BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25++ - โคตรเลว #38 - ขอได้ไหม nc++ (SM)
พอพาเธอมาถึงที่หมายนั่นคือสระว่ายน้ำ มือหนาข้างหนึ่งปลดเปลื้องผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบออกอีกครั้ง ปล่อยมันทิ้งลงกองริมสระ
ตูม!
แล้วกระโดดลงไปทันทีทำเอาน้ำในสระกระจายไปทั่วบริเวณ พร้อมกับร่างเธอที่ไม่ทันได้ตั้งตัวตะเกียกตะกายมากอดคอของเพลิงแน่นด้วยความตกใจ
แค่ก~ แค่ก~
เนเน่สำลักหน้าดำหน้าแดงหลังคนตรงหน้ากระชับกอดเอวคอดแน่น จนร่างเปลือยเปล่าของเขาแนบชิดกันกับเธอ แล้วดีดตัวโผล่ขึ้นจากน้ำ
มือเล็กลูบน้ำออกจากใบหน้าลวกๆ มองเพลิงที่กำลังลูบน้ำออกจากใบหน้าเช่นกันด้วยสายตาไม่พอใจ “ทำบ้าอะไรของนาย” เธอแหวใส่เสียงแข็ง คนยิ่งมีอาการไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่ ข้างในมันกระสับกระส่าย ใจสั่น หัวใจดวงน้อยเต้นเร็วแรงอย่างบ้าคลั่ง น้ำมูกไหลแถมยังเจ็บตัวกับการกระทำของเขา มีหน้าพามาจุ่มน้ำอีกคิดจะทำอะไรของเขากันแน่
“…..” เพลิงไม่ได้ตอบกลับทันทีในสิ่งที่หญิงสาวถาม เอื้อมมือทั้งสองข้างไปประคองใบหน้าสวย “มึงอดทนหน่อยแล้วทำตามที่กูบอก กูจะเป็นคนรักษามึงให้หายจากการติดยาเอง” ถึงจะไม่ใช่หมอแต่เขาก็มีวิธีเลิกมัน อยู่ที่เธอด้วยว่าจะให้ความร่วมมือไหม ถ้าไม่ก็คงต้องใช้ความรุนแรงซึ่งเป็นทางถนัดของเขา จะไม่ปล่อยให้เธอทรมานเพราะมันอีกต่อไปคนที่สามารถทรมานเธอได้ต้องเป็นเขาคนเดียวเท่านั้น
“..…” น้ำเสียงจริงจังของคนตรงหน้าทำเอาเนเน่เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นด้วยความรู้สึกบางอย่าง หัวใจที่เต้นเร็วแรงจากอาการอยากยายิ่งเต้นระรัวเข้าไปใหญ่ “เพื่อ? นายอยากให้ฉันติดยานรกนั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ..”
“..ฉันก็ติดสมใจนายแล้วหนิ จะมารัก..อื้อ!!” คำพูดกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อโดนเขาดึงใบหน้าเข้าไปประกบจูบอย่างอุกอาจ รสจูบอ่อนโยนไม่เหมือนเคยบ่งบอกถึงการเริ่มเปลี่ยนไปของอีกฝ่าย เนเน่ส่ายหน้าเบาๆขณะที่มือเล็กเลื่อนมาผลักอกแกร่งออกห่าง พร้อมกับริมฝีปากหลุดออกจากกัน
“กูไม่ได้จงใจจะทำให้มึงติด ไม่คิดว่าเพียงสองครั้ง..”
“ถ้าไม่จงใจจริงนายจะใช้มันกับฉันทำไมตั้งแต่แรก” ยังไม่ทันที่เพลิงจะพูดจบประโยคก็ถูกเนเน่สวนกลับไปทันควันด้วยอารมณ์หงุดหงิด ไม่เข้าใจเลยจริงๆในเมื่อเขาต้องการให้มันเป็นแบบนี้ต้องการจะทรมานเธออยู่แล้ว พอสมหวังทำไมถึงอยู่ๆถึงเปลี่ยนใจอยากจะรักษาเธอขึ้นมา
“ถ้าตอนนั้นมึงยอมทำตามคำสั่งกู กูก็คงไม่ต้องใช่มัน”
“เหอะ!” เธอแค่นหัวเราะออกมาเบาๆ เขาไม่เคยยอมรับความเลวของตัวเองเลยไม่เลยสักอย่าง
เท้าเล็กซึ่งอยู่ใต้น้ำเบี่ยงหันไปยังบันไดทางขึ้นแล้วก้าวเดินหมายจะหนีอีกคน การกระทำกับคำพูดตอนนั้นของเขาต่างจากตอนนี้สิ้นเชิง เธอไม่อยากจะฟังอะไรอีกแล้วมันเป็นไปไม่ได้หรอกที่มาบอกว่าไม่ได้จงใจ ถ้าไม่จงใจจริงเธอจะมีสภาพเป็นแบบนี้เหรอแล้วที่ทรมานอยู่ตอนนี้ก็เพราะเขาเป็นคนทำ
ต่อให้เขาพูดยังไงก็ลบล้างความเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจของเธอไม่ได้ แม้ในใจจะเริ่มมีความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามาเวลาเขาอ่อนโยนใส่ก็ตาม
หมับ!
“จะไปไหน” เพียงแค่อีกคนเบี่ยงตัวไปอีกทาง มือหนาก็เอื้อมไปคว้าไว้มั่น แล้วกระชากแขนเธอเข้าหาตัวเองอย่างแรง
“ปล่อย” เนเน่เอ่ยบอกเสียงเรียบนิ่ง ขณะเดียวกันมือเล็กก็พยายามแกะมือหนาของโจรหนุ่มหวังให้แขนเรียวหลุดจากเกาะกุม แต่ก็ไม่เป็นผลอีกฝ่ายกลับบีบแน่นจนรู้สึกเจ็บตามแรงของเขา
“กูยังพูดไม่จบ มึงไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น” เสียงทุ้มพูดขึ้นมา เธอกำลังทำให้เขาอารมณ์เสียและรู้ไหมเวลาเขาอารมณ์เธอนั่นแหละที่จะเจ็บตัว
“ฉันไม่อยากฟังอะไรแล้ว”
“แต่มึงต้องฟัง และทำตามคำสั่งกู” ไม่ว่าเปล่าเพลิงก็เลื่อนมือหนาขึ้นมาบีบปลายคางมนอย่างแรง แล้วจ้องหน้าเธอ พร้อมกับแค่นเสียงเอ่ยถามต่อ “เข้าใจไหม”
“อึก..ไม่!” แม้จะรับรู้ถึงความไม่พอใจของอีกฝ่ายแต่เธอก็ไม่กลัวที่ปฏิเสธออกไป ใบหน้าสวยเบือนหลบสายตาเยือกเย็น พลางแกะมือหนาออกจากปลายคางมนเมื่อรู้สึกเจ็บจนน้ำตาในดวงตาคู่สวยเอ่อออกมาคลอเบ้า
“แค่เชื่อฟังและทำตามคำสั่งกูมันยากนักรึไงวะ ฮะ!”
“อึก” เนเน่ทำหน้าเหยเกอย่างหนักรวมถึงน้ำตากลิ้งไหลลงอาบแก้มนวล หลังมือหนาของคนตรงหน้าบีบคางเธอแรงกว่าเดิมให้หันกลับมามอง
“ชอบให้กูโมโหนักใช่ไหม ได้..” ว่าจบเพลิงก็ฉกริมฝีปากหนาลงไปประกบจูบริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้งทว่ารุนแรง มืออีกข้างที่กอดเอวคอดอยู่เลื่อนมาปลอดกระดุมเสื้อเชิ้ตเธอ
“อื้อ!!” เนเน่ดิ้นพล่านฝังเขี้ยวลงบนกลีบปากหนาเต็มแรงจนกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในโพลงปาก เปิดทางให้เรียวลิ้นสากสอดเข้ามาตวัดควานหาความหวานในโพลงปาก
ความเป็นชายที่กำลังหลับไหลอยู่ผงาดแข็งชันถิ่มขาอ่อนของอีกคนจังๆ ทำเอาเจ้าของสะดุ้งตกใจพยายามผลักอกแกร่งออกห่างหวังให้หยุดการทำ
ซึ่งแน่นอนว่าไม่เป็นผลอีกเช่นเคย
“อืม~” ลำคอหนาครางออกมาเบาๆ จากรุนแรงคอยๆแปรเปลี่ยนเป็นนุ่มนวลลงเมื่ออีกคนหยุดนิ่งไม่ต้านทานต่อปล่อยให้เขาทำตามอารมณ์ของตัวเอง
นานพอสมควรก่อนโจรหนุ่มจะถอนจูบออกตวัดลิ้นเลียบาดแผลบนกลีบปากเบาๆ มองใบหน้าสวยที่กลีบปากเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดของตน
“ขอได้ไหม” เขาเอ่ยปากขอขึ้นอย่างไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ปกติทุกครั้งเวลาจะทำก็ไม่เคยขออยู่แล้วแต่ครั้งนี้ทำไมถึงอยากขอก็ไม่รู้
“…..” ของั้นเหรอ? ทุกครั้งที่ทำก็ไม่เคยขอหรือสนใจหนิทำไมครั้งนี้ถึง.. เธอพูดในใจอย่างรู้สึกว่าเพลิงแปลกไปทว่าตั้งแต่เมื่อคืนยังอ่อนโยนผิดปกติอีกด้วย เป็นเพราะอะไรเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
เมื่อคืนคงไม่ได้เมายาแก้ไข้หรอกใช่ไหม..
“ได้ไหม” เมื่อเห็นอีกคนเงียบไปเพลิงจึงย้ำคำอีกครั้งด้วยแววตาวิงวอน
“ถ้าฉันบอกว่าไม่ให้แล้วนายจะไม่ทำงั้นเหรอ”
“คิดว่าไง”
“แล้วนายจะขอทำไม”
“พูดมากจังวะ” เริ่มหงุดหงิดอีกและ เขายิ่งอารมณ์พลุ่งพล่านอยู่เธอก็ไม่ยอมอนุญาตสักทีเลยไม่สนใจแล้ว ลากตัวเนเน่ว่ายกลับมายังขอบสระ พอมาถึงก็ยกขึ้นไปนั่งแล้วดึงเสื้อเชิ้ตตัวเดียวบนร่างกายของเธอถอดออกจนตอนนี้เปล่าเหมือนกันกับเขา
“ถ้าจะทำก็เข้าไปทำในบ้าน” ไม่รู้ทำไมเขาถึงชอบทำอะไรแบบนี้ในที่โจ่งแจ้งนัก ราวกับคนโรคจิตอยากทำตรงไหนก็ทำไม่เลือกบอกตรงๆเธอไม่ชอบเอาเสียเลย
“ความจำเสื่อมเหรอ” เธอพ่นลมหายใจออกมาอย่างเอือมระอา ไม่ใช่ว่าจำไม่ได้เธอจำได้ขึ้นใจเลยแหละกับคำพูดของเขาที่ว่า’ถ้ากูจะเอาที่ไหนกูก็ไม่สน’
“ไม่เสื่อมหรอกแค่ไม่ชอบ”
“แต่กูชอบ” เพลิงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ จับขาเรียวทั้งสองข้างตั้งชันเข่าขึ้นโดยที่เจ้าของไม่ทันตั้งตัว ส่งผลให้ตัวเธอนอนหงายหลังลงไปแต่ดีที่ข้อศอกของเธอตั้งรั้งตัวไว้ทันเลยไม่ได้นอนแผ่หลา
“อ๊ะ!” ริมฝีปากอวบอิ่มเปล่งเสียงครางออกมาดังลั่น พลางเด้งสะโพกรับริมฝีปากที่อยู่ๆก็ฉกลงมาตะโบมกลีบเนื้ออวบนูน ก่อนเรียวลิ้นสากจะตวัดดูดเลียเม็ดติ่งมันอย่างเอาแต่ใจ
ส๊วบ! ส๊วบ!
ราวกับว่าจงใจจะเรียกน้ำล่อลื่นในกายสาวให้ไหลออกมาแล้วมันก็ออกมาเป็นจำนวนมาก สร้างความพึงพอใจให้กับโจรหนุ่มไม่น้อย
“อื้อ..” ความเสียวซ่านที่ได้รับจากริมฝีปากหนารวมไปถึงเรียวลิ้นสาก ทำเอาเธอเริ่มปล่อยความรู้สึกออกมาทางสีหน้าอย่างห้ามไม่ได้ แล้วฟันคมก็ขบลงบนริมฝีปากของตัวเอง ขณะเดียวกันมือหนาของเพลิงก็ชักรูดท่อนเอ็นใหญ่ที่อยู่ใต้น้ำไปด้วย พร้อมจะเข้าไปเป็นหนึ่งเดียวกันกับร่องสวาทของเนเน่เต็มที
ไม่นานใบหน้าคมคายก็ผละริมฝีปากออก สองมือยกขึ้นมาดึงขาเรียวทั้งสองข้างของคนบนขอบสระให้ลงมาในน้ำอีกครั้ง
“อ๊ะ! อื้อ..พะ..” ความตกใจทำเอาเนเน่ร้องขึ้นเสียงหลงแล้วพยายามร้องเรียกชื่อคนกระทำ แต่ก็จมลงไปในน้ำเสียก่อนเพราะคว้าไหล่แกร่งไว้ไม่ทัน
“อึก..” พร้อมทั้งริมฝีปากที่ไม่ทันได้หุบก็กินน้ำเข้าไปอยู่หลายอึกเหมือนกัน หญิงสาวยกมือขึ้นลูบน้ำออกจากใบหน้าลวกๆหลังตะเกียกตะกายโผล่ขึ้นมา จากนั้นก็กำมัดทุบใส่อกแกร่งอย่างนึกหมั่นไส้ ที่เขาชอบทำอะไรโผงผางไม่เคยเอ่ยบอกเธอก่อนเลย
หมับ
แต่แล้วก็ถูกมือหนารวบไว้มั่นผลักตัวเธอให้แนบชิดกับพนังขอบสระเย็นเฉียบ ไม่วายที่คนถูกกระทำจะสะดุ้งเฮือก
“ไอ้โรคจิต”
“เพิ่งรู้รึไงว่าผัวตัวเองโรคจิต”
“…..” เป็นอีกครั้งที่หัวใจที่ยังเต้นเร็วแรงกระตุกสั่นไหว ในขณะที่เธอชะงักไปกับคำพูดของเขา
“เงียบทำไม ตื้นตันเหรอ” จนกระทั่งเสียงทุ้มดังขึ้นเรียกสติสัมปชัญญะของเธอกลับมา
“จะต้องให้บอกกี่ครั้งว่านายไม่ใช่ผัวฉัน”
“งั้นเหรอ ถ้ากูไม่ใช่แล้วหมาตัวไหนผัวมึง”
“ใครก็ได้ที่ไม่ใช่โจรชั่วอย่างนาย”
“หึ! ปากดี เก่งให้ตลอดแล้วกัน” เขาแสยะยิ้มร้ายกาจ จับขาเรียวข้างหนึ่งของเนเน่ขึ้นพาดเอวสอบ พร้อมกับมืออีกข้างจับท่อนเอ็นดันเข้าไปในร่องสวาทคับแคบโดยที่อีกคนไม่ทันตั้งตัว
ปึก!
“อื้อ!!..ไอ้บ้า..จะ..” คำที่กำลังจะเอื้อนเอ่ยกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อโดนอัดกระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างรุนแรง เนเน่หลับตา พลางเม้มปากข่มความเจ็บทันทีที่ความใหญ่โตถาโถมเข้าใส่ถี่ๆ
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“อึก..พะ..เพลิงเจ็บ” อาการจุกตรงเข้าเล่นงานจนหญิงสาวรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง มือเล็กสั่นเทาพยายามสอดเข้าดันหน้าท้องแกร่งออกห่างหวังให้คนตรงหน้าผ่อนความรุนแรงลง แต่กลับถูกรวบแขนทั้งสองขึ้นไปวางพิงกับขอบสระ
“อึก..ตอดแน่นจังวะ” ไม่ใช่เธอคนเดียวที่เจ็บเขาเองก็เจ็บไม่แพ้กัน เพราะถูกภายในกายสาวบีบรัดจนต้องกัดฟันข่มความปวด
“อ๊า..จะ..จุก..อ๊ะๆ” ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอเปล่งเสียงครางอย่างลืมอาย ยกนิ้วเรียวสอดเข้าไปในปากของตัวเองระบายความเสียวปนความเจ็บปวด
“อย่าเอาน้องมึงไปรัดของใครเข้าใจไหม ต้องรัดของกูคนเดียว” ว่าแล้วเพลิงก็ดึงนิ้วเรียวของเธอออกจากปากเจ้าของ โน้มใบหน้าคมคายลงไปซุกไซ้สูดดมซอกคอขาวระหงอย่างคลั่งไคล้ ก่อนฟันคมจะขบเม้มผิวเนื้ออ่อนฝากรอยแสดงความเป็นเจ้าของ
“อึก!!” เล็บคมบนนิ้วมือเรียวของหญิงสาวเอื้อมมาจิกลงบนบ่าแกร่งเมื่อรู้สึกเจ็บกับการกระทำของเขา แต่ก็ไม่มีท่าทีที่เธอจะปฏิเสธเพราะรู้สึกมีอารมณ์ร่วมด้วยเลยปล่อยให้โจรหนุ่มฝากร่องรอยไว้บนเรือนร่าง ซึ่งไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่หรอกทว่าบังคับตัวเองไม่ได้ไง
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
เสียงลามกของเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วบริเวณสระน้ำ แล้วเสียงนั้นก็เงียบลงเมื่ออยู่ๆเพลิงก็หยุดกระทำสิ่งนี้พร้อมกับดึงท่อนเอ็นออกจากร่องอันคับแคบ ยกตัวเนเน่ขึ้นนั่งบนขอบสระก่อนเขาเองจะดีดตัวก้าวตามขึ้นไป โน้มตัวลงสอดแขนแกร่งเข้าไปอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว พาเดินมาวางลงบนเตียงนอนริมสระตามด้วยจับเรียวขาทั้งสองข้างของเธอแยกออกจากกัน
ปึก!
ดันท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปในร่องสวาทอีกครั้ง จนสุดความยาวของมันในคราเดียว
“อึก” มือเล็กจับขอบเตียงแน่น ขณะที่ใบหน้าสวยเหยเกตามไปด้วยความรู้สึกที่ได้รับ
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“อื้อ!!” แขนเรียวตวัดขึ้นขยุ้มผมดำขลับบนศีรษะแกร่งเมื่อเพลิงโน้มตัวลงมานอนทาบทับจนใบหน้าคมคายจ่อตรงหน้าอกใหญ่ที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกกระทั้นพอดี ยอดปทุมถันชมพูระเรื่อชูชันชี้ใส่หน้าอย่างยั่วยวนทำให้เขาอดใจไม่ไหวที่จะสัมผัสมัน
“อื้อ!..พะ..เพลิง..อ๊ะ..อ๊าา” เนเน่เปล่งเสียงครางแทบไม่เป็นภาษา พลางแอ่นอกตอบรับเรียวลิ้นสากที่สัมผัสดุนยอดของมันสุดจะหนักหน่วง เธอหอบหายใจแรงๆกับจังหวะรักเร่าร้อนที่เขาหมอบให้
กึด!
แต่ด้วยความติดซาดิสต์เขาจึงอดที่จะกัดดุนยอดมันไม่ได้ แน่นอนว่าเต็มแรงจนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งตีขึ้นจมูก
“กรี๊ดดดดดดดด! อ๊ะ..ยะ..อย่ากัดสิวะ..อึก..ฉันเจ็บ” การกระทำป่าเถื่อนเล่นเอาเจ้าของกรีดร้องเสียงหลงแหบพร่าลั่น ดิ้นพล่านทั้งน้ำตาที่กลิ้งไหลลงมาอีกครั้งด้วยความเจ็บปวด ไม่มีที่ว่างบนร่างกายให้เขาสร้างบาดแผลอีกแล้วตอนนี้มันแทบจะเต็มไปหมด
“อืม~” ความเสียวซ่านที่ได้รับจากเรือนร่างของหญิงสาวทำลำคอหนาเปล่งเสียงครางออกมาเบาๆ ดวงตาคู่คมเหลือบมองเจ้าของเรืองร่างส่ายหน้าไปมารับรู้ถึงอาการเจ็บปวดของเธอ แต่ก็ระงับความรุนแรงในร่างกายของตัวเองไม่ได้
เพลิงถอนริมฝีปากออกจากยอดถันหลังใกล้จะหลั่งออกมาในไม่ช้า ดันตัวขึ้นเลื่อนมือหนาทั้งสองข้างมาจับรั้งเอวคอดไว้แน่นแล้วกระแทกเร่งจังหวะสอบเข้าออกให้เร็วขึ้น
ปั่ก! ปั่ก!
“อ๊ะ..อ๊า..พะ..เพลิง” เนเน่ร้องเรียกเสียงกระท่อนกระแท่นทันทีที่คนบนร่างเร่งจังหวะกระแทกกระทั้นเข้ามาหนักหน่วง
“ซี้ดดด แค่มึงครางชื่อกูแม่งก็จะแตกแล้ว..อ๊า” เขาซี้ดปากบอกอย่างชอบใจ เพียงแค่ได้ยินชื่อตัวเองออกมาจากปากของเธอของเหลวในร่างกายมันก็พลุ่งพล่าน
เขาสอบอัดกระแทกแรงๆสองสามครั้งแล้วกระตุกปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในกายสาวทุกหยดหยาด ไม่ต่างจากเธอก็กระตุกเกร็งรับถี่ๆ ก่อนร้องครางครั้งสุดท้ายออกมาดังลั่นพร้อมกันกับเขา
“อ๊าสสสสสส/อร้ายยยยย”
หลายวันต่อมา..
“ไอ้ดิน” โน่ซึ่งนั่งเอนพิงอยู่บนเก้าอี้ตัวโปรดในห้องทำงานตะโกนเรียกลูกน้องคนสนิทดังลั่นหลังโทรนัดกับลูกชายให้เข้ามารับประทานอาหารเย็นเสร็จ พอจะโทรนัดกับลูกสาวต่อกลับโทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด
“…..”
“ไอ้เหี้ยดิน” เขาตะโกนสบถคำหยาบเรียกอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าเดิม เมื่อไม่เห็นวี่แววของลูกน้องนั้นจะขานรับหรือเดินเข้ามาสักที
“ครับนาย” เสียงดินขานรับมาแต่ไกล พร้อมกับรีบวิ่งกระหืดกระหอบเปิดประตูเข้ามาหา
“กูติดต่อเนเน่ไม่ได้อีกและ มึงไปดูลูกกูที่คอนโดดิว่าเป็นอะไรหรือเปล่า”
“ครับ ถ้าเจอคุณหนูนายจะให้ผมบอกว่าไง” ดินพยักหน้ารับคำ ก่อนจะเอ่ยถามผู้เป็นนายในประโยคหลัง
“บอกว่ากูเรียกกลับบ้านให้มากินข้าวเย็น”
“ครับ” รับคำอีกครั้งจบดินก็หมุนตัวเดินออกไปทำตามคำสั่งที่ได้รับ
ปึง!
ทันทีที่บานประตูปิดลงโน่ก็ยกมือขึ้นมานวดขมับตัวเองเบาๆ พะวงเป็นห่วงลูกสาวอยากจะบังคับให้กลับมาอยู่บ้านเหมือนเดิมจะได้ไม่ห่างจากสายตา แต่ภรรยากลัวลูกจะอึดอัดเลยให้เขาปล่อยไป ด้วยความที่ลูกก็โตเป็นสาวแล้วด้วยเลยตามนั้นไม่ได้อะไรมาก
—————————————