Advent of the Archmage - ตอนที่ 367: การสังเวยวิญญาณของข้าช่าง สูญเปล่าจริงๆ
Chapter 367: การสังเวยวิญญาณของข้าช่าง สูญเปล่าจริงๆ
ภายใต้ผลของแหวนแห่งสัจจะ ร่างของโนย่าถูกแบ่งเป็นสามร่าง ร่างหนึ่งผ่านแสงศักดิ์สิทธิ์ไปได้อย่างง่ายดายและพุ่งเข้าใส่ลิงค์
ลิงค์รู้สึกได้ถึงร่องรอยของความไม่สงบที่กําลังเข้ามาหาเขา นักเวทย์ที่อยู่ในผนึกเวทย์ต่างก็พากันแตกตื่น ทําให้ส่งผลต่อเวทมนตร์ของพวกเขา
“ใจเย็น! มีสมาธิเข้าไว้! ไม่ต้องห่วงฉัน!” ลิงค์พึมพํา เขาใช้พลังมังกรเพิ่มเสียงของเขา มันไม่ได้ดังมากแต่ก็ยังเข้างหูของนักเวทย์ทุกคนได้อย่างชัดเจน
ในอีกด้านหนึ่ง พอเห็นกําแพงแสงศักดิ์สิทธิ์หมดประสิทธิภาพ สีหน้าของบาทหลวงระดับสูงคนนึงก็ดูจริงจังขึ้นมาอย่างกระทันหัน เขากับคนที่เหลืออีก 11 คนกําลังคุก เข่าเป็นวงกลม สวดภาวนาอยู่รอบๆร่างของพระสันตะปาปา แต่ตอนนี้ เขาลุกขึ้นมาและเดินไปทางผนึกเวทมนตร์ด้วยตัวคนเดียว
บาทหลวงระดับสูงคนอื่นๆไม่ได้เคลื่อนไหว แต่พวกเขาทุกคนต่างก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกันราวกับรู้ถึงการตัดสินใจของเขา
บาทหลวงคนนั้นสวดมนต์ในขณะที่เขาเดิน
“ท่านลอร์ดผู้ทรงเกียรติ ข้าขอเผาผลาญวิญญาณและสังเวยทุกอย่างของข้าเพื่อแลกเปลี่ยนกับแสงสว่างของท่านมาปกป้องมนุษย์เหล่านี้ รัศมีสังเวย!”
รัศมีสังเวย
เวทย์ศักดิ์สิทธิ์
ผล: ระยะของเวทย์อยู่ในรัศมี 150 ฟุต ภายใต้การป้องกันของรัศมี อาการบาดเจ็บทั้งหมดของเป้าหมายที่อยู่ในระยะจะถูกส่งมายังผู้ร่ายจนกระทั่งผู้ร่ายตาย ถ้าวิญญาณถูกใช้เป็นค่าใช้จ่าย วิญญาณของผู้ร่ายจะถูกทําลายหลังจากที่เวทย์หมดฤทธิ์
(หมายเหตุ: มันต้องมีบางสิ่งบางอย่างในโลกนี้ที่คู่ควรให้ เสียสละทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมา!)
ในตอนที่คําพูดสุดท้ายออกมาจากปากของเขา บาทหลวงเฒ่าใจบุญคนนี้ก็หยุดนิ่งอยู่กับที่ เขาประสานมือไว้ที่หน้าอก หัวของเขาก้มลงและร่างของเขาก็งอตัว จากนั้น เปลวเพลิงสีทองกระเบิดออกมาจากร่างของเขา เปลวเพลิงพวกนี้ก่อตัวเป็นปีกสีทองที่หลังของเขา พวกมันเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วจนกระทั่งห่อหุ้มทั้งผนึกเวทมนตร์เอาไว้เหมือนกับแม่นกที่กําลังปกป้องรังของมัน
วงแหวนรูนสีทองล้อมรอบเหล่านักเวทย์ที่อยู่ข้างในผนึกเวทมนตร์
โนย่าพึ่งจะมาถึงตัวนักเวทย์คนนึง เขาเอามีดแทงชายคนนั้น รูนสีทองไหลผ่าน และป้องกันการโจมตีเอาไว้ ด้วยความไม่เชื่อ โนย่าแทงแรงกว่าเดิม มีดปักเข้าไปอย่างช้าๆ แต่ว่ารูนกลับยิ่งปรากฏที่ปลายมีดมากขึ้นเรื่อยๆ และแรงต้านก็รุนแรงขึ้นเช่นกัน
ข้าสามารถทําลายมันได้ แต่ข้าไม่มีเวลาแล้ว!โนย่ายอมตัดใจกับการโจมตีนี้ในทันทีและดึงมีดกลับมา เขาไม่สนใจนักเวทย์ดาษๆพวกนี้ และวิ่งตรงไปหาลิงค์
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง บาดแผลก็ปรากฏขึ้นบนร่างของบาทหลวงระดับสูงอย่างช้าๆ
เขายังอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน พลังศักดิ์สิทธิ์พวยพุ่งมาหา เขากําลังรักษาบาดแผลถึงชีวิตให้เขา
โนย่าไปถึงตัวลิงค์อย่างรวดเร็ว มือของเขาขยับ และมีดก็แทงตรงไปที่หลังของลิงค์เหมือนกับสายฟ้า เขายังอยู่ในสภาพไร้ตัวตน
เขาวางแผนจะเปลี่ยนเป็นร่างกายหยาบในตอนที่มีด สัมผัสกับลิงค์ ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้นแล้วก็จะไม่มีใครหยุดเขา
นั่นคือสิ่งที่เขาวางแผนเอาไว้ แล้วก็เป็นสิ่งที่เขาจะทําด้วย
แต่ถึงกระนั้น ก็มีเสียงแกรังดังขึ้น มีดของเขาถูกดาบในมือของลิงค์กันเอาไว้ได้ มันเกิดขึ้นในทันทีที่เขากลับมาเป็นร่างกายหยาบ!
ลิงค์ไม่ได้ขยับเลยแม้แต่น้อย แต่ตัวดาบของเขากลับป้องกันมีดได้อย่างสมบูรณ์แบบ ปลายมีดอยู่ห่างจากหลังหัวของเขาไม่ถึงสามมิลลิเมตรด้วยซ้ํา
ในตอนนั้น ลิงค์ได้เปิดใช้ดาบเวทมนตร์ราชามังกรพิโรธ พละกําลังของเขาเพิ่มขึ้นสิบเท่า และความเร็วก็เพิ่มขึ้นอีกห้าเท่า ในเวลาสองวินาที ร่างกายภาพของเขาก็สูสีกับปี ศาจนักฆ่าตัวนี้และอาจจะแข็งแกร่งกว่าด้วย
โนย่าไม่สนใจความตกใจของตัวเอง พลังปีศาจแผ่ออกมาจากตัวมีดตามสัญชาตญาณ และเขาก็โจมตีต่อ
รูนสีทองไหลผ่านรัศมีสังเวย แสงนี้ได้ขัดขวางพลังปีศาจของโนย่าอีกครั้งและช่วยชีวิตของลิงค์เอาไว้ในจังหวะ ต่อมาดาบของลิงค์ก็ขยับและเบี่ยงมีดของโนย่าไปอีกทางนึ่ง
ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่านักเวทย์จะมีทักษะดาบด้วย! โนย่า กับลิงค์ต่อสู้กัน
ลิงค์ยังคงรักษาสภาพของวิญญาณสลาลมในขณะที่ป้องกันการโจมตีของโนย่า
เกรัง เกรัง เกรัง มีเสียงและคลื่นพลังเกิดขึ้นหลายครั้งคลื่นกระแทกได้กระจายไปทุกทิศทางก่อนที่จะถูกรัศมีสังเวยขัดขวางเอาไว้ได้อีกครั้ง
นักเวทย์ที่อยู่ในผนึกเวทมนตร์ไม่ได้รับอันตรายใดๆ แต่บาดแผลนั้นก็ได้ปรากฏขึ้นบนร่างของบาทหลวงมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งบาดแผลมันมีมากเกินกว่าที่พลังศักดิ์สิทธิ์จะรักษาได้
เขายังคงอยู่ที่เดิม สวดภาวนาโดยไม่ขยับไปไหน ร่างของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลนับพัน แต่ก็ยังคงไม่สะทกสะท้านห
ในเวลาหนึ่งวินาที โนย่าได้แทงลิงค์ไป 18 ครั้ง นอกจากการเคลื่อนไหวครั้งแรกที่เหมือนกับการลอบโจมตี การโจมตีครั้งอื่นๆก็ไม่ได้สร้างภัยคุกคามกับลิงค์เลย ดาบของเขาเป็นเหมือนกับโล่ไร้ช่องว่างที่ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดเอาไว้
“เป็นไปไม่ได้!” โนย่าไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกของเขายังไงดี เขาแทบจะกลายเป็นบ้าแล้วในฐานะนักฆ่า เขาถูกนักเวทย์คนนึงเอาชนะได้ด้วยศิลปะการต่อสู้ เขาไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้มาก่อนเลยในช่วงชีวิต 300 ปีของเขา!
“นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน!” คาร์โนสกําลังวิ่งเข้ามาช่วยแต่พอเห็นภาพนี้ เขาก็ตกใจเช่นกัน
เขาสามารถบอกได้เลยว่าลิงค์กําลังใช้การเคลื่อนไหวขั้นพื้นฐานอยู่ แต่ละท่วงท่านั้นเป็นเทคนิคพื้นฐาน แต่มันก็สามารถขัดขวางการโจมตีทั้งหมดของนักฆ่าได้ด้วยเหตุ ผลบางอย่าง เขาจําได้ว่าลิงค์เริ่มเรียนวิชาดาบเมื่อครึ่งเดือนก่อน แล้วเขามาถึงระดับนี้ด้วยความเร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน?
ในเวลานี้ นานะได้เอาชนะหนึ่งในร่างโคลนของโนย่าได้ แล้วเธอกําลังวิ่งมาหาลิงค์ เตรียมพร้อมที่จะโจมตีปีศาจจากด้านหลัง
หลังจากผ่านไปครึ่งวินาที โนย่าก็รู้ตัวว่าเขาไม่สามารถเอาชนะดาบของไอนักเวทย์บ้านได้ด้วยการโจมตีง่ายๆ แถมหุ่นเชิดเวทมนตร์ก็กําลังไล่หลังเขามาเช่นกัน เขาจําเป็นต้องทุ่มสุดตัวแล้ว!
ทักษะการต่อสู้: โจมตีพันร่าง!
จู่ๆร่างกายของโนย่าก็กลายเป็นหมอกสีดํา มีเงาหลายร้อยคนปรากฏขึ้นในหมอกนั้น พวกมันล้อมรอบลิงค์อยู่และแต่ละคนก็แทงมาที่เขา โนย่ารวดเร็วเกินไป และร่างเงาก็มีเยอะเกินไปด้วย มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะตามหาร่างจริงจากจํานวนเงาทั้งหมดนี้
แต่ในเวลาแทบจะพร้อมกันนั้นเอง ก็มีเสียงพริบเบาๆ ลูกบอลมิติได้ระเบิดข้างๆลิงค์
ยับยั้ง!
ทักษะต่อสู้ของโนย่านั้นไม่มีข้อบกพร่องในการป้องกัน อย่างไรก็ตาม มันมีอยู่ชั่วขณะนึ่งในระหว่างที่กําลังจะโจมตี ซึ่งนี้ได้ให้เวลาลิงค์ในการทําหลายอย่างพร้อมกันและร่ายเวทมนตร์
ลูกบอลมิติของลิงค์นั้นโดยปกติแล้วเป็นเวทย์เลเวล 8 แต่ ด้วยการเพิ่มพลังจากดาบเวทมนตร์ พลังของมันจึงเพิ่มขึ้นอีกเจ็ดเท่า และมันก็ไปถึงจุดสูงสุดของเลเวล 8 และแทบจะอยู่ที่เลเวล 9 ภายใต้การยับยั้งอันทรงพลังนี้ ความเร็วของโนย่าถูกทําให้ลดลง
ทักษะการต่อสู้ของเขาคือการระเบิดการโจมตีอย่างรวดเร็วจนไม่สามารถแยกได้ แต่ว่าตอนนี้ ลิงค์กลับยืดเวลา “การระเบิดพลังอย่างรวดเร็วนี้” ไปอีกครึ่งวินาที จึงทําให้ มันไร้ผล
ลิงค์ต้องคงสภาพของวิญญาณสลาลมเอาไว้ เขาจึงไม่สามารถตรวจสอบดูได้ว่าคนไหนคือโนย่าและคนไหนคือร่างเงา แต่ว่าเขาก็มีเวลาอยู่ครึ่งวินาทีในการลองทดสอบดูที่ละคน
ดาบเวทมนตร์ตัดผ่านร่างเงา มีเสียงซูวดังขึ้น และร่างเงาก็กระจายไปทีละร่างเหมือนกับฟองน้ํา
พอถึงคนที่ 36 ลิงค์ก็โจมตีโดนของแข็ง
เกร็ง! ลิงค์พบร่างจริงของโนย่าแล้ว ดาบเวทมนตร์ราชามังกรพิโรธนั้นเหลือเวลาอยู่ครึ่งวินาที เขาได้ใช้พละกําลังทั้งหมดและแทงเข้าไป
อ้ะ? ในเวลาเดียวกันนั้นเองโนย่าก็เป็นอิสระจากยับยั้งมิติ และเห็นดาบของลิงค์ ด้วยความตื่นตระหนก เขายกมีดขึ้นมาป้องกันมัน
เกร๊ง! ดาบของลิงค์มีเวลาในการเตรียมพร้อมและระเบิดพลังออกมาได้อย่างสมบูรณ์ ส่วนโนย่านั้นได้เคลื่อนไหวอย่างรีบร้อนและไม่สามารถป้องกันมันได้ เขาถูกอัดกระเด็นร่างเงาที่อยู่รอบๆเขาหายไป
ฟู่ว นานะรีบเข้ามา โดยมีลมห่อหุ้มอยู่ เธออยู่ข้างหลังโนย่าและยื่นมือออกมาพร้อมกับมีดของเธอ ด้วยเสียงฉิวะ โนย่าก็ถูกแทงทะลุ
“อีก!” เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของโนย่าดังขึ้นสั้นๆ จากนั้นเขาก็กลายเป็นควันและหายไป
“มันไปไหน?” นานะถามด้วยความสับสน
“ตรงนั้น มันได้รับบาดเจ็บอยู่!” ลิงค์ชี้ไปยังกําแพง หลังจากที่เห็นในย่าแยกเป็นสามร่าง เขาก็รู้ว่าอุปกรณ์ที่ปีศาจตัวนี้ใช้คืออะไร และในตอนที่ร่างที่ถูกแทงหายไปเหมือนกับเงา มันก็ช่วยยืนยันความสงสัยของลิงค์
แหวนแห่งสัจจะคือแหวนศักดิ์สิทธิ์ของนักฆ่าตอนนี้ สองในสามได้ถูกฆ่าไปแล้ว ถ้าคนสุดท้ายถูกฆ่า นักฆ่าก็จะได้ตายจริงๆ
โดยที่ลิงค์ไม่ต้องพูดอะไรอีก นานะก็หันกลับไปและไล่ล่าร่างที่สาม คาร์โนสก็ทําแบบนั้นเช่นกัน
ในตอนนี้ บาทหลวงไม่สามารถทนได้อีก เขาจ่ายวิญญาณของเขาเพื่อป้องกันการโจมตีจากโนย่าถึงสองครั้ง เพื่อช่วยเหลือลิงค์กับนักเวทย์คนอื่นๆ หลังจากนั้น เขาก็ทนรับคลื่นกระแทกทันหมดจากการต่อสู้แทนเหล่านักเวทย์ที่ อยู่ในผนึกเวทมนตร์ และตอนนี้ร่างกายของเขาก็ได้ฟังทลายลงแล้ว
แสงที่อยู่รอบตัวเขาหายไป ด้วยเสียงฟูวเบาๆ เขาก็กลายเป็นกองทรายสีขาวที่กระจายอยู่บนพื้น
พอเห็นภาพนี้ ลิงค์ก็ถอนหายใจ หัวใจของเขาหนักอึ้ง “ขอบคุณนะครับ” เขากระซิบ
โนย่าก็ได้รับบาดเจ็บหนักเช่นกัน ความเร็วในการหนีของเขาลดลงไปสองเท่า นานะไล่ตามอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วอันบ้าคลั่งของเธอ โนย่าค่อนข้างเชี่ยวชาญทักษะดาบและ ยังสามารถป้องกันนานะได้ทั้งๆที่ได้รับบาดเจ็บ อย่างไรก็ตาม เขาถูกตามทันและไม่สามารถหลบหนีในทันทีได้
หลังจากนั้นไม่นานคาร์โนสก็ไล่ตามมาสองต่อหนึ่ง คาร์โนสตัดหัวของปีศาจหลังจากที่มาถึง!
ในตอนนี้ เทคนิคระดับพระเจ้าอยู่มานานกว่าหนึ่งนาที แล้ววังวนสีน้ําเงินยังคงอยู่บนท้องฟ้า เทคนิคแห่งความมืดระดับพระเจ้าของไอมอนส์นั้นไม่ได้ผล
ในช่วงเวลาสุดท้ายของเขา เขาจ้องมองวิญญาณสลาลม สีน้ำเงินแล้วถอนหายใจออกมา “เห้อ การสังเวยวิญญาณของข้าช่างสูญเปล่าจริงๆ!”
ในตอนที่เขาพูดจบ แสงบนร่างของเขาก็หายไปเช่นกัน ร่างกายของเขาพังทลาย อุปกรณ์ระดับพระเจ้าที่กลายร่างเป็นงูยักษ์ ตอนนี้มันได้กลับมาเป็นแส้หัวอสรพิษแล้ว
แส้เริ่มกระพริบระหว่างความจริงและไร้ตัวตนจากนั้นมันก็หายไปด้วยเสียงฟุบ!
อสรพิษทมิฬอยู่ในฟิรุแมนมานานพอแล้วและกําลังจะถูกขับไล่ออกไป เทคนิคแห่งความมืดระดับพระเจ้าคือฟางเส้นสุดท้าย
หลังจากที่มันหายไป วังวนแห่งความมืดบนท้องฟ้าก็กระจัดกระจาย ลําแสงศักดิ์สิทธิ์กลับมาฉายทั่วทุกแห่งอีกครั้ง
ที่จตุรัส นักเวทย์ทุกคนต่างก็เหนื่อยล้า พวกเขาแทบจะไม่เหลือมานาอยู่เลย หลังจากที่เทคนิคระดับพระเจ้าหายไป นักเวทย์ทุกคนต่างก็พากันทรุดกับพื้น นอกจากลิงค์และ มิลด้า คนอื่นๆต่างก็หมดสติกันไปหมดแล้ว
มิลด้าก็เหนื่อยมากแล้วเช่นกัน หน้าผากของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ และดวงตาของเธอก็พร่ามัว เธอนั่งอยู่บนพื้นอย่างไร้ชีวิตชีวาและมองลิงค์อย่างเหม่อเลย “พวกเราทําสําเร็จ แล้วใช่ไหม?”
ลิงค์เป็นคนที่มีสภาพดีที่สุด แต่เขาก็ดูเหนื่อยล้าเช่นกัน เขายังมีแต้มพลังมังกรเหลืออยู่ 3,000 แต้มและกําลังฟื้นฟู 20 แต้มต่อวินาที เขาพยักหน้า “ใช่ พวกเราทําสําเร็จแล้ว”
“ดี ดีจริงๆ” ดวงตาของมิลด้าปิดลงแล้วเธอก็ผอยหลับไปกับพื้น
ในปาทมิฬ เด็กสาวผมดําเฝ้ามองเหตุการณ์ทุกอย่างและ ถอนหายใจพร้อมกับขมวดคิ้ว “เห้อ น่าเบื่อชะมัด ไม่เห็นสนุกเลย!”
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่ากลยุทธ์ในการลดความสูญเสียจะล้มเหลว แต่กองทัพแห่งความมืดก็ยังได้เปรียบในการต่อ สู้อยู่ดี เด็กสาวรวบรวมความอดทนของเธอเพื่อสังเกตการณ์ต่อ
กองทัพแห่งแสงได้รับชัยชนะในการต่อสู้ด้วยเทคนิคระดับพระเจ้า แต่บนสนามรบ พวกเขายังอยู่ในอันตราย การต่อสู้กําลังร้อนระอุ มีชีวิตถูกพรากไปหลายร้อยคนทุกวินาที
ยังไม่ถึงห้าวินาทีหลังจากที่วิญญาณสลาลมหายไป ก็มีเสียงระเบิดดังขึ้น กําแพงชั้นนอกของป้อมโอริด้านั้นมีความสูง 300 ฟุต หนา 150 ฟุต และถูกเสริมพลังมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ตอนนี้ มันมีรอยโหว่ถูกสร้างขึ้นโดนปีศาจภูเขาตา เดียวตัวสุดท้าย
มันถูกฆ่าในทันทีหลังจากที่กําแพงแตก!
กองทัพแห่งความมืดได้หลั่งไหลเข้ามาผ่านทางช่องโหว่นี้