Bank of The Unniverse - ตอนที่ 499: 4 กระบวนดาบ !

สุสานทั้ง 12 แห่งอยู่ข้างเขาหลี่เซียนเต่าชี้และมองไปรอบ ๆ ด้วยการจ้องมองที่เย็นชา
เขาไม่ต้องการที่จะมีชื่อเสียงมาก
เมื่อเทียบกับสิ่งนั้นหลี่เซียนเต่าค่อนข้างจะอยู่เบื้องหลังและยอมให้ลูกน้องของเขาทำ
แต่สถานการณ์บีบบังคับเขา
ภูเขาม่วงเนเธอร์ ดึง 12 สุสานออกมาและนี่จะทำให้เกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่อย่างแน่นอน คนที่โลภจะต้องต่อสู้เพื่อมันอย่างแน่นอน
ไม่มีใครจะให้โอกาสหลี่เซียนเต่านำสุสานทั้ง 12 แห่งออกไป
หลี่เซียนเต่าแค่ต้องการสมบัติ ไม่ใช่ศพหรือโลงศพ แต่เขาไม่มีเวลาที่จะนำสมบัติออกไปก่อนที่พวกเขาทั้งหมดจะมา
มีผู้คนจำนวนมากในขณะที่หลี่เซียนเต่าอยู่คนเดียว เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องแสดงตัวให้สูงขึ้น เพราะปัญหาที่เกิดจากการไม่ทำเช่นนั้นจะทำให้เขาปวดหัว
ระหว่างการสังหารผู้เชี่ยวชาญระดับแนวหน้าและการสังหารมดกลุ่มหนึ่งหลี่เซียนเต่าเลือกที่จะสังหารผู้เชี่ยวชาญระดับสูง
เนื่องจากเมื่อผู้เชี่ยวชาญระดับสูงเสียชีวิต มดเหล่านี้จะกลัว
เมื่อมดออกไปหลี่เซียนเต่าจะไม่มีปัญหา
ในขณะนั้น ผู้เชี่ยวชาญหนึ่งหรือสองคนก็กระโดดออกมาหลี่เซียนเต่ามองดูพวกเขาและเขาก็รู้สึกยินดี
ถ้าพวกมันไม่ก้าวออกไป เขาก็ทำได้แค่จัดการกับมดพวกนั้น และมันก็ไร้ประโยชน์
เมื่อเขาประพฤติตัวเย่อหยิ่ง ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงเหล่านั้นก็จะเล่นด้วย
ท่านผู้ทรงเกียรติที่คิดว่าตายเมื่อ 3,000 ปีก่อนมาปรากฏที่นี่
ที่ผู้คนเรียกว่าเซียนในโลกมนุษย์ได้ปรากฏตัวขึ้น
หลายคนในขั้นที่เก้าปรากฏตัวที่นี่
นั่นคือเหตุผลที่เมื่อหลี่เซียนเต่าพูดอย่างนั้น มันฟังดูทรงพลังมาก
ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ ใบหน้าของผู้คนที่หยิ่งผยองและเย่อหยิ่งก็เปลี่ยนเป็นมืดหม่น
หลี่เซียนเต่ามองลงมาที่พวกเขา
“ เจ้าไม่หยิ่งเกินไปหน่อยหรือ ? ” ท่านผู้ทรงเกียรติที่ตายไป 3,000 ปี พูดอย่างเย็นชา ทุกคนสามารถเห็นได้ว่าเขากำลังระงับความโกรธของเขา
หนึ่งสายตาจากหลี่เซียนเต่าสังหารคนที่ระดับแปดซึ่งคุกคามทุกคน หากไม่เป็นเช่นนั้น พวกเขาจะถูกเรียกเก็บทั้งหมดทันที
“ สำหรับเจ้า ข้าหยิ่ง แต่สำหรับข้า ข้ามั่นใจ ผู้แข็งแกร่งและผู้อ่อนแอมองปัญหาต่างกัน ดังนั้นคำตอบที่เราได้รับจึงต่างกัน พวกเจ้าทุกคนอ่อนแออย่างไม่ต้องสงสัย ! ”หลี่เซียนเต่ากล่าวโดยไม่ลังเล
” ข้าอ่อนแอ ? ” ท่านผู้มีเกียรติท่านนี้ยิ้มหัวเราะออกมาดังๆ ขณะที่เขายิ้ม ใบหน้าของเขาก็บิดเบี้ยว
“ ตอนนี้ข้าจะให้เจ้าเห็นว่าคนอ่อนแอคนนี้แข็งแกร่งแค่ไหน ! ” ท่านผู้มีเกียรติท่านนั้นตะโกนด้วยความโกรธขณะที่ก้าวไปข้างหน้า เขาบินไปทางขวาตรงข้ามกับหลี่เซียนเต่าและด้วยการระเบิดอันดัง รัศมีของเขาพุ่งไปข้างหน้าราวกับคลื่น ปราณแท้จริงกวาดไป กลายเป็นพยัคฆ์ 10 ตัวและมังกร 10 ตัวที่คำรามอยู่รอบตัวเขา ส่งเสียงดูถูก
พยัคฆ์ 10 ตัว และมังกร 10 ตัว ปราบปรามทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้เชี่ยวชาญระดับเก้าคนนี้มาถึงขั้นที่ผู้คนใน แดนนภาสวรรค์ เรียกเขาว่า ท่านผู้ทรงเกียรติ มีทักษะบางอย่าง
พยัคฆ์ 10 ตัวและมังกร 10 ตัวของเขาแข็งแกร่งและเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา 10 เท่า เขาต้องการใช้พวกมันเพื่อปราบปรามหลี่เซียนเต่า
เขาต้องการสังหารหลี่เซียนเต่าและพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อเอาโลงศพไปมากกว่านี้
พยัคฆ์และมังกรคำราม ดูเหมือนภูเขาจะสะท้อนทุกสิ่งเมื่อคลื่นพลังงานกระเพื่อมในทุกทิศทาง มันน่ากลัวและตกใจทุกคนจริงๆ
แต่นอกจากเสื้อผ้าของหลี่เซียนเต่าที่กระพือปีกและผมของเขายุ่งเหยิงแล้ว ขาของเขายังหยั่งรากลงกับพื้นเหมือนต้นไม้เก่าแก่ เขายืนอยู่ที่นั่นราวกับว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของภูเขา
“ การต่อสู้ไม่ใช่การแข่งขันของเสียง ปริมาณเป็นเพียงเกมของเด็ก ในสายตาของข้า เจ้าเป็นแค่เด็ก ” หลี่เซียนเต่ากล่าว..Aileen-novel
หลี่เซียนเต่าเพิกเฉยต่อพยัคฆ์และมังกร 10 ตัวที่อยู่เหนือเขาโดยสิ้นเชิง
“ พูดให้น้อยและรับกระบวนท่าของข้า ” ท่านผู้ทรงเกียรติคนนี้มั่นใจในการโจมตีของตน เขาไม่ได้ถืออะไรกลับและทุ่มออกไปทั้งหมด ความสำเร็จของเต๋าซ้อนกัน
สำหรับเขา มันแข็งแกร่งมาก การโจมตี เต๋า ที่น่าสะพรึงกลัวนี้ไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึงต่อหน้าหลี่เซียนเต่า
การควบคุม เต๋า ของหลี่เซียนเต่าเป็นเหมือนมหาสมุทรที่ไม่มีที่สิ้นสุด
คนนี้เป็นเหมือนสระน้ำ เมื่อเปรียบเทียบกับหลี่เซียนเต่ามันเหมือนกับดวงอาทิตย์ที่ถูกเปรียบเทียบกับหิ่งห้อย
ดังนั้นหลี่เซียนเต่าสามารถทำลาย 10 พยัคฆ์และ 10 มังกรเหล่านี้ได้ด้วยการสะบัดนิ้วของเขา
หลี่เซียนเต่าใช้นิ้วของเขาเป็นดาบและเขามองมาที่เขา “ ตอนนี้ ดูวิธีที่ข้าทำลาย 10 พยัคฆ์และ 10 มังกรเสียสิ ”
สิ่งที่หลี่เซียนเต่าใช้ยังคงเป็นวรยุทธุ์ดาบสี่ เต๋า ที่เขาเข้าใจใน สิบแดนโลก
พลิกมหาสมุทร เปลวเพลิงเหี่ยวเฉา ภูเขาเมฆา ทลายสวรรค์
หลี่เซียนเต่าไม่ได้ยอมแพ้กับกระบวนท่าเหล่านี้ เขาไม่ละทิ้งวรยุทธุ์ดาบใด ๆ ที่เขาเข้าใจ พร้อมกับการบ่มเพาะของเขาที่เพิ่มขึ้น ความไม่สมบูรณ์จะได้รับการปรับปรุงและตอนนี้วรยุทธุ์เหล่านี้ยังคงแข็งแกร่งจริงๆ
ก้าวแรกพลิกมหาสมุทร
พลังดาบของเขานำพามหาสมุทรที่พัดมาจากทุกทิศทุกทาง
คลื่นทะเลส่งเสียงกึกก้องและปกคลุมแผ่นดิน ราวกับว่ากำลังจะทำให้ศัตรูจมน้ำตาย
กุญแจสำคัญคือคลื่นเป็นพลังงานดาบทั้งหมด!
นี่คือมหาสมุทรดาบ มีดาบจำนวนนับไม่ถ้วน
น้ำทะเลแต่ละหยดเป็นดาบที่แหลมคมอย่างยิ่งที่สามารถเจาะท้องฟ้าและฟันเมฆได้
ตอนนี้มหาสมุทรพลังงานดาบทั้งหมดถูกซ่อนอยู่ในกระแสพลังดาบนี้
พลังงานดาบของหลี่เซียนเต่าอยู่ในดาบนี้และหลังจากที่มันฟันออกไป มันก็ระเบิดออกสู่มหาสมุทร
ขนาดมหาสมุทรปกคลุมท้องฟ้าและผืนดินจนท่านผู้มีเกียรติท่านนี้หนีไม่พ้น
พยัคฆ์ 10 ตัวและมังกร 10 ตัวถูกกวาดออกไปโดยไม่มีวิธีตอบโต้
“ เจ้าต้องการเปรียบเทียบปริมาณ เจ้าสามารถเอาชนะคลื่นได้หรือไม่ ? ”หลี่เซียนเต่ากล่าวด้วยความรังเกียจ
” ตาย ! ” เมื่อพยัคฆ์สิบตัวและมังกรสิบตัวถูกทำลาย ผู้มีเกียรติท่านนี้กำลังเดือดร้อน เขาดึงอาวุธออกมาและทำลายส่วนหนึ่งของมหาสมุทร เขาใช้ทุกอย่างเพื่อแบ่งภูมิภาคของคลื่น
แต่บริเวณมหาสมุทรที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ไม่เพียงแต่ไม่ได้รับความเสียหายเท่านั้น แต่ยังกลายเป็นความว่างเปล่าอีกด้วย
น้ำหนึ่งหยดเป็นพลังงานดาบ นี่คืออาวุธของหลี่เซียนเต่าอาวุธที่สามารถคร่าชีวิตคนได้
มันน่ากลัวจริงๆ และหลี่เซียนเต่ามีบางสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่า
กระบวนท่าที่สองช้า หลังจากที่หลี่เซียนเต่าฟัน มันก็กลายเป็นทะเลเพลิงทันที
พลังดาบสองชนิดที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงผสมผสานเข้าด้วยกันเป็นส่วนผสมที่ลงตัว แล้วพวกเขาก็ปะทะกันและเฉือนท่านผู้มีเกียรติท่านนี้
พลังงานดาบในรูปของน้ำทะเลแทงทะลุร่างกายของเขาในขณะที่ดาบเพลิงไหม้มัน
เมื่อระลอกคลื่นหายไปและการระเบิดหยุดลง ทุกคนก็ปิดปาก
มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ภายในทิวเขา
มีบุคคลผู้นี้ที่ผู้คนเรียกว่าเซียนในโลกมนุษย์และหลี่เซียนเต่า
คนอื่นๆ รวมถึงผู้เชี่ยวชาญระดับเก้าเห็นว่าหลี่เซียนเต่าสามารถสังหารผู้มีเกียรติได้หนึ่งในสองดาบ พวกเขารู้ฐานะของตนและถอยกลับไปมองจากที่ไกลๆ
“ เจ้าแข็งแกร่ง แต่เจ้าจะยังแพ้ข้า ” ซูเก้อ เว่ยหว่อ กล่าวอย่างเย็นชา เขามั่นใจมากเมื่อดึงอาวุธของตัวเองออกมา
อาวุธของเขานั้นพิเศษจริงๆ และหลี่เซียนเต่าก็ประทับใจ มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่สามารถใช้เป็นดาบและธนูได้
เมื่ออยู่ในการต่อสู้ระยะประชิดมันจะเป็นดาบและจากที่ไกลก็จะเป็นธนู นี่เป็นสมบัติล้ำค่าในชีวิตของเขาที่เขาเก็บไว้เป็นเวลานาน
“ เจ้าควรพอใจที่ข้าใช้ ดาบทำลายล้าง เพื่อสังหารเจ้า ” ซูเก้อ เว่ยหว่อ กล่าวอย่างเย็นชา
“ เจ้าจะสังหารข้าไม่ได้หรอก ”หลี่เซียนเต่าส่ายหัว