การแข่งขันชิงแชมป์โลก

ฟึ่บ!

ไม่รอให้จ้าวซานพั่งพูดจบ

ฉินมั่วเอาช่อดอกกุหลาบโยนลงถังขยะทันที ก่อนจะเดินไปที่ประตู ความเร็วสูงจนจ้าวซานพั่งไม่อาจมโนเรื่องราวต่อไปได้

ตรงไปตรงมาเกินไปแล้ว

ทางด้านป๋อจิ่วกำลังซุกมือข้างหนึ่งลงกระเป๋ากางเกง ใบหน้าหล่อหันไปด้านข้างเล็กน้อย รอยยิ้มที่มุมปากไม่ว่าอย่างไรก็ดูร้ายกาจ แม้จะย้อมผมให้เป็นสีดำแล้วก็ยังเหมือนเดิม “ท่านอ้วน ฉันรู้ว่านายอิจฉาเราสองคน อยากใช้วิธีเลวร้ายมาทำลายความรักของฉันกับหัวหน้า ถ้าว่างขนาดนี้ก็ไปคิดวิธีหาแฟนให้ได้เหอะ แล้วถ้ายังเป็นอย่างนี้อีก ฉันจะทำร้ายร่างกายนายล่ะนะ”

ทะ ทำร้ายร่างกาย?

จ้าวซานพั่งได้ยินเช่นนี้ก็กุมหน้าท้องตัวเองทันที เรียกว่ากลัวหัวหดได้เลย

ไม่สิ! เดี๋ยวนะ!

เจ้าแบล็กเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า เขาไม่ได้เป็นคนส่งดอกไม้มาให้สักหน่อย!

แต่วันนี้เรื่องเล็กๆ ดังกล่าวไม่สำคัญ

เหลืออีกหนึ่งชั่วโมงการแข่งขันเกมเลเจนด์ชิงแชมป์โลกก็จะได้เวลาเปิดฉากแล้ว

สนามแข่งขนาดใหญ่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรม ภายในสิ่งปลูกสร้างทรงกลมมีคนมานั่งเต็มไปหมดเรียบร้อย

มีระแบบเสียงสเตอริโอรอบทิศทาง หน้าจอยักษ์ตั้งอยู่รอบด้าน ใช้คบเพลิงเป็นจุดแบ่งแยกเขตด้านซ้ายและขวาออกจากกัน ถ้วยรางวัลสีทองระยิบระยับวางอยู่ตรงกลางนั้น!

สนามแข่งขันแบบนี้ย่อมไม่มีใครอื่นปรากฏตัวแล้ว

และเสียงเพลงหลักของเกมกำลังดังสนั่นกึกก้องทั่วสนามแข่ง!

ผู้ที่เข้ามาดูการแข่งขันล้วนไม่ได้มาเพราะต้องการสัมผัสกับความครึกครื้นแต่อย่างใด

ในฐานะที่เป็นผู้ชอบเล่นเกม ทุกคนต่างโบกไม้โบกมือ

แน่นอนว่าย่อมมีคนที่ต่างไปจากนั้น

เช่นโหลวลั่วและป๋ออิ่นที่สวมเสื้อโค้ทสีดำนั่งอยู่ข้างเธอ

ฝ่ายหลังไม่ชอบวันที่ท้องฟ้าสดใสสักเท่าไร ทว่าฝ่ายแรกเพิ่งมาชมการแข่งแบบนี้เป็นครั้งแรก ความรู้สึกไม่เลวเลยทีเดียว

เสียงที่ดังเข้าหูไม่ทำให้คนรำคาญ แต่กลับทำให้รู้สึกเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

พิธีกรออกมาแล้ว สวมสูทเรียบกริบและถือไมโครโฟน มุมปากยกยิ้ม “บอกผมดังๆ หน่อยว่าครั้งนี้พวกเราต้องการอะไร?”

“แชมเปี้ยน!”

เสียงผู้คนนับพันตะโกน ดังสะท้อนกึกก้องทั่วทั้งสนามแข่ง

การแข่งระดับสุดยอดเช่นนี้มีความหมายไม่ธรรมดาต่อผู้ที่มีใจรักในอีสปอร์ต!

ธงของแต่ละชาติล้วนแต่ทำเป็นสติกเกอร์ แล้วนำมาแปะบนใบหน้าผู้ชม

ด้านล่างเวที นักกีฬาที่เข้าแข่งขันต่างกำลังเตรียมตัว

ป๋อจิ่วก็เช่นกัน

เธอส่งข้อความสุดท้ายออกไปก่อนที่จะส่งมอบมือถือให้ ‘ถ้าหม่ามี้มองหนูคนเดียวก็ดีสิ สงสารตัวเองจัง’

หลังจากที่ได้รับข้อความข้างต้น โหลวลั่วก็หลุดยิ้มออกมา

ป๋ออิ่นเห็นข้อความดังกล่าวแล้วหรี่ตาลงเล็กน้อย ทว่าแสงอาทิตย์จ้ามาก เขาขี้เกียจจะลงมือ

โหลวลั่วมองออกว่าชายหนุ่มไม่ชอบใจนัก จึงเอียงไหล่ไปหาให้เขาพิงเธอ “การแข่งจะเริ่มแล้ว ตั้งใจดูกันเถอะ”

ป๋ออิ่นได้กลิ่นจากปลายผมของคนรัก อดยิ้มขึ้นมาไม่ได้ “ได้”

ไม่มีใครสนใจเธอและเขาทางนี้

ผู้ชมในสนามล้วนแต่จับจ้องกลางสนามแข่ง

ส่วนพิธีกรตะโกนออกมา “ขอเชิญทีมที่เข้าร่วมการแข่งขันเดินเข้าสนามได้”

หน้าจอยักษ์รอบด้านปรากฏคบเพลิงออกมาเป็นระลอกๆ แต่ละคบเพลิงเป็นสัญลักษณ์แทนหนึ่งทีม

เมื่อชื่อประเทศจีนปรากฏขึ้น ก็ได้ยินเสียงดังข้างหู!

ฉินมั่วคลุมชุดทีมสีดำแดงเดินเข้ามาจากด้านขวา เพราะมีธงชาติประดับที่บ่า ทำให้แขนเสื้อของพวกเขาเหมือนมีไฟลุกโชน เหมือนจะทำให้คนได้ยินเสียงหัวใจเต้นกระหน่ำได้

ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงกลาง

ป๋อจิ่ว เซียวจิ่ง หลินเฟิง อวิ๋นหู่ ลั่วลั่ว เฟิงซ่าง โคโค่ หลินเฉินทาว อินอู๋เย่า จ้าวซานพั่ง

พวกเขาสวมชุดทีมแบบเดียวกัน

มีสัญลักษณ์ของประเทศประดับอยู่ที่ปลายแขนเสื้อ

พวกเขาเรียงหน้ากระดาน เดินออกมาพร้อมกัน

แรงจู่โจมที่ส่งมาให้ราวกับสร้างคลื่นยักษ์ถาโถมได้เลย!

………………………………………..

พวกเราคือแชมป์เปี้ยน!

เซวียเหยาเย่ามองดูจากด้านล่างเวที นิ้วมือสั่นเทานิดๆ

กล้องจับจ้องที่ใบหน้าของฝ่าบาทจิ่ว

เธอคนนั้นในตอนนี้ไม่ได้มีผมสีเงินอีกต่อไป แค่ซุกมือข้างหนึ่งในกระเป๋ากางเกง มุมปากหยักยิ้มเท่ เหมือนตอนเจอกันครั้งแรก

เซวียเหยาเย่าคิดว่าเธอคงไม่มีวันลืมว่าตอนที่ฝ่าบาทจิ่วหันมาพูดกับเธอว่า ‘เหยาเย่า เรามาเล่นเกมด้วยกัน เป็นไง?’

ก่อนที่จะได้เจอฝ่าบาทจิ่ว เธออ่อนแอ ขี้ขลาด อ้วนจนดูไม่ได้ เธอถึงขั้นรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม

ทำไมความมืดมนมันทรมานแบบนี้ตลอด

แต่หลังจากที่ได้เจอฝ่าบาทจิ่ว เธอก็เข้าใจว่าคนเราต้องก้าวข้ามอุปสรรค

มือต้องถือดาบมังกรลุกขึ้นจากความมืดมิดให้ได้ นี่ต่างหากคือสิ่งที่เธอควรจะทำ

แม้ว่าจะเป็นผู้หญิง แต่ก็สามารถมีความหวังที่อยากเป็นฮีโร่ได้

เหมือนในตอนนี้ที่มีตัวอักษรโลดแล่นอยู่บนแผ่นหลังของเธอ ซึ่งก็คือชื่อประเทศจีน!

เมื่อเธอช้อนสายตาขึ้น บุคลิกตอนที่มองกล้องไม่เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย

จนเมื่อมาถึงในวันนี้ ไม่รู้ว่าพวกที่บอกว่าชอบฝ่าบาทจิ่วจะเข้าใจหรือยังว่า ไม่ว่าสีผมของเธอคนนั้นจะเป็นสีอะไร ใส่ตุ้มหูสีไหน งับอมยิ้มหรือไม่ ก็ล้วนไม่สำคัญ

สำคัญตรงที่นัยน์ตาดำขลับของเธอคนนั้นยังมีแสงประกาย

เวลาเดียวกัน ทีมอื่นๆ ไม่สนใจคนพวกนี้นัก เพราะในสนามแข่งระดับโลกแล้ว ผลงานของทีมจีนไม่ได้ดีเด่นสักเท่าไร

ในฐานะที่เป็นนักกีฬาตัวจริงที่ถูกเลือก ป๋อจิ่วไม่ตื่นเต้นแต่อย่างใด เธอนั่งตรงหน้าคอมพิวเตอร์ นิ้วเรียวเกี่ยวหูฟัง ผิวสีขาวผ่องและใบหน้าที่คมคายรับกันกับเส้นผมสีดำของเธอ ดูทั้งร้ายกาจและเจ้าเล่ห์

เธอเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ วางมือไว้ด้านข้าง แนวคางดูสวยน่ามองเหลือเกิน

จากนั้นคนอื่นๆ ต่างทยอยกันนั่งลงประจำตำแหน่ง

กล้องเตรียมพร้อม ทั้งยังซูมภาพ

หลายคนต่างกลั้นลมหายใจ รวมถึงจ้าวซานพั่งที่เดินลงสนาม เขากำมือแน่นตามไปด้วย

ในเวลานี้นี่เอง

เสียงของฉินมั่วดังผ่านไมโครโฟนหูฟังมาถึงหูของทุกคน “อย่าลืมนะว่าพวกเราเป็นตัวแทนประเทศจีน”

ชายหนุ่มหันมอง ใบหน้าคมสันชัดเจนนั้นยังคงให้ความรู้สึกกับทุกคนเหมือนเดิม ทั้งสูงส่งและเย็นชา

มีเพียงแววตาที่เหมือนมีอะไรลุกโชนรางๆ

นั่นคือความมุ่งมั่นของลูกผู้ชายคนหนึ่ง เขาจะทำให้ธงชาติของประเทศโบกสะบัดทั่วสนามแห่งนี้

ในชั่วอึดใจเดียว จ้าวซานพั่งก็นิ่งสงบอย่างมีสมาธิ

แม้ว่าเสียงรอบด้านจะอึกทึกครึกโครมแค่ไหนก็ตาม

ราวกับเมื่ออยู่ข้างตัวฉินมั่วแล้วทุกอย่างจะสงบลงได้ เหลือเพียงแต่การแข่งขันเท่านั้น

พวกเขา…จะต้องชนะ!

“พร้อมแล้วใช่ไหม?” ฉินมั่วกดบนหูฟังพลางถาม

ไม่มีใครตอบเพราะต่างรู้ใจกันดี

มือซ้ายของชายหนุ่มพรมลงบนคีย์บอร์ด ก้นบึ้งนัยน์ตาเคร่งขรึม “งั้นก็ลงแข่งกันเลย”

ประโยคนั้นสั้นมาก แต่กลับเหมือนปลุกอะไรบางอย่างให้ลุกฮือ

เลือดแห่งความมุ่งมั่นที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจระเบิดขึ้นมาทันที!

ในสายตาของผู้ชม คล้ายจะมีร่างเงาของเด็กหนุ่มเหล่านั้นวูบไหวออกมาได้

พวกเขาคลุมชุดทีม สวมหูฟังไว้บนศีรษะ แรงที่ขยับเมาส์แต่ละครั้งสามารถสะท้านเข้าสู่หัวใจ!

การแข่งขันเริ่มต้นขึ้น

ตัวละครฮีโร่บางตัวถูกห้ามใช้ในการแข่งขัน

นอกจากคนจีนที่ข้ามน้ำข้ามทะเลมาที่นี่แล้ว ไม่มีใครรู้สึกว่าทีมหน้าใหม่ทีมนี้จะชนะ จึงมาดูความครึกครื้นกันเท่านั้น

รอจนเมื่อแสงสีเงินผ่ากลางหน้าจอ ผู้คนถึงเริ่มได้รู้ว่าพวกเขามาเพื่ออะไร

ทำไมถึงมีทีมแบบนี้อยู่ด้วย?

ทุกคนต่างเป็นตัวหลักของทีมได้ เมื่อมีใครถูกเล่นงานอีกคนจะรุดเข้าช่วยเสมอ

ผู้เล่นเลนกลางอย่าเหราหรงเดินทั่ว แสดงแสนยานุภาพให้เห็น!

ผู้เล่นเลนบนอย่างเซียวจิ่งทั้งหลบและสร้างความเสียหายให้คู่แข่ง รับประกันผลการโจมตี!

ส่วนฉินมั่วใช้สกิลสามพันดาบประหารบุกโจมตี ป้องกันป้อมคริสตัลของเมืองเอาไว้!

ส่วนแบล็กพีช Z ตกหลุมมังกร ก็เปลี่ยนไอเทมแล้วแย่งมังกรอย่างเต็มกำลัง!

พวกเขายืนอยู่ที่นั่นเพื่อบอกทั้งโลกว่า

ปีนี้ พวกเขาประเทศจีน…จะมาคว้าแชมป์!

…………………………………………………..