Advent of the Archmage - ตอนที่ 261: มีใครบางคนทำสำเร็จแล้ว

ในห้องโถงของอาคารบริหาร

 

ลิงค์ แจกเกอร์ ลูซี่ กิลเดิร์นและเซลีนได้มาถึงห้องโถง ภาพเวทมนตร์ที่พ่อค้าวาร์เตอร์นำมาด้วยนั้นได้ถูกวางเอาไว้บนโต๊ะที่อยู่เบื้องหน้าของพวกเขา

 

ลิงค์เอานิ้วเคาะโต๊ะเบาๆก่อนที่จะพูดขึ้นมา “มันเป็นแค่ภาพที่บ่งบอกว่ารอยที่ห้านั้นอาจจะสมรู้ร่วมคิดกับนักเวทย์แห่งความมืด แต่ว่านะ, มันก็ไม่อาจจะพิสูจน์ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ นอกเสียจากว่าพวกเราจะหาตัวไอมอนส์พบ”

 

การที่รอยที่ห้าทำงานร่วมกับนักเวทย์แห่งความมืดนั้นถือว่าเป็นข่าวลือที่น่ากลัว เพราะมันหมายความว่าพฤติกรรมในอนาคตของเขานั้นจะสามารถคาดเดาได้ยากมาก เขานั้นอาจจะกลายเป็นฆาตกรต่อเนื่องเหมือนกับพวกดาร์กเอลฟ์ไปเลยก็ได้

 

ที่รกร้างเฟิร์ดและอาณาจักรเดลอนก้านั้นถูกแบ่งแยกโดยแม่น้ำเพียงสายเดียว ถ้าเกิดว่าภาพเวทมนตร์นี้เป็นของจริง มันก็คงจะหมายความว่าที่รกร้างเฟิร์ดนั้นได้สร้างศัตรูที่อันตรายขึ้นมาอย่างกระทันหันแล้ว

 

เวทมนตร์ภาพสะท้อนนั้นชัดเจนมาก นักเวทย์ตาแดงคนนี้ก็ดูคุ้นหน้าคุ้นตา ลักษณะของเขาเหมือนกับเวเวอร์ถึง 70% แต่ว่าลิงค์ก็ไม่อาจยืนยันข้อสงสัยนี้ของเขาได้

 

มันคงจะดูรีบร้อนเกินไปหากสรุปโดยใช้ภาพเวทมนตร์เพียงภาพเดียว โดยเฉพาะในตอนที่มันเป็นเรื่องจริงจังแบบนี้

 

กิลเดิร์นพูดขึ้นมาในทันที “นายท่าน พวกเราควรรีบส่งทีมช่วยเหลือข้ามแม่น้ำดำไปช่วยมาสเตอร์เอมมานเดลมาจากอาณาจักรเดลอนก้าโดยด่วนนะครับ”

 

เขานั้นเป็นนักธนูเลเวล 4 เรียบร้อยแล้วและได้รับหน้าที่ในการดูแลระบบการลาดตระเวนในที่รกร้างเฟิร์ด  ซึ่งระบบนี้เทียบเท่ากับหน่วย MI3 ของอาณาจักรนอร์ตัน พวกเขามีหน้าที่กำจัดสปายและรวบรวมข้อมูล ถ้าเกิดว่าจำเป็น พวกเขาเองก็อาจจะถูกส่งไปทำภารกิจช่วยเหลือได้

 

หลังจากพิจารณาอยู่ซักพัก ลิงค์ก็พยักหน้าเห็นด้วย เขาพูด “พยามยามทำภารกิจนี้ให้เต็มที่ อย่าทำให้ทหารของพวกเราเสียชีวิตจากเรื่องนี้ล่ะ เวลาจะบอกพวกเราเองว่ารอยที่5นั้นทำงานร่วมกับนักเวทย์แห่งความมืดจริงรึเปล่า”

 

หลังจากนั้นลิงค์ก็หันไปหาแจกเกอร์และพูด “พวกเราจะต้องเตรียมการป้องกันการโจมตีจากอาณาจักรเดลอนก้าที่อาจจะเกิดขึ้นด้วย สำหรับการขยายกองทัพในครั้งนี้ พวกทาสกลุ่มใหม่เพิ่งมาถึงใช่ไหม? ดึงเอาพวกที่แข็งแกร่งมาฝึกให้เป็นนักรบของพวกเราซะ”

 

“ครับ นายท่าน”

 

จากนั้นลิงค์ก็จ้องไปที่พ่อค้าวาร์เตอร์และพูด “อย่างที่นายเห็น ดินแดนของฉันยังมีพื้นที่ว่างอยู่เยอะ และด้วยความที่ฉันมีพื้นที่กว้างใหญ่ และทุกอย่างก็กำลังอยู่ในการก่อสร้างฉันจึงต้องการวัตถุดิบและกำลังคนเป็นจำนวนมาก มันยังคงช้าอยู่มากถ้าเกิดว่านายทำงานคนเดียว บางทีนายน่าจะไปหาคนมาทำงานด้วยนะ ฉันสัญญาเลยว่าของทุกอย่างที่ถูกขนส่งมายังที่รกร้างเฟิร์ดนั้นจะถูกซื้อในราคาที่แพงขึ้น 20% จากราคาตลาดตราบใดที่มันมาจากบริษัทการค้าที่นายแนะนำ และแน่นอนว่าสินค้านั้นจะต้องมีคุณภาพที่ดีด้วย”

 

การที่ลิงค์เพิ่มราคาของสินค้าขึ้นยี่สิบเปอร์เซนต์จากของเดิมนั้นไม่ได้มาจากความใจดี แต่เขาใกล้จะไม่เหลือเวลาแล้วและการจะให้ได้สินค้าคุณภาพดีมานั้น, แน่นอนว่าเขาต้องให้สิทธิพิเศษสำหรับสินค้าพวกนี้

 

ถ้าไม่ใช่เพราะกำไร ใครจะมายังที่รกร้างเฟิร์ดกันหล่ะ?

 

เมื่อได้ยินคำพูดพวกนี้ วาร์เตอร์ก็ตื่นเต้นและตบหน้าอกของเขาด้วยความมั่นใจและพูดขึ้น “เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาเลยครับ ผมจะบอกสมาคมพ่อค้าในทันทีหลังจากที่ผมกลับไปและเพิ่มความเร็วในการส่งวัตถุดิบด้วย ผมสัญญาว่าความเร็วในการขนส่งนั้นจะเร็วขึ้น 10 เท่าภายในเวลา 1 เดือน! แล้วท่านเองก็จะได้ทาสเพิ่มขึ้น10-ไม่สิ20เท่า!”

 

 

พ่อค้านั้นมีชีวิตอยู่เพื่อกำไร สำหรับลิงค์ที่เพิ่มอัตรากำไรขึ้นถึง 20% นั้น แน่นอนว่าเขาจะได้ธุรกิจทั้งหมดในบริเวณนี้

 

ก่อนที่เขาจะเข้าใจสถานการณ์มากขึ้น นี่คือการเตรียมการทั้งหมดที่ลิงค์สามารถทำได้ จากนั้นเขาก็พูดต่อ “หลังจากนี้พวกนายก็คุยเรื่องที่เหลือไปนะ แล้วก็ลูซี่อย่าลืมส่งรายงานมาให้ฉันหลังจากที่ทำเสร็จแล้วด้วยล่ะ”

 

“เข้าใจแล้วค่ะ นายท่าน” ลูซี่นั้นทำงานได้ดีขึ้นในทุกๆวัน ตอนนี้เธอเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารของที่รกร้างเฟิร์ด เธอนั้นแข็งแกร่งจริงๆ ผู้หญิงตัวคนเดียวที่สามารถควบคุมเมืองทั้งเมืองได้

 

จากนั้นลิงค์ก็ลุกขึ้นและเดินออกไป

 

ด้วยการขยับที่พร้อมเพรียงกัน ทุกคนในห้องโถงก็ลุกขึ้นมาแสดงความเคารพในตอนที่ลิงค์ออกไป  พวกเขาเพียงแค่นั่งลงหลังจากที่เขาออกไปและพูดคุยกันในรายละเอียดปลีกย่อยอื่นๆ

 

พอเขาออกมาจากอาคารบริหาร ลิงค์ก็ถอนหายใจออกมาอย่างรุนแรง เขานั้นรู้สึกได้ว่าโลกแห่งฟิรุแมนกำลังจมสู่นรกด้วยความเร็วอันน่ากลัว พลังแห่งความมืดนั้นได้แทรกซึมเข้ามาในทุกๆรอยแตกที่สามารถหาได้

 

ลิงค์ทำอะไรไม่ได้น้องจากจ้องไปบนท้องฟ้าและกระซิบ “โอ้ เทพแห่งแสง เอร์เรร่าบอกว่าผมเป็นผู้ถูกเลือก เลดี้ฟอทูน่าก็บอกว่าผมสามารถช่วยโลกได้ แต่ว่านะ ผมจะสามารถควบคุมวงล้อแห่งความรุ่งโรจน์นี้ให้ออกมาจากห้วงลึกแห่งความสิ้นหวังได้ยังไงหล่ะ?”

 

อย่างที่คาดเอาไว้ เขาไม่ได้รับคำตอบ ดวงอาทิตย์นั้นยังคงฉายแสงใส่ที่รกร้างเฟิร์ดอย่างไร้ความปราณี นำพาแสงสว่างและความร้อนมาสู่โลก จากนั้นลิงค์ก็ถอนหายใจด้วยความรู้สึกไม่มั่นใจกับความสามารถของเขา

 

 

จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเดินเบาๆมาจากข้างๆเขา เขารู้ว่านั่นคือเซลีนที่แอบมาข้างหลังเขา เขาไม่ได้หันหลังกลับไปแต่ส่งมือไปข้างหลัง หลังจากนั้น มือที่เล็กและอบอุ่นก็ได้มาจับนิ้วของเขาอย่างอ่อนโยน

 

“ลิงค์ ทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดี ไม่มีใครทำได้ดีไปมากกว่านายหรอก”

 

ดูเหมือนว่าเธอจะคาดเดาความคิดของลิงค์ออกตลอดเลย เสียงกระซิบเบาๆนี้เหมือนกับน้ำอันใสสะอาดที่ไหลเข้ามาในจิตใจของเขา ชำระล้างความเหนื่อยล้าและความกังวลของเขา ลิงค์รู้สึกดีขึ้นในทันทีและจับมือของเซลีนด้วยแรงที่มากขึ้น รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนหน้าของเขาอีกครั้ง “ปืนเพลิงยักษ์ของฉันเป็นยังไงบ้างหล่ะ?”

 

“มันทรงพลังจริงๆ แต่ว่ามันแพงเกินไปนะ ราคากระสุนโคเรี่ยมพวกนี้มันเท่าไหร่กันเนี่ย?”

 

“ไม่แพงมากหรอก แค่ 500 เหรียญทองเอง” ลิงค์กัดฟันพูด

 

เซลีนนั้นตกใจกับคำตอบและสาบานกับตัวเองว่าจะไม่ใช้ปืนนี้บ่อยๆ จากนั้นลิงค์ก็ยิ้มและพูดออกมา “แม้ว่า 500 เหรียญทองนั้นดูเหมือนจะเป็นเงินที่เยอะ แต่ว่ากระสุนทุกนัดนั้นคือการช่วยฉันจัดการศัตรูที่แข็งแกร่ง ถ้าเกิดว่าเธอคิดแบบนี้ มันก็จะคุ้มค่ามากๆ ใช่มั้ยหล่ะ?”

 

เซลีนกอดปืนเพลิงยักษ์อย่างแนบแน่น แม้ว่าเธอนั้นจะยิงมันไปแค่นัดเดียว แต่อาวุธนี้ก็ได้กลายเป็นสมบัติล้ำค่าของเธอเรียบร้อยแล้ว เมื่อได้ยินคำพูดของลิงค์ เธอก็มองไปที่เขาอีกครั้งและพูด “นายมั่นใจได้ยังไงว่าฉันจะยิงโดนทุกนัด?”

 

“เธอกำลังจะบอกว่าเธอทำไม่ได้งั้นเหรอ?” ลิงค์พูดขณะที่ยังยิ้มอยู่

 

“โอเค ถ้างั้น ฉันก็ต้องไปฝึกบ้างแล้วหล่ะ”

 

“ฉันจะสร้างกระสุนสำหรับฝึกให้เธอเอง แต่ละนัดใช้เงิน 10 เหรียญทอง ฉันคิดว่าแบบนี้เธอน่าจะยอมรับได้นะ?”

 

เซลีนพยักหน้าของเธอ 10 เหรียญทองต่อนัดนั้นเป็นขีดจำกัดของกระสุนสำหรับฝึก เธอยังมีสมาธิระหว่างฝึกซ้อม พยายามทำความคุ้นเคยกับการทำงานของปืนนี้โดยใช้จำนวนกระสุนให้น้อยที่สุด

 

ลิงค์เองก็ไม่ได้อยู่ว่างๆเช่นกัน ไม่นานเขาก็กลับไปที่กระท่อมเวทมนตร์ของเขาและเริ่มใช้วัตถุดิบธรรมดาในการสร้างกระสุนฝึกซ้อม

 

โครงสร้างของกระสุนนั้นง่ายมาก ด้วยความที่ลิงค์ยังไม่ค่อยชินกับกระบวนการนี้มากนัก เขาจึงใช้เวลาไป 5 นาทีในแต่ละนัด เมื่อถึงเวลาที่ลิงค์สร้างนัดที่ 10 ความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็น 1 นัดต่อนาที และเพราะว่ามันใช้เรี่ยวแรงมาก ลิงค์จึงเหนื่อยอย่างรวดเร็ว ลิงค์ยังคงอดทนต่อกระบวนการทั้งหมดและสามารถสร้างกระสุนได้ 100 นัดในครั้งเดียวก่อนที่เขาจะหยุด

 

ความแม่นปืนนั้นสามารถฝึกฝนได้ด้วยจำนวนกระสุนอันมหาศาล มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาในการสร้างกระสุนทั้งหมดที่เซลีนจำเป็นต้องใช้ในการฝึกได้ โชคดีที่ ขั้นตอนการสร้างกระสุนนั้นไม่ได้ซับซ้อนมาก เมื่อหอคอยเวทมนตร์ของเขาสร้างเสร็จ เขาจะไปหาผู้ช่วยในการมาช่วยงานส่วนนี้

 

พอคิดได้ ลิงค์ก็เอากระสุนไปให้เซลีน

 

แน่นอนว่าเซลีนนั้นกระตือรือร้นมาก หลังจากที่มั่นใจว่าไม่มีใครมอง เธอก็จูบหน้าผากของลิงค์เบาๆก่อนที่จะไปฝึกพร้อมกับกระสุนชุดใหม่ของเขา

 

ลิงค์นั้นรู้สึกว่าทั้งร่างกายของเขาอ่อนยวบไปหมดเพียงเพราะจูบๆนี้  เขากลับไปที่ห้องของเขาและสร้างกระสุนอีก 50 นัดก่อนที่จะพักผ่อนและอ่านหนังสือหุ่นเชิดเวทมนตร์ที่ยืมมาจากองค์หญิงมิลด้า

 

ลิงค์นั้นมีสมาธิกับการเรียนทฤษฏีเวทมนตร์มากๆ เวลาดูเหมือนจะผ่านไปอย่างรวดเร็วในตอนที่เขาทำอย่างนี้

 

โดยปกติ ลิงค์จะอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับทฤษฏีหุ่นเชิดเวทมนตร์เสร็จภายใน 1 วันครึ่ง และเขายังใช้เวลาว่างในการสร้างกระสุนสำหรับฝึก 50 นัดให้กับเซลีนในทุกๆวันด้วย

 

ลิงค์นั้นอ่านหนังสือจนหมดภายใน 10 วัน ยังไงก็ตาม ตอนนี้ ความเข้าใจในหุ่นเชิดเวทมนตร์ของเขานั้นได้เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีมากๆ ขอบเขตการมองของเขาก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน

 

ครึ่งเดือนก่อนหน้านี้ สิ่งประดิษฐ์ของแวนซ์ นานะ นั้นใกล้เคียงกับคำว่านักรบที่สมบูรณ์แบบมากในสายตาของลิงค์ มันดูจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำให้เธอเก่งไปกว่านี้ ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยขุมทรัพย์ความรู้ที่เกี่ยวกับหุ่นเชิดเวทมนตร์ ลิงค์นั้นคิดค้นได้เกือบ 30 วิธีในการจัดการปรับปรุงนานะ

 

ลิงค์ไม่ได้แข็งแกร่งขึ้น เขาเพียงแค่เห็นจุดอ่อนอันมากมายของนานะที่เขาไม่รู้สึกถึงมาก่อน และก่อนที่มุมมองของเขาจะเปลี่ยนไป

 

“ถึงเวลาที่จะไปหาตาเฒ่าแวนซ์แล้ว” ลิงค์ตัดสินใจที่จะเดินทางไปยังชายหาด

 

ลิงค์กำลังจะเอาหนังสือเวทมนตร์เล่มสุดท้ายไปคืนองค์หญิงมิลด้า ยังไงก็ตามเมื่อเขาเดินมาถึงประตู เขาก็รู้สึกว่าเทือกเขามอดไหม้มีชีวิตชีวาขึ้นมาอย่างกระทันหัน และยังมีผู้คนมากมายมารวมตัวกันที่ประตูทางตะวันออกของค่ายอีกด้วย

 

ลิงค์พบว่าแม้แต่แจ็คเกอร์เองก็อยู่ในฝูงชนด้วย

 

“เกิดอะไรขึ้น?” ลิงค์สงสัยและเดินมาหาความวุ่นวาย

 

แจ็คเกอร์เห็นลิงค์และแหวกฝูงชนเข้าไปใกล้ๆ เมื่อเขามาถึงด้านหน้าลิงค์ เขาก็ชี้ไปที่ชายผมแดงที่อยู่ท่ามกลางฝูงชน “นายท่าน ท่านเห็นชายตรงนั้นหรือไม่?”

 

ลิงค์พยักหน้า

 

ชายคนนั้นอายุประมาณ 27 ปีและมีผมสีแดงสว่างไสว เขานั้นหล่อมากๆ โดยเฉพาะดวงตาเพรียวๆของเขาที่หยีในตอนที่เขายิ้ม เขานั้นมีออร่าที่แสดงถึงความเป็นคนร่าเริงและอิสระ เขานั้นมาที่นี่เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น แต่หญิงสาวหลายคนนั้นได้เคลิบเคลิ้มไปกับเขาแล้ว ทำให้เขานั้นได้รับสายตาอันยั่วยวนอยู่หลายครั้ง

 

“ชื่อของเขาคือสคีนอร์ส เขาทำภารกิจของท่านเสร็จแล้วครับ”

 

สคีนอร์สหรอ?

 

ลิงค์นั้นค่อนข้างตกใจ  ภายในเกม บุคคลคนนี้เป็นที่โด่งดังมากในช่วงกลางเกม-เลทเกม เขานั้นมีฉายามากมาย “เจ้าชู้ผมแดง” “นักฆ่าผู้หญิง” “ราชานักฆ่า” “ซามูไรในตำนาน” และอื่นๆอีกมากมาย

 

เขานั้นเกิดในตระกูลขุนนางของอาณาจักรดอสก้า ยังไงก็ตาม เขานั้นเลือกที่จะทิ้งมรดกของตนและออกมาใช้ชีวิตในโลกภายนอก ความแข็งแกร่งของเขานั้นแทบไม่มีผู้ใดเปรียบ และเขาก็เป็นคนหนึ่งที่สามารถขึ้นไปถึงระดับตำนานได้ภายในเกม เขานั้นยังสามารถพัฒนาได้อีกมากมายหากเขาไม่ตาย นิสัยของเขานั้นป่าเถื่อนและเป็นอิสระ เขาได้รับชัยชนะมากมายในการต่อสู้และยังมีชื่อเสียงในทางไม่ดีเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของเขาด้วย

 

ไปๆมาๆ ในตอนที่จ้าวแห่งความมืด โนโซม่าได้จุติลงมายังโลก เขาก็ได้เข้าร่วมกับกองทัพแห่งแสงและแทรกซึมเข้าไปในป้อมปีศาจเพื่อสืบหาข้อมูล ยังไงก็ตาม เนื่องจากเขามีความสัมพันธ์อันซับซ้อนกับซัคคิวบัส ทำให้เขาถูกเปิดโปงและถูกพวกปีศาจล้อม ท่ามกลางการต่อสู้อันวุ่นวาย โนโซม่าได้ใช้ประโยชน์จากข้อผิดพลาดเดียวที่เขาทำและทำให้เขากลายเป็นก้อนเนื้อแหยะๆภายในการโจมตีเดียว

 

มันอาจจจะไม่ใช่การตายที่น่าเคารพเท่าไหร่นักถ้าเกิดว่าคุณเป็นนักฆ่าที่โด่งดัง

 

 

จากนั้นลิงค์ก็สังเกตออร่าของนักฆ่าอย่างระมัดระวัง เขาใช้เวลาไม่นานนักในการประเมิณพลังของเขา เลเวล 7 ที่ใกล้จะขึ้นไปถึงเลเวล 8 เขานั้นมีออร่าต่อสู้ไม่ค่อยมากนัก ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องธรรมชาติที่เขาควรจะมี แต่เขาก็ได้พิสูจน์แล้วมันว่ามันมากพอที่จะฆ่าหัวหน้านักฆ่าได้

 

สคินอร์ส นั้นความรู้สึกไวและหันมาในทันที เมื่อเขาเห็นลิงค์ เขาก็ยิ้มอย่างมีชีวิตชีวา แสดงให้เห็นถึงฟันที่ขาวใสของเขา จากนั้นเขาก็คำนับให้ลิงค์อย่างสวยงามด้วยท่าทางดั่งขุนนางและพูดด้วยน้ำเสียงอันน่าดึงดูด “อ้า ท่านคือลอร์ดของดินแดนแห่งแสงนี้สินะ? เป็นเกียรติมากที่ได้พบกับท่าน”