48 Hours a Day - ตอนที่ 51 โตเกียวดริฟท์ XXI

48 Hours a Day ตอนที่ 51 โตเกียวดริฟท์ XXL

 

ตอนที่ 51 โตเกียวดริฟท์ XXI

 

จางเฮงต้องยอมรับเลยว่าทาเคดะเป็นเหมือนขิงที่ยิ่งแก่ก็ยิ่งเผ็ดร้อน แม้ว่าเขาจะได้ฝึกฝนที่โตเกียวเป็นเวลากว่า 9 เดือน แต่สกิลการขับรถของเขาก็ยังคงไม่อาจเทียบชั้นได้กับความเก่งกาจของนักแข่งมืออาชีพทาเคดะเท็ตสึยะ คนที่เหลืออีกเพียงสนามแข่งเดียวก็จะได้ตําแหน่ง Drift King มาครอง

 

สิ่งนี้ชัดเจนยิ่งขึ้นในช่วงครึ่งหลังของระยะทางการแข่งขันทั้งหมด เมื่อทาเคดะเท็ตสึยะได้เข้าใจกลไกการทํางานของเครื่องยนตร์และฟอร์มในการขับรถแข่งซิ่งสมัยก่อนก็เริ่มเข้ามือ

 

การเอาชีวิตของเขาเข้าไปเสี่ยงเพื่อน้องสาวของโคบายาชิ ไม่ได้ทําให้ความรู้สึกผิดที่ท้วมท้นต่อการตายของเพื่อนสนิทได้จางหายไป หลังจากประสบการณ์เฉียดตายอย่างน้อยที่สุดเขาก็ได้ไถ่โทษ และได้คลายปมที่ติดอยู่ในใจของเขามาตลอด

 

จางเฮงคงไม่สามารถเอาชนะทาเคดะเท็ตสึยะที่อยู่ในสภาวะแบบนี้ได้

 

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีน้องสาวของโคบายาชิที่วางแผนเรื่องนี้มากว่า 22 ปี และมีฝีมือในการแข่งรถเทียบเท่ากับพี่ชายของเธอ เธอไม่เพียงแต่มีความละเอียดรอบคอบอย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งมีเท่านั้น แต่เธอยังสืบทอดความกล้าหาญของโคบายาชิมาอีกด้วย

 

อย่างที่มีคนเคยว่าเอาไว้ “การมีคู่ต่อสู้ที่ดีจะนําสิ่งที่ดีที่สุดมาให้คุณ”

 

และตอนนี้คู่ต่อสู้ทั้งสองของเขา ก็ทําให้จางเฮงต้องดึงความสามารถมาใช้ถึง 150% รถ L300 กลายเป็นปีศาจสีเหลืองมัสตาร์ดในความมืด

 

แต่ท้ายที่สุดเขาก็ยังคงตามหลังอยู่หนึ่งก้าว

 

แต่ในตอนที่พวกเขากําลังเข้าใกล้เส้นชัยรถนิสสัน 180SX และรถไวเปอร์ก็ค่อยๆลดความเร็วลงราวกับว่ากําลังบอกเป็นนัยๆ กําลังให้เกียรติซึ่งกันและกัน จางเฮงไม่ได้สนใจเรื่องอะไรพวกนี้เลย เพราะเหตุนี้รถมินิแวนจึงเคลื่อนตัวผ่านทาเคดะเท็ตสึยะและโคบายาชิยู แล้วขึ้นนําเป็นคันแรก

 

เมื่อเขาไปถึงเส้นชัย เสียงการแจ้งเตือนก็ดังขึ้นมาเป็นชุด ภายในหูของเขา

 

[คุณชนะการแข่งซิ่งใต้ดิน! – ภารกิจเสร็จสิ้น!]

 

[กลับสู่โลกจริงในอีก 134 วัน]

 

[ประสบความสําเร็จในการเอาชนะนักขับรถแข่งมืออาชีพ: เกมพอยท์ +15 คะแนน คุณสามารถดูรายละเอียดได้ที่หน้าข้อมูลตัวละครเพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้อง]

 

[ประสบความสําเร็จในการเอาชนะนักขับรถแข่งรถแข่งที่ดีที่สุด ในเขตนี้ โยสุเกะ ทสึจิยะ: เกมพอยท์ +25 คะแนน คุณสามารถดูรายละเอียดได้ที่หน้าข้อมูลตัวละครเพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้อง]

 

[ประสบสําเร็จในการแข่งขันโหมดแข่งถึงตายหนึ่งครั้ง: เกมพอยท์ +10 คะแนน คุณสามารถดูรายละเอียดได้ที่หน้าข้อมูลตัวละคร เพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้อง]

 

…

 

โยสุเกะ ทสึจิยะเป็นคนขับที่ดีที่สุดใน Tokyo Drift edition จางเฮงไม่แปลกใจในเรื่องนั้นเลย ความจริงที่ว่าโคบายาชิยูเป็นนักขับรถแข่งมืออาชีพในทางกลับกันทําให้เขาสับสนในฐานะนักแข่งหญิงมืออาชีพนั้นหายากเหมือนขนนกฟีนิกซ์และเขาของยูนิคอร์น

 

แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอกล้าที่จะท้าทายแบบหนึ่งต่อสอง ฝีมือของเธออาจเก่งกาจน้อยกว่าทาเคดะเท็ตสึยะอยู่เล็กน้อย แต่เมื่อพิจารณาถึงความท้อแท้ใจของทาเคดะก่อนเกิดอุบัติเหตุอันเฉียดฉิว และหากจางเฮงไม่ได้อยู่ในเรื่องนี้มันคงเป็นการยากที่จะบอกได้ว่าใครจะชนะ

 

ความจริงแล้วเมื่อเปรียบเทียบฝีมือทุกๆด้านของพวกเขาแล้ว มันคงเป็นไปไม่ได้เลยที่จางเฮงจะเอาชนะมาได้ แต่หลังจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างการแข่งขัน บรรยากาศของความเกลียดชังก็ดับมอดลง มีแสงสว่างโผล่ออกมาท่ามกลางความซับซ้อน ทั้งหมดนั่น ช่วยให้จางเฮงทําภารกิจหลักได้สําเร็จ

 

รางวัลที่ได้มานั้น มีมากมายมากกว่าที่เขาคาดคิดเอาไว้ เขาได้คะแนนจากการแข่งขันเพียงอย่างเดียวถึง 50 เกมพอยท์ เมื่อรวมกับ 6 เกมพอยท์ที่เขาได้รับมาในเกมนี้ ก็รวมกันได้ทั้งหมด 56 เกมพอยท์

 

โคบายาชิ ยูและทาเคดะ เท็ตสึยะคุยกันตลอดทั้งคืน ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขากําลังพูดคุยกันถึงเรื่องอะไร แต่ในวันต่อมาพวกเขาทั้งสองคนก็ได้ไปเยี่ยมหลุมศพของโคบายาชิเรียวเพื่อแสดงความเคารพ

 

สองวันหลังจากนั้น โคบายาชิ ยูและเพื่อนนักแข่งสิ่งที่ช่วยเธอได้ออกจากโตเกียว

 

2 เดือนต่อมา อามิโกะได้รับอนุมัติจากการสมัครเข้าเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน

 

จางเฮงขับรถพาเธอไปที่สนามบิน เธอกําลังจะกําลังจะได้ไปเรียนรู้ที่ประเทศจีนเป็นเวลา 1 ปี

 

ยังพอมีเวลาก่อนออกเดินทาง อามิโกะจึงเอ่ยขอกาแฟ จางเฮงซื้อกาแฟมา 2 แก้วจากสตาร์บัคส์ที่อยู่ไม่ไกล และขณะที่เขากําลังส่งแก้วกาแฟไปให้หญิงสาว ก็มีบางอย่างที่นุ่มนวลกดลงมาที่ริมฝีปากของเขา

 

อามิโกะดูประหม่าออกมาอย่างชัดเจน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอทําอะไรแบบนี้ เธอเลยเงอะงะและอายอยู่ในที่ริมฝีปากของพวกเขาแตะเพียงเสี้ยววินาที

 

“มาหาฉัน ตอนที่นายกลับไปที่จีนนะ” อามิโกะกระซิบเบาๆ

 

จูบนั่น คือความกล้าทั้งหมดของเธอที่มี ดังนั้นแทนที่จะรอให้จางเฮงตอบ เธอหยิบกระเป๋าขึ้นแล้วรีบไปที่หน้าเคาน์เตอร์เช็คอิน

 

จางเฮงมองดูหญิงสาวหายไปในฝูงชน ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าการที่มีชั่วโมงเพิ่มขึ้นมาอาจจะไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก – ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนในตอนแรกเมื่อเวลาผ่านไปก็ค่อยๆเบ่งบาน

 

นี่คงเป็นโชคชะตาที่ได้คําสัญญามาแล้วไม่สามารถรักษาสัญญา

 

จางเฮงนั่งลงบนเก้าอี้ในสนามบินเพียงลําพัง ใคร่ครวญครุ่นคิด และดื่มกาแฟทั้ง 2 แก้วอย่างเงียบ ๆ

 

ไม่ว่าจะในประเทศใดก็ตาม สนามบินและสถานีรถไฟมักจะกลายเป็นสนามแห่งอารมณ์และความรู้สึก

 

คุณยายผู้สูงวัยมาส่งหลานสาวของเธอที่กําลังศึกษาอยู่ต่างประเทศ เธอกําลังง่วนอยู่กับกระเป๋าเป้สะพายหลัง เด็กน้อยวัย 4 ขวบ ถูกส่งมายังอ้อมแขนของผู้เป็นแม่ โบกมือลาพ่อที่กําลังจะเดินทางไปทํางานในต่างประเทศโดยไม่รู้ว่าครั้งต่อไปที่พวกเขาจะได้เจอกันนั้นจะห่างไปปี หญิงสาวที่เพิ่งก้าวลงจากเครื่องบินวิ่งไปกอดแฟนของเธอ

 

ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเอง มีผู้คนที่วิ่งกลับบ้านในขณะที่บางคนออกเดินทางไปยังดินแดนอันห่างไกล

 

หลังจากดื่มกาแฟอุ่นๆจนหยดสุดท้าย จางเฮงก็ลุกขึ้น รูดซิปบนแจ็คเก็ตของเขาขึ้นแล้วก้าวเดินออกไปเผชิญหิมะข้างนอก

 

หลังจากการแข่งขันครั้งนั้น จางเฮงได้ก้าวเข้าสู่โหมดพักผ่อนหย่อนใจ เขาเก่งภาษาญี่ปุ่นมากและได้คะแนนเต็มจากการสอบวัดผลประจําเดือนครั้งแรกนั้นทําให้เขาได้รับ 3 เกมพอทย์ แต่รางวัลที่สาคัญที่สุดคือไม้แกะสลักชิ้นนี้ซึ่งเป็นเกมไอเทมชิ้นที่ 2 ที่เขาได้รับมาเมื่อเดือนก่อน

 

สิ่งหนึ่งที่ทําให้เขารําคาญใจคือนอกเหนือจากเวิร์กช็อปนักแข่งซิ่งแล้ว มันเป็นเรื่องปกติของกลุ่มนี้จะรับสมัครสมาชิกใหม่ทุกๆ 2 เดือน ชมรม 4WD และชมรมถ่ายภาพออโต้โชว์โมเดลซึ่งเหมือนกับชื่อชมรมได้บอกไว้นั้นเป็นการรวมตัวกันของกลุ่มจูนิเบียวและพวกผู้ดี

 

จางเฮงเข้าร่วมกลุ่มและอดทนอยู่ในชมรมเป็นเวลา 2 เดือนเท่านั้นเพื่อเรียนรู้วิธีการร้องตะโกน “Shooting Star กับ Cannonball” ที่ 4WD ของเขาเอง และเพื่อวิเคราะห์โมเดลรถด้วยตาเปล่าจากรูปภาพ, เดาขนาดชุดชั้นในและทักษะแปลกๆอื่นๆ อีกมากมาย

 

แต่จางเฮงยังคงลังเลที่จะถอดใจเพราะจากเกมแรกที่เขาได้เล่น เมื่อไหร่ก็ตามที่เกิดวังวนขึ้น เขาควรมีมากกว่า 1 ทางเลือก หลังจากนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะปรับเปลี่ยนรูปแบบความคิดของเขา เพื่อหยุดให้ความสนใจไปกับชมรมที่เกี่ยวข้องกับรถยนต์ และคัน หาให้กว้างขวางมากขึ้น จากนั้นเขาจึงเริ่มให้ความสนใจกับกลุ่มที่ไม่ธรรมดาบางกลุ่ม

 

เขาครุ่นคิดเกี่ยวกับแท่นบูชาที่เขาเคยเจอบนเกาะ และตัดสินใจที่จะเข้าร่วมชมรมที่ศึกษาเหตุการณ์ลึกลับและชมรมอื่นๆ ที่ค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่องราวเหนือธรรมชาติที่เป็นที่นิยม ในที่สุดเขาค้นพบว่า การเข้าเป็นสมาชิกชมรมที่ว่านี้ทําให้เขาประหลาดใจได้จริงๆ

 

ไม้แกะสลักเป็นของสะสมของรองประธานชมรมที่เขาบอกว่า เจอในราคูเท็นด้วยราคาเพียง 500 เยน ไม่ได้มีการแกะสลักเป็นลวดลายอะไรพิเศษ – ไม่มีแม้แต่ใบหน้า แต่มันก็เหมือนกับตีนกระต่าย เมื่อจางเฮงหยิบมันขึ้นมา เขาก็ได้ยินเสียงประกาศดังขึ้นในหัวของเขา: [ได้รับเกมไอเทม]

 

เขาตัดสินใจซื้อสิ่งนี้จากรองประธาน คนที่มีความสุขมากและมอบของชิ้นนี้ให้จางเองในทันที ส่วนใหญ่คงเป็นเพราะทั้งชมรมมีสมาชิกเพียง 3 คนและรองประธานจึงดูแลสมาชิกคนใหม่อย่างดี อย่างไรเสียไม้แกะสลักนั่นก็ไม่ได้มีค่ามากนักดังนั้นเธอจึงมีความสุขมากขึ้นไปอีกที่ได้ให้สิ่งนี้ไป

 

นั่นคือวิธีที่จางเฮงได้รับเกมไอเทมอีกชิ้นหนึ่งมา โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก

 

แม้ว่ามันจะไม่ยากที่จะได้รับเกมไอเทม แต่มันก็หาเจอได้ยากมากในเกม สําหรับนักเล่นเกมคนอื่นๆถึงจะมีเวลาว่างในเกมให้พักผ่อนหย่อนใจเยอะอย่างเขา แต่มันก็คงเป็นเรื่องยากสําหรับพวกเขาที่จะหาเกมไอเทมที่ซ่อนไว้เช่นนี้