นิยาย Abe the Wizard (AtW) AtW ตอนที่ 86 การประมูลเอลฟ์ เริ่มต้นขึ้น!

AtW ตอนที่ 86 การประมูลเอลฟ์ เริ่มต้นขึ้น!

“แล้วรายการต่อไปเชิญพบกับสุดยอดของแฟนตาซีที่ถูกออกแบบโดยปรมาจารย์ลิซ่าแห่งเมืองเบกองขอเชิญพบกับชุดสร้อยคอพร้อมกับคุ้มหูรวมไปถึงแหวนเครื่องประดับสุดหรูหราที่ทํามา จากทองและอัญมณีสีม่วงนั่นเอง!”

ฮอปเปอร์กระโดดต่อไปตอนนี้เขากํา ลังใช้น้ําเสียงร่าเริงของเขาในการแนะนําสินค้าชิ้นใหม่”ไม่เพียงแต่เครื่อ งประดับพวกนี้จะเป็นของที่คุณภาพยอดเยี่ยมแล้วอัญมณีที่ถูกใช้เองก็เป็นอะไร ที่หาได้ยากอีกด้วยปรมจารย์ลิซ่ายังได้เพิ่มมูลค่าทางศิลปะให้กับชุดเครื่องประ ดับนี้ด้วยงานฝีมือของเธอเองอีกด้วยโดยราคาของชุดเครื่องประดับนี้เริ่มต้นอยู่ที่ 800 ทุกๆ ครั้งการประมูลเงินจะต้องใช้เงินไม่ต่ํากว่า 50 เหรียญนะครับ!”

อาเบลรู้สึกสนใจทันทีที่ได้ยินคําว่า “อัญมณี”ในปราสาทแฮรี่นั่นแทบที่จะไม่มีผู้หญิงเลยนอกจากนี้อาเบลยังเด็กเกินกว่าที่จะมีแฟนอีกด้วย

เขาได้แต่หันไปมองผู้คนรอบๆตัวแม้ว่าอาเบลจะมองไม่เห็นหน้าผู้คนเหล่านี้ที่มาร่วมประมูลแต่ตัวเขาก็พอจะเดาได้ดีว่าคนพวกนี้ทําอาชีพอะไรกัน

ผู้คนเหล่านี้จะต้องเป็นนักธุรกิจอย่างไม่ต้องสงสัยอาเบลพอจะดูออกจากวิธี พูดของพวกเขาคนบางคนพยายามที่จะพูดให้เหมือนกับพวกขุนนางแน่สุดท้ายแล้วด้วยสิ่งต่างๆรวมไปถึงมารยาท นอาเบลก็จับได้ว่าพวกเขานั้นแกล้งทําเป็นขุนนาง

อาเบลมั่นใจว่าคนเหล่านี้จะต้องได้รับการฝึกฝนมาในครั้งเมื่อพวกเขายังเป็น เด็ก แน่นอนคว่าคนส่วนใหญ่ไม่อาจเข้าใจได้แต่อาเบลนั้นแตกต่างจากพวกเขาตัวอาเบลนั้นสามารถแยกขุนนางและนัก ธรุกิจออกได้อย่างง่ายดายมีขุนนางไม่กี่คนเท่านั้นที่จะยกมือขึ้นเพื่อประมูลราคา ส่วนใหญ่แล้วดูเหมือนว่าพวกเขากําลังรอบางสิ่งบางอย่างอะไรกันแน่ที่จะเผยให้เห็นในการประมูลครั้งนี้

ตอนนี้อาเบลก็เป็นเหมือนกับคนส่วนมากเขาเองก็ไม่ได้รู้สึกสนใจของที่ถูก นํามาประมูลในครั้งนี้เท่าไรนักของที่ถูกนํามาประมูลขายส่วนใหญ่จะเป็นของ ขุนนางซะส่วนใหญ่แน่นอนว่าของเหล่านี้คนธรรมดาๆทั้งหลายไม่มีสิทธิ์ที่จะครอบครองได้อย่างแน่นอนมีเพียงทาง เดียวเท่านั้นที่พวกเขาจะครอบครองได้นั่นก็คือการเข้าร่วมการประมูลที่โรงประมูลตลาดมีดนี้เอง
ความจริงแล้วถ้าหากผู้ที่สวมใส่ของที่ถูกขายในโรงประมูลแห่งนี้ถูกเจอตัวเข้า ในที่สาธารณะพวกเขาเหล่านั้นจะถูกศาลชั้นสูงของเหล่าขุนนางนั้นจับในทันที

“ดูเหมือนว่านายจะไม่ยอมซื้ออะไร เลยนะนายรอของชิ้นสุดท้ายอย่างงั้นหรอ?” ชายที่อยู่ข้างอาเบลเอยปากถามเขา

“ฉันไม่ได้รู้สึกสนใจอะไรเท่าไร” อา เบลตอบกลับไป”มีอะไรบางอย่างที่ฉัน สงสัย ทําไมถึงมีคนมากมายที่อยากได้ของสุดหรูหราแบบนี้กัน? ทั้งๆที่พวกเขาไม่ได้เป็นแม้แต่ขุนนางด้วยซ้ําพวก เขาไม่กลัวถูกจับกันหรอไง?”

“นายคงยังไม่รู้จักพ่อค้าจริงๆ สินะ” ชายคนนั้นยังพูดต่อไปอีกว่า “นายเห็น ไหมล่ะพวกพ่อค้าทั้งหลายไม่สนใจพวกชื่อเสียงและเกียรติยศหรอกนะ พวกเขาเหล่านั้นสนใจเพียงแต่เงินทองเพียง เท่านั้นถ้าหากมีเงินทองแล้วชีวิตของพวกเขาก็จะสบายแต่มีเพียงแต่เงินก็คง จะไม่ได้ สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ต้องเก็บของเหล่านี้เอาไว้ในบ้าน แน่นอนว่าพวกเขาอาจจะไม่ได้ใช้ของเหล่านี้พวกเขาก็คงจะได้แต่มองเท่านั้นแหละนะ”

“นี่มัน!” อาเบลได้เผลออุทานออกมา สําหรับตัวเขาเองแล้วอัญมณีทั้งหลาย รวมไปถึงเสื้อผ้าสุดหรูหราที่อยู่ในโรงประมูลแห่งนี้ตัวเขานั้นล้วนมีอยู่ในห้องเก็บของส่วนตัวจนเกือบหมด

“ลูกค้าสุดที่รักทุกท่าน ขอเชิญพบกับ สินค้าที่ถูกประมูลเป็นรายการสุดท้ายของวันนี้ ผมรู้ว่าพวกคุณนั้นยังคงเพลิด เพลินอยู่กับการประมูลและแน่นอนนี่เป็นสาเหตุที่ทําให้พวกคุณมารวมตัวในวันนี้!”

ถึงแม้ว่าจะมีสินค้ามากมายหลายราย การถูกขายในวันนี้แต่ดูเหมือนว่าฮอปเปอร์จะดูไม่เหนื่อยเลย ในความจริงแล้ว ไม่เพียงแต่เขานั้นยังไม่ได้เหนื่อยล้าฮอปเปอร์ยิ่งดูมีพลังมากขึ้นเมื่อเวลาได้ผ่านพ้นไป

“ดวงตาของเธอนั้นมีสีฟ้าราวกับ ท้องฟ้าที่ปกคลุมอยู่บนท้องนภา ปากของเธอเล็กและดูสดในราวกับเป็นเชอรี่ ใบหูของเธอเรียวยาวราวกับเป็นหยกแกะสลักชั้นดีและแน่นอนรูปร่างของเธอนั้นดูสมบูรณ์แบบยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด! นี่มันเหลือเชื่อจริง!วันนี้ที่นี่เรามีเอลฟ์มาจากป่าดับเบิ้ลมูน!”

ฮอปเปอร์ได้พูดแนะนําอยู่นานก่อนที่ จะพาเอลฟ์สาวตัวเล็กขึ้นมาบนเวที บนตัวของเธอนั้นถูกล่ามไปด้วยโซ่เล็กและกุญแจมือโดยโซ่ของเธอนั้นถูกทหารยามคนหนึ่งถือเอาไว้อยู่

เอลฟ์ผู้หญิงคนนี้ยังดูเด็กมากนคงเป็นเอลฟ์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะอย่าง แน่นอนดวงตาสีฟ้าของเธอนั้นเต็มไปด้วยความทุกข์และความกลัว

“นี่เป็นเอลฟ์ที่ยังคงความบริสุทธิ์เอา ไว้ ราคาในการประมูลจะเริ่มต้นที่ 1หมื่นเหรียญและทุกการเสนอราคาจะต้ องเสนอราคาขั้นต่ํา 500 เหรียญฮอปเปอร์ตะโกนขึ้นมาอย่างมีพลัง

“1 หมื่นเหรียญ” ไม่ทันที่ฮอปเปอร์จะพูดจบก็มีคนตะโกนแซกขึ้นมาทันที

“11,000”

“11,500”

“12,000”

ตอนนี้โรงประมูลแห่งนี้ได้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งมีหลายๆคนที่ยังไม่ได้เสนอราคาออกไปในตอนนี้

อาเบลขมวดคิ้วของตัวเองก่อนที่จะถามชายที่อยู่ข้างๆกับเขา “ดินแดนของมนุษย์ห้ามการซื้อขายทาสนอกเหนือจากทาสของเผ่าออร์คนพวกเขาขายเอลฟ์อย่างนี้ได้ยังไงกัน?”

“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน” ชายคนนั้นตอบกลับมาในทันทีและทันใดนั้นเขาก็เช็คเงินที่มีอยู่ “ไม่นะ!วันนี้ฉันมีเงินไม่มากพอหรอเนี่ย!”

อาเบลที่ได้ฟังแบบนั้นก็ได้แต่ส่ายหัวไปมานี่มันอาจจะเป็นความต้องการของเจ้าชายมิดเดิลตันจอร์จก็เป็นได้สําหรับคนที่สามารถค้าขายกับโวร์แกนได้แล้วการที่จะขายเอลฟ์แบบนี้เองก็คงจะไม่ ใช่เรื่องแปลกอะไร

“15,000!” ใครบางคนตะโกนออกมาคนคนนั้นได้มองไปรอบๆ เพื่อที่จะหาว่าใครกันที่จะเป็นคู่แข่งในการประมูลครั้งนี้ของเขาอาเบลสามารถสัมผัสได้ถึงพลังลมปราณของนักฆ่าที่กําลังไหลเวียน ออกมาจากร่างกายคนนี้

“นี่มันอัศวินชั้นสูง!”

อาเบลรู้สึกตกใจเป็นอย่างมากตัวเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะมีอัศวินชั้นสูงปรากฎตัวในโรงประมูลนี้ชายคนนี้คงจะมีพลังพอๆกับดิ้กเคนไม่ก็ฟาวเลอร์อย่างแน่นอนพลังลมปราณที่ถูกปล่อยออก มานั้นเป็นพลังที่ไม่สามารถโกหกใครได้นั่นเอง

ชายคนนี้ได้ใช้พลังลมปราณของตัวเองในตอนที่ตัวเขานั้นกําลังพูดกับคน อื่นๆ อยู่ หลังจากที่ชายผู้เป็นอัศวินคนนั้นลงประมูลก็ไม่มีใครที่จะลงประมูลแข่งกับชายคนนั้นอีกเลยทุกคนสามารถ สัมผัสพลังอะไรบางอย่างที่ถูกปล่อยออกมาจากตัว

“ทําไมพวกนายไม่ประมูลกันต่อล่ะ?” อัศวินชั้นสูงคนนั้นได้พูดขึ้นมาอย่าง เสียงดังด้วยน้ําเสียงที่อวดดีของตัวเองดูเหมือนว่าชายคนนี้จะภูมิใจมากที่ทําให้คนอื่นรู้สึกกลัวได้

“คุณกล้าดียังไง?”ฮอปเปอร์ที่ยืนดูเห ตุการณ์อยู่ไม่ได้รู้สึกกลัวแต่อย่างใด เขาคนนี้อยู่ในโรงประมูลครีมาเนิ่นนานแล้วแทนที่ตัวเขานั้นจะลงไปจัดการกับชายคนนี้ฮอปเปอร์กลับหันไปหายามที่อยู่โดยรอบแทนรองเทน

“จับมันซะ!” ฮอปเปอร์ได้สั่งให้คนของ ตัวเองจับชายคนนั้น แต่ตัวเขาเองนั้นกับคํานวณผิดพลาดไป

ในพริบตาเดียวนั่นเอง ชายทั้งหกคนที่เป็นอัศวินระดับกลางนั้นก็ล้มลงไปกองกับพื้นทั้งหมดพวกเขาทั้งหมดต่างก็ร้องออกมาด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดนี่เป็นเหมือนกับการต่อสู้ระหว่างผู้ใหญ่กับเด็กก็ว่าได้ด้วยการใช้พลังลมปราณเพียงเล็กน้อยเท่านั้นอัศวินชั้นสูงก็สามารถจัดการอัศวินระดับกลางทั้ง 6 คนได้แล้ว

อาเบลรู้สึกว่าอัศวินชั้นสูงคนนั้นจะหยุดอยู่เพียงแค่นี้ชายคนนี้คงไม่ต้องการที่จะเป็นฆาตกรในเมืองฮาเวสอย่างแน่นอนถึงแม้ว่าในตลาดมืดแห่งนี้จะไม่ถูกคุ้มครองด้วยกฎหมายก็ตามที่แต่ถ้าหากมีใครเสียชีวิตที่นี่แล้วละก็ก็คงจะไม่ใช่เรื่องดีเท่าไรนัก

“ดูเหมือนว่าครั้งนี้ฉันจะประหยัดเงินของฉันไปได้นะ”อัศวินชั้นสูงคนนั้นพูด ในขณะที่หัวเราะไปด้วย เขาเตะฮอปเปอร์ให้กระเด็นตกเวทีการประมูลไปโดยที่ไม่ได้ออกแรงอะไรเลยชายที่เป็นอัศวินชั้นสูงคนนี้ไม่ได้ชายตามองเหล่าทหารยามของฮอปเปอร์ด้วยซ้ําไป ตอน นี้ทุกคนได้ตกอยู่ในความกลัวเกินกว่าที่จะกล้าลุกขึ้นมาอีกครั้งไม่มีใครมาขวางชายคนนี้ในขณะที่ตัวเขานั้นเดินตรงไป ที่เอลฟ์

“สวัสดีเอฟล์ผู้น่ารักของฉันฉันกําลังอยากได้เอฟล์ไปเป็นสาวรับใช้อยู่พอดีเลยตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเธอจะต้องเป็นสาวใช้สุดพิเศษของฉันแน่นอนว่าฉันจะเป็นเจ้านายของเธอไปตลอดชั่วชีวิตที่ เหลืออยู่ของฉันเอง”ชายที่เป็นอัศวินแกล้งพูดออกมาอย่างสุภาพในขณะที่ตัวเขานั้นกําลังแนะนําตัวเองให้กับเอลฟ์คนนั้น

เอลฟ์หญิงตกใจเกินกว่าที่จะพูดอะไรออกไปเธอมองไปรอบๆ ด้วยดวงตาคู่ใหญ่ของตัวเองตอนนี้เธอพยายามที่จะ หาความช่วยเหลือแต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีเลย

อาเบลที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ไม่อยากจะมีส่วนร่วมเท่าไรนักแต่เมื่อตัวเขานั้น มองไปที่ดวงตาคู่ใหญ่ที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังตัวอาเบลเองก็นึกถึงวันที่เขานั้นมาที่โลกใบนี้ครั้งแรกตอนนั้นอาเบลรู้สึกกลัวเป็นอย่างมากตัวเขานั้นโดดเดี่ยวและสิ้นหวังเหมือนกับเอลฟ์ในตอนนี้ไม่มีผิด

ตอนนี้เอลฟ์สาวคนนี้ได้อยู่ในดินแดนของโลกมนุษย์ดินแดนแห่งนี้เต็มไป ด้วยผู้ประสงค์ร้ายที่ไม่หวังดีกับเธออย่างไม่ต้องสงสัยทุกคนนั้นล้วนแต่จะเอารัดเอาเปรียบเธอ

ในขณะที่อัศวินชั้นสูงคนนั้นกําลังคว้าเอลฟ์ออกไปเขาก็รู้สึกถึงพลังอะไรบางอย่างข้นมาทันที

“นายเป็นใครกัน?”

อัศวินชั้นสูงคนนี้รู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากถ้าหากตัวเขานั้นไม่รู้ว่าเอลฟ์จะถูกขายที่โรงประมูลในวันนี้ตัวเขานั้นก็จะไม่เสียเวลามาที่สกปรกแบบนี้อย่างแน่นอนและตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีใค รบางคนต้องการที่จะขัดขวางตัวเขาเองอัศวินคนนี้เลยรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก

อาเบลได้สังเกตไปรอบๆ ตัวอัศวินชั้นสูงคนนี้ก่อนที่จะเห็นว่าตัวเขานั้นไม่ได้พกอาวุธอะไรมาที่โรงประมูลแห่งนี้เลยการที่เขาไม่ได้พกอาวุธมาแบบนี้แสดงว่าเขานั้นต้องการที่จะปกปิดตัวตนที่แท้ จริงไว้อย่างแน่นอน

ในโอกาสสุดท้ายนั้นอาเบลก็ตัดสินใจที่จะสู้กับอัศวินชั้นสูงคนนี้ด้วยมือเปล่าตัวเขานั้นได้แต่คิดอยู่กับตัวเอง

ลอร์ดมาแชลนั้นไม่เคยสอนการต่อสู้ มือเปล่าให้กับอาเบลเลยในตอนที่ตัว เขานั้นอยู่ในปราสาทแฮรี่ลอร์ดมาแชลและอัศวินทุกคนในโลกใบนี้ล้วนแต่ไม่เคยที่จะต้องต่อสู้มือเปล่ามาก่อนดังนั้น แล้วอัศวินคนนี้จะต้องไม่ถนัดการต่อมือเปล่าอย่างแน่นอนนี่คือสิ่งที่อาเบลได้คิดคํานวณเอาไว้ในใจ