Advent of the Archmage - ตอนที่ 471: นี่พวกเรามาถึงทางตันแล้วหรอ?
Advent of the Archmage Chapter 471: นี่พวกเรามาถึงทางตันแล้วหรอ?
กรอบ, กรอบ, นิ้ว, นิ้ว
ในปาริมเขา, มีผู้ชายหนึ่งคนและผู้หญิงหนึ่งคนกําลังวิ่งตามกันอยู่
นั่นคือคาร์โนสกับแอนนี่ที่เพิ่งออกมาจากป้อมปราการ พวกเขาวิ่งมาได้กว่าสิบไมล์และกําลังหอบแฮก, แต่พวกเขาก็ไม่กล้าลดความเร็วลง
“เร็วเข้า, แอนนี่ พวกนั้นกําลังไล่ตามมา!” คาร์โนสตะโกนจาก ข้างหน้าเขาเป็นนักรบเลเวล 9 และแข็งแกร่งกว่าแอนนี่,ที่เป็นนักฆ่าเลเวล 7
อย่างไรก็ตาม, เขาเองก็แทบไม่เหลือแรงแล้ว ก่อนหน้านี้ในตอนที่พวกเขาเผชิญหน้ากับหน่วยสอดแนมจาก MI3, เขาได้ป้องกันลูกธนูเกือบทั้งหมดเอาไว้ในจังหวะสุดท้าย, เขาถึงกับต้องเปิดใช้ออร่าต่อสู้เพื่อหนีออกมาพร้อมกับแอนนี่ ซึ่งมันได้ผลาญเรี่ยวแรงของเขาไปอย่างมาก
แอนนี้ไม่ได้พูดอะไร เธอพยายามควบคุมลมหายใจของเธอและเร่งความเร็วขึ้นเล็กน้อย
สภาพของเธอนั้นไม่ค่อยดีนัก เกราะหนังของเธอฉีกขาด, เผยให้เห็นบาดแผลมากมาย แผลที่ลึกที่สุดอยู่ตรงเอวของเธอมันคือแผลถูกมีดแทง,และคมมีดนั้นก็ยังฝังอยู่ในบาดแผลครึ่งเซนติเมตรทุกๆการเคลื่อนไหวจะสร้างความเจ็บปวดวูบวาบที่ลําตัวของเธอ
หลังจากวิ่งมาได้ครึ่งชั่วโมง, พวกเขาก็พ้นจากแนวปาและไปถึงถนนหลักไม่มีทหารอยู่ที่นี่ พวกเขาเริ่มออกวิ่งอีกครั้ง
ตึก, ตึก, ตึก, ตึก มีเสียงกีบม้ากระทบกันดังขึ้นเบื้องหน้าพวกเขาครืด,ทั้งสองเข้าไปหลบใต้ต้นไม้ต้นหนึ่งแล้วแอบฟัง
“ช่างน่าเศร้าจริงๆ มีการแพร่ระบาดเกิดขึ้นในแกลดสโตนด้วย”
“พวกเขาจบแล้วแหล่ะ แม่ทัพกระหายเลือดจะออกมาสังหารหมู่อีกครั้ง”
“โก่, โลกนี้มันวุ่นวายขึ้นเรื่อยๆเลย แล้วพวกเราจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไงเนี่ย?”
“ไม่ต้องสนเรื่องพวกนั้นหรอกหน่า พวกเราจะออกเดินทางลงใต้หลังจากที่ไปขึ้นรางวัลเสร็จแล้ว ข้าได้ยินมาว่าตอนนี้เฟิร์ดดีมากเลยมีนักเวทย์ระดับตํานานคอยคุ้มครองที่นั่นด้วย ข้าว่ามันปลอดภัยนะ”
“นั่นสินะ”
เสียงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ “พวกเขาคือทหารรับจ้างที่ไปล่าปีศาจมา” คาร์โนสกระซิบ “หากตัดสินจากเสียงแล้วน่าจะมากันสองคน, ม้าของพวกเขาใช้ได้เลย รอนี่นะครับ, ข้าจะไปขโมยม้าของ
พวกเขา”
แอนนี่พยักหน้า เธอวิ่งไม่ไหวแล้วจริงๆ มันจะดีกว่าถ้ามีม้า
คาร์โนสวิ่งออกไป หลังจากนั้นสักพัก, แอนนี่ก็ได้ยินเสียงอู้อี้แล้วจากนั้นก็เสียงผิวปาก เธอเดินออกมาแล้วเห็นคาร์โนสกําลังจูงม้าสองตัวเดินเข้ามา ไม่ไกลจากเขา, มีทหารรับจ้างสองคนนอนกองอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวด
“ขึ้นมาเถอะครับ” คาร์โนสเรียก เขาส่งม้าสีดําที่ดูแข็งแรงกว่าให้กับแอนนี่
พวกเขาขึ้นม้าของตัวเอง ในตอนที่ควบผ่านทหารรับจ้าง, แอนนี่ก็โยนเหรียญทองไปให้จํานวนนึง “อย่าไปทางเหนือนะ มันไม่ปลอดภัยเอาเงินนี้ไปแล้วรีบออกเดินทางลงใต้ซะ”
ทหารรับจ้างทั้งสองคิดว่าพวกเขาดวงซวยมากและกําลังจะร้องให้แต่พอเห็นเงิน, ดวงตาของพวกเขาก็สดใสขึ้นมาพวกเขาดีดตัวขึ้นในทันทีแล้วรีบไปเก็บเหรียญ
หลังจากนั้น, คาร์โนสกับแอนนี่ก็ควบม้ามุ่งหน้าลงใต้ไปตามถนนพวกเขาช้าลงหลังจากเดินทางไปได้ครึ่งชั่วโมงเนื่องจากม้าเหนื่อยแล้วและเปลี่ยนเป็นให้มาเดินแทน
ตอนนี้, ยารักษาอย่างแรงที่แอนนี่เดิมไปก่อนหน้านี้เริ่มส่งผลแล้วบาดแผลที่เอวของเธอปิดและเริ่มมีอาการชาๆคันๆ มันไม่เจ็บอีก แล้ว
“ทําไมนายพลถึงพยายามไล่ล่าพวกเรากัน?” คาร์โนสถามคําถามที่กําลังกวนใจเขาอยู่
ตอนนี้แอนนี้กําลังดื่มน้ํา พอได้ยินแบบนี้, เธอก็ตอบอย่างเย็นชา“เขาเป็นบ้าไปแล้วข้ารู้สึกได้ว่าที่อยู่ในร่างนั่นไม่ใช่พ่อของข้ามันคือปีศาจ!”
“องค์หญิง, ท่านแน่ใจนะ?” คาร์โนสไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเขาคิดว่าแอนนี่แค่พูดออกมาเพราะความโกรธ
แอนนี่ถอนหายใจ “มันก็แค่ความสงสัยของข้าหน่ะก่อนหน้านี้เขาบอกให้ข้าเอาจดหมายไปส่งทางใต้ เขาพูดกําชับเลยว่าต่อให้เขาส่งใครมาเอามันกลับไป, ข้าก็ห้ามให้เด็ดขาด เขาดูค่อนข้างขัดแย้งกับตัวเองในตอนที่เขาพูดเหมือนกับว่ามีวิญญาณอื่นอยู่ในร่าง
เลย”
คาร์โนสรู้สึกสยองกับเรื่องนี้ เขาเคยโดนพิษของอสรพิษทมิฬมาก่อนดังนั้นเขาจึงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ในตอนนั้น, มีอีกตัวตนนึงกําลังต่อสู้เพื่อแย่งชิงการควบคุมร่างกายของเขา ในตอนที่เขาสูญเสียการควบคุม, มันจะเหมือนกับว่าเขาหลับไป เขาจะไม่รู้ถึงสิ่งที่ตัวเองทําเลย
แต่ในตอนที่เขาถูกควบคุมอยู่, เขาจะแผ่พลังงานความมืดอันรุนแรงออกมา ซึ่งแม่ทัพไม่ได้เป็นเช่นนั้น แถมนักบวชในป้อมปราการก็บอกว่าเขาเป็นปกติดี
แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน? คาร์โนสไม่เข้าใจเลย
ทั้งสองต่างก็เงียบไปหลังจากนั้น พวกเขาทั้งคู่กําลังคิดหนัก
หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง, พวกเขาก็ไปถึงถนนหลวงที่มีต้นไม้อยู่สองข้างทาง ที่นี่, หูของคาร์โนสกระตุกขึ้นมาอย่างกระ ทันหันเขาดังบังเหียนในทันที “หยุดก่อนครับ”
“มีอะไรหรอ?” แอนนี่ถือหน้าไม้เตรียมเอาไว้ในมือแล้วเธอดูระมัดระวังมาก
คาร์โนสเองก็คว้าดาบสายฟ้าของเขา “ถนนเส้นนี้ไม่ปกติครับ”เขากระซิบ“ข้าคิดว่าข้าได้ยินเสียงแปลกๆ”
ทั้งสองมองรอบๆอย่างระมัดระวัง
จุ๊กกรู้, จุกกรู้ มีนกตัวนึงส่งเสียงร้องไปทั่วปา, แล้วนกจํานวนหนี้งก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า
ครีด, ครืด มีกระรอกกลุ่มนึ่งกระโดดไปตามกิ่งไม้แล้วสู้กันเองซึ่งพวกมันก็ดูปกติดี
หลังจากผ่านไปสักพัก, แอนนี่ก็ส่ายหัวเล็กน้อย เธอไม่เจออะไรผิดปกติ
คาร์โนสเองก็ดูไม่มั่นใจ เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติจริงๆ, แต่เขาก็บอกไม่ได้ว่ามันคืออะไร และจากนั้นเขาก็ยอมแพ้ไป,เขาพูดในขณะที่ยังตั้งท่าป้องกันอยู่ “บางทีขาอาจจะคิดไปเอง ไปกันต่อเถอะครับ”
แอนนี่เองก็กําหน้าไม้ของเธอแน่น หน้าไม้นี้เป็นแบบทําขี้นมาพิเศษและแข็งแกร่งมาก ลิงค์เป็นคนปรับแต่งให้เธอเอง มันมีความแข็งแกร่งเลเวล 8 เธอมองซ้ายมองขวา, ด้วยความระมัดระวังอย่างเต็มที่
หลังจากเดินไปได้หนึ่งร้อยฟุต, หมอกสีขาวก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าพวกเขาอย่างกระทันหัน ตอนนี้มันเป็นช่วงเย็นแล้ว, และอุณหภูมิก็กําลังลดลงการที่มีหมอกปรากฏขึ้นที่ปาทางเหนือนั้นมันค่อนข้างจะเป็นเรื่องปกติ อย่างไรก็ตาม, พวกเขากําลังถูกไล่ล่าอยู่,และหมอกก็บดบังวิสัยทัศน์ของพวกเขา มันค่อนข้างน่ากลัวหากต้อง เดินทางในสภาพแบบนี้
“พวกเราจะเอายังไงกันดี?” แอนนี่ถาม
ในตอนที่เธอพูดจบ, ก็มีเสียงสั้นๆตามมา เธอมองเห็นบางอย่างกําลังเคลื่อนไหวในต้นไม้
แอนนี่ตื่นตัวเต็มที่ พอได้ยินเสียง, เธอก็ยกหน้าไม้ขึ้นแล้วลั่นไกฉีก, ฉีก, ฉีก ลูกดอกถูกยิงออกไปข้างหน้า
โฮกก! มีเสียงคํารามดังขึ้น, แล้วหมูปาก็วิ่งออกมา ท้องของมันถูกเจาะเป็นรู, แต่มันก็ยังมีชีวิตอยู่แล้ววิ่งหนีไปอย่างบ้าคลั่ง
พอเห็นแบบนี้, คาร์โนสก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เห้อ,ดีนะที่เป็นแค่หมูปาระวังครับ!”
เขาเห็นเงาดําปรากฏขึ้นมาอย่างกระทันหันที่ด้านหลังม้าของแอนนี่ พวกเขาอยู่ในตําแหน่งที่ดีเยี่ยม มันคือจุดบอดของแอนนี่
พอเห็นว่ามีคนกําลังจะโจมตี, คาร์โนสก็ชักดาบออกมาพลังไหล เข้าไปในดาบ, แล้วด้วยเสียงเปรี้ยง เส้นสายฟ้าก็ถูกยิงออกไปทางเงาดํา
ตอนนี้เขามีเลเวล 9 และสามารถร่ายการโจมตีสายฟ้าเลเวล 9 ได้ในทันทีขอแค่ศัตรูมีเลเวลน้อยกว่า 9, ศัตรูก็จะแพ้ด้วยสายฟ้าแค่ดอกเดียว
แต่ก็ไม่ใช่กับเงานี่!
แสงสีแดงเข้มเปล่งออกมารอบตัวเขา ในตอนที่โดนฟ้าผ่า,แสงสีขาวนั้นห่อหุ้มตัวเขาเหมือนกับเส้นใยสีเงิน มันดูงดงามแต่ก็ถูกหยุดเอาไว้ข้างนอกแสงสีแดง ชายคนนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บหรือถูกขัดขวางเลย
อย่างไรก็ตาม, การโจมตีของคาร์โนสนั้นทําให้แอนนี่รู้ตัวเธอไม่รู้ว่าศัตรูอยู่ตรงไหน, ดังนั้นเธอจึงไม่ได้โจมตี แต่เธอก็เปิดใช้ออร่านักฆ่า: ก้าวว่องไวแทน
หมอกสีเงินแผ่ออกมารอบตัวเธอ,เธอเทเลพอร์ทไป 30 ฟุต,แล้วปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งที่ใต้ต้นไม้ต้นนึงจากนั้นเธอก็ยื่นหน้าไม้ ออกไปแล้วหาตําแหน่งของศัตรูด้วยการฟังจากเสียงเธอยิงลูกดอกใส่เงาดําอย่างต่อเนื่อง
แสงสีแดงของศัตรูนั้นมีผลต้านทานการโจมตีด้วยเวทมนตร์ล้วนๆที่สูงมาก,อย่างเช่นสายฟ้า, ไฟ, และมีดลมอย่างไรก็ตามมันป้องกันการโจมตีทางกายภาพอย่างธนูพวกนี้ไม่ได้การโจมตีนี้ต้องป้องกันด้วยเสื้อเกาะหรือเวทย์ที่เฉพาะเจาะจงเท่านั้น ซึ่งเขา ไม่มีพวกนี้เลย
ในการเผชิญหน้ากับลูกดอกอันทรงพลังนี้,เงาดําได้ทําการหลบอย่างรวดเร็วซึ่งนี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะโจมตี
คาร์โนสกระโดดลงจากหลังม้าแล้วพุ่งไปทางเงาดํา แต่ในตอนที่เขาอยู่กลางอากาศนั้นเอง, เขาก็ได้ยินเสียงลั่นไกหน้าไม้และเสียงผิวปากในหู
“มีนักฆ่าอีกคน!” ด้วยความตกใจ, คาร์โนสเหวี่ยงดาบสายฟ้าเพื่อป้องกันลูกดอกเขากันเอาไว้ได้ในชั่วเสี้ยววินาทีแล้วก็ลงมาที่
พอลงมาถึงพื้น, เขาก็พุ่งไปทางเงาดําที่โจมตีแอนนี่ ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, เขาก็ตะโกนออกมา “องค์หญิง, ระวังด้วย!ศัตรูมีสอง
คน!”
ที่ใต้ต้นไม้, แอนนี่ยิงลูกดอกหมดแม็กแล้วเธอใส่แม็กใหม่เข้าไปจากนั้นก็ยื่นหน้าไม้ไปทางมือยิงอีกคนโดยไม่ลังเล
คาร์โนสกําลังจัดการกับเงาดํา แอนนี่มั่นใจว่า ถ้าเป็นการต่อสู้ตัวต่อตัว, คาร์โนสจะต้องเอาชนะได้อย่างแน่นอน ซึ่งเธอก็แค่ต้องสร้างสถานการณ์นี้ให้เขา-ขอเวลาแค่หนึ่งวินาทีก็พอ
ว, นิ้ว, นิ้ว ลูกดอกลอยผ่านปาแล้วจากนั้นแอนนี่ก็ได้ยินเสียงเหล็กกระทบกันศัตรูป้องกันลูกดอกของเธอได้เมื่อตัดสินจากเสียงแล้ว,ศัตรูทําได้อย่างง่ายๆเลยด้วย
แข็งแกร่งแถมยังเร็วมาก! แอนนี่ตกใจกับเหตุการณ์นี้ลูกดอกของเธอมีเลเวล 8 และสามารถทะลวงวัตถุดิบเลเวล 8 ได้ถ้าศัตรูกันได้ชิวๆแบบนี้,แสดงว่าศัตรูต้องมีเลเวล 9 แน่ๆ
ก่อนหน้านี้เงาดําก็กันสายฟ้าของคาร์โนสได้ เขาเองก็น่าจะมีเลเวล 9 เหมือนกัน
จู่ๆก็มีนักสู้เลเวล 9 สองคนโผล่ออกมาจากไหนไม่รู้แถมยังมีหน้าไม้อัตโนมัติที่มีแค่ในกองทัพเท่านั้นด้วยพวกเขาเป็นใครกัน?หรือว่าจะเป็นลูกน้องของพ่อเธอ?
ความคิดพวกนี้วนเวียนอยู่ในหัวของเธอ ในเวลาเดียวกันนั้นเองเธอก็ยิงลูกดอกหมดแม็กแล้วต้องกลับมาเติมใหม่อีกครั้งจากนั้นเธอก็ได้ยินคาร์โนสตะโกน“องค์หญิง, วิ่ง!”
สิ่งที่ตามมากับเสียงของเขาก็คือเสียงหวีดแหลมแอนนี่รู้ในทันทีว่ามันคือการโจมตีเลเวล 9!
ด้วยความที่ตกอยู่ในอันตราย, เธอจึงเปิดใช้ก้าวว่องไวอีกครั้งแล้วย้ายออกจากต้นไม้ แทบจะในเวลาเดียวกัน,ต้นไม้ที่เธอเคยซ่อนอยู่ก็ถูกหอกแสงสีแดงเจาะทะลุ
หอกนี้แข็งแกร่งมาก มันไม่โดนแอนนี่, แต่ในขณะที่มันทะลวงผ่านต้นไม้, คลื่นอากาศกับเศษไม้ก็กระเด็นมาโดนแอนนี่ ร่างกายของเธอสั่นกลางอากาศเหมือนกับมีบางอย่างฝังเข้าไปที่กลางหลังเธอ เธอเสียสมดุลแล้วล้มกระแทกพื้น
ตุบ! เธอตกไปในพุ่มไม้ที่อยู่ห่างออกไป 60 ฟุต จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นแล้วไปซ่อนใต้ต้นไม้อีกต้นนึ่ง ในตอนที่เธอลุกขึ้น, ขาของเธอก็สูญเสียพลัง, และเธอก็สูญเสียการควบคุมล้มลงกับพื้น
ตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บที่หลังมาก เธอเอี้ยวไปดูและเห็นว่าเกาะของเธอถูกฉีกเป็นชิ้นๆมันทั้งอุ่นแล้วก็ชุ่มไปด้วยเลือดเธอรู้สึกเหมือนว่าร่างกายจะถูกเจาะเป็นรูด้วย
จากนั้นเธอก็รู้สึกตัวว่าเธอขยับไปไหนไม่ได้เลย มันดูเหมือนกับว่าทั่วทั้งร่างของเธอแตกเป็นเสี่ยงๆ
“องค์หญิง!” คาร์โนสอุทาน เขากําดาบแน่นแล้วสู้ด้วยกําลังทั้งหมดที่มีหนึ่งวินาทีต่อมาเขาก็ถูกแทงที่ข้างลําตัว, แต่เขาก็ตัดหัวของศัตรูได้
หลังจากนั้นเขาก็ดึงหอกที่ปักอยู่ที่เอวออกมา แล้วเขวี่ยงใส่นักฆ่าอีกคนโดยไม่คิดอะไร และโดยไม่รอดูผลลัพธ์,เขาก็วิ่งเข้าไปในปาแล้วคว้าตัวเจ้าหญิงแอนนี่ที่ได้รับบาดเจ็บหนักพร้อมกับเปิดใช้ออร่าต่อสู้แล้วหนีเข้าไปในป่าทึบ
เขารู้สึกได้ว่ามีเลือดไหลออกมาจากเอวของเขาและเรี่ยวแรงของเขาก็ค่อยๆหายไป ลมหายใจของแอนนี่เองก็เบาบาง หลังจากผ่านไปสักพัก, เขาก็ได้ยินเสียงจากข้างหลังนักฆ่ากําลังไล่ตามมา
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะถึงทางตันแล้ว