Bank of The Unniverse - ตอนที่ 336 – เป็นเด็กมันดีจริง

ในธนาคารแห่งจักรวาล หลี่เซียนเต่า ลืมตาขึ้นและหายใจออก

“ ความแข็งแกร่งของข้าไม่เลวร้ายเกินไป ถ้าข้าเพิ่มขึ้นเล็กน้อยพลังงานดาบจะสามารถสังหารผู้นำตระกูลฉินได้ ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างเสียใจ

ถ้าผู้นำตระกูลฉินได้ยินเรื่องนี้เขาคงจะกระอักเลือดออกมาด้วยความหงุดหงิด

ร่างโคลนพลังงานดาบของเจ้าทำให้ข้ากระอักเลือดออกมาแล้วเจ้าไม่พอใจเหรอ ?

ความจริง หลี่เซียนเต่า ไม่พอใจจริงๆ เขามองไปที่หินปราบปรามวิญญาณและดวงตาของเขาก็ส่องประกาย “ มันยังคงมีพลังมหาศาล ในช่วงเวลานี้ข้าจะฝ่าฟันและในอีกสามวันข้าจะแก้ปัญหาของ ภูเขาสวรรค์ ที่ ทะเลสาบสวรรค์ ”

หลี่เซียนเต่า บอกให้ อาสึนะ ส่งคำเชิญมาเพื่อซื้อเวลาให้ตัวเอง

ตอนนี้เขาตกตะลึงและทึ่งกับพวกเขาทั้งหมดสามวันข้างหน้าจะสงบสุข หากพวกเขาก่อปัญหามากขึ้นในสามวัน หลี่เซียนเต่าจะมีความมั่นใจที่จะจัดการกับพวกเขา

ยิ่งไปกว่านั้น มู่หรงหลงเฉิง, ยักษ์ไททั่น, งูหลามพิษ, หลิงหวู่ ต่างก็ฝึกฝนอย่างหนัก

พวกเขาทั้งหมดแข็งแกร่งจริงๆ

พวกเขาทั้งสี่ทำงานร่วมกันเพื่อตรึงหม่าชิงไว้ในภูเขาสวรรค์

ใน 10,000 ปีถ้าพวกเขาทำงานร่วมกันอีกครั้งพวกเขาจะน่ากลัวขนาดไหน ?

นี่คือเหตุผลที่ หลี่เซียนเต่า ต้องการสามวัน ในสามวัน ทะเลสาปสวรรค์ จะมีงานเลี้ยง

“ เสี่ยวฉีส่งคำสั่งของข้าเปิดสถานที่ในทะเลสาบสวรรค์เพื่อจัดงานเลี้ยง ในสามวันข้าจะต้อนรับกลุ่มต่างๆของ แดนนภาจันทรายะเยือก” หลี่เซียนเต่า กล่าว

เสี่ยวฉีตอบว่า “ ข้ารู้ แต่ท่านต้องระวังนะคะ ถ้ามีคนที่แข็งแกร่งมาจริงๆก็ยากสำหรับท่านที่จะรับมือกับพวกเขา ”

หลี่เซียนเต่า ยิ้ม “ ถ้าคนแบบนั้นมาข้าจะซ่อนตัวอยู่ในธนาคารแห่งจักรวาลเพื่อฝึกฝน ข้าจะบ่มเพาะช่วงเวลาหนึ่งแล้วจัดการกับเขา ”

“ แต่จากสถานการณ์ปัจจุบันกลุ่มต่างๆส่งเฉพาะลูกศิษย์และผู้อาวุโสระดับสูงของพวกเขาเท่านั้น ผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงยังไม่ออกมา ” เสี่ยวฉี และ หลี่เซียนเต่า สื่อสารกัน

พวกเขาสองคนอยู่ในห้องของตัวเอง พวกเขาไม่ได้เจอกันและแค่แอบคุยกัน

“ โดยปกติกลุ่มเหล่านี้ไม่ได้โง่ ภูเขาสวรรค์ มีทรัพยากรมากมาย แต่ก็ไม่คุ้มที่จะปล่อยให้ผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนอยู่โจมตี ยิ่งไปกว่านั้นยังมีผู้คนจาก โลกเซียน คอยกำกับพวกเขาอีกด้วย ไม่มีใครอยากตกเป็นเป้าหมายของ โลกเซียน ” หลี่เซียนเต่า เดา

ผู้คนไม่รู้ว่าประตูเซียนถูกล็อคหรือไม่ ?

หลายหมื่นปีผ่านไป ? สิ่งที่ใหญ่โตมากและความจริงที่ว่าบางคนยังมีชีวิตอยู่ ผู้คนจาก โลกเซียน ต้องการเปิดประตูเซียนดังนั้นพวกเขาจึงสั่งให้กลุ่มต่างๆโจมตีภูเขาสวรรค์

ผู้คนจากกลุ่มต่างๆเข้ามาและเมื่อได้รับการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดพวกเขาก็เป็นสาวกชั้นยอดผู้อาวุโสและคนที่แข็งแกร่งที่สุดคือผู้นำตระกูล

“ แต่เราได้สังหารพวกมันไปมากมายดังนั้นผู้คนจะต้องกังวลอย่างแน่นอน เราควรระวังให้มากขึ้นนะคะ ” เสี่ยวฉี เตือน หลี่เซียนเต่า

“ ข้ารู้ ” หลี่เซียนเต่า พยักหน้าและจบการสนทนากับ เสี่ยวฉี เขาเรียกหา มู่หรงหลงเฉิง และอีกสามคน

ทั้งสี่คนเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดของ หลี่เซียนเต่า และโดยธรรมชาติ หลี่เซียนเต่า ต้องดูแลพวกเขา

เพื่อป้องกันผู้เชี่ยวชาญชั้นนำไม่ให้มา หลี่เซียนเต่าจึงตัดสินใจเปิด โถงกาลเวลา ให้กับพวกเขา

เขาจะปล่อยให้พวกเขาใช้เวลาสองสามร้อยปีข้างในและแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถฝ่าฟันไปได้ แต่พวกเขาก็สามารถเข้าใจวรยุทธ์ที่ หลี่เซียนเต่า มอบให้พวกเขาได้

หลี่เซียนเต่า จะเข้าสู่ โถงกาลเวลา และดูดซับพลังวิญญาณภายใน หินปราบปรามวิญญาณ

มหาสมุทรสีดำที่ไม่มีที่สิ้นสุดจะช่วยให้ หลี่เซียนเต่า พัฒนาขึ้นอย่างมาก

ในช่วงเวลาสั้น ๆ มู่หรงหลงเฉิง, ยักษ์ไททั่น, งูหลามพิษ และ หลิงหวู่ ทั้งหมดอยู่ที่นี่

“ นายท่าน ! ” พวกเขาทักทายด้วยความจริงใจ

หลังจากได้รับวรยุทธ์การบ่มเพาะของ หลี่เซียนเต่า แล้วพวกเขาก็กลับมาฝึกฝนและรู้สึกว่าพวกเขาพัฒนาขึ้นมากโดยเฉพาะ ยักษ์ไททั่น เมื่อก่อนร่างกายของเขาใหญ่โตและสูง 10 เมตร ตอนนี้เขาสูงเพียงสามเมตรและความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นหลายเท่า

เห็นได้ชัดว่าวรยุทธ์เทพเจ้าของ เผ่าไททั่น นั้นแข็งแกร่งมาก ด้วยสายเลือดของพวกเขามันช่วยให้ ยักษ์ไททั่น มีอาการดีขึ้นอย่างรวดเร็ว

เขาภักดีต่อ หลี่เซียนเต่า มากที่สุดในบรรดาสี่คน นี่เป็นเพราะเขาไม่ใช่คนเจ้าเล่ห์และจริงๆแล้วก็สมองช้าไปหน่อย พูดง่ายๆว่าเขาไม่ได้ฉลาดขนาดนั้นและมุ่งเน้นไปที่การบ่มเพาะของตัวเองอย่างเต็มที่

เขาจะภักดีต่อใครก็ตามที่ปฏิบัติต่อเขาอย่างดี เขาจะไม่มีวันทรยศพวกเขา

มู่หรงหลงเฉิง ปฏิบัติต่อเขาอย่างดีและพาเขารุ่งโรจน์ดังนั้นเขาจึงช่วย มู่หรงหลงเฉิง ปกป้องภูเขาสวรรค์เป็นเวลา 20,000 ปี

ตอนนี้ มู่หรงหลงเฉิง เข้าร่วมกับ หลี่เซียนเต่า เขาเข้าร่วมด้วย

หลี่เซียนเต่า ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดีดังนั้นเขาจึงออกไปภักดีต่อเขา

หลี่เซียนเต่า ชอบวิธีที่เขาคิด

“ เจ้ามีวรยุทธ์การบ่มเพาะทั้งหมดแล้วดังนั้นตามข้ามา ” หลี่เซียนเต่า ลุกขึ้นและพาพวกเขาไปที่ โถงกาลเวลา

โดยปกติ หลี่เซียนเต่า จะไม่ใช้มัน

นั่นเป็นเพราะถ้าใครใช้เวลา 500 ปีข้างในจะต้องจ่ายราคา 1,000 ปี

ยิ่งไปกว่านั้นมันเป็นเพียงการบดที่หนักหน่วงและไม่สามารถปรับปรุงได้มากนัก

หากการบดมีประโยชน์ผู้คนก็ไม่ต้องการโชคหรือทรัพยากร หากทุกคนใช้เวลาอยู่ในคฤหาสน์ของพวกเขาพวกเขาจะกลายเป็นเซียนใน 10,000 ปีอย่างแน่นอน

เฉพาะในช่วงเวลาพิเศษเช่นนี้ หลี่เซียนเต่า จะเข้ามา

ตัวอย่างเช่นในการดูดซับพลังวิญญาณในหินปราบปรามวิญญาณต้องใช้เวลาดังนั้นโถงเวลาจึงเหมาะสม

มู่หรงหลงเฉิง และคนอื่น ๆ จำเป็นต้องควบคุมวรยุทธ์ที่ หลี่เซียนเต่า มอบให้พวกเขาดังนั้นจึงเป็นการดีสำหรับพวกเขาที่จะเข้าสู่ โถงกาลเวลา ด้วย

คนอื่น ๆ ก็จะได้รับการฝึกฝนเช่นเดียวกันเมื่อพวกเขาเข้าสู่ โถงกาลเวลา ดังนั้นการปรับปรุงของพวกเขาจึงไม่ได้ยอดเยี่ยมขนาดนั้น

ทำไมไม่สู้ตาย ?

หลี่เซียนเต่า นำพวกเขาทั้งหมดไปที่ทางเข้า โถงกาลเวลา และบอกกฎของสถานที่นั้น

“ เจ้าสามารถเลือกได้ว่าจะจ่ายกี่ปี ? ” หลี่เซียนเต่าถาม

มู่หรงหลงเฉิง และอีกสามคนมองไปที่ โถงกาลเวลา ด้วยความตกใจ สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับขอบเขตเวลา มันเป็นความสามารถสูงสุด การที่จะสร้าง โถงกาลเวลา ได้นั้นช่างน่ากลัวยิ่งนัก

พวกเขามองไปที่ หลี่เซียนเต่า ซึ่งเต็มไปด้วยความเคารพในตัวเขามากขึ้น

“ นายท่านข้าอายุมากแล้วและไม่มีเวลามากนัก ข้ามีเวลาแค่ 100 ปี ” มู่หรงหลงเฉิง กล่าว

เขาอายุมากและมาจากยุคเดียวกับชายชราเทียนฉีเขาอายุน้อยกว่าเขาเพียงไม่กี่ร้อยปี

ชายชราเทียนฉีตายไปหลายหมื่นปีในขณะที่ มู่หรงหลงเฉิง จ่ายเงิน 10,000 ปีในการค้าขายกับธนาคารแห่งจักรวาล

100 ปีนี้ก็มากแล้ว

หลี่เซียนเต่า พยักหน้า 100 ปีเพื่อให้เขาใช้เวลา 50 ปีข้างใน

50 ปีเพียงพอแล้วที่ มู่หรงหลงเฉิง จะควบคุมวรยุทธ์ของ หลี่เซียนเต่า ได้

“ นายท่านข้าจะเลือก 1,000 ปี ” ยักษ์ไททันกล่าวอย่างตื่นเต้น เขาต้องการที่จะฝึกฝนวรยุทธ์เผ่าไททันให้สำเร็จและยังทำให้สายเลือดของเขาบริสุทธิ์เพื่อให้ตัวเองดีขึ้น เขาจะสามารถทำได้ใน 1,000 ปี

“ ข้าจะเลือก 1,000 ปีด้วย ” งูเหลือมพิษยิ้มและมองไปที่นายท่าน เขาหวังว่าจะฝากความประทับใจดีๆ

งูหลามพิษรู้ว่าเขาเป็นคนเคร่งขรึมเสมอและไม่ชอบหัวเราะและดูเหมือนเย็นชาจริงๆ เพื่อให้หลี่เซียนเต่าประทับใจเขาเริ่มฝึกวิธียิ้ม

“ ข้าจะเลือก 1,000 ปีด้วย ” หลิงหวู่ กล่าว

มู่หรงหลงเฉิง มองไปที่พวกเขาทั้งสามด้วยความอิจฉา มันดีมากที่ยังเด็ก…