BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25++ - โคตรเลว #49 - ลมหายใจเฮือกสุดท้าย
"เกิดอะไรขึ้นวะ" เสือที่เพิ่งมาถึงเอ่ยถามเพื่อนรักทั้งสองคนด้วยสีหน้าตกใจ อยู่ๆเล้งก็โทรไปบอกว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้วให้รีบกลับมา
"กรอบรูปที่พวกเราถ่ายร่วมกันตกลงมาแตก" เป็นตี๋ว่า พร้อมกับยื่นกรอบรูปไปให้ดู เสือก็รับมาดูก่อนจะตกใจไม่ต่างจากเพื่อนทั้งสองคนที่ตกใจมาก่อนหน้าแล้ว
"เหี้ย! ทำไมแตกตรงหน้าไอ้เพลิง" เขาสบถคำหยาบออกมาด้วยความไม่เข้าใจ แต่ทว่าไม่ใช่เวลาที่จะมายืนคุยกันตอนนี้ต้องรีบไปหาเพลิงก่อนเล้งจึงตัดบทขึ้น
"อย่าเพิ่งถามหรือสงสัยอะไรตอนนี้ ไปหาไอ้เพลิงก่อน" ว่าจบเล้งก็รีบหยิบกุญแจบนโต๊ะทำงานเดินออกไปยังรถยนต์คันหรูทันทีโดยตี๋ก็รีบเดินตามหลังออกไปติดๆ ไม่รอเสือที่ยังมัวแต่ยืนอึ้งตกใจกับสิ่งที่เห็น
"อ้าวเฮ้ยรอกูด้วย" พอได้สติเสือจึงรีบวางกรอบรูปลงบนโต๊ะ แล้ววิ่งตามเพื่อนรักทั้งสองคนลงไปทันที
ปลั่ก!
ยังไม่ทันที่เพลิงจะบอกจบปลายกระบอกปืนในมือของโน่ก็เหวี่ยงกระแทกใส่ซีกแก้มของอีกฝ่ายเต็มแรง ในตอนที่เจ้าของไม่ทันตั้งตัว
"อั่ก" ทำเอาคนโดนกระทำร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดไปพร้อมกับใบหน้าเหยเก ก่อนหยาดเลือดจากขมับค่อยๆไหลเยิ้มลงมาอาบข้างแก้ม
ไม่ต้องรอฟังถึงตอนจบหัวอกของคนเป็นพ่อก็รับรู้ถึงความทรมานเจียนตายของลูกสาว และเจ็บยิ่งกว่าร้อยเท่า สิ่งที่ลูกน้องคนโปรดทำไม่ต่างจากการลอบทำร้ายชีวิตของเจ้าพ่อมาเฟียใหญ่ในทางอ้อม
"มึงแม่งสารเลว ข่มขู่ลูกกูพอลูกกูช่วยมึงทำกับคนที่ช่วยมึงอย่างนี้เหรอวะ ถ้าลูกกูไม่ผ่านไปวันนั้นมึงจะรอดไมไอ้เหี้ย จิตใจมึงทำด้วยอะไรยังมีความเป็นคนอยู่ไหม" โน่มองเพลิงผ่านแววตาแดงก่ำ หลากหลายความรู้สึกกลั่นน้ำตาที่เหือดแห้งไปนานพรั่งพรูออกมาอีกครั้งแทบเป็นสายเลือด ถ้าวันแรกที่เนเน่เจอเหตุการณ์แบบนี้แล้วเร่งเครื่องหนี้ไปอย่างไม่กลัวตายก็คงไม่ต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้ มันเป็นเวรกรรมอะไรของลูกสาวที่ต้องมาเจอคนเลวอย่างเพลิง หรือเป็นเพราะตัวเขาเองที่ผลิตยามาทำร้ายคนอื่นจนเวรกรรมเลยตกมาถึงลูก
ตอนนี้โน่รับรู้แล้วว่าชีวิตของลูกซึ่งกำลังจะไปได้ดีแต่กลับมาพังเพราะยานรกสำคัญกับคนเป็นพ่อและแม่แค่ไหน ต้องมาแบกรับความเจ็บปวดอย่างทรมานที่เห็นลูกติดยาแทบจะล้มทั้งยืน ต่อจากนี้ไปเขาจะเลิกทำกิจการนี้ที่มันทำร้ายลูกสาว ตัวเองและเด็กเยาวชน
"อึก..ผม..ขอโทษ"
"ถ้าลูกสาวมึงโดนลูกน้องคนโปรดที่มึงรักเหมือนลูกชายคนนึงกระทำแบบนี้มึงจะรับคำขอโทษจากมันไหมวะ แล้วถ้ามันขอโอกาสมึงจะให้โอกาสมันไหม"
"….." คำถามของโน่ทำให้เพลิงเงียบไป หากเปลี่ยนให้เขาเป็นคนแบกรับความรู้สึกนั้นก็คงไม่ให้อภัยแถมป่านนี้คงฆ่าคนที่ทำร้ายลูกทิ้งไปตั้งแต่แรกแล้ว ไม่มานั่งถามเหตุผลอยู่อย่างงี้หรอกและไม่สนใจด้วยว่าจะเป็นลูกน้องคนโปรดที่รักมากขนาดไหน ถึงเขาเพิ่งจะมีลูกที่ยังเป็นไข่อยู่แต่ตอนนี้ก็รับรู้ได้ถึงความรักของพ่อคนหนึ่งที่มีให้
แต่ถึงแม้จะเข้าใจและรับรู้ความรู้สึกของโน่ดีในใจลึกๆก็ยังอยากได้โอกาสนั้นอยู่ อยากทำหน้าที่พ่อและสามีที่ดีของหญิงสาวและลูกน้อย
"ถ้า..เป็นผมคงฆ่าทิ้งไปแล้ว แต่ถ้าเห็นแก่หลานที่อยู่ในท้องและอีกไม่นานกำลังจะเกิดมาผมก็คงจะให้โอกาสมั่งครับ"
"หึ! เห็นแก่หลานงั้นเหรอ เห็นแกหลานที่ไม่รู้จะรอดไหมเนี่ยนะ มึงแม่งเห็นแก่ตัว" โน่แค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันกับคำตอบของเพลิง ก่อนจะก้าวถอยห่างออกไป "ทำไมก่อนจะทำมึงไม่ศึกษาประวัติให้ดีก่อนวะ ทำไมต้องเป็นลูกกูด้วยทำไมไม่เป็นคนอื่น" เขาถามต่ออย่างไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นลูกสาวคนเดียวของตัวเอง
"ผมรู้ว่าผมเห็นแก่ตัว ผมมันเลวแต่ผมอยากทำหน้าที่พ่อและสามีที่ดีของเธอนะครับ" เพลิงวิงวอนผู้เป็นเจ้านายใหญ่ให้เห็นใจคนในสถานะพ่อเหมือนกัน
"….."
"ผมสัญญาถ้านายใหญ่ให้โอกาส ผมจะรักและดูแลเธอกับลูกเท่าชีวิตของผม"
"มันจะไม่มีโอกาสนั้น คนเลวอย่างมึงไม่สมควรจะเป็นพ่อคนไม่สมควรที่จะทำหน้าที่พ่อ หลานคนเดียวกับลูกกูกูเลี้ยงเองได้" พูดแค่นั้นโน่ก็ยกปืนขึ้นตัดสินใจลั่นไกใส่เพลิงทันทีอย่างไม่คิด ไม่เปิดโอกาสให้อีกคนได้วิงวอนอะไรต่อ
ผู้ชายที่ทำร้ายชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งไม่สมควรจะอยู่เป็นหัวหน้าครอบครัว
ปัง! ปัง! ปัง!
คมกระสุนโดนเข้ากลางลำตัวของโจรหนุ่มทั้งสามนัดรวด เพลิงแน่นิ่งไปด้วยลมหายใจรวยรินมองริมชายหาดสายตาพร่ามัว รู้อยู่แล้วว่าตัวเองจะมีจุดจบแบบนี้แต่ก็ไม่โกรธเจ้านายใหญ่หรอกนะเพราะทำถูกแล้ว ลูกใครใครก็รักเขาเข้าใจ ขณะเดียวกันเลือดสีแดงสดจากบาดแผลก็ค่อยๆถูกคลื่นซัดไปเป็นระลอก
"อึก.." เขาส่งเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด นึกถึงภาพวันวานที่ได้ทำไวกับเธอก่อนภาพในอนาคตที่เธอและลูกสาวฝาแฝดวิ่งเล่นหยอกล้อกันริมชายหาดอย่างมีความสุขตราตรึงเข้ามาตามหลัง
มันเป็นภาพแห่งความสุขที่คนอย่างเขาไม่เคยมีมานานแล้ว
ริมฝีปากหนาคลี่ยิ้มออกมาเมื่อลูกสาวทั้งสองคนพร้อมกับเนเน่วิ่งลุยน้ำเข้ามาหา โน้มใบหน้าหวานๆเข้ามาหอมแก้มสากของเขาทั้งสองข้างทีละคน
"พ่อคะ เหนื่อยก็นอนนะเดี๋ยวหนูสองคนและแม่จะกอดเฝ้าพ่อไว้เอง" แล้วเด็กหญิงคนหนึ่งก็เอ่ยบอก
"พักเถอะค่ะ ฉันกับลูกจะไม่ทิ้งนายไปไหน" ตามด้วยเนเน่บอกต่อ ก่อนลูกสาวทั้งสองคนจะเข้าไปกอดร่างของเขาไว้แน่นพร้อมกับเธอเดินวนไปโอบกอดจากทางด้านหลัง
"อึก..พ่อ..รักลูกนะ ฉันรักเธอนะเนเน่ ฝากดูแลลูกของเราทั้งสองคนด้วย" พูดจบลมหายใจเฮือกสุดท้ายก็ขาดห้วงไป ท่ามกลางสายลมแรงพัดผ่าน
พอเห็นอย่างนั้นโน่ก็เหน็บปืนลงเก็บข้างเอว หมุนตัวเดินกลับไปขึ้นรถทันทีอย่างไม่สนใจและไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย มันสมควรแล้วที่คนเลวอย่างเพลิงจะมีจุดจบแบบนี้
"จัดการเอาศพมันไปโยนทิ้งกลางทะเลให้เรียบร้อย" เป็นดินที่หันไปเอ่ยปากสั่งการ์ด ก่อนจะหันเดินตามหลังเจ้านายออกไป
—————————————