Armipotent จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ - ตอนที่ 61 อัศวิน
Armipotent – จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ
บทที่ 61 อัศวิน
กลับสู่ฐานทักอัจฉริยะ
หลังจากที่จางเหมิงเหยาอาบน้ำเสร็จ เธอก็ไม่ได้ไปพักผ่อนหรือกินข้าว เธอลงไปที่ชั้นใต้ดิน และไปทางห้องคลาส เธอกําลังจะเข้าไปเลือกคลาสของเธอ
ภายใต้คําแนะนําของออริจิ้น จางเหมิงเหยาก็เดินเข้ามาในห้อง
[ เนื่องจากการอนุญาตของมาสเตอร์ ดังนั้นคุณจึงสามารถเลือกคลาสยูนิคได้)
คลาสยูนิค:
หน้าจอโปร่งแสงปรากฏขึ้นต่อหน้าจางเหมิงเหยา เธอเคยได้ยินเรื่องคลาสมาจากถังเส้าหยางแล้ว
[ คุณต้องการคําแนะนําจากฉันไหม? ] เสียงของออริจิ้นดังขึ้นอีกครั้งในขณะที่จางเหมิงเหยากําลังอ่านชื่อคลาส มันมีเพียง 8 คลาสเท่านั้น
“ ลู่อันจะต้องเป็นแอสซาซินแน่ๆ ดังนั้นถึงเส้าหยางก็น่าจะเป็น… ผู้ทําสัญญาวิญญาณ?” เธอพึมพํากับตัวเอง
หลังจากอ่านทั้ง 8 คลาสยูนิคเสร็จแล้ว จางเหมิงเหยาก็ถามอริจิ้นขณะขมวดคิ้ว “ ไม่มีคําอธิบายอะเพิ่มเติมหน่อยหรอ?”
[ คุณต้องการที่จะเลือกซัมมอนเนอร์เป็นคลาสของคุณใช่หรือไม่? ใช่/ไม่ใช่?]
นี่คือสิ่งที่ปรากฏขึ้นเมื่อเธอพยายามกดไปที่คลาสซัมมอนเนอร์
[ ขออภัยด้วย แต่ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้บอกอะไรเกี่ยวกับคลาส] ออริจิ้นตอบ
ใบหน้าของจางเหมิงเหยาเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินคําตอบ เธอควรจะเลือกคลาสยังไงดีในเมื่อเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกมันเลย?
จากนั้นเธอก็นึกขึ้นได้ว่าออริจิ้นสามารถแนะนําเธอได้
“ แล้วคําแนะนําของนายคืออะไร ออริจิ้น?”
[ ฉันดีใจที่คุณถามฉัน ] เสียงของออริจิ้นดูมีความสุขเป็นอย่า งมาก
[ ฉันมีสามคําแนะนําสําหรับคุณคือ นักดาบ เบอร์เซิร์กเกอร์ และอัศวิน โปรดใช้เวลาของคุณและเลือกอย่างระมัดระวัง] ออริจิ้นกล่าวแนะนําหญิงสาว
ในบรรดาทั้งสามคลาส จางเหมิงเหยาก็พอจะมีความเข้าใจเกี่ยวกับคลาสนักดาบและคลาสอัศวินเล้ว แต่เธอก็ไม่รู้เรื่องคลาสเบอร์เซิร์กเกอร์ว่ามันคืออะไร
– ฉันต้องการให้เธอยืนเคียงข้างฉันในขณะที่เราไปพิชิตโลกด้วยกัน…
คําพูดของถังเส้าหยางดังขึ้นในหัวของเธอ มันคือสิ่งที่เขาบอกเธอเมื่อวาน…
“ ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่ต้องการพลังทําลายล้างเพื่อช่วยเขา เขามีพลังทําลายล้างแล้ว แต่เขาค่อนข้างประมาทในสนามรบ ดังนั้นฉันจึงไม่ต้องการคลาสที่มีพลังทําลายล้าง แต่ฉันต้องการคลาสที่มีการป้องกันสูง ฉันจะได้สามารถคอยปกป้องหลังของเขาได้”
เธอตัดคลาสนักดาบออกจากตัวเลือกของเธอในทันที
จากนั้นจางเหมิงเหยาก็มองไปที่คลาสอื่นๆ เธอกําลังมองหาคลาสที่เน้นการป้องกันแต่ก็รวมถึงคลาสที่สามารถต่อสู้ได้ด้วยด้วย
“ ซัมมอนเนอร์ก็ไม่ใช่…”
“ เรนเจอร์” มันเป็นคลาสที่เธอไม่เข้าใจ
“ ผ่านไป…”
เมื่อเวลาผ่านไป ในที่สุดเธอก็ตัดตัวเลือกออกไปทั้งหมด 7 คลาส และตอนนี้มันก็เหลือเพียงแค่คลาสอัศวินเท่านั้น จากนั้นเธอก็กดเลือกโดยไม่ลังเล
[คุณต้องการที่จะเลือกอัศวินเป็นคลาสของคุณใช่หรือไม่? ใช่/ ไม่ใช่?]
“ ใช่!” จางเหมิงเหยาตอบอย่างหนักแน่น
ทุกคนมองไปที่ถังเส้าหยาง พวกเขาพบซอมบี้วอริเออร์แล้ว แต่พวกเขาจะทําอย่างไรต่อไป? การตัดสินใจนี้เป็นของถังเส้าหยาง
นี่คือภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก อาคารแห่งนี้ถูกปิดล้อมไว้ด้วยซอมบี้ระยะที่ 3 ใช่แล้ว นอกจากซอมบี้วอร์ริเออร์แล้ว ซอมบี้ระยะที่ 3 จํานวนมากก็ปรากฏให้เห็นอยู่บนถนน
มันมีซอมบี้รูปแบบใหม่ในหมู่ซอมบี้ระยะที่ 3 มากมาย ซอมบี้บางตัวมีก้อนไขมันขนาดใหญ่อยู่ที่หน้าท้อง ขณะที่บางตัวก็มีมือเป็นโล่ทรงกลม และมันก็มีแม้กระทั่งซอมบี้ที่มีมือรูปค้อน
พวกเขาพบเป้าหมายแล้ว แต่สถานที่แห่งนี้ก็อันตรายกว่าที่ทุกคนคิด
[ ซอมบี้ – บักเกอร์ ]
สังกัด: ผู้ร่วงหล่น
วิวัฒนาการ: ระยะที่ 3
[ซอมบี้ – เมส]
สังกัด: ผู้ร่วงหล่น
วิวัฒนาการ: ระยะที่ 3
บักเกอร์เป็นซอมบี้ที่มีมือทรงโล่กลม ในขณะที่เมสเป็นซอมบี้ที่มีมือรูปค้อน
ซอมบี้สองตัวนี้เป็นของใหม่สําหรับถังเส้าหยาง และพวกมันก็ดูอันตรายยิ่งกว่าคลาวเลอร์และคลัชเชอร์
ผู้ร่วงหล่นคือชื่อของสังกัดของพวกมัน
“ ชิ เราไม่มีเครื่องมือสื่อสาร ดังนั้นเราก็จะต้องไปบอกพวกเขาแบบปากต่อปาก…”
เนื่องจากโลกได้หมุนกลับหัวกลับหาง โทรศัพท์มือถือและแม้แต่ตู้โทรศัพท์ก็เลยหายไปอย่างอัศจรรย์ และแม้แต่วิทยุเองก็ยังหายไป ดังนั้นมันจึงทําให้การสื่อสารเองก็ขาดหายไปเช่นกัน
สาเหตุหลักที่ทําให้เกิดความสับสน เมื่อไม่มีเครื่องมือสื่อสารประชาชนไม่รู้ว่ารัฐบาลล้มจริงหรือไม่
” ฉันควรถามออริจิ้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ดู! ในขณะนี้กองทัพก็ต้องการการสื่อสาร.” ถังเส้าหยางคิดกับตัวเองในขณะที่เขาหันไปหาสมาชิกในทีมของเขา
“ พวกนายแยกกันไปเรียกรวมทีมอื่นๆมา! หลังจากรวมตัวกันทั้งหมดแล้ว เราก็จะไปที่เผ่าวานรเมฆาและนําพวกเขามาที่นี่ด้วย!”
“ แล้วคุณล่ะ?” หลี่อันถามทันทีเมื่อพบว่าถังเส้าหยางไม่ได้ไปเข้าร่วมกับพวกเขา
“ ฉันจะคอยดูตึก เผื่อว่าซอมบี้ลอร์ดจะย้ายออกจากตึกนั้น!”
นั่นเป็นสถานการณ์ที่ดีที่สุดสําหรับตอนนี้ อย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่ถังเส้าหยางคิดได้
“ แต่…” หลี่อันต้องการอาสาที่จะอยู่กับถังเส้าหยาง แต่เธอก็ถูกปฏิเสธในทันที
“ไม่มีแต่! ไปได้แล้ว แล้วก็กลับมารวมตัวกันที่นี่ให้เร็ว! นี่คือคําสั่ง!” ถังเส้าหยางสั่งด้วยน้ำเสียงจริงจัง
หลี่อันสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า หลังจากนั้นทั้งกลุ่มก็ทิ้งถังเส้าหยางไว้บนดาดฟ้าตามลําพังทันที
ถังเส้าหยางเดินกลับไปด้านข้างและมองไปที่อาคารห้าชั้น เขาลูบคางและคํานวณเวลาที่คนของเขาจะมาถึง “ มันต้องใช้เวลาอย่างน้อย 50 ถึง 70 นาที
ถังเส้าหยางคาดการณ์ว่ากว่าพวกเขาจะรวมทีมและมารวมตัวกันที่นี่ได้ มันก็น่าจะใช้เวลาประมาณ 50 ถึง 70 นาที
“ โฮโฮ… เย็นไว้ถึงเส้าหยาง! นายต้องอดทน” มือของเขาสั่นไปมาในขณะที่เดสทรอยเยอร์ก็ยังอยู่ในมือของเขา ดวงตาของเขาเป็นประกายเจิดจ้าเมื่อดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ซอมบี้วอริเออร์ทั้งสองตัวที่ทางเข้าอาคาร
พวกนายควรจะรีบไปอัพเลเวลนะ ไม่งั้นฉันจะจบเรื่องทั้งหมดนี้ด้วยตัวคนเดียว…” สีหน้าของถังเส้าหยางเต็มไปด้วยความตื่นเต้น