เหนื่อยสุด ๆ ไปเลยค่ะ กว่าที่พวกชาวบ้านจะยอมฟังที่พูดได้ เพราะเวลาจะพูดก็มักจะร้องกรี๊ดกันจนไม่ได้พูดสักที ยังกับในงานจับมือไอดอลเลยค่ะ บ้างก็ถึงกับเป็นลมชักดิ้นชักงอ บ้างก็จดบันทึกเสียงของฉันเป็นตัวโน๊ตเพลงเลยทีเดียว แต่ที่หนักสุดคงเป็นพวกวัยรุ่นหนุ่ม ๆ ที่บอกว่าตัวเองจะเลิกกับแฟนหันมาศรัทธาฉันอย่างเดียว ไม่รู้จะพูดยังไงเลยค่ะ นี่ฉันเป็นต้นเหตุให้หลายคนบ้านแตกงั้นเหรอคะ !? ไม่เอานะคะแบบนั้น เดี๋ยวโดนแฟนของพวกวัยรุ่นนั่นดักตบเอาแน่ ๆ เลยค่ะ
แต่หลังจากที่พวกชาวบ้านสงบเสงี่ยมยอมฟังที่ฉันพูดแล้ว คนที่เป็นเหมือนคู่สามีภรรยาที่ถือถาดที่มีผลไม้และดอกไม้ก็เดินเข้ามาหาฉันช้า ๆ เอ๋ แต่ทำไมกันนะ หน้าคุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นมาก่อนเลยค่ะ
” ท่านเทพธิดาโนเอล พวกเราเป็นพ่อแม่ของจูน่า ขอบพระคุณท่านมากครับที่ช่วยชีวิตลูกสาวของพวกเราเอาไว้ บุญคุณครั้งนี้จะตอบแทนไปชั่วชีวิตเลยครับ ” อ่ะ อย่างงี้เองเหรอคะ พ่อแม่ของจูน่าจังนี่เองค่ะ จูน่าจังหน้าตาเหมือนคุณแม่มากเลยนะคะเนี่ย คุณแม่รู้สึกจะยังสาวอยู่เลย แถมยังสวยด้วยค่ะ ผมสีน้ำตาลอ่อนและดวงตาสีน้ำตาลเข้มแถมใบหน้ายังได้รูปถ้าหากอยู่ในโลกจริงที่ไม่ใช่เกมละก็คงได้เป็นไอดอลแน่ ๆ ค่ะ
ส่วนคุณพ่อเองก็เป็นหนุ่มหล่อไม่เบาเลยค่ะ ผมสีดำที่ตัดสั้นดูสมชายและดูพึ่งพาได้มาก ๆ เลยค่ะ รูปร่างดีและเหมือนจะมีกล้ามเนื้ออีกด้วย
” มะ-ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ ฉันแค่บังเอิญอยู่ในป่าตรงนั้นพอดี ” ตอบอย่างลนลานสุด ๆ เลยค่ะ ก็แหม ดันเล่นเคารพกันขนาดนี้ แถมยังคุกเข่าและมอบถาดผลไม้ให้อย่างกับถวายเครื่องเซ่นให้เลยนี่คะ ทำยังไงดี ๆ ไม่รู้แล้วค่า !
” ไม่หรอกค่ะ ! จูน่าเล่าให้ฟังว่าท่านโนเอลช่วยเหลือเธออย่างกล้าหาญและอ่อนโยนมาก จะไม่ให้ทดแทนบุญคุณได้ยังไงกันคะ ! ” เอ่อ .. คุณแม่ของจูน่าจังตอบกลับมาอย่างทรงพลังเลยค่ะ งืออ..แบบนี้ก็ปฏิเสธไม่ได้สิคะ
” อะ- เอาเป็นว่าเข้าใจแล้วล่ะค่ะ ยังไงก็ยืนขึ้นเถอะนะคะ ” จะให้คุกเข่าต่อไปแบบนี้ มีแต่จะเกร็งกันเปล่า ๆ ต้องทำให้บรรยากาศดูเป็นกันเองมากขึ้นแล้วล่ะค่ะ !
” โอ้วว ช่างมีเมตตาเหลือเกิน แถมยังไม่ถือตัวอีกด้วยสมแล้วที่เป็นท่านเทพธิดา ! ”
” ไม่ใช่แค่งดงามแต่ยังเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยนหรือนี่ ! ”
” เจ้าบ้า ! ท่านเทพธิดาน่ะ อ่อนโยนอยู่แล้วเว้ย ”
ง่ะ ! กำลังจะทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลายขึ้นแท้ ๆ แต่ไหงมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้กันคะเนี่ย !! ช่วยหยุดกันด้วยเถอะค่ะ !
” ทุกท่านคะ ! แบบนั้นจะทำให้ท่านโนเอลรู้สึกแย่กันนะคะ ! ” โอ้ว เสียงสวรรค์ของจูน่าจังได้ช่วยฉันไว้ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ จูน่าจังเป็นเด็กดีที่เข้าใจหัวอกฉันจริง ๆ เลยค่ะ
” ต้องสรรเสริญท่านโนเอลให้มากกว่านี้สิคะ เสียงยังเบาไปนะคะ ! ” ไม่ช่ายยย !!! จูน่าจัง ทำไมยิ่งไปใส่ไฟแบบนั้นกันล่ะคะเนี่ย !!! แล้วนี่มันอะไรกันน่ะ เป็นเจ้าลัทธิขึ้นมาซะแล้วเหรอคะ !!
” โอ้วว ขออภัยด้วยครับท่านโนเอล พวกแก เสียงดัง ! ”
” ” ท่านเทพธิดาโนเอล !!! ” ”
ยอมแพ้แล้วค่ะ แบบนี้คงต้องปล่อยเลยตามเลยสินะคะ เฮ้อ… ไหงชีวิตของฉันมันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้กันนะ
.
.
หลังจากที่บอกกล่าวกับพวกชาวบ้านที่มาเคารพสรรเสริญฉันเสร็จแล้ว ก็เลยขอคุยกับพ่อแม่ของจูน่าจังเป็นการส่วนตัว เหมือนจะมีชาวบ้านบางคนบอกว่าอิจฉาที่ได้คุยกับท่านเทพธิดาด้วย ไม่ได้ ๆ ค่ะ ต้องปล่อยวาง ทำเป็นไม่เห็น ๆ ค่ะ
เลยเชิญพ่อแม่ของจูน่าจังและจูน่าจังเข้ามาในบ้านเพื่อพูดคุยถามข้อมูลเกี่ยวกับโลกนี้เท่าที่จะถามได้ค่ะ
” เอ่อคือว่า ฉันอยากรู้รายละเอียดเกี่ยวกับโลกนี้น่ะค่ะ แบบประเทศต่างๆ วัฒนธรรมอะไรแบบนั้นน่ะค่ะ ” ต้องเริ่มจากเรื่องพวกนี้ก่อนสินะคะ อืม ๆ เริ่มต้นได้ดีทีเดียวค่ะตัวฉัน
” เอ๋ ..อ่อ อย่างนี้นี่เองท่านโนเอลคงเก็บตัวอยู่ในป่ามานานสินะครับ ” ก่อนจะมาที่โลกนี่ก็เก็บตัวค่ะ ไม่ค่อยมีเพื่อนหรือคุยกับใครด้วยค่ะ แทงใจดำมากเลยค่ะ !! แต่ก็ช่างเถอะค่ะ ปล่อยให้เป็นตามนั้นก็แล้วกัน
” ปะ-ประมาณนั้นแหละค่ะ แฮะ ๆ ” ไม่ไหว ๆ กลบเกลื่อนได้แย่สุด ๆ ไปเลยค่ะ
” โลกนี่มีชื่อเรียกว่า ‘การ์เด้น’ น่ะครับ ส่วนใหญ่คนบนโลกนี้มีความเชื่อว่าทั้งโลกเป็นเหมือนสวนที่เหล่าทวยเทพสร้างขึ้นมา ” อ่อ ‘การ์เด้น’ งั้นเหรอคะ จะว่าไปก็เหมือนกันในเกมสินะ เอาแต่เฉพาะคำหลังมาใช้แบบนี้หรือเปล่านะ
” ในโลกนี้แบ่งเป็น 6 มหาทวีปครับ คือ มากาเรีย วินโดเนีย อัลคาเดีย วาซเซลเรีย แอสโมเดีย และซีเรีย ครับ ส่วนทวีปที่เราอยู่ในปัจจุบันคือ อัลคาเดีย เป็นมหาทวีปที่อยู่ตรงระหว่างมหาทวีปทั้ง 4 ครับ ” อ๋า เหมือนกับใน Fantasy Garden เลยค่ะทั้งจำนวนของมหาทวีปและก็ชื่ออีกด้วย แต่ไม่รู้ว่าลักษณะของภูมิภาคจะเหมือนกันด้วยหรือเปล่า แต่ค่อนข้างแน่ใจว่านี่คือโลกของ Fantasy Garden ไม่ผิดแน่ค่ะ เพียงแต่มันไม่ใช่เกมอีกต่อไปแล้วค่ะ
” ส่วนประเทศที่เราอยู่คือประเทศ แอนวอลเลล์ ครับ เป็นประเทศที่อยู่ตรงกลางของมหาทวีป อัลคาเดีย ” แบบนี้เองสินะคะ ที่จริงก็พอเดาได้คร่าว ๆ ตั้งแต่เจอพิกม่าในป่าแล้วล่ะค่ะ เพราะว่าพิกม่าเป็นมอนเตอร์ที่จะเจอช่วงแรก ๆ แล้วเมืองแอนวอลเลล์ก็เป็นเมืองเริ่มต้นสำหรับผู้เล่นใหม่อีกด้วยค่ะ
” อ่ะ ขอโทษนะคะ พอจะมีแผนที่หรืออะไรทำนองนั้นไหมคะ ” ในระหว่างที่คุณพ่อจูน่าจังอธิบายก็ลองถามถึงเรื่องแผนที่ดูค่ะ เพราะปกติแล้วถ้าหากเป็นในเกมจะมีหน้าต่างของแผนที่อยู่มุมบนซ้าย แต่ตอนนี้ไม่ใช่ในเกมจึงไม่มีอีกแล้ว
” พอจะมีอยู่ครับ แต่น่าเสียดายที่ผมไม่ได้นำมาด้วยไว้จะนำมาให้คราวหลังนะครับ ” คุณพ่อจูน่าจังพูดพร้อมกับก้มหัวขอโทษเป็นการใหญ่
” มะ-ไม่เป็นไรค่ะ แค่เล่าให้ฉันฟังก็ขอบคุณมากแล้วค่ะ ” ทำไมถึงได้อ่อนน้อมกันขนาดนี้ล่ะคะ เล่นก้มหัว คุกเข่ากันตลอดเลยแบบนี้ฉันก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันนะคะ
แต่จากที่ฟังมาคร่าว ๆ ก็ทำให้รู้ค่ะว่าน่าจะเป็นโลกที่เหมือนกับในเกม Fantasy Garden แถมประเทศก็ยังเหมือนกันอีกคิดว่าคงจะไม่ต่างกันแน่ ๆ ค่ะ แต่ถ้าได้แผนที่ด้วยก็คงจะดี
” ละ-แล้วหมู่บ้านของพวกคุณ..เอ่อ ” จะว่าไปยังไม่ได้ถามชื่อของพ่อแม่ของจูน่าจังเลยนิคะ
” ผมโยฮันครับ ส่วนภรรยาผมชื่อวิเวียนครับ ” คุณโยฮันแนะนำตัวเองเสร็จแล้วผายมือแนะนำไปที่คุณวิเวียนต่อ
” วิเวียนค่ะ ” คุณวิเวียนแนะนำตัวเองพร้อมกับก้มหัวให้อีกแล้วค่ะ
” ฉัน โนเอลร่าค่ะ แต่ปกติจะถูกเรียกว่าโนเอลน่ะค่ะ ” คิดว่าถ้าให้แต่อีกฝ่ายแนะนำตัวจะเสียมารยาทค่ะ เลยต้องแนะนำตัวกลับไปบ้างค่ะ
” ครับท่านโนเอล ” โดนเติมคำว่าท่านอีกแล้วล่ะค่ะ แบบนี้ก็ไม่หายเกร็งสักที แต่ฝ่ายที่จะเกร็งคือฉันนี่แหละค่ะ
” หมู่บ้านของพวกคุณโยฮันอยู่ตรงส่วนไหนของประเทศ แอนวอลเลล์เหรอคะ ” ที่ถามเพราะต้องการหาตำแหน่งปัจจุบันบ้านของตัวเองค่ะ จะได้รู้ว่าควรจะไปที่ไหนหรือทำอะไรต่อยังไงล่ะคะ !
” หมู่บ้านเราชื่อ โคลิน เป็นหมู่ที่อยู่ทางตะวันตกใกล้กับทางฝั่งภูเขามัวริสครับ ” อ่ะ ! ใกล้กับภูเขามัวริสงั้นเหรอคะ ถ้าจำผิดนี่มันเกือบจะข้ามชายแดนไปอีกประเทศแล้วนะคะเนี่ย แสดงว่าเราอยู่ขอบประเทศเลยสินะ แต่หมู่บ้านโคลินไม่เคยได้ยินชื่อเลยน่าจะเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ
” หมู่บ้านโคลินสินะคะ ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนเลยนะคะ ” ปกติแล้วถ้าเป็นหมู่บ้านที่อยู่ในเกมจะพอนึกออกบ้าง แต่ชื่อโคลินไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยอาจจะเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ทีมงานไม่ได้สร้างขึ้นเองก็ได้
” ครับเพราะหมู่บ้านของเราเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ น่ะครับมีคนที่อยู่ที่นี่เพียง 110 คนเองครับ ถ้าไม่เคยได้ยินก็คงไม่แปลกหรอกครับ ” จริงด้วยค่ะ ปกติหมู่บ้านในเกมที่อยู่ในแผนที่จะเป็นหมู่บ้านขนาดใหญ่มีประชากรเริ่มตั้งแต่ 300 คนขึ้นไป ถ้ามีแค่ 110 คนก็คงจะไม่อยู่ในแผนที่สมัยเป็นเกมแน่นอนค่ะ
” นี่ๆ พ่อคะ ! ท่านโนเอลน่ะ เป็นไฮเอลฟ์ด้วยนะ ! ” จู่ๆ จูน่าจังก็โยนระเบิดออกมาค่ะ เป็นเด็กที่น่ารักจนอยากจะหยิกแก้มนุ่ม ๆ แล้วตีก้นจริงๆ เลยค่ะ
” อ๊ะ ! จริงหรอค่ะท่านโนเอล เป็นไฮเอลฟ์จริงๆงั้นเหรอคะ !! ” คุณวิเวียนที่ได้ยินแบบนั้นตบโต๊ะดัง ตึง ! พร้อมกับถามมาอย่างดุเดือดเลยล่ะค่ะ ถึงกับตกใจผงะเอนตัวไปข้างหลังเลยทีเดียวค่ะ
” คะ-ค่ะ ทะ-ทำไมเหรอคะ ”
” นี่ ! วิเวียนมันเสียมารยาทต่อท่านโนเอลนะ ” คุณโยฮันที่เห็นภรรยาตัวเองดีดขึ้นมาตบโต๊ะขนาดนั้นเลยช่วยห้ามปรามให้ใจเย็น ๆ ลง
” อ๊ะ ! ขออภัยด้วยค่ะ ๆ ! พอดีฉันตื่นเต้นเกินไปหน่อยน่ะค่ะ ! ” เหมือนคุณวิเวียนจะลืมตัวนะคะ แหมก็ช่วยไม่ได้นิคะ ฉันตอนที่เปิดกล่องกาชาแล้วได้ของแรร์ก็ ตื่นเต้นจนไปฟลัดในช่องแชทกิลจนโดนหัวกิลบล็อคแชทไป 3 ชั่วโมงเลยค่ะ
” จริง ๆ แล้วตอนฉันเป็นเด็กเคยได้ยินตำนานเล่าขานในเมืองหลวงน่ะค่ะ ว่าไฮเอลฟ์นั้นเป็นตัวตนที่เปรียบเสมือนเทพธิดาที่จะมอบคำอวยพรแห่งสันติ อีกอย่างในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของโลกนี่ยังไม่เคยมีบันทึกไว้ว่าเคยเจอไฮเอลฟ์แม้แต่ท่านเดียวเลยค่ะ ” แบบนี้นี่เอง เหมือนจะอ้างอิงจากเกมที่ฉันเล่นเลยนะคะ เพราะฉันก็เป็นไฮเอลฟ์คนเดียวในเกมจริง ๆ เพราะไม่มีใครปลดล็อคเผ่าไฮเอลฟ์ได้มาก่อน อย่าว่าแต่ไฮเอลฟ์เลยค่ะ แต่เอลฟ์ธรรมดาก็ถือว่าหายากแล้วเพราะเล่นยากและสเตตัสอ่อนแอกว่าเผ่าอื่น ผู้เล่นที่ชอบเน้นผจญภัยจะไปเล่นเผ่าที่เน้นสเตตัสสูง ๆ กันเช่นเผ่ามนุษย์มังกร หรือไม่ก็ มนุษย์สัตว์กัน ส่วนคนที่อยากเล่นเผ่าที่เน้นเวทย์สายโจมตีหนักๆ ก็มักจะเล่นเผ่ามนุษย์หรือไม่ก็ภูติเพราะเรียนรู้และประยุกต์ใช้สกิลโจมตีได้หลากหลายกว่าเอลฟ์
แต่จากที่ฟังมาจากคุณวิเวียน แปลว่าตัวตนของฉันในโลกนี่ถือว่าเป็นของแปลกใหม่อย่างแน่นอนค่ะ ถ้าหากมีแต่ในตำนานอย่างที่คุณวิเวียนกล่าวแล้วละก็ หากคนใหญ่คนโตหรือกษัตริย์ของประเทศไหนรู้เข้าละก็อาจจะมาจับตัวฉันก็เป็นได้ค่ะ ถ้าแบบนั้นจะทำไงดีคะเนี่ย ถึงจะใช้เวทย์ถล่มทั้งประเทศไปได้ก็เถอะ แต่นี่มันชีวิตจริง ๆ แล้วนะคะ ก็เท่ากับฆ่าคนไปแล้วนะคะ ยังไงก็ต้องลองถามถึงเผ่าอื่น ๆ ดูบ้างเพื่อยืนยันตัวตนของฉันเองก่อนค่ะ
” เอ่อ แล้วในโลกนี้มีเผ่าอื่นอีกไหมคะ ”
” มีค่ะ เผ่ามนุษย์สัตว์ เผ่ามนุษย์มังกร ภูติ เผ่าปีศาจ แล้วก็เอลฟ์ค่ะ แต่ส่วนมากแล้วจะอยู่แยกกันในแต่ละภูมิภาคเพราะบางเผ่ายังไม่ยอมรับมนุษย์ค่ะ อย่างเช่นเผ่าปีศาจที่ทำสงครามกับมนุษย์มาอย่างยาวนาน ส่วนภูติหรือเอลฟ์ส่วนมากจะอยู่โดดเดี่ยวเลยไม่ค่อยได้พบค่ะ ”
แบบนี้เองเหรอคะ ในเกมนั้นผู้เล่นจะรับบทบาทเป็นเผ่าต่าง ๆ เลยไม่มีเนื้อหาในเรื่องที่เผ่าปีศาจกับมนุษย์ทำสงครามกัน ดูเหมือนนี่จะเป็นจุดที่แตกต่างจากในเกม Fantasy Garden สินะคะ แต่ก็ฟังดูสมกับเป็นโลกแฟนตาซีจริง ๆ ภูติกับเอลฟ์ที่มักจะสันโดษไม่ค่อยออกมาให้พบเท่าไหร่ก็เหมือนจะเป็นไปตามความเข้าใจตามสามัญสำนึกทั่วไปสินะคะ แต่แค่นี้ก็พอจะเข้าใจได้
” ท่านโนเอลอยู่ที่นี่มานานหรือยังคะ ” เอ๋ ? ถึงจะถามแบบนั้นไปก็เถอะค่ะ ถ้าตอบว่าเมื่อ 3 วันก่อนจะแปลกไหมนะ เห็นแบบนั้นก็ตอบถามอายุของตัวละครสมัยเป็นเกมไปเลยแล้วกันค่ะ
” เอ่อ ตอนนี้อยู่มา 771 ปีแล้วน่ะค่ะ แฮะ ๆ ” มันดูแก่ไปหรือเปล่านะ ถ้าตอบตามอายุจริงในโลกก็ 19 แต่ไฮเอลฟ์บ้าอะไรอายุ 19 กันคะ ยิ่งตามน้ำเรื่องที่เก็บตัวในป่ายิ่งบอกไม่ได้ใหญ่เลยค่ะ !
” โอ้ว ! งั้นก็อยู่มาก่อนจะก่อตั้งอาณาจักร แอนวอลเลล์ อีกสินะครับ ประเทศนี้ตามบันทึกแล้วก่อตั้งมาประมาณ 600 ปีเท่านั้นเองครับ ” คุณโยฮันช่วยพูดตอกย้ำความแก่ของฉันตอนนี้จริง ๆ เลยนะคะ แต่ไม่ได้ ๆ จะหงุดหงิดไม่ได้ค่ะ ยังไงก็ตามน้ำไปแล้วทำได้แค่ตามไปเรื่อย ๆ จนถึงน้ำตกเลยแล้วกันค่ะ !
” ตะ-แต่ว่า ฉันเอาแต่เก็บตัวในป่าเลยไม่รู้เรื่องโลกภายนอก ก็เลยต้องถามพวกคุณโยฮันแบบนี้นั่นแหละค่ะ ” ถ้าหากอยู่มานานแล้วไม่รู้เรื่องราวอะไรคงจะถูกบอกว่ายัยโง่นี่ไปอยู่ไหนมา เลยต้องหาเหตุผลดักไว้ก่อนค่ะ !
” งี้เองสินะครับ พอเข้าใจแล้วล่ะครับ ” อ่ะ เหมือนจะยอมรับง่าย ๆ เลยค่ะ แต่ก็ถือว่าช่วยให้ไม่โดนสงสัยได้แล้วค่ะ
.
.
.
หลังจากนั้นก็พูดคุยสอบถามข้อมูลต่าง ๆ จนพอเข้าใจเรื่องราวของโลกนี่ส่วนใหญ่แล้ว คุณโยฮัน คุณวิเวียนและจูน่าจังก็ได้กลับหมู่บ้านไป แต่ก็ไม่ลืมบอกกล่าวไปว่าไม่ต้องเอาของมาถวายก็ได้ค่ะ เพราะจริง ๆ แค่แอปเปิ้ลผลเดียวก็อิ่มทั้งวันแล้ว ตอนแรกคุณวิเวียนบอกจะเอาทั้งอาหารหรือเงินทองมาถวาย แต่ฉันห้ามหัวชนฝาเลยทีเดียวค่ะกว่าจะเข้าใจ เหมือนคุณวิเวียนจะศรัทธาฉันเอามาก ๆ ต้องขอบคุณคุณโยฮันจริง ๆ ที่คอยช่วยห้ามปรามภรรยา ส่วนจูน่าจังก็ไม่ต่างกันค่ะ ดูศรัทธาจนจะถวายชีวิตให้ฉันเลยค่ะ
เฮ้อ แต่วันนี้ก็ช่วยให้ฉันเข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่างได้แล้วล่ะค่ะ คงต้องคิดต่อไปว่าจะเอายังไงดีสินะคะ
.
.
.
MANGA DISCUSSION