[……เดี๋ยวสิ นั่นทำอะไรของเธอน่ะฟุรุยะคุง]

 

เสียงของคาเอเดะที่ดังอยู่ข้างหูฉันที่ถูกจับใส่กุญแจมือนั้น ยิ่งยกระดับความเย็นชามากเข้าไปอีก

เปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยง! เสียงโซยะเตะประตูก็ยิ่งทวีความดุเดือดรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆเลยด้วยเช่นกัน

 

“ เอ้ยๆๆๆ! ไอ้เนี่ยว่าตามตรงแล้วพวกเธอก็มีส่วนผิดด้วยเหมือนกันนะเฟ้ย!? ——เหวย!? ”

 

ซากุระเก๊พลันโผเข้ามากอดจากข้างหลังของฉันที่กำลังแตกตื่นลนลานเนื่องจากถูกผนึกเทคโนเบรคเกอร์ทางกายภาพ  

ร่างกายอวบอัดมีน้ำมีนวลของซากุระมันถูกเน้นเสริมให้เด่นชัดขึ้นผ่านเนื้อผ้าคามิโซลอันแสนนุ่มลื่น สัมผัสที่แตกต่างจากผิวเปลือยเปล่าโดยสมบูรณ์นั่นพลอยทำให้ทั่วร่างแข็งทื่อขึ้นมา

นวบ

สองมือของซากุระเก๊ได้เปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยโลชั่นจำนวนมหาศาลไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

สองมืออันลื่นปรื๊ดแฉะโชกมันสัมผัสเข้ากับเอว ก่อนจะรูดต่ำถูไถไซ้ตามง่ามขาลงมายังเป้าฉันทั้งๆอย่างนั้นเลย และก็น่าแปลกตรงที่ร่างกายท่อนล่างของฉันมันล่อนจ้อนโชว์ช้างน้อยอล่างฉ่างไปแล้วเรียบร้อยอีกต่างหาก

 

“ ขุ่ก ไอ้เจ้านี่——เฮ้ย!? ”

“ เอะเฮะเฮะ วันนี้ก็จะดูแลพี่จ๋าให้อย่างดีเยอะๆเหมือนเคยเลยน้า……❤ ”

 

น๊วบน๊วบน๊วบน๊วบ

สองมือของซากุระที่กอดรัดเข้ามาจากข้างหลัง พลันดิ้นพล่านกระหน่ำถูไถลูบไล้เป้าของฉันจากทั่วรอบทิศซ้ายขวาบนล่าง

พอนึกว่าใช้ทั่วทั้งบริเวณฝ่ามือรูดเจ้าโลกขึ้นลงอย่างดุเด็ดเผ็ดมัน คุณหล่อนก็พลันทำนิ้วชี้กับนิ้วโป้งให้กลายเป็นวงชักโดยเล็งเล่นงานตรงไปยังบริเวณร่องหัวองคชาต เจอท่วงท่าลีลาแฮนด์จ็อบที่เล่นงานเข้ามาอย่างหลากหลายเข้าไป ร่างกายมันก็พลอยแข็งเป๊กเครื่องติดขึ้นมาโดยที่ใจไม่ได้อยากเลยซักนิด

แค่นั้นไม่พอ ซากุระเก๊ยังโยกหัวรัวๆดูดจูบต้นคอฉันดัง “จุ๊บ จ๊วววบบ” อย่างรุนแรงราวกับจะกลืนกันเข้าไปมาตลอดตั้งแต่เมื่อกี้นี้เลยอีก และพอถูกทำแบบนั้นเข้าทีนึงหัวมันก็โดนทำให้กลายเป็นสีขาวโพลน

 

(ต่อให้คิดยังไงก็ฉิบหายชัดๆ! ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ละก็เกมโอเวอร์แน่……)

 

พยายามขยับสองมือสุดชีวิตก็แล้ว แต่กุญแจมือมันก็ทนทานเอาเรื่องจนไม่กระดิกเลย

 

(จะ จริงสิ! กุญแจมือมันน่าจะต้องมีโพรงเสน่ห์กายิกสุขอยู่แหละ ถึงจะมองไม่เห็นตรงๆก็เหอะแต่ถ้าจิ้มมั่วๆโดนเข้าละก็……)

 

พอกำลังเพ่งตาเตรียมใช้พลังทำให้สิ่งไม่มีชีวิตถึงจุดสุดยอดอยู่ แฮนด์จ็อบของซากุระเก๊ก็พลันหยุดลงอย่างกะทันหัน

 

“ อ้ะ พี่จ๋า ก่อนอื่นก็ไปจัดให้คนคนนั้นเค้ารู้สึกดีก่อนนะ……? ”

“ เอ๊ะ? ”

 

พอซากุระใส่แรงเข้ามาจากข้างหลัง ก็ไม่รู้ทำไมร่างกายฉันถึงโดนผลักขึ้นไปบนเตียงโดยที่แทบจะต่อต้านขัดขืนอะไรไม่ได้เลย

 

“ ฮิ๊……❤ มะ ไม่ได้นะ! ถ้าถูกสอดใส่ของแบบนั้นเข้ามาตอนนี้ละก็…… ”

 

นางุโมะในสภาพสวมชุดโดกิหลุดลุ่ยเขย่านมใหญ่ให้ลอยเท้งเต้งอยู่เหนือเตียง

แถมกางเกงฮากามะของคุณหล่อนยังถูกพลิกเปิดออกอย่างยิ่งใหญ่กว่าเมื่อกี้นี้หลายเท่าได้ไงไม่รู้—–เผยให้เห็นของลับแบบเต็มตา

 

 

“ ……ขึก! ”

 

ร่องบัวบานของนางุโมะที่ปรากฎเผยโฉมออกมามันเปียกโชกอยู่เรียบร้อยแล้ว

โยนีที่เลือดคั่งจนเป็นสีแดงปลดปล่อยน้ำทิพย์เหนียวหนืดออกมา สั่นพร่าหงึกหงักราวกับโหยหาอยากได้อยากโดน

แม้นางุโมะที่น้ำตานองหน้าจะเขย่าโซ่ล่ามราวเป็นการปฎิเสธต่อต้าน แต่นมและก้นที่พลอยเขย่าตามไปด้วยนั่นกลับยั่วยุตัณหาความอยากทางกามาอารมณ์ของผู้ชายในแบบที่ไม่มีอะไรเกิน มีไอน้ำลอยเป็นหมอกออกมาจากนาผืนน้อยที่ร้อนรุ่มได้ที่พร้อมเสิร์ฟนั่นเลยอีก

 

“ คนคนนั้นเค้าฝึกร่างกายมาดีมากเลยล่ะ จะต้องขมิบตอดได้ฟินม๊ากมากอย่างแน่นอนเลยล่ะนะ……❤ ”

 

ซากุระเก๊พึมพำแบบนั้นอยู่ข้างหูไปพลาง ผลักร่างฉันไปด้วย เจ้าโลกของฉันที่แข็งโด่พร้อมรบเต็มที่ไปแล้วเรียบร้อย ค่อยๆถูกผลักทะยานตรงไปเบื้องหน้า มุ่งตรงเข้าหาจุดสงวนของนางุโมะ

 

(งะ ไหงถึงขัดขืนไม่ได้วะ!?)

 

เป็นสถานการณ์อย่างกับที่เราควบคุมตัวละครในระหว่างคัทซีนของเกมไม่ได้นั่นเลย

ร่างกายมันเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างไม่ยอมฟังกัน ดั่งกับกำลังมุ่งตรงเข้าหาบทสรุปที่ไม่อาจเลี่ยงในนามการสอดใส่เลยยังไงยังงั้น

เคราะห์ดีตรงที่ยังสามารถขยับพวกปลายนิ้วมือได้อย่างอิสระ ฉะนั้นจึงสามารถควานหาโพรงเสน่ห์กายิกสุขได้อย่างไม่มีปัญหาหรอกนะ…… แต่มันจะทันมั้ยวะเนี่ย!?

 

(ในกรณีเลวร้ายสุด ต่อให้สอดใส่เข้าไปแล้ว แต่ถ้าเลี่ยงไม่ให้น้ำแตกได้ก็จะไม่ถือว่าเกมโอเวอร์หรอก ……)

“[……]”

 

แต่อะไรบางอย่างสีดำสนิทที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากคาเอเดะและโซยะนั่นมันก็กำลังบอกกล่าวกับฉันอยู่

ถ้าสอดใส่เข้าไปก็เป็นอันจบกัน ต่อให้ไม่เกมโอเวอร์ที่นี่แต่ก็จะเกมโอเวอร์ในโลกจริงนั่นเลย……แน่ะ

 

(เชี่ยเชี่ยเชี่ยเชี่ย……)

 

คาเอเดะเงียบกริบไม่พูดอะไรซักคำแบบนี้มันยิ่งทำให้รู้สึกกลัวเข้าไปใหญ่ ส่วนโซยะนี่ขนลุกไม่กล้าหันไปดูด้วยซ้ำว่ากำลังมองมาทางนี้ด้วยสีหน้าแบบไหน

ฉันขยับปลายนิ้วมือสุดแรงสุดกำลังโดยไม่สนอะไรอีกแล้ว ค้นหาโพรงเสน่ห์กายิกสุขให้มั่วไปหมด ทว่า

 

“ ฮ๊าาวว!?❤ ”

 

ซากุระเก๊ที่กอดเอาตัวชนเข้ามาจากข้างหลังพลันสั่นร่างกายดังหงึก อะ อะไรหว่า?

 

“ พี่จ๋า……อย่าแกล้งกันซี่……เดี๋ยวฉันจะให้ใส่ทีหลังเองนะ……❤ ”

 

พอถูกพึมพำใส่ด้วยเสียงหวานแบบนั้น ก็รู้สึกตัวขึ้นมา

นิ้วที่ค้นหาโพรงเสน่ห์กายิกสุขของฉัน มันเฉี่ยวโดนรอยแยกวิตถารของซากุระเก๊ไปนั่นเอง

แค่นึกภาพตามขึ้นมามันก็จะไม่ไหวแล้ว

สัมผัสนุ่มนิ่มหนุบหนับที่ทะลุผ่านเนื้อผ้าพลังป้องกันเป็น 0 ในนามคามิโซลโปร่งแสง ผนวกเข้ากับไอชื้นอบอุ่นที่ต่างไปคนละแบบกับโลชั่น สัมผัสทั้งสองอย่างนั่นมันถูกส่งต่อมาตามปลายนิ้วมือ แล้วยังไม่หมดแค่นั้น

 

“ ฮิ๊❤ อั๊ง!?❤ ปะ ปี้จ๋า……ไม่ได้สิ……❤ อ๊าวว❤ ”

 

ทุกครั้งที่ปลายนิ้วฉันเฉี่ยวโดนปากล่าง ซากุระเก๊ก็จะปลดปล่อยเสียงครางสุดเซ็กซี่แล้วสั่นร่างไปมา

ลมหายใจอันร้อนแรงดัง “แฮ่ก……❤ แฮ่ก……❤” พลั่นรั่วไหลอย่างเซ็กซี่ออกมาจากปากของซากุระเก๊ และสองมือเปรอะโลชั่นที่ลูบไล้โลมเล้าไปทั่วของลับฉันนั่นก็ยิ่งทวีความเร็วการเคลื่อนไหวขึ้นเรื่อยๆแปรผันตามอาการเสียวซ่านของซากุระเก๊

 

“[……]”

 

และในจังหวะเดียวกัน แรงกดดันที่ถูกปลดปล่อยมาจากคาเอเดะและโซยะก็ยิ่งทวีความหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆตามไปด้วย……!

 

(แต่เหมือนกับว่า แรงที่ซากุระเก๊ใช้ผลักฉันจากข้างหลังมันจะอ่อนลงอยู่เหมือนกัน……)

 

เป็นเพราะซากุระเก๊ติดลมกับการทำศึกประชันลีลาลูบคลำ (ที่ไม่อาจเลี่ยง) กับฉันละมั้ง การเคลื่อนไหวที่ยุให้สอดดุ้นทะลวงเข้าใส่นางุโมะเก๊ก็เลยเชื่องช้าลง งั้นถ้าทำแบบนี้ต่อไปละก็……

 

“ ฮิ๊งง❤ ฟู่วว❤ ฟู่วว❤ อุ๊ง❤ ตะ ตรงนั้นมันอ่อนไหวที่สุด……ฮิ๊งง!?❤ ”

“ โอ้วววววววววววววววววววว!! ”

 

คลั่งขยับปลายนิ้วมือโดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น พร้อมกับต้านทานอดทนการลูบคลำรูดหำขึ้นลงด้วยโลชั่นที่ทวีความดุเด็ดเผ็ดมันหนักมากเข้าสุดชีวิต

ในท้ายที่สุด——ซื้ดซื้ดซี๊ดด! แคร๊ง!

กุญแจมือพลันสั่นไหวอย่างผิดธรรมชาติ แล้วจึงร่วงหล่นลงสู่พื้น

 

“ สะ สำเร็จแล้ว! ”

 

พริบตานั้น ฉันหันขวับกลับหลังไปในทันที แล้วจึงจิ้มจึ๊กไปยังไหล่ของซากุระเก๊สุดแรงเกิด

 

“ ฟ๊าา……? ฮิ๊!?❤ นี่มันอะไร……ตรงนั้นมัน……จู่ๆตรงนั้นมัน……❤ ”

 

ซากุระเก๊สั่นกักๆหมอบลงตรงนั้น พยายามเกร็งทั่วร่างให้แข็งราวกับต้านทานทนความเสียวที่ระเบิดบึ้มขึ้นมาจากภายใน

จากนั้นฉันก็พุ่งไปจิ้มหลังเข่าของนางุโมะที่ถูกล่ามโซ่ต่อ

 

“ ฮิ๊งง!?❤ นะ นี่มันอะไรกัน……ร่างกายมัน……ไอ้ตรงนั้นมันแปลก……❤ ”

 

นางุโมะก็สั่นทั่วทั้งร่างกายให้กระตุกอย่างยิ่งใหญ่เหมือนกันหรอก แต่เพราะถูกมัดอยู่ก็เลยไม่อาจตั้งท่าผ่อนทุเลาความเสียวกระสันลงได้

 

“ อะฮิ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง!?!?!❤❤❤ ”

 

กั่กกั่กกั่กกั่ก! ก้นใหญ่มันเขย่าไป ปล่อยน้ำทิพย์ลึกลับให้ไหลหลากเสร็จถึงสวรรค์

ในระหว่างที่นางุโมะเก๊ซึ่งล้มคุกเข่าลงโดยที่มือสองข้างยังรัดติดกัน ร่ำร้อง “โอะ……❤ โฮะ……❤” แล้วสั่นเทิ้มจมปลักกับควันหลงของความเสียวอยู่นั่นเอง

 

“ ไม่……นะ❤ จนกว่าที่จะถูกพี่จ๋าเสียบ ฉันจะไม่ยอมเสร็——อิฮ๊าาางงงงง!?!?❤❤ ”

 

หงึกหงึกหงึกหงึก! ปริ๊ด ปิ๊ววววววววว!!

ซากุระเก๊ที่พยายามทนทานสุดชีวิตก็ไม่อาจต่อต้านเทคโนเบรคเกอร์ได้อีกเช่นกัน

ซากุระที่กลายเป็นนั่งแบะขาอยู่เหนือเตียงเอาตัวคลึงเข้ามาติดอยู่กับท่อนล่างฉันไปพลาง สั่นเทิ้มทั่วร่างอย่างยิ่งใหญ่เป็นการถึงจุดสุดยอด ครืด……ตุบ ซากุระเก๊ล้มคว่ำลงกับเตียง โดยส่งลิ้นกับริมฝีปากที่ห้อยลงมาอย่างไร้เรี่ยวแรงให้ถูไถไปตามขาของฉัน

 

“ สะ สำเร็จ……หาทางเคลียร์ลุล่วงจนได้…… ”

 

ววบ——ห้องกลับมาอยู่ในสภาพทรุดโทรมดังเดิม ท่อนล่างของฉันที่เปรอะไปด้วยโลชั่นก็กลับมาสวมกางเกงในและกางเกงเรียบร้อย

 

[……เกือบไปแล้วนะ ฟุรุยะคุง]

 

พอฉันหยิบกุญแจที่ปรากฎขึ้นมาตรงใจกลางห้องขึ้นมา คาเอเดะก็อ้าปากกล่าวขึ้นหลังหายไปนาน

 

[ถ้าเธอล้ำเส้นไปตรงนั้นละก็ คงจะจับเผาจนกว่าจะมอดไหม้เป็นขี้เถ้าแล้วล่ะ]

 

คาเอเดะพูดไม่เยอะก็จริง แต่วาจาแบบนี้นี่คือกะจะเผาเฉพาะตรงเป้าให้มอดไหม้เป็นขี้เถ้าอย่างแน่นอนเลย

ฉันนั้นรู้ดีเว้ย

 

“ ฉันคิดว่าน้าา ”

“ ขึก!? ”

 

โซยะที่เข้ามาในห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ พลันวางมือลงเหนือไหล่ฉันดังตุบ

 

“ ฟุรุยะคุงน่ะ จงใจปล่อยให้เค้าจับใส่กุญแจมือรึเปล่าน้าา? ”

“ กล่าวหากันมั่วๆแล้ว! ”

 

ให้ว่าแล้ว ตั้งแต่แรกเริ่มเดิมทีมันก็เป็นเพราะพวกเธอกดดันกันแบบแปลกๆไม่ใช่เรอะเฮ้ย!?

พูดชมกันซักหน่อยสิฟะ! เออแบบนี้ตรูจะปราถนาอยากให้มีคนมาเล่นเพลย์คอยโอ๋เอาใจก็ไม่แปลกเลยฉิบหาย!

 

“ จะว่าไปแล้วน้าา พอดีฉันถ่ายรูปภาพแบบนี้ได้จากอีกฟากของประตูแหละนะ ”

 

เป็นตรงนั้นเองที่โซยะชูหน้าจอสมาร์ทโฟนมาให้ดู และที่ฉายอยู่ตรงนั้นก็คือนางุโมะที่ถูกเปลี่ยนให้มีนมใหญ่

 

“ รูปนี้น่ะ ถ้าเอาไปบอกว่าเป็นภาพมโนของฟุรุยะคุง แล้วเอาให้มุตสึมิจังดูขึ้นมา แบบนั้นท่าจะสนุกน่าดูเลยเนอะ? ”

“ หยุดเลยนะเฟ้ยยัยบ้า! ”

 

ต้องการอะไรกันฟะ! ถ้าเอาอะไรแบบนั้นให้ดู เดี๋ยวยัยนางุโมะก็คลั่งกลายเป็นสาวนมหลีกขึ้นมาอีกรอบแล้วฆ่าฉันตาย……หรือว่านั่นคือเป้าหมายเรอะ!?

แต่ เป็นในจังหวะที่ไม่รู้จะทำยังไงกับสภาวะจวนระเบิดของโซยะและคาเอเดะอยู่นั่นเอง

แคร่ก

 

“ อื๋อ? ”

 

พลันมีเสียงแหลมเหมือนอะไรบางอย่างเกิดเป็นรอยร้าวดังกังวาน

 

[ฮึก!? ทั้งสองคน รีบออกไปจากห้องนั้นเดี๋ยว——]

 

คาเอเดะที่เหมือนจะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างแผดเสียงร้องออกมาอย่างแตกตื่น และเป็นในนาทีให้หลังนั่นเลย

ครืนนนนนนน!?

 

“ เหวย!? ”

“ กรี๊ดดดดดดด!? ”

 

จู่ๆพื้นก็ถล่ม ส่งให้ฉันและโซยะถูกเหวี่ยงลอยคว้างอยู่กลางอากาศ

หันมองไปแล้ว ก็พบว่าพื้นมันถล่มอย่างสมบูรณ์ไปจนถึงทางเดินเลย อีแบบนี้จะไปหลบได้ยังไงกันเล่า!?

 

[อะไรแบบนี้ ไม่มีในข้อมูลที่เก็บมาล่วงหน้าเลย……ทั้งสองคน! จับมือกันเอา——ให้พลั——เชียว——]

 

เสียงของคาเอเดะขาดหายไม่ต่อเนื่องราวกับถูกตัดสัญญาณ

ฉันไม่มีปัญญาจะยืดมือเข้าหาโซยะได้เลย และโซยะก็ไม่มีเวลาจะเรียกชิกิงามิออกมาด้วยซ้ำ

พวกเราถูกโยนเข้าไปยังจุดศูนย์กลางของความมืดมิดโดยไม่อาจจะทำอะไรได้

 

——อย่างที่คิดไว้เลย เธอต่างจากคนอื่นๆจริงด้วย……เชื่อสุดใจเลยล่ะว่าถ้าเป็นเธอ……จะต้องมาจนถึงตรงนี้ได้แน่นอน……

——แต่ว่า……แปลกจังเลยนะ ทำไมเธอถึง อยู่ด้วยกันกับหญิงอื่นที่ไม่ใช่ฉันล่ะ……?

——ฮารุฮิสะคุงที่สนิมสนมใกล้ชิดกับหญิงอื่นที่ไม่ใช่ฉันน่ะ……ไม่มีทางเป็นฮารุฮิสะคุงไปได้หรอกเนอะ……?

 

 

ระหว่างที่คลาดสายตาไปจากโซยะ และจิตของตัวเองถูกกลืนหายเข้าไปในความมืด—-เสียงอันเย็นยะเยือกนั่น ก็พลันเสียดแทงเข้าไปก่อกวนปั่นป่วนอยู่ภายในหัวฉัน