BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25++ - โคตรเลว #40 - ตอบไม่ได้
เท้าเล็กก้าวออกมาจากห้องน้ำเหยียบลงบนพรมเพื่อให้หมาดๆด้วยสภาพร่างกายกึ่งเปลือยเปล่า เรือนร่างอรชรพันรอบด้วยผ้าขนหนูเหนือเนินอกอวบอิ่มหลังจากชำระทำความสะอาดร่างกายเสร็จสรรพ
เนเน่เดินใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมยาวสลวยที่เพิ่งสระเสร็จหมาดๆไปยังตู้เสื้อผ้า ไม่วายปลายตามองเพลิงที่นั่งกดโทรศัพท์มือถือเล่นอยู่บนเตียง ข้างกายเป็นแก้วยาวางอยู่บนโต๊ะทำเธอเห็นทีไรนึกอยากจะอ้วกกับรสชาติของมันที่ติดอยู่ในช่องปากนานเกือบชั่วโมงกว่าจางหายไป
มือเล็กวางผ้าขนหนูผืนเล็กลงบนตะกร้า หยิบชุดชั้นในที่เขาใช้ให้แม่บ้านจัดเตรียมไว้ให้พร้อมกับชุดเดรสคอวีเว้าถึงทรวงอกสีครีมยาว แขนรัดพองนิดๆลายลูกไม้จั้มสม็อคถอดออกจากไม้แขวนขึ้นมาสวมใส่ จากนั้นก็ดึงผ้าขนหนูออกเอื้อมไปพาดบนราวซึ่งอยู่ข้างกัน โดยมีสายตาคู่คมของคนบนเตียงที่เพิ่งละจากจอโทรศัพท์จ้องมองมาอย่างไม่ละ ก่อนหางตาของเธอจะเหลือบไปเห็นจึงทำเมินเฉยไม่ได้สนใจ เดินไปโต๊ะกระจกเครื่องแป้ง
“แต่งตัวเสร็จแล้วก็รีบมาแดกยาจะได้ลงไปแดกข้าว” แต่แล้วเสียงทุ้มเข้มของเจ้าของสายตาคู่คมนั้นก็เอ่ยขึ้น
“…..” เนเน่ก็ยังคงไม่สนใจเหมือนเดิมหย่อนสะโพกนั่งลงบนเก้าอี้ หยิบครีมบำรุงผิวขึ้นมาทาตามประสาคนรักสวยรักงาม
“กูให้เวลาห้านาทีถ้ายังไม่มาแดก ก็อย่ามาร้องครวญครางทีหลังก็แล้วกัน” ครั้นเห็นแบบนั้นเพลิงก็พูดทิ้งทายอย่างไม่สนใจเหมือนกัน แล้วก้มกดโทรศัพท์มือถือต่อ นี่ก็จะเที่ยงอยู่แล้วข้าวเช้ายังไม่ได้กินเลยมั่วแต่นั่งรอเธออาบน้ำอยู่เป็นชั่วโมง
“…..” ขู่เก่งขู่ทุกวันไม่เบื่อบ้างรึไง ไอ้คนบ้าอำนาจ เธอกัดฟันพูดในใจด้วยความหงุดหงิดขณะทาครีมยังไม่เสร็จและจะทาเรื่อยๆ ขอทำใจก่อนก็คนมันยังไม่พร้อมจะกินยาตอนนี้นิหว่า
ห้านาทีผ่านไป..
ทันทีที่ครบกำหนดแล้วหญิงสาวยังนั่งก้มทาครีมตามตัวไม่เลิก เพลิงซึ่งตอนนี้มีสีหน้าเรียบนิ่งแต่ข้างในเต็มไปด้วยความโมโห
เธอกำลังยั่วโมโหเขา
หยัดกายลุกขึ้นเอื้อมหยิบแก้วยาบนที่รอง สาวเท้าตรงไปหาเธอที่นั่งหันหลังให้อยู่ปลายเตียง ขณะเดียวกันเจ้าตัวอ้อยอิ่งทำใจอยู่โดยไม่รู้เลยว่ามันครบเวลาที่กำหนดแล้ว
หมับ!
“อ๊ะ!” หญิงสาวร้องออกมาด้วยความตกใจ พร้อมกับเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกโจรหนุ่มกระชากแขนให้ลุกขึ้นมาชนกับแผงอกแกร่งของเขาอย่างแรง
ตุ้บ!
ยังไม่ทันได้ทรงตัววินาทีนั้นก็ถูกผลักให้นอนลงบนโซฟาซึ่งอยู่ปลายเตียงใกล้ๆกันอย่างแรงเช่นกัน แรงกระแทกของแผ่นหลังทำเอาเธอจุกไม่น้อย
ใบหน้าสวยที่เบ้อยู่ด้วยความเจ็บจากแรงกระชากอยู่แล้วตอนนี้เหยเกอย่างหนักเพราะความจุก ขณะที่เจ้าของการกระทำมองมาด้วยแววตาดุดัน จริงๆเขาไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยแต่เธอดื้อไม่กินสักทีทำเอาเขาเองขมอารมณ์ตัวเองไว้ไม่อยู่
“อึก..ยะ..อย่านะ” มือเล็กจับที่ข้อมือของเขาแน่นทันทีที่เขาขึ้นคร่อมลงมากลางตัว แล้วโผมือเข้ามาหมายจะบีบปลายคางของเธอ เพื่อจะให้อ้าปากแล้วจับกรอกยาที่ถืออยู่อีกมือเหมือนเมื่อคืนไม่มีผิด ผิดแค่สถานการณ์บนเตียงกับโซฟา
พรึ่บ!
แน่นอนว่าเพลิงสะบัดมันทิ้งอย่างไม่สนใจ เลื่อนมือหนาของตัวเองหลังหลุดจากเกาะกุมขึ้นไปบีบปลายคางมนจนริมฝีปากอวบอิ่มอ้าออก
“อื้อ!!”
“…..” เพลิงมองคนตรงหน้าดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะทำการยกยาในแก้วที่ถืออยู่อีกมือเทใส่ปากเธอเพียงสองอึกเท่านั้นก็หมด
แค่ก~ แค่ก~
คนโดนกระทำสำลักหน้าดำหน้าแดงทั้งน้ำตาไหลพราก ส่งผลให้ยาบางส่วนที่ยังกลืนลงไปไม่หมดไหลกระเด็นเปรอะเปื้อนโซฟาและเนื้อตัวของเธอพร้อมกับมือของเขา
“อึก..ฮืออออ..ไอ้บ้า ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้เพลิงชาตินรก..”
“..ฉันเกลียดนาย” เนเน่สะอื้นไห้กระหน่ำทุบตีกำปั้นเล็กใส่คนบนร่างไม่ยั้ง พร้อมกับด่าทอออกมาไม่หยุด
“…..” ซึ่งเพลิงก็มองหน้าสวยเปื้อนน้ำนิ่งไม่ได้สะทกสะท้านใดๆกับคำพูดของอีกคน ต่อให้เกลียดเขาแค่ไหนก็หนีไม่พ้นอยู่ดี มือหนาเอื้อมไปวางแก้วลงบนเตียงนอน ปล่อยให้เธอทุบตีอยู่แบบนั้น
หมับ!
จนกระทั่งเขาเริ่มรำคาญรวบมือเธอไว้แน่นให้หยุดกระทำแต่ก็ไม่เป็นผล ความโกรธจัดของอีกคนที่มีมากจึงรวบแรงทั้งหมดสะบัดมือจนหลุดจากเกาะกุม
เพียะ!
แต่ทว่าไม่เพียงแค่นั้นด้วยความที่สะบัดสุดแรงทำให้ฝ่ามือเล็กเผลอเหวี่ยงฟาดลงบนใบหน้าคมคายอย่างหนัก จนเจ้าของหันไปตามแรงกระแทกกระทั้นของฝ่ามือเล็ก
พรึ่บ!
แล้วหญิงสาวก็ใช้จังหวะนี้ผลักโจรหนุ่มออกจากตัวจนเขาล้มลงบนโซฟา ก่อนเธอจะดันตัวขึ้นขยับออกห่างด้วยสีหน้าที่ยังโกรธจัดกับการกระทำของเขา ไม่ได้กลัวกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไปเมื่อกี้เลย
แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับการที่เขากระทำกับเธอ
“…..” เพลิงดันลิ้นในกระพุ้งแก้มด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งเหมือนเดิม แม้ในใจจะไม่พอใจที่ถูกเธอตบก็ตามเพราะรู้ว่าอีกคนคงไม่ได้ตั้งใจ แล้วไม่ได้อยากทำร้ายเธอไปมากกว่านี้แค่นี้ก็กลัวสภาพจิตใจของเธอจะแย่ลง ทุกๆวันเขาพยายามอ่อนโยนทำให้เธอไม่นึกถึงหรือคิดถึงยาเสพติด เร่งความยากให้ลดลงไปเรื่อยๆ ก็อย่างที่บอกว่าบ้างครั้งความดื้อของเธอทำให้เขาต้องหลุดนิสัยตัวเองออกมาอยู่บ่อยๆ
โจรหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นพลางเอื้อมมือไปกระชากแขนหญิงสาวให้ลุกขึ้นตาม ขณะที่เธอนั่งปิดหน้าสะอื้นไห้อยู่กับรสชาติขมของยาที่ยังคงติดอยู่ในช่องปาก
หมับ!
“อ๊ะ” ความตกใจเอาทำเนเน่ร้องขึ้นเสียงหลง มองหน้าเขาอย่างขุ่นเคือง “ฮึก..ไอ้บ้าปล่อยฉัน” เธอเหวใส่ พร้อมกับพยายามแกะมือหนาหวังให้คลายพันธนาการออกจากรัดกุม แน่นอนว่าเพลิงไม่ยอมยังคงจับแขนเธอแน่น ยกอีกมือขึ้นปัดมือเล็กออกไปด้วยความรำคาญ
“…..” เขากระชากเธอให้เดินตามหลังมาโดยไม่พูดอะไร หญิงสาวทนไม่ไหวรวบรวมแรงทั้งหมดสะบัดมือของออกเต็มแรงระหว่างเดินผ่านประตูมายังบันได ซึ่งก็ไม่เป็นผลเหมือนเดิมนั่นแหละ
“บอกให้ปล่อยไงวะ..ฮึก..จะพาฉันไปไหน..ปล่อย!” มือเล็กยังคงเอาแต่พยายามแกะมือของเขาออก พร้อมกับดิ้นพล่านรั้งขาไม่ให้เดินตามอีกฝ่ายไป
“จะพาไปแดกข้าว หยุดดิ้นสักที”
“ไม่! ไม่กินฉันยังไม่หิว” เธอบอกออกไปตามความจริง ก็ยังไม่หิวเลยสักนิดแค่ยาแก้วหนึ่งของเขาก็ทำเธออิ่มไปเป็นชาติแล้ว
“ต้องแดก แล้วถ้ามึงยังไม่หยุดดิ้นอย่าหาว่ากูเลวก็แล้วกัน” เพลิงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเอาจริง ทำเอาเนเน่หยุดดิ้นตามคำขู่อย่างว่าง่าย ก่อนจะถามออกไปเสียงนิ่ง
“นายจะมาบังคับมายุ่งกับฉันทำไมนักหนา รักฉันรึไง”
“…..” เขาชะงักไปกับคำพูดของเธอ แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับกระชากเธอเดินลงบันไดมาต่อ
“ทำไมไม่ตอบ นายจะมาสนใจฉันมาช่วยฉันทำไม” เธอโคตรไม่เข้าใจเลยกับสิ่งที่เขาทำอยู่ในทุกๆวัน ทั้งๆที่ทรมานเธอทั้งเป็นใช้ยานรกนั่นกับเธอจนติดมันก็ควรสะใจสิ ไม่ใช่มาทำดีทำทุกทางข่มอารมณ์ตัวเองเพื่อช่วยเธอแบบนี้งงนะเว้ย
“…..” ไม่ใช่แค่เธอที่ไม่เข้าใจเขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เพลิงยังคงใช้ความเงียบเป็นคำตอบเพราะตอบไม่ได้ สาวเท้าจนมาถึงชั้นล่างตรงไปยังประตูทางออก
“ตอบดิเพลิง ตอบให้เข้าจะ..”
“เงียบ” ยังไม่ทันที่เนเน่จะพูดจบประโยคเสียงทุ้มดุดันของคนข้างหน้าก็ตวาดขึ้น ทำเอาเธอถึงกับเงียบไปทันทีไม่ได้ถามอะไรต่อ
“…..” ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น พร้อมกับความคิดผุดขึ้นในใจ ก็ดีแล้วที่เขาไม่ได้ตอบอะไรถ้าเกิดตอบว่ารักกลับมาเธอก็คงทำอะไรไม่ถูก และจะให้เธอรับรักกลับมันก็คงเป็นไปไม่ได้ถึงบางช่วงจะมีความรู้สึกบางอย่างก็เถอะ
ใครจะบ้ารักคนที่ทำร้ายตัวเองให้ตายทั้งเป็นกันล่ะ
—————————————