Advent of the Archmage - ตอนที่ 50: ผู้ติดตามกลุ่มแรก
โอกาสหรอครับ?
แจ็คเกอร์ หัวใจเต้นรัว เขารู้สึกกังวลเกี่ยวกับโอกาสที่ ลิงค์ จะให้เขา แต่เขารู้ว่า ลิงค์ นั้นทรงพลังแค่ไหน—นักเวทย์อัจฉริยะที่จัดการกลุ่มภารดรแห่งความมืดที่ติดอาวุธทั้งหมดด้วยเวทย์เลเวล 0 เพียงอย่างเดียว คนแบบนั้นจะให้โอกาสธรรมดาๆอย่างงั้นหรอ?
แน่นอนว่าไม่อยู่แล้ว!
เขาเอามือกุมหัวใจที่เต้นแรงของเขาและเฝ้ารออย่างเงียบๆ
ด้านหลังเขา ลูซี่ กับ กิลเดิร์น ไม่ได้แบ่งปันอารมณ์พวกนั้น พวกเขาทั้งสองคนไม่ได้ตื่นเต้นแบบที่ แจ็คเกอร์ เป็น แต่ว่าพวกเขารู้สึกได้ถึงความเอาจริงเอาจังของ แจ็คเกอร์ พวกเขาจึงเลือกที่จะอยู่อย่างเงียบๆ
ขณะนี้ ลิงค์ ซื้อเวทมนตร์เสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็หยิบคทานิวมูนขึ้นมาและมานาก็เริ่มไหลเข้าสู่คทา
สำหรับเวทมนตร์ลับเลเวล 3 กระบวนการร่ายเวทย์จะแตกต่างจากปกติ เมื่อมานาไหลเข้าสู่คทา มันจะเริ่มจัดรูปร่างในรูปแบบที่ซับซ้อนและคทาจะเรืองแสงด้วยรูนออร่าสีเขียว
รูนออร่านั้นเป็นโครงสร้างเวทมนตร์ที่พิเศษมากๆ ลิงค์ เคยเห็นมันในหนังสือเวทมนตร์และได้อ่านเกี่ยวกับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับมัน โดยอ้างอิงจากในหนังสือ รูนออร่านั้นเป็นส่วนประกอบสำคัญของเวทย์ระดับสูง แต่ละออร่าประกอบไปด้วยโครงสร้างเวทมนตร์อิสระ และเมื่อออร่าหลายประเภทมาผสมกัน จะเกิดเป็นเวทมนตร์ที่ซับซ้อนและทรงพลัง
ในแบบที่ ลิงค์ เข้าใจคือ โครงสร้างของเวทมนตร์นั้นเป็นแบบแยกส่วน ซึ่งออร่าแต่ละอันแสดงถึงส่วนนั้นๆ เมื่อส่วนที่แตกต่างกันถูกนำมาผสมกัน จะเกิดเป็นเวทมนตร์มากมายไม่มีที่สิ้นสุด
วิธีการแบบแยกส่วนนี้น่าจะมีประโยชน์นะ มันมีความเป็นไปได้มากที่จะสามารถพัฒนามันไปได้ต่อ ฉันต้องศึกษาเรื่องนี้อย่างระมัดระวังแล้วหล่ะ ไอเดียพุ่งขึ้นมาในหัวของ ลิงค์
เวทย์ปลุกพลัง ประกอบไปด้วยรูนออร่า 9 ชนิด และออร่าแต่ละชนิดจะส่องแสงจากด้านล่างของคทาจนถึงปลายของมัน ออร่าแต่ละชนิดส่องแสงเป็นสีเขียวและมันจะไปรวมกันที่ปลายคทาและกลายเป็นลูกแก้วสีเขียวอ่อนขนาดเท่ากำปั้น รูนขนาดเล็กเล็กๆมากมายจำนวนนับไม่ถ้วนไหลเข้าสู่ลูกแก้วเหมือนกับลูกอ๊อดที่ว่ายน้ำในบึง รูนพวกนี้มีเยอะและหนาแน่นเกินกว่าที่จะแยกความแตกต่างของแต่ละชนิด เพียงแค่มองไปที่มันก็ทำให้ใครบางคนเวียนหัวได้แล้ว
ด้วยประกายแสงสีเขียวของรูนออร่า ร่างกายของ ลิงค์ เหมือนจะเรืองแสงด้วยแสงปริศนา เพราะมานาในร่างกายของเขากำลังโลดเต้นและสั่นไหว มันจึงดูเหมือนร่างกายของเขาก็เปล่งแสงอย่างฉับพลันเช่นกัน
แจ็คเกอร์ กลืนน้ำลาย ตาของเขาเต็มไปด้วยความทึ่งและความเคารพ ลูซี่ กับ กิลเดิร์น ทั้งสองต่างก็ถึงกับกลั้นลมหายใจด้วยเช่นกัน
ในครั้งแรกที่พวกเขาพบกับ ลิงค์ ไม่ว่าจะมองยังไงเขาก็เป็นแค่ชายหนุ่มที่ดูธรรมดาๆ แต่ตอนนี้ชายหนุ่มคนนี้กลับดูสง่างามดั่งกับพระเจ้า!
ก่อนที่จะร่ายมนตร์ ลิงค์ เลือกใช้คำพูดที่ แจ็คเกอร์ น่าจะเข้าใจในการอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น “แจ็คเกอร์ นายเคยได้ยินเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้มาก่อนมั้ย?”
แจ็คเกอร์ กลั้นหายใจในทันที หัวใจเขาเต้นแรงอย่างกับกลอง เขาพยักหน้าเบาๆ “แน่นอนครับ มันคือสิ่งที่ชนชั้นสูงส่งต่อกันมารุ่นต่อรุ่น!”
ในทวีปฟิรุแมนนั้น ศิลปะการต่อสู้เป็นของที่ถูกผูกขาดโดยเหล่าชนชั้นสูง มันไม่เคยถูกส่งต่อให้คนอื่นที่นอกเหนือจากตระกูลขุนนางหรือสู่สามัญชน เพราะหลักของศิลปะการต่อสู้จะถูกส่งให้กับผู้ที่เกี่ยวข้องทางสายเลือดเท่านั้น สามัญชนที่ต้องการเรียนศิลปะการต่อสู้นั้นมีอยู่ทางเดียวคือเข้าร่วมกับกองทัพและไต่ลำดับยศไปจนถึงชั้นอัศวิน อัศวินจะได้รับรางวัลเป็นศิลปะการต่อสู้จากตระกูลขุนนางที่ทำการรับใช้
แต่นี่เป็นเส้นทางหลอกลวงเพราะมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่สามัญชนจะได้เป็นอัศวิน พวกเขาต้องกัดฟันสู้เพื่อมัน 9 ใน 10 ของคนที่พยายามมักจบด้วยความตาย ต่อให้เขาได้ร่ำเรียนศิลปะการต่อสู้ แต่นั้นก็เป็นแค่เพียงพื้นฐาน ส่วนสำคัญของมันจะถูกละเอาไว้
แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่านักเวทย์คนนี้ ลิงค์ กำลังจะให้ศิลปะการต่อสู้แก่เขา
ในตอนนี้ แจ็คเกอร์ รู้สึกว่าเลือดของเขาพุ่งพล่าน เขาพยายามควบคุมการหายใจของเขา เพราะกลัวว่าถ้าเขาหายใจแรงไป มันจะไปพัดไฟของลูกแก้วที่อยู่ปลายคทาของ ลิงค์ ความตึงเครียดนี้ทำให้เขาเกือบหายใจไม่ออก
ข้างหลังเขา ลูซี่ กับ กิลเดิร์น ทั้งคู่ต่างยืนอึ้ง
ใบหน้าของ ลูซี่ แดงก่ำ ดวงตารูปอัลมอนด์ของเธอเป็นประกาย เต็มไปด้วยความหวัง กิลเดิร์น ได้ลืมเรื่องเหรียญทอง 2000 เหรียญไปหมดแล้ว ความคิดเดียวที่ครอบงำจิตใจของเขาตอนนี้คือศิลปะการต่อสู้
สำหรับนักรบทุกคนในทวีปฟิรุแมน ศิลปะการต่อสู้นั้นหมายถึงพลังและความรุ่งโรจน์!
เพียงแค่มีมัน ก็สามารถทำให้คนๆหนึ่งทะยานขึ้นไปสู่สังคมชั้นสูงได้ ถ้าไม่มีมัน คนๆนั้นก็จะติดอยู่กับโคลนตมไม่ว่าคนๆนั้นจะพยายามเท่าไหร่ก็ตาม
“แจ็คเกอร์ นายพร้อมรึยัง?” ลิงค์ ถามคนตัวใหญ่ที่อยู่เบื้องหน้าของเขา
ยักษ์ที่แข็งแกร่งได้คุกเข่าลงเบื้องหน้า ลิงค์ และก้มหัวลงอย่างเอาจริงเอาจังราวกับว่าเขากำลังถูกมอบยศอัศวิน เสียงของเขาสั่น “ครับ ข้าพร้อมแล้ว!”
ลิงค์ ชี้คทาไปที่หัวของ แจ็คเกอร์ ออร่าสีเขียวไหลเข้าไปในตัว แจ็คเกอร์ และจากนั้นผิวหนังของ แจ็คเกอร์ ก็เริ่มเปล่งแสง
ร่างกายของ แจ็คเกอร์ เรืองแสงสีเหลืองเหมือนกับผืนดิน มันคือศิลปะการต่อสู้เฉพาะตัวที่ร่างกายของเขาสร้างขึ้นหลังจากได้รับศิลปะการต่อสู้ นี่เป็นข้อพิสูจน์ความสามารถของเวทปลุกพลังของ ลิงค์—เพื่อพัฒนาความสามารถของบุคคล ปรับปรุงร่างกายให้ดีขึ้นและทำให้สามารถรวบรวมพลังงานจากสิ่งรอบข้างได้มากขึ้น
ภายใต้เวทมนตร์นี้ศิลปะการต่อสู้ของ แจ็คเกอร์ ได้ทวีความรุนแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว
แต่มันมีมากกว่านั้น
แจ็คเกอร์ สามารถรู้สึกได้ว่ามีข้อมูลที่มันไม่เคยมีมาก่อนอยู่ในหัวของเขา เขาหลับตาของเขาเพื่อให้มีสมาธิกับเรื่องนี้และก็รู้สึกตกใจเมื่อได้พบว่านี่เป็นวิธีปฏิบัติในการพัฒนาศิลปะการต่อสู้ของเขา ข้อมูลมีความชัดเจนและมีรายละเอียดที่สำคัญครบถ้วน นี่คือความรู้ที่มีค่าที่สุดสำหรับนักรบเลย
หลังจากที่เขาลืมตา แจ็คเกอร์ ก็เอามือทาบอกและสาบานตน “ท่านลิงค์ ข้า แจ็คเกอร์ ลูกของ โบดิน ด้วยนามของเทพแห่งแสง ข้าขอปฏิญาณกับท่าน นับแต่นี้เป็นต้นไป ข้าจะภัคดีต่อท่านและตามท่านทุกฝีก้าว ท่านจะได้รับพลังของข้าเมื่อท่านต้องการมัน!”
ใช่แล้ว ศิลปะการต่อสู้ เขาได้รับสิ่งที่เขาต้องการมาตลอดชีวิตของเขา ยิ่งกว่านั้น ยังเป็นศิลปะการต่อสู้ที่สมบูรณ์แบบไม่มีข้อตำหนิ สมองของเขามีทุกวิธีการอย่างละเอียด ทุกอย่างที่เขาต้องทำคือการฝึกซ้อมทุกวันและศิลปะการต่อสู้ของเขาก็จะก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อย ๆ
ด้วยศิลปะการต่อสู้ ดินแดนแห่งตำนานจะไม่ใช่เรื่องเพ้อฝันสำหรับเขาอีกต่อไป ซักวันหนึ่งเขาจะปลดผนึกพลังที่ซ่อนอยู่ และกลายเป็นนักรบที่อยู่เหนือทุกคน!
หลังจากนั้น แจ็คเกอร์ ก็เริ่มระลึกถึงอดีตของตัวเอง
เขาเกิดที่หมู่บ้านชนบทเล็ก ๆ ในภูเขาและพ่อของเขาเป็นช่างตีเหล็ก พวกเขาทั้งคู่หัวแข็งมาก ดังนั้นพวกเขาจึงทะเลาะกันบ่อยมาก อยู่มาวันหนึ่งเมื่อตอนที่เขายังหนุ่มพวกเขาได้โต้เถียงกันและ แจ็คเกอร์ ก็หนีออกจากบ้าน หลังจากนั้นเขาได้วางแผนที่จะพเนจรและสร้างความสำเร็จบางอย่างก่อนจะกลับไป ทุกๆปีแม้ว่าเขาจะทำงานหนักมากแค่ไหนเขาก็รู้สึกว่าความสำเร็จของเขายังเล็กเกินไป ดังนั้นต่อให้เขาจะคิดถึงพ่อกับน้องสาวของเขาเป็นอย่างมาก แต่เขาก็รู้สึกอับอายที่จะกลับบ้าน
แต่ว่าทุกอย่างมันจะเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนนี้!
เขาถอนหายใจออกมายาวๆ แจ็คเกอร์ รู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเคารพและความกตัญญูต่อนักเวทย์หนุ่มที่อยู่เบื้องหน้าเขา ความเมตตาของเขาได้กุมหัวใจของ แจ็คเกอร์ เขาพร้อมที่จะมอบชีวิตให้กับ ลิงค์
ลิงค์ รู้สึกทึ่งกับปฏิกิริยาของ แจ็คเกอร์ ความตั้งใจเพียงอย่างเดียวของเขาคือการได้รับเพื่อน เขาไม่เคยคิดว่าจะได้รับผู้ติดตามที่สาบานต่อเขาภายใต้ชื่อของเทพแห่งแสงสว่าง สิ่งที่ แจ็คเกอร์ ทำไม่ต่างจากการขายชีวิตให้กับ ลิงค์
แต่สิ่งที่ ลิงค์ ทำทั้งหมดเป็นเพียงเวทย์ 1 บท เขาใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อย บนโลกไม่มีอะไรที่จะได้มาง่ายๆอย่างั้น แต่แล้วเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ ลิงค์ ก็รู้สึกว่าโลกนี้เป็นโลกที่แปลกประหลาด – มันมีกฎของตัวเองต่างหาก เขาเข้าใจดีว่าศิลปะการต่อสู้นั้นสำคัญมากสำหรับนักรบ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการดิ้นรนหรือคัดค้านมัน เขาตัดสินใจแล้วว่าเมื่อเข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตาม
ดังนั้น เขาจึงพยักหน้าแล้วพูด “ฉันอนุญาตให้นายเป็นผู้ติดตามของฉัน แต่ฉันไม่ชอบให้ถูกรบกวน นายสามารถไปตามทางของนายได้ เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันต้องการนาย ฉันจะเป็นฝ่ายไปหานายเอง”
“ครับ นายท่าน” แจ็คเกอร์ เปลี่ยนคำพูดแทนตัว ลิงค์ ในทันที เขามองกลับไปข้างหลังและสบตากับ ลูซี่ และ กิลเดิร์น
ทหารรับจ้างทั้งสามสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ด้วยกันมานาน พวกเขาจึงเข้าใจกันและกันเป็นอย่างดี ลูซี่ กับ กิลเดิร์น สังเกตเห็นการแสดงออกที่แปลกประหลาดในดวงตาของ แจ็คเกอร์ และตอนนี้ แจ็คเกอร์ ก็เตือนพวกเขาอีกครั้ง พวกเขาทั้งสองไม่ได้โง่พวกเขารู้ว่าโอกาสนี้หาได้ยาก ดังนั้นพวกเขาก้าวขึ้นมาและคุกเข่าลงบนพื้นโดยไม่ลังเล
“นายท่าน ได้โปรดรับดิฉันเป็นผู้ติดตามของท่านด้วย!” ลูซี่ พูด แม้ว่าเสียงของเธอจะแฝงไปด้วยความลังเลก็ตาม เธอเพิ่งรู้จัก ลิงค์ ได้ไม่นาน ดังนั้นเธอเลยยังรักษาระยะห่างอยู่พอสมควร
“นายท่าน อนุญาติให้ผมได้เข้าร่วมกับความรุ่งโรจน์ของท่านด้วยเถิด” กิลเดิร์น พูด สำหรับคนที่ปกติมักจะพูดเหน็บแนม ในที่สุดดูเหมือนว่าเขาจะรู้วิธีการประจบคนอื่นเมื่อเขาต้องการ