Advent of the Archmage - ตอนที่ 74: กับดักเขาวงกต?

ท่ามกลางทางเดินที่คับแคบของอ่าว, กลุ่มของพวกเขารุดหน้าไปได้กว่า 20 หลาก่อนที่พวกเขาจะเจอกับการลอบโจมตีอีกครั้งนึง

 

ครั้งนี้, มีธนูดำมืดสองดอกยิงมาที่พวกเขา: ดอกแรกมาจากด้านซ้ายอีกดอกนึงมาจากด้านขวา แจ็คเกอร์ ยกโล่ของเขาขึ้นและสามารถป้อนกันธนูจากด้านซ้ายได้ ส่วนด้านขวาของ ลิงค์, ลูซี่ กำลังเหวี่ยงดาบของเธออย่างบ้าพลังและดาบก็ส่องแสงแวววับขึ้นมาในที่มืดขณะที่เธอแทงดาบของเธอไปข้างหน้า จากนั้น, ที่ปลายดาบก็มีลมกรรโชกรุนแรงออกมาแล้วมันก็ส่งธนูที่บินมาไปยังทิศทางตรงกันข้าม

 

แอนเดอร์สัน กับ ยักช่า มอง ลูซี่ อย่างตกตะลึงเมื่อได้เห็นพลังของดาบของเธอ จากนั้นเธอก็เก็บดาบของเธอเข้าฝักอย่างสงบนิ่งหลังจากที่ลูกธนูถูกพัดไปทางอื่น, โดยไม่ให้ความสนใจผู้ชายทั้งสองเลย แม่ว่าผู้ชายทั้งสองคนนี้จะเต็มไปด้วยความแปลกใจและความอยากรู้อยากเห็น, แต่พวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรกับเธอเพราะท่าทีที่เย็นชาจนน่ากลัวของเธอ อย่างไรก็ตาม, ดาบที่ไม่ธรรมดาเล่มนี้ก็ได้ทิ้งความประทับใจไว้ให้กับพวกเขาเป็นอย่างมาก

 

ลิงค์ สังเกตุเห็นว่า กิลเดิร์น กำลังจะเล็งธนูไปที่ศัตรู, เขาเลยพูดออกมา “กิลเดิร์น, อย่าฆ่าหมดเหลือเอาไว้คนนึงนะ!”

 

หลังจากที่ได้ยินคำแนะนำของ ลิงค์, กิลเดิร์น ก็ฆ่าหนึ่งในพวกโจรด้วยธนู, จากนั้นก็ผ่อนแรงแล้วยิงธนูอีกดอกอย่างระมัดระวังเพื่อที่เป้าหมายจะได้ไม่ตาย หลังจากนั้นไม่นาน, ก็มีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นสองเสียงแล้วก็มีเงาคนๆนึงตกลงมาจากหน้าผาแล้วก็ล่วงลงพื้นด้วยเสียงดังผัวะ อีกคนก็ตกลงมาเช่นกัน, แต่เขายังมีสติอยู่ เขาตะกุยตะกายอยู่กลางอากาศเพื่อพยายามจับชะง่อนหน้าผาเพื่อลดความเร็วในการตกของเขา ในตอนที่เขาตกลงมาถึงพื้น, โจรก็คร่ำครวญออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่ว่าเขายังมีชีวิตอยู่

 

“ไปสอบสวนมันกัน” ลิงค์ เดินไปหาคนที่ตกลงมา, แล้วคนที่เหลือก็ตามเขาไป

 

ขณะที่พวกเขากำลังเดินเข้าไปหาพวกโจร, ศพโจรที่ตายไปแล้วก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาเหมือนกับคนก่อนหน้านี้, แล้วปีนกลับขึ้นไปผ่านทางเดินแคบๆของอ่าวแล้วกลับเข้าไปในความมืด ครั้งนี้, ศพกลับมามีชีวิตต่อหน้าต่อตาพวกเขา, ดังนั้นพวกเขาจึงได้เห็นฉากสยองขวัญของซอมบี้อย่างชัดเจน

 

ร่างกายของ ซอมบี้ ดูผิดรูปผิดร่าง และสิ่งที่น่าสยองขวัญยิ่งกว่านั้นก็คือสีหน้าของศพที่กำลังเดินอยู่—ดวงตาที่ว่างเปล่าของมันเปิดกว้างและเลือดกับของเหลวอื่นๆในร่างกายก็ไหลออกมาจากปากของมันอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ทุกๆครั้งที่มันเคลื่อนไหวร่างกายของมันจะส่งเสียคร่อกแคร่กเนื่องจากกระดูกของมันหัก—มันช่างเป็นภาพที่ชวนสยองไปถึงกระดูกจริงๆ

 

“โอ้เทพแห่งแสง, สมาคมช่างเป็นองค์กรที่น่าสะพรึงกลัวอะไรเยี่ยงนี้!” แอนเดอร์สัน พึมพำ

 

ถ้าเขาโชคดีพอที่จะรอดจากเหตุการณ์นี้ไปได้, เขาจะไปที่โบสเพื่อรายงานสิ่งที่เขาเห็นในวันนี้ องค์กรที่ดูหมิ่นสิ่งศักดิ์สิทธิ์เยี่ยงนี้ต้องถูกกำจัดและถอนรากถอนโคนให้สิ้นซาก!

 

ซอมบี้เดินเข้าไปในความมืดจนพ้นระยะสายตาของพวกเขา, จากนั้น ลิงค์ ก็เดินไปหาโจรอีกคนนึงแล้วชี้คทาไปที่เขา คริสตัลเพิงที่ปลายคทาส่องแสงออร่าสีแดงออกมา, และภายใต้การควบคุมที่แม่นยำของ ลิงค์ เขาก็คลุมโจรที่กำลังใกล้ตายด้วยแสงสีแดง

 

แสงนั้นไม่ได้ทำอันตรายอะไรกับโจร, แต่มันก็เป็นแผนการที่ดีที่จะทำให้คนที่ไม่มีประสบการณ์ด้านเวทย์มนตร์รู้สึกเกรงกลัว ซึ่งมันก็ได้ผลจริงๆเมื่อดูจากสีหน้าที่หวาดกลัวของโจรแล้ว

 

“ตอนนี้แกมีทางเลือกอยู่สองทาง: หนึ่งคือตอบคำถามของฉัน, หรือสอง, อยู่เงียบๆแล้วให้ฉันเผาวิญญาณของแก!” ลิงค์ ขู่อย่างเย็นชาด้วยเสียงหัวเราะที่ชั่วร้าย

 

ก่อนที่เขาจะพูดจบ, โจรก็กลัวจนขาดสติไปแล้ว

 

“ผมจะตอบคำถามของท่านครับ, ได้โปรดอย่าฆ่าผมเลย!” เขาขอร้อง

 

“ดีมาก, แกเลือกได้ฉลาดแล้ว”

 

สีหน้าของ ลิงค์ อ่อนลงเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ถาม “เกิดอะไรขึ้นในอ่าว? ทำไมมันถึงมืดขนาดนี้?”

 

“เพราะว่ามีนักเวทย์ท่านนึงลงผนึกเวทย์เอาไว้รอบๆอ่าวครับ หัวหน้า, แอนดี้, บอกว่ามันจะทำให้ศัตรูของสมาคมกลัวจนหนีไป” โจรตอบคำถามด้วยน้ำเสียงที่ตื่นตระหนก

 

“ผนึกเวทย์หรอ? แล้วมันอยู่ที่ไหน?” ลิงค์ ถาม

 

“ในห้องโถงหลักที่อยู่ข้างในอ่าวประมาณ 30 หลาจากที่นี่ครับ, หากท่านเดินตามทางนี้ไปท่านก็จะได้พบมันครับ”

 

“อีกคำถามนึง, ทำไมโจรที่ตายไปแล้วถึงลุกขึ้นมาอีกครั้งได้? แล้วพวกมันกำลังไปที่ไหน” ลิงค์ ถาม

 

เขาไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ที่รังของสมาคมในตอนที่อยู่ในเกมส์ ดังนั้น ลิงค์ จึงไม่สามารถคาดเดาสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ได้, แล้วก็ไม่สามารถคิดได้ด้วยว่าจริงๆแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

 

ความมั่นใจของ ลิงค์ ในความแข็งแกร่งของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง, เพราะว่าตอนนี้เขามีคทาไม้ขีดไฟของเขาและมานาของเขาก็เกือบเต็ม ยิ่งไปกว่านั้นข้างๆเขายังมีนักรบเลเวล 4 และทหารรับจ้างมืออาชีพเลเวล 3 แถมเขายังเอาคำภีร์เวทย์มนตร์ติดตัวมาด้วยกองใหญ่ ซึ่งเขามั่นใจว่าทั้งหมดนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะช่วยเขาเผชิญหน้ากับทุกๆสิ่งที่พวกสมาคมจะโยนมาให้เขา

 

“ไม่, ผมพูดอะไรไม่ได้ครับ, ไม่อย่างนั้นเจ้านายจะลงโทษผม ได้โปรด…ได้โปรดเถอะอย่าบังคับผมเลย!” โจรตอบคำถาม

 

ลิงค์ ตกตะลึงกับการตอบสนองนี้ คิ้วของเขาขมวดเป็นปม, แล้วออร่าของคริสตัลเพลิงก็สว่างมากขึ้น

 

“แกอยากรู้ไหมว่าเวลาที่ไฟของคริสตัลเพลิงมันเผาวิญญาณของแกมันเจ็บปวดขนาดไหน?” ลิงค์ ถาม

 

“ไม่นะ, ผมบอกท่านไม่ได้ครับ…ผมบอกท่านไม่ได้จริงๆ…อ้ากกกก!” จากนั้น, บางสิ่งที่ลึกลับสุดหยั่งถึงก็เกิดขึ้นกับโจรคนนั้น น้ำเสียงของเขาค่อยๆอ่อนเปลี้ย, ม่านตาของเขาขยายจนกระทั่งในที่สุดเขาก็ตายจากไป

 

แจ็คเกอร์ ก้าวขึ้นมาแล้วตรวจสอบร่างของโจร, จากนั้นก็หันกลับมาแล้วพูดกับ ลิงค์ “นายท่านครับ, ดูเหมือนว่าเขาจะช็อกตายนะครับ”

 

ช็อกตายหรอ? ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ, ลิงค์ คิดในใจด้วยความไม่เชื่อ

 

ลิงค์ ใช้ตรวจจับออร่าเพื่อตรวจสอบศพแล้วเขาก็เห็นหมอกสีดำกำลังถอยออกมาจากกระโหลกของโจร หมอกนี้หนาแน่นกว่าและยังเคลื่อนไหวได้เร็วกว่าหมอกที่มีอยู่เต็มในชั้นบรรยากาศของอ่าว

 

“ไม่ใช่, มันไม่ได้ช็อกตาย มันคือคำสาป โจรพวกนี้ถูกสาบเอาไว้เพื่อไม่ให้เปิดเผยเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับ ซอมบี้ ไม่อย่างนั้นพวกมันจะตาย” ลิงค์ พูด

 

ทุกๆคนรู้สึกตกใจกับคำอธิบายของ ลิงค์ นี่มันคือแผนการอันชั่วร้ายที่ทำให้ใครก็ตามที่ได้ยินต้องรู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก!

 

ลิงค์ สังเกตุเห็นว่าทุกๆคนที่อยู่รอบตัวเขาตัวแข็งทื่อ, ดังนั้นเขาจึงพูดเสริม “ไม่ต้องห่วง, คำสาบนี้มันเกี่ยวพันกับกระบวนการที่ซับซ้อน มันจะต้องให้คนสาบานว่าจะให้คำสาปผูกมัดพวกเขา, เพราะฉะนั้นพวกเราก็มั่นใจได้เลยว่าพวกเราจะไม่พบว่าตัวเองถูกสาปโดยไม่รู้ตัวแน่”

 

นี่เป็นความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับเวทย์มนตร์ เนื่องจาก ลิงค์ อ่านหนังสือเรียนมามากมาย, ดังนั้นเขาจึงสามารถมองอุบายที่เกี่ยวข้องกับเวทย์มนตร์คำสาปนี้ได้อย่างง่ายดาย

 

ทุกๆคนสบายใจขึ้นมาในทันทีหลังจากที่ได้ฟังคำอธิบายของ ลิงค์

 

“ท่าน ลิงค์, ตอนนี้พวกเราควรจะทำยังไงดีครับ?” หัวหน้าทหาร ยักช่า ถาม

 

ในบรรดาทุกๆคน, เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์น้อยที่สุดและใจเสาะมากที่สุด เขาคิดว่าสิ่งที่ฉลาดที่สุดที่พวกเขาควรจะทำในตอนนี้ก็คือการถอยและหนีจากสถานที่ที่น่ากลัวนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

 

ก่อนที่ ลิงค์ จะได้ตอบคำถาม, ศพโจรที่ตายไปแล้วก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง ลิงค์ ก้าวถอยมาข้างหลังและรอจนกระทั่งศพยืนขึ้นและเดินห่างไปประมาณสิบฟุต จากนั้นเขาก็โบกมือของเขาแล้วพูด “ตามมันไป พวกเราจะไปดูว่าพวกมันไปที่ไหนแล้วจะได้ตรวจสอบด้วยว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้มันคืออะไรกันแน่”

 

ตอนนี้, ทุกๆคนที่อยู่รอบตัว ลิงค์ รู้สึกกลัวขึ้นสมอง แม้แต่อัศวินที่น่าภาคภูมิใจอย่าง แอนเดอร์สัน ก็ยังมีเหงื่อไหลออกมาด้วยความกลัว แต่ถึงกระนั้น, พวกเขาทุกคนก็ยังเดินตามหลัง ลิงค์ ไป

 

และแล้ว, ซอมบี้ ก็เดินโซเซลงไปในเส้นทางที่คับแคบอันแสนคดเคี้ยวในความมืดมิดของอ่าว ขณะที่นักเวทย์หนุ่มตามหลังไปด้วยจิตใจที่แน่วแน่เหมือนดั่งหินผา กลุ่มคนที่เหลือที่อยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกก็เดินตามหลังเขาไปติดๆ

 

ดูเหมือนว่าโจรคนนั้นจะไม่ได้โกหกเรื่องอ่าว หลังจากที่ตามซอมบี้ไปได้ประมาณ 60 ฟุต, ก็มีมุมมุมนึงปรากฏขึ้นเหมือนกับที่เขาบอกเอาไว้ มีการลอบโจมตีเกิดขึ้นอีกครั้ง, แต่คนในกลุ่มก็อยู่ในสภาพตื่นตัวอย่างมาก คนที่ซุ่มโจมตีมีแค่โจรเลเวล 2 เพียงสองคนเท่านั้น, และด้วยเหตุนั้นพวกเขาจึงถูกฆ่าอย่างง่ายดายก่อนที่พวกเขาจะได้เคลื่อนไหวเสียอีก ในช่วงระยะเวลาสั้นๆหลังจากที่ถูกฆ่า, พวกโจรก็ยืนขึ้นอีกครั้งแล้วมุ่งหน้าเข้าไปในอ่าวที่อยู่ไม่ไกลจากจุดที่พวกเขาตกลงมา

 

มีคบไฟแขวนอยู่ข้างๆทางเข้าอ่าวและเปลวไฟที่วูบวาปของมันก็ทำให้เกิดเงายาวๆที่กำลังสั่นไหวที่ดูเหมือนกับผีบนกำแพง

 

ไม่นานนัก, พวกเขาก็เกือบจะคลาดสายตาจากซอมบี้ทั้งสามตัวขณะที่พวกเขาถูกความมืดมิดของถ้ำกลืนกินเข้าไป

 

“แสงสว่าง!”

 

ด้วยคลื่นของคทาของเขา, ลิงค์ ร่ายเวทย์แล้วโยนแสงเข้าไปในความมืด ลูกแก้วแสงที่สดใสและมั่นคงปรากฏขึ้นที่ปลายคทา ไม่เพียงแค่มันจะสว่างขึ้นในความมืดเท่านั้น, แต่มันยังช่วยยกระดับจิตวิญญาณของคนทั้งกลุ่มด้วย

 

“ตามพวกมันไป” ลิงค์ สั่งกลุ่มนักรบที่อยู่ข้างหลังเขา จากนั้นเขาก็หันไปหา แจ็คเกอร์ ที่กำลังเดินไปข้างหน้าพร้อมกับยกโล่ของเขาขึ้นมา

 

“แจ็คเกอร์, ระวังตัวให้ดีแล้วก็ตื่นตัวเอาไว้ตลอดนะ”

 

“ครับนายท่าน” แจ็คเกอร์ ขานรับ เขากำโล่ของเขาแน่นและยกมันสูงขึ้น เขารู้สึกว่าความกล้าหาญของเขาเพิ่มขึ้นขณะที่ออร่าแผ่ไปทั่วร่างกายของเขา

 

และแล้ว, กลุ่มพวกเขาก็เดินลึกเข้าไปในถ้ำอย่างลับๆล่อๆเป็นแถวตรงตามลำดับ

 

เห็นได้ชัดว่าถ้ำแห่งนี้เคยเป็นที่อยู่อาศัยมาก่อน, เพราะผนังของมันถูกขัดและแห้ง แล้วยังมีคบเพลิงติดอยู่ตามทาง แถมพวกเขายังเดินผ่านห้องบางห้องที่มีโต้ะเก้าอี้วางอยู่ข้างในด้วย จากการที่ได้เห็นแก้วและอาหารถูกทิ้งไว้บนโต้ะในห้องพวกนี้, มันก็เห็นได้ชัดว่าเคยมีพวกโจรพักผ่อนอยู่ในห้องเหล่านี้เมื่อไม่นานมานี้

 

แต่ถึงอย่างนั้น, ลิงค์ กับพรรคพวกก็ยังไม่เจอใครเลยตั้งแต่เข้ามาในถ้ำ, ยกเว้นซอมบี้ที่อยู่เบื้องหน้าพวกเขาที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกหนาทึบสีดำขณะที่พวกมันเดินโซเซเข้าไปในถ้าที่มืดมิด

 

พวกเขาเดินไปตามทางเดินที่คดเคี้ยวประมาณ 100 ฟุต ในตอนที่พวกเขามาถึงห้องโถงทรงกลมขนาดใหญ่ที่มีแสงสลัวๆ มีผนึกเวทย์มนตร์ที่ห่อหุ้มด้วยออร่าสีม่วงอยู่บนพื้นกลางห้องโถง!

 

ลิงค์ ตรวจสอบอักขระบนผนึกเวทย์, แต่เขาก็พบว่าเขาไม่รู้จักอักขระเวทย์มนตร์นี้เลย แล้วเขาก็สังเกตุเห็นหมอกหนาทึบที่ดูเหมือนว่าจะแผ่ออกมาจากผนึกซึ่งนี่ทำให้เขาคิดถึงสิ่งที่โจรบอกเขามาก่อนหน้านี้—ผนึกเวทย์นี่ต้องเป็นแหล่งคำสาปแน่ๆ

 

เขาจดจำอักขระเวทย์มนตร์บนผนึก, จากนั้นก็โบกคทาแล้วพูด “ทุกคนถอยกลับเข้าไปที่ทางเข้าซะ, ฉันจะทำลายผนึกนี้!”

 

การถอดผนึกเวทย์นั้นมีขั้นตอนง่ายๆ— ทั้งหมดที่ต้องทำก็คือทำลายอักขระเวทย์มนตร์ที่อยู่บนมัน แต่ปัญหาเพียงอย่างเดียวก็คือในตอนที่อักขระถูกทำลาย, การผสานของผนึกก็จะยุ่งเหยิงไปด้วย, และพลังงานที่มันเก็บเอาไว้ก็จะเกิดความไม่สมดุล จากนั้นก็จะเกิดระเบิดขึ้น—ซึ่งนี่เป็นเหตุผลที่ทำไม ลิงค์ ถึงสั่งให้ทุกๆคนถอยออกจากห้องโถง

 

แล้ว ลิงค์ ก็ตามคนอื่นๆกลับเข้าไปในทางเดินถ้ำ, แล้วพวกเขาก็ถอยกลับไปให้ไกลที่สุดเท่าที่พวกเขาจะทำได้ จากนั้น ลิงค์ ก็ปล่อยลูกแก้วสามลูกตรงไปที่ผนึกเวทย์มนตร์โดยควบคุมเส้นทางของมันอย่างแม่นยำและระมัดระวัง

 

ปัง! ปัง! ปัง! เสียงระเบิดดังไปทั่วถ้ำ ไม่นานหลังจากนั้นก็มีเสียงตู้มดังตามมาอีกครั้งนึงและจากนั้นหมอกสีดำก็ทะลักออกมาจากห้องโถงเหมือนกับกระแสน้ำที่รุนแรง

 

แม้ว่าหมอกสีดำจะไม่ใช่เวทย์มนตร์, แต่ว่ามันก็ยังคงเป็นพลังที่อันตรายที่สามารถทำให้ร่างกายได้รับความเสียหายหนักได้

 

แต่ ลิงค์ เตรียมตัวสำหรับเรื่องนี้เอาไว้แล้ว หลังจากที่ลูกแก้วระเบิด, เขาก็ใช้คำภีร์เวทย์มนตร์ของเขาใส่พวกเขาในทันที ซึ่งนั่นก็คือคำภีร์เวทย์มนตร์เลเวล 1, บาเรียป้องกัน

 

มีแสงสีขาวระเบิดออกมาและเวทย์มนตร์ในคำภีร์ก็ถูกปล่อยออกมาทีละใบ ซึ่งโดยรวมแล้ว, พวกเขาใช้คำภีร์ไปหกใบจากการป้องกันหมอกสีดำ ขณะที่เวทย์มนตร์ถูกร่าย, หมอกสีดำก็ซัดผ่านพวกเขา, แล้วปะทะกับเวทย์มนตร์ มันปกป้องพวกเขาและการปะทะกันก็ทำให้ออร่าสีขาวจากบาเรียป้องกันสว่างยิ่งขึ้น หลังจากที่ผ่านไปสามวินาที, หมอกสีดำก็หายไปในที่สุด

 

มีบางอย่างที่แปลกประหลาดเกิดขึ้นหลังจากที่หมอกสีดำหายไป แม้ว่าถ้ำจะยังคงมืดเหมือนตอนแรก, แต่บรรยากาศที่มืดมิดหายไปแล้ว, และเสียงรบกวนแปลกๆที่พวกเขาได้ยินในหัวของพวกเขาก็หายไปด้วย

 

มันเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าคำสาปได้ถูกลบล้างแล้ว

 

ทุกคนถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ในที่สุด, ก็ได้พักผ่อนสักที พวกเขาแทบจะถึงขีดจำกัดแล้วจากบรรยาที่น่าอึดอัดในถ้ำและฝันร้ายที่เกิดขึ้นในจิตใจของพวกเขา

 

“นายท่าน, ตอนนี้พวกเราควรจะทำอะไรดีครับ?” แจ็คเกอร์ ถาม

 

ลิงค์ พิจารณาอยู่ครู่นึงแล้วพูดออกมา “คำสาปถูกลบล้างไปแล้ว ตอนนี้พวกเราควรออกจากถ้ำนี้ก่อนนะ, จากนั้นค่อยพาพวกทหารมาด้วยแล้วกลับมาตรวจสอบถ้ำนี้ทีหลัง”

 

ลิงค์ มั่นใจว่ามันเป็นการกระทำที่ปลอดภัยที่สุดในการที่จะถอยกลับไปก่อนในตอนนี้แล้วกลับมาสู้ด้วยคนที่มากขึ้นในภายหลัง มีทหารมากกว่าหนึ่งร้อยคนในเมืองริเวอร์โควฟและด้วยความที่คำสาปถูกลบล้างไปแล้วก็ไม่มีอะไรที่จะหยุดพวกเขาจากการทำลายรังของสมาคมได้อีก

 

ทุกๆคนเห็นด้วย, จากนั้นพวกเขาก็เดินย้อนไปตามทางเดินถ้ำที่คดเคี้ยวเพื่อกลับไปที่ปากถ้ำ

 

แต่แล้วก็มีบางอย่างเกิดขึ้นจนทำให้พวกเขาต้องหยุดฝีเท้าของพวกเขา

 

“ปากถ้ำหายไปไหนแล้ว? ผมมั่นใจว่าปากทางเข้าทำอยู่ตรงนี้นะ!” แจ็คเกอร์ ตะโกนด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครืออย่างเห็นได้ชัด คนอื่นๆเกือบทุกคนก็ขนลุกขึ้นมาเช่นกันในตอนที่พวกเขารู้เรื่องที่เกิดขึ้น

 

ทางเดินไม่มีทางแยกเลย, ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะเดินผิดทาง พวกเขาเดินย้อนทางกลับไปที่ปากถ้ำอย่างแม่นยำ แต่แทนที่จะเป็นปากถ้ำ, พวกเขากลับเจอทางเดินที่ไม่มีที่สิ้นสุดที่ยืดออกไปในความมืดแทน

 

มีรอยย่นเล็กน้อยระหว่างคิ้วของ ลิงค์ จากนั้นเขาก็ปล่อยลูกแก้วไปที่กำแพงถ้ำที่อยู่ข้างหน้า ลูกแก้วระเบิดทำให้หินที่กำแพงถ้ำแตกละเอียด ซึ่งนี่ได้พิสูจน์แล้วว่าภาพที่อยู่เบื้องหน้าของพวกเขาไม่ใช่ภาพลวงตา

 

ถ้ำกลายเป็นเขาวงกตได้ยังไงกัน? มันเป็นสิ่งที่ ลิงค์ ไม่เคยเผชิญมาก่อนในเกมส์, ดังนั้นเขาจึงสับสนเหมือนคนอื่นๆกับเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดนี้

 

“อย่าตื่นตระหนก, ลองเดินไปต่อดูเถอะ!” ลิงค์ พูดขณะที่สะกัดกั้นความหวาดกลัวและความตื่นตระหนกให้น้อยที่สุด เขารู้ว่าเขาเป็นกุญแจของกลุ่มนี้ที่เป็นศูนย์รวมทุกคนเอาไว้ด้วยกัน, ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องสำคัญที่เขาจะต้องรักษาความเยือกเย็นและทำหัวให้โล่งเข้าไว้