Advent of the Archmage - ตอนที่ 366: หมาป่าเข้าถ้ำเสือ

 

Chapter 366: หมาป่าเข้าถ้ำเสือ

 

ฟีบ, วินาทีต่อมา, การเคลื่อนย้ายไร้เสียงของโนย่าก็มาถีงกําแพงเมือง

 

การต่อสู้ฟังจะดําเนินไปได้ไม่ถึงนาที, แต่ใจกลางสนามรบก็เต็มไปด้วยเลือด, เศษกระดูกและซากศพแล้ว

 

ในขณะที่เลือดมารวมตัวกันที่พื้น, มันก็ก่อตัวเป็นกระแสเลือด กลิ่นเลือดฟังเต็มอากาศ, เหมือนกับหมอกที่ไม่น่าจะสลายไปง่ายๆ

 

สนามรบเต็มไปด้วยเสียงแห่งการฆ่าฟัน, กรีดร้อง, ตะโกน, และการโจมตีถึงตายทุกรูปแบบก็ได้ถูกปลดปล่อยออกมา ภายในเวลาครึ่งวินาทีหลังจากที่โนย่าปรากฏตัว, ลูกปืนสองนัดและลูกธนูห้าดอกได้ยิงลงมายังจุดที่เขาอยู่ พวกมันไม่ได้เล็งมาที่เขาแต่แค่บังเอิญลอยมาหาเขา

 

มันคือฉากอันโหดร้าย

 

โนย่าไม่ได้ชักช้า พืบ เขากระโดดขึ้นไปบนหลังของปีศาจ ภูเขาตาเดียวอย่างรวดเร็วแล้วกระโดดออกไปอีกครั้ง ด้วยระยะที่ครอบคลุมถึง 600 ฟุตจนไปถึงกําแพงที่สองของเมือง

 

อีกครั้งหนึ่ง, เขาได้เคลื่อนย้ายจากจุดที่เขาลงมาในทันที โดยไม่ปล่อยโอกาสให้ทหารที่อยู่รอบๆสังเกตุเห็นเขา ในตอนที่เขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง, เขาก็อยู่ห่างจากหอคอยเวทมนตร์แค่ 300 ฟุตเท่านั้น

 

ด้วยรูปแบบนี้เขาก็ฝ่าเข้ามาในป้อมโอริด้าได้สําเร็จ ท่ามกลางความวุ่นวาย, ไม่มีใครสังเกตเห็นเงารางๆนี้เลย

 

ด้วยระยะที่ห่างออกไป 300 ฟุต, โนย่ามองเห็นกําแพงเล็กๆที่ล้อมหอคอยเวทมนตร์อยู่ กําแพงนี้สูงแค่ 9 ฟุต, และข้างในนั้นก็สามารถมองเห็นแสงศักดิ์สิทธิ์อันงดงามได้ แสงศักดิ์สิทธิ์นี้กําลังเจิดจ้า, ซึ่งทําให้มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วเหมือนกับตอนแรก

 

เขาไม่รู้ว่าเขาจะเจออะไรข้างในกําแพงนี้และไม่มีทางเลือกนอกจากเดินหน้าต่ออย่างระมัดระวัง

 

ที่ระยะสามสิบฟุตจากกําแพง, นักรบโล่ขาวเงินได้ตั้งแถวเป็นกําแพงป้องกัน มีนักรบอยู่มากมาย, บางคนมีเลเวล 7 และมีแม้กระทั่งคนที่ไปถึงเลเวล 8 ด้วย

 

แน่นอนว่า ถ้ามันเป็นการต่อสู้หนึ่งต่อหนึ่ง, เขาคงจะไม่ต้องสนใจตัวละครพวกนี้เลยด้วยซ้ำ เขาสามารถเชือดทิ้งได้ ในทันทีอย่างไรก็ตาม, ที่นี่บนสนามรบ, นักรบพวกนี้จะเป็นตัวปัญหามากๆ พวกเขาตื่นตัวตลอดเวลาและสามารถตรวจจับร่องรอยของเขาได้ และถ้าเขาถูกจับได้, เขาก็คงจะต้องติดพันกับนักรบพวกนี้และเสียเวลาอย่างมาก

 

เขามีเวลาจํากัดและมัวมาเสียเวลาไม่ได้

 

โนย่าจัดตําแหน่งมุมที่เขาจะปรากฏตัวให้ห่างจากนักรบ เลเวล 8 จากนั้นเขาก็พุ่งไปทางกําแพงเตี้ยๆของหอคอยเวทมนตร์

 

ทันใดนั้นเอง, หนึ่งในนักรบเลเวล 7 ก็สังเกตุเห็นโนย่า เขาตะโกนเตือนในทันที, “มีนักฆ่าแอบลักลอบเข้ามา!”

 

ตึง! มีเสียงดังสะท้อนกับมา นักรบโล่ทุกคนต่างก็ยกโล่ของพวกเขาและใช้พวกมันทําเป็นกําแพงที่ดูเหมือนจะไม่สามารถทะลวงเข้ามาได้

 

ณ จุดนี้, โนย่ายังไม่ได้เปิดใช้งานพลังของแหวนแห่งสัจจะ แม้ว่าพลังของแหวนจะสามารถเปิดใช้ได้ในทันที, แต่มันก็อ่อนแอ ในร่างกายภาพนั้น, ทัศนวิสัยของโนย่ามีจํากัดสิ่งต่างๆจะปรากฏเป็นภาพเบลอๆสีดํา, และตอนนี้, เขาก็จําเป็นต้องเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในกําแพง

 

อย่างไรก็ตาม, เขาดูถูกนักรบโล่พวกนี้มากเกินไปจริงๆ แล้วพวกเขาเป็นระดับสูงของอาณาจักรกําแพงป้องกันก่อตัวขึ้นมาในทันที

 

เวลาไม่ค่อยจะมีแล้ว เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรีบฝ่าเข้าไปให้ได้

 

ด้วยการจัดมุมของเขา, เขาก็เพิ่มความเร็วพริบตาต่อมา เขาก็เหยียบบนโล่, และก้าวลงมาอย่างหนักหน่วงและใช้พละกําลังปีศาจของเขาชนเข้ากับนักรบเลเวล 4 ที่กําลังถือโล่จนตายในทันที, จากนั้นเขาก็ใช้แรงกระดอนถีบตัวเองขึ้นไปข้างหน้า, ตรงไปยังโล่ต่อไป

 

ซิ่ง, ซึ้ง! ใบมีดคมกริบแทงออกมาจากข้างในกําแพงโล่, กําลังไล่ตามโนย่า อย่างไรก็ตาม, มันก็เปล่าประโยชน์, เพราะดาบไม่สามารถไล่ตามความเร็วของปีศาจตัวนี้ได้เลย

 

ในขณะที่กําลังมองโนย่ากระโดดข้ามกําแพง, นักรบเลเวล 7 ที่เจอตัวเขาก็ตะโกนออกมาในทันที “จับมันเอาไว้”

 

เขาพุ่งเข้าหาโนย่า, ขว้างโล่ใส่และตัดเส้นทางของเขา

 

“ช่างเป็นพลังที่น่าสมเพชเสียจริง” โนย่าหัวเราะอย่างเย็นชา ร่างกายของเขาหายไป, และปรากฏขึ้นมาอีกครั้งข้างๆนักรบที่กําลังวิ่งมา ทันใดนั้นเอง, ขาทั้งสองข้างของเขาก็เกี่ยวคอนักรบคนนั้นเอาไว้, และบิดร่างกายของเขา ไม่มีใครเห็นว่าเขาทํามันได้ยังไง, เหตุการณ์มันผ่านไปไวมาก, และคอของนักรบเลเวล 7 คนนั้นก็ถูกบิดจนเละ, แล้วร่างของเขาก็ถูกโยนกลับมาใส่นักรบคนที่เหลือที่กําลังไล่ตามมา

 

ผัวะ นักรบคนที่เหลือนั้นส่วนใหญ่มีเลเวลประมาณ 4 ด้วยความที่ถูกโยนศพคนตัวใหญ่เข้ามาทางพวกเขา มันจึงทําให้พวกเขาเสียกระบวน, และบางส่วนก็ล้มไม่เป็นท่า

 

โนย่าได้ใช้ช่วงชุลมุนนี้กระโดดข้ามกําแพงไป, และก้าวเข้าสู่พื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ข้างในกําแพง

 

ฟวว พลังงานปีศาจบนร่างของเขาปะทะเข้ากับแสงศักดิ์สิทธิ์, ทําให้มีควันสีเขียวลอยขึ้นมา, บดบังทัศนวิสัยของโนย่าเพิ่มขึ้นอีก

 

“ไอแสงศักดิ์สิทธิ์บัดซบ!” โนย่าเขม่นตา, เพ่งไปยังพื้นที่ที่อยู่เบื้องหน้าเขามีคนอยู่สองกลุ่ม กลุ่มนึงคือเหล่านักบวชที่คุกเข่าอยู่บนพื้น, กําลังสวดภาวนา ในขณะที่อีกกลุ่มคือไฮเอลฟ์, และกลุ่มนี้ก็เป็นกลุ่มที่มีหน้าที่ในการสร้างวังวนบนท้องฟ้า

 

โนย่าระบุเป้าหมายได้อย่างรวดเร็ว เขายืนอยู่ท่ามกลางไฮเอลฟ์ทุกคน, และร่างของเขาก็เปล่งแสงจ้า และแผ่พลังงานสั่นสะเทือนอันรุนแรงออกมา

 

มันนี่เอง! โนย่าคิด เขาเปิดใช้แหวนแห่งสัจจะในทันที 

 

ในจังหวะนี้เอง, เขารู้สึกได้ว่ามีสามขุมพลังจากต่างทิศทางกําลังพุ่งเป้ามาที่เขา หนึ่งในนั้นตรงมาจากข้างหลัง นี่คือนักรบเลเวล 8 อีกพลังนึ่งอยู่ข้างๆ, กําลังพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วที่หางตา, เขาระบุได้ว่ามันคือหุ่นเชิดเวทมนตร์, พูดให้ชัดกว่านี้มันคือหุ่นเชิดนานะของลิงค์ ซึ่งนี่เป็นข้อพิสูจน์ว่ามนุษย์ที่อยู่ตรงกลางนั้นก็คือลิงค์

 

ภัยคุกคามสุดท้ายมาจากนักบวชชาวมนุษย์ที่กลางอากาศ, แสงศักดิ์สิทธิ์ได้ก่อตัวเป็นคมดาบลอยตรงมาหาเขา 

 

ปฏิกิริยาตอบสนองก็เร็วใช้ได้อยู่หรอกนะ, แต่มันสายเกินไปแล้ว โนย่าหัวเราะอย่างเย็นชา ผลของแหวนสัจกําลังจะถูกเปิดใช้ เขารู้ว่าการโจมตีของฝ่ายตรงข้ามไม่สามารถโดนเขาได้อีกต่อไป เขาปลอดภัยแล้ว

 

อย่างไรก็ตาม, ในตอนที่ความคิดนี้แล่นเข้ามาในหัวของเขา, เสียงอันน่าหวาดกลัวก็ดังมาจากข้างหลัง จากนั้น, ทั่วทั้งสนามก็เกิดแสงจ้า มันคือสายฟ้า!

 

สายฟ้านั้นเกิดขึ้นในทันที, มันโจมตีเขาก่อนที่เขาจะกลายเป็นร่างไร้ตัวตนอย่างเต็มที่

 

การโจมตีนี้อยู่เหนือความคาดหมายของโนย่าโดยสิ้นเชิง เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาชาในขณะที่พลังงานไหลเข้ามาในร่างของเขา ถ้าเขาไม่รีบจัดการกับมันในทันที, มันคงจะทําให้เขาได้รับบาดเจ็บถาวร

 

หัวใจของโนย่าถูกบีบรัด เขาหยุดเปิดใช้แหวนแห่งสัจจะในทันที และใช้พลังของเขาป้องกันการโจมตีของสายฟ้า

 

โนย่าเป็นนักฆ่าเลเวล 9 สายฟ้านี้เป็นเวทย์เลเวล 8 เขาใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อยในการสลายพลังของมัน อย่างไรก็ตาม, ด้วยความล่าช้าช่วงสั้นๆ, ดาบที่สร้างขึ้นจากแสงศักดิ์สิทธิ์ก็มาถึง เวทย์นี้ได้เล็งมาที่เขาอย่างเต็มที่ นี่คือเวทย์ศักดิ์สิทธิ์ที่จะทําให้เขาบาดเจ็บได้อย่างแน่นอนถ้าเขาโดนมัน

 

การได้รับบาดเจ็บในสถานที่แบบนี้, และถูกล้อมรอบด้วยศัตรูที่แข็งแกร่งมากมายนั้นแทบจะเรียกว่าตายไปแล้วกว่า

 

โดยไร้ซึ่งความลังเล, โนย่าควักมีดออกมาแล้วแทงใส่ดาบศักดิ์สิทธิ์

 

ตุม ดาบแสงศักดิ์สิทธิ์ถูกการโจมตีของเขาทําลายและไม่มีโอกาสทําให้เขาบาดเจ็บ อย่างไรก็ตาม, ข้อแลกเปลี่ยนก็คือการเคลื่อนไหวของเขาถูกหยุดอีกครั้ง

 

ตอนนี้, นานะมาถึงตัวเขาแล้ว เธอถือดาบด้วยมือข้างหนึ่ง, และถือมีดด้วยมืออีกข้างหนึ่ง

 

ดาบนั้นมาถึงก่อน, มันพุ่งตรงมายังหัวใจของเขา โนย่าหัวเราะอย่างเย็นชา ความเร็วไม่สามารถดูถูกได้ก็จริง, แต่เทคนิคก็แค่นั้นๆ หุ่นเชิดเวทมนตร์สามารถทําได้มากที่สุดก็เท่านี้แหล่ะ

 

ดาร์คเอลฟ์พูดถึงหุ่นเชิดเวทมนตร์ตัวนี้อย่างมากมาย, และประเมินสถานะของมันในระดับเทพสงคราม พวกเขาถึงกับบอกว่าผู้ใช้อุปกรณ์ระดับพระเจ้าคนก่อนถูกหุ่น เชิดเวทมนตร์ตัวนี้ฆ่าตาย, และด้วยเหตุนี้, โนย่าจึงระวังหุ่นเชิดเวทมนตร์ตัวนี้เป็นพิเศษ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่แลกเปลี่ยนการโจมตีกันหนึ่งครั้ง, เขาก็รู้สึกว่าพวกดาร์คเอลฟ์ คือขยะ!

 

โนย่าเอี้ยวตัวหลบคมดาบเล็กน้อย, ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, มือขวาของเขาก็ยื่นออกมาพร้อมกับมีด, และแทงตรงไปที่หน้าอกของหุ่นเชิดเวทมนตร์

 

แกร๊ง โดยที่ไม่คาดคิด, มีดของเขาก็ปะทะกับมีดของอีกฝ่ายและถูกกันเอาไว้ได้ ที่น่าตกใจกว่านั้น, มีดอันทรงพลังเล่มนี้ที่อยู่กับเขามาหลายร้อยปีถูกมีดของฝ่ายตรงข้ามผ่าเป็นสองส่วน

 

บ้าจริง! นี่คือมีดอันทรงพลังที่ไอมอนส์พูดถึงอย่างนั้นหรอ? โนย่าได้ยินเรื่องเกี่ยวกับมีดนี้จากไอมอนส์ อย่างไรก็ตาม, ไอมอนส์ไม่ได้พูดให้ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เขาพูดแค่ว่าหุ่นเชิดเวทมนตร์ใช้มีดเล่มนี้ทะลวงการป้องกันของอุปกรณ์ระดับพระเจ้า โนย่าก็เลยคิดว่าหุ่นเชิดเวทมนตร์ใช้ทักษะพิเศษ, แต่พอมาถึงตอนนี้ที่เขาได้ปะทะกับหุ่นเชิด, เขาก็รู้ว่ามันไม่ใช่ทักษะของหุ่นเชิดที่พิเศษ แต่เป็นมีดในมือของเธอต่างหากหล่ะที่พิเศษ!

 

มีดของข้าสร้างขึ้นมาจากทองคําเสริมพลังและ มันก็ทนทานมากๆ ถ้ามีดแตกเป็นเสี่ยงๆ, มันก็ยังพอเข้าใจได้ แต่ทําไมมีดถึงถูกผ่าได้เนี้ยบขนาดนี้หล่ะ!?

 

โนย่าไม่สามารถวัดได้ว่ามีดเล่มนี้แข็งแกร่งแค่ไหน นอกจากนี้, นักรบเลเวล 8 ก็กําลังเข้ามาจากข้างหลัง เขาเสียเวลากับที่นี่ไปแปดวินาทีแล้วและไม่สามารถเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ได้อีก

 

เขาถอยไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว, แต่ก็หันร่างของเขากลับมาอย่างกระทันหัน, และหลบการโจมตีสายฟ้าแลบของ นักรบเลเวล 8 ได้อย่างฉิวเฉียด จากนั้น, เขาก็เปิดใช้แหวนแห่งสัจจะ, เพื่อเปลี่ยนร่างของเขาเป็นร่างโปรงแสง

 

แม้ว่ามีดหลักของเขาจะถูกทําลายไปแล้ว, แต่เขาก็ยังมีมีดสํารองอยู่ในมือซ้าย ซึ่งมันมากพอแล้วในการฆ่านักเวทย์คนนึง!

 

เขาพุ่งเข้าไปหาลิงค์ที่ยืนอยู่ท่ามกลางโครงสร้างเวทมนตร์ อย่างรวดเร็ว

 

“หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ!” นานะตะโกน เธอวิ่งไล่ตามหลัง โนย่ามาด้วยความเร็วที่สูงกว่าเขาทันใดนั้นเอง, เธอก็มาอยู่ที่ด้านหลังและแทงมีดไปที่หลังของเขา

 

ในจังหวะเดียวกัน, นักบวชก็รวมแสงศักดิ์สิทธิ์เป็นโล่ศักดิ์สิทธิ์ที่ขวางการเข้าใกล้ของเขา

 

หึ, ตอนนี้ข้าเป็นอมตะแล้ว, การโจมตีของเจ้าทําอะไรข้าไม่ได้หรอก…เดี๋ยวนะ! มีดนี้มันผิดธรรมชาติ!

 

ก่อนหน้านี้เขากําลังมีความสุข, แต่ทันใดนั้นเองความเจ็บปวดอันคมกริบและหนาวเหน็บก็แปลับขึ้นมาที่กลางหลังของเขา มันเป็นไปได้ยังไงกัน? เขาเข้าสู่สภาพไร้ตัวตนแล้วไม่ใช่หรอ?

 

สิ่งนี้มันคือบ้าอะไรเนี่ย!?

 

ในชั่วพริบตา, เรื่องต่างๆมากมายก็ประดังเข้ามาในหัวของเขา, โนย่าที่เต็มไปด้วยความกังวลแทบจะตอบสนองไม่ทัน เขาเปิดใช้ความสามารถโคลนนิ่งของแหวนแห่งสัจจะอย่างสิ้นหวัง ร่างของเขากลายเป็นสามร่างในทันที หนึ่งในนั้นยังอยู่ที่ตําแหน่งเดิม ส่วนอีกคนกําลังพุ่งไปหาลิงค์ ในขณะที่คนสุดท้ายกําลังหนีไปทางกําแพง

 

ณ ตอนนี้ โนย่ารู้สึกว่าความหวาดกลัวกําลังเบ่งบานในหัวใจของเขา

 

ในสภาพไร้ตัวตนที่ได้รับจากแหวนแห่งสัจจะ, ทัศน์วิสัยของโนย่านั้นมีจํากัด, และเขาก็ไม่สังเกตุเห็นบางจุด, ลิงค์ได้เปลี่ยนจากการใช้คทาที่กําลังคงสภาพวังวนบนท้องฟ้าอยู่และตอนนี้ก็กําลังถือดาบเวทมนตร์เอาไว้ในมือ

 

เอาจริงๆ, ต่อให้โนย่าเห็นลิงค์เปลี่ยนอาวุธ, เขาก็คงจะไม่ได้สนใจอะไรมากอยู่ดี นักเวทย์ถือดาบแล้วยังไงหล่ะ? ดาบสามารถทําความเสียหายกับร่างไร้ตัวตนของเขาได้งั้นหรอ? นอกจากนี้, ต่อให้เวทมนตร์ของอีกฝ่ายจะแข็งแกร่ง แต่มันก็ยังไม่สามารถทําให้เขาในตอนนี้บาดเจ็บได้อยู่ดี