BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25++ - โคตรเลว #13 - ระลึกความหลัง
ทันทีที่ได้ยินเสียงทุ้มเข้มดังขึ้นฟีฟายที่ยืนอยู่ข้างหลังหญิงสาวรีบเบี่ยงตัวมายืนข้างๆ ดวงตาคมกริบมองไปยังเจ้าของเสียงนั้นอย่างไม่รู้ว่าเป็นใคร ขณะโน้มตัวลงวางของ
“นั่นใคร” ฟีฟายหันมาเอ่ยถามคนข้างๆด้วยความอยากรู้ว่าทำไมถึงมีผู้ชายเข้ามาอยู่ในห้องของเธอได้ แล้วยังมาพูดจาเหมือนเป็นอะไรกันกับเธออีก
“มะ..มึงเข้ามาได้ยังไง” เนเน่ไม่ได้ตอบคำถามของฟีฟาย แต่กลับถามคนที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
เธอไม่รู้ว่าเพลิงเข้ามาอยู่ในห้องได้ยังไง คอนโดนี้ไม่ได้ให้คนแปลกหน้าเข้ามาง่ายๆมีระบบรักษาความปลอดภัยอย่างเคร่งครัด แต่เขากลับเข้ามาง่ายๆ แล้วอีกอย่างเธอไม่ได้ผิดคำสัญญาใดๆเลยทำไมเขาถึงยังไม่เลิกยุ่งกับเธออีก ต้องการอะไรกันแน่
“……” ไม่มีคำตอบใดๆออกจากปากของเพลิง เขาหยัดกายลุกขึ้นเดินไปหาเจ้าของห้องช้าๆ เนเน่ไม่รอให้อีกฝ่ายเดินมาถึง เธอรีบก้าวถอยหลังทว่ายังไม่ทันก้าวก็ถูกมือใหญ่ของคนข้างๆดึงมาหลบด้านหลังเสียก่อน การกระทำของฟีฟาย เรียกรอยยิ้มร้ายให้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมคาย
“บอกชู้ของมึงไปสิว่ากูเป็นใคร” ไม่ว่าเปล่าเพลิงหยุดฝีเท้ายืนประจันหน้ากับฟีฟาย
“…..”
“ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพี่ไปกดปุ่มเรียกรปภ.มาลากคอมันออกไป” เมื่อเห็นหญิงสาวเอาแต่ยืนสั่นเทา ฟีฟายจึงตวัดมืออีกข้างเอื้อมไปลูบหัวเธอเบาๆปลอบขวัญ แล้วกระแทรกเสียงใส่อีกฝ่ายในประโยคหลังโดยไม่มีความเกรงกลัว
เพลิงหัวเราะเยาะอย่างเย้ยหยันกับความคิดโง่ๆของคนตรงหน้า ถ้ามันง่ายขนาดนั้นเขาคงเข้ามาในนี้ไม่ได้หรอก “บอกมันไปสิ มึงคงไม่ปล่อยให้ชู้เรียกรปภ.มาลาคอผัวตัวเองออกไปหรอกนะ”
“ผัว?” เป็นฟีฟายที่ทวนคำนั้นพร้อมดวงตาแข็งกร้าวเบิกโพลง เพียงชั่วครู่ขยับขาแกร่งหมุนตัวไปถามเธออย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน “หมายความว่าไงเน่” ถ้าไม่ได้ยินจากปากของเจ้าตัวเองเขาไม่มีวันเชื่อแน่
“…..” เนเน่ที่ยืนอึ้งไปกับคำพูดบัดสีของเพลิงสะดุ้งเฮือกหลังจากถูกคนตรงหน้าเขย่าตัวเบาๆ “ยะ..อย่าไปเชื่อมัน เน่ไม่รู้จักมัน” ด้วยความไม่อยากให้ฟีฟายรู้กลัวเรื่องจะบานปลายไปถึงผู้เป็นพ่อ เธอส่ายหน้าส่ายพัลวันปั้นคำโกหกว่าไม่เป็นความจริง
ฟีฟายรู้สึกโล่งใจ คลี่ยิ้มอ่อนเมื่อได้ยินคำตอบนี้จากปากของหญิงสาว มือใหญ่ยกขึ้นมาลูบหัวทุยเล็กเบาๆ
แต่ในขณะเดียวกันเพลิงยกยิ้มมุมปากอย่างยากจะคาดเดา มือใหญ่ล้วงหยิบโทรศัพท์มือถือของตนออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนส์ เขายืนกดมันอยู่สักพักก่อนจะชูขึ้นมาตรงหน้า ในตอนที่ฟีฟายหนุมตัวกลับมาพอดี
“แน่ใจเหรอว่าไม่รู้จักกู ลองให้ชู้มึงดูคลิปนี้หน่อยสิว่าผู้หญิงคนนี้ใช้มึงหรือเปล่า” ว่าแล้วเพลิงก็พลิกหน้าจอใสเข้าหาฟีฟาย จังหวะที่พลิกเนเน่รีบสบัดมือออกจากเกาะกุมก้าวเข้ามากระชากโทรศัพท์มือถือนั้นมาจากมือของเขาด้วยท่าทางร้อนรน
ปึก! เพล้ง!
แล้วปามันใส่ข้างฝาผนังห้องทันที จนตกลงมากระทบพื้นแตกกระจาย
“เน่..” ยังไม่ทันที่ฟีฟายจะพูดจบ หญิงสาวก็ยกมือขึ้นห้ามทันควัน
“กูทำตามสัญญาทุกอย่างแล้ว มึงต้องการอะไรจากกูอีก”
“พูดจาไม่น่ารักกับผัวเลยนะ”
“…..” เนเน่กำหมัดไปพร้อมกับขบกรามแน่นหลังได้ยินคำนั้นออกมาจากปากของเขาอีกครั้ง ไม่รู้ต้องการจะสื่อให้ฟีฟายรู้หรือตั้งใจจะกวนประสาทเธอกันแน่ “คนที่ลากคนอื่นเขาไปข่มขืนไม่มีสิทธิ์ใช่คำนี้นะ” ในเมื่อไม่มีทางเลือกเธอจึงจำเป็นต้องพูดแบบนี้ออกมา ต่อให้ปฏิเสธยังไงเขาก็คงจะทำให้ฟีฟายรู้อยู่ดี
หัวใจแกร่งกระตุกวูบเมื่อได้ยินอย่างนั้น น้ำตาลูกผู้ชายรื้นเอ่อออกมาคลอเบ้าอัตโนมัติ “นะ..เน่หมายความว่ายังไง” ฟีฟายถามออกมาด้วยน้ำเสียงสั่น
“เดี๋ยวเน่ค่อยอธิบายให้ฟัง” ใบหน้าสะสวยเอี้ยวกลับไปตอบพี่ชาย แล้วหันกับไปมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเกลียดชัง
“งั้นเหรอ แต่เป็นคนแรกนี่มันน่าจะมีสิทธิ์นะ” ไม่ว่าเปล่าเพลิงเอื้อมมือเข้าไปจับปลายคางมนให้เชิดหน้า
“เอาอะไรมาการันตีว่ามึงเป็นคนแรกของกู”
“ไม่น่าถามอะไรโง่ๆเลยนะ”
“เหอะ! เห็นแค่เลือดก็คิดว่าตัวเองเป็นคนแรก น่าสมเพชสิ้นดี อึก..” มือใหญ่บีบปลายคางมนเต็มแรงทันที่ว่าจบ จนใบหน้าสะสวยเหยเกไปตามแรงบีบ
“ปากดีแบบนี้ งั้นเราคงต้องมาระลึกความหลังกันหน่อยแล้วแหละ” พูดจบเพลิงก็คลายพันธนาการออกจากปลายคางมน เลื่อนมือไปกระชากผมของเธอแทนแล้วลากเดินมายังห้องนอน
“ปล่อยผู้หญิงของกู” ทว่ายังไม่ทันได้ลากจู่ๆฟีฟายที่ยืนมองสถานการณ์อยู่เงียบๆทนไม่ไหวเดินเข้าไปแกะมือของเพลิงออกจากศีรษะทุย ด้วยแรงที่มีน้อยกว่าทำให้ไม่สามารถแกะมือนั้นออกจากศีรษะของเธอได้ แต่ฟีฟายก็ไม่ยอมแพ้พยายามแกะอยู่อย่างนั้น
พลั่ก!
ความไม่ทันได้ระวังจึงถูกเพลิงยกขาถีบเข้ากลางหน้าอกแกร่งเต็มๆ จนเซถลาไปด้านหลัง
“อั่ก” มือใหญ่ยกขึ้นมาจับหน้าอกตัวเองเมื่อรู้สึกจุก
“พี่ฟีฟาย” ร่างบางเบิกตาโพล่งด้วยความตกใจ ก่อนจะตะโกนเรียกชื่อพี่ชายด้วยความเป็นห่วง
“อย่ามาเสือกเรื่องผัวเมีย ไสหัวไปซะก่อนที่มึงจะไม่ได้ออกไป” เพลิงพูดทิ้งท้ายแค่นั้น แล้วลากเธอเดินเข้ามาในห้อง
“อึก..ปล่อยกู” เธอดิ้นพล่านใช้กำปั้นน้อยๆกระหน่ำฟาดไปทั่วร่างกำยำ หวังให้หลุดจากพันธนาการแต่ก็ไม่เป็นผล
พลั่ก!
“อั่ก” เพลิงร้องขึ้นเมื่อถูกฟีฟายเดินตามเข้ามาถีบเข้าที่แผ่นหลังแกร่งจนหน้าคะมำลงไปกับเตียง ในตอนที่เขากำลังผลักหญิงสาวให้ลงไปนอนแผ่หลาอยู่บนเตียง
หลังจากนั้นฟีฟายก็รีบก้าวขึ้นไปหาเนเน่พร้อมลูบหัวทุยเบาๆ “เจ็บไหม” ใบหน้าสะสวยส่ายไปมาเบาๆเชิงบอกว่าไม่เจ็บ
“เรารีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ” ว่าแล้วฟีฟายก็พยุงคนตัวเล็กหมายจะเดินออกไปจากห้อง เพียงแค่ก้าวเท้าลงแตะพื้นก็ถูกอาวุธที่เรียกว่าปืนจ่อเข้าที่ขมับของเขา ทำเอาทั้งสองคนหยุดชะงัก
เนเน่ปรายตามองไปยังกระบอกปืนนั้นด้วยแววตาสั่นระริก “มะ..มึงอย่าทำอะไรพี่ฟีฟายนะ”
“กูให้โอกาสมันออกไปจากที่นี่แล้ว เสือกอยากเป็นสุภาพบุรุษกับเมียชาวบ้าน จุดจบของมันจะเป็นยังไงน้า” เพลิงว่า พลางทำหน้าครุ่นคิด
“อย่าทำอะไรพี่ฟีฟาย เขาไม่เกี่ยว”
“ดูจะเป็นห่วงชู้มากกว่าห่วงผัวอีกนะ ทีกับผัวแช่งให้ตาย”
“ก็มึงมันเลว”
“หึ” ลำคอหนาหัวเราะออกมาเบาๆอย่างไม่ปฏิเสธ “ยอมรับกูเป็นผัวแล้วสิ” ว่าแล้วเพลิงก็เอื้อมมืออีกข้างไปดึงแขนเรียวของเนเน่อย่างแรงให้มายืนข้างกาย
“อึก..ปล่อย”
“ปล่อยเธอไป ถ้ามึงอยากได้อะไรกูจะหามาให้ทุกอย่าง” เป็นฟีฟายที่ต่อรอง
“ให้กูปล่อยเมียตัวเองไป เพื่อให้ชู้อย่างมึงคาบไปแดกงั้นสิ” เขาหัวเราะเยาะอย่างเย้ยหยัน ถ้าตราบใดเขายังไม่เบื่อกับเรือนร่างนี้มันก็ต้องเป็นของเขาเพียงผู้เดียว
“พี่ฟีฟายเขาเป็นพี่ชายกู” เสียงใสเอ่ยแทรก
“งั้นเหรอ พี่น้องท้องชนกันงี้ป่ะ” จากคลิปวีดีโอที่เพื่อนรักของเขาส่งมาให้ดู มันไม่เหมือนพี่น้องเลยสักนิดดูก็รู้ว่าฟีฟายคิดยังไงกับเธอ เขาไม่ได้โง่ถึงกับดูไม่ออกมีแต่เธอเท่านั้นแหละที่โลกสวย
“จะท้องชนกันหรือไม่ชนกันแล้วมันหนักส่วนไหนของมึง”
“ปากดี อยากจะรู้นักว่าถ้าโดนกูกระแทก..จะยังปากดีอยู่อย่างงี้ไหม”
“มะ..มึงไม่มีสิทธิ์มาทำกับกูอย่างงี้ กูไม่ได้ทำผิดสัญญามึงควรจะเลิกยุ่งกับกูนะ”
“ตอนแรกก็ว่าจะเลิกยุ่งนะ แต่มึงเสือกร่านไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่นเอง”
“กูยุ่งกับผู้ชายคนอื่นแล้วเกี่ยวอะไรกับมึง”
“กูไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร” โจรหนุ่มแค่นเสียงลอดฟันอย่างเหลืออด พร้อมคลายมืออกจากเกาะกุมเอื้อมขึ้นไปบีบคางมนอย่างแรงด้วยความโมโห “ถ้ากูยังไม่เบื่อมึงก็ไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับใครหน้าไหนทั้งนั้น จำใส่หัวเอาไว้”
“อึก..จะ..เจ็บ” ใบหน้าสะสวยเหยเกพูดออกมาอย่างไม่เป็นศัพท์ หยาดน้ำตารื้นเอ่อออกมาคลอเบ้าเมื่อเขายิ่งบีบแรงขึ้น
พรึ่บ! พลั่ก!
ฟีฟายใช้จังหวะนี้แย่งกระบอกปืนมาจากเพลิง พร้อมยกขาถีบเข้าที่สะโพกสอบเต็มแรง จนร่างนั้นเสียหลักล้มลงไปกระแทกกับพื้นพร้อมกับหญิงสาว
ตุ้บ!
“อึก” ใบหน้าคมคายขบกรามแน่นจนขึ้นเป็นสันนูนเหลือบมองคนตรงหน้า เพลิงยกยิ้มมุมปากอย่างไม่รู้สึกกลัว ทันทีที่เห็นฟีฟายยกปืนเข้ามาจ่อกลางหน้าผากของตนพร้อมเอื้อมมือมาฉุดรั้งเนเน่ที่ล้มอยู่ข้างๆให้ลุกขึ้นไป
“โอ้ยยยยยยย!!” คนตัวเล็กร้องขึ้นด้วยเจ็บเมื่อถูกเพลิงจะชากผมของตนเอาไว้ ในขณะที่กำลังดีดตัวลุกทำให้ล้มลงไปนั่งบนหน้าตักแกร่ง
“ปล่อยเธอ..ไม่งั้นกูยิง”
“ยิงสิ ถ้ากล้าก็เอาเลย” เพลิงไม่ได้กลัวคำขู่ของฟีฟายแถมยังท้าทายให้ยิงด้วย แขนแกร่งสอดเข้าไปกอดรัดคนบนร่างไว้หลวมๆ ตั้งแต่เป็นโจรมาเขาก็ไม่เคยกลัวอะไรต่อให้ต้องตายก็ไม่กลัว
“……” หลากหลายความคิดตีวุ่นวายในสมอง คนอย่างฟีฟายไม่เคยเปื้อนเลือดมาก่อนถ้าจะให้เขาฆ่าคนมันเป็นอะไรที่ยากมาก แต่สถานการณ์มันบังคับและกระชั้นชิดเกินไปเขาไม่รู้จะเลือกแบบไหนจะทำดีหรือไม่ทำดี จนกระทั่ง..
“ยิงมันเลยพี่ฟีฟาย” เสียงของเนเน่ตะโกนบอกให้เขาทำ ฟีฟายยืนครุ่นคิดอยู่สักพักก็เลือกที่จะเลื่อนปลายกระบอกปืนมาจ่อข้างขมับของโจรหนุ่ม แล้วลั่นไกออกไปอย่างไม่ลังเล
กริ๊ก!
ความรอบคอบของเพลิงทำให้เขารอดอย่างหวุดหวิด เขาหยิบเลือกที่จะหยิบกระบอกอันไม่มีลูกขึ้นมาขู่ฟีฟายและรู้ว่ายังไงตัวเองต้องพลาดแล้วก็พลาดจริงๆ
แปะ~ แปะ~
เพลิงปรบมือให้กับความใจกล้าของฟีฟาย ในขณะที่ฟีฟายยังยืนนิ่งกับความคิดไม่ตกของตัวเอง แล้วทีนี่เขากับเธอจะเอาตัวรอดออกไปยังไง
“ใจกล้ากว่าที่คิดแฮะ” เพลิงดันตัวหญิงสาวพร้อมกับหยัดกายลุกขึ้น ผลักร่างน้อยๆลงไปบนเตียงอีกครั้ง
ผัวะ! ปึก!
ก่อนจะโผเข้าไปต่อย แล้วกระทืบฟีฟายในตอนที่อีกฝ่ายกำลังเผลอ
“อ๊ากกกก”
“กรี๊ดดดดด! หยุดนะ” เธอเสียงกรีดร้องเสียงดังพร้อมวิ่งเข้าไปดึงเพลิงให้หยุดกระทำสิ่งนั้น แต่ก็ถูกผลักออกจนล้มบั้นท้ายกระแทกลงไปกับพื้น
ถึงจะเจ็บก็ไม่ได้ทำให้เธออยู่เฉยได้เลย
ร่างบางคลานเข้าไปกอดท่อนขาแกร่ง “ฮืออออ..พอแล้ว จะทำอะไรก็มาทำฉัน พี่ฟีฟายไม่เกี่ยวปล่อยเขาไปเถอะนะ” สิ้นสุดคำอ้อนวอนคนตัวสูงก็หยุดชะงัก พลางเหลือบตาลงมองเจ้าของคำอ้อนวอนด้วยสีหน้าร้ายกาจ
“ไปแก้ผ้าแล้วนอนอ้าให้กูดีๆสิ แล้วกูจะหยุดกระทืบมัน”
—————————————