10ปีผ่านไปหลังจากที่ฉันมาต่างโลก และเพื่อนร่วมชั้นของฉันตอนนั้นก็เคลื่อนย้ายมาด้วยหรอ? - ตอนที่ 0 Prologue
บางที. ฉันก็ได้ยินมาว่าในสถานการณ์เช่นนี้เราไม่ควรที่จะเคลื่อนไหวจนกว่าความช่วยเหลือจะมาถึง
แต่ฉันไม่คิดว่าความช่วยเหลือจะมาถึงฉัน ฉันทนสถานการณ์นี้ไม่ไหว และไม่รู้ด้วยว่าทำไม? แต่มันก็อดที่จะอยากเดินไม่ได้
ฉันหลับนานขนาดนั้น? หรือเป็นผลข้างเคียงบางอย่างจากการเลื่อนย้าย?
มันยากที่จะเดินเมื่อฉันรู้สึกแปลกๆ เหมือนกับไม่ใช่ร่างกายของตัวเอง
ฉันตัดสินใจไปขึ้นที่สูงเพื่อที่จะมองเห็นสภาพแวดล้อมให้ดียิ่งขึ้นดังนั้นฉันจึงเดินขึ้นเขา
เกิดอะไรขึ้น ฉันอดไม่ได้ที่จะคิดเกี่ยวกับมัน และตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันจะสามารถเข้าไปในป่าได้เร็วกว่าที่คิดไว้ ดังนั้นฉันจะเลื่อนทีงง่จะคิดมันออกไปทีหลัง
ฉันเดินผ่านป่าโดยที่หวังว่าจะได้เจอใครสักคนไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นหรือใครก็ตาม
นั่นน่าทึ่งมาก นั่นต้นไม้เหรอ?
สิ่งแรกที่สะดุดตาฉันหลังจากผ่านป่ามาได้นั่นคือต้นไม้ใหญ่ มันไม่เพียงแค่ใหญ่เท่านั้น แต่มันยังลึกลับและดูทรงพลังอีกด้วย ฉันสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่ของมันในร่างกายของฉัน อย่างไรก็ตาม จู่ๆ มันก็สงบลง
ฉันอาจจะกลับบ้านไม่ได้อีกต่อไปแล้ว! ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และฉันก็ไม่รู้ว่าควรจะไปที่ไหน
ฉันมองไปรอบๆแต่ก็ไม่เห็นใครเลย เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ฉันก็วิตกกังวลทันที
หลังจากนั้นทุกอย่างก็เกิดขึ้นในพริบตา อย่างไรก็ตาม ฉันแค่เดินเล่นในป่า ฉันรู้สึกประหลาดใจที่ฉันมีความแข็งแกร่งทางร่างกายของฉัน และฉันสังเกตเห็นกลุ่มควันขึ้นในป่า ฉันรู้สึกสงสัยดังนั้นฉันจึงตามไปดู และ ในที่สุดฉันก็พบหมู่บ้านและมุ่งหน้าไปที่นั่นด้วยความรู้สึกโล่งใจ
แต่เมื่อพวกเขาถามว่าฉันใช้เวทมนตร์ได้หรือไม่ ฉันก็ตอบตามตรงว่าไม่ได้
มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ฉันจะไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้ เพราะท้ายที่สุดฉันเพิ่งถูกย้ายมายังอีกโลกหนึ่ง ฉันบอกความจริงกับเขา แต่ดูเหมือนกับว่าจะมีบางอย่างผิดปกติ มันดูเหมือนจะไม่มีใครเชื่อฉันเลย และนั่นคงจะไม่เป็นไร
และฉันถูกควบคุมตัวโดยไม่มีคำถามใดๆ
ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ตรงกันข้ามเขาเพิ่งเข้าไปในหมู่บ้าน อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พวกเขาถามถึงตัวตนของฉันอย่างไม่ลดละ ฉันก็ถูกส่งตัวไปยังเมืองใหญ่อีกเมืองหนึ่ง และหลังจากนั้นฉันก็ถูกไล่ออกไปเหมือนกันที่หมู่บ้านนั้นนั่น และก็ไม่มีใครฟังฉันเลย
ฉันรู้สึกถึงอันตรายจึงรีบวิ่งหนีไป โดยที่ไม่ว่าจะเจอกับอะไร แต่แล้วฉันก็เจอกับมังกร ฉันคิดว่านี่คือจุดจบแล้วของฉันแล้ว แต่ฉันก็ไม่สามารถยอมรับมันได้ เพราะฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลยจริงๆ
ดังนั้นฉันจะต่อต้านจนถึงที่สุด แม้ว่าฉันจะรู้ว่ามันเป็นความพยายามที่ไร้ค่า แต่ฉันก็ยังคงจะท้าทายมังกรให้ต่อสู้ ขณะที่ฉันกำลังขว้างก้อนหินและกำลังคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปแต่ทันใดนั้นมังกรก็เริ่มหัวเราะ
มังกรถามว่าเกิดอะไรขึ้น? ดังนั้ยผมจึงอธิบายตั้งแต่ต้น ฉันเคยบอกคนมากมายหลายครั้งว่าผมไม่ใช่คนจากโลกนี้แต่พวกเขาก็ไม่เชื่อฉัน ฉันก็เลยไม่ได้คาดหวังอะไร อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่ามังกรจะเชื่อฉันในระดับหนึ่ง
ตามที่มังกรพูด ดูเหมือนว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่ผู้อาศัยอยู่ในโลกนี้จะท้าทายมังกร เพราะมันไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่สามารถชนะได้ แต่เพราะ มังกรนั้นเป็นสิ่งที่น่ากลัวและเป็นที่เคารพนับถือ และคงจะเหมาะสมกว่าถ้าพวกเขาบอกว่าพวกมันมาจากอีกโลกหนึ่ง
มังกรสอนฉันเกี่ยวกับโลกนี้ พวกเราเริ่มอาศัยและทำงานร่วมกัน และสามารถอาศัยอยู่ในเมืองของมนุษย์ ได้เป็นเพื่อนกับราชวงศ์ และแม้กระทั่งแต่งงานกับผู้หญิงจากตระกูลขุนนาง ด้วยความช่วยเหลือของมังกร เขาสามารถใช้เวทมนตร์ได้ และก่อนที่เขาจะรู้ตัวเวลา 10 ปีก็ผ่านไป ฉันไม่มีความปรารถนาที่จะกลับไปยังโลกเดิมอีกต่อไป –
ฉันใช้ชีวิตอย่างเต็มอิ่มและมีความสุขโดยปราศจากความไม่สะดวกใดๆ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเวลาจะผ่านไป 10 ปีแล้วก็ตาม ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ฉันตื่นขึ้นมาในป่า ความสามารถทางกายภาพของฉันก็ได้พัฒนาขึ้นอย่างมาก
และแม้กระทั่งความจริงที่ว่าฉันสามารถใช้เวทย์มนตร์ได้ ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติและไม่สงสัยเลย ทั้งหมด! ฉันน่าจะคิดให้มากกว่านี้ รวมถึงความรู้สึกไม่สบายทั้งก่อนและหลังการเคลื่อนย้าย ฉันมีเวลามากมายที่จะคิด แต่ตอนนี้มันสายไปแล้ว
ตอนนั้นฉันยังไม่รู้อะไรเลยและเวลา 10 ปีผ่านไป เพื่อนร่วมชั้นในตอนนั้นได้ถูกย้ายออกไปแล้ว ฉันสงสัยว่าทำไมพวกเขาถึงไปอยู่อีกโลกหนึ่ง ฉันสงสัยเกี่ยวกับโลกนี้ ฉันได้รับบางสิ่งที่สำคัญและสูญเสียบางสิ่งที่สำคัญไป