ไม่นานหลังจากที่ครอบครัวของจูน่าจังกลับไปแล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรทำเลยค่ะ ที่จริงก็แอบดีใจที่ได้คุยกับคนอื่นเหมือนกันค่ะ เพราะแต่เดิมในโลกจริงแล้วไม่ค่อยได้คุยกับคนอื่นเลยพอได้คุยจริง ๆ จัง ๆ กับคนอื่นแล้วรู้สึกดีมากเลยค่ะ 

 

แต่ตอนนี้พอครอบครัวจูน่าจังกลับไปแล้วก็เลยแอบเหงา ๆ เหมือนกันค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้เจอกันอีกสักหน่อยนี่คะ ! แต่ถ้าจะมาแบบทั้งหมู่บ้านแล้วคุกเข่าสรรเสริญแบบนั้นไม่เอานะคะ ขอล่ะค่ะ ! 

 

เอาล่ะ ตอนนี้ได้เวลาทดสอบอะไรหลาย ๆ อย่างแล้วค่ะ ที่จะทำน่ะเหรอคะ ? แน่นอนค่ะ ว่าต้องเป็นการทดสอบสกิลของตัวเองยังไงล่ะคะ ถึงจะเคยใช้เวทมนตร์มาแล้วก็เถอะค่ะ แต่ส่วนใหญ่ก็ยังไม่รู้ขีดความสามารถของตัวฉันเลยเพราะไม่รู้ว่าจะเหมือนกับในเกมมากน้อยขนาดไหนนั้นเองค่ะ 

 

จุดทดสอบคือบึงน้ำที่เคยไปนั่งซึมในตอนที่พึ่งจะมาถึงโลกนี้นั่นเองค่ะ เพราะว่าบางทีอาจจะต้องทดสอบเวทย์โจมตีอาจจะเกิดการระเบิดหรือไฟไหม้กับป่าได้เลยต้องทดสอบกับสถานที่ที่มีน้ำน่าจะปลอดภัยกว่านั่นเองค่ะ เอาล่ะอย่างแรกฉันรู้สึกถึง HP และ MP ของตัวเองได้แม้จะไม่มีหน้าต่างแสดงเหมือนในเกมแล้วก็ตาม ที่บอกว่ารู้สึกได้ไม่ได้ละเอียดพอจะบอกว่าลดไปเป็นตัวเลขเท่าไหร่หรอกนะคะ แต่อย่างตอนใช้เวทย์ก็รู้แค่ว่าลดไปนิดหน่อยเท่านั้นเอง เพราะงั้นเลยต้องลองเวทมนตร์ขั้นสูงที่กิน MP ดูบ้างเพื่อดูว่าตัวเองจะรับรู้ละเอียดขนาดไหนนั้นเองค่ะ 

 

ต่อมาคือฉันรับรู้ถึงคูลดาวน์ของสกิล อันนี้เหมือนจะรู้สึกแบบละเอียดเลยล่ะค่ะเพราะแต่เดิมตอนอยู่ในเกมก็มีเป็นวินาทีนับถอยหลังบอกอย่างชัดเจนอยู่แล้ว ทำให้พอมาโลกนี้เลยสามารถรับรู้ได้อย่างละเอียดเลยว่าอีกกี่วินาทีหรือกี่นาทีถึงจะหมดคูลดาวน์ แต่ก็มีเวทมนตร์บางอย่างที่จะคูลดาวน์นานเป็นวันเลยทีเดียวค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นเวทย์ชั้นสูงระดับสูงสุดที่เรียกว่า ‘ มหามนตราพิสุทธิ์ ‘ ซึ่งแต่ละเวทย์นั้นจะมีคูลดาวน์ค่อนข้างนาน บางทีเป็นอาทิตย์เลยก็มีค่ะ เพราะมักจะเป็นเวทย์ที่มีอานุภาพรุนแรงและแสดงผลเป็นวงกว้างที่อาจจะครอบคลุมทั้งประเทศเลยก็มี พวกจอมเวทย์แถวหน้าที่อยู่ในกิลด์ใหญ่ ๆ มักจะเก็บไว้ใช้กันในเวลาสงครามชิงพื้นที่ระหว่างกิลด์เท่านั้นค่ะ 

 

แต่ที่จะลองไม่ใช่แค่เวทย์สายโจมตีเท่านั้นค่ะ เพราะส่วนมากแล้วฉันจะเน้นใช้เวทย์สายสนับสนุนเวลาเล่นกับปาตี้ ทำให้อยากรู้ว่าในโลกนี้จะมีผลเหมือนกับในเกมหรือเปล่า และที่สำคัญอยากรู้ว่าสกิลที่สามารถชุบชีวิตในโลกนี้จะได้ผลหรือเปล่าแต่น่าเสียดายจริง ๆ ค่ะว่าฉันไม่มีสกิลที่ว่านั้น เพราะสกิลชุบชีวิตจะมีเฉพาะคนที่เล่นอาชีพ ‘ นักบวชระดับสูงสุด ‘ (Ultimate priest) เท่านั้น อาชีพนี้มีบทบาทมาก ๆ เวลาลงดันเจี้ยนระดับ SSS หรือ สงครามแย่งพื้นที่ระหว่างกิลด์ เพราะตอนอยู่ในเกมหากถูกฆ่าแล้วไปเกิดใหม่จะต้องกลับไปที่จุดเซฟของแต่ละเมืองที่คนคนนั้นบันทึกเอาไว้ ซึ่งส่วนมากทีมงานมักจะให้อยู่ไกลจากจุดที่เป็นบริเวณสงครามเสมอ ทำให้เสียเวลาที่จะกลับมาร่วมสงคราม ทำให้ช่วงหลัง ๆ มามีคนปั้นตัวละครรองเป็นอาชีพ ‘ นักบวชระดับสูงสุด ‘ ซะเยอะเพราะจำเป็นกับหลาย ๆ สถานการณ์นั่นเองค่ะ 

 

เดินมาจนถึงบึงน้ำแล้วค่ะ จริง ๆ บอกต้องบอกว่าเดินตามเสียงนำทางของธรรมชาตินั่นแหละค่ะเพราะฉันจำทางไม่ได้เลยต้องอาศัยเหล่าคุณต้นไม้ต่าง ๆ แต่จากที่ดูเหมือนจะอยู่ไม่ไกลจากบ้านต้นไม้มากนักใช้เวลาเดินมาประมาณ 6-7 นาทีก็ถึงถ้าวิ่งก็น่าจะประมาณ 4-5 นาทีเท่านั้น พอกลับมาที่นี่เองครั้งถึงได้รู้ว่าเป็นบึงน้ำที่สวยทีเดียวค่ะ เหมาะกับการมาปิกนิกมากเลยล่ะค่ะ แต่จะให้ปิกนิกคนเดียวนี่มันก็….ได้สิคะ ! คนที่เคยดูหนังในโรงคนเดียว กินหมูกระทะคนเดียวแบบฉัน กับอีแค่ปิกนิกคนเดียวน่ะสบายบรือค่ะ ! อะไรนะ เพื่อนไม่คบ ยะ-อย่ามาพูดแมว ๆ นะคะ ! ฉันก็แค่รักสันโดษเท่านั้นเองค่ะ ก็เป็นไฮเอลฟ์นี่คะ ! 

 

เอาล่ะได้เวลาลองสกิลหลาย ๆ อย่างแล้วค่ะ อย่างแรกเวทย์โจมตีชั้นต้นนั้นอย่าง ‘ ศรเวทย์ดารา ‘ ที่เคยใช้ตอนปราบพิกม่านั้นยืนยันแล้วว่าใช้ได้ไม่มีปัญหาอะไร เพราะสกิลนั้นจำนวนศรเวทย์จะเพิ่มแต่เมื่อใช้ปริมาณ MP มากขึ้นค่ะ แต่คราวนี้จะลองสกิลเวทย์ที่สูงขึ้น เมื่อคิดแบบนั้นแล้วก็ชูมือขึ้นไปบนฟ้า แต่ติดปัญหาอยู่อย่างนึงค่ะ

” แด่ตัวข้าที่เป็นเถ้าธุลีแห่งพระเจ้า เพลิงอันบริสุทธิ์ที่ชำระล้าง บาปของมนุษย์ที่ดำมืดน่ากังขา ชิ้นส่วนแห่งหายนะที่แตกสลาย จงบรรจบที่ความว่างเปล่าอันเป็นอนันต์ ‘ ดาราสวรรค์เพลิงศักดิ์สิทธิ์ ‘ !!!! ” ใช่แล้วค่ะ เวทย์ที่ฉันใช้ไปเมื่อครู่คือ ‘ มหามนตราพิสุทธิ์ ‘ เวทมนตร์ระดับสูงสุดของอาชีพ ‘นักปราชญ์เทวะ’ แต่มันโคตรน่าอายเลยคะ !! ไม่นึกว่าพอมาโลกนี้ก็ต้องใช้คำร่ายแบบจูนิเบียวแบบนั้นด้วย ตอนอยู่ในเกมเหล่าทีมงานดันคิดวิธีใช้ ‘มหามนตราพิสุทธิ์’ ไว้ว่าจะให้ใช้ง่าย ๆ ได้ยังไงกันล่ะ ต้องให้มันสมกับที่เป็นสกิลเวทย์ระดับสูงสุดหน่อยสิ เพราะงั้นถึงได้มีคำร่ายเบียว ๆ แบบนี้ออกมาไงคะ ช่วงแรกพูดเล่นที่เป็นเหล่าจอมเวทย์ก็โวยวายกันแบบมันน่าอายชะมัด แต่เหมือนผู้เล่นบางคนจะชอบ ชอบไปได้ยังไงกันคะเนี่ย !! ระหว่างที่นึกอายคำพูดตัวเองอยู่นั้น 

.

.

‘ ตูม…………………!!! ‘ เสียงระเบิดที่ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า หมู่เมฆที่เคลื่อนตัวลอยอยู่โดนพัดปริ้วราวกับพายุที่โหมกระหน่ำในพริบตา แรงลมกระโชกที่พัดอย่างบ้าคลั่งเพราะแรงระเบิดอย่างรุนแรง ประกายแสงสีขาวที่เกิดจากเปลวไฟที่มีสีขาวเช่นเดียวกันควบแน่นและแตกออกเหมือนซูเปอร์โนวา คลื่นกระแทกที่รุนแรงส่งผลถึงพื้นดินที่อยู่ห่างจากแรงระเบิดลงมา 500 เมตร ต้นไม้บางต้นเอนแทบจะหักจากคลื่นกระแทก ต้นไม้เล็ก ๆ ปลิวจนรากถูกถอนอย่าไร้ปรานี ผลไม้ที่อยู่บนต้นถูกดีดยังกับกระสุนปืนต่อต้านรถถัง ไม่ต้องบอกก็คงนึกภาพออกนะคะ นี่มันระเบิดที่น่าจะรุนแรงยิ่งกว่าระเบิดระเบิดนิวเคลียร์ที่เคยใช้ในสงครามโลกครั้งที่สองซะอีก 

 

ตะ ตะ ตะ ตายแล้วค่ะ ! ฉันทำอะไรลงไปค่ะเนี่ย !! ไม่นึกว่ามันจะรุนแรงขนาดนั้น ในเกมยังไม่เห็นเหมือนแบบนี้เลยนิคะ ! ดีนะคะที่ชูขึ้นไปบนฟ้า ไม่งั้นละก็อย่าว่าแต่ป่าเลยค่ะ ทั้งภูมิภาคแถวนี้น่าจะพินาศย่อยยับแน่ ๆ ค่ะ !! แรงระเบิดจากเวทย์   ‘ ดาราสวรรค์เพลิงศักดิ์สิทธิ์ ‘  ส่งมาถึงพื้นดินจนทำให้เกิดมาสั่นเหมือนแผ่นดินไหวเล็ก ๆ เลยล่ะค่ะ 

 

บะ-แบบนี้คงต้องปิดผนึกสกิลนี้ไปตลอดกาลแล้วล่ะค่ะ เพราะไม่งั้นเผลอใช้ออกมาคงไม่จบที่ประเทศถูกทำลายแต่โลกคงจะพินาศตามไปด้วยแน่ ๆ ค่ะ นึกภาพว่าถ้าเมื่อกี้ระเบิดบนพื้นดินไม่ออกเลยจริง ๆ ค่ะว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง 

.

.

.

(ในช่วงเวลาเดียวกันอีกด้านหนึ่ง ฝั่งหมู่บ้านโคลิน)

” หะ-เห้ย !! เมื่อกี้มันอะไรกันน่ะ ระเบิดแสงสีขาวบนท้องฟ้านั่น ! ” ชาวบ้านที่เห็นจังหวะที่เวทมนตร์ของโนเอลถูกร่ายออกไปนั้นตะโกนอย่างตกตะลึง

” กรี๊ด………..!!!! ” 

” รีบพาลูกกลับเข้าไปในบ้านเร็ว ! ” ชาวบ้านที่น่าจะเป็นคุณพ่อลูกน้อย บอกภรรยาที่นั่งดูแลลูกอยู่หน้าบ้าน เมื่อเห็นว่าการระเบิดครั้งใหญ่ที่ส่งคลื่นกระแทกมายังพื้นขนาดนี้ อาจเกิดอันตรายไม่มากก็น้อยกับเด็กก็ได้ 

แรงระเบิดพัดพาลมกระโชกที่รุนแรงดังพายุ พัดเอาเสื้อผ้าที่ตากไว้ระหว่างระเบียงบ้าน 2 หลังปลิวว่อนไปอย่างรวดเร็ว กระถางต้นไม้ที่ประดับอยู่สถานที่ต่าง ๆ ในหมู่บ้านไม่เว้นแต่หน้าบ้านล้มแตกกระจัดกระจายไปทั่ว ข้าวของที่พ่อค้าแม่ค้าขายในตลาดกระจัดกระจายเพราะแรงระเบิด ตกเสียหาย บางที่เป็นผลไม้ก็ตกกลิ้งปลิวไปทั่ว 

 

สิ่งที่ชาวบ้านคิด นี่มันภัยพิบัติชัด ๆ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมถึงมีระเบิดขนาดที่สามารถเป่าประเทศให้หายไปในพริบตาระเบิดกลางท้องฟ้าแบบนั้นกัน 

 

” นั่นมัน อะไรน่ะ ” โยฮันที่เห็นว่าแรงระเบิดและคลื่นกระแทกหมดไปแล้วเปิดหน้าต่างบ้าน เพื่อดูสถานการณ์หลังจากเกิดภัยพิบัตินั่น สิ่งที่เห็นคือหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยข้าวของตกแตกเสียหายและกระจัดกระจาย เหมือนงานเทศกาลที่พึ่งจะเลิก 

” พ่อคะ ! หรือว่า ๆ นี่เป็นพลังของท่านโนเอลหรือเปล่าคะ ! ” จูน่าที่ตอนนี้ไม่ได้มีความหวาดกลัวเลยสักนิด แต่กลับถามโยฮันผู้เป็นพ่ออย่างคาดหวัง 

” ไม่รู้เหมือนกันนะ ถ้าหากเป็นท่านโนเอลที่มีพลังราวกับเทพธิดาละก็อาจจะใช่ ” โยฮันที่ไม่รู้จะตอบลูกยังไง เพราะตนก็ไม่รู้ที่มาที่ไปของสถานการณ์ตอนนี้เหมือนกัน 

” คุณคะ ! บะ-แบบนี้ถ้าหากมีระเบิดแบบนั้นอีกล่ะก็ เราควรจะทำยังไงดีค่ะ ลองขอให้ท่านโนเอลช่วยดีไหมคะ ! ” วิเวียนที่กำลังตกใจกับสิ่งที่ไม่รู้กำลังหาทางออกโดยการพึ่งพาท่านโนเอลที่พึ่งจะเจอวันนี้หมาด ๆ 

” ใจเย็น ๆ ก่อนวิเวียน ตอนนี้เรายังไม่รู้แน่ชัดว่ามันเกิดจากอะไร อีกอย่างจะไปรบกวนท่านโนเอลที่พึ่งช่วยชีวิตลูกเราได้ยังไงกัน ยังไงตอนนี้เราควรปรึกษากับทางสภาหมู่บ้านดูก่อนนะ ” เมื่อได้ยินสามีที่ตอนนี้แม้จะหวาดกลัวแต่กลับใจเย็นได้พูดปลอบใจและเตือนสติทำให้วิเวียนที่ทำอะไรไม่ถูกเริ่มใจเย็นลง 

” ค่ะ เข้าใจแล้ว ” 

ว่าดังนั้นแล้วเมื่อเหตุการณ์ระเบิดครั้งใหญ่จบลง โยฮันได้รับวิ่งไปที่บ้านของผู้ใหญ่บ้าน และได้เริ่มมีการจัดการประชุมสภาหมู่บ้านขึ้นในวันถัดไปทันที

.

.

.

(ทางด้านเมืองหลวงของอาณาจักรแอนวอลเลล์) 

เมอร์ริอาร์ จอมเวทย์หลวงที่รับใช้อาณาจักรแอนวอลเลล์มายาวนานถึง 50 ปี เป็นจอมเวทย์ที่เป็นที่กล่าวขานไปทั่วทั้งทวีปและอีกหลาย ๆ ทวีปเนื่องจากความสามารถและสติปัญญาอันเหนือล้ำของเขา และยังเป็นที่ปรึกษาให้กับพระราชาแห่งอาณาจักรแอนวอลเลล์อีกด้วย งานในแต่ละวันของเขาคือการควบคุมกองทัพเวทมนตร์ของอาณาจักรและฝึกสอนเหล่านักเวทย์ราชสำนักให้มีความแข็งแกร่งและรอบรู้เพื่อที่ในวันที่ตนจากโลกนี้ไป จะได้มีคนที่มาทำหน้าที่แทนตำแหน่งของตน

 

” เฮ้อ .. ” เสียงถอนหายใจของคนแก่ชราที่กำลังนั่งอยู่ไปโต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยหนังสือมากมาย ทั้งหมดนั้นล้วนแต่เป็นหนังสือเวทมนตร์ทั้งสิ้น แม้จะได้ชื่อว่าจอมเวทย์หลวงแต่เมอร์ริอาร์ก็ไม่หยุดที่จะค้นคว้าและแสวงหาความรู้เกี่ยวกับเวทมนตร์ใหม่ ๆ อยู่เสมอ แต่ที่ถอนหายใจให้ออกมานั้นเพราะยังไม่พบอะไรใหม่ ๆ ที่คิดว่าจะมาเติมเต็มเวทมนตร์ของตนได้ เพราะถ้าหากพูดว่าตอนนี้เขาคือจอมเวทย์ที่เก่งที่สุดในทวีปก็คงไม่มีใครคิดจะปฏิเสธ 

 

‘ ปัง ! ‘ ” ให้เมอร์ริอาร์ขอรับ !! ” เสียงขานเรียกที่ดูร้อนรนและเร่งด่วนที่มาหลังจากเสียงเปิดประตูดังชนิดที่หัวใจตกไปถึงตาตุ่มเข้ามาอย่างกะทันหันใส่เมอร์ริอาร์

 

” เจ้าบ้า !! คิดจะทำให้คนแก่หัวใจวายหรือไง !! ” ด้วยความโมโหจึงตะคอกใส่เด็กหนุ่มที่น่าจะเป็นนักเวทย์ของราชสำนักคนสนิทของตนกลับไป 

 

” แย่แล้วล่ะครับ ! ทางตะวันตกใกล้กับภูเขามัวริส มีคนรายงานว่ามีการระเบิดที่ใหญ่มาก ๆ บนท้องฟ้าครับ !! ” เด็กหนุ่มนักเวทย์พูดรัวสะจนเมอร์ริอาร์จับประเด็นไม่ทัน 

 

” เฮ้ย ๆ ใจเย็น ๆ หน่อยเซ่ข้าฟังไม่ทันโว้ย ! ” ด้วยความโมโหอีกรอบเลยตะโกนกลับไปเพื่อให้เด็กหนุ่มรู้ตัวว่าตนเองพูดเร็วซะจนคนอื่นฟังไม่ทัน 

 

” อ่ะ ขอโทษครับ มีรายงานที่ได้รับมาจากพ่อค้าเร่ว่า บนท้องฟ้าทางตะวันตกที่ใกล้กับภูเขามัวริสมีระเบิดแสงสีขาวที่รุนแรงมากที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนด้วยครับ ! ” เมื่อเด็กหนุ่มตั้งสติแล้วรายงานใหม่อีกรอบ ทำให้ได้รายละเอียดมากขึ้นแต่ข้อมูลครบถ้วน

 

” หา ? ระเบิดแสงสีขาว อะไรล่ะนั่น มีพวกนักเวทย์สติเพี้ยน (โนเอล) ร่ายเวทย์ระเบิดยักษ์ใส่ภูเขาเล่นหรือไง ” เนื่องจากไม่เชื่อคำรายงานของเด็กหนุ่มนักเวทย์เลยเผลอยิงมุกล้อเล่นใส่กลับไป

 

” เอ๊ะ ? มีคนที่เพี้ยนกว่าท่านเมอร์ริอาร์ด้วยเหรอครับ… ” 

 

” หา !? แกว่าใครเพี้ยนนะเจ้าบ้า ! ” ด้วยความโมโหแบบต่อเนื่องเมอร์ริอาร์เลยหยิบหนังสือที่อ่านอยู่โยนใส่เด็กหนุ่มนักเวทย์คนสนิท 

 

” กำแพงเวทย์ ” หนุ่มนักเวทย์ร่ายเวทย์ป้องกันเบื้องต้นออกมาเบา ๆ หนังที่เล่มหนาที่ถูกโยนใส่กระแทกกับโล่เวทมนตร์เรืองแสงสีขาวจาง ๆ แล้วตกลงสู่พื้น

 

” ท่านเมอร์ริอาร์ช่วยจริงจังหน่อยสิครับ ! มันอาจเป็นสัญญาณเตือนภัยครั้งยิ่งใหญ่ก็ได้นะครับ ! ถ้าเราไม่ตรวจสอบหรือทำอะไรเลยเราจะสายเกินไปก็ได้นะครับ ! ” พอถูกความจริงจังของหนุ่มนักเวทย์คนสนิทตะโกนใส่ เมอรร์ริอาร์ก็ได้แต่เอือมระอา ด้วยความแก่ชรายิ่งไม่ค่อยมีไฟจะทำอะไร นอกจากสิ่งที่ตนเองสนใจเท่านั้น 

 

” เออ ๆ รู้แล้ว ๆ รายละเอียดมีแค่นั้นใช่ไหม ” พอเริ่มมันจริงเป็นจังขึ้นมาก็เริ่มถามรายละเอียดกับหนุ่มนักเวทย์คนสนิท

 

” ตอนนี้มีเท่าที่รายงานครับ แต่ดูเหมือนใกล้ ๆ จุดระเบิดจะมีหมู่บ้านที่อยู่เกือบ ๆ สุดชายแดนฝั่งตะวันตก จะให้ส่งคนไปตรวจสอบไหมครับ ” 

 

” หืม..” เมอร์ริอาร์เอามือลูบคางพลางกำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่น่าจะเป็นไปได้ 

 

(แปลกจริง ๆ ถ้าแรงระเบิดใหญ่ขนาดนั้นมันจะเป็นอะไรไปได้ล่ะ เท่าที่คิดออกตอนนี้ก็มีแต่ลมหายใจมังกร แต่เห็นสีบอกว่าแสงสีขาวด้วยงั้นเหรอ หรือจะเป็นมังกรดาราสวรรค์กัน แต่ว่ามังกรส่วนใหญ่น่าจะอยู่ที่ทวีปซีเรียไม่ใช่หรือไงกัน อีกอย่างมังกรดาราสวรรค์ก็ขึ้นชื่อว่าเป็นมังกรที่รักสงบและมีสติปัญญาสูงส่ง ไม่น่าจะทำอะไรอย่างยิงลมหายใจมังกรเล่น ๆ คงต้องไปตรวจสอบดูจริง ๆ นั่นแหละ) 

.

.

.

.

ปล. ขอเปลี่ยนจาก ประเทศเป็น —> อาณาจักร แทนนะครับ