ายของโลก “เรายังมีคำถามมากมายเกี่ยวกับวิธีการเพาะปลูกและคาถาทางจิตวิญญาณในโลกนี้ ซึ่งนั่นถือเป็นการยากที่จะทำความเข้าใจ ..”
ส่วนชัวเต๋า, เยซงเต๋าและหลันโมเองนั่งไชว่ห้างและเริ่มศึกษาคำศัพท์อย่างเข้มข้นและพยายามที่จะเข้าใจในแบบของพวกเขา
“ข้าคิดว่าบางคำก็ไม่ได้บ่งบอกหรืออธิบายถึงเทคนิครัดับสูงหรือวิธีการปลูกฝัง” นาหลันหมิงสือได้ลองศึกษาแต่ละคำบนแผ่นศิลา “พวกเขาอธิบายถึงความเป็นจริงและกฏ”
“เด็กคนนี้พูดถูกต้อง!” หลันโมงพยัดหน้า “เอาสั้นๆ ได้ใจความ ในระยะแรกพวกเขาพูดถึงความจริงขั้นสุดของโลก!”
เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของหลันโมต่างประหลาดใจ “แล้วทำไมพวกเขาถึงแสงดสิ่งนี้ต่อเรา?”
.. ใช่ พวกเขายังคงสั้ตไปเล็กน้อย
“พวกเจ้าเสร็จกันหรือยัง?” ฟางฉีเอ่ยถาม “เรากำลังจะไปต่อ!”
“ขอเวลาอีกครึ่งชั่วโมง!” นาหลันฮงูสวนกลับ
“ครึ่งชั่วโมงไม่พอ” หลันโมเสริม “หนึ่งชั่วโมง! อย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง!”
“หนึ่งชั่วโมงไม่พอ!” ซูเทียนจิแทรก
“ไปต่อเถอะ!” ฟางฉีตัดบท “ใครเขาจะหยุดดูกลางตอนเป็นชั่วโมงกัน?”
เขากดเริ่มต่อทันที
“อย่า!”
“เจ้านี่มันใจร้าย ทุกคนกำลังอ่านหนังสือสวรรค์!” เยซงเต๋ากล่าว “ขอสักเดี๋ยวสิ!”
“ข้าก็ต้องใช้เวลาเหมือนกัน!” นาหัลนฮงวูตะโกน “หยุดก่อนถ้าเจ้าไม่หยุดมันจะผ่านไปแล้ว!”
“ใช่! เราค่อยดูตอนต่อไปทีหลังก็ได้!” หลันโมกล่าว “แต่เราต้องศึกษาข้อมูลหนังสือสวรรค์อย่างรอบคอบ!”
งั้นเชิญพวกท่าน ข้าจะไปอ่านบทที่สองของหนังสือสวรรค์ก่อนละกัน! ฟางฉีเอ่ยลอยลม
“มีบทสอง?” เหมือนกับว่าคำพูดของฟางฉีได้ทิ้งระเบิดลงกลางกลุ่ม ซึ่งใช่! มันทำให้ความสนใจของพวกเขาแตกกระเจิง
“ผู้อาวุโสเบื้องหลังเจ้าบอกส่วนสำคัญกับเจ้ามาหรือ?” หลันยันถามด้วยความสงสัย “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่ามีบทสองอยู่?”
ฟางฉีชี้ไปที่บบรทัดแรงของหนังสือโดยถามว่า “พวกเจ้าอ่านออกมั้ย?”
“บทแรก?”
ฟางฉีหยักไหล่ “เห้นมั้ย บทแรกอยู่ที่นี่งั้นก็จะต้องมีบทสองบทสามหรือสี่ เจ้าไม่ต้องการอ่านกันหรือ?”
“แน่สิ!” พวกเขาทั้งหมดดูสนใจ “ไปต่อเถอะ จะได้ดูว่าบทที่สองของหนังสือสวรรค์เป็นอย่างไร”
“อืม .. จางเสี่ยวฟารและไป่เหยาจะหนีจากถ้ำหนีได้หรือไม่” มีคนในกลุ่มเอ่ยถามหลังจากที่เส้นทางกลับในตอนนี้ถูกปิดกั้น
ทุกคนเริ่มมีสมาธิกับการดูมากขึ้น
“มาดูนี่สิ!” ไป่เหยาเดินออกมาจากห้องหิน มีคำเล็กๆ ซ่อนอยู่ภายใต้กระดูกสีขาว
[ระฆังร้องไห้และดอกไม้ทั้งหมดเหี่ยวแห้ง คนที่รักเปลี่ยนแปลง ความรักนั้นขมขื่นและทรมาณ อารมณ์อ่อนไหวมักถูกทำร้ายโดยคนใจร้าย]
…
ผู้ชมได้ชมเรื่องราวของทั้งคู่ที่ตอนนี้ไม่มีแม้แต่อาหารหรือทางออก
“จางเสี่ยวฟานและไป่เหยาน่าสงสารมาก” ตงชิงลี่พูดไปรู้สึกอยากร้องไห้ไปขณะดู “พวกเขาเพิ่งอ่านหนังสือสวรรค์ไป แต่ตอนนี้กำลังจะตายหรอเนี่ย?”
“ไร้สาระ!” ผู้อาวุโสกลุ่มโอเชียนกล่าว “ข้าว่าพวกเขากำลังคิดหาทางออก!”
ในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวังของทั้งสอง เขาพบว่ามีบางอย่างผิดปกติกับคำว่า ‘เจ็บ’ พร้อมคำพูดที่บอกว่า ‘อารมณ์อ่อนไหวมักถูกทำร้ายโดยคนใจร้าย’
“พวกเขาค้นพบแล้ว” เด็กหญิงหลายคนตื่นเต้น
คนอื่นๆ ก็รู้สึกไม่แพ้กัน
อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่พบทางออก แต่มีบางคำที่ดูเหมือนว่าพวกเขาเคยเห็นผ่านตาในหนังสือสวรรค์ในห้องศิลาก่อนหน้านี้
“มันเป็นตอนที่สองของหนังสือสวรรค์หรือไม่?” ทุกคนดูตื่นเต้นอย่างไม่รู้ตัว
[ด้วยวิญญาณอันมืดมนและปีศาจในนรก เทพเจ้าแห่งสวงสวรรค์ข้าจะเสียสละร่างกายของข้าเพื่อคุณแลตกสู่ห้วงนรกตลอดไปเพื่อความรักของฉันโดยปราศจากความเสียใจ]
“เปลี่ยนเลือดของหญิงสาวให้กลายเป็นคำสาป?” พวกเขาอ่านคำสาปแช่งพลางรู้สึกหวาดกลัว
หากใช้คำสาปนี้หญิงสาวจะต้องอยู่ในนรกตลอดไป ช่างชั่วร้ายจริงๆ
“คำสาบานแห่งรัก?” ทุกคนได้ยินคำอธิบายจากไป่เหยา “คำสาปนี้ชั่วร้ายจัง แล้วความรักของพวกเขาจะเป็นอย่างไร?”
“ใครจะใช้มัน?” พวกเขาดูสงสัย
ขณะเดียวกันฉากบนหน้าจอค่อยๆ จางลง
“มันจบแล้ว! อ้าว!”
“ตอนนี้ตอนสองแล้วหรือ? แล้วจางเสี่ยวฟายกับไป่เหยาจะออกมาได้มั้ย?”
ผู้ชมทำหน้าผิดหวัง
“นี่ท่าน! แล้วหนังสือบทที่สองอยู่ไหน?”
“มันอาจจะเป็นตอนต่อไป”
คนอื่นๆ ตะโกนด้วยความหัวร้อน “อย่าวิ่งหนีสิถ้ากล้าพอ!”
“ข้าจะยกโทษให้เจ้าหากเจ้าให้ข้าเอาชนะเจ้า”
.. ทุกคนในร้านกลับมาบ่น ส่วนคนที่ยังคงเครียดแค้นก็กลับมาจุดเดิมอีกครั้ง
“เจ้าปล่อยร้อยตอนไม่ได้หรอ?”
“เจ้าไม่สามารถใส่บทของหนังสือสวรรค์ในตอนเดียวได้ใช่มั้ย?”
“อืม .. ทำไมผักข้าหายไปอีกแล้ว?”
“ฟางฉีอยู่ไหน?”
พวกเขายืนนิ่ง “เขาไม่ได้เชื่อมต่อแล้ว!”
ขณะนี้ฟางฉีได้หยุดการเชื่อมต่อโดยไม่ลังเล อย่างไรก็ตามไม่มีใครสามารถผ่านอินเตอร์เน็ตเพื่อมาเอาชนะเขาได้ การหยุดเชื่อมต่อจบปัญหาทุกสิ่งลง!
ในเมืองครึ่งร้านเขาเป็นที่นิยมอย่างมากและที่นี่ไม่มีใครกล้ามายุ่งกับเขา เพราะนอกจากสมาคมที่มีชื่อแปลแล้วเขาเองยังได้ทำลายฉินฮงหลินที่เคยแข็งแกร่งที่นี้อย่างสิ้นคราบ
วันนี้ฟางฉีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่มีผู้คนมาขอเข้าร่วมสมาคม
“นี่หัวหน้าสมาคมเจ้าคิดอย่างไร?” รวนหนิงกระซิบข้างหู “ข้าคัดเลือดผู้ฝึกฝนผู้ยิ่งใหญ่มาสามคน!”
ฟางฉีมองไปที่โมเทียนชิงชายชราล่ำซำ “ไง! เจ้าหนู .. หัวหน้าสมาคม!” ชายชราเอ่ยทัก “เจ้ายังต้องการคนเข้าร่วมสมาคมหรือไม่” ข้างๆ โมเทียนชิงอีกสองคนเป็นลัทธิเต๋ารุ่นราวคราวเดียวกัน
“เจ้าช่วยพาพวกเราไปเพื่อรับสิ่งดีๆ ด้วยได้มั้ย?”
“ช่วยแนะนำสถานที่หาของดีๆ ให้เราหน่อยสิ”
“เจ้าช่วยบอกเราเกี่ยวกับสถานที่ดีๆ เพื่อเก็บเกี่ยวค่าประสบการให้เราทีสิ .. เราถูกฆ่าขณะกำลังเก็บค่าประสบการณ์ ..”
ฟางฉีกลอกตาตามลำดับของคำถาม พวกท่านต้องการคำตอบของคำถามสุดท้ายใช่มั้ย?