Advent of the Archmage - ตอนที่ 194: ความช่วยเหลือจากผู้แข็งแกร่งที่ยิ่งใหญ่

เมืองโอปอล

 

“ปีศาจตัวนั้นรู้แผนการของพวกเรา” นักเวทย์คนนึงพูดในขณะที่เขาเห็นสาวผมบลอนด์วิ่งผ่านเขาไปบนถนน เขาจำเธอได้ในทันที เขาไม่ได้ระบุตัวตนของเธอผ่านหน้าตาของเธอ, แต่ผ่านออร่าที่แผ่ออกมาจากร่างกายของเธอ

 

“ไล่ตามไป!” นักเวทย์ที่อยู่ข้างเขาตะโกน

 

จากนั้นนักเวทย์กลุ่มนี้ก็เริ่มไล่ตามสาวผมบลอนด์ ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, นักเวทย์คนนึงในกลุ่มก็เปิดใช้หินรูนที่เขาถือเอาไว้ในมือของเขา จากนั้นหินรูนก็เริ่มส่องแสงและปล่อยความผันผวนของมานาที่ทรงพลังออกมา ความผันผวนนี้เสถียรและสม่ำเสมอ มันกระจายไปทั่วทั้งตลาดเมืองโอปอล, ส่งข้อความที่ชัดเจนไปให้กับนักเวทย์ทุกคนที่ประจำการอยู่ที่นี่ในตอนนี้

 

“ปีศาจอยู่ระหว่างถนนไลเดินกับเทือกเขาอัลไต; พวกเราจะไปดักจากทางใต้!”

 

“ทางออกทิศเหนือจะถูกปิดผนึกไว้เช่นกัน”

 

“เปิดใช้บาเรีย; ผนึกทางออกซะ!”

 

ความผันผวนของมานาตอบโต้กันในขณะที่นักเวทย์ส่งข้อมูลระหว่างกัน นักเวทย์กว่า 30 คนในภารกิจนี้ดูเหมือนจะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วยความเข้ากันได้เป็นอย่างดี พวกเขาจัดตั้งเครือข่ายปิดล้อมที่แทบจะไม่มีทางหนี, ล้อมเซลีนเอาไว้ในกำมือของพวกเขาในทันที

 

เสียงของลิงค์ดังในหัวของเซลีนอย่างต่อเนื่อง หยุดก่อน, มีคนกำลังขวางทางข้างหน้าเอาไว้ มุ่งหน้าไปทางซ้ายเดี๋ยวนี้แล้วกระโดดข้ามกำแพงหินไป มันไม่ได้สูงมากเท่าไหร่

 

ขณะที่เซลีนจะกระโดดข้ามกำแพงหิน, เธอก็เห็นกลุ่มนักเวทย์กำลังวิ่งมาหาเธอ นักเวทย์พวกนี้มีความแข็งแกร่งอย่างน้อยเลเวล 4 ทุกคนและหัวหน้าก็มีเลเวล 5 ถ้าเซลีนเข้าไปเกี่ยวข้องในการต่อสู้กับพวกเขาโดยตรง, เธอก็น่าจะสามารถเอาชนะได้, แต่ในเวลาเดียวกันนั้น, เธอก็เสี่ยงที่จะพบกับกำลังเสริมที่จะมาถึงหลังจากนั้นไม่นาน แล้วจากนั้นเธอก็จะติดอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง

 

ดังนั้น, เธอไม่สามารถต่อสู้ยืดเยื้อได้

 

“โถ่เว้ย, เป้าหมายกระโดดข้ามกำแพงไปแล้วและตอนนี้อยู่ที่ถนนไวเอต” คนในกลุ่มเห็นการกระทำของเซลีนแล้วสบถออกมา

 

ในตอนที่เซลีนกระโดดข้ามกำแพงมาได้, ลิงค์ก็พูดขึ้นมา, อยู่เฉยๆแล้วรอก่อน สิบ, เก้า, แปด, เจ็ด…โอเค ตอนนี้กลับไปที่อีกฝั่งนึงของกำแพงแล้วเดินไปตามถนนเส้นเดิม

 

เซลีนกระโดดข้ามกำแพงกลับมาอีกครั้ง กลุ่มนักเวทย์ได้วิ่งไปอีกเส้นทางนึงแล้ว, พวกเขาอ้อมไปยังตำแหน่งที่พวกเขาคิดว่าเซลีนอยู่ ใครจะไปคิดหล่ะว่าเซลีนจะกลับมายังจุดที่อันตรายก่อนหน้านี้

 

นี่ทำให้เซลีนได้ฉีกรูเล็กๆในรูปแบบการป้องกันที่แทบจะเจาะไม่ได้ของพวกนักเวทย์

 

เอาหล่ะ, ตอนนี้เดินหน้าต่อเลย เธอเห็นตึกธนาคารที่อยู่ห่างออกไปสองช่วงตึกไหม? วิ่งตรงไปหามัน…เดี๋ยวก่อน, ถอย! ซ่อนในร้านค้าแล้วทำเป็นว่ากำลังเลือกซื้อของอยู่

 

เซลีนถอยแล้ววิ่งเข้าไปในร้านค้าในทันที มันเป็นร้านขายหมวก, และเธอก็หยิบหมวกขึ้นมาใบนึงอย่างลนลานและสวมมันเอาไว้บนหัวของเธอ จากนั้นเธอก็มองกระจกที่อยู่ข้างๆเธอแล้วทำเหมือนกับว่าเป็นลูกค้าที่กำลังลองหมวก

 

ห้าวินาทีต่อมา, กลุ่มนักเวทย์ก็วิ่งผ่านถนนที่เธอคิดจะข้ามไป พวกเขาคลาดจากเซลีนไปทั้งแบบนั้น

 

เอาหล่ะ, ตอนนี้ออกมาได้แล้วและวิ่งไป 90 ฟุตข้างหน้าสี่แยก, จากนั้นก็ซ่อนตัวอยู่ในร้านขายเสื้อซะ, ลิงค์สั่ง

 

เซลีนทำตามคำแนะนำอย่างเชื่อฟัง เธอไม่รู้ว่าลิงค์ทำเรื่องทั้งหมดนี้ได้ยังไง อย่างไรก็ตาม, หลังจากที่เธอเฉียดกับนักเวทย์มาหลายต่อหลายครั้ง, เธอก็มั่นใจในตัวลิงค์อย่างเต็มที่และเคลื่อนไหวตามที่เขาบอกด้วยความเชื่อใจ แล้วก็แน่นอนว่า, ในตอนที่เธอเข้าไปในร้านขายเสื้อ, นักเวทย์อีกกลุ่มนึงได้วิ่งผ่านถนนและคลาดกับเซลีนไปไม่กี่วินาที

 

เบรนกับไฮเอลฟ์กำลังสังเกตุการเคลื่อนไหวของเซลีนผ่านบอลคริสตัล หลังจากได้เห็นทักษะการหลบหลีกของเซลีน, เบรนก็ขมวดคิ้วแน่น มีบางอย่างไม่ถูกต้อง

 

จากนั้นลีน่าก็พูดขึ้นมา “นายรู้สึกเหมือนกับว่าเธอมีตาอยู่ข้างหลังใช่ไหม?”

 

“ไม่ใช่แค่นั้นหรอก! มันดูเหมือนกับว่าเธอสามารถทำนายอนาคตได้เลย เธอกำลังเล่นซ่อนหากับนักเวทย์พวกนั้น” เบรนแสดงความคิดเห็น

 

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามีความขัดแย้งกับองค์หญิงปีศาจ เขาตีค่าความสามารถของเธอเอาไว้ค่อนข้างสูง ก่อนหน้านี้, ในตอนที่พันธมิตรนักเวทย์ส่งทีมสืบสวนสิบคนมาปราบปรามเธอ, เธอก็ถึงขีดจำกัดแล้ว

 

อย่างไรก็ตาม, ในตอนนี้จำนวนของนักเวทย์นั้นได้เพิ่มขึ้นมาเป็น 30, แต่เธอก็ยังถือไพ่เหนือกว่า ซึ่งทั้งหมดนี้มันแปลกเกินไป

 

ลีน่ายิ้ม “เบรน, นายไม่รู้สึกหรอว่ามีใครบางคนกำลังบอกทางเธอในความมืด?”

 

“เธอกำลังพูดอะไร…” เบรนรู้สึกกลัวมากขึ้นกับการคาดการณ์นี้

 

“เขาน่าจะอยู่ที่นี่แล้ว” ลีน่าเผยลอยยิ้มรังเกียจและเย้ยหยันออกมาในขณะที่เธอพูดเยาะเย้ย “แผนการของแอนดรูไร้สาระมาตั้งแต่แรกแล้ว มันคงจะเพียงพอแล้วสำหรับเขาในการบอกเส้นทางจากที่ไกลๆ เขาไม่ต้องปรากฏตัวออกมาด้วยตัวเองเลยด้วยซ้ำ”

 

ใบหน้าของเบรนหดหู่ ลีน่าพูดออกมาอย่างไม่ไว้หน้าเลย ถ้าแผนการของแอนดรูไร้สาระจริงๆ, ในฐานะคนที่เห็นด้วยกับมันอย่างสุดใจ, มันก็ต้องสะท้อนมาที่เขาอย่างเลวร้ายแน่นอนอยู่แล้ว

 

อย่างไรก็ตาม, เขารู้ว่ามันไม่ใช่เวลามาอารมณ์เสีย เขาพูด “ตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดี? ดูเหมือนว่าพันธมิตรนักเวทย์จะไร้ประโยชน์นะ พวกเราจะปล่อยให้องค์หญิงปีศาจคนนี้หลุดไปจริงๆหรอ?”

 

ลีน่าไม่ได้ตอบคำถาม เธอจดจ่ออยู่กับบอลคริสตัล หลังจากผ่านไปสิบนาที, เธอก็พูดออกมาอย่างกระทันหัน “กระดานพลิกแล้ว”

 

ดูเหมือนว่าเซลีนจะเจอปัญหาบางอย่างเข้าแล้ว

 

มีคนสองคนอยู่ข้างหน้าเธอ หนึ่งในนั้นเป็นคนแก่และเปราะบางขณะที่อีกคนมีผมและดวงตาสีเงิน พวกเขาทั้งสองนั้นไม่ได้ถูกการปลอมตัวของเซลีนหลอก พวกเขาขวางเส้นทางหนีของเซลีนโดยตรง

 

หนึ่งร้อยห้าสิบฟุตที่อยู่ข้างหลังพวกเขาทั้งสองนั้นคือตึกธนาคารของเขตตลาดเมืองโอปอล ตอนนี้เซลีนอยู่ห่างจากพวกเขา 60 ฟุต ในเขตตลาดที่คนพลุกพล่าน, นักเวทย์ทุกคนได้รับข่าวตำแหน่งใหม่ของเธอและเดินทางมาที่นี่อย่างรวดเร็ว

 

แม้ว่าปลาจะคล่องแคล่วและว่องไว, แต่ตาข่ายที่หว่านออกมานั้นก็ไกลและกว้างมาก ในที่สุดเธอก็ถูกจับได้

 

สายตาของเบรนเบิกกว้าง “นักเวทย์กลุ่มนี้ไม่ไว้ชีวิตเธอแน่ แล้วลิงค์ก็จะปรากฏตัวออกมาเพื่อช่วยเธอ เอาหล่ะ, แฮนลอทธ์เริ่มร่ายเวทย์แล้ว อดทนไว้; ลิงค์จะปรากฏตัวออกมาในเร็วๆนี้…บ้าเอ้ย! ทำไมบาลลี่ถึงพุ่งออกไปหล่ะ!?”

 

ฉากที่ปรากฏขึ้นบนบอลคริสตัลนั้นชัดเจนมากๆ คนกลุ่มแรกที่วิ่งออกมาปกป้องเซลีนนั้นไม่ใช่ลิงค์, แต่เป็นบาลลี่กับผู้ช่วยทั้งสองของเขา บาลลี่ก็มีภาระหน้าที่ของตัวเองเช่นกัน สำหรับเขา, แผนการของสมาคมที่จะเล่นงานลิงค์นั้นมีความสำคัญเป็นลำดับสอง ยังไงซะภาระหน้าที่หลักของเขาก็คือคำสั่งของเจ้านายของเขา

 

ในตอนที่เขาออกมาจากหุบเหว, เจ้านายของเขาสั่งมาแค่ประโยคเดียว “เอาลูกสาวของข้ากลับมา แล้วเธอต้องกลับมาทั้งเป็นด้วย!”

 

องค์หญิงต้องมีชีวิตอยู่ ถ้าเธอถูกฆ่า, ใครจะทนรับความโกรธของเจ้านายได้หล่ะ? ดังนั้น, ช่างหัวสมาคม, เบรน, แอนดรู, และลีน่ามัน นักเวทย์กลุ่มนี้กำลังจะฆ่าองค์หญิง; เขาต้องปกป้องชีวิตของเธอ

 

ปีศาจทั้งสามวิ่งออกมาพร้อมกัน, พวกเขาไม่สามารถละเลยเซลีนได้ ตราบเท่าที่เธอยังมีชีวิตอยู่, พวกเขาก็สามารถตามหาตัวเธอได้อีกครั้ง อย่างไรก็ตาม, นักเวทย์อันตรายสองคนนี้ต้องตาย!

 

ตอนแรกแฮนลอทธ์กับเวเวอร์คิดว่าชัยชนะอยู่ในกำมือของพวกเขาแล้ว พวกเขาคิดไม่ถึงว่ากำลังเสริมจะมาถึงในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ปีศาจเลเวล 6 สามตัว—ปีศาจขวาน, ปีศาจกิ้งก่า, และปีศาจคางคก—พุ่งเข้าใส่พวกเขาจากสามทิศทาง

 

“โถ่เว้ย, เวเวอร์; คุ้มกันที!” แฮนลอทธ์ตะโกน จากนั้นเขาก็ยกเลิกเวทย์มนตร์ที่เขากำลังร่ายอยู่เพื่อป้องกันความปั่นป่วนจากมานาที่ผสานกัน

 

เวเวอร์ตอบสนองอย่างรวดเร็ว มานาไหลเข้าไปในคทาเมอลินของเขาและทำให้คทาระดับอีพิคอันแข็งแกร่งเปล่งแสงห้าสีที่แตกต่างกันออกมา จากนั้นโดมสีรุ้งก็ปรากฏขึ้นรอบตัวแฮนลอทธ์กับเวเวอร์ในรูปแบบบาเรียป้องกัน

 

นี่คือเวทย์ที่เก็บเอาไว้ในคทาเมอลิน—วิหารธาตุ มันเป็นเวทย์เลเวล 6 ที่สามารถร่ายได้ในทันทีและมีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งมากๆ

 

บาเรียก่อตัวขึ้นมาในเวลาอันรวดเร็วในขณะที่ปีศาจทั้งสามมาถึงตัวพวกเขา จากนั้นปีศาจก็โจมตีใส่เวทย์ป้องกันอย่างเต็มแรงขณะที่บาลลี่ตะโกนเรียกเซลีน “องค์หญิง, หนีไปครับ! ไม่ต้องสนใจพวกเรา!”

 

เซลีนพูดไม่ออก เธอไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะมาช่วยเธอ

 

จากนั้น, เสียงอันเยือกเย็นของลิงค์ก็ดังเข้ามาในหัวของเธออีกครั้ง, ผ่านพวกเขาไปเลยแล้วไปที่ห้องใต้หลังคาที่อยู่ในตึกธนาคาร จะมีวงเวทย์เคลื่อนย้ายอยู่ข้างในนั้น

 

เซลีนรู้สึกตื่นเต้น เธอเร่งฝีเท้าของเธอแล้ววิ่งผ่านแฮนลอทธ์กับเวเวอร์ไป

 

แฮนลอทธ์เองก็ได้ยินเสียงตะโกนของบาลลี่ เขารู้ว่าปีศาจหญิงตนนี้เป็นบุคคลสำคัญในโลกปีศาจ ไม่อย่างนั้น, ปีศาจสามตนนี้ก็คงจะไม่เรียกเธอว่าองค์หญิงแล้วเสี่ยงชีวิตมาช่วยเธอ

 

“เวเวอร์, หยุดปีศาจตัวนั้น! ปล่อยตรงนี้ให้ข้าจัดการเอง!”

 

จากนั้นแฮนลอทธ์ก็ปล่อยมานาเข้าไปในคทาของเขา เสี่ยงโหยหวนของสายลมสามารถได้ยินได้ในขณะที่เขาตะโกน “วายุพิโรธ!”

 

วายุพิโรธ

เวทย์เลเวล 5

มานาที่ใช้: 900 แต้ม

ผล: เวทย์ธาตุลมที่แข็งแกร่งมากๆ มันสามารถสร้างไซโคลนหมุนความเร็วสูงที่จะพัดเป้าหมายให้ลอยไปในอากาศ จากนั้นคมมีดสายลมก็จะเฉือนเนื้อสดๆของเป้าหมายอย่างต่อเนื่อง

 

ถัดจากนั้นวินาทีครึ่ง, เวทย์เลเวล 5 นี้ก็ก่อตัวขึ้น ไซโคลนขนาดยักษ์ล้อมรอบร่างกายของแฮนลอทธ์ ในเวลาเดียวกันนั้น, เขาก็ใช้พลังของสายลมเพื่อพัดเวเวอร์ให้ไปทางเซลีนด้วยกันกับเวทย์วิหารธาตุของเขา

 

เทคนิคการร่ายเวทย์ที่ซับซ้อนนี้ไม่ได้ป้องกันการแทรกแซงของมานาระหว่างเวทย์มนตร์ของพวกเขาเพียงเท่านั้น, แต่ยังย่นระยะทางระหว่างเวเวอร์กับเซลีนด้วย มันคือเครื่องพิสูจน์ความแข็งแกร่งของแฮนลอทธ์

 

ปีศาจทั้งสามคิดไม่ถึงว่าจะถูกโจมตีในคราเดียวและไม่ทันได้ระวังตัว จากนั้นพวกเขาก็ลอยไปในอากาศ 30 ฟุตด้วยไซโคลนและกำลังหมุนติ้วอยู่กลางอากาศ นอกจากจะไม่สามารถตอบโต้ได้, เนื้อสดๆของพวกเขายังถูกคมมีดสายลมนับไม่ถ้วนเฉือนอย่างต่อเนื่องด้วย แต่ก็โชคดีที่ปีศาจพวกนี้มีผิวนังภายนอกที่แข็งแกร่ง เวทย์นี้จึงทำได้แค่จำกัดการเคลื่อนไหวของพวกเขาและสร้างบาดแผลให้พวกเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

 

อีกด้านนึง, เวเวอร์ได้มาถึงระยะที่โจมตีได้อย่างสะดวกสะบายแล้วหลังจากได้รับความช่วยเหลือของอาจารย์ของเขา หญิงสาวที่เขาคิดถึงทุกเช้าค่ำในที่สุดก็มาอยู่ต่อหน้าเขา อย่างไรก็ตาม, เขาต้องฆ่าเธอด้วยสองมือของเขาเอง

 

เรื่องที่โหดร้ายที่สุดในโลกคืออะไรกัน? นั่นคงจะต้องเป็นการฆ่าหญิงสาวที่คุณตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นสินะ

 

นี่คือภารกิจที่เวเวอร์ต้องทำให้สำเร็จให้ได้

 

เซลีนรู้สึกได้ว่าอันตรายกำลังจะใกล้เข้ามาและชักดาบของเธอออกมา อย่างไรก็ตาม, ก่อนที่เธอจะได้กวัดแกว่งดาบของเธอ, ท่าเตรียมป้องกันของเธอก็ได้ทำลายหัวใจของเวเวอร์แล้ว

 

เขาต้องการจะหยุดและหันกลับไป อย่างไรก็ตาม, คำพูดของอาจารย์ของเขา, คำสาบานที่เขาพูดต่อเทพแห่งแสง, ท่าทีแปลกๆที่เขาได้รับจากเพื่อนนักเวทย์ของเขา—ภาพทั้งหมดนี้เริ่มผุดขึ้นมาในหัวของเขา จากนั้นพวกมันก็รวมกันเป็นเสียงที่แข็งแกร่งและทรงพลัง, เธอเป็นปีศาจ, ห้ามปราณีเด็ดขาด! ทั้งหมดนี้ก็เพื่อความยุติธรรม!

 

เสียงนี้แข็งแกร่งมากจนเวเวอร์ลืมความเจ็บปวดของวิญญาณของเขาไปชั่วครู่ เขายกคทาเมอลินของเขาขึ้นและเริ่มใส่มานาเข้าไป, เปิดใช้เวทย์โจมตีเลเวล 6 ที่เก็บเอาไว้

 

สลายธาตุ!

 

สลายธาตุ

เวทย์ผสานธาตุเลเวล 6

มานาที่ต้องใช้: 1020 แต้ม

ผล: ผสมพลังลึกลับของธาตุทั้งหมดและไม่สนใจพลังป้องกันจากออร่าต่อสู้ สลายธาตุที่อยู่ในร่างกายของเป้าหมายโดยตรง

 

ข้อเสียเดียวของเวทย์นี้ก็คือมันไม่สามารถล็อคเป้าหมายได้ ดังนั้นมันจึงพลาดได้อย่างง่ายดายเมื่อยิงจากที่ไกลๆ

 

อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้เวเวอร์อยู่ห่างจากเซลีนแค่เก้าฟุต ต่อให้เซลีนเป็นนักดาบที่ภาคภูมิใจในความรวดเร็วของเธอ, แต่เธอก็ยังช้ากว่ากระบวนการคิดของนักเวทย์อยู่ดี

 

พลังที่มองไม่เห็นเริ่มแผ่ออกมาจากคทาก่อนที่จะรวมตัวกันเป็นบอลโปร่งแสงขนาดยักษ์ ลำแสงปล่อยออกมาจากบอลแสงนี้และพุ่งตรงไปที่เซลีน ในตอนที่การโจมตีถูกปล่อย, เวเวอร์ก็รู้สึกเสียใจอย่างมากในหัวใจของเขา อย่างไรก็ตาม, สิ่งที่ทำไปแล้วก็คือทำไปแล้ว ไม่มีทางให้ถอยกลับไปแล้ว

 

เวเวอร์รู้สึกสับสนอย่างสมบูรณ์, และดวงตาของเขาก็ดูเหมือนจะถูกขโมยประกายที่มีตามปกติของมันไป เขาหลับตาของเขาเพราะเขาไม่สามารถทนเห็นผลลัพธ์ที่จะมาถึงได้

 

อย่างไรก็ตาม, ในจังหวะต่อมา, อาจารย์ของเขาก็สบถด้วยความขุ่นมัว “โถ่เว้ย, นั่นมันเวทย์เคลื่อนย้าย! มีผู้แข็งแกร่งกำลังช่วยเธออยู่ในเงามืด!”

 

เวเวอร์รู้สึกประหลาดใจอย่างเป็นสุข เขาลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นภาพธาตุของปีศาจหญิงหลังจากการเคลื่อนย้าย รอยยิ้มที่เงียบสงบและงดงามดูเหมือนจะปรากฏขึ้นบนหน้าของเธอในจังหวะสุดท้ายของการเคลื่อนย้าย

 

เธอไม่น่ารู้จักเวทย์มนตร์เคลื่อนย้ายนะ ต้องมีคนช่วยเธอมาตลอดทางแน่ๆ แต่ว่าใครกันหล่ะ?

 

ทันใดนั้นเวเวอร์ก็มีความรู้สึกมากมายมาผสมกัน เขารู้สึกผิดเล็กน้อย, รู้สึกถึงความสุขอันเจ็บปวด, และแม้กระทั่งรู้สึกอิจฉา

 

ไอหมอนี่เป็นใครกัน? ปีศาจอีกตัวหรอ? แล้วทำไมเธอถึงมีรอยยิ้มที่นิ่งสงบแบบนั้นหล่ะ? หรือว่าคนๆนี้จะเป็นคนที่เธอรัก?

 

เวเวอร์รู้สึกหดหู่มากๆ, และเขาก็ถูกปกคลุมด้วยความเศร้าโศกอย่างรุนแรง

 

ในตรอกที่มืดมิด, ดูเหมือนว่าแอนดรูจะได้เห็นอารมณ์ที่เปลี่ยนไปของเวเวอร์ ตอนแรกเขารู้สึกตกใจก่อนที่รอยยิ้มชั่วร้ายจะปรากฏขึ้นบนหน้าของเขา “ดูเหมือนว่าจิตวิญญาณของเขาจะได้รับความเสียหายนะ งั้นนี่ก็หมายความว่า…”

 

เขาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมีความสุขขนาดนี้ แล้วเขาก็หยุดสนใจปีศาจที่ยังดิ้นไปมาอยู่ในอากาศแล้วออกจากฉากไป