BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25++ - โคตรเลว #14 - หนังสด nc++
"….."
"ว่าไง สรุปจะให้กูทำมึงหรือทำมันเลือกได้ยัง" เพลิงย้ำคำถามเสียงเรียบ เมื่อเห็นเธอเอาแต่มองหน้าเขาไม่ยอมพูดหรือแสดงอาการใดๆออกมาให้รับรู้
"….." ดวงตากลมโตยังคงจ้องมองอีกฝ่ายผ่านม่านน้ำตาพร่ามัวด้วยความรังเกียจและขยะแขยง ทำไมคนเลวๆอย่างเขาไม่ตายๆไปสักที
เนเน่ปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มลวกๆแล้วค่อยๆพยุงร่างของตัวเองลุกขึ้นช้าๆอย่างทุลักทุเล หันไปมองฟีฟายที่นอนกองอยู่บนพื้นสภาพปากคิ้วแตกและหน้าตาบวมช้ำเต็มไปด้วยเลือดด้วยแววตาเศร้าอยากจะขอโทษ ก่อนเท้าเล็กก้าวเดินขึ้นไปบนเตียงนอน ใช้มือปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาทีละเม็ด
เธอจำเป็นต้องยอมทำเพราะไม่อยากให้ฟีฟายที่ไม่เกี่ยวอะไรด้วยต้องเจ็บตัวไปมากกว่านี้ แค่นั้นร่างกายของเขาก็บอบช้ำมากพอแล้ว การกระทำของเธอทำเอาเพลิงที่ยืนเท้าเอวมองยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ
"ไม่เน! อย่าทำอย่างนั้นพี่ยอมโดนกระทืบ" น้ำเสียงแหบพร่าของคนที่นอนกองอยู่บนพื้นเอ่ยห้าม พลางส่ายหน้าเบาๆไม่ให้เธอทำอย่างนั้น เขายอมโดนกระทืบดีกว่าให้เธอยอมเสียศักดิ์ศรีตัวเองเพื่อช่วยให้เขารอด
เขายอมเป็นคนเจ็บปวด ถ้าเธอรอดจากเงื้อมคนเลวอย่างเพลิง
แต่แล้ว..เธอต้องแสร้งทำหูทวนลมต่อให้ฟีฟายเอ่ยห้ามยังไงก็ต้องทำ ถึงเขาจะยอมแต่เธอไม่ยอมเด็ดขาด
"เน่เชื่อพี่ อย่า.." ว่าแล้วฟีฟายก็ดันตัวลุกขึ้นในตอนที่เนเน่ถอดเสื้อนักศีกษาออกเผยให้เห็นหน้าอกใหญ่ที่ห่อหุ้มไปด้วยบราเซียร์สีดำ ขณะที่เพลิงกำลังถอดเสื้อของตัวเองโยนมันทิ้งใส่หน้าเขา
"อย่าทำตัวน่ารำคาญ ถ้าไม่อยากโดนกระทืบตายก็มานั่งดูหนังสดเงียบๆดีกว่า" ไม่ว่าเปล่าเพลิงก้าวเข้าไปจับคอเสื้อของฟีฟายลากมานั่งบนเก้าอี้ตัวหนึ่งภายในห้อง แล้วเอี้ยวหน้ากลับไปสั่งคนบนเตียง "ไปหาเชือกมาให้กูมัดชู้มึงหน่อยสิ"
"….." คนถูกใช้นั่งเฉยไม่ได้ทำตามคำสั่งแต่อย่างใด ก่อนฟีฟายจะดิ้นไปมาหวังเอาตัวรอดจนเพลิงหงุดหงิดยกเท้าขึ้นมายันอกแกร่งเป็นการบอกให้หยุด
"ปล่อยกู"
"ตอนกูปล่อยเสือกไม่ไป ตอนนี้จะมาเรียกร้องมันไม่สายไปหน่อยเหรอ"
"ปล่อยพี่ฟีฟายเดี๋ยวนี้นะ"
"….." ใบหน้าคมคายเอี้ยวกลับไปมองเจ้าของเสียงนั้นด้วยสีหน้าเรียบ "ไม่ต้องเสือกมาสั่งกู ถ้ามึงยังไม่ลุกไปหาเชือกแล้วกูเผลอกระทืบมันต่อ จะมาหาว่ากูใจร้ายไม่ได้นะ"
สิ้นสุดคำพูดของเพลิง หญิงสาวกำหมัดแน่น พลางหยัดกายลุกขึ้นเดินฟึดฟัดออกไปหยิบเชือกในแกะโต๊ะโทรทัศน์ด้านนอกหน้าโซฟา
ปึก!
เธอเดินกลับเข้ามาหลังเลยไปปิดประตูห้องพร้อมโยนเชือกใส่เขา ไม่วายเหลือบมองฟีฟายทั้งน้ำตาที่เเอ่อคลอ ได้แต่โทษตัวเองในใจที่เป็นต้นเหตุทำให้คนดีๆอย่างฟีฟายต้องมาเจออะไรแบบนี้
โจรหนุ่มหยิบเชือกมามัดแขนทั้งสองข้างของฟีฟายติดกับที่วางแขน
"ปล่อยนะเว้ย!" แม้คนถูกกระทำจะดิ้นจนสุดแรง ก็ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้เลย
หลังจากมัดเสร็จเพลิงก็ไม่ลืมที่จะมัดเก้าอี้ตรึงไว้กับบานประตู เพื่ออีกคนจะได้ไม่เลื่อนมากวนเวลาแห่งความสุข สองเท้าใหญ่เดินกลับไปหาคนบนเตียงที่ยังถอดแค่เสื้อออกเพียงตัวเดียว พร้อมใช้มือปลดเข็มขัดหนังแล้วดึงมันออกมาถือไว้
"รีบถอดมันออกให้หมดซะ" เสียงทุ้มเข้มเอ่ยสั่งเธอ มือใหญ่ปลดกระดุมพร้อมรูดซิบกางเกงยีนส์แล้วถอดมันออกเหลือไว้เพียงบ็อกเซอร์
"มึงอย่าทำอะไรเธอกูขอร้อง" อยู่ๆคนบนเก้าอี้ก็ตะโกนขึ้น ขณะเดียวกันก็ดิ้นไปด้วยหวังให้หลุดจากเชือกเส้นนั้น
"ขอร้องงั้นเหรอ ยิ่งมึงขอร้องกูยิ่งทำ" พูดจบเพลิงก็ถอดกางเกงที่เหลืออยู่ออกจนร่างกายเปลือยเปล่า แก่นกายที่หลับไหลก็ผงาดตั้งชันบ่งบอกว่ามันพร้อมทำงาน ก่อนก้าวขึ้นไปบนเตียงหย่อนตัวนั่งเอนพิงกับพนักหัวเตียง หลังเนเน่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองเสร็จสรรพ
"เลว! ไอ้สัสนรก"
เขาไม่สนใจคำด่าทอของฟีฟาย แต่มาออกคำสั่งเนเน่เสียงเรียบ "คลานเข้ามาใช้ปากของมึงจัดการมันซะ"
"จะ..จัดการอะไร" เจ้าตัวแสร้งทำเป็นไม่รู้พลางหลบสายตาคู่คมที่กำลังจ้องมองอยู่ เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นอย่างไม่อยากจะทำ
มือใหญ่ชักรูดแก่นกายใหญ่สองสามครั้ง แล้วเอื้อมไปจิกผมของหญิงสาวกดหน้าลงใส่อาวุธร้ายหมายให้เข้าไปในปากอันคับแคบ ทว่าเธอกลับยิ่งเม้มมันแน่นกว่าเดิมชนิดที่อะไรก็เข้าไปไม่ได้แม้แต่ลม
"ปล่อยเธอ กูขอร้อง"
"….." เสียงดิ้นอย่างรุนแรงและเสียงร้องห้ามซ้ำๆของฟีฟาย ไม่ได้ทำให้เขาหยุดการกระทำนี้และจะทำมากกว่านี้ถ้ายังได้ยินเสียงห้ามที่น่ารำคาญนั้น
"อ้าปาก"
"อึก!" ใบหน้าสวยเบือนหนีพยายามดันศีรษะตัวเองขึ้น แต่เหมือนกับว่ายิ่งดันก็ยิ่งถูกกด
เธอสู้แรงของโจรหนุ่มไม่ได้เลยคงต้องยอมใช่ไหม มันเป็นอะไรที่น่าขยะแขยงสิ้นดี
"กูให้เวลามึงอ้าปากภายในวินาทีเดียว ถ้ายังลีลามากคงรู้นะว่ากูจะทำอะไร"
ใช่เธอรู้! คงหนีไม่พ้นคำขู่ว่าจะกระทืบฟีฟายหรือไม่ก็ใช้ตัวช่วย'ยานรก'นั้น
ริมฝีปากอวบอิ่มรีบอ้าออกทันที ก่อนเพลิงจะขยุ้มผมท้ายทายของเธอดึงขึ้นอย่างแรง เลื่อนปากให้พอดีกับแก่นกายใหญ่แล้วกดมันลงไปครอบ ขนาดที่ใหญ่โตเกินมาตรฐานทำให้มันสอดเข้ามาในปากได้แค่ครึ่งหนึ่ง
"อึก" น้ำตาที่รื้นเอ่อออกมาคลอเบ้าค่อยๆรินไหลลงอาบแก้มนวลทั้งสองข้างด้วยความรังเกียจ ประกอบกับความคับแน่นและยาวไปถึงคอหอยจนแทบจะสำลัก
"อย่าคิดจะกัด ถ้าไม่อยากเจ็บตัว"
เนเน่หลับตาลงเมื่อโดนดึงผมขยับขึ้นลงช้าๆ ก่อนจะตวัดเรียวลิ้นเลียหัวเห็ดแดงก่ำเมื่อรู้สึกเจ็บหนังศีรษะเหมือนกับว่าเขาจิกมันแรงขึ้น ท่ามกลางเสียงดิ้นอย่างรุนแรงและเสียงร้องห้ามซ้ำๆของฟีฟายที่ยังดังขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
อ๊อก! อ๊อก!
เพลิงขบกรามแน่นทันทีที่รู้สึกเสียวพลางสอดมืออีกข้างเข้าไปบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ตามอารมณ์กระสัน จากการปรนเปรอของคนตรงหน้า
มือเล็กสั่นเทาวางทาบกดลงบนหน้าขาแกร่ง ในระหว่างที่เขาพยายามดันแก่นกายเข้ามาในโพรงปากบางให้สุดโคน
"อึก!" เธอกลั้นใจขยับปากเข้าออกเร็วกว่าเดิม ส่งผลให้น้ำลายค่อยๆไหลยืดลงมาเปรอะเปื้อนปลายคาง
"อ๊า.." ความเสียวซ่านทำให้โจรหนุ่มเผลอเปล่งเสียงครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ พร้อมกดศีรษะอีกฝ่ายเข้าอัดแรงกระแทกกระทั้นใส่โพรงปากถี่ๆทว่าหนักหน่วง
อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก!
เขาเหลือบตาลงมองหญิงสาวที่ตอนนี้ดิ้นพล่านเหมือนกำลังจะไม่ไหว ก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆอย่างพอใจ ไม่ได้ทำให้เขาสงสารและหยุดการกระทำนั้นได้เลย
"อื้อ!!" ใบหน้าสวยส่ายไปมาเบาๆ ขณะเดียวกันกำปั้นเลูกก็ฟาดใส่หน้าขาแกร่งไปด้วยหวังให้อีกฝ่ายหยุดการกระทำ แต่เพลิงกลับเมินเฉยกดศีรษะของเธอขึ้นลงถี่ยิบอย่างเอาแต่ใจ
ผ่านไปเกือบๆครึ่งชั่วโมงที่เขายังให้เธอเป็นกระโถนรองรับอารมณ์ความใคร่อยู่อย่างนั้น โดยไม่สนว่าอีกคนจะเป็นยังไงสนแค่ความต้องการของตัวเอง
ฟีฟายที่นั่งมองการกระทำชั่วช้าของเพลิงขบกรามไปพร้อมกับกำหมัดแน่นด้วยความแค้น ปล่อยให้น้ำตาลูกผู้ชายกลิ้งไหลลงมาอาบแก้มสาก เกลียดตัวเองที่อ่อนแอเกินไปไม่สามารถช่วยให้เธอรอดพ้นจากสิ่งเลวร้ายนี้ได้
"อืม~" เสียงครางในลำคอดังเล็ดลอดออกมาเบาๆ เพลิงเอนศีรษะแหงนขึ้นพิงกับพนักหัวเตียงเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะแตะขอบสวรรค์อยู่รำไร
"อื้อ!" เนเน่ดันศีรษะออกเมื่อรับรู้ได้ถึงอาการกระตุกเกร็งของโจรหนุ่ม แต่ก็ถูกมือใหญ่กดเอาไว้จนน้ำสีขาวขุนพวยพุ่งเข้ามาในปาก
ป๊อก!
แค่ก~ แค่ก~
ทันทีที่เพลิงคลายมือออกจากศีรษะ เธอก็รีบดันตัวขึ้นผละหน้าออกจากแก่นกายใหญ่ ก่อนจะสำลักหน้าดำหน้าแดงพร้อมแบมือรับน้ำรักขาวขุนของเขาที่กำลังจะคายออกมาค่อนข้างเยอะ มันยืดเป็นเมือกขาวไหลย้อยลงมาเปอะเปื้อนปลายคางและผ้าปูที่นอน
"อึก" กลิ่นคาวคละคลุ้งอยู่ในโพรงปากทำเอาเนเน่แทบอยากจะอาเจียน
"ไอ้ชาติชั่ว มึงมันเลว" ฟีฟายตะโกนด่าดังลั่นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาแดงก่ำจ้องมองเจ้าของการกระทำเลวทรามอย่างโกรธจัด
"….." คนถูกมองยกยิ้มมุมปากไม่ได้สะทกสะท้านกับคำด่านั้น กลับมองมันน่ารำคาญเสียยิ่งกว่าเป็นอะไรที่หนวกหูสุดๆ
"มึงจะไปไหน" ครั้นเห็นหญิงสาวกำลังจะลุก เพลิงจึงเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงเข้ม
"ไปล้างสิ่งสกปรก"
"หึ" คำตอบสั้นๆของเธอ ทำเพลิงหัวเราะในลำคอเสียงดัง
"งั้นมึงก็ไม่ต้องล้าง แดกมันเข้าไปซะ"
"มะ..ไม่" เธอปฏิเสธทันควันแล้วหยัดกายลุกขึ้นก้าวลงจากเตียง แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาเพลิงก็ขู่ขึ้นเสียงแข็ง
"ถ้าไม่แดกก็อย่าหวังว่าชู้ของมึงจะรอด"
สุดท้ายเนเน่ก็ต้องยอมกลั้นหายใจฝืนเลียมันจากมือจนหมด เป็นการตัดปัญหาจะได้จบๆไปสักที สร้างเสียงหัวเราะขบขันให้ดังออกมาจากปากเจ้าของคำขู่ได้ไม่ยาก
"เสร็จแล้วก็ออกจากห้องกูไปซะ"
"กูบอกเหรอว่าจะพอแค่นี้"
—————————————