Advent of the Archmage - ตอนที่ 95: ภัยคุกคามจากหัวหน้านักเรียน

หอคอยเวทย์มนตร์ของ เบล

 

…

 

ดาร์ริส มองไปที่พื้นแล้วส่ายหัว “ไม่ใช่ครับ,  ลิงค์ เป็นนักเวทย์ฝึกหัดที่ไม่ธรรมดา, ก็แค่มัน…กระทันหันเกินไปหน่อย อาจารย์ครับ, ผมไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นปุบปับนี้ยังไงดี…มันแทบจะเหมือนกับว่านี่เป็นแผนการที่วางเอาไว้อย่างจงใจ”

 

“จงใจ? แผนการ?” สองคำนี้ได้ส่งความหวาดกลัวเข้าไปในหัวใจของ เบล ภาพต่างๆมากมายแล่นอยู่ในหัวของเขา

 

หรือว่าจะมีใครบางคนรู้ความลับของฉันแล้ว? ลิงค์ ได้รับการแนะนำจากเพื่อนเก่าของฉันดยุก อาเบล, มันไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะ…แต่สัมผัสที่หกของ ดาริส นั้นแม่นยำเสมอ ถ้าเขารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติ, ก็มีโอกาสว่าเขาจะถูก

 

หลังจากที่เงียบไปครู่นึง, เบล ก็พูดออกมา “ในเมื่อข้าตัดสินใจที่จะรับ ลิงค์ มาเป็นศิษย์ของข้า, ข้าก็มีสิทธิที่จะเข้าใจพื้นเพของเขาให้ดีกว่านี้ ช่วยค้นคว้าข้อมูลให้ข้าทีแล้วรายงานกลับมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”

 

“ครับท่านอาจารย์” ดาริส พยักหน้า “ถ้ามีปัญหาจริงๆ, ผมควรจะทำยังไงดีครับ?”

 

เบล ฟังแล้วส่ายหัว “มารายงานกับข้าก่อนที่เจ้าจะทำอะไร แล้วก็อย่าทำอะไรผลีผลามหล่ะ”

 

จากนั้น ดาริส ก็พา เบล กลับเข้าห้องของเขาแล้วกลับไปที่ชั้นแรกเพื่อไปหา ลิงค์ ในทันที

 

“ไปกันเถอะ, ฉันจะพานายไปที่ห้องใหม่ของนาย” ดาริส เย็นชากับ ลิงค์

 

“โอเคครับ” ลิงค์ พยักหน้าแล้วเดินตามหลังไปติดๆ

 

ภายใต้สายตาขี้อิจฉาของนักเวทย์ฝึกหัดคนอื่นๆ, พวกเขาทั้งสองเดินขึ้นบันไดวนไปแล้วหยุดอยู่หน้าห้องที่อยู่ใกลสุดที่ชั้นสอง

 

ดาริส ไม่ได้เปิดประตูให้ในทันที, แต่ยืนอยู่หน้าประตูแล้วจ้อง ลิงค์ แทน “ลิงค์, มีความลับมากมายในโลกนี้, แต่พวกเราไม่ควรจะรู้พวกมันทั้งหมดนะ, โดยเฉพาะความลับที่ไม่ก่อให้เกิดอันตรายกับผู้อื่น, ฉันพูดถูกไหม?”

 

ลิงค์ รู้สึกทึ่งกับการรับรู้ของ ดาริส ถึงการกระทำที่แอบแฝงของเขา แต่เขาก็ยังคงรักษาความเยือกเย็นของเขาเอาไว้

 

เขาตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสับสน “พี่ครับ, ผมไม่เข้าใจว่าพี่กำลังพูดเรื่องอะไร”

 

ดาริส หัวเราะในใจแล้วลดเสียงของเขาลง “นายรู้ดีอยู่แล้วว่าฉันกำลังพูดเรื่องอะไร ฉันรู้ว่าสมุดที่เคยใช้บันทึกยอดการสั่งซื้อวัสดุสำหรับคำภีร์เวทย์มนตร์หายไป หลังจากที่ฉันถามไปทั่ว, ฉันก็ได้รู้ว่านายเป็นคนที่มีหน้าที่รับผิดชอบในการเก็บรักษามัน แล้วฉันเองก็รู้ว่านายได้ตำแหน่งนี้มาก็เพราะเขียนคำภีร์เวทย์มนตร์ให้ เดเรค นายอาจจะมีแรงจูงใจที่ทำแบบนี้เพื่อให้ได้สิ่งที่นายต้องการก็ได้ นายต้องกำลังสืบสวนอาจารย์ของฉันอยู่แน่ๆ, แล้วฉันก็ขอเดาว่านายคงจะพบหลักฐานบางอย่างแล้วด้วยใช่ไหม?”

 

ลิงค์ มอง ดาริส, ด้วยความเลิกลั่กอย่างเห็นได้ชัดแล้วพูดไม่ออก

 

ในตอนที่ ลิงค์ พบหลักฐานในสมุด, เขากำลังเยาะเย้ยความผิดพลาดของ เบล ในการปกปิดร่องรอยของเขาอยู่เลย ความรู้สึกที่ว่องไวและแม่นยำของข้อกล่าวหาของ ดาริส เป็นสิ่งที่เขาคิดไม่ถึง

 

ลิงค์ ดูเหมือนกับถูกแช่แข็งเอาไว้ในการเวลา

 

“ได้โปรดปล่อยเรื่องนี้ไปเถอะ อาจารย์ของฉันจะไม่ตกเข้าสู่ด้านมืดหรอก, แล้วเขาก็จะไม่มีทางทำอันตรายกับผู้อื่นด้วย” ดาริส จ้อง ลิงค์ อย่างรุนแรงด้วยจิตสังหารเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขาพร้อมที่จะต่อสู้แล้วถ้า ลิงค์ ปฏิเสธ

 

เหตุผลที่แท้จริงที่ทำไม ดาริส ถึงสามารถรับรู้เจตนาของ ลิงค์ ได้แม่นยำขนาดนี้ก็เพราะความบังเอิญล้วนๆ ลิงค์ ได้รับการปฏิบัติอย่างดีเป็นพิเศษในหมู่นักเวทย์ฝึกหัดและนั่นก็ได้ดึงดูดความสนใจของเขามาพักนึงแล้ว เพราะฉะนั้น ดาริส จึงเฝ้าสังเกตุการเขาอย่างกระตือรือร้น

 

อย่างไรก็ตาม, ผลงานที่โดดเด่นของ ลิงค์ ได้เปลี่ยนความอยากรู้อยากเห็นของเขาไปเป็นความหวาดระแวง ซึ่งนี่ยิ่งมากขึ้นเป็นพิเศษหลังจากที่ ลิงค์ กลายเป็นคนที่มีหน้าที่รับผิดชอบในการสร้างคำภีร์

 

ดาริส รู้เรื่องการทดลองเวทย์มนตร์แห่งความมืดของ เบล อย่างเต็มที่ ในความเป็นจริง, เขาเป็นผู้ช่วยฝีมือดีของอาจารย์ของเขาเลยด้วยซ้ำ

 

เบล กำลังแก่ตัวลงและไม่ได้มีพละกำลังมากเหมือนแต่ก่อน ในตอนที่เขาจดจ่ออยู่กับการวิจัยของเขาอย่างเต็มที่, เขาก็มักจะพลาดในการปกปิดร่อยรอยของความเสี่ยงของเขาในเวทย์มนตร์แห่งความมืด ส่วน, ดาริส ยังหนุ่มและเป็นคนระมัดระวัง เขารู้ดีว่าสมุดนั้นมีหลักฐานของการทดลองของอาจารย์ของเขาอยู่

 

ถ้าใครก็ตามที่ให้ความสนใจในเนื้อหาของสมุดอย่างเห็นได้ชัด, ก็มีโอกาสสูงมากที่เขาจะมาที่นี่เพื่อสอบสวนอาจารย์ของเขา ดาริส รู้สึกประหลาดใจที่คนที่ได้รับภารกิจที่อันตรายเช่นนี้จะเป็นแค่เด็กหนุ่มที่มีพลังเวทย์มนตร์น้อยนิดคนนึง

 

ขณะที่ ดาริส กำลังจัดลำดับความคิดของเขา, ลิงค์ เองก็พบเรื่องราวที่สามารถจุดความสงสัยของ ดาริส ได้, อย่างไรก็ตามเขาก็ขาดหลักฐานที่เป็นรูปธรรมในการพิสูจน์มัน ก่อนหน้านั้น, มันก็คงจะถูกมองว่าเป็นแค่การคาดเดาเท่านั้น

 

ซึ่งนี่เองก็หมายความว่ามุมมองของ ดาริส นั้นยังสามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างง่ายดายด้วยสิ่งที่เขาเห็นและรู้สึก

 

ดังนั้น ลิงค์ จึงตัดสินใจที่จะยืนกรานคำพูดเดิมของเขา “พี่ ดาริส, ผมยังไม่เข้าใจอยู่ดีครับ”

 

“ฉันก็หวังให้เป็นอย่างนั้นจริงๆนะ ฉันเป็นเด็กกำพร้าและอาจารย์ เบล ก็เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็กๆและสอนเวทย์มนตร์ให้กับฉัน เขาเหมือนกับคุณพ่อสำหรับฉัน! ใครก็ตามที่พยายามจะทำร้ายอาจารย์ของฉันก็ต้องข้ามศพฉันไปก่อน!” ดาริส มั่นใจอย่างมากว่า ลิงค์ เป็นสปาย

 

ดาริส เรียกคทารูนแสงสีเขียวของเขาออกมาและแสงอันอบอุ่นก็หอบหุ้มปลายคทาของเขา เบื้องหน้าทางเดินยาวกำลังสั่นและบิดเบี้ยว; มันให้ความรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังอยู่ท่ามกลางคลื่นความร้อน นี่คือพลังของนักเวทย์เลเวล 4

 

ถ้านักเวทย์ฝึกหัดธรรมดาเป็นคนได้ประสบกับเหตุการณ์นี้, เขาคงจะตัวแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัวไปแล้ว อย่างไรก็ตาม, ลิงค์ มีประสบการณ์ในการต่อสู้มากเกินกว่าที่วิธีการนี้จะมีประสิทธิภาพ เขารู้อยู่อย่างนึงว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้การเผชิญหน้านี้พัฒนาไปถึงการต่อสู้ได้

 

มันคงจะดีที่สุดถ้าจอมเวทย์อย่าง เบล ไม่จริงจังกับศิลปะของเวทย์มนตร์แห่งความมืดแล้วปล่อยให้เรื่องซาไปเงียบๆ

 

ลิงค์ ต้องหาวิธีที่ทำให้อารมณ์ของ ดาริส เย็นลงและโน้มน้าวเขาว่าการคาดเดาของเขานั้นไม่ถูกต้อง ตราบเท่าที่ ดาริส เริ่มสงสัยในตัวเอง, เขาก็จะสามารถซื้อเวลาได้อีกนิดนึงสำหรับการโต้ตอบการเผชิญหน้าที่ไม่ได้คาดฝันนี้

 

ดังนั้น ลิงค์ จึงทำเป็นรู้สึกบอบช้ำทางจิตใจกับการแสดงพลังเวทย์มนตร์ของ ดาริส เขาทำให้มั่นใจว่าจะตัวสั่นขณะที่พูดตะกุกตะกักเล็กน้อย “พี่ ดาริส, ผมเข้าใจแล้ว ผมจะจำคำพูดของพี่เอาไว้ แล้ว, ผมก็ไม่ได้สืบสวนอะไรจริงๆนะครับ สมุดเล่มนั้นอยู่ในห้องของผมมาโดยตลอด, ถ้าพี่อยากดูผมก็สามารถส่งมันให้พี่ดูได้ทุกเมื่อ”

 

ลิงค์ แสดงท่าทีหวาดกลัวและสับสนในตอนที่กำลังพูด เขาดูเหมือนกับว่าเขาไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ

 

“นายเป็นคนฉลาดนะ” ดาริส พยักหน้า

 

ดูเหมือนว่า ลิงค์ จะฉลาดพอ เขาอาจจะกล่าวหา ลิงค์ ผิดจริงๆก็ได้ ยังไงซะ, ลิงค์ ก็อาจจะเป็นแค่นักเวทย์ที่มีพรสวรรค์คนนึงที่วางแผนเอาไว้อย่างละเอียดสำหรับอนาคตของเขา

 

“เอาสมุดมาให้ฉันตอนนี้เลย” ดาริส จะลบหลักฐานทั้งหมดทิ้ง

 

ลิงค์ รีบไปที่ห้องเก่าของเขาเพื่อเอาสมุดกลับมาในทันที

 

หลังจากที่ได้รับสมุด, ดาริส ก็พูดอย่างโหดเหี้ยม “จะไม่มีใครรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้, เข้าใจไหม?”

 

“เข้าใจครับ, ผมเข้าใจอย่างสุดซึ้งเลยครับ” ลิงค์ พยักหน้าอย่างลุกลี้ลุกลน

 

“ถ้าเป็นงั้นก็ดี ตอนนี้เชิญมีความสุขกับห้องใหม่ของนายเถอะ” ดาริส เปิดประตูแล้วส่งกุญแจห้องให้กับ ลิงค์

 

ลิงค์ รับกุญแจแล้วรีบวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว เขาดูหวาดกลัว

 

ดาริส เริ่มเชื่อแล้วว่าเขาคงจะเข้าใจผิด ลิงค์ อาจจะเป็นแค่นักเวทย์ฝึกหัดธรรมดาๆจริงๆ อย่างไรก็ตาม, ไม่มีทางที่เขาจะสามารถอยู่ในหอคอยเวทย์มนตร์นี้ต่อได้หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้

 

เขาต้องหาวิธีเอาตัวเขาออกมา

 

แล้วในตอนที่เขาออกไป… ดวงตาของ ดาริส ก็ฉายออกมาด้วยการตัดสินใจที่คมกริบ

 

“ความลับจะต้องถูกรักษาเอาไว้! อาจารย์กำลังแก่ตัวลง เรื่องที่แน่นอนต้องการการสะสางที่สะอาด” ดาริส ไม่มีทางเลือก ถ้าชื่อเสียงของอาจารย์ของเขาสียไป, ก็คงจะเป็นความล้มเหลวของเขา