BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25++ - โคตรเลว #47 - ขอโทษ
คำอธิบายจากปากนายแพทย์หนุ่มทำให้หยาดน้ำตาที่รื้นเอ่อออกมาคลอเบ้าของเพลิงกลิ้งไหลพรากลงมาบนแก้มสาก เมื่อรับรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อคน ต่างจากโน่กับแนทที่เหมือนใจจะสลายราวกับถูกมีดแทงกลางอก มันเป็นข่าวร้ายของคนเป็นพ่อและแม่ที่รู้ว่าลูกถูกกระทำให้ติดยาแถมยังมีหลานมาให้พวกเขาตอนนี้อีก ไม่ใช่ไม่ดีใจที่มีหลานแต่ถ้าหลานเป็นอันตรายและออกมาไม่ครบสามสิบสองจะทำยังไง แน่นอนอยู่แล้วว่าสารในร่างกายของเนเน่ยังไงก็กระทบถึงเด็กในท้อง
“ลูกพ่อ” เพลิงเอ่ยออกมาเสียงสั่นด้วยความดีใจที่มีอีกหนึ่งชีวิตกำลังจะเติมโตอยู่ในท้องเมียของตัวเอง สายตาคู่คมสอดส่องไปยังช่องตรงบานประตูห้องฉุกเฉิน อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าหนึ่งชีวิตนั้นก็จะออกมาเติมเต็มให้กับเขา
“คนไข้ยังคงต้องอยู่ใกล้ชิดแพทย์ตลอดนะครับเพราะต้องได้รับการบำบัดเนื่องจากคุณแม่ที่ใช้สารเสพติดระหว่างตั้งครรภ์ทำให้ครรภ์อาจเป็นพิษเสี่ยงต่อการแท้งได้เพราะอายุครรภ์ยังอ่อนอยู่ อีกอย่างสารจะซึมผ่านเข้าปอดของคุณแม่เข้าสู่กระแสเลือด ผ่านไปยังรก ส่งผลต่อการเจริญเติบโต และพัฒนาการของเด็กตั้งแต่แรกเกิดได้ เช่น น้ำหนักแรกเกิดน้อย มีความผิดปกติของหัวใจแต่กำเนิด เส้นรอบศรีษะมีขนาดเล็ก มีภาวะปอดติดเชื้อ ถึงขั้นปอดแตกจากการสำลักขี้เทาก่อนคลอด เสี่ยงต่อการเสียชีวิตสูง แต่ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับปริมาณการใช้สารเสพติดของคุณแม่” ไม่ทันไรก็ต้องละสายตากลับมาด้านหน้าอีกครั้งเมื่อนายแพทย์หนุ่มได้อธิบายออกมาต่อ ถึงการรักษาหญิงสาวและเด็กน้อยในครรถ์ให้ปลอดภัยเป็นปกติ
“…..” ทำเอาเพลิงทรุดตัวลงกับพื้นเย็นเฉียบทันทีพร้อมกับทุบกำปั่นลงไปเต็มแรงราวกับคนสติแตก ใบหน้าคมคายเต็มไปด้วยน้ำตาฟุบลงบนแขนแกร่ง แล้วเอาแต่โทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอและลูกต้องเป็นแบบนี้ ทุกอย่างมันเป็นเพราะความเลวของเขา หากวันนั้นเขาเลือกที่จะปล่อยเธอไปเรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น “อึก..ฉันขอโทษ พ่อขอโทษนะลูกที่ทำให้หนูต้องมาเป็นแบบนี้”
ขณะที่แนทแทบจะทรงตัวไม่อยู่ทำให้โน่ต้องเข้ามาพยุงตัวไว้ น้ำตายังคงไหลกลิ้งลงมาบนพวงแก้มอย่างต่อเนื่อง วินาทีที่รู้ว่าลูกสาวอยู่โรงพยายาลก็แทบจะช็อคแล้วนี่ยังจะมารู้อาการและรู้ว่าหลานไม่ปลอดภัยเหมือนกับที่ตัวเองคิดไว้อีก บอกเลยว่าทำใจไม่ได้ เห็นลูกกับหลานทรมานเธอเองทรมานยิ่งกว่า
“ลูกกับหลานต้องหายและปลอดภัย อ้วนไม่ต้องร้องไห้นะ” ว่าแล้วโน่ก็รั้งศีรษะทุยของภรรยาเข้ามาซบกลางอก กดปลายจมูกลงหอมกระหม่อมบนนั้นด้วยความอ่อนโยน แม้จะปลอบใจภรรยาไปแบบนั้น แต่ลึกๆในใจไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลยกลับกลายเป็นเขาเองที่ร้องไห้หนักกว่าเธอเสียอีก
“ฮือออออ..หนูกลัวจะเสียหลานไป” มือเล็กกำแขนสามีแน่น ในชีวิตนี้แนทไม่เคยกลัวอะไรเท่านี้มาก่อนเลยถ้าเลือกให้หลานรอดปลอดภัยและเธอต้องตายแทนก็ยอม
“หลานต้องอยู่กับเราเชื่อแด๊ดนะ แด๊ดจะหาหมอเก่งๆมาทำทุกวิถีทางให้ลูกเราหายและช่วยหลานให้ปลอดภัย”
“ฮืออออ” เธอพนักหน้าเบาๆ เลือกจะเชื่อใจสามีว่าต้องหาแพทย์เก่งๆมารักษาลูกกับหลานตนได้
“งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ” หมดหน้าที่นายแพทย์หนุ่มจึงกล่าวลาขัดจังหวะออกไป แล้วเดินฝ่าทุกคนไปยังห้องพักของตัวเอง
“…..” แววตาแดงก่ำของเจ้าพ่อมาเฟียใหญ่ที่ตอนนี้แฝงไปด้วยความโกรธและผิดหวังเหลือบลงมามองเพลิงที่อยู่ๆก็คลานเข่าเข้ามาหา สองมือหนานั้นประนมก้มลงกราบเท้าของเขาและภรรยา
แต่อีกฝ่ายยังไม่ทันจะกราบถึงโน่ก็ประคองแนทถอยห่างอย่างไม่ให้อภัยง่ายๆ ซึ่งเพลิงก็รู้ดีว่าต้องเป็นอย่างนี้ทว่าไม่ได้หยุดยังคงกราบลงไป
“นายใหญ่ นายหญิง ผมขอโทษผมไม่รู้ว่าเธอคือลูกของนาย ผมขอโทษที่ทำร้ายเธอ” เขากล่าวคำขอโทษออกมาอย่างรู้สึกผิดจริงๆ ตอนนี้เขาได้รับผลกรรมที่ได้ทำกับหญิงสาวแล้ว
กรรมที่ทำให้เขาเจ็บเจียนตายเหมือนตายทั้งเป็น
“ไอ้ดินมึงมาประคองเมียกูแทนหน่อย” โน่ไม่ได้ตอบในทันที หันไปออกคำสั่งลูกน้องคนสนิท
“ครับ” ซึ่งคนถูกสั่งก็รีบเดินเข้ามาประคองนายหญิงแทนอย่างว่าง่าย ก่อนสองขาแกร่งของโน่จะก้าวเข้าไปประชิดตัวเพลิงในตอนที่อีกฝ่ายลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากันตรงๆ
“ขอโทษงั้นเหรอ? ขอโทษทำเหี้ยไรคำขอโทษของมึงทำให้ลูกกับหลานของกูเป็นปกติไหม” เขาตวาดถามเสียงดัง ลูกสาวของเขาโดนขนาดนี้แถมยังหลานต้องมารับเคราะห์อีกคิดว่าคนอย่างเขาจะให้อภัยง่ายๆเหรอ ต่อให้เพลิงจะไม่รู้ว่าเนเน่เป็นลูกสาวของเขาหรือตอนนี้จะเป็นพ่อของหลานแล้วก็ตาม จุดจบเดียวของคนที่ทรยศนั้นคือ..
“ผม..ขอโทษผมจะทำทุกวิถีทางให้เนเน่กับลูกหายเป็นปกติให้ได้”
ผัวะ!
ใบหน้าคมคายของเพลิงหันตามแรงกระแทกจากหมัดหนักๆของโน่ที่เหวี่ยงใส่ซีกแก้มเต็มแรงหลังได้ฟังคำที่คำขอโทษซ้ำซากและคำที่เป็นไปไม่ได้จากอีกคน แนทที่ยืนดูนิ่งรีบปรี่เข้าไปจับแขนสามีไว้แน่น
“ฮึก..แด๊ดใจเย็นก่อนนี่มันโรงพยาบาล”
“ไอ้ดินมาเอาเมียกูออกไป” โน่ไม่ฟังคำห้ามปามของภรรยากลับออกคำสั่งเสียงแข็ง ทำให้ดินรีบมาเกลี้ยกล่อมนายหญิงให้ออกไปในทันที
“นายหญิงถอยมาเถอะครับปล่อยให้นายจัดการไป ผมเตรียมโซนนี้เป็นโซนส่วนตัวไว้แล้ว”
“…..” ได้ยินอย่างนั้นแนทจึงยอมถอยออกมา ใจจริงก็ไม่ได้อยากให้สามีทำร้ายพ่อของหลานหรอกแต่สิ่งที่เพลิงทำมันสากรรจ์มากมากถึงชั้นที่เธอให้อภัยไม่ได้ เลยปล่อยเลยตามเลยโดยไม่ห้ามคนของตัวเอง
“ถ้าลูกกูไม่เป็นแบบนี้มึงจะรู้สึกผิดไหมวะ” เจ้าพ่อมาเฟียใหญ่ตวาดถามออกมาเสียงสั่น มองลูกน้องคนโปรดด้วยแววตาสั่นระริก ขณะที่เพลิงเช็ดเลือดออกจากมุมปากลวกๆ หยาดน้ำตาที่ยังแห้งไม่สนิทรื้นเอ่อออกมาคลอเบ้าอีกครั้งเมื่อมองเห็นความผิดหวังในแววตาของโน่
“…..” นั่นสินะถ้าเนเน่ไม่เป็นแบบนี้เขาคงไม่รู้สึกผิด ป่านนี้ยังคงทำร้ายเธอซ้ำๆ
“กูอยากจะรู้นักว่าเนเน่ทำอะไรให้มึง ทำไมมึงถึงต้องทำลูกกูขนาดนี้ ฮะ!” เพราะตนรู้ดีไงว่าเพลิงไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนมีแต่ฆ่าทิ้งอย่างเดียว ก็เลยอยากรู้เหตุผลเหมือนกันว่าลูกสาวตัวเองทำอะไรให้ถึงต้องมาโดนอะไรแบบนี้
“..…”
“เงียบทำเหี้ยไรตอบสิวะ พูดมาดิ” สองมือหนาผลักอกแกร่งของคนตรงหน้าเต็มแรง จนถลาไปข้างหลัง
“…..” มันตอบไม่ได้ซึ่งสิ่งที่เขาทำไปไม่มีเหตุผลเลย อยู่ๆก็อยากทำทั้งที่จะปล่อยเธอไปก็ได้แต่ก็ไม่ กลับเลือกทำแบบนี้
ผัวะ!
ความโมโหถาโถมเข้าใส่เมื่ออีกคนเอาแต่ก้มหน้าเงียบ ทำให้โน่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ปล่อยหมัดใส่เพลิงอีกครั้งไม่ยั้งราวกับคนคลุ้งคลั่ง ในขณะที่อีกฝ่ายยอมถูกกระทำไม่ตอบโต้กลับ
ที่เพลิงเลือกที่จะไม่สู้ไม่ใช่ว่ากลัวแต่เป็นเพราะตัวเองผิดที่ทำกับลูกสาวของผู้เป็นนายใหญ่ขนาดนั้นจึงยอมเป็นฝ่ายโดนกระทำบ้างก็สมควรแล้ว แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่เขาได้กระทำไว้กับเธอ
“ตอบสิไอ้เหี้ย!”
“ตอบกู”
“กูบอกให้มึงตอบไง พูดออกมาดิวะไอ้เพลิง”
“อึก” โจรหนุ่มได้แต่กลั้นความเจ็บปวด ภาพของเธอที่ถูกเขากระทำอย่างป่าเถื่อน ภาพที่เธอเจ็บปวดร่ำร้องขอชีวิตจากเขาด้วยความทรมานฉายเข้ามาในหัวไม่หยุด ก่อนจะทนพิษบาดแผลไม่ไหวบวกกับความอ่อนเพลียจากการร้องไห้ทำให้เขาหมดสติไปในที่สุด
โน่หยุดการกระทำหลังจากเห็นเพลิงหมดสติไป เขาหันไปกวักมือเรียกการ์ดที่ยืมเฝ้าอยู่รอบๆให้เข้ามาหา แล้วออกคำสั่งเสียงเรียบ “ลากมันไปมัดไว้ในทะเลที่บ้านพักของมัน เดี๋ยวกูตามไปจัดการ” แน่นอนว่าเขาไม่พอแค่นี้ ใครที่มันกล้าทำกับแก้วตาดวงใจของเขามันต้องมีจุดจบเท่านั้น
—————————————