――โฮ่ มีลูกค้ามาน่ะ

 

　มันไม่ใช่เรื่องปกติ สำหรับร้านรูหนูพรรค์นี้

　一ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดี？

 

　……รับทราบ เข้าใจแล้ว ลูกค้า เชิญ・ทาง・นั้น

　เอาละ สามารถบอกสิ่งที่คุณปรารถนามาได้เลย

　ตราบใดที่คุณมีเงินจ่ายละก็ ฉันจะบอกทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณอยากรู้เกี่ยวกับเมืองหลวงแห่งนี้

 

　…………。

　แบล็คมาเรียอย่างนั้นเหรอ？

　คุณไปได้ยินชื่อนั้นมาจากที่ไหน？

 

　อ่า ไม่หรอก ไม่มีอะไรหรอก

　การที่จะรู้จักชื่อนั้น มันเป็นเรื่องยากอะไรที่ไหน

 

　แต่ว่านะบางที อยากจะว่าจ้างคนพวกนั้นเหรอ？

　ถ้าเป็นอย่างนั้นละก็ ฉันเป็นคนเดียวที่จะสามารถเจรจาติดต่อกับพวกนั้นได้ สามารถปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันได้เลย

　สำหรับค่าว่าจ้างละก็ ไม่ถูกหรอกนะ

 

　……อย่างไรก็ตาม ถ้าไม่ได้เป็นกรณีอย่างว่าละก็

　ตัวอย่างเช่น ถ้าเป้าหมายคือการมาสอดส่องพวกนั้นละก็……ฉันจะไม่พูดถึงเรื่องถึงแย่ๆ หรอกนะ แต่ว่าอย่าทำแบบนั้นดีกว่า

　ไปเเหวกหญ้าทั้งๆ ที่รู้ว่างูมันจะฉกเอา นั่นเป็นสิ่งที่พวกบ้าสมองกลวงเท่านั้นที่จะทำ

 

　ฉันน่ะตั้งแต่แรกแล้ว ก็ไม่ได้รู้ข้อมูลเกี่ยวกับพวกนั้นเท่าไหร่นัก

　สิ่งที่ฉันพอจะบอกได้ก็คือ ตั้งแต่แรกแล้วแทบจะไม่รู้อะไรเลย

 

　……หือ？　อา ใช่แล้วละ แน่นอนอยู่แล้ว

　ถ้าเกิดเป็นคนที่ย่างเท้าเข้ามายังเมืองหลวง、ตอนนี้ไม่ว่าใครก็ต่างรู้จักชื่อของแบล็คมาเรีย

　ประชาชนทั่วไป、พ่อค้า、ทหาร、ขุนนาง、ท้ายที่สุดก็ต่างเป็นอาชญากร และฆาตกรเหมือนๆ กันหมด

　ไม่เกี่ยวว่าจะเป็นคนดี หรือคนเลว、เด็ก หรือคนแก่、ผู้ชาย หรือผู้หญิง、ก็ถูกตามล่าได้หมดขึ้นอยู่กับเงิน

　ถ้าจะให้พูดอย่างละม่อมก็พวกบ้า、เป็นกลุ่มรวมพวกนักฆ่าแปลกประหลาด

 

　อย่างไรก็ตาม นั่นคือทั้งหมดที่ฉันสามารถบอกได้จากการรวบรวมข้อมูลของฉัน

　แบล็ดมาเรียใหญ่แค่ไหน、มีสมาชิกแบบไหนอยู่บ้าง

　ขนาดว่าฉันทำอาชีพเป็นคนกลาง、ฉันก็แทบจะไม่รู้อะไรเลย

 

　เอาเถอะ、นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่น่าแปลกใจเท่าไหร่

　ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหนแต่ใครก็ตามที่รู้ข้อมูลเกี่ยวกับพวกนั้น、ไม่จะเป็นใคร คนคนนั้นก็จะถูกกำจัด

　อา、จริงๆ นะ、นี่เป็นเรื่องที่ทำให้ขนลุกไปถึงกระดูกสันหลัง

 

　ไม่สามารถจับได้แม้แต่ปลายหาง、ทุกอย่างถูกปกปิดเป็นความลับ

　แต่ถึงอย่างนั้น、ด้วยชื่อเสียงและความสำเร็จบางส่วนของพวกเขา、เพราะเหตุนี้จึงถูกแพร่กระจายไปยังโลกมืด

　ให้ตายสิ、ไม่รู้ว่าด้วยวิธีการแบบไหนถึงจัดการข้อมูลได้ดีแบบนี้……

 

　……ในอีกแง่หนึ่ง、ฉันจะบอกอะไรให้

　ฉันจะไม่ขายข้อมูลของพวกนั้น、ฉันไม่ขายแน่นอน

 

　อย่างไรก็ตามที、ไม่ว่าจะถูกต้องหรือไม่แต่ถ้าคุณอยากจะรู้ละก็、ฉันก็จะไม่ห้ามหรอกนะ

　แต่ว่า、จะไปทำที่ก็ได้แต่ได้โปรดอย่าให้มันมามีผลกระทบกับพวกเรา ฉันยังไม่อยากจะถูกฆ่าหรอกนะ

　ภรรยาของฉันเพิ่งคลอดลูกคนที่ 2 มา และลูกสาวคนโตก็กำลังอยู่ในวัยน่ารัก

　ถ้าหากฉันตายละก็、พวกเขาก็คงต้องไปนอนข้างถนน

 

　……เข้าใจแล้ว ตามใจเถอะ、แกไม่รู้ตัวหรอกว่ากำลังทำอะไรอยู่

　ฉันไม่สามารถให้สิ่งที่แกต้องการได้หรอก、ขอให้โชคดีพยายามอย่าตายก็แล้วกัน

 

　…………。

　ช้าก่อน สำหรับคนโง่ที่ไม่รู้ว่ากำลังพยายามจะทำอะไรอยู่、ฉันพอจะแนะนำให้ได้อย่างหนึ่ง

 

 

　พวกสมาชิกในแบล็คมาเรีย、อย่าคิดว่าพวกนั้นเป็นมนุษย์เหมือนกับพวกเรา

 

 

　ไม่ว่าจะแข็งแกร่งหรืออ่อนแอ、นั่นมันไม่ใช่ประเด็น

　ความคิดที่ว่าจะเปรียบเทียบฝีมือกับตัวเอง、มันไม่ถูกต้องสักนิด แกมันไม่ได้ไม่เข้าใจอะไรเลย

 

　พวกเขาน่ะ、ไม่เหมือนกับพวกเรา ต่างกันคนละเรื่อง

　มันไม่ได้เกี่ยวกับความยิ่งใหญ่หรือความโดดเด่น ออก・ไป・ซะ・พวกเขาต้องฆ่าฉันแน่ๆ

 

　ทั้งความคิด คุณค่า หรือไม่ว่าอะไรก็ตาม มันไม่สามารถเทียบได้เลย、สามัญสำนึกคนละอย่างกัน、ไม่สามารถเข้าใจกันได้เลย

　ถ้าให้พูดวิเคราะห์อย่างง่ายละก็、พวกนั้นใช้ชีวิตในกับโลกที่ต่างจากพวกเรา、จากคนละรากเหง้า ต่างที่กันโดยสิ้นเชิง

 

　……เอาเถอะ、แกคงไม่เข้าใจหรอกถึงฉันจะพยายามอธิบาย

　ถ้าเกิดแกได้เดินสวนกับพวกเขาแล้วมีชีวิตรอดละก็、แกจะรับรู้ในสิ่งที่ไม่อยากเจอ

 

 

　นั่นแหละพวกเขา、ของจริงแน่นนอน、ที่สุดของความเลวร้าย สัตว์ประหลาดที่แสนน่าสะพรึงกลัว