Advent of the Archmage - ตอนที่ 66: ดาร์กเอลฟ์?
ฉึก! ฉึก! ฉึก! กิลเดิร์น ยิงธนู 3 ดอกตามลำดับอย่างรวดเร็ว ลูกศรเหล็กถูกยิงผ่านอากาศไป ดอกแรกพุ่งไปที่หัวใจของ แอนดี้ ดอกต่อไปพุ่งไปที่ตาและดอกสุดท้ายพุ่งไปที่ท้อง และลูกศรทั้งหมดได้แทงโดนเป้าหมาย
เกราะหนังของ แอนดี้ อาจมีคุณสมบัติป้องกันเวทมนต์ก็จริง แต่ว่าเมื่อเจอกับลูกธนูที่ทำด้วยเหล็กที่ยิงจากธนูใหม่อันแข็งแกร่ง มันก็ไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์!
ลูกธนูทั้งสามพุ่งทะลุผ่านตัว แอนดี้ เขาตายก่อนที่เขาจะมีเวลาได้ร่ำร้องเสียอีก
จากนั้นแจ้งเตือนก็เด้งขึ้นมาในอินเตอเฟส แต่ว่า ลิงค์ ไม่ได้สนใจที่จะตรวจดูเนื้อหา เขาสนใจแค่แต้มโอมนิเท่านั้น หลังจากที่เขาตรวจสอบว่าตอนนี้เขามี 40 แต้มโอมนิแล้ว เขาก็ใช้20แต้มโอมนิในการเพิ่มค่ามานาสูงสุดอย่างไม่รอช้า
ตอนนี้มานาสูงสุดของเขาเพิ่มเป็น148แต้ม และมานาของเขาก็มี 21 แต้ม ซึ่งมากพอที่จะใช้นกหวีดได้แล้ว
จากการที่ แอนดี้ ตาย ลิงค์ ได้ทุ่มความสนใจทั้งหมดไปที่นักเวทย์ผ้าคลุมดำที่อยู่ห่างออกไป 200 ฟุต
คทาคริสตัลเพลิงที่มือของเขาส่องแสง และในเวลา 0.2 วินาทีต่อมา นกหวีดก็ได้พุ่งผ่านอากาศ พุ่งไปอย่างรวดเร็วไปหานักเวทย์ผ้าคลุมดำ
นักเวทย์เพิ่งจัดการกับการโจมตีของลูกแก้วไปก่อนหน้านี้ เขาคงไม่คิดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงเกิดขึ้นในเวลาไม่กี่วินาที เขาสับสน แต่ว่าการตอบสนองของเขาก็ยังคงรวดเร็ว ด้วยฝีเท้าที่รวดเร็วดั่งสายฟ้า เขาหันไปหลบที่ด้านหลังของต้นไม้
เขาไม่สามารถหลบนกหวีดของ ลิงค์ ที่หลังต้นไม้ได้ แต่ว่าอย่างน้อยมันก็ป้องกันเขาจากลูกธนูได้ ดังนั้นเขาจึงสามารถเพ่งสมาธิไปกับการร่ายเวทย์ได้โดยไม่ต้องกลัวลูกธนู
หลังจากที่เขาหลบหลังต้นไม้ เขาก็ได้ยินเสียงของนกหวีดที่กำลังพุ่งมาทางเขา ในตอนที่มันพุ่งทะลุบาเรียป้องกันของเขา เขาก็ยกคทาขึ้นมาข้างหน้าแล้วร่ายเวย์
“โล่เยือกแข็ง!”
ทันใดนั้นโล่สามเหลี่ยมที่มีขนาด 10 ตารางฟุตก็ปรากฏขึ้นมาข้างหน้าเขา โล่นี้ไม่เหมือนกับโล่น้ำแข็งที่ใช้ในแกลดสโตน—มันมีพื้นผิวที่ใหญ่กว่า และทนทานกว่าและความเร็วในการร่ายก็เร็วกว่ามากด้วย มันถูกสร้างเสร็จในเวลาเพียง 0.3 วินาทีเท่านั้น
นี่คือเวทย์โล่น้ำแข็งที่ถูกปรับปรุงด้วยเวทย์ระดับสุดยอด
เคร้ง! ทันทีที่โล่เยือกแข็งก่อรูปเสร็จ ก็มีแรงกระแทกที่ทิ้งรอยสีขาวไว้ข้างบนมัน และรอยสีขาวนั่นก็แตกออกและกระจายไปทั่วโล่ราวกับใยแมงมุม ดูเหมือนว่าโล่กำลังจะพังทลายลง
แต่ว่ายังมีนกหวีดที่พุ่งมาหานักเวทย์อีกลูกจากด้านหลัง!
หนามแห่งความตายที่หมุนอย่างรวดเร็วได้อ้อมผ่านป่าเพื่อมาถึงด้านหลังของนักเวทย์ และพุ่งตรงเข้าไปหาหัวใจของเขา!
นักเวทย์ผ้าคลุมดำได้พบเจอกับความหวาดกลัวในชีวิตของเขา เขาคิดไม่ถึงว่าการร่ายเวทย์ของนักเวทย์หนุ่มจะรวดเร็วและดุดันดั่งพายุเฮอริเคนเยี่ยงนี้ ในตอนนี้เขารู้สึกได้ว่าเขารับรู้ถึงพลังที่แท้จริงของ ลิงค์ แล้ว และเขาก็ไม่อาจปฏิเสธความกดดันที่กำลังเกิดขึ้นกับเขาได้
ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะสามารถจัดการกับ โฮล์มส์ ได้ด้วยเวทย์ระดับต่ำอย่างเขวี้ยง โฮล์มส์ คงจะดูถูกนักเวทย์หนุ่มคนนี้อย่างแน่นอน และนั่นก็คือสิ่งที่เขาต้องชดใช้!
ความพ่ายแพ้ของ โฮล์มส์ แสดงให้เห็นถึงความจริงที่ความสามารถในการต่อสู้ของนักเวทย์กับความรู้ในเวทมนตร์นั้นเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน รากฐานพลังของนักเวทย์นั้นมาจากความรู้ของพวกเขาในข้อเท็จจริงและทฏษฎีเวทมนตร์ แต่ว่าในเวลาเดียวกัน พวกที่ยึดในกฏกับทฤษฎีก็ไม่ได้หมายความว่าจะเก่งในการต่อสู้เสมอไป และมันก็ไม่สามารถแทนที่กับประสบการณ์ได้!
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือนักเวทย์ส่วนใหญ่เป็นนักวิชาการและรองลงมาก็เป็นนักรบที่เชี่ยวชาญการต่อสู้
เมื่อนักเวทย์ทั้งสองต่อสู้กัน สิ่งที่ใช้วัดผลจริงๆก็คือระยะและความเร็วในการร่ายมนตร์ที่พวกเขาสามารถทำได้ ซึ่งทั้งหมดนั้น—มันไม่ได้สนว่าเลเวลของเวทย์มนตร์หรือความแข็งแกร่งของมานานั้นมีมากขนาดไหน—มันเป็นเพียงแค่ตัวเลขที่ดูดีบนกระดาษแต่ในความเป็นจริง มันไม่มีความหมายอะไรเลยในสนามรบ
แม้ว่าคุณจะรู้จักเวทมนตร์ระดับสูงหรือว่าสามารถใช้เวทมนตร์ที่แข็งแกร่งกว่าคู่ต่อสู้ได้ แต่ถ้าเกิดว่าคุณใช้มันช้าเกินไป ทั้งหมดที่ทำมาก็ล้วนแต่จะศูนย์เปล่า!
และนั่นก็คือเหตุผลที่เหล่านักเวทย์ที่ต้องการจะแข็งแกร่งในการต่อสู้ถึงพยายามอย่างมากเพื่อพัฒนาเวทย์มนตร์ขั้นสูงสุด โดยเฉพาะการพัฒนาที่เพิ่มความเร็วและระยะในการร่ายเวทย์ของพวกเขา
แต่มันได้ถูกพิสูจน์แล้วในตอนนี้ว่า นักเวทย์ผ้าคลุมดำไม่ได้พัฒนาทักษะนี้มากเท่าที่เขาต้องการ หรืออย่างน้อยมันก็ไม่มากพอที่จะต่อกรกับระยะและความเร็วในการร่ายเวทย์ของ ลิงค์
ความจริงแล้วนักเวทย์เลเวล 4 โดนกดดันและไล่ตอนให้เข้าสู้สถานะป้องกันด้วยนกหวีดของ ลิงค์
ในตอนที่นกหวีดพุ่งมาหาเขา เขาไม่มีเวลาที่จะร่ายเวทย์โจมตี สิ่งที่เขาทำได้ทั้งหมดคือร่ายเวทย์ป้องกัน
พรึ่บ!ในทันใดนั้น โล่ฟองอากาศโปร่งแสงคล้ายกับคริสตัลก็ปรากฏขึ้นรอบๆตัวของนักเวทย์
เวทย์ป้องกันกายภาพ:โล่รอบทิศทาง
เวทย์เลเวล1
ผล:สร้างสนามพลังที่จะผลักทุกอย่างที่พยายามจะทะลุผ่านโล่ ยิ่งความเร็วของวัตถุที่เจาะทะลุมีมากเท่าไหร่ พลังการผลักก็จะมากขึ้นเท่านั้น
นกหวีดของ ลิงค์ ปะทะกับโล่ทันทีที่มันปรากฏขึ้นและช้าลงอย่างเห็นได้ชัดในตอนที่มันเข้าสู่สนามพลัง ในเสี้ยววินาทีต่อมา ตอนที่มันอยู่ห่างจากนักเวทย์เพียงแค่ฟุตเดียว ความเร็ว 600 ฟุตต่อวินาทีนั้นก็ช้าลงจนเกือบจะหยุดอยู่กับที่
ในที่สุด มันก็หยุดในระยะประมาณ 4 นิ้วก่อนถึงตัวของนักเวทย์ เขาสามารถเห็นพื้นผิวของหนามเหล็กที่กำลังหมุนอยู่ได้ ว่ามีรูนจำนวนมากส่องแสงสีแดงอย่างต่อเนื่อง และดูไม่เสถียรอย่างมาก
จากการสังเกต นักเวทย์ผ้าคลุมดำรู้ว่ามันซับซ้อนและเวทย์ระดับสูงนี้จะโจมตีใน 2 ระดับ ระดับแรกคือการกระแทกทางกายภาพและต่อมาจะเป็นการระเบิด!
“บ้าเอ้ย!” นักเวทย์สบถออกมา เขารู้ว่าแรงระเบิดนั้นจะถูกปล่อยและไม่เพียงแต่ต้องจัดการกับไฟเท่านั้นแต่เขาจะต้องพบกับเศษเหล็กจำนวนมากที่จะกระจายออกในทุกทิศทางจากการระเบิด เขารู้ว่าโล่ของเขานั้นไม่เพียงพอต่อการป้องกันเศษเหล็กอย่างแน่นอน
จากนั้นนักเวทย์ผ้าคลุมดำก็ได้แสดงพลังที่แท้จริงของนักเวทย์เลเวล 4 — ด้วยเวลาเพียงน้อยนิด เขาได้ร่ายเวทย์เลเวล 0 โล่ป้องกันพื้นฐานใส่ตัวเขาอย่างรวดเร็ว มันเป็นแค่เวทย์เลเวล 0 ดังนั้นเขาจึงร่ายมันได้เร็วมาก ความจริงแล้วเขาไม่ได้ร่ายมันแค่ครั้งเดียว แต่ในเวลาอันสั้นเขาได้ร่ายมันใส่ตัวเองถึง 5 ครั้ง ในตอนก่อนที่นกหวีดจะระเบิด
ปัง! เศษเหล็กกระจายไปทั่วทิศทาง พวกมันส่วนใหญ่ถูกโล่ปัดออก แต่บางส่วนก็เจาะทะลุโล่มาได้และโดนตัวนักเวทย์ เปลวเพลิงกระจายจากการระเบิดในทุกทิศทางเช่นกัน แต่ว่านักเวทย์มีโล่และผ้าคลุมของเขาป้องกันอยู่ ไม่มีเปลวเพลิงไปถึงร่างกายของนักเวทย์แม้แต่นิดเดียว
เสียงร้องแห่งความเจ็บปวดดังออกมาจากปากของนักเวทย์อย่างไม่สามารถหยุดได้ เขาจะต้องตัดสินใจอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นแหวนที่มือขวาของเขาก็เปล่งแสงและร่างกายของนักเวทย์ก็ถูกห่อหุ้มไปด้วยแสงสีขาว 0.1 วินาทีต่อมา นักเวทย์ก็ได้หายไปในอากาศและโผล่ขึ้นมาอีกครั้งในระยะที่ห่างออกไป 100 หลา!
เขาได้ใช้เวทย์เทเลพอร์ทระยะสั้น-เบิร์ส!
ปัง! นกหวีดอีกลูกระเบิดในที่ๆเขาอยู่เมื่อตะกี้ ถ้าเกิดว่าเขาหนีช้าไปกว่านี้แค่วินาทีเดียว เขาก็น่าจะกลายเป็นศพไปแล้วในตอนนี้
หลังจากที่เขาอยู่ห่างออกไป 300 ฟุต คทาของนักเวทย์ผ้าคลุมดำก็ส่องแสงอีกครั้ง และใน 1.8 วินาทีต่อมา สัตว์ที่มีพลังเวทมนตร์มหาศาลก็เริ่มก่อตัวขึ้น-เหยี่ยวขี้เถ้า
เหยี่ยวขี้เถ้า
เวทย์เลเวล3
ผล:เหยี่ยวตัวขนาดมหึมาที่จะเคลื่อนย้ายผู้ร่ายด้วยความเร็วดั่งหงส์ป่า
ควันสีเทาพวยพุ่งออกมาจากอัญมณีสีฟ้าที่ปลายคทามิธริลของนักเวทย์ผ้าคลุมดำ จากนั้นควันก็ผสานรวมเข้ากับฝุ่น หญ้า กิ่งไม้ และแสงอื่นๆเกิดขึ้นเป็นเหยี่ยวขนาดยักษ์ จากนั้นนักเวทย์ผ้าคลุมดำก็ขึ้นไปขี่หลังของมัน เหยี่ยวยักษ์ได้กระพือปีกและบินขึ้นไปบนท้องฟ้า
เพื่อหลบจากนกหวีดของ ลิงค์ เหยี่ยวได้บินเปลี่ยนเส้นทางเป็นระยะๆ ขึ้นบนลงล่าง ซิกแซกซ้ายขวา พอมันบินไปไกลกว่า 1000 ฟุตเพียงเท่านั้น หรือหมายถึงพอพวกเขาปลอดภัยจากระยะการโจมตีของ ลิงค์ มันก็เร่งความเร็วและรีบพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
นักเวทย์ผ้าคลุมดำหนีไปแล้ว!
ไม่มีทางที่จะตามนักเวทย์ไปได้ในตอนนี้ ดังนั้นทั้งหมดที่ ลิงค์ ทำได้คือจ้องไปที่นักเวทย์ที่บินหนีไปด้วยนกยักษ์
ในตอนที่นักเวทย์ผ้าคลุมดำหนีไป คริสตัลโกเล็มก็ยอมแพ้และหยุดการโจมตีในทันที มันไม่ได้พังทลายลงแต่มันกลับยืนนิ่งๆไม่ขยับแทน
แจ็คเกอร์ ถอยจากเจ้ายักษ์ในทันทีและถอนหายใจเฮือกใหญ่ เหงื่อไหลท่วมหน้าผากของเขาเหมือนกับว่าเขาไปยืนตากฝนมา สวรรค์รู้ดีว่าการต่อสู้นี้เป็นยังไงสำหรับ แจ็คเกอร์ และเขาอยู่ในสภาพใกล้ตายมากแค่ไหน
ยังไงก็ตาม มันไม่ได้แย่ไปทั้งหมด เขารู้สึกว่าการต่อสู้ที่รุนแรงทำให้เขาได้ปลดปล่อยความสามารถของตัวเองจากความคิดของเขาเองที่คอยรั้งเขาเอาไว้ ตอนนี้เขามีความมั่นใจเพิ่มขึ้นเล็กน้อยที่ว่าเขาจะสามารถขึ้นสู่เลเวล 4 ได้
ลิงค์ ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นกัน เขาจ้องไปที่ร่างของนักเวทย์ที่ค่อยๆหายลับฟ้าไป
“พวกเราถูกดาร์กเอลฟ์หลอกแล้ว!” ลิงค์ พูดพลางหัวเราะอย่างขมขื่น
ในตอนที่เปลือกเหล็กของนกหวีดของ ลิงค์ เจาะทะลุร่างกายนักเวทย์หลังจากที่มันระเบิด ลิงค์ สังเกตุเห็นว่าเลือดที่กระเด็นออกมานั้นเป็นสีน้ำเงินเข้มปนกับสีม่วง—ซึ่งนั่นเป็นลักษณะของเลือดของดาร์กเอลฟ์
มันน่าสงสัยเล็กน้อยที่เหตุการณ์ที่สถาบันเวทมนตร์อีสโควฟเกิดขึ้นครึ่งปีหลังจากโศกนาฏกรรมพระจันทร์สีเลือด ซึ่งนั่นเป็นตอนที่พวกดาร์กเอลฟ์ลอบเข้ามาเพื่อก่อเรื่องชั่วรร้าย
สุดท้าย ลิงค์ ก็ได้กลับเข้าสู่หน้าอินเตอเฟสและเช็คแจ้งเตือนล่าสุด เขารู้สึกกระวนกระวายใจในทันทีที่เห็นเนื้อหาของภารกิจอันใหม่ที่เปิดขึ้นมา
ภารกิจเปิดใช้งาน:สืบหาเบาะแส
รายละเอียดภารกิจ:สืบหาสมาชิกสาขาของสมาคมและรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับนักเวทย์ดาร์กเอลฟ์เพิ่มเติม
รางวัลตอบแทน:20แต้มโอมนิ
นักเวทย์ดาร์กเอลฟ์ต้องการอะไรกันแน่นะ? ลิงค์ รู้สึกหวาดหวั่นอย่างมากเพราะว่าจากที่เขาเรียนรู้มาจากธรรมชาติของเกมและเหตุการณ์เมื่อเร็วๆนี้ เขารู้ว่านักเวทย์ดาร์กเอลฟ์ไม่ได้มาเล่นๆแน่
ช่างมันเถอะ ฉันเหนื่อยเกินไปที่จะคิดอะไรในตอนนี้ ฉันจะรอนายพลแอนเดอร์สันมาแล้วพวกเราค่อยตัดสินใจว่าจะทำอะไรต่อไปดี