BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25++ - โคตรเลว #30 - บังเอิญมาเจอกัน
ติ๊ง~
เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์มือถือดังขึ้นทำให้หญิงสาวที่เพิ่งหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาหลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ ล้วงหยิบมันในกระเป๋าสะพายซึ่งวางอยู่ใกล้กันขึ้นมาดู กลับชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าใครส่งอะไรมา
LINE
PLEUNG : อยู่ไหน 14.30 น.
ไม่แปลกหรอกที่เขาจะมีไลน์เธอเพราะเธอใช่เบอร์เดิมตลอดไม่เคยเปลี่ยน แต่แปลกตรงที่ว่าร้อยว้นพันปีไม่เคยทักไลน์มาถามเลยมีแต่ส่งข้อความมาขู่ อยู่ๆวันนี้ส่งมาเฉย ผีเข้าหรือเปล่าหรือป่วยจนสมองกลับ
PLEUNG : กูถามทำไมไม่อ่าน อยากตายรึไง 14.31 น.
เธอถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเปิดเข้าไปอ่านเพื่อตัดความรำคาญ
Read
PLEUNG : อ่านแล้วไม่ตอบแสดงว่าอยากเจ็บตัว 14.33 น.
Read
NENE : อยู่บ้าน 14.35 น.
NENE : ถามทำไม? 14.35 น.
NENE : คิดถึงรึไง 14.35 น.
Read
PLEUNG : ส่งรูป 14.37 น.
“ประสาทปะวะ” เนเน่บ่นอุบอิบกับหน้าจอเบาๆ พอเห็นรูปที่เขาส่งมาคือกระบอกปืนจ่อมาใส่หน้าจอเต็มๆ
NENE : วันนี้ไม่ไป ต้องกลับมากินข้าวกับครอบครัว 14.40 น.
เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้พิมอะไรมาต่อจึงพิมบอกไป แล้วกดออกจากแอพปิดโทรศัพท์ทันทีอย่างไม่สนใจ
“ให้พี่ไปส่งเลยไหม หรือจะนั่งเล่นที่นี่ก่อน” ฟีฟายเดินมาหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาบนพนักตั้งแขนข้างๆเนเน่ทันทีที่ล้างจานเสร็จ พลางยกมือลูบศีรษะของเธอเบาๆ
“นั่งเล่นก่อนก็ได้ค่ะ” ใบหน้าสะสวยหันไปตอบกลับคนข้างๆด้วยรอยยิ้มบางๆ ทั้งสองคนสบตากันอย่างไม่ละ
ครืด~ ครืด~
จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์มือถือของฟีฟายก็แผดเสียงร้องดังขึ้นขัดจังหวะในตอนที่เขากำลังโน้มริมฝีปากเข้าไปจูบเธอ ทำให้ทั้งสองคนสะดุ้งตกใจเล็กน้อยก่อนเขาจะล้วงหยิบโทรศัพท์มือถือมากดรับสาย ขณะเดียวกันเนเน่ก็หันหน้ากลับมามองไปยังโทรทัศน์ที่ฉายหนังเรื่องหนึ่งอยู่ พร้อมกับขยับตัวเล็กน้อย
“ฮัลโหล”
“อยู่คอนโด ว่าไง”
“ที่ไหน”
“…..”
“ดูก่อน”
“ใครไปบ้าง”
“เออๆไปก็ได้วะ” แล้วปลายสายก็ตัดไป ฟีฟายเลยหันไปมองคนข้างๆซึ่งมองเขาอยู่เหมือนกัน
“มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“คืนนี้เพื่อนพี่ช่วยไปดื่ม เราไปด้วยกันนะ”
“…..” เนเน่เงียบไปกับคำชวนของชายหนุ่ม ก่อนจะเอ่ยถามออกไปในประโยคถัดมา “ที่ไหนเหรอ”
“คลับหนูอะ ไปนะ”
“ก็ได้ค่ะ” เห็นว่าเป็นคลับตัวเองยังไงก็ปลอดภัยอยู่แล้วเธอจึงรับคำออกไป ถ้าเป็นที่อื่นเธอคงปฏิเสธไปแล้วแหละ ก็รู้ๆกันอยู่ว่าเธอต้องระวังตัวอย่างมากจะไปไหนด้วยกันสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้
มือหนายกบุหรี่ขึ้นมาสูดควันเข้าเต็มปอดหลังเปิดอ่านข้อความประโยคท้ายของอีกคนที่ส่งมาจบ แล้วพ่นมันขาวคละคลุ้งไปทั่วห้องทำงาน
แกร๊ก|
ประตูห้องเปิดเข้ามาอย่างถือวิสาสะ ทำเอาเพลิงรีบกดล็อกหน้าจอโทรศัพท์เหลือบมองคนที่เข้ามาใหม่ด้วยสีหน้านิ่ง
“ไอ้เพลิงคืนนี้พวกกูไปดื่มที่คลับนายใหญ่ ไปด้วยเปล่า” เสียงเล้งเดินเข้ามาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา พร้อมกับเสือและตี๋หย่อนตัวนั่งลง
“ไปดิ” เขาเห็นว่าปฏิเสธเพื่อนรักมาตลอด ครั้งนี้เลยตอบรับปากไป
“กูคงไม่ได้หูฟาดไปใช่ไหม” เสือเอานิ้วแงะรูหูตัวเองอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน ต่างจากเพื่อนอีกสองคนนั่งเฉยเพียงแค่ยกยิ้มมุมปากอย่างอยากจะคาดเดา
“แปลกวะ มึงคงไม่ได้เป็นไรหรอกใช่ไหม” ตี๋ว่าบ้าง
“งั้นกูไม่ไปและ” ว่าแล้วเพลิงก็หยัดกายลุกขึ้นด้วยความรำคาญ
“พวกมึงแม่งพูดมาก กว่ามันจะไปกับพวกเราไม่ใช่ง่ายๆนะไอ้ห่า” ก่อนจะชะงักไปเมื่อเล้งหันไปดุเพื่อนทั้งสองคนที่พูดมาก
“ไอ้เพลิงกูแค่แหย่เล่น” เป็นเสือตะโกนบอกเพื่อนรักเสียงละห้อย ขณะที่เพลิงเดินไปเปิดประตูหมายจะออกไปข้างนอก
“กูก็แค่ถามเฉยๆ ไปเถอะนะ” ตามด้วยตี๋วิงวอน
“อืม” เสียงทุ้มครางตอบในลำคอเบาๆ ก้าวออกไปข้างนอกแล้วปิดประตูลง เขาเองก็แหย่เพื่อนกลับเหมือนกันจริงๆก็กะจะไปอยู่แล้ว
ค่ำวันนั้นเมื่อพวกเขามาถึงคลับknก็เดินฝ่าฝูงชนเข้ามาในโซนวีไอพีที่จองไว้ ท่ามกลางแสงสีและเสียงเพลงดังกระหึ่ม ผู้คนหลั่งไหลเข้าออกกันไม่ขาดสายจนเบียดเสียดแทบจะไม่มีที่จะเดิน ซึ่งใครหลายๆคนต่างก็ชอบมาปลดปล่อยอารมณ์และความรู้สึกของตัวเอง
“ไม่มานานคนเแน่นเอี้ยด” ตี๋ว่าใส่เพื่อนรัก
“ก็ปกติปะวะ คลับนายดังจะตายถ้าไม่มีคนนี่แปลก” เป็นเล้งตอกกลับ หย่อนตัวนั่งลงทันทีที่เดินมาถึงพร้อมกับเพลิง ก่อนเสือและตี๋จะนั่งตามกันมา
“จะเอาไรเพิ่มก็สั่งกันเลยนะ” เสือเอ่ยบอกเพื่อนทุกคน แล้วยกแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่เด็กเสิร์ฟเพิ่งชงมาวางให้บนโต๊ะด้านหน้ากระดกเข้าปาก
“เออว่าแต่วันนี้เมียมึงไม่มานอนด้วยเหรอวะไอ้เพลิง” เล้งหันไปถามเพลิงที่นั่งข้างๆกันด้วยความอยากรู้
“อืม” คนถูกถามครางตอบเบาๆในลำคอ แล้วก็ยกแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กระดกตามเสือไปติดๆ
“สนใจสอยเด็กดริ้งสักคนแทนไหมคืนนี้” สิ้นสุดคำพูดของตี๋
ปึง!
เพลิงก็วางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะอย่างแรง ทำเอาเพื่อนทุกคนส่ายหน้าระอารวมถึงเด็กชงเหล้าสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ รีบหลุบตาหนีจากสายตาดุดันของเจ้าของการกระทำหลังหันไปมอง
“ไอ้ห่าตี๋หาเรื่องอีกและ มึงก็รู้ว่าไอ้เพลิงไม่ได้มั่วเหมือนมึงยังจะไปถามมันอีก”
“กูลืม โทษทีวะ” ตี๋หันไปตอบกลับเสือ ก่อนจะตบไหล่กล่าวขอโทษเพลิงที่นั่งอยู่อีกข้างกันในประโยคถัดมา
“…..” ซึ่งเพลิงก็ไม่ได้ว่าอะไรหันมองบรรยากาศรอบๆผ่านกระจกใส รู้สึกสดชื่นดีเหมือนกันไม่ได้มารับบรรยากาศแบบนี้มานานแล้ว
แกร๊ก|
สายตาคู่คมละไปมองยังบานประตูที่ถูกเปิดเข้ามาอย่างไร้มารยาท ก็เห็นเป็นสาวดริ้งเดินเข้ามานั่งข้างเล้งและบนตักตี๋ตามที่ทั้งสองคนได้เตรียมไว้ตั้งแต่แรก
“สวัสดีค่ะเสี่ย” สองสาวต่างประนมมือไหว้แนบอกกล่าวทักทายคนของตัวเอง โดยที่ฝ่ามือหนาของเล้งและตี๋ลูบศีรษะทุยกลับเบาๆเป็นการรับไหว้
“เดี๋ยวนี้เป็นคนดีแล้วเหรอมึง” เสียงทุ้มเอ่ยกระแหนะกระแหนเพื่อนหลังเสือสลับที่กับตี๋มานั่งข้างๆ เห็นปกติเรื่องแบบนี้เจ้าตัวจะไม่พาดแต่วันนี้กลับไม่เรียกซะงั้น
“เออกูเบื่อและ” ว่าแล้วเสือก็กระดกเหล้าเข้าปากอย่างไม่สนใจ พอๆกับเล้งและตี๋พอมีเด็กก็ต่างคนต่างนัวเนียไม่สนใจเช่นกัน
การกระทำของเพื่อนรักทั้งสองคนราวกับอดอยากทำเอาเพลิงส่ายหน้าเบาๆอย่างเอือมระอา หยิบแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กระดกเข้าปากหันมองรอบๆต่อ
“เราดื่มไหม หรือเอาน้ำส้ม” ฟีฟายเอ่ยถามเนเน่ทันทีที่แนะนำให้เพื่อนรักของเขาได้รู้จักเสร็จเรียบร้อย ขณะนั่งอยู่บนโซฟาภายในห้องวีไอพี
“ดื่มก็ได้ค่ะ” เธอตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ไหนๆก็มาแล้วใครจะมานั่งดื่มน้ำส้มกันล่ะเชยตาย
“น้องขอเพิ่มอีกที่นึง” สิ้นสุดคำพูดของหญิงสาว ฟีฟายก็ออกคำสั่งเด็กชง
“ครับ” เด็กชงก็รับคำหนักแน่น ก่อนจะชงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เดินมาเสิร์ฟให้ตามหน้าที่
“น้องเน่นี่น่ารักจังเลยนะครับ มีแฟนยังเนี่ย” สิงห์เพื่อนของฟีฟายเอ่ยชมแล้วถามออกไปติดๆ พร้อมกับยื่นแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เข้ามาใกล้ๆหวังจะชนกับเธอ
“มีแล้วอย่ามายุ่ง” ยังไม่ทันที่เนเน่จะได้ตอบกลับฟีฟายก็โพล่งแทรกด้วยอาการหวง แล้วยื่นแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของตัวเองไปชนแทน
“…..” คำพูดของฟีฟายและการกระทำนั้นทำเอาเนเน่ถึงกับเม้มปากแน่น รู้สึกชินกับอาการหวงของเขามันเป็นปกติตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
“หวงจังเลยนะมึง”
“ยุ่ง แดกไปเลยอย่ามาม่อ” มือหนาลูบศีรษะทุยของคนข้างเบาๆทว่าอ่อนโยน เธอหันไปยิ้มให้เพื่อนของเขาก่อนหันมายิ้มให้เจ้าตัว
“แค่เห็นหนูยิ้มใจพี่ก็ละลายแล้ว” เหนือเพื่อนของฟีฟายอีกคนว่า
“ละลายกับส้นตีนกูไหม” ยังคงเป็นฟีฟายตอกกลับเพื่อนอยู่ ทำเอาทุกคนขำออกมากับท่าทีหวงเกินของเขารวมถึงเธอด้วย
“พี่ฟีฟาย เน่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” นั่งไปสักพักก็เริ่มปวดปัสสาวะเธอเลยหันไปบอกคนข้างๆ
“ครับ รีบมานะ”
“ค่ะ” ว่าจบเนเน่ก็หยัดกายลุกขึ้นเดินออกไปเข้าห้องน้ำในโซนของมัน ขี้เกียจขึ้นไปเข้าห้องน้ำส่วนตัวข้างบนมันไกลกว่า
ซ่า!
มือบางจ่อล้างสิ่งสกปรกที่อ่างล้างมือหลังทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย เอื้อมดึงทิชชู่มาซับน้ำในนาทีต่อมาแล้วทิ้งมันลงถังขยะที่วางอยู่ไม่ไกล เดินออกมาทันที
พลั่ก!
หมับ!
“โอ้ย!” เนเน่ร้องเสียงหลงด้วยความตกใจเมื่อถูกเบียดจนไปชนเข้ากับแผงอกแกร่งของใครบางคนที่เดินออกมาจากห้องน้ำฝั่งตรงข้ามพอดี ความไม่ทันตั้งตัวทำให้เธอเกือบล้มลงไปแต่ดีที่คนนั้นรับไว้ได้ทัน
“เดินประสาอะไรวะ”
ดวงตากลมโตใต้แพขนตางอนสวยรีบตวัดสายตาขึ้นมองเมื่อคนที่ช่วยเธอเอาไว้ว่าเธอออกมา น้ำเสียงเยือกเย็นที่คุ้นเคยทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำ
เธอผงะสะบัดแขนออกจากเกาะกุมก้าวถอยหลังด้วยความตกใจทันทีที่เห็นใบหน้าคมคายของเขา มันเป็นใบหน้าที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี
“พะ..เพลิง” ริมฝีปากสั่นระริกเรียกชื่อของคนตรงหน้า พลางยกมือขึ้นขยี้ตาตัวเองเบาๆ เธอไม่ได้เมาจนตาลายแน่เพราะเพิ่งดื่มไปไม่ถึงแก้วเลย
ไม่จริงใช่ไหมอะไรมันจะบังเอิญมาเจอกันถึงที่นี่ ถ้าเขาจับได้ว่ามากับฟีฟายได้จบชีวิตแน่ๆ
—————————————