Advent of the Archmage - ตอนที่ 313: มันโหดร้ายเกินไปแล้ว!

“องค์ราชินี ลมอะไรหอบท่านมาที่นี่หรอครับ?” ลิงค์ถามอย่างแปลกใจ

 

เขายังซ่อมนานะไม่เสร็จ และเธอก็ยังนอนโป๊อยู่บนโต๊ะ แม้ว่าร่างกายของนานะจะไม่มีเพศ แต่ผิวอันเรียบเนียนและรูปร่างอันสวยงามของเธอก็เป็นผู้หญิงอย่างเห็นได้ชัด ลิงค์นั้นชินกับภาพพวกนี้แล้ว ยังไงก็ตาม นี่มันยังค่อนข้างแปลกเมื่อยู่ต่อหน้าคนแปลกหน้า

 

ลิงค์นั้นยังคงดูถูกราชินีมังกรแดงอยู่ เธอมีชีวิตอยู่มานานกว่า 1,000 ปีแล้ว จะมีอะไรบ้างหล่ะที่เธอไม่เคยเห็น?

 

เกรเทลเดินมาที่ข้างโต๊ะและมองดูนานะอย่างระมัดระวัง หลังจากที่ผ่านไปหลายนาที เธอก็ยิ้มและพูด “เป็นหุ่นเชิดเวทมนตร์ที่น่าประทับใจมากจริงๆ แต่ว่าร่างกายของเธอมีความทนทานต่ำมากเลยนะ”

 

อันที่จริง มันแข็งแกร่งมากๆแล้วสำหรับหุ่นเชิดเวทมนตร์ การที่สามารถทนกับการโจมตีของนักรบมังกรเลเวล 8 ได้นั้นก็ถือว่ามากพอแล้วสำหรับวัสดุที่มนุษย์จะหาได้ แม้ว่านานะจะได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้กับนักรบมังกร แต่เธอก็ยังสามารถจัดการกับเขาได้ ซึ่งนี่แสดงให้เห็นถึงความสามารถของเธออย่างชัดเจน

 

แต่ว่าในสายตาของคนที่มีระดับตำนานอย่างเกรเทลนั้น นานะยังคงอ่อนแออยู่มาก

 

ลิงค์นั้นไม่ได้โต้แย้งกับคำพูดของเธอในตอนนี้ เพราะนั่นไม่ได้ทำให้เขาได้ประโยชน์อะไร เขาตามความคิดของเกรเทลและพูด “นี่เป็นจุดอ่อนของนานะจริงๆนั่นแหล่ะ แต่ว่า ผมก็ทำเท่าที่ผมจะทำได้แล้ว”

 

ลิงค์สังเกตเห็นว่านานะมองมาที่เขาอยู่ตลอดเวลา จากนั้นเธอก็ยิ้มกลับมาให้เป็นการขอโทษ

 

หลังจากนั้น เขาก็เห็นเกรเทลหยิบบอลแสงสีแดงที่มีขนาดเท่ากับกำปั้นออกมา

 

 

บอลแสงนี้ประหลาดมาก หลังจากที่เกรเทลปล่อยมัน มันก็ลอยนิ่งอยู่กลางอากาศ คนอื่นๆอาจจะคิดว่ามันเป็นลูกบอลสีแดงที่ลอยอยู่กลางอากาศ ยังไงก็ตาม เมื่อมองเข้าไปใกล้ๆแล้วจะเห็นว่ามันมีจุดสีแดงเล็กๆมารวมกันอยู่มากมาย ซึ่งแต่ละจุดนั้นก็คือกลุ่มรูน ซึ่งรูนแต่ละตัวนั้นมีหน้าที่ของมันเองและมันก็ประสานเข้ากับรูนตัวอื่นด้วยลักษณะที่แปลกประหลาดและเจาะจง  ลูกบอลสีแดงที่ไม่สวยงามนี้ช่างซับซ้อนมากจริงๆ

 

เมื่อเห็นวัตถุแบบนี้ ลิงค์ก็อุทานออกมาทันที “สสารต้นกำเนิดใช่ไหม?”

 

สสารต้นกำเนิดเป็นแหล่งกำเนิดของชีวิต ในทางกลับกัน มันสามารถเปลี่ยนเป็นอะไรก็ได้รวมทั้งเปลี่ยนสิ่งของให้มีชีวิต และจากอีกมุมมองนึง ต้นกำเนิดเองก็สามารถอธิบายได้ว่าเป็นกฏเช่นกัน

 

ถ้าให้พูดง่ายๆ, สสารต้นกำเนิดก็คือพลังแห่งกฎที่จับต้องได้นั่นเอง มันทำขึ้นมาจากเทคนิคการเล่นแร่แปรธาตุระดับสูง  มันทำให้พลังแห่งกฎนั้นมีรูปร่างขึ้นมา และในภายหลังมันก็เป็นที่รู้จักกันในชื่อสสารต้นกำเนิด

 

นี่มันค่อนข้างใกล้เคียงกับมีดจุดแตกหักที่สามารถซ่อมแซมเอกพจน์ได้ สิ่งเดียวที่แตกต่างกันก็คือ กฎของมีดนั้นมาจากทะเลแห่งความว่างเปล่าอันซับซ้อนและกว้างขวาง ในขณะที่สสารต้นกำเนิดนั้น มาจากกฎของโลกแห่งฟิรุแมน นี่คือความแตกต่างด้านคุณภาพของวัตถุทั้งสอง

 

ในครั้งนี้ ลิงค์สามารถระบุชื่อสสารนี้ได้ ซึ่งมันไม่ใช่เพราะความทรงจำในเกมของเขา แต่เป็นเพราะเขาได้อ่านหนังสือที่มีชื่อว่า กฏแห่งการแปรธาตุ

 

หนังสือเวทมนตร์เล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของคอลเลคชั่นสมบัติของมาสเตอร์เกรนซี่ มันระบุถึงสสารต้นกำเนิดอย่างละเอียด ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์, ยับบ้าหรือไฮเอลฟ์ต่างก็ไม่มีวัตถุชิ้นนี้อยู่ในครอบครอง มีแค่ผู้เชี่ยวชาญจากเผ่ามังกรเท่านั้นที่รู้วิธีการสร้างสสารนี้

 

ลิงค์ไม่สามารถยับยั้งความตั้งใจในการค้นคว้าสมบัติชิ้นนี้ได้

 

ในอีกด้านนึง เกรเทลมองดวงตาที่เป็นประกายของลิงค์และหัวเราะ

 

“ใช่แล้วหล่ะ, สิ่งนี้คือสสารต้นกำเนิดของเผ่ามนุษย์ แต่ว่านะ พวกเราเผ่ามังกรเรียกมันด้วยชื่อที่แตกต่างออกไป พวกเราเรียกมันว่า แก่นแท้ของชีวิต ”

 

“โห เผ่ามังกรนี่ช่างเจาะจงดีจริงๆ” ลิงค์ไม่ได้คิดว่าคนนี้เป็นราชินีมังกรแดงอีกแล้ว แต่เขาคิดว่าเป็นอาจารย์ของเขา

 

เกรเทลเองก็รู้สึกได้ถึงความรู้ของลิงค์และตอบเขาอย่างจริงจังด้วยความใจดี เธอชี้ไปที่นานะและอธิบาย “มองไปที่เธอสิ เจ้าคิดว่าเธอยังไม่แข็งแกร่งพอจริงๆใช่มั้ย?”

 

“พูดตามตรง ผมคิดว่าเธอค่อนข้างแข็งแกร่งแล้ว” ลิงค์พูด

 

“ใช่ สำหรับวัสดุของมนุษย์ การไปถึงเลเวล 8 นั้นคงจะเป็นขีดจำกัดสูงสุด แต่สำหรับสิ่งมีชีวิตมันไม่จริงหรอกนะ สำหรับพวกเรา แม้แต่เลเวล 9 ก็ไม่ใช่ขีดจำกัดสูงสุด พวกเราสามารถไปถึงระดับตำนานได้และหลังจากนั้นก็ ภพศักดิ์สิทธิ์และท้ายที่สุดก็ ภพแห่งเทพสูงสุด แล้วทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้นล่ะ?”

 

นี่เป็นสิ่งที่ลิงค์ไม่เคยคิดถึงมาก่อน ดวงตาของเขาเป็นประกายขึ้นมาและเริ่มคิดต่อ “นี่เป็นเพราะว่าทุกส่วนในร่างกายของพวกท่านมีชีวิต ร่างกายของพวกท่านสามารถเสียหายได้ แต่ในเวลาเดียวกัน พวกท่านก็สามารถรักษาได้ พวกท่านสามารถรักษาได้เร็วกว่าที่พวกท่านได้รับความเสียหาย ซึ่งมันเป็นการอธิบายว่าทำไมพวกท่านถึงมีชีวิตอยู่ได้เรื่อยๆ”

 

เกรเทลพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เธอเริ่มที่จะชื่นชอบความคิดของมนุษย์คนนี้แล้ว เขาอ่านหนังสือมาดีและมีปฏิกิริยาที่ฉับไวต่อความรู้ใหม่ๆ เขามีไหวพริบในการทำความเข้าใจทฤษฎีที่ซับซ้อนมากๆได้ จากที่เธอรู้ เขามีอายุแค่ 19 ปีเท่านั้น  ซึ่งมันไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าเขามีความรู้ระดับนี้ภายในเวลาอันสั้นแบบนี้ได้ยังไง

 

เธอปรบมือแล้วพูด “ใช่, มันเป็นเช่นนั้นแหล่ะ สิ่งมีชีวิตควบคุมร่างกายทุกส่วนได้แทบจะสมบูรณ์ พวกเราจะพยายามซ่อมแซมสิ่งใดก็ตามที่เสียหายและยังพยายามพัฒนามันด้วย! ข้าสร้างแก่นแท้ของชีวิตขึ้นมาโดยอิงจากกฎพวกนี้แหล่ะ”

 

พอเธอพูดจบ, เธอก็กวักมือเรียกลูกบอลแสงสีแดงที่กำลังลอยอยู่ จากนั้นบอลแสงลูกนี้ก็เปลี่ยนเป็นด้ายแสงในทันที, แล้วย้อนกลับไปที่มือของเธอ

 

 

สายตาของลิงค์ถูกด้ายแสงเส้นนี้พาไปหามือของราชินีเกรเทลด้วย เขาจ้องมันอยู่พักนึงก่อนที่จะเกือบถูกควบคุมให้ดึงเอามืออันเนียนนุ่มนี้มาลูบไล้

 

นี่ฉันกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย! ลิงค์ฝืนเบือนสายตาหนี

 

“แก่นแท้ของชีวิตนั้นไม่สามารถเพิ่มความทนทานให้กับหุ่นเชิดเวทมนตร์ของเจ้าได้ในทันที แต่ว่า, มันจะมอบสมบัติแห่งชีวิตให้กับเธอ ไม่ใช่แค่บาดแผลของเธอจะสามารถรักษาได้เท่านั้น, แต่เธอยังดูดซับพลังงานได้ด้วย หลังจากที่ดูดซับพลังงานได้เพียงพอ, เธอก็อาจจะสามารถป้องกันตัวเองจากการโจมตีของคนที่ไปถึงภพศักดิ์สิทธิ์ได้ด้วยซ้ำ”

 

เกรเทลเล่นกับแก่นแท้ของชีวิตบนนิ้วของเธออย่างคล่องแคล่ว ในมือของเธอ, สสารต้นกำเนิดนี้ดูเหมือนกับริ้บบิ้นที่ห้อมล้อมเธออย่างงดงาม

 

แน่นอนว่าลิงค์รู้สิ่งที่ต้องทำหลังจากได้ฟังคำพูดของเธอ เขาถาม “ผมต้องทำยังไงถึงจะได้มันมา?”

 

ไม่มีสิ่งที่เหมือนกับอาหารกลางวันฟรีในโลกนี้ ถ้าเขาอยากได้แก่นแท้ของชีวิต, เขาก็ต้องให้บางสิ่งกลับไป นี่เป็นหลักการที่ลิงค์ยึดถือ

 

ในตอนที่เขาพูดออกมาแบบนี้, เกรเทลก็ชำเลืองมองในขณะที่พูดแกล้ง “เจ้าเปิดโปงแผนการของโอซีริส แค่เรื่องนั้นเพียงอย่างเดียวข้าก็ต้องตอบแทนให้ครั้งใหญ่แล้ว ข้ากำลังวางแผนจะมอบสิ่งนี้ให้เจ้าอยู่เลย แต่ว่า, พอเห็นเจ้ารับรางวัลพิเศษไปโดยไม่ขอคำอนุญาติ, ข้าคงจะให้สิ่งนี้ฟรีๆไม่ได้อีก”

 

จากนั้นเธอก็เก็บแก่นแท้ของชีวิตไป

 

ลิงค์ตอบสนองกับคำพูดพวกนี้อย่างรวดเร็ว เขาเข้าใจดีว่า “รางวัลพิเศษ” ที่เกรเทลพูดถึงนั้นคืออะไร เธอกำลังหมายถึงหยดน้ำตาที่เขาเอามาจากวิหารมังกร!

 

แม้ว่าลิงค์จะหน้าหนาแต่ก็ยังไม่สามารถทนเขินได้ ใบหน้าของเขากลายเป็นสีแดงในขณะที่พูดออกมาอย่างกระอักกระอ่วน “ผมรู้สึกว่ามันคงจะสูญเปล่าถ้าผมทิ้งมันเอาไว้บนพื้นเฉยๆ พวกมันหลายชิ้นถูกเท้าของมังกรคนอื่นขยี้ไป ถ้าท่านต้องการมัน, ผมสามารถคืนให้ได้เสมอนะ โอเคไหมครับ?”

 

เกรเทลกำลังจะแกล้งลิงค์แต่เธอก็นึกถึงเรื่องโอซีริสขึ้นมา อารมณ์ของเธอหม่นหมองในทันทีและไม่รู้สึกอยากแกล้งอีกแล้ว เธอถอนหายใจ “ช่างมันเถอะ มันก็แค่ความทรงจำอันแสนเจ็บปวด เอาไปตามที่เจ้าต้องการได้เลย แล้วเจ้าก็จะได้สสารต้นกำเนิดนี้ด้วย แต่ว่านะ, มันคือสมบัติของเผ่ามังกร เจ้าห้ามค้นคว้ามันเด็ดขาด”

 

จากนั้นเธอก็วางมือเอาไว้บนหัวใจของนานะ, ทำให้แก่นแท้ของชีวิตไหลเข้าไปในร่างของเธอราวกับว่ามันมีชีวิต

 

ต่อมา, ร่างของนานะก็เริ่มแสดงการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย

 

ตอนแรก, แม้ว่าผิวหนังของเธอจะเป็นสีขาวไม่มีตำหนิ, แต่มันก็ไม่ได้มีสัมผัสเหมือนกับผิวจริงๆ ถ้ามีคนมาสังเกตุใกล้ๆ, คนๆนั้นก็คงจะรู้ได้ในทันทีว่านานะไม่ใช่มนุษย์ อย่างไรก็ตาม, สัมผัสอันเนียนนุ่มก็สามารถรู้สึกและมองเห็นได้หลังจากการผสานเข้ากับแก่นแท้ของชีวิต และนั่นก็ยังไม่ใช่ทั้งหมด ตอนแรกดวงตาของเธอนั้นมีสีสันเพียงแค่แบบเดียว อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้ดูเหมือนว่าม่านตาของเธอจะค่อนข้างเข้มกว่าบริเวณรอบๆเล็กน้อย, ทำให้สายตาของเธอดูมีความอบอุ่นแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน

 

ร่างกายของนานะเองก็ได้รับการเปลี่ยนแปลงอื่นๆที่ทำให้เธอดูเหมือนกับมีชีวิตมากขึ้น ตอนแรกปากของเธอนั้นเป็นแค่กล่องเสียง อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้มันได้เปลี่ยนเป็นปากจริงๆที่มีทั้งฟันและลิ้น แถมยังมีบางอย่างปรากฎขึ้นที่หว่างขาสีขาวบริสุทธิ์ของเธอด้วย…ลิงค์เบือนสายตาหนีหลังจากที่เหลือบเห็นมัน

 

“นี่มันเหนือกว่าจินตนาการของผมจริงๆ” ลิงค์ยิ้มอย่างเคอะเขิน จากนี้ไปเขาคงจะไม่ต้องช่วยนานะรักษาบาดแผลของเธอ, หรือสามารถขอให้เธอถอดเสื้อผ้าได้อย่างสบายใจเหมือนกับที่เขาเคยทำแล้ว

 

เกรเทล, ในอีกด้านหนึ่ง, ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรที่ไม่เหมาะสม เธอยิ้มในขณะที่พูด “ชีวิตคือความมหัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ร่างกายแต่ละส่วนนั้นสมบูรณ์แบบ แก้นแท้ของชีวิตที่เผ่าของข้าสร้างขึ้นมานั้นเกิดมาจากมุมมองของพวกเราเกี่ยวกับความมหัศจรรย์เหล่านี้ พวกมันไม่ใช่แค่สวยงามเท่านั้น, แต่ยังมีประโยชน์ด้วย มันสามารถช่วยให้หุ่นเชิดเวทมนตร์ได้รับพลังงานจากโลกภายนอก, และเติมเต็มสิ่งที่ขาดด้วยตัวของมันเองได้”

 

ลิงค์นึกภาพตามในหัว ถ้านานะเห็นแร่หายาก, เธอก็สามารถกลืนมันลงไปเพื่อเติมเต็มสิ่งที่สูญเสียไปในร่างกายส่วนต่างๆของเธอได้…นี่คงจะสะดวกดี แล้วนานะในตอนนี้ก็มีความเป็นไปได้ในการวิวัฒนาการอันไร้ที่สิ้นสุด ซึ่งกระบวนการเปลี่ยนแปลงนั้นคงจะใช้เวลาพอสมควร

 

จากนั้นราชินีมังกรแดงก็ถือโอกาสนี้เข้าสู่หัวข้อหลัก “ข้ามาที่นี่เพื่อพูดคุยกับเจ้าเกี่ยวกับอสรพิษทมิฬ”

 

ใบหน้าของลิงค์เปลี่ยนเป็นจริงจังในทันทีในขณะที่พูด “เชิญว่ามาได้เลยครับ”

 

มังกรแดงเกรเทลเริ่มใช้มือดูแลการเปลี่ยนแปลงของนานะในขณะที่พูด “ในประวัติศาสตร์, เผ่าพันธุ์ของพวกเราได้ยับยั้งอสรพิษทมิฬมาทั้งหมดสามครั้งแล้ว แม้ว่าอสรพิษทมิฬจะเปลี่ยนแปลงรูปร่างไปทุกครั้งที่มันเข้ามาในโลกฟิรุแมน, แต่ก็ยังมีสิ่งมีชีวิตในโลกนี้ที่สามารถระบุกฎในการควบคุมอสรพิษทมิฬได้อย่างแม่นยำและเสนอมาตรการตอบโต้กับมันได้ ซึ่งนอกจากเผ่าพันธุ์ของข้าแล้ว, ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับตัวตนของเขา”

 

นี่เป็นเรื่องใหม่สำหรับลิงค์ ภายในเกมส์, อสรพิษทมิฬนั้นถูกปฏิเสธจากโลกฟิรุแมนหลังจากที่พลังงานหมด ไม่มีใครสามารถต่อกรกับมันได้ในขณะที่มันอยู่ ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่, เขาจะไม่รู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของสิ่งมีชีวิตแบบนี้

 

อย่างไรก็ตาม, ถ้าสิ่งมีชีวิตที่ว่านี้แข็งแกร่งเหมือนกับที่ราชินีมังกรแดงบอก, เขาก็จะเป็นหายนะของอสรพิษทมิฬอย่างแน่นอน ลิงค์ตื่นเต้นเล็กน้อยในขณะที่ถาม “สิ่งมีชีวิตที่ว่านี้คืออะไรหรอครับ…?”

 

“เจ้าอาจจะเคยได้ยินนามแฝงของเขาในโลกมนุษย์” เกรเทลดีดนิ้วแล้วเขียนชื่อในอากาศ “อีโลดิม เฟท เซนดัค”

 

ลิงค์นึกถึงอะไรบางอย่างได้ในตอนที่เขาเห็นชื่อนี้ เขาอุทาน “นี่มันชื่อของนักเวทย์มิติที่มีชื่อเสียงเมื่อ 800 ปีก่อนไม่ใช่หรอครับ? ผมเคยอ่านหนังสือที่เขาเขียนด้วย มันชื่อว่า…อะไรน้า…นายแน่มากกับไอลูกกะหรี่…”

 

“นายแน่มาก” นั้นเป็นชื่อที่เขาระบุถึงมิติ, ในขณะที่ “ไอลูกกะหรี่” นั้นเขาหมายถึงเวลา…นี่เป็นนักเวทย์ที่มีนิสัยแปลกประหลาดคนนึง, แม้ว่าความคิดของเขาจะปราดเปรื่องและซับซ้อนก็ตาม เขาได้มอบแรงบันดาลใจให้ลิงค์อย่างมากมาย

 

เกรเทลพยักหน้าอย่างจนปัญญาแล้วพูด, “นั่นก็ฟังเหมือนกับสิ่งที่เขาคิดหล่ะนะ จริงๆแล้วเขาเป็นเทพ, แต่ว่าเขาสูญเสียพลังทั้งหมดไปหลังจากที่แพ้พนันกับเทพแห่งแสง และจากนั้นเขาก็ถูกเนรเทศมาที่โลกฟิรุแมน”

 

“เนรเทศหลังจากที่แพ้พนันหรอครับ?” ลิงค์รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องที่โหดร้าย

 

เกรเทลสะบัดมือแล้วพูด “ช่างมันเถอะ, นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอก ที่สำคัญที่สุดก็คือ, เขามีความรู้เกี่ยวกับอุปกรณ์ระดับพระเจ้าเป็นอย่างดี ถ้าเจ้าตามหาเขาได้, และเขายอมช่วยเจ้า, อสรพิษทมิฬก็จะไม่ใช่ภัยคุกคามอีกต่อไป”

 

พอได้ยินแบบนี้, ลิงค์ก็พูดไม่ออกแล้วพึมพำออกมา “เขาถูกเทพแห่งแสงเนรเทศ เขาต้องโกรธควันออกหูแน่ๆ! แล้วเขาจะอยากช่วยพวกเราไปทำไมหล่ะครับ?”

 

จากนั้นเกรเทลก็หัวเราะ “ก็แล้วแต่จะคิดหล่ะนะ”

 

“แล้วผมจะตามหาเขาได้ยังไงหล่ะในเมื่อฟิรุแมนกว้างขวางขนาดนี้?”

 

“เฟลิน่าจะไปกับเจ้าด้วย เขาเคยติดต่อกับเผ่าของข้า แม้ว่ามันจะผ่านมา 3,000 ปีแล้ว, แต่การติดต่อก็ยังถูกต้อง ผู้คนในเผ่าของข้ายังสามารถสัมผัสตัวตนและตำแหน่งของเขาได้อยู่”

 

ลิงค์ทำได้แค่พยักหน้าในขณะที่พูดออกมา “ผมเข้าใจแล้ว ผมจะตามหาเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”

 

หลังจากนั้น, ก็มีข้อความปรากฎขึ้นในทัศนวิสัยของเขา

 

เปิดภารกิจ: เนรเทศ

รายละเอียด: ตามหาพระเจ้าที่ถูกเนรเทศมายังโลกฟิรุแมน

รางวัล: ค่าโอมนิ 200 แต้ม

 

ลิงค์จะทำอะไรได้อีกหล่ะ? เขายอมรับมัน

 

ราชินีมังกรแดงเกรเทลเองก็ทำการเปลี่ยนแปลงเสร็จแล้วเช่นกัน เธอเอามือออกจากร่างของนานะ

 

จากนั้นนานะก็ลุกขึ้นนั่งด้วยร่างกายใหม่ของเธอ ลิงค์รู้สึกพอใจมากกับการเปลี่ยนแปลงนี้ยกเว้นแค่ส่วนนึง มีเนื้อส่วนเกินปรากฎขึ้นที่หน้าอกของเธอสองชิ้น นี่เป็นการดูถูกความเร็วของนานะ! มันคือการดูหมิ่น!

 

นี่มันโหดร้ายเกินไปแล้ว

 

“องค์ราชินี, นี่มันจะส่งผลกับความคล่องแคล่วของเธอนะครับ” ลิงค์กระซิบ

 

“ไม่หรอกหน่า ข้าพิจารณาถึงเรื่องนี้แล้ว อันที่จริง, นี่จะลดแรงกระแทกจากภายนอกที่มากระทบกับร่างกายของนานะลงไปได้มากเลยนะแถมยังไม่ส่งผลลบกับความทนทานของเธอเลยด้วย มันแค่ส่งผลกับความเร็วของเธอเล็กน้อย แต่ว่า, เจ้าต้องยอมรับนะว่าต่อให้เธอช้าลงเล็กน้อย, มันก็คงจะไม่สงผลกับความสามารถในการต่อสู้ของเธอหรอก เพราะถึงยังไงเธอก็รวดเร็วพอแล้ว

 

ลิงค์ไม่สามารถเถียงกับประเด็นนี้ได้ เขาสวมชุดเกราะให้นานะก่อนที่จะพูด “พวกเราจะออกเดินทางหลังจากที่เฟลิน่าหายแล้ว”

 

“สามวันก็คงจะพอแล้ว ใช้เวลาช่วงนี้พักผ่อนซะเถอะ ตามหาอีโลดิมไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกนะ”