ช่วงที่หนึ่ง (1986 – 1997)

บทที่ 1: จุดเริ่มต้น  

(เมษายน ปี 2001; กรุงเวียนนา)

TL Note: BKA คือตำรวจสืบสวนกลางของเยอรมนี คล้ายๆกับ FBI ของสหรัฐ

  เราจะมาเริ่มต้นด้วยการเรียนรู้เกี่ยวกับปีศาจแห่งเยอรมนีคนนี้กันก่อน

  ในช่วงเวลาปัจจุบันนี้ ทาง BKA ยังไม่ได้เปิดเผยว่าผู้ก่อเหตุ “ย.” นั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ หรือตัวตนจริงๆของเขาคือใคร หากอิงจากข้อมูลที่เรามีอยู่ เราสามารถอนุมานได้ว่า ย. คือเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายของยุคมืดของเยอรมนีตะวันออก-ตะวันตกที่ไม่เคยเปิดเผยสู่สาธารณชน

  โทรทัศน์, หนังสือพิมพ์, นิตยสาร และสื่อต่างๆของเยอรมนีล้วนรายงานว่า ย. นั้นอาจฆ่าคนไปมากถึงสองร้อยคน แต่ทาง BKA ได้กล่าวว่ามีเพียงคดีเดียวเท่านั้นที่สามารถพิสูจน์ได้ว่า ย. มีส่วนเกี่ยวข้อง ซึ่งคือคดีฆาตกรรมโจรคนหนึ่งที่ชื่อ อดอล์ฟ ยุงเกลส์ ในปี 1995 

  ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น? เพราะว่าในคดีฆาตกรรมอื่นๆแล้ว คำให้การของ ย. คือสิ่งจำเป็น แต่ตอนนี้เขาถูกยิงเข้าที่ศีรษะและยังอยู่ในสภาพโคม่าและอาจจะเป็นเช่นนั้นไปตลอดชีวิตที่เหลืออยู่ของเขา

  BKA ได้กล่าวถึงผู้ต้องหารายนี้ด้วยชื่อต้น ย. เท่านั้น ซึ่งอาจจะเกี่ยวกับเรื่องความเป็นส่วนตัว แต่อ้างอิงจากทาง BKA แล้ว ไม่มีใครรู้ว่าชื่อที่แท้จริงของเขานั้นคืออะไร หนังสือพิมพ์หลายฉบับและเว็บไซต์หลายๆแห่งได้บอกว่า ย. นั้นย่อมาจาก “โยฮัน”  เพื่อนคนหนึ่งของผมซึ่งเป็นนักข่าวชาวเยอรมันก็เรียกเขาว่า”โยฮัน”เช่นกัน ดังนั้นแล้วผมจึงแทนที่ “ย.” ด้วย “โยฮัน” และค้นคว้าต่อไป

  คดีของโยฮันเริ่มต้นขึ้นในปี 1986 ก่อนการรวมชาติเยอรมนีจะเกิดขึ้น และจะพรากชีวิตของผู้คนไปมากมายก่อนที่คดีจะสิ้นสุดลงในอีกสิบกว่าปีให้หลัง เริ่มแรก, ผมจะเล่าถึงเหตุการณ์สำคัญต่างๆตามลำดับเวลาให้พวกคุณได้ฟัง

  โศกนาฏกรรมแรกนั้นเกิดขึ้นที่เมืองดุสเซิลดอร์ฟ ในเดือนมีนาคมปี 1986 มิคาเอล ลีแบร์ท ที่ปรึกษาทางการค้าของสาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมนี (เยอรมันตะวันออก) ได้ลี้ภัยทางการเมืองมายังเยอรมันตะวันตกพร้อมทั้งภรรยาและลูกๆ — ลูกแฝดคู่หนึ่ง… 

  หลังจากการสอบสวนเป็นเวลายาวนาน คำขอลี้ภัยของนายลีแบร์ทก็ได้รับการอนุมัติและเขาเอ่ยถึงความหวังที่จะใช้ชีวิตอยู่ในดุสเซิลดอร์ฟ ครอบครัวลีแบร์ทคิดว่าพวกเขากำลังจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข แต่ในค่ำคืนที่ฝนตกในเดือนเดียวกันนั้นเอง คู่สามีภรรยาลีแบร์ทก็ถูกใครบางคนฆ่าในบ้านพักชั่วคราวหลังนั้น ลูกๆของพวกเขารอดชีวิตมาได้แต่ตัวของพี่ชายฝาแฝดอยู่ในสภาพใกล้ตายด้วยกระสุนที่ฝังอยู่ในสมองของเขา ส่วนน้องสาวนั้นตกอยู่ในสภาพช็อครุนแรง เด็กทั้งสองถูกนำตัวส่งไปยังโรงพยาบาลดุสเซิลดอร์ฟ ไอซ์เลอร์ ที่ซึ่งฝ่ายพี่ชายถูกช่วยชีวิตไว้ด้วยมือของศัลยแพทย์สมองผู้เก่งกาจ เคนโซ เทนมะ

  ตำรวจได้สืบสวนคดีฆาตกรรมคู่สามีภรรยาลีแบร์ทโดยตั้งเป้าไปที่ฝีมือของพวกผู้ก่อการร้ายฝ่ายเยอรมันตะวันออก แต่ตำรวจก็ไม่เคยพบตัวฆาตกรเลย

  ในวันสุดท้ายของเดือนเดียวกัน ผู้อำนวยการโรงพยาบาลดุสเซิลดอร์ฟ ไอซ์เลอร์ ดร.ไฮเนอมันน์และแพทย์อีกสองคนถูกฆ่าด้วยลูกอมที่ถูกเคลือบด้วยกรดไนตริก ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่คู่แฝดลีแบร์ทที่อยู่ในการดูแลของโรงพยาบาลได้หลบหนีและหายตัวไป  ถึงแม้ว่าจะมีความพยายามตามหาอย่างมากจากตำรวจ แต่ก็ไม่พบกับผู้ต้องสงสัยใดๆและยังไม่พบความเชื่องโยงระหว่างการวางยาพิษกับการหายตัวไปของเด็กๆ ความจริงของคดีนี้ได้หายวับไปในเมฆหมอกสลัว…

ลานจอดรถเดิมของโรงพยาบาลดุสเซิลดอร์ฟ ไอซ์เลอร์ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมืองดุสเซิลดอร์ฟ กิจการของโรงพยาบาลนั้นซบเซาลงอย่างมาก หลังจากการฆาตกรรมผู้อำนวยการของโรงพยาบาล และท้ายที่สุดก็ย้ายจากเขตฟลินเกิร์น-นอร์ดไปยังอีกฝั่งของแม่น้ำไรน์ในปี 1998 ปัจจุบันตึกอาคารกลายเป็นอาคารสงเคราะห์ของรัฐ

  มีเพียงสารวัตรไฮน์ริช ลุงค์เก้ นักสืบที่ถูกส่งมาจาก BKA เท่านั้นที่สงสัยในตัวของชายคนหนึ่ง: ดร.เคนโซ เทนมะ… ดร.เทนมะได้ช่วยชีวิตของเด็กชายฝาแฝดเอาไว้ แต่นั่นก็ต้องแลกมากับการที่ต้องปฏิเสธการผ่าตัดให้กับคนไข้อีกราย เทศมนตรีของเมืองดุสเซิลดอร์ฟ — ผู้ที่สุดท้ายเสียชีวิตที่โรงพยาบาล 

  เทนมะถูกตำหนิ สูญเสียตำแหน่งที่เขากำลังจะได้เป็นและการหมั้นกับลูกสาวของผู้อำนวยการโรงพยาบาลก็ได้หลุดมือไป เหล่าคนที่ขโมยอนาคตของเทนมะก็คือหัวหน้าของเขาและผู้เป็นพ่อของคู่หมั้นเขา ผู้อำนวยการโรงพยาบาล ดร.ไฮเนอมันน์กับหัวหน้าแผนกอีกสองคน — ชายทั้งสามคนที่ถูกวางยาพิษ…

  เหตุการณ์น่าขนลุกครั้งถัดมาที่เกิดขึ้นในดุสเซิลดอร์ฟนั้นเกิดขึ้นในอีกเก้าปีต่อมาในปี 1995 — หลังจากเยอรมนีได้รวมชาติ ผู้คนหลั่งไหลจากฝั่งตะวันออกมาสู่ฝั่งตะวันตกและเศรษฐกิจถูกเหวี่ยงเข้าไปสู่ความยุ่งเหยิง

  ในช่วงเวลานี้ สารวัตรลุงค์เก้ได้รับหน้าที่ดูแลคดีที่สามีภรรยาที่ร่ำรวยแต่ไม่มีบุตรหลายๆคู่ถูกฆาตกรรม หรือคดีฆาตกรรมต่อเนื่องคู่สามีภรรยาวัยกลางคน ในแว้บแรกแล้ว คดีแต่ละคดีดูเหมือนจะเป็นเพียงการปล้นเท่านั้น แต่สารวัตรลุงค์เก้สัมผัสได้ถึงแรงจูงใจที่ต่างออกไป ลุงค์เก้รู้ว่านักสะเดาะกุญแจมือฉมัง นาย อดอล์ฟ ยุงเกลส์ ถูกพบเห็นใกล้ๆกับสถานที่เกิดเหตุของแต่ละคดี เมื่อเขาทราบว่ายุงเกลส์ประสบอุบัติเหตุจากการถูกรถชนและถูกนำตัวส่งไปยังโรงพยาบาลนอยเออไรน์ สารวัตรลุงค์เก้ก็รีบตรงไปที่นั่นทันที

  หมอเจ้าของคนไข้ของยุงเกลส์ก็ไม่ใช่ใครอื่นใดนอกจากเคนโซ เทนมะ เมื่อเขาได้ยินว่าเทนมะถูกเลื่อนขั้นให้เป็นหัวหน้าแผนกศัลยกรรมของโรงพยาบาลไอซ์เลอร์หลังจากคดีวางยาพิษ เมล็ดแห่งความสงสัยก็ถูกฝังเข้าไปในจิตใจของลุงค์เก้อีกครั้งหนึ่ง ดูเหมือนกับว่า เทนมะคือผู้ที่ได้ประโยชน์มากที่สุดจากการตายของทั้งสามคนนั้น

  สารวัตรลุงค์เก้ไปโรงพยาบาลเพื่อไปสอบปากคำยุงเกลส์หลายต่อหลายครั้ง แต่ยุงเกลส์ก็ยังคงนิ่งเงียบไม่ตอบคำถามใดๆ จนคืนหนึ่งยุงเกลส์ถูกยิงตายในตึกร้างข้างโรงพยาบาล เจ้าหน้าที่ตำรวจที่ทำหน้าที่่เฝ้ายุงเกลส์ก็ถูกฆ่าด้วยลูกอมเคลือบพิษ วิธีฆ่าเดียวกันกับเมื่อเก้าปีก่อน

  และก็เป็นตัวของดร.เทนมะเอง ผู้ตกเป็นผู้ต้องสงสัยอยู่ก่อนหน้านี้อยู่แล้ว ที่ได้ออกมายืนยันว่าเห็นชายผู้ฆ่ายุงเกลส์ แน่นอนว่า ตอนนี้เทนมะกลายเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งของลุงค์เก้ไปเรียบร้อย

  ดร.เทนมะหันไปหาสารวัตรลุงค์เก้อย่างอิดโรย และเล่าเรื่องอันน่าตกใจออกมา

  คนที่วางยาพิษแพทย์ทั้งสามคนเมื่อเก้าปีก่อนคือหนึ่งในฝาแฝดที่หายตัวไป — แฝดพี่ชายที่ถูกยิงเข้าที่หัวและถูกเทนมะช่วยชีวิตเอาไว้ เมื่อเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เขากลายเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเหตุฆาตกรรมต่างๆที่เกิดขึ้นทั่วทั้งเยอรมนีและเขาก็คือคนฆ่ายุงเกลส์เพื่อปิดปาก ชื่อของเขาคือโยฮัน… แฝดพี่ชายได้กลายเป็นปีศาจไปแล้ว…

  หลังจากได้ยินเรื่องนี้ ลุงค์เก้รู้สึกมั่นใจในทฤษฎีนี้อย่างมาก

  คดีฆาตกรรมผู้อำนวยการโรงพยาบาลและแพทย์อีกสองคน, ยุงเกลส์และตำรวจที่เฝ้ายาม, และอาจจะรวมถึงคู่รักที่ไม่มีลูกทั่วทั้งเยอรมนีนั้นเป็นฝีมือของเคนโซ เทนมะเอง แต่เขาสร้างตัวตนสมมุติที่ชื่อโยฮันขึ้นมาและโยนความผิดทุกอย่างไปให้กับโยฮัน… หรือว่าเทนมะจะมีอีกบุคลิกหนึ่งในหัวของเขา?

  ดร.เทนมะเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งของตำรวจ แต่เทนมะยังคงทำงานที่โรงพยาบาลต่อไปตามปกติและใช้เวลาว่างในการตามหาเบาะแสของโยฮัน ท้ายที่สุดแล้วเบาะแสนั้นก็นำพาเขาไปยังเมืองๆหนึ่งที่ชื่อ ไฮเดลเบิร์ก…