[18+] คนที่อยากจะฆ่าที่สุดเป็นอันดับ 1 กลับกลายมาเป็นเมียเฉยเลย - ตอนที่ 4 งานกีฬาสีพร้อมกับอนาคตอันสว่างไสวของพวกเขา

“โอ้วว Beautiful เป็นประกายเลยเจ้าค่ะ”

เสียงอันปลาบปลื้มของเลย์ลาดังก้องสะท้อนอยู่บนดาดฟ้าของช่วงพักกลางวัน บนตักของเธอมีกล่องทัปเปอร์แวร์ที่เปิดฝาอ้าอยู่ มันเป็นอาหารกลางวันแบบโฮมเมดฝีมือคาเงโอะ

“แฮะๆ”

คาเงโอะยิ้มแบบเขินๆออกมาถึงจะเป็นอาหารแบบโฮมเมดก็ตามแต่เขาก็ทำแค่ไข่ม้วนแล้วที่เหลือเป็นแบบอาหารแช่แข็งถึงแม้ว่าจะเป็นฝีมือของผู้ชายทำโดยที่ไม่ได้ใส่ใจเรื่องสีสันหรืออะไรก็ตามทีแต่เขาดีใจที่เธอได้รับมันไปอย่างมีความสุข

“ใช่เเล้วเจ้าค่ะ ให้กินของสวยๆงามๆไม่ไหวหรอกเจ้าค่ะ อาหารของนาย ชั้นกินได้เจ้าค่ะ คาเงโอะสุดยอดเจ้าค่ะ”

เลย์ลาขยับตะเกียบของเธออย่างช่ำชองและยิ้มออกมาขณะที่เธอกินไก่ทอด

“ไก่ทอด อร่อยเจ้าค่ะ”
“ไอ้นั่นน่ะนั้นเคยแช่เย็นมาก่อนนะมันมีสิ่งที่เรียกว่า ‘ข้าวกล่องแบบแยก’ ทำให้สามารถแยกเจาะจงได้ว่าจะใส่อาหารในช่องไหนในกล่องในตอนที่กินมันคงหายเย็นแล้วล่ะ”
“Great ญี่ปุ่นสุดยอดเลยเจ้าค่ะ America fried chicken(ไก่ทอด) ชิ้นใหญ่ ชิ้นไม่เล็กพอดีเลยเจ้าค่ะ”
“เห็นแบบนี้เธอก็ใช้ตะเกียบได้คล่องมือดีนะเนี่ย”
“แม่ เป็นคนญี่ปุ่น โอเด้ง แกงกะหรี่ ข้าวปั้น เธอทำอาหารญี่ปุ่นเจ้าคะ”
“นั่นสินะ แกงกะหรี่ ข้าวปั้น เป็นของญี่ปุ่นหมดเลยสินะ”

ปลายตะเกียบที่ถูกจับโดยเลย์ลาคีบไข่ม้วนขึ้นมาทำให้สะดุ้ง “มันไม่ได้สกปรกสินะ” เขาเผลอพูดพึมพัมกับตัวเองออกมา
ครั้งหนึ่งตอนที่เขาเดินไปตามทางเดินและเด็กผู้หญิงคนนึงก็มาแตะโดนแขนเสื้อเขาจากนั้นเธอก็แสดงท่าทีรังเกียจออกมาอย่างโจ่งแจ้ง

“นายนี่น่าขยะแขยงชะมัดอย่าเข้ามาใกล้นะเดี๋ยวชั้นจะพลอยติดเชื้อโสโครกไปด้วย”

คำที่ว่า “ขยะแขยง”กับ “สกปรก”มันแทงใจเขาสุดๆ มันยังคงฝังลึกอยู่ภายในใจทำให้คาเงโอะนั้นกลายเป็นพวกใจเสาะ

“งั้นเหรอเจ้าคะ?…ไข่ม้วน อร่อยดีเจ้าค่ะ”

เลย์ลายิ้มออกมาอย่างไร้เดียงสา
แน่นอนว่าเลย์ลาไม่คิดว่าคาเงโอะนั้นสกปรกเพราะความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ได้แค่จูบกันแต่ถึงขั้นโม๊กไอ้จ้อนให้กันเเล้วด้วยซํ้า
พอมองดูเลย์ลากำลังกินอย่างเอร็ดอร่อยความเจ็บปวดที่โดนด่าว่าขยะแขยงก็ค่อยๆหายไป
เขาไม่พูดสาปแช่งคนอื่นรวมถึงการจัดอัดดับบ้าๆบอๆอย่างคนที่เขาอยากฆ่าในใจอีกแล้ว

“คาเงโอะ ไม่อยากอาหารเหรอเจ้าคะ? ไม่มีเวลานะแล้วเจ้าคะ”
“อ่อ อืม ถูกของเธอ”

เขารู้สึกทึ่งกับสายตาของเลย์ลาที่กินอย่างอร่อยจนตะเกียบของเขาไม่ขยับเลย
แม้โดยเฉลี่ยจะเป็นรสชาติของอาหารสำเร็จรูปแต่ไอ้คร็อกเก้แช่แข็งก็อร่อยทั้งข้าวทั้งไข่ม้วนและบ๊วยดองทุกอย่างมันอร่อยไปหมด
อาจเป็นเพราะว่าเขารับรสได้อร่อยเป็นพิเศษพอได้อยู่กับเลย์ลา
ที่โรงเรียนช่วงมื้อเที่ยงแน่นอนว่าเขากินมื้อเที่ยงคนเดียอยู่ตลอดเขาไม่มีพ่อแม่แต่ว่าป้าของเขาก็จะมาดูเขาบ้างเป็นครั้งคราวเพราะงั้นการที่มีใครสักคนมากินข้าวด้วยมันถึงได้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยากสำหรับเขา
กินข้าวกลางวันคนเดียวมันก็สะดวกดีแต่มันก็น่าเบื่อด้วย

“ความอร่อยก็คือความสุขเจ้าค่ะ”

เธอคิดเป็นปรัชญายิ่งนักแต่คาเงโอะไม่ได้พูดเสริมต่อเมื่อเขาสนทนากับเลย์ลาเขาต้องพูดในลักษณะที่เข้าใจง่าย

“อื้ม…เธอพูดถูกมันคือความสุข”

ผมอยากให้ทุกๆวันมันดำเนินไปแบบนี้ตลอดไปแค่กินข้าวกลางวันด้วยกันแบบนี้ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นและนุ่มฟู

“ชั้นอยากเดตเจ้าค่ะ คาเงโอะยุ่งตลอดชั้นก็เหงา”

ในวันก่อนงานกีฬาสีและคณะกรรมการจะต้องงานล้นมือมากแน่ๆเขาคงไม่มีเวลามาฝึกวิ่ง 3 ขาอีกแล้วก็ต้องใช้เวลากินมื้อเที่ยงด้วยกันคือช่วงที่เดตกันเท่านั้น

“งั้นขอหลังจากงานกีฬาสีจบแล้วได้ไหม?”

คาเงโอะลูบหัวเธอเขารู้สึกใจสั่นหลังจากที่เขาทำมัน เธอน่ารักซะจนอดลูบหัวเธอไม่ได้แต่ด้วยบุคลิกของเลย์ลา
เธอจะไม่หงุดหงิดใช่มะ? เธอคงไม่ชอบการไปจับผมของเธอเป็นพิเศษ

“ขอโทษนะ..”
“ขอโทษ ไม่ใช่นะเจ้าคะ ชั้นมีเกมส์จีบหนุ่มเจ้าค่ะ คู่รักเขาลูบๆกันเจ้าคะ รู้สึกดีเจ้าค่ะ”

พอเขาลูบหัวต่อไปเรื่อยๆ ลูบๆ ฟุ้บๆ เลย์ลาก็หลับตาลงดูสบายใจ
แล้วช่วงเวลาของความสงบสุขก็ได้ผ่านพ้นไป
บริเวณโรงเรียนในช่วงกีฬาสีก็คึกคักกว่าปกติเสียงเชียร์กับเพลงเจป็อปรวมถึงสาวๆในเครื่องแบบชุดวอรม์สีขาวช่างเป็นอาหารตาที่เยี่ยมยอดซะจริงๆ
ยังไงซะคณะกรรมการก็วุ่นวายสุดๆพวกเขาวิ่งพล่านไปทั่วโรงเรียนคอยจัดการความคืบหน้าของงานทั้งเรื่องดนตรีเรื่องการออกอากาศเรื่องการจัดการขยะและแม้กระทั่งปัญหาที่ต้องไกล่เกลี่ย
คาเงโอะอยู่ข้างในเต็นท์ใส่ปลอกแขนคณะกรรมการตอนนี้เขากำลังเช็คตารางงานกับสมาชิกคนอื่นๆอยู่แล้วเขาได้ยินเสียงคุโรทากิ

“อ๊ะ โยรุซากิอยู่นี่เอง ไปกันเถอะเลย์ลาเธอจะให้นํ้ากับเขาใช่ไหมละ?”
“เจ้าค่ะ”

คุโรทากิวิ่งไปพร้อมจูงมือเลย์ลา
เลย์ลาในเครื่องแบบชุดวอร์มช่างวิบวับซะเหลือเกินหน้าอกของเธออวบอิ่มงดงามและมีคำว่า ”2-3 สุโด” อย่างบะลั๊กกั๊กยื่นออกมาข้างหน้าอย่างโดดเด่น
ต้นขาที่ออกมาจากกางเกงขาสั้นของเธอก็แวววาว

“ให้เจ้าค่ะ”

เขาได้รับขวดพลาสติกที่บรรจุเครื่องดื่มไอโซโทนิกซึ่งถูกแช่แข็ง

“อูยยย เย็นชะมัด ขอบใจนะช่วยได้มากเลยล่ะ”
“โยรุซากิ นายน้ำหนักลดลงรึเปล่าเนี่ย?”

เขาดูงงๆที่คุโรทากิพูด
น้ำหนักผมยังคงเหมือนเดิมนั่นแหละแม้แต่ความรู้สึกตอนมที่ใส่ชุดพละก็ยังเหมือนเดิม

“คิดงั้นเหรอ?”
“นายน้ำหนักลงนี่นา! ตอนนี้นายดูเท่ขึ้นนะ”
“คาเงโอะ handsome(หล่อ) เจ้าค่ะ! เท่เจ้าค่ะ แฟนหนุ่มเจ้าค่ะ”

ก็ดีใจอยู่นะแต่ก็น่าอายโครตๆเลย
หน้าของเขาแดงแจ๋

“ รายการต่อไปจะเป็นการแข่งขันวิ่งยืมของ”

คาเงโอะพูด

“ผมคิดว่าพวกเธอไปควรไปรอตรงจุดสแตนด์บายได้เเล้วนะ”
“อื้อ นั่นสินะงั้นก็เลย์ลาทางนี้ๆ”

คุโรทากิที่ชอบทำตัวเหมือนคนเลี้ยงสัตว์ก็เปลี่ยนไป ความสัมพันธ์ของพวกเขาเหมือนกับพี่สาวที่คอยประคบประหงมน้องสาวคนนึงเท่านั้น

“บ๊ายบายเจ้าค่ะ”
“โชคดีนะ”
“ค่ะ ชั้นจะทำให้เต็มที่เลยเจ้าค่ะ”

ในขณะที่เขากำลังมองหลังของเลย์ลาที่วิ่งออกไป

“โยรุซากินายผอมลงปะเนี่ย “

คณะกรรมคนอื่นก็พูดออกมา

“นั่นสิ ท่าทางของนายก็ดูดีขึ้นเหมือนกันมันเหมือนกับว่านายสูงขึ้นด้วย…… ทั้งที่เมื่อก่อนนายหลังคดแท้”

นั่นเป็นเพราะเลย์ลามอบความมั่นใจให้กับเขาทำเขายืดตัวตรงโดยไม่รู้ตัวนั่นอาจทำให้ดูผอมลงก็เป็นได้
เขาดีใจที่โดนชมว่าเท่หรือผอมลงแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้สึกอายอยู่ดี

“ถ้านายตัดผมละก็คงหล่อชึ้นชัวร์ป้าบ”
“เลย์ลาชอบแบบนี้เพราะงั้นปล่อยไว้แบบนี้คงไม่เป็นไรหรอก”
“โอ้ งั้นก็ตามใจ”

ในขณะที่เขารู้สึกอายจากการโดนแซวเลย์ลาก็ถือกระดาษที่พับครึ่งแล้ววิ่งมาทางคาเงโอะ

“คาเงโอะมาทางนี้หน่อยสิเจ้าคะ”

เขาออกจากเต็นท์ของผู้จัดงานแล้ววิ่งจับมือไปพร้อมกับเลย์ลาโดยที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?

“นั่นๆดูนั่นสิครับมีคู่รักวิ่งตามกันต้อยๆแถมฝ่ายหญิงจากห้องสามก็วิ่งพร้อมกับถือหนังสือเล่มหนาเตอะไปด้วยอีกต่างหาก!”

เสียงตามสายสะท้อนไปมาและเสียงเชียร์ซ้อนทับกัน วู้ว หู้ววว พร้อมกับเสียงผู้ชายผิวปากด้วย

“และโจทย์จากการวิ่งยืมของครั้งนี้ก็คือ ‘ของที่ชอบกับคนที่ชอบ’ ล่ะคร๊าบบบ”
“เฮ!!! “

เสียงเชียร์ดังก้องไปทั่ว

“นั่นคือ’ของที่ชอบ’ เหรอ?”
“ชั้นชอบอ่านเพราะงั้นชั้นก็เลยเอาหนังสือที่ชั้นอ่านอยู่มาด้วยเจ้าค่ะ”
“อืม เข้าใจล่ะ”
“ชั้นชอบของหวาน อนาคตก็เลยอยากเป็นคนทำขนมเจ้าค่ะ”

และทุกคนก็ตะโกนแซวชุดใหญ่พวกเรา

“เลย์ลา คาเงโอะ คู่รักกุ๊งกิ๊ง!!”

แล้วเลย์ลาตะโกนออกไมค์ในขณะที่หายใจหอบ

“Ok ได้ที่ 3 เจ้าค่ะ!!”

เสียงเชียร์ดังก้อง

“ยอดเลย!! ไอ้เจ้าคู่รักหวานเจี๊ยบบบบบบ!”

เขารู้สึกทั้งภูมิใจทั้งอายแต่ถึงอย่างงั้นเขาก็รู้สึกเย็นไปยันกระดูกสันหลังในเวลาเดียวกันนี่ถ้าเราโดนสาดน้ำใส่แล้วหัวเราะเยาะคงเหมือนในหนังเรื่อง Carrie ที่ถูกราดด้วยเลือดหมูล่ะมั้งเนี่ย
แต่ก็พยายามห้ามความคิดตัวเองไว้เพราะเสียงชมเชยของทุกคนนั้นมันทำให้รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

“นี่ไอ้คู่รักตรงนั้นน่ะนี่น่ะไม่ใช่แข่งวิ่งโอลิมปิคนะเฮ้ย! เพราะงั้นรีบเข้าเส้นชัยซะ ตอนนี้พวกเธอทำให้ทุกอย่างมันช้าลงนะ”

บรรยากาศสงบลงและพิธีกรก็รวบรวมคำพูดทำให้คู่รักที่กำลังขยายโลกใบเล็กๆของพวกเขาเฝ้ามองดูกันและกันในขณะที่วิ่งเหยาะๆไปอย่างสบายใจเฉิบ พร้อมจับมือกันไปด้วยและก็ทยอยมาถึงเส้นชัยกัน
มีทั้งเสียงหัวเราะทั้งเสียงเชียร์ก้องไปทั่ว

“ฮ่าๆๆ”

ทุกคนหัวเราะออกมาและคาเงโอะเองก็หลุดหัวเราะออกมาเช่นกัน

“คนที่เข้าแข่งเป็นคู่กรุณามารอตรงจุดสแตนด์บายด้วยครับ”

พิธีกรได้กล่าวออกมา

“เลย์ลาไปกันเถอะ”
“แข่งเป็นคู่?”
“วิ่ง 3 ขาน่ะ”
“ไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นเจ้าค่ะ”

นี่พวกเราซ้อมนิดเดียวเองจะไหวหรือเปล่านะ? ในขณะรออย่างกังวลก็ใกล้ถึงตาของพวกเขาเต็มที
ถึงส่วนใหญ่จะเป็นจับคู่ชายหญิงแต่ก็ยังมีคู่แยกระหว่างผู้ชายกับผู้หญิงด้วย

“อ๊ะ เลย์ลา…กินหมูแล้วงานนี้!”

ดูเหมือนจะรู้ดีว่าเลย์ลาไม่สันทัดเรื่องกีฬา

“พวกอั๊วะม่ายแพ้หรอก!”

เลย์ลาพูดติดสำเนียงอย่างกับคนจีนทำคาเงโอะยิ้มออกมา
เขาผูกข้อเท้าของพวกเขาด้วยเน็กไทแล้วเอามือโอบไหล่ของเธอและมือของเลย์ลาก็เข้ามาโอบหลังของคาเงโอะ

“เตรียมตัว…..ระวัง”

ปัง!!! เสียงปืนดังขึ้น

“1 2 1 2”

พวกเขาวิ่ง 3 ขาด้วยกันท่ามกลางเสียงปรบมือและเสียงเชียร์
ผมของเลย์ลาสัมผัสที่แก้มของเขาความร้อนในร่างกายจากการสัมผัสกันและกลิ่นกายที่หวามอมขมกลืนชวนให้หัวใจของเขาเต้นแรง

“ว้ายย”

พวกนักเรียนที่วิ่งนำหน้าก็พากันหกล้มในขณะที่พวกคาเงโอะวิ่งผ่านพวกเขาไปวิสัยทัศน์ก็เริ่มชัดเจนขึ้น
ใกล้จะถึงเส้นชัยแล้ว

หา? นี่พวกเราจะได้ที่ 1 งั้นเหรอ? ขนาดเราไม่ได้ฝึกอะไรมากขนาดนั้นอ่ะนะ
ไม่ได้ๆตั้งใจหน่อย! จะเผลอไม่ได้เด็ดขาด!

“1 2 1 2”

เขาจดจ่ออยู่กับการรักษาจังหวะของเขากับเลย์ลา BGM เพลงที่เปิดอยู่เพลง [Sabre Dance] ทำให้เขาขยับเท้าของเขาให้ตรงกับจังหวะเพลง
แย่แล้วสิ…ผ้าที่มัดขาของพวกเราเริ่มจะหลุดและที่เท้าของพวกเขาก็เริ่มเกร็งขึ้นทุกทีดูเหมือนว่าคาเงโอะจะผูกมันหลวมเกินไป

“ขาเจ้าค่ะ”

เลย์ลาพูดออกมาแต่คาเงโอะพยายามขยับให้ตรงกับจังหวะเพลง

“1 2 1 2”

อีกนิดเดียวขอร้องล่ะทนอีกนิดนึงนะ!
เขาขยับขาพร้อมกับภาวนาไปด้วย
ในขณะที่พวกเขาวิ่งเข้าเส้นชัย ผ้าที่ผูกเท้าอยู่ก็หลุดออกมาพอดีแล้วพวกเขาล้มลงทันที

“ว้าย!”

ด้านบนของคาเงโอะที่ล้มคว่ำหน้าคะมำเลย์ลาก็ล้มคร่อมบนตัวที่เปรียบเสมือนถุงลมนิรภัย

“ได้ที่ 1! ยินดีด้วยครับ!”
“ขอบคุณเจ้าค่ะ”

คาเงโอะนอนล้มหน้าคว่ำอยู่บนพื้นถูกห้อมล้อมด้วยเสียงปรบมือและเสียงเชียร์
หนักโคตรขอล่ะรีบถอยไปได้แล้วววววววว……..
ค่อนข้างเศร้านิดหน่อยที่งานกีฬาสีนั้นได้จบลงแล้ว
คาเงโอะพิงกำแพงในโรงยิมดื่มเครื่องดื่มอุ่นๆซึ่งเป็นเครื่องดื่มเขาได้รับมาจากเลย์ลาและเขาก็เช็ดเหงื่อโดยใช้ผ้าขนหนูที่คล้องขอเขา
บริเวณโรงเรียนซึ่งเต็มไปด้วยเสียงโห่ร้องแห่งความปิติยินดี,เสียงหัวเราะและเสียงเชียร์จนกระทั่งก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นถึงทิวทัศน์ที่มืดมัวส่องสว่างด้วยแสงอาทิตย์ยามเย็นในฤดูใบไม้ร่วง
เมื่อโยนขวดเครื่องดื่มลงถังขยะหลังจากที่ดื่มหมดแล้วเลย์ลาก็วิ่งมาหาเขาพร้อมโบกมือ

“คาเงโอะ!!”

เธอยังอยู่ในชุดพละอยู่ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มงานอาสาแต่เธอก็อยู่ด้วยจนเก็บกวาดเสร็จ
เธอห้อยกระเป๋าไว้ที่แขน

“เครื่องมือ ห้องเก็บของ กุญแจ ห้องพักครู เอาไปคืนกันเถอะเจ้าค่ะ จบแล้วเจ้าค่ะ กลับบ้านกันเจ้าค่ะ “
“นี่ยังอยู่ในชุดพละอยู่อีกเหรอ?”

เลย์ลาแสดงสีหน้าที่จะบอกว่า “เเหะๆ”

“จะไปเปลี่ยนเจ้าค่ะ”
“เลย์ลา”

คาเงโอะจูงมือเลย์ลาไปที่หลังโรงยิมแล้วกอดเลย์ลา

“ขอบคุณสำหรับวันนี้นะสนุกมากเลยล่ะ”.
“ลาก่อนเหรอเจ้าคะ?”

ที่เลย์ลาพูดเธอคิดว่าเป็นประโยคจากลางั้นเรอะ?

“เปล่าๆคือไม่ใด้จะจากลากันไปไหนสักหน่อย นี่ไงอย่างกิจกรรมแบบนี้่คนมืดมนอย่างผมคงไม่มีสิทธิ์ได้เข้าร่วมแน่นอนช่วงนั้นคงงานยุ่งมากๆหลังจากที่โดนยัดเยียดให้เข้าเป็นคณะกรรมการหรือไม่ก็รอให้เวลาผ่านไปแบบเซ็งๆแต่วันนี้ผมสนุกมากเลยมันเป็นครั้งแรกเลยที่สนุกในงานกีฬาสีขนาดนี้เพราะงั้นขอบคุณนะที่ใช้เวลามาสนุกด้วยกันกับผม”

แม้ว่าผมจะพูดเรื่องนี้กับเธอบ่อยมาก เลย์ลาคงไม่เข้าใจ แต่ผมพูดไปแล้ว

“คาเงโอะ กีฬาสี ผู้บงการ นั่นคือสาเหตุที่ทุกคนสนุก”
“ไม่ใช้ผู้บงการสักหน่อยเค้าเรียกว่าพิธีกรเวทีหรืออย่างสปอนเซอร์งี้”
“พิธีกรเวที’? สปอนเซอร์’?”
“สปอนเซอร์ ผู้สนับสนุน”
“พิธีกรเวที,สปอนเซอร์ คาเงโอะสุดยอด! ชั้นสนุก ทุกคนสนุก ยินดีเจ้าค่ะ คาเงโอะทั้งเร็วทั้งพยายามสุดๆเลยเจ้าค่ะ ขะ-ขะ-ขอบคุณนะคาเงโอะ!”

คาเงโอะรู้สึกเขินหน่อยๆตอนที่เลย์ลาบอกเขาว่าทุกคนสนุกไปกับความพยายามของคาเงโอะ
เขารู้สึกจะร้องไห้ออกมาและเข้าไปประกบจูบที่ริมฝีปากสีชมพูของเธอเพื่อกลบเกลื่อน
ดวงตาสีฟ้าของเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่นเมื่อเธอมองไปที่คาเงโอะเลย์ลาหยิบกุญแจจากกระเป๋ากางเกงขาสั้นของเธอและถือไว้ระดับสายตาแกว่งไปมาราวกับว่าเป็นเครื่องมือสะกดจิต

“กุญแจห้องเก็บของเจ้าค่ะ”
“ได้สิ”

ในขณะที่พวกเขาย่องเบาอย่างกับนินจาพวกเขาก็ย่องเข้าโรงยิมและเข้าไปในห้องเก็บของพวกเขาไม่เห็นอะไรในชั่วขณะจากการที่อยู่ที่สว่างแล้วเข้าไปในที่มืด
ในตะกร้าเต็มไปด้วยลูกวอลเลย์บอล,เสื่อ,กล่องไม้และโต๊ะปิงปองแบบพับได้ถูกวางอย่างระเกะระกะ

“หุหุ คิดจะทำอะไรกันเจ้าคะ? หวังอะไรอยู่น๊า”

ขณะที่ฮัมเพลงเลย์ลาก็ถกชุดพละขึ้นในคราวเดียว
เขาถูกดึงดูดโดยหน้าอกสีขาวบริสุทธ์นั้นซึ่งครึ่งล่างถูกซ่อนไว้โดยชั้นในของเธอผมนึกไม่ออกเลยว่าจะรู้สึกดีแค่ไหนถ้าถูกห่อหุ้มด้วยหน้าอกมาร์ชเมลโล่ที่อวบอิ่มนั่น

“ผมอยากจะเย็*นมเธอ”
“เย็*นม? คืออะไรเจ้าคะ?”
“ก็คือเอาไอ้จ้อนไปสอดไว้ระหว่างร่องอกและถูไถมันน่ะ”
“แบบนั้นมันรู้สึกดีเหรอเจ้าคะ?”

เลย์ลาเอียงคอ

“ชั้นไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนเลยไม่รู้เจ้าค่ะ”

ถามจริง! เขาถามตัวเองอยู่ในใจเป็นหมื่นล้านคำ

“ผมว่ามันต้องรู้สึกดีแน่ๆที่ถูกหนีบด้วยหน้าอกของเธอน่ะ”
“หน้าอก เย็*นม ถูไถเจ้าค่ะ”
“ใช่เลย”
“จัดให้เลยนะจ้า”
“คำว่า ’นะจ้า’ ใครเป็นสอนเธอเนี่ย?”
“อิโซซากิซังกับภาษาญี่ปุ่นสละสลวยนะจ้าเจ้าค่ะ”
“ผมคิดว่าจะสละสวยกว่านะถ้าไม่พูด ’นะจ้า’ น่ะ ”

เลย์ลาตาเบิกกว้างแล้วสายหัวไปมาดูเหมือนเธอจะรู้แล้วว่าอิโซซากิปั่นเธอเล่นก็เลยมีเครื่องหมาย “!” บนใบหน้าของเธอ

“ชั้นไม่ใช่นกแก้วนะเจ้าคะ!”

ดูเหมือนเธอจะโกรธและแววตาของเธอก็แหลมคมราวกับหยดน้ำแข็ง การแสดงออกที่เปลี่ยนไปตลอดนี่แหละทำให้เธอน่ารักมากจริงๆ

“คร๊าบๆ รู้แล้วครับ”

นิ้วที่เรียวยาวของเธอสัมผัสได้รอบๆรอยแยกและปลดตะขอชั้นในด้านหน้าออก
ชุดชั้นกระเด็นแยกออกจากตรงกลางไปด้านข้างเด้งดึ้งจนหน้าอกกระเพื้อมกระเด็นกระดอนออกมาถึงแม้ว่ามันจะใหญ่มโหฬารโครตๆแต่เวลาจะชักออกมาก็เหมือนจะต้านแรงโน้มถ่วงอยู่พอสมควร
เลย์ลาขมวดคิ้วขณะที่เธอพยายามคุกเข่าลง

“ใช้เจ้านี่ไว้รองเข่าสิ”

คาเงโอะส่งผ้าขนหนูที่พาดคอของเขาให้เธอเขารู้สึกไม่ดีที่จะให้เธอคุกเข่าบนพื้นที่เต็มไปด้วยฝุ่นแบบนั้น

“ขอบคุณเจ้าค่ะ”

เลย์ลาลุกขึ้นยืนแปปนึงแล้วคุกเข่าลงอีกครั้งหลังจากที่วางผ้าขนหนูลงบนพื้นเรียบร้อยเเล้ว
คาเงโอะรูดซิบกางเกงแล้วควักไอ้จ้อนออกมา
นิ้วเรียวยาวของเลย์ลาลูบๆคลำๆรอบๆไอ้จ้อนที่แข็งตัวได้ที่

“เอิ่มม พอถูกจ้องนานๆเข้ามันก็น่าอายนะ”
“ปากเจ้าค่ะ จุดเจ้าค่ะ ตาเจ้าค่ะ หน้าเจ้าค่ะ”

เหมือนเธอจะบอกว่าที่ปากท่อดูเหมือนปากถ้าวาดจุดตรงนั้นมันจะเป็นตาแล้วก็จะเหมือนกับใบหน้าคน

“อย่าหาทำเลยได้โปรดดดด”
“หุหุ”

เลย์ลาหัวเราะ
นิ้วของเธอจับไอจ้อนอยู่คอยจิ้มๆปากท่อที่เปิดออกมาด้วยนิ้วของเธอแล้วไอจ้อนของเขาก็เริ่มขยายขึ้น

“หุหุ ชีสเจ้าค่ะ”
“เอ๊ะ? อะ-อะไรนะ? อ๋อ งั้นเหรอ….”

เลย์ลาจะบอกว่าน้ำหล่อลื่นนั้นมันยืดๆเหนียวๆเหมือนชีส

“อยากเย็ดนมเธอใจจะขาดเเล้วเนี่ย!”

คงเหลือเวลาอีกไม่มากที่ต้องออกจากโรงเรียนทำให้คาเงโอะเริ่มจะงุ้นง่านขึ้นทุกที

“ได้เลยเจ้าค่ะ”

มืออันเรียวบางของเลย์รวบหน้าอกของเธอขึ้นมาแล้วเอามาแซนวิชประกบกับไอ้จ้อนของเขา
ในห้องเก็บของโรงยิมเธอก็ใช้หน้าอกสาวแหนจนถึงบริเวณกระดูกไหปลาร้าของเธอคาชุดกีฬา
หน้าอกที่อวบอิ่มเด้งดึ๋งนุ่มนิ่มประกบคลุมไอ้จ้อนของเขามันทั้งอุ่นและนุ่มนิ่ม
มันต่างจากตอนที่ถูกเธอโม๊คหรือมีอะไรกันโดยสิ้นเชิงแต่มันก็ยังได้ฟีลความรู้สึกที่อ่อนโยนชวนให้หลงใหลในความอบอุ่นของผิวหนัง
“ฟู่ววว” คาเงโอะถอนหายใจออกมาราวกับว่ากำลังแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำ
เลย์ลาเงยหน้ามองหน้าเขา

“เสียวเหรอเจ้าคะ?”

ที่เธอถามเพราะดันแสดงออกว่ารู้สึกถึงพริกถึงขิงดีเหลือเกิน
หน้าอกเนียนนุ่มสุดๆ
“อ๋า เสียวสุดๆเลยช่วยหนีบให้ด้วยสิ”
“หนีบเหรอเจ้าคะ ?”

เธอเอาแรงทั้งหมดไว้ที่มือของเธอแล้วบีบหน้าอกของเธอเข้าด้วยกันพร้อมกับถูไถไปด้วย

“อูยยย เสียวโครตตต!!”

ไอ้จ้อนของเขาก็ใหญ่ขึ้นและโยกตาม
ไอ้จ้อนรู้สึกร้อนเหมือนถูกแผดเผาและหัวไอ้จ้อนที่ซุกในนั้นก็โคตรจะเกินต้านทานการที่ถูกหน้าอกของเธอถูไปมาก็ดูเหมือนว่าเธอเองก็คงจะสัมผัสได้ว่าไอ้จ้อนของเขารู้สึกดีแค่ไหน

“ชั้นก็เหมือนกัน อ๊าาา รู้สึกดีเจ้าค่ะ แฮ่กก….แฮ่กก”

เลย์ลาเริ่มหายใจหนักหน่วงขึ้น
เธอคงไม่ค่อยโอเคกับเจ้าขนเพรชสักเท่าไหร่เพราะตอนโม๊กให้เขารูจมูกของเธอก็จั๊กจี้จนเธอแทบจะหลุดจามออกมาเลย
เธอถูไถมันด้วยหน้าอกหน้าใจของเธอแล้วใช้นิ้วบีบมันเข้าไปทำให้ความเจ็บปวดอันแสนหอมหวานแผ่ซ่านไปทั่วหน้าอกของเธอและยิ่งเธอบีบหัวนมของเธอที่แข็งก็โดนนิ้วชี้และนิ้วกลางของตัวเองสะกิดไปด้วยทำให้เธอยิ่งรู้สึกฟิน

“งื้ออออ แฮ่กๆ”

คาเงโอะเริ่มลูบหัวเธอ
ทำให้เธอรู้สึกดีและอุ่นใจ

“ดีจัง….รู้สึกฟินสุดๆไปเลยอย่างกะลงไปแช่ในอ่างอาบน้ำเลยล่ะ…..”

เธอมีความสุขที่เห็นคาเงโอะรู้สึกดีและก็อยากให้เขารู้สึกฟินมากกว่านี้เธอจึงใช้นมถูไถอย่างรุนแรงมากขึ้นอีกและไม่ได้มีแค่นมของเธอเท่านั้นตอนนี้แม้แต่ร่องสวรรค์ของเธอเองก็รู้สึกเสียวจนสั่นไปหมดเเล้ว
น้ำทิพย์ของเธอกระเฉาะออกมาแล้วทำให้กางเกงในของเธอแฉะไปหมด

“หืม?”

กลิ่นนี้มัน…..เธอเงี่ยนเเล้วสินะ?
คาเงโอะสังเกตได้อย่างชัดเจนว่ากลิ่นตัวของเลย์ลาเปลี่ยนไปมีกลิ่นหวานๆปนขมทำให้เขานึกถึงชีสเค้กริคอตต้ามันคือกลิ่นของความใคร่

“ฮ่าาาาา ฮ่าาาาาาา งื้อออ…ฮ่าาาาาาา”

ระหว่างนิ้วเรียวของเธอมีหัวนมที่แดงก่ำกระตุกอย่างเกร็งๆ
หางตาของเลย์ลาแดงกํ่าและเธอกำลังถูหน้าอกของเธอเองในขณะที่อ้าปากค้างและผิวสีขาวของเธอก็แดงแจ๋และเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ
น่าเย็*ชิบหาย
น่าแปลกใจที่เขาเห็นว่าการแสดงออกของเธอดูเซ็กส์ซี่ขึ้นถึงแม้ว่าเขาจะแค่มองริมฝีปากของเธอก็ตาม
อยากเห็นใบหน้าอันแสนเร้าใจของเธอมากกว่านี้จัง….. แล้วอยู่ๆเขาก็หยุดลูบหัวเธอทำให้เลย์ลาทำหน้าไม่พอใจแล้วลุกขึ้นมา
ไอ้จ้อนของเขาก็หลุดพ้นจากการนวดนมของเธอ
ดวงตาสีฟ้าของเธอจ้องเขม็งมาที่คาเงโอะ

“ลูบๆต่อสิเจ้าคะ!”

คาเงโอะโอบกอดหัวของเลย์ลาแล้วลูบต่อ
การกอดแล้วลูบหัวนั้นง่ายกว่าตอนที่ลูบหัวแล้วเย็ดนมไปด้วยล่ะนะ

“งื้อ”

เลย์ลาถอนหายใจออกอย่างพึงพอใจ

“รักนะ”
“ชั้นก็เหมือนกันเจ้าค่ะ”

เลย์ลาคลอเคลียหัวของเธอใส่คาเงโอะด้วยความเสน่หา
พอเขาใช้มือโอบหลังของเธอแล้วไซร้ไปตรงก้นของเธอ

“ฮร๊างงง!!“

เลย์ลาหายใจหนักและถี่ขึ้น
เขาดึงแถบยางยืดของกางเกงในของเธอออกมาและสอดนิ้วเข้าไปตรงเป้าของเธอ
แจ๊ะๆ เธอแฉะได้ที่แล้ว

“อ๊าาา อร๊างง…”
“เอ๊ะ? แฉะขนาดนี้เลยเหรอ?”

เขาคิดว่ามันคงจะเร็วเกินไปแต่เลย์ล่าที่ลูบไล้หน้าอกของเธอไปด้วยระหว่างที่ทำ “ไปสุรินทร์” คงอาจรู้สึกเหมือนได้ตกเบ็ดไปด้วยล่ะมั้ง
แต่คาเงโอะก็ดีใจว่าไอ้จ้อนของเขามันกระตุ้นเธอได้ถึงขนาดนี้

“ ไม่เข้าใจ ภาษาญี่ปุ่นเจ้าค่ะ”

เลย์ลาเลิกกอดแล้วทำเมินไปด้านข้างพร้อมกับงอนแก้มป่อง
มันคงน่าอายว่าเธอรู้สึกดีตอนที่ทำไปสุรินทร์ให้เราจนตัวเองแฉะเธอเลยพยายามกลบเกลื่อน
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็อมยิ้ม

“น่ารักซะจริงๆเลยนะ….”

แม้ว่าเธอจะรู้สึกไม่พอใจตอนที่พวกผู้หญิงชมว่าเธอน่ารักแต่เธอก็มีความสุขตอนที่คาเงโอะชมเธอ

“ฮึ!! ของมันแน่อยู่แล้วเจ้าค่ะ!”

เธอแค่ทำเป็นไม่พอใจแต่ริมฝีปากของเธอก็โค้งเป็นรอยยิ้มซึ่งในที่สุดก็กลายเป็นรอยยิ้มกว้างๆ

“ผมจะใส่ล่ะนะเพราะงั้นเอามือไปจับพิงบนกล่องตรงนั้นซะ”
“แบบนี้เหรอเจ้าคะ?”

เธอเอามือเหยียดออกไปวางบนกล่องที่สูงพอๆกับเอวของเธอ

“แบบนั้นแหละ”
“จะฟาดที่ก้นเหรอเจ้าคะ?”
“ไม่หรอกเหลือเวลาอีกราวๆ 15 นาที พวกเราเองก็ต้องรีบกลับบ้านเหมือนกัน”
“แย่เลยนะเจ้าคะ รีบๆทำเถอะเจ้าค่ะ”

กางเกงขาสั้นและกางเกงในของเธอถูกดึงลงมาและเธอก็ยิ่งอายมากยิ่งขึ้น
ร่องลับของเธอถูกเปิดเผยออกมายลโฉมและน้ำทิพย์ก็ย้อยลงมา

“นะ-น่าอายจังเลยเจ้าค่ะ”

และบางอย่างที่อุ่นๆและนุ่มนวลก็กำลังดันเข้าไปในร่องสวรรค์ของเธอ

“จะใส่เข้าไปล่ะนะ”
“ได้เจ้าค่ะ”

สวบ!!
หัวของไอ้จ้อนพยายามจะจิ้มทะลวงเบิกร่องสวรรค์ของเธอเพื่อตะลุยไปตามแนวร่องอันแนบแน่นของเธอ

“อ๊าาาา!!”

ร่างของเลย์ลากระตุกขึ้น
เธอรู้สึกว่ามันทั้งหุบและบีบต้านอย่างรุนแรงแล้วเธอก็หงุดหงิดที่มันยังยัดเข้าไปไม่สุด

“อูยย มันยังไม่……”

คาเงโอะรู้สึกว่างานหยาบเพราะในมุมนี้มันไม่ค่อยเหมาะกับท่า doggy สักเท่าไหร่
ความรู้สึกของร่องในช่องคลอดของเธอที่ต่อต้านถือเป็นเรื่องใหม่สำหรับเขาและในขณะที่เขาพยายามยัดมันเข้าไปเลย์ลาก็ยกก้นของเธอให้สูงขึ้น

“ได้โปรดเถอะค่ะ อร๊างงง ใส่เข้าไปอีกใส่เข้าไปให้ลึกๆเลยเจ้าค่ะ!!”

สวบ!!
ในที่สุดหัวไอจ้อนก็ทะลวงเปิดช่องเข้าไปได้

“ขะ-เข้าไปแล้ว..”

ร่องที่ปกคลุมไปด้วยตะปุ่มตะปํ่าเล็กๆดิ้นไปมาและทุกๆการเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนจะดึงเขาให้ถลำให้เข้าไปให้ลึกมากกว่านี้มันป็นเครื่องพิสูจน์ว่าร่างกายของเลย์ลากำลังสนุกกับมัน

“อู้วววววว”

รู้สึกเหมือนว่าเขาถูกตอดอยู่เลยขนาดแค่ยืนอยู่เฉยๆ
ร่างกายสั่นสะท้าน

“คาเงโอะะะ! ช่วยขยับทีนะจ้ะ!!”
“ฮ่าๆ”

พอเขาหลุดหัวเราะออกมาโดยไม่ตั้งใจ “โม้ววว” เลย์ลาทำเสียงงอนตุ้บป่องตามมา
เสรล่ะไงดันทำเธองอนซะงั้น

“รักนะ! เลย์ลาผมรักเธอจริงๆนะ!!”

พอเขาจับหน้าอกของเธอจากด้านหลังและหลังของเธอแนบชิดตัวเขาส่วนตัวเขาก็หายใจรดใบหูของ
ทั่วร่างกายของเลย์ลาสั่นสะท้านจนทำให้เข่าของเธอเกือบทรุดลง

“เหวอ!”

เมื่อเขาจับหน้าอกของเธอแน่นขึ้นด้วยความตกใจเลย์ลาก็ส่งเสียงร้องอย่างอ่อนหวานออกมา

“นม อย่า มันเสียวเจ้าค่ะ”

นมที่ผ่านการนวดเพราะเย็*นมมาแล้วดูเหมือนจะอ่อนไหวมากขึ้น
คาเงโอะนวดหน้าอกของเธอในขณะที่ยังไอ้จ้อนก็ยังอยู่ข้างในตัวเธอ
พวกเขายืนเอากันในท่า doggy ด้วยมือทั้ง 2 ข้างวางบนกล่องในห้องเก็บของโรงยิม
เธอใส่ชุดพละที่เผยแค่หน้าอกและก้นของเธอ มีทั้งกลิ่นอันหอมหวานทั้งฝุ่นทั้งเหงื่อตลบอบอวนไปหมดในห้องเก็บของ

“อ๊าาาาา… ดีเจ้าค่ะ เสียวจังเลยเจ้าค่ะ….”

เลย์ลาขึ้นเสียง

มันโคตรฟินจริงๆที่นวดนมของเธอในขณะที่ไอ้จ้อนก็ยังอยู่ข้างในร่องสวรรค์ของเธอ
เนื่องจากความรู้สึกตอนเย็*นมยังคงค้างอยู่ความฟินนั้นก็ยิ่งเพิ่มทวีคูณขึ้นไปอีก

“โครตสุดจริงๆ นมของเธอมันนุ่มนิ่มสุดๆไปเลย”

เขาจับหัวนมของเธอแล้วบีบนวดมัน ทุกๆครั้งที่หัวนมของเธอถูกบีบด้วยนิ้วของเขาความเสียวซ่านราวกับถูกไฟดูดก็วิ่งผ่านร่างกายของเธอ
และในแต่ละครั้งที่ไอ้จ้อนในช่องคลอดของเธอก็ขยายใหญ่ขึ้นเป็นเพราะร่องของเธอตอดแน่นขึ้นในตอนที่ร่างของเธอเกร็งขึ้นซึ่งทำให้ไอ้จ้อนของเขายิ่งขยายตัวมากขึ้นเรื่อยๆไปอีก
ต้องการมากกว่านี้ อยากจะลิ้มรสด้วยร่างกายทั้งหมดของชั้น ชั้นอยากให้เขาเข้าไปลึกกว่านี้อีก!!

“ยัดเข้าไปลึกๆได้โปรดเถอะเจ้าค่ะ”
“ฮ่าๆ”
“ทำไมถึงได้หัวเราะล่ะเจ้าคะ!?”
“แค่คิดว่าเธอน่ารักดีน่ะ”

ความตึงเครียดในตัวเธอมลายหายไป
เธอดีใจเมื่อชมว่าเธอน่ารัก

“ชั้นน่ารัก แน่นอนเจ้าค่ะ! ซอยอีกสิเจ้าคะ!”
“เข้าใจแล้ว”

เขาเริ่มซอยเข้าออกถี่ขึ้น
ร่างกายของเธอสั่นเทิ้มราวกับว่าเธอกำลังจะล้มลงทุกเมื่อ
เลย์ลาพับแขนและวางหน้าผากลงบนกล่องเพื่อรองรับร่างกายส่วนบนของเธอ
มุมเปลี่ยนไปเนื่องจากการเปลี่ยนท่าทางทำให้หัวไอ้จ้อนของเขาดันเข้าไปชนปากของมดลูกของเธอพอดี

“อ๊ายยยยย!”
“เลย์ลาอย่าเสียงดังไปสิ”
“ได้เจ้าค่ะ”

อย่างไรก็ตามทุกครั้งที่เอวขยับเสียงครางของเธอก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ

“งื้ออออ ฮ่าาาา เสียวมากเลยเจ้าค่ะ”

คาเงโอะเริ่มร้อนรนขึ้น
เหลือเวลาอีกไม่มากแล้วที่จะต้องออกจากโรงเรียน คงจบเห่แน่ๆถ้าอาจารย์เดินตรวจตรามาเจอหรือไม่ก็พวกเขาอาจจะมาล็อคประตูก็ได้

“โทษที เดี๋ยวถ้าเสร็จเมื่อไหร่จะเอาออกให้นะ”

เขาเอาผ้าเช็ดหน้าบิดเหมือนเชือกไปปิดที่ปากของเลย์ลาแล้วมัดไว้ด้านหลังศีรษะของเธอ

“อื้มมมม อื้ออออออ”

หน้าของเลย์ลานั้นแดงแจ๋
พอเธอส่งเสียงที่ลำบากขึ้นมันก็มีความรู้สึกว่าเหมือนมีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นจากลึกๆในตัวเขามันทำให้ความตื่นเต้นเร้าใจพุ่งทะยานขึ้นขีดสุด
คาเงโอะจับเอวของเธออย่างแน่นแล้วเริ่มซอยอย่างดุเดือด
สวบ สวบ สวบ!!! เอากันจนทำให้เกิดเสียงน้ำกระฉอก

“อื้ออออ อื้มมมมมมม ”

เลย์ลาครางอู้อี้ผ่านริมฝีปากที่มีผ้าปิดปากอยู่
ก้นของเธอและหน้าท้องส่วนล่างของคาเงโอะกระทบกันจนมีเสียง “ป๊าบๆ” กลิ่นความใคร่อันหอมหวานเหมือนกับริคอตต้าชีสเค้ก

“อู้ววว”

ร่องสวรรค์ของเธอร้อนรุ่มสุดๆ
ดูเหมือนว่าการรัดแน่นคงไม่ดีนักตอนที่ร่องของเธอทั้งเปียกเพราะมันกระชับและตอดดีซะเหลือเกิน

“ใกล้จะเสร็จแล้ว”
“อื้อออออออ”

เลย์ลาคร่ำครวญราวกับอยากจะบอกว่า “แตกเลย”
เลย์ลาสั่นไปทั้งตัว
เลย์ลาเองก็ใกล้จะถึงจุดสุดยอดแล้วเช่นกัน
จะต้องรีบแตกเเล้วสิเสียดายชะมัดที่ต้องรีบเสร็จขอกระแทกอีกสักครั้ง
เลย์ลาพยุงร่างของเธอด้วยมือของเธอวางบนกล่องที่ถูกเขย่าอย่างรุนแรง

“อึกกก อื้มมมมมม”

จะแตกแล้วว้อยยยยย
ประกายแสงสีเงินวาววับต่อหน้าเธอ
สิ่งที่เปล่งประกายราวกับดอกไม้ไฟในตอนที่เขากระแทกเข้ามาเหมือนกับไฟประดับช่วงคริสต์มาส
การเคลื่อนไหวของเขาเร็วขึ้นและเร็วขึ้น ร่างกายของเธอก็โยกไปมาตามจังหวะ หัวของเธอสั่นคลอนทำให้สมองของเธอรู้สึกเหมือนถูกเขย่า
ไม่น้าาาา! แตกแล้วเจ้าค่าาาาาา!
ชั่วขณะที่หัวไอจ้อนกระแทกเข้าไปจูบกับปากมดลูกของเธอ เธอได้ยินเสียงเหมือนลูกโป่งระเบิด คลื่นลูกใหญ่ของความสุขอันแสนหวานและความทุกข์ทรมานก็พัดผ่านเธอไป

“อู้วววววววววววววว”

ใกล้จะแตกออกมาแล้ว จะแตกแล้ว ชั้นจะแตกแล้ว!
เลย์ลามองไม่เห็นอะไรเลยในชั่วขณะหนึ่ง ร่างกายของเธอก็แข็งทื่อ

“นะ-แน่นมาก แตกแล้ววว!”

 

 

พร๊วดดด!
มดลูกของเธอถูกฉีดอาบไปด้วยน้ำกามของเขา
น้ำกามอุ่นๆซึมเข้าไปในมดลูกทวีคุณความฟินเข้าไปอีก

“อึกกกกก อื้ออออออ”

เสียงครางของเธอหลุดออกจากผ้าปิดปากที่เธอถูกมัดอยู่
ชั้นจะแตกอีกรอบแล้วเจ้าคะ!!
ร่างกายของเธอร้อนขึ้นในชั่วพริบตาและตัวสั่นเหมือนมีอาการชัก
มุมมองของเธอถูกย้อมด้วยสีเงิน
เข่าของเธองอขึ้น
เขาหนุนร่างของเธอด้วยการกอดตรงท้องของเธอเอาไว้
หลังจากหลั่งน้ำกามหมดทุกหยดเขาไปในมดลูกของเลย์ลาคาเงโอะชักไอ้จ้อนของเขาออก
เขาเอาผ้าเช็ดหน้าที่มัดปากเธอออก

“ฮ่าาาาห์”

เลย์ลาสูดหายใจเข้าลึกๆ

“เดี๋ยวซักเองเจ้าค่ะ”

เลย์ลาเอาผ้าเช็ดหน้าเก็บไว้ในกางเกงขาสั้นของเธอ

“อีกไม่กี่นาทีเราต้องออกจากโรงเรียนแล้วนะ”
“เปลี่ยนเสื้อผ้ากันเจ้าค่ะ”

เลย์ลาเอาเสื้อคลุมและกระโปรงของเธอออกจากกระเป๋านักเรียนแล้วสวมทับชุดพละของเธอ
ขณะที่เธอหวีผมของเธอ เธอก็กลับไปเป็นเลย์ลาตอนปกติแล้ว
หลังจากที่ออกจากห้องเก็บของเรียบร้อยแล้วตอนที่พวกเขาสวมรองเท้าหน้าทางเข้าของโรงยิมประตูเปิดออกและครูประจำชั้นของพวกเขา
ครูฮัตซึโทริก็มาพอดี

“อ้าว นี่พวกเธอยังอยู่อีกเหรอเนี่ย?”
“อาจารย์นี่กุญแจห้องเก็บของครับ”
ได้ๆเดี๋ยวครูจะเอาไปเก็บที่ห้องพักครูให้ เออ โยรุซากิดูเหมือนว่าเธอจะดูโอบอ้อมอารีมากขึ้นนะ”
“โอบอ้อมอารี?”

เลย์ลาเอียงหัวด้วยความสงสัย

“คาเงโอะ ผอมเจ้าค่ะ เท่เจ้าค่ะ ไม่กลมเจ้าค่ะ”
”ที่อาจารย์พูดว่า ‘โอบอ้อมอารี’ มันก็ประมาณว่าดูอ่อนโยนมากขึ้นน่ะ”
คาเงโอะอธิบาย
“คาเงโอะน่ะนิสัย Very good อ่อนโยนเจ้าค่ะ”
“อาจารย์เห็นผมดูหงุดหงิดอยู่ตลอดเลยรึไงครับเนี่ย?”
“ก็นะ ก่อนหน้านี้เธอดูไม่เป็นมิตรแบบว่า ‘ถ้าเข้ามาใกล้มากกว่านี้เดียวพ่อเชือดทิ้งแม่ม’ ประมาณนี้แต่ครูก็ไม่โทษเธอหรอกนะเพราะดูจากสถานการณ์ของเธอแล้วก็ทำครูอดสงสัยไม่ได้ว่าเธอน่ะเกลียดผู้คนรึเปล่าน่ะ?”

ใช่ เราน่ะเกลียดเพื่อนร่วมชั้น เกลียดผู้หญิงและไม่เข้ากับพวกเรียจูทั้งหลายแต่ว่าเลย์ลาก็เข้ามาเปลี่ยนตัวผม
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่ผมปิดกั้นหัวใจของตัวเอง? ตอนยังเด็กผมค่อนข้างอ่อนน้อมและไม่ได้เหลวแหลกแบบนี้
คงตั้งแต่ที่พ่อแม่เสียไปกับอุบัติเหตุรถชนทำให้คาเงโอะต้องไปพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลเป็นเวลานาน
เขาขาดเรียนไป 1 ปีเต็มๆและเริ่มสะอิดสะเอียนกับการถูกสงสารและเห็นอกเห็นใจแบบที่ทำตามมารยาท
เขาคอยพูด “ตายซะ” ยํ้าๆอยู่ในใจต่อให้จะรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีใครตายอยู่ดี
เขาต้องใช้ชีวิตด้วยการด่าทอและสาปส่งเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตอยู่ต่อไป
เราเองก็เหมือนกับเลย์ลา

“เธอก็ดูเปลี่ยนไปเหมือนกันนะ สุโด ดูเหมือนว่าเธอเองก็จะดูร่าเริงขึ้นนะ เป็นคู่สร้างคู่สมซะจริงๆเลยนะพวกเธอเนี่ย”
“Best couple เจ้าค่ะ!!”

เลย์ลาพูดออกมาจากใจของเธอ

“ขอบคุณครับงั้นก็ขอตัวก่อนนะครับ”

พวกเขาเดินจูงมือกันออกไป
ข้างนอกเริ่มมืดแล้วแต่กลับกันอนาคตของพวกเขาช่างดูสว่างไสว
คาเงโอะรู้สึกเช่นนั้น