after being cheated on and abandoned by my - ตอนที่ 1 ลูกผู้ชายคืออะไร
ในช่วงมัธยมต้น ผมคิดว่าในที่สุดฤดูใบไม้ผลิของผมก็มาเยือน
ผม’โยชิกาวะ ไดกิจิ’ มีแฟนสาวน่ารักที่สุดในโรงเรียน
เธอชื่อ’อาคาริ เบนิยะ’เป็นเพื่อนสมัยเด็กของผม
สมัยมัธยมต้น ผมกับอาคาริรักกันมาก
พวกเราจู่จี๋กันตลอดเวลาในโรงเรียนและกระทั่งหลังเลิกเรียน
ในวันหยุดเช่นเดียวกันและแน่นอนว่าเราเลือกเข้าโรงเรียนมัธยมปลายที่เดียวกัน
แต่ว่าหลังจากเข้าโรงเรียนมัธยมปลาย สิ่งต่างๆ ก็เริ่มเปลี่ยนไป
ช่วงเทอมแรกเราเจอกันน้อยลงมาก
ผมอยู่ในชมรมกลับบ้านและเธออยู่ชมรมดนตรี
มันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง
“ขอโทษนะ วันนี้ฉันมีซ้อมดนตรี”
บ่อยครั้งที่ผมชวนเธอไปเดทแต่เธอกลับตอบมาแบบนั้น
ตั้งแต่เทอมสองเป็นต้นมา บทสนทนาในโรงเรียนของเราก็น้อยลงทุกที
ในช่วงเวลานั้น อาคาริเปลี่ยนสีผมจากสีดำเป็นสีแดง
ผมบอกเธอว่าชอบสีดำ แต่เธอตอบกลับมาว่า’ฉันชอบสีแดง’
ผมจำได้เลยว่ามันน่าอึดอัดแค่ไหน หรือแบบนี้ที่เขาเรียกกันว่า*รูท?
(ความสัมพันธ์แบบ Rut อาจเกิดขึ้นทางร่างกายหรือทางอารมณ์ แต่โดยพื้นฐานแล้วหมายความว่ารู้สึกขาดการเชื่อมต่อจากคู่ของตัวเองไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง)
นี่อาจเป็นเรื่องปกติเพราะเราคบกันมาตั้งแต่มัธยมต้นแล้ว
และผมต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง
วันหนึ่งเมื่อผมกำลังหาทางทำอะไรสักอย่างอยู่นั้น ผมก็รู้ว่า…
อาคาริออกจากชมรมดนตรีไปนานแล้ว
แต่เธอยังคงปฏิเสธคำเชิญผมโดยบอกว่า’ช่วงนี้ยุ่งกับกิจกรรมชมรมดนตรีอยู่น่ะ’ทำให้ผมคิดว่าเธอย้ายไปชมรมอื่น
เมื่อผมถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอตอบว่า
“ใช่ ฉันย้ายไปชมรมเครื่องเป่าน่ะ”
จากนั้นผมหลงเชื่อคำพูดเธอ
“เป็นอย่างนี้นี่เอง”
และแล้วช่วงโกลเด้นท์วีคของเทอมสองก็มาถึง
แน่นอนอยู่แล้วผมใช้เวลาอยู่คนเดียวจากนั้นจึงตัดสินใจเข้าไปเดินเล่นในเมือง
จากนั้นผมก็เห็น–
อาคาริกำลังมีนอกใจ
อีกฝ่ายเป็นรุ่นพี่จากโรงเรียนมัธยมเดียวกัน
เขาเป็นผู้ชายหน้าตาดีที่โด่งดังในฐานะ*หอกทิ่มแทงผู้หญิง
(ไม่รู้จะใช้คำอะไร)
ไม่กี่วันต่อมาผมโทรเรียกอาคาริให้มาสาธารณะใกล้กับบ้านของเรา
มันเป็นเวลากลางคืนดังนั้นจึงไม่มีใครอยู่ที่นี่
ผมให้เธอดูรูปถ่ายของรุ่นพี่กับเธอและขอให้เธออธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น
ซึ่งเธอก็ตอบไปตามตรง
“โอ้ เห็นแล้วเหรอ ก็อย่างที่นายเห็นนั่นแหละ”
“เธอนอกใจฉันเหรอ”
“ใช้”
เธอยอมรับออกมาอย่างง่ายดาย
“ฉันไม่มีทางเลือกนี่นา–“
เธอพูดต่อ
“–เป็นความผิดของนายที่ไม่แมนพอ ไดกิจิ”
“อะไรนะ?”
“และชื่อ’ไดกิจิ’ง่อยอย่างกับโอมิคุจิเลย”
(*โอมิกูจิ เป็นกระดาษเขียนคำทำนายดวงชะตา มีให้เสี่ยงจับได้ที่ศาลเจ้าในศาสนาชินโต หรือวัดในศาสนาพุทธ ในประเทศญี่ปุ่น คำว่า “โอมิกูจิ” นั้นแปลตรงตัวว่า “สลากศักดิ์สิทธิ์” เปรียบเทียบได้กับการเซียมซีตามความเชื่อของจีน )
(*ไดจิกิ daikichi โชคดีมาก)
หลังจากนั้นเธอก็พูดว่าผมเป็นคนไม่ได้เรื่องยังไงบ้าง
ไม่แมนมากพอ หน้าตาธรรมดา อ่อนแอนั่นคือสิ่งที่เธอพูดออกมา
“ถ้าไม่อยากโดนแฟนนอกใจ ก็ควรเป็นลูกผู้ชายตัวจริงไม่ใช่คนโง่อย่างนี้”
อาคาริคนเดิมไม่เคยพูดอย่างนี้เลย
แต่ตอนนี้กลับยกเรื่องไม่แมนมากพอ หน้าตาธรรมดาและอ่อนแอพูดออกมาด้วยหน้าตาเฉย
ทำเหมือนว่าเป็นเรื่องปกติที่ผู้หญิงมีแฟนแล้วไปยั่วผู้ชายคนอื่น
อย่างกับว่า’เป็นเพราะนายนั่นแหละ ที่ทำให้ฉันนอกใจ’
“ฉันไม่ต้องการให้ไดคิจิเจ็บปวดเพราะอย่างนั้นจึงรอให้สิ่งต่างๆ หายไปเองตามธรรมชาติ แต่ตอนนี้นายรู้แล้ว ฉันขอพูดตรงๆเลยนะ เลิกกันเถอะ ลาก่อน “
อาคาริจากไปโดยไม่มีวี่แววของความสำนึกผิดสักนิด
◊◊◊
ผมไม่เสียใจที่เลิกกับอาคาริ
แต่ผมเจ็บใจมากกับคำพูดของเธอ
— นายไม่แมนมากพอ
–ถ้านายไม่อยากให้แฟนนอกใจ ก็ควรเป็นลูกผู้ชายตัวจริงไม่ใช่คนโง่อย่างนี้
เธอพูดถูกหากสิ่งต่างๆ ยังคงเป็นเหมือนเดิม
ผมอาจทำผิดพลาดแบบนี้อีกก็ได้
ถ้าผมมีแฟนใหม่ มันคงแย่มากถ้าเธอนอกใจผมด้วยเหตุผลเดียวกัน
ผมเริ่มคิดถึงอนาคต
“ฉันจะต้องทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้”
ดังนั้นผมจึงตัดสินใจแล้วว่าควรทำอะไร
ーーー 。。。
“ไดกิจิ แน่ใจแล้วเหรอเกาะนี้อันตรายมากเลยนะ”
“แน่ใจแล้วครับ แบบนี้แหละถึงจะเป็นลูกผู้ชายตัวจริง”
“ตอนนี้หลานเป็นลูกผู้ชายพอสำหรับปู่แล้ว”
“แค่นี้ยังไม่พอหรอกครับ ผมต้องการมากกว่างโจวนี้นี้”
ในช่วงวันหยุดฤดูร้อน ผมขอให้คุณปู่ล่องเรือพาไปเกาะร้างที่คุณปูเป็นเจ้าของ
ผมจะใช้เวลาสองอาทิตย์ตามลำพังบนเกาะร้าง
“ปูแก่เกินกว่าจะมาที่นี่ทุกวัน หลายรูัใช่มั้ย”
“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะอยู่ด้วยตัวเองให้ได้ อีกสองอาทิตย์ค่อยมารับ ตกลงไหมครับ”
“อีกสองอาทิตย์นับจากนี้คือ…วันที่ 20 สิงหาคม?”
“ครับ”
นี่เป็นเหตุว่าทำไหมผมต้องเอาชีวิตรอดที่เกาะร้างในสองอาทิตย์
◊◊◊
แม้จะเป็นเกาะร้างแต่มันก็ไม่ร้างขนาดนั้น
เพราะที่นี่แค่ไม่มีไฟฟ้าหรือน้ำประปาใช้ แต่มีกระท่อมให้อยู่อาศัย
ภายในกระท่อม มีเซมเบ้ ฟูกนอน และเตาไฟที่จมดินอยู่
ตราบใดที่ผมสามารถหาอาหารได้ ผมก็สามารถอยู่รอดได้
แต่การหาอาหารเป็นเรื่องยาก
“ใช้ชีวิตแบบนี้ไปอีกไม่กี่แล้ววันสินะ”
นี่เป็นเวลาบ่ายโมงของวันที่ 17 สิงหาคม
ผมปลอดภัยดีด้วยอัตรานี้ ผมจะไม่มีปัญหาใดๆ จนกว่าจะถึงวันที่ 20
“เรากลายเป็นลูกผู้ชายขึ้นแล้วสินะ”
ผมมุ่งหน้าไปชายหาดขณะเคี้ยวปลาย่างบนไม้ไปด้วย
ระหว่างนั้นผมรู้สึกกระหายน้ำ ดีนะที่เติมน้ำใส่เต่าที่แนบไว้กับเอวก่อนออกกระทอมมา
ร่างกายของผมตอนนี้เป็นผิวสีแทนที่สมเป็นลูกผู้ชาย
และการมีไว้หนวดก็ไม่เลวเช่นกัน
“เอาล่ะ ไปทำงานดีกว่า”
เมื่อไปถึงชายหาด ผมก่อกองไฟอย่างสวยงามจากนั้นใส่ใบสนลงใบทำให้มันมีควันจำนวนมาก – สัญญาณควัญไฟเพื่อส่งข้อความไปถึงคุณปู่ว่า’ไม่ต้องอย่ากังวลผมปลอดภัย’ถ้าไม่มีสัญญาณควันคุณปู่จะรีบมาทันที
“เอาล่ะ กลับดีกว่า”
สิ่งที่เหลืออยู่คือการหาอาหารและกลับกระทอมตอนนั้นเองก็เรื่องบางอย่างเกิดขึ้น
“เอ๊ะ”
ผมพบบางอย่างบนชายหาดมันใหญ่เกินกว่าจะเป็นขยะ
แต่รูปร่างเหมือนคนมากกว่า
“นั่นอะไรน่ะ”
ผมตัดสินใจเดินไปดูใกล้
พอเดินไปได้ระยะหนึ่งก็เริ่มวิ่ง
เพราะที่เห็นนั่นเป็นมนุษย์
มองเผินๆเธออายุไล่เลี่ยกับผม
เธอแต่งตัวเหมือนชุดนักเรียนแต่ก็เหมือนคอสเพลย์ด้วยเช่นกัน
เป็นเพราะรอยจีบกระโปรงตัดกับเส้นผมตัดกับเส้นผมสีเงินเลยเหมือนคอสเพลย์
“เป็นอะไรรึเปล่า?”
ผมเรียกเธอ เธอไม่ตอบกลับมาแต่หัวใจยังเต้นอยู่เธอต้องมีชีวิตอยู่แน่ๆเพราะงั้นผมจึงพาไปกองไฟที่จุดเป็นสัญญาณควันเมื่อกี้
“อย่าตายตนะ”
ผมเริ่มช่วยเธอโดยการผายปอดให้เธอ
“อึก”
เธอกระอักออกมาเยอะมากและสำลักน้ำไปสักพัก
ถึงดวงตายังไม่ลืมขึ้นมาแต่ว่าก็พ้นขีดอันตรายแล้วผมเลยรู้สึกโล่งใจ
(ดูดีๆแล้วก็น่ารักเหมือนกันแฮะ)
“อะ…อือ…”
เธอเริ่มได้สติกลับมาแล้ว
*นิยายเรื่องแรกที่แปล แปลจากอิงอาจต่างจากต้นฉบับ ผิดคำไหนบอกได้เลยฮะ
ช่วงนี้ติดนิยายแนวนี้(ฮ่าๆ) เลยลองมาแปลเล่นๆดู
ถ้าLCค่ายไหนบอกด้วยนะครับ
ขอแค่คอมเม้นต์กับไลค์ ลองหาดูแล้วเรื่องนี้ไม่มีปกเลยเลยใครก็ได้ช่วยหาทีครับ