[18+] คนที่อยากจะฆ่าที่สุดเป็นอันดับ 1 กลับกลายมาเป็นเมียเฉยเลย - ตอนที่ 6 งานวัฒนธรรมประจำโรงเรียนพร้อมกับการแต่งงานที่เสียวซ่านถึงประตูหลัง

คาเงโอะจับมือของเลย์ลาเข้าร้านเสริมสวยของคุณป้าของเขา
เขาสงสัยเพราะเป็นเย็นวันเสาร์ที่น่าจะคนเยอะแต่น่าแปลกที่ไม่มีลูกค้าเลยและคุณป้าก็สูบบุหรี่อย่างชิลๆอยู่
“ป้าครับ”
ในร้านเสริมสวยที่มีสไตล์ป้าของเขาพ่นควันบุหรี่และฟังรายการทีวีอย่างสบายเฉิบ
“มีอะไรเหรอ? ทำหน้ายิ้มแย้มแบบนั้นน่ะหรือว่ากำลังคิดจะแต่งงานอย่างนั้นรึไง?
ทำไมป้านี่รู้ไปซะทุกเรื่องเลยนะ
“ตามนั้นครับผมอยากแต่งงานกับเลย์ลา ไม่สิ ก็จนกว่าผมจะอายุ 18 อ่ะนะ “
“แต่งงานเจ้าค่ะ”
“เธอเองก็ใกล้จะอายุ 18 แล้วสินะ”
“ครับ”
“แล้วเธอจะทำไงเรื่องพิธีงานแต่งหรือฮันนีมูนล่ะ”
“ไม่มีอะไรพรรค์นั้นหรอกครับเราแค่จดทะเบียนสมรสกันเฉยๆ”
“ป้าไม่ขัดข้องนะป้ามั่นใจว่าพ่อแม่ที่จากไปแล้วของเธอต้องมีความสุขเหมือนกันนั่นแหละแล้วเรื่องค่าครองชีพล่ะ? การแต่งงานมันก็มีค่าใช้จ่ายนะ”
“ผมจะใช้มรดกที่มีอยู่เป็นค่าครองชีพใช้จ่ายจนกว่าจะเรียนจบแล้วผมจะทำงานหลังจากเรียนจบครับ”
“ไม่ได้หรอกไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยดีกว่าอย่าจำกัดทางเลือกอนาคตของตัวเองสิ รอเดี๋ยวนะ”
ป้าของเขาเข้าไปและกลับมาพร้อมเอกสาร
“ถือว่าป้าเอาให้แค่เธอดูเท่านั้นนะ คาเงโอะ”
“เข้าใจเเล้วครับ”
ขณะที่เธอพลิกกระดาษที่มีตัวเลขเรียงซ้อนกันอยู่
“นี่คือรายละเอียดมรดกของพ่อแม่ของเธอทั้งเงินชดเชยและเงินประกัน”
ป้าของเขาพูดกระซิบ
“เยอะขนาดนี้่เลยเหรอ…..”
ค่าเล่าเรียน ค่าน้ำค่าไฟ ค่าโทรศัพท์มือถือ และค่ากินอยู่ของเขาถูกจ่ายโดยการโอนจากทนายความเป็นระยะๆแต่ด้วยเหตุผลดังกล่าวเขาถึงได้ไม่เคยรู้จำนวนตัวเลขเงินทั้งหมดแต่ว่าเงินที่พ่อแม่ของเขาทิ้งไว้นั้นเป็นจำนวนที่มหาศาลพอสมควร
“ถ้าเธอแต่งงานก็ถือว่าเธอเป็นผู้ใหญ่แล้วเพราะงั้นป้าก็จะยกเลิกสัญญาที่ทำกับทนายไว้และโอนจำนวนเงินพวกนี้ทั้งหมดให้ เธอเองก็อย่าใช้อย่างสูญเปล่าล่ะเข้าใจไหม? แต่เพราะเธอเป็นคนจริงจัง ป้าคิดว่าอย่างเธอจะต้องไม่เป็นไรแน่นอน”
“ครับ ขอบคุณครับป้า”
“ป้าไม่ได้ทำอะไรเลย นี่คือสิ่งที่พ่อแม่ของเธอทิ้งไว้ให้ต่างหากล่ะ”
“ป้าครับ ยังไงก็ช่วยทำให้ผมดูดีขึ้นหน่อยได้ไหมครับ ผมอยากให้ป้าทำให้ผมดูเรียบร้อย ผมจะไปบ้านของเลย์ลาเพื่อทักทายพวกเขาน่ะ”
“ได้เลยจ้ะเดี๋ยวป้าตัดผมให้ก็แล้วกัน”
“ตอนนี้เลยเหรอครับ?”
“ใช่ตอนนี้เลยสิ ไว้พรุ่งนี้ลุงและป้าจะไปทักทายด้วยแต่ก็ไปแบบพอเป็นพิธีนะ”
“เอ๊ะ แม้แต่คุณลุงก็ด้วย ป้าจะเว่อร์เกินไปเเล้ว”
ลุงของเขาเป็นพนักงานบริษัทแต่ดูเหมือนงานยุ่งเลยไม่ค่อยได้เจอหน้าเท่าไหร่
“ไม่เว่อร์เกินไปหรอกน่านี่เป็นวิธีทักทายสู่ขอแต่งงานแถมยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เธอยังเป็นผู้เยาว์อยู่อีกนะคาเงโอะ”
“งั้้นชั้นกลับบ้านก่อนนะเจ้าคะ”
“เลย์ลาพรุ่งนี้ผมจะไปทักทายครอบครัวเธอก็เลยอยากให้เธอช่วยเกริ่นๆเรื่องนี้กับคุณย่าและคุณแม่ของเธอก่อนทีนะ”
“ได้เลยเจ้าค่ะ”
“หลังจากตัดผมเธอเสร็จแล้วป้าจะปิดร้านและเราจะไปช้อปปิ้งกันดีกว่าป้าจะเลือกเสื้อผ้าใหม่ให้เธอเองละกัน”
“ผมไม่ได้มีเงินถุงเงินถังขนาดนั้นนะป้า”
“ไม่ต้องห่วงหรอกถือว่าป้าเป็นของขวัญงานแต่งงานก็เเล้วกัน มานี่มาป้าจะตัดผมให้ มานั่งเร็ว”
ป้าของเขาพาดเสื้อคลุมตัดผมไว้เหนือบ่าของคาเงโอะ
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
เมื่อเขามาถึงโรงเรียน เสียงทุกคนก็ฮือฮาขึ้น
“โยรุซากินี่นายตัดผมแล้วสินะตัดเเล้วดูเท่ขึ้นขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย?
“เอ๊ะ? เดี๋ยวนะ ถามจริง? นายดูดีขนาดเลยเหรอนี่”
“นายดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นนะและดูผอมลงด้วย”
คาเงโอะขยำผมตัวเองด้วยความเขินอาย ตัวเขาเองก็คิดว่าดูดีแต่สำหรับเขาที่ได้รับคำชมโดยไม่มีเงื่อนไขนั้นทำให้เขินมากๆ ส่วนเหตุผลที่เขารู้สึกไม่สบายใจอาจเป็นเพราะเขาแทบไม่ได้รับการเติมเต็มจากคนอื่นเรื่องรูปร่างหน้าตาของตัวเขาเองเลย
“ทะเลาะกับเลย์ลามาเหรอ?”
“นายอกหักมาเหรอ?”
ถามจริงทำไมพวกผู้หญิงถึงคิดว่าตัดผมคืออกหักกันล่ะเนี่ย?
“เราไม่ได้ทะเลาะกันจริงๆนะ”
“นายตัดผมเพราะว่าเลย์ลาจะกลับไปอย่างนั้นใช่มั้ย? แบบตัดเพราะการจากลาสินะ”
“ไม่กลับ! คาเงโอะกับชั้น คู่รัก คนรักกันเจ้าค่ะ”
ประตูห้องเรียนถูกเปิดออกและเลย์ลาก็เข้ามาในห้องเรียนด้วยอาการหายใจหอบแฮ่กๆ
“อรุณสวัสดิ์เลย์ลา”
“คาเงโอะ ทรงผม เท่ หล่อสุดๆเลยเจ้าค่ะ”
เลย์ลาวิ่งไปหาเขาแล้วกอดเข้าอย่างแนบแน่น
“เลย์ลาตาของเธอเป็นรูปหัวใจเลยนะ”
“แหม่ๆ คู่รักคู่นี้นี่หวานจนมดขึ้นเลยนะเนี่ย”
“เล่นทำเอาเขินไปด้วยเลย”
“เอิ่มมม…คือพวกเรามีเรื่องจะบอกน่ะ..”
“พวกเรามีเรื่องจะบอกเจ้าค่ะ Big news(ข่าวใหญ่) เจ้าค่ะ”
“มีอะไรกันเหรอ? โยรุซากิหน้านายนี่แดงแจ๋เลย”
“เลย์ลามีอะไรน่าตื่นเต้นงั้นเหรอ? เธอหายใจถี่จนทำให้ชั้นรู้สึกตื่นเต้นไปด้วยเเล้วนะ”
“พวกเราจะแต่งงานกันเจ้าค่ะ! เมื่อวานคุณพ่อคุณแม่และ Grandma คาเงโอะ คุณป้า คุณลุง ไปสู่ขอเจ้าค่ะ Happy Wedding เจ้าค่ะ!”
คุณยายกับคุณพ่อคุณแม่เลย์ลาอนุมัติยินยอมให้พวกเราแต่งงานกันแล้วถึงแม้ว่าตอนเขาไปทักทายด้วยความตั้งใจว่าจะโดนเชือดแล้วแท้ๆ
คุณพ่อของเลย์ลาแนะนำตัวผ่านเว็บแคมโดยใช้แอป Zoom ตัวคุณพ่อมีผมสีบลอนด์ตาสีฟ้าสไตล์คนอเมริกันแถมหน้าตาหยั่งกับนักแสดง
และเงื่อนไข 2 ข้อที่ครอบครัวสุโดได้ให้ไว้คือครอบครัวสุโดจะจ่ายค่าเล่าเรียนของเลย์ลาจนกว่าเธอจะเรียนจบมหาวิทยาลัยต่อให้จะต้องใช้เวลานานเพราะตั้งท้องและคลอดลูกก็ตามส่วนอีกข้อคือต้องไปคลอดลูกที่บ้านพ่อแม่ของเธอเท่านั้น
เพราะถ้าหากภรรยาเป็นคนสัญชาติอเมริกันที่มีสามีเป็นคนสัญชาติญี่ปุ่นแล้วทางภรรยาได้ให้กำเนิดบุตรในประเทศอเมริกันที่เป็นบ้านเกิดก็จะทำให้ตัวเด็กจะได้รับทั้งสัญชาติทั้งอเมริกันและญี่ปุ่นแต่ถ้าเป็นที่ญี่ปุ่นจะใด้แค่สัญชาติญี่ปุ่นเท่านั้นจุดประสงค์ก็เพื่อให้เด็กมีทางเลือกในอนาคตมากขึ้นนั่นเอง
“เห้ยยยยยยย!? ถ้างั้นเลย์ลาเธอก็ไม่ได้กำลังจะออกจากโรงเรียนเเล้วสินะ? เธอจะอยู่ที่ญี่ปุ่นต่อใช่ไหม?
“ตามนั้นเจ้าค่ะ”
“เดี๋ยวก่อนนะข้อมูลมันถาโถมมาเยอะจนสมองชั้นชักจะตามไม่ทันแล้ว”
“พวกเธอแต่งงานกันอย่างนั้นเหรอ เอาจริงดิ!?”
ท่ามกลางเสียงประหลาดใจครูฮาสึโทริ อาจารย์ประจำชั้นของพวกเขาก็เข้ามา
“เตรียมตัวกันได้เเล้ว ใกล้จะเริ่มคาบเรียนแล้วนะเด็กๆ”
“อาจารย์คะโยรุซากิและคุณสุโดพวกเขาบอกว่าจะแต่งงานกันแหละค่ะ”
“จริงรึเปล่าที่เลย์ลาจะไม่ลาออกน่ะ?”
“ก็จริงน่ะสิเมื่อเช้าคุณแม่ของเลย์ลาก็โทรมา”
“ทำไมถึงเป็นตอนนี้ล่ะ? ไม่รอจนกว่าเรียนจบก่อนเหรอ?”
“พอดีมันเกี่ยวกับเรื่องวีซ่าน่ะ”
**TL NOTE : วีซ่าคือเอกสารที่เอาไว้ระบุว่าบุคคลนั้นๆที่จะสามารถเดินทางเข้าออกนอกประเทศได้ซึ่งวีซ่าก็จะมีหลากหลายประเภททั้งวีซ่าเดินทาง,วีซ่าท่องเที่ยว,วีซ่าธุรกิจ เป็นต้น**
คาเงโอะพูดปุ๊บและก็เริ่มมีคำถามตามมา
“ไม่ใช่ว่าฝ่ายชายจะต้องอายุ 18 ก่อนถึงจะแต่งงานได้ไม่ใช่เหรอ”
“โยรุซากิใกล้จะอายุ 18 แล้วนะ”
อาจารย์ฮัตสึโทริพูดออกมา
“เอ๊ะ!?”
“ก็เขาประสบอุบัติเหตุตั้งแต่เด็กและใช้เวลารักษาตัวในโรงพยาบาลเป็นเวลานานทำให้เขาเรียนช้ากว่าคนอื่นหนึ่งปี”
“อย่างงั้นเองเหรอไม่รู้มาก่อนเลยนะเนี่ยโยรุซากิ ว่าแต่วันเกิดนายเมื่อไหร่เหรอ?”
“คาเงโอะ Birthday คือวันที่ 5 พฤศจิกายนเจ้าค่ะ”
เลย์ลาตอบ
“นั่นมันวันเทศกาลพอดีเลยไม่ใช่รึไง?”
“ใช่เลย วันนั้นเป็นวันคริสต์มาส”
“งั้นอาจารย์ครับแล้วกฎของโรงเรียนล่ะ? นักเรียนที่ยังเรียนอยู่จะแต่งงานกันแบบนี้จะไม่เป็นไรเหรอ?”
“ไม่เป็นไรหรอกโรงเรียนของเราไม่มีกฎห้ามมีความสัมพันธ์ระหว่างชาย-หญิงสักหน่อยแถมครูเองก็ได้รายงานไปที่อาจารย์ใหญ่แล้วด้วย”
แต่นั่นก็อาจจะทำให้กลายเป็นข่าวลือแพร่หลายในโรงเรียนก็ได้เราต้องไม่ทำตัวเด่นเกินไปเป็นไปได้ก็พยายามปลีกห่างๆจะดีที่สุด
“เอาล่ะๆ นั่งที่กันได้แล้วคาบเรียนจะเริ่มแล้ว”
………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

เสียงปรบมือดังก้อง
หลังจากคาเงโอะร้องเพลง Yoru ni Kakeru(เพลงของ Yoasobi) เสร็จเขาก็โล่งใจ
แม้จะรู้สึกว่าเขาชอบร้องเพลงและเก่งทางด้านนี้แต่คงยากที่ร้องเพลงไปด้วยแล้วเต้นไปด้วย
แค่ร้องเพลงบนเวทีในขณะผู้ชมดูอยู่นั้นทำให้เขาประหม่า
เปียโน่ที่เล่นโดยอิเคะนั้นไพเราะสุดๆและการเต้นของอาคิตะก็สุดยอดมากและเพื่อนร่วมชั้นทุกคนก็ร่วมมือกันเป็นอย่างดี
“ดูสนุกสุดเหวี่ยงกันสุดๆไปเลยว่ามะ”
“เพลงเพราะจังเลยแฮะ”
เสียงชมเชยจากผู้ชมผสมปนเปไปกับเสียงปรบมือว่าเป็นที่น่าพอใจ
หืม? แปลกแหะ มันควรจะเป็นเพลงสุดท้ายแต่ดูเหมือนว่าม่านเวทีจะไม่ยอมปิดฉากลง
อิเคะนั่งอยู่หน้าเปียโนมองไปที่ทุกคนแล้วทุกคนก็ต่างพยักหน้าพร้อมเพรียงกัน
การแสดงเริ่มขึ้นแต่เพลงนั้นต่างจากเพลงที่เราวางแผนกันไว้
“เอ๊ะ?”
เขามองไปรอบๆด้วยความตื่นตระหนกซึ่งทุกคนนิ่งสงบส่วนเลย์ลาก็กลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่จนในที่สุดเธอก็เบิกตากว้าง
มีแค่คาเงโอะเท่านั้นที่กระสับกระส่ายไปกับท่วงทำนองอันแสนจะคุ้นเคยนี้
มันก็คือเพลง Happy Birthday
คาเงโอะถูกผลักออกไปกลางเวทีและถูกห้อมล้อมด้วยทุกคน
“เอ๊ะ? เอ๋!??”
“Happy Birthday to โยรุซากิ/คาเงโอะ ♪♪♪”
เสียงร้องของทุกคนซ้อนทับกันว่า “โยรุซากิ” ส่วนเลย์ลาร้องว่า “คาเงโอะ” แทน
คาเงโอะได้แต่ยืนงงตกใจ
“โยรุซากิสุขสันต์วันเกิดครบ 18 ปีนะเฟ้ย”
“อะ…เอ๋ อายุ18 !? แบบนี้เขาก็ต้องอยู่ปี 2-3 ใช่ไหมเนี่ย?”
ผู้ชมต่างส่งเสียงพึมพำ
คุโรทากิผลักหลังเลย์ลาไปให้เธออยู่เคียงข้างคาเงโอะ
เสียงเปียโนบรรเลงบทเพลงซ้ำไปซ้ำมา
บรรเลงเป็นเพลงเดิมที่มีเพียงแต่เนื้อเพลงเปลี่ยนไป
“สุขสันต์วันวิวาห์โยรุซากิกับเลย์ลา♪ สุขสันต์วันวิวาห์”
คราวนี้เลย์ลาก็ดูสับสนเช่นกัน
ถึงเธอจะดูเหมือนว่าจะรู้เรื่องการเตี๊ยมแผนร้องเพลงอวยพรวันเกิดแต่เรื่องร้องเพลงยินดีเรื่องแต่งงานนั้นจะเป็นเรื่องที่เซอร์ไพรส์ยิ่งกว่า
ก็สมกับปี 2 ห้อง 2 แหล่งรวมพวกคนร่าเริงและชอบเข้าสังคมจริงๆล่ะนะ
อีกอย่างถ้าเป็นเรื่องการร้องเพลงคาราโอเกะที่พวกเขานำเสนอกันในงานเทศกาลก็เพราะอย่างนี้เองสินะ
พอเพลงจบลง
“โยรุซากิก็เพิ่งจะอายุ 18 วันนี้แถมสุโดกับโยรุซากิเพิ่งจะแต่งงานกันยังไงทุกคนก็ช่วยเฝ้าดูพวกเขาอย่างอบอุ่นด้วยนะคะ”
คุโรทากิตะโกนออกมา
“เย้!”
และเสียงชมเชยรวมถึงเสียงอวยพรก็ดังกึกก้อง
“ยินดีด้วยนะ”
“แฮปปี้เวดดิ้งจ้า”
“ยอดเลย พวกเขาแต่งงานกันล่ะ”
ทุกคนวุ่นวายไปมา พยายามถอดเสื้อนอกออก
คุโรทากิทักส่งสัญญาณให้เขาถอดเสื้อเบลเซอร์ออก เขาดึงแขนเสื้อของเขาในขณะที่ยังไม่รู้ว่ามันเรื่องอะไรกันแน่แล้วเอาพากไว้ที่แขนของเขา

“ทุกคน ได้เวลาโยนเสื้อเแล้ว! หนึ่ง สอง!!”

ภายใต้สัญญาณของ คุโรทากิ เสื้อนอกก็ขึ้นไปร่ายรำบนอากาศคาเงโอะโยนเครื่องแบบของเขา
เวทีถูกปกคลุมไปด้วยเครื่องแบบสีน้ำเงินเข้ม

“ว้าว”
“สวยจัง”

เสียงปรบมือเริ่มดังขึ้นและแสงแฟลชของสมาร์ทโฟนรายล้อมรอบเวที
พวกเขาไล่ตามเครื่องแบบที่ค่อยๆตกลงมาและม่านเวทีก็ปิดฉากลง

“เสื้ออันไหนเป็นของตรูล่ะเนี่ย”
“เดี๋ยวดิเฮ้ย อย่าเหยียบสิเฟ้ย”
“ทุกคนรีบออกจากเวทีเร็วเข้าเดี๋ยวยังมีคนอื่นที่ต้องแสดงอยู่อีกนะ เรากินเวลาชาวบ้านเขามากพอแล้ว”
“ให้ตายสิ ทุกคนรีบเก็บเสื้อแล้วออกไปกันได้แล้ว”

พอออกจากโรงยิมด้านหลังเวทีอย่างชุลมุนกันใหญ่แล้วพวกเขาก็หาเสื้อนอกของตัวเองและสวมมันคืน

“ขอบคุณนะทุกคน”

คาเงโอะโค้งคำนับต่อหน้าทุกคน

“โยรุซากิ ขอโทษที่ทำให้มันดูเวอร์เกินเบอร์ไปหน่อยนะ แต่ชั้นคิดว่าอยากจะทำให้มันเป็นเรื่องเป็นราวไปเลย ไม่อยากให้เป็นข่าวลือน่ะ”
คุโรทากิพูดออกมา
สมกับเป็นคนร่าเริง วิธีคิดแง่บวกที่ไม่มีคนมืดมนคนไหนจะคิดเรื่องแบบนั้นได้เลย
สิ่งที่คาเงโอะคิดได้แค่เหยียบเรื่องไว้ให้มิดก็พอแค่นั้น

“ขอให้โชคดีนะ”

เขาโดนลูบหลัง

“อืม ขอบใจนะ”

คาเงโอะทั้งปลาบปลื้มทั้งอายมากซะจนเกือบจะน้ำตาซึมออกมา
พวกเขาจดทะเบียนสมรสกันแค่ในนามเท่านั้น จะไม่มีพิธีรีตองใดๆอย่างไปฮันนีมูนหรือจัดพิธีแต่งงาน แต่เขารู้สึกเหมือนได้รับการต้อนรับจากทุกคนเหมือนกับพิธีแต่งงานไม่มีผิดเลย

“ไอ้ชั้นก็นึกว่านายจะไม่ชอบซะอีก”
“เปล่าเลย ไม่ได้ไม่ชอบเลยจริงๆนะ ขอบใจมากๆเลยนะ”
ชีวิตโรงเรียนมัธยมของเขาจากผู้ชายธรรมดาที่เคยมีความสามารถด้านการซ่อนตัวสูงและทำตัวเองให้จืดจาง
ท้ายที่สุดเขาก็ได้รับการนับถือราวกับพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ

“รู้อะไรไหม ว่าผมเคยเกลียดห้องเรียนของพวกเรามากๆเลยแต่ก่อนน่ะ”

คาเงโอะกำลังพูดกับเลย์ลา
พอปิดงานทุกคนก็กำลังเต้น Folkdance อย่างมีความสุข

“รู้เจ้าค่ะ”

เลย์ลาที่ยืนอยู่ข้างๆเขาพยักหน้า

“แทนที่จะเรียกว่าเกลียดห้องเรียน มันอาจเป็นการเกลียดผู้คนมากกว่าเพราะเป็นที่ตัวผมเองที่หาจังหวะเข้ากับพวกเขาไม่ได้แบบนั้นล่ะมั้งนะ”

ความเกลียดชังของคาเงโอะเริ่มขึ้นเมื่อเขาเข้าโรงเรียนช่วงมัธยมปลาย
หลังจากรักษาตัวในโรงพยาบาลเป็นเวลานานเขาก็มักจะงุนงงที่หัวข้อสนทนาไม่ตรงกับเพื่อนร่วมชั้นบ่อยๆ ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ไร้เพื่อนและทำตัวเหมือนเป็นคนนอกคอก
เลย์ลาเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงตัวคาเงโอะ เป็นเพราะเธอช่วยสอนให้เขาได้รู้ว่ามนุษย์นั้นไม่ได้เลวร้ายเสมอไป

“ชั้นไม่เข้าใจเจ้าค่ะ คาเงโอะก็มนุษย์ ทุกคนเป็นมนุษย์ ทำไมถึงเกลียด? “
“นั่นสินะ ผมคิดว่าเพราะตัวเองมัวแต่มองไปข้างหลังอยู่รึเปล่านะ”
“มองไปข้างหน้าสิเจ้าคะ”
เลย์ลาพูดออกมาพร้อมกลับสีหน้าที่มีแต่คำถาม
“อะ…ฮ่าๆ อยากจะเต้นอีกรอบไหม?”
“ไม่เจ้าค่ะ folkdance ที่นี่คู่เต้นเปลี่ยนเจ้าค่ะ แต่ที่อเมริกาไม่เเปลี่ยนเจ้าค่ะ ชั้นรักคาเงโอะ กับคาเงโอะจะเต้นด้วยกันไม่อยากเปลี่ยนคู่เจ้าค่ะ”

เลย์ลาจับมือของเขาในขณะที่เขากำลังกุมมือของเธอนั้น สายสัมพันธ์ของคนรักที่นิ้วสอดประสานกันทำให้เขาเริ่มปรารถนาตัวเธอ
เลย์ลาก็เริ่มออกอาการเช่นกัน “ฟู่ว” เธอถอนหายใจอย่างร้อนรนและหรี่ตาลง ขอบตาของเธอเป็นสีแดงและดูเร่าร้อนเหลือเกิน

“ไปศาลากลางกันเจ้าค่ะ กลับบ้านเจ้าค่ะ ส่งใบอนุญาตแต่งงานกันเจ้าค่ะ”
“นั่นสินะ ต่อให้ไม่ได้อยู่จนจบก็คงไม่เป๋นไรก็ไม่ได้เป็นสมาชิกคณะกรรมการนักเรียนแล้วนี่นะ”

เขาหันหลังให้กับทุกคนที่กำลังเต้น Folk dance กันอย่างม่วนชื่น
คาเงโอะแบกกระเป๋านักเรียนพาดไว้บนบ่าและเดินออกจากโรงเรียนพร้อมกับเลย์ลา
แสงอาทิตย์ยามเย็นแยงตาจนแสบตา ผมสีบลอนด์ของเลย์ลาถูกแสงอาทิตย์ยามเย็นส่องประกายระยิบระยับอย่างสวยงาม
ทรงผมบ็อบก็เหมาะกับเธอเช่นกันแต่พนันได้เลยว่าถ้าเธอยังไว้ผมยังจะดูสวยกว่านี้อีก

“เธอชอบผมสั้นเหรอ?”
“ก็ชอบเจ้าค่ะ แต่ชอบผมยาวมากกว่าเจ้าคะ”
“งั้นผมของเธอ ไว้ยาวดีไหม? น่าเสียดายออกนะที่ตัดมันทิ้งไปดื้อๆเลยน่ะทั้งๆที่ยังอยากจะไว้ยาวอยู่เลย”
“ไปดื้อๆ?”
“หมายถึงที่เธอตัดผมระบายตอนไม่พอใจน่ะ”
“ภาษาญี่ปุ่นยุ่งยากจังเจ้าค่ะ”

หลังจากดูเวลาบนหน้าจอโทรศัพท์ “ทันเวลาไหมนะเจ้าคะ?” เลย์ลาถาม

“ใช่ วันนี้ดูเหมือนจะขยายเวลาจนถึง 18:30 นะเพราะฉะนั้นได้อยู่แหละ”

พวกเขาแวะเข้าบ้านก่อนแล้วก็ไปที่ศาลากลางพร้อมกับทะเบียนสมรสที่วางไว้ตรงแท่นบูชา
ศาลากลางตอนนี้เงียบเหงาเอาเรื่องเลย
หัวใจของเขาเต้นตุบๆแต่เนื่องจากเป็นช่วงเย็นแล้วทำให้พวกเขาแทบไม่ต้องรอคิว

“ยินดีด้วยที่ได้แต่งงานด้วยนะคะ นี่คือของขวัญแสดงความยินดีค่ะ”

มันคือรูปอัลบั้ม มีตราประทับเมืองตรงหน้าปก
นี่เราแต่งงานแล้ว………..
ทิวทัศน์รอบข้างรู้สึกสว่างวาบขึ้นในทันใด

“ขอบคุณมากครับ”

เขากลับบ้านอย่างอารมณ์ดี
ห้องพ่อแม่ของเขาได้ถูกปรับแต่งให้เป็นห้องของเลย์ลาแทนและได้ทำความสะอาดเรียบร้อยหมดจด
ในบ้านที่เขาอยู่คนเดียวมายาวนาน ตอนนี้มีภรรยาของเขาอาศัยอยู่ด้วยกัน

“แล้วอาหารเย็นล่ะเจ้าคะ?”
“เพราะอะไรก็ไม่รู้ใจมันตุ้มๆต่อมๆจนผมกินอะไรไม่ลงเลย”
“ใจตุ้มๆต่อมๆ?”
“แบบความรู้สึกมันเอ่อล้นน่ะ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคุณภรรยา”
“ฝากเนื้อฝากตัวด้วยเช่นกันค่ะ My honey (ที่รัก)”
พวกเขาเข้าแล้วพากันเข้าไปในห้องของเขา
เลย์ลากอดเขาอย่างแนบแน่นและใช้แก้มถูไถกันแบบหวานๆกันไป
คาเงโอะก็ลูบหัวของเธอ
“รักนะเจ้าคะ”
“ผมจะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษนะ”
ผมจะพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษจนถึงจุดที่พูดสนทนาในชีวิตประจำวันได้แบบนั้นคงไม่มีปัญหาตอนที่ได้ไปอเมริกา
“ชั้นจะตั้งใจเรียนภาษาญี่ปุ่น …. แล้วจะให้ทำอะไรดีนะ? ให้โม๊ค? ให้ใช้นม? ให้ชักให้? ให้ใช้เท้า?”
“งั้นใช้เท้าละกัน”
“?”
“ใช้เท้าถูไอ้จ้อนไง ….อะ….คือถ้าเธอไม่อยากทำก็ไม่เป็นไรนะ”
“ใช้เท้า? ได้เบยเจ้าค่า!”
“ฮ่าๆ เลย์ลาเธอตั้งใจพูดสินะนั่น?”
“ความแตกซะแล้วเหรอเนี่ย”
เธอที่แลบลิ้นออกมาแบบนั้นมันน่ารักโคตรๆเลย
เลย์ลาถอดถุงเท้าแล้วไปที่เตียง
เลย์ลาไม่รู้หรอกว่าการใช้เท้านั้นมันจะรู้สึกดีรึเปล่าแต่เธออยากจะทำถ้าหากว่าคาเงโอะปรารถนา
มันเป็นเรื่องยากที่นั่งแบบพับเพียบเพราะงั้นเธอก็เลยนั่งไขว่ห้างแทนแล้วคาเงโอะก็นั่งหันหน้าเข้าหาเธอและชูไอ้จ้อนออกมา
ตอนนี้มันยังไม่ชูชันและยังอ่อนตัวอยู่
“แบบแซนวิชเหรอเจ้าคะ?”
“อื้ม”
ฝ่าเท้าของเธอประสานกันเหมือนฝ่ามือที่เอามาประกบตรงกลางไอ้จ้อนของเขาอย่างพอดิบพอดีกับส่วนเว้าส่วนโค้งของเท้าของเธอ
“อู้วว”
คาเงโอะส่งเสียงคราง
ท่าทางเธอดูจะเขินเอามากๆเพราะขาของเธออ้าออกเหมือนสัญญาลักษณ์ “◇”
เลย์ลาดึงชายกระโปรงเพื่อปิดเป้าของเธอไว้
“ใช้เท้า…. รู้สึกดีไหมเจ้าคะ?”
“อื้ม รู้สึกโคตรดีเลย…อูยยย..”
ไอ้จ้อนของเขาแข็งโป้กขึ้น
รู้สึกได้ว่าเจ้าน้องชายของเขามันร้อนวูบวาบเต้นตุบๆในขณะที่เธอถูมันด้วยฝ่าเท้านั้นช่างเป็นอะไรที่แปลกใหม่จริงๆ
มันจักจี้แต่ก็รู้สึกฟินดี
“ชั้นก็เหมือนกัน รู้สึกดีเจ้าค่ะ…”
“เอํะ? ใช้เท้าทำให้เธอรู็สึกดีด้วยเหรอ?”
คาเงโอะเสียงหลงเพราะแปลกใจจนทำเลย์ลาไม่พอใจ
คาเงโอะเป็นคนบอกให้เธอทำแท้ๆแต่เขากลับพูดราวกับว่าเขาตัดสินว่าตัวเลย์ลาเองที่เป็นคนลามก
“ฮึ่มๆ”
เธอเผลอใส่แรงเพิ่มลงไปที่เท้าของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ
“อ๊า”
คาเงโอะครางออกมา
เท้าของเธอมันทั้งอุ่นทั้งเนียนนุ่มแต่ก็มีความรู้สึกแข็งกระด้างเหมือนตอนที่ใช้นมทำแต่ความรู้สึกมันรุนแรงกว่า
เธอเป็นลูกครึ่งที่มีฝ่าเท้าสุดแสนจะนุ่มนิ่ม สงสัยคงเป็นเพราะการใช้ชีวิตของพวกเราต่างกันล่ะมั้ง

“อูยยยยย”
“รู้สึกดีไหมเจ้าคะ?”
“ดีโครตๆเลยล่ะ แล้วเธอล่ะ?”
“มันกระตุกๆ….ฮ่าาาาา….จั๊กจี้เจ้าค่ะ”

ฝ่าเท้าเป็นจุดที่บอบบางเอามากๆ เราจะไม่รู้สึกอะไรเลยถ้าหากว่าใช้ฝ่ามือแต่ถ้าเป็นฝ่าเท้าทำให้รู้สึกได้มากกว่า
ดูเหมือนว่าการใช้เท้าช่วยนั้นไม่ใช่แค่รู้สึกดีแค่เฉพาะฝ่ายชายอยู่ฝ่ายเดียวฝ่ายหญิงเองก็เช่นกัน

“งื้ออ อยากแล้วเจ้าค่ะ”

เธอพยายามใช้เท้าอย่างสุดความสามารถ
เซ็กส์ซี่สุดๆไปเลย
ขาท่อนล่างของเธอเหมือน “◇” เธอเอามือไขว้หลัง เผยให้เห็นท่อนขาขาวๆของเธอ
เธออยู่ในท่าทางที่ยืดหน้าอกของเธอออกมาด้านหน้าทำให้เห็นหัวนมที่บวมเป่งทะลุออกมาผ่านเสื้อผ้า

.”แฮ่กๆ ร้อน ร้อนจังเลยเจ้าค่ะ..”

ฝ่าเท้านั้นเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อและดูเหมือนไอ้จ้อนของเขาก็ด้วย
แต่ละครั้งที่เธอขยับฝ่าเท้าเพียงเล็กน้อย กระโปรงของเธอก็ยกขึ้นเผยให้เห็นต้นขาขาวของเธอ
ทำให้เห็นผ้าสองชั้นที่คลุมรอบๆเป้าของเธอที่อยู่ภายในเงาของกระโปรง
คราบที่เป็นดวงๆวงรีที่ผุดขึ้นตรงกางเกงในของเธอแผ่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
เหงื่อสดๆ น้ำรักและกลิ่นกายผสมปนเปกัน ทำให้ได้กลิ่นชีสเค้กที่ยังไม่ได้อบ
แล้วสิ่งที่เซ็กส์ซี่ที่สุดก็คือใบหน้าที่เร่าร้อนของเธอเอง

“มองอะไรอยู่เจ้าคะ?..อํะ!”

เลย์ลามองไปที่เป้ากระโปงของตัวเองแล้วรีบจับชายกระโปรงของเธอมาปิดไว้ด้านหน้า
ทันทีที่เขาคิดว่าท่าทางขี้อายของเธอมันน่ารักมากซะจนเขาก็รู้สึกอยากแตกออกมาทันที
เพราะเธอดันลนลานใช้เท้าตะปบน้องชายเอาไว้แน่น

“อูยยย”

พร๊วดด!
น้ำแตกออกมาก่อนที่เขาจะส่งสัญญาณบอกเธอ
ดวงตาของเลย์ลาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจขณะที่เธอมองดูไอ้จ้อนของเขา
บางทีอาจเป็นเพราะแรงที่รวมไว้ตรงฝาเท้ามันรุนแรงซะจนน้ำมันพุ่งปริ๊ดออกมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
พร๊วด พร๊วด
คาเงโอะรีบเอาผ้าเช็ดหน้ามารองไม่ให้น้ำหกเลอะเทอะ
ถ้ามันเลอะผ้าปูที่นอนก็คงจะซักออกยากน่าดู
ในช่วงเวลาที่เขาเสร็จนั้น เขาก็ได้ดื่มด่ำกับความสุขราวกับได้พุ่งทยานขึ้นไปด้วยลิฟท์ความเร็วสูง
มันรู้สึกแบบว่าของเสียที่สะสมอยู่ในร่างกายของเขาถูกขับออกไปพร้อมกัน
ถึงจะหยุดแตกไปแล้วแต่ดูเหมือนน้องชายของเขาจะยังฟิตปึ๋งปั๋งดีอยู่
เขาลงจากเตียงมาเพื่อเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดไอ้จ้อน ส่วนเลย์ลานอนหงายบนเตียงแล้วกางแขนออกมาเหมือนจะพูดว่า “มานี่มะ”
“คาเงโอะ! มาม่ะ!”
“ฮ่าๆ มาม่ะอะไรของเธอเนี่ย”
คาเงโอะหัวเราะในขณะที่เขาเริ่มถอดเสื้อผ้า
พักนี้เลย์ลาเริ่มใช้คำแสลงภาษาอังกฤษและภาษาญี่ปุ่นแปลกๆเพื่อสร้างเสียงหัวเราะที่ช่วยกลบเกลื่อนความเขินอายของเธอเอง

“ผมถอดให้นะ”

เขาล้วงมือเข้าไปในกระโปรงแล้วถอดกางเกงในออกมา
ผ้านั้นกลับด้านเผยให้เห็นความเหนียวเปียกด้านในของผ้า2ชั้นและรอยกรีดน้ำทิพย์ที่ต่อกับร่องกลีบของเธอกับกางเกงในของเธอ ร่องของเธอถูกกระตุ้นแล้วเผยให้เห็นแกนกลางสีชมพูราวกับไข่มุก
ในขณะที่จ้องอยู่นั้นเองเลย์ลาก็ยกเอวของเธอขึ้น

“เร็วเข้าสิเจ้าคะ”
“อื้ม”
เขาถอดกางเกงในของเธอลากไล่ลงมาตั้งแต่ต้นขา หัวเข่า น่อง ข้อเท้า แล้วดึงมันออกจากข้อเท้าของเธอ
เมื่อเขาพยายามถ่างขาของเธออกเลย์ลาก็เขินและนอนคว่ำหน้า
เมื่อเขาเห็นประตูหลังของเธอ ความต้องการก็ถาโถมเข้ามาในหัวของเขา

“จัดกันทางประตูหลังได้ไหม?”
“?”
“หมายถึงทำทางก้นน่ะ”
“เอ๊ะ? เอ๊ะ….. เอ๋……!?”
“ก็แบบว่า…….ตอนนี้เธอยังท้องไม่ได้ใช่ไหมล่ะ?”
“ก็ใช่อยู่…..แต่ไม่เอาเจ้าค่ะ ไม่อยากเจ้าค่ะ!”
“เข้าใจแล้วงั้นผมจะไม่ทำ ถ้างั้นก็ทำแบบปกติก็แล้วกันนะ”
คาเงโอะแนบตัวบนหลังของเธอ
ด้วยไอ้จ้อนที่แข็งตัวของเขารู้สึกได้ถึงร่องสวรรค์ของเธอ
เลย์ลายกขาของเธอขึ้นเพื่อที่จะตั้งรับได้ง่ายขึ้น

“มาเลยเจ้าคะ”
หัวไอ้จ้อนสัมผัสกับร่องสวรรค์และสอดใส่พร้อมกับส่งเสียง “สวบ สวบ”

“อ๊า เข้าไปแล้วเจ้าค่ะ ฮ่าห์ เสียวจังเลยเจ้าค่ะ…”

ความรู้สึกที่มดลูกถูกบีบตอนที่อยู่ในท่า missionary รวมถึงความรู้สึกที่แนบชิดกับเขามันก็ยิ่งชวนเสียวเข้าไปใหญ่แต่ดูเหมือนว่าท่าหมาเองก็เสียวดีมากเช่นกันคงเป็นเพราะเลย์ลาเธอมีแน้วโน้มที่จะเป็นสาย M ด้วยล่ะมั้งนะ
ความรู้สึกที่ได้มีอะไรกับคนรักที่เราไว้วางใจนั้นนำมาซึ่งความรู้สึกตื่นเต้นชวนให้ท้องไส้ปั้นป่วน
ไอ้จ้อนมันทั้งร้อนทั้งแข็งและนิ่มนวลได้สอดใส่เข้าไป
ความรู้สึกที่ได้เสียดสีกับประตูของเธอก็เป็นอะไรที่น่ายินดีสุดๆ
ถ้าได้ทำตรงประตูหลังล่ะก็….
ตอนนี้ท้องไส้ของเธอปั่นป่วนไปหมดแล้ว
อยากรู้จังว่ามันรู้สึกแบบไหนกัน? ไอ้ความรู้สึกของการถูกบังคับกระทำชำเรามันรุนแรงกว่าการตบตีหรือใช้เครื่องนวดรึเปล่านะ?
“จะทำที่ก้น….ก็ได้นะเจ้าคะ”
“จริงเหรอ?”
“เจ้าค่ะ”
ถ้าเป็นประตูหลังล่ะก็ มันก็อุ่นใจได้ต่อให้จะเป็นวันตกไข่
ไม่ให้ท้องก่อนที่จะเรียนจบแบบนั้นมันจะเป็นการดีกว่า

“ถ้างั้น เอ่อ….. ผมขอ เอ่อ…..ก่อนอื่นคงจะต้องขยายมันก่อนล่ะนะพอดีมันเล็กมากๆเลย”
เขาสอดนิ้วเข้าไปในประตูหลังของเธอ

“เจ็บรึเปล่า?”
“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ”

ถึงจะไม่เจ็บแต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีสินะ
นิ้วของเขาขยับเข้าออกรอบๆทางเข้าเหมือนกับว่าเขากำลังขยายช่องประตูหลังของเธออยู่
เฉกเช่นเดียวกับร่องสวรรค์ที่มันจะรู้สึกดียามที่ได้สอดเข้าไปลึกๆ ตรงนี้เองถ้าสอดเข้าไปลึกๆก็คงจะรู้สึกดีเหมือนกัน

“ซอยไปด้วยสิเจ้าคะ”
“ดะ-เข้าใจแล้ว พอดีกำลังคิดๆอยู่แล้วว่าถ้าเอาไอ้จ้อนออกจะดีกว่าไหมนะ…”

คาเงโอะลังเล
เพราะเขาสอดใส่เข้าไปในร่องสวรรค์ของเธอแล้วประตูหลังของเธอถึงได้บีบรัดขนาดนี้ถึงต่อให้เขาจะใช้นิ้วเปิดบานประตูเพื่อคลายออกก็ตามที แต่มันก็สอดนิ้วเข้าไปยากมากๆ

“อย่าเอาออกนะเจ้าคะ! ชอบจ้อนเจ้าค่ะ……”

คาเงโอะสอดนิ้วอย่างดุดันขึ้น
“อร๊างงง…”

ความรู้สึกแตกต่างกันจากก่อนหน้านี้
มันทั้งเรียบทั้งลื่นไม่เป็นหลุมเหมือนร่องสวรรค์แต่มันก็รัดแน่นมาก

“อ๊า”

มดลูกของเธอแคบลงเรื่อยๆรัดไอ้จ้อนของเขาแบบบีบคั้นกันให้ตายไปข้างนึง

“อึกกก”

เลย์ลาจับผ้าปูเตียงพร้อมกับตัวสั่น

“รู้สึกไม่ดีเลยเจ้าค่ะ… อื้อออออ”

ก้นสีขาวของเธอชุ่มไปด้วยเหงื่อ
ดูเหมือนจะไม่ค่อยน่าอภิรมณ์สักเท่าไหร่
คาเงโอะเอาไอ้จ้อนออกจากร้องสวรรค์ของเธอ
เลย์ลาถอนหายใจออกมาอย่างผิดหวัง
แล้วเขาก็สอดนิ้วสองนิ้วเข้าไปในประตูหลังของเธอแทนพร้อมกับซอยเข้าออกรัวๆ
ช่องประตูหลังเริ่มคลายออกเล็กน้อย

“อู้ววว ไม่นะ…เจ็บจัง…อ็าาาาา”
“งั้นหยุดดีไหม?”
“อย่าหยุดนะ! ทำต่อเลยเจ้าค่ะ”
“ได้เลย”

นี่ไม่ได้ต้องการที่จะทำให้เธอรู้สึกเจ็บแต่อย่างใด เขาแค่อยากมีช่วงเวลาที่ดีกับเธอก็แค่นั้น
ความอยากรู้อยากเห็นซุกซนของคาเงโอะได้ผนวกเข้ากับสีชมพูสดใสของข้างในประตูหลังของเธอทำให้เขาไม่สามารถยั้งมือของตัวเองได้
เยื่อเมือกสีแดงอมชมพูนี้มีเพียงแค่คาเงโอะเท่านั้นที่มองเห็น

“ฮ่าาา ฮ่าา……ระ-เร็วเข้า ใส่เข้ามาเลยเจ้าค่ะ..”

เลย์ลาขอร้องในขณะที่ตัวชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อที่แสนเย็นยะเยือก

“ไม่เจ็บแล้วเหรอ? ไม่เป็นไรแน่นะ?”
“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ไม่เจ็บแล้วรู้สึกแบบไอ้จ้อนเลย”

มันเจ็บเพราะถูกนิ้วแหย่เพื่อขยายอย่างดุเดือดเกินไป

“ฮะๆ”

คาเงโอะดันไอ้จ้อนของเขาเข้าไปในประตูหลังของเธอในขณะที่หัวเราะไปด้วย
ในที่สุดทุกสิ่งทุกอย่างของเธอก็ตกเป็นของเขา
สวบ!!!
เธอรู้สึกเหมือนมีบางอย่างที่แข็งกระด้างดันเข้ามาอย่างรุนแรง

“อ่า อ๊า!!”

เลย์ลาร้องออกมาพร้อมกับหลังกระตุก
“เข้าไปลึกๆเลยเจ้าค่ะ”

เธอคงอยากให้มันรีบจบไวๆ
“เข้าไปแล้ว”
“อ๋าาา”

เลย์ลากระดกตัวขึ้น
มันไม่เหมือนตอนที่ทำกันแบบปกติการทำที่ประตูหลังมันทำให้รู้สึกอึดอัด
ท้องของเธอบิดเกร็งแถมกดดันต่อการขยายตัวที่มันรู้สึกแย่มากและประตูหลังของเธอมันก็ปวดแสบปวดร้อน
ความเจ็บปวดที่สุดคือการกระตุ้นเหมือนอยากจะขับถ่ายออกมาด้วยแม้แต่อาการคลื่นไส้ก็มี
มันเหมือนกับประตูหลังของเธอกำลังถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ

“อู้ววววว…..ฮาาาาาา ฮาาาาา…อาาาาา,อาาาาาา…จะ-เจ็บบบ หยุดเจ้าค่ะ”
“ขอโทษที งั้นหยุดนะ”

ไอ้จ้อนถูกถอดออกไปและชั่วขณะนั้นเอง ความเจ็บปวดนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นความสุขเหมือนเวลาที่สำเร็จความใคร่ในห้องน้ำ

“ฟินดีจัง รู้สึกเลยได้เจ้าค่ะ”
จู่ๆเธอรู้สึกถึงแรงกระชากออกซึ่งเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะแตกได้เร็วขนาดนี้

“เอ๊ะ?”

คาเงโอะนั้นสับสน
ก่อนหน้านี้เธอต้องทนเจ็บปวดอย่างทรมานอยู่เลยแต่ตอนนี้เธอกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความปิติยินดีอย่างไม่น่าเชื่อ

“เอาต่อเลยเจ้าค่ะ”
“ดะ-ได้เลย”

คาเงโอะค่อยๆซอยไอ้จ้อนของเขาในร่องประตูสวรรค์
ไอ้จ้อนของเขาจมเข้าไปในประตูเข้าจนสุด
เยื่อเมือกบริเวณนั้นเรียบยืดหยุ่นและสั่น รู้สึกเหมือนหมากฝรั่งรสผลไม้ที่มันบีบรัดยิ่งกว่าร่องสวรรค์ การใช้นม ใช้เท้าเสียอีก

“อ๊า เสียวว รู้สึกได้เลยเจ้าค่ะ”

เลย์ลารู้สึกฟินอีกครั้ง
เขาคิดว่าการทำที่ประตูหลังนั้นเป็นความสุขแบบเรียบง่าย
แม้ว่ามันจะตอดแน่นและติดใจกว่าการมีอะไรกันแบบปกติแต่ถ้าเธอพอใจกับมันมากขนาดนี้มันก็คุ้มค่าที่จะทำล่ะนะ
ภรรยาสุดที่รักของคาเงโอะรู้สึกเสียวกับที่คาเงโอะทำนั่นก็เพียงพอที่จะทำให้เขามีความสุข
เตียงที่ส่งเสียงเอี๊ยดแอ๊ดผสมกับเสียงครางของเลย์ลา

“ดีจังเสียวมากเจ้าค่ะ…อ๊าาาา อ่าาาา คาเงโอะ! ชั้นรู้สึกได้เลยเจ้าค่ะ”

สวบบบ!!
ทุกครั้งที่เขาซอยเข้าจังหวะ ส่วนของทั้งคู่ที่ได้รวมร่างกันทำให้เกินเสียงที่ให้ความรู้สึกลื่นไหล

“อ๊า รู้สึกดี! เสียวเจ้าค่ะ!!! …ฮ่าาาา อ่าาาา”

เลย์ลาถูกกระตุ้นจนเธอรู้สึกว่าเธอสามารกแตกได้ทุกเมื่อ
ไม่สิ ดูเหมือนว่าเธอจะมีจุดสุดยอดเล็กๆอยู่ มันเป่งและคลายออกทุกครั้งที่เขาซอยเข้าออก
คาเงโอะที่ได้เสร็จจากการใช้เท้ามาแล้วยังมีอีกเหลือีกก๊อก เขาเอามือโอบรอบด้านหน้าของเธอ อยากจัดให้เธอพอใจมากกว่านี้
ตอนี้เธอยังคาในชุดเครื่องแบบอยู่และเขาก็นวดหน้าอกของเธอผ่านเสื้อผ้าพร้อมกับเล่นกับร่องสวรรค์ของเธอด้วยนิ้ว

“อ่าา อ๊าาาาาาา อ๋าาา ไม่นะ ไม่นะเจ้าคะ…. งื้อออ”

เลย์ลาดิ้นพราดๆ
ถ้าเทียบกับเซ็กส์แบบปกติว่าเป็นบันไดล่ะก็ เซ็กส์ทางประตูหลังก็คือลิฟท์นั่นแหละ
ความฟินตรงมดลูกนั้นเหมือนกับปีนขึ้นขั้นบันไดไปทีละขั้น แต่ทางประตูหลังคือก้าวกระโดดขึ้นไปจุดสุดยอดเลยทีเดียว
เธอแตกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนได้สติกลับคืนมา

“อู้ววว แน่นสุดๆ”

สิ่งที่ทำให้เธอลำบากที่สุดคือ อาการที่มันพุ่งพล่านที่มากขึ้น
หรือเป็นเพราะเธอไม่สามารถดื่มด่ำกับความสุขจากประตูหลังของเธอได้
ความสนใจของเธอจึงถูกแยกไปกองตรงหน้าอก,ร่องสวรรค์และมดลูกของเธอแทน

“ไม่นะๆ แตกออกมาเลย ได้โปรดขอน้ำเชื้อเจ้าค่ะ!”

เพราะอยากจะดื่มด่ำกับความสุขจากทางประตูหลัง
ก็เลยต้องการที่จะลิ้มรสความสุขของการที่ถูกพัดพาไปและสติที่เลือนลาง
ชั้นอยากจะได้น้ำเชื้อของเขา

“จัดไป!”

มือของคาเงโอะจับเอวของเธอ
สวบ!!
เขาซอยเข้าออกด้วยจังหวะที่หนักหน่วง ท้องส่วนล่างของเขากระทบกับก้นของเธอนั้นทำให้เกิดเสียง

“อื้ออ ยอดเลยร้อนจัง”

มันไม่มีความเจ็บปวดหรือความรู้สึกที่อยากจะปลดทุกข์ ความรู้สึกทุกครั้งที่สอดใส่เข้าไปมันเป็นเพียงแค่ความมึนเมาอันแสนหอมหวานเท่านั้น
ความสุขนั้นช่างแตกต่างจากการมีอะไรกันแบบปกติ
ทนไม่ไหวแล้ว รู้สึกดีแปลกๆ
ถึงอย่างนั้นเธออยากจะรู้สึกต้องการมากขึ้น

“มากกว่านี้เจ้าค่ะ ต้องการเจ้าค่ะ! อ๊าาาาาาาา ดีเจ้าค่ะ!! ฟินเจ้าค่ะ!”

ประกายไฟวาบและประทุในสมองของเธอ

“แตกกกกกกแล้ววววววว!”

เลย์ลาสั่นสะท้านไปทั้งตัว แอ่นหลังและเกร็ง ความรุนแรงนั้นเหมือนกับดอกไม้ไฟที่พุ่งทะยานขึ้นอย่างรุนแรงจนถึงจุดที่เธอคิดว่าจุดสุดยอดของเธอแล้ว
และตอนนี้ก็กลายเป็นเพียงแค่ไฟเย็นที่เอาไว้สำหรับเด็กเล่นเท่านั้น
สติของเลย์ลาหายไปราวกับถูกระเบิดหายไป

คาเงโอะร้องคราง

“อู้วววววววว”

เยื่อเมือกที่เหมือนยางดิบๆรัดแน่นแบบขั้นสุด
มันหนีบรัดไอจ้อนของเขาจนเจ็บ

“มันแตกเข้ามาแล้ว”

แล้วน้ำเชื้อถูกดูดออกไป
พร๊วด!
แตกในประตูหลังที่ดูเหมือนน่าจะรู้สึกเจ็บปวด
เขารู้สึกว่าตัวเองจะต้องรีบชักเอาออกมาแต่เยื่อข้างในมันรัดแน่นซะจนเขาขยับไม่ได้

“อ๋าาา ของร้อนๆมันเข้ามาแล้วเจ้าคะ!!”

เลย์ลากระตุกสั่น
เธอยังอยู่ในเครื่องแบบของเธอ เขาเห็นหลังเสื้อของเธอ ต้นคอและติ่งหูของเธอ ถึงยังงั้น นิ้วที่จับผ้าปูเตียงสีขาวก็ดูยั่วเหลือเกิน
เขายอมจำนนต่อความพึงพอใจของสมองที่มึนงงในช่วงที่เขาเสร็จ
เมื่อเขาเอาไอ้จ้อนของเขาออก เอวของเลย์ลาก็ทรุดลง
ขณะประตูหลังของของเธอเปิดกว้างออก น้ำเชื้อสีขาวก็หลั่งไหลทะลักออกมา
ซึ่งแตกต่างจากมดลูกที่เยื่อข้างในจะไม่ดูดน้ำเอาไว้
เธอยังคงสวมเครื่องแบบของเธออย่างเรียบร้อยแต่ก็มีบางอย่างที่มันดูไร้เดียงสาเพราะเธอไม่ได้สวมกางเกงในและถุงเท้าเผยให้เห็นก้นของเธอแบบเต็มตา และน้ำของคาเงโอะไหลออกมาจากประตูหลังของเธอ
ขณะที่เขากำลังแต่งตัวหลังจากเช็ดไอ้จ้อนของเขาด้วยทิชชู่เปียก เลย์ลาก็ดิ้นออกจากเตียง
เขาเอากล่องทิชชู่เปียกให้กับเลย์ลา
เขาแต่งตัวในขณะที่เขากำลังเพลิดเพลินกับช่วงที่พึ่งมีอะไรกันเสร็จซึ่งมันค่อนข้างอึดอัดและน่าอาย

“งื้ออออ”

เลย์ลายืดเหยียดร่างกายของเธอเหมือนน้องแมว
เธอสวมผ้ากันเปื้อนทับเครื่องแบบอย่างร่าเริง

“ชั้นจะทำอาหารเจ้าค่ะ! คาเงโอะซักผ้าทำความสะอาดก็แล้วกันเจ้าค่ะ”
แน่นอนชีวิตคู่ของพวกเขาพึ่งจะเริ่มต้นในวันนี้
ชีวิตของโยรุซากิ คาเงโอะ และ โยรุซากิ เลย์ลา
เลย์ลาที่อยู่ในบ้านหลังนี้

“รักนะคุณภรรยา”
“รักคุณด้วยเจ้าค่ะ My honey (ที่รัก)”

คาเงโอะกอดเลย์ลาแล้วก็จูบลงที่ริมฝีปากของเธอ

 

***TL NOTE : เหลือปัจฉิมบทอีกตอนก็จบเเล้วววววววว***