คาเอเดะไม่ได้บอกละเอียดก็จริง แต่แค่รู้ว่ามีพวกที่ยังไม่ได้ตั้งกลุ่มหลงเหลืออยู่นิดหน่อยแค่นี้ก็ถือว่าโชคพอจะเข้าข้างอยู่มั่งแหละ

เหมือนว่าจะมีแต่ตัวปัญหาเต็มไปหมดเลยหรือไงนี่ แต่พอคิดว่าอาจจะต้องถูกปฎิบัติเยี่ยงทาสอยู่ในทีมสุดจะสปาร์ตาของคาเอเดะแล้ว มันก็จำใจต้องยอมอดทนจริงๆนั่นล่ะ

อาจจะดูเหมือนเป็นไอ้คนเพื่อนไม่คบ โคตรเศร้าสุดๆไปเลยหรอก แต่ลองไปขอร้องให้อาจารย์ช่วยแนะนำเด็กนักเรียนที่ยังหลงเหลืออยู่ให้ทีดีกว่ามั้ง……

เป็นในฉับพลันที่ฉันกำลังครุ่นคิดหนัก พลางเดินไปตามตึกโรงเรียนที่เริ่มจะรกร้างหลังจากที่คาบเรียนช่วงบ่ายจบสิ้นลงนั่นเอง

ที่มีเงาผู้คนหลากหลายคนพุ่งทะยานออกจากมุมทางเดิน เข้ามาล้อมรอบตัวฉันเอาไว้เฉยเลยเฮ้ย

 

“ ฟุรุยะ ฮารุฮิสะ! ”

 

เงาคนที่เดินนำอยู่หน้ากลุ่มพลันคว้าหมับจับไหล่สองข้างของไอ้ฉันเอาไว้ ก่อนจะยื่นใบหน้าอันงดงามได้สัดส่วนนั่นกระชั้นชิดเข้ามาใกล้

 

“ นี่แก เข้าไปทำอะไรอยู่ในห้องปิดตายด้วยกันสองต่อสองกับแม่หนูคุซึโนะฮะ คาเอเดะน่ะ!? ”

 

ผู้ที่เดินพาพวกเด็กผู้ชายห้อง D หลากหลายคนไล่หลังมา และกำลังยิงคำถามไล่ต้อนฉันอยู่ด้วยลมหายใจดังฟืดฟาดนั่นก็คือ คาราสึมะ อาโอย

โครงหน้าอันดูดีมีสไตล์ ผสานเข้ากับหุ่นที่งามมากจนโมเดลนางแบบเทียบไม่ติด พ่วงปิดท้ายด้วยผมสีดำสั้นที่สั่นไหวเล็กๆ

มันผู้นี้ล่ะคือตัวปัญหาอันดับหนึ่งของห้อง D รวมทั้งยังเป็นสาวสวยหยาดเยิ้มที่ช่วยสร้างเสน่ห์สีสันให้กับห้อง D ที่เปี่ยมล้นเต็มไปด้วยเด็กผู้ชายซะมากในคราเดียวกัน

ต่างจากคาเอเดะที่ครอบครองความงามระดับชวนให้หวาดหวั่น ความน่ารักของเจ้านี่มันอยู่แยกออกมาอีกสายนึง กล่าวคือรูปโฉมหน้าตาที่เปรียบเทียบแล้วมีความน่าเป็นมิตร….เอ้อ ถึงอย่างนั้นก็ยังเป็นสาวงามระดับที่หากเด็กผู้ชายมัธยมปลายซึ่งกำลังกลัดมันมาพบเห็นเจอะเจอเข้าก็คงจะถึงกับกระวนกระวายหนักไม่กล้าสู้หน้าเลยแหละนะ แต่พวกเด็กผู้ชายมันกลับสนิทสนมกับคาราสึมะได้อย่างแปลกๆซะงั้น ทำไมน่ะเรอะ

 

“ อย่าได้บอกเชียวนะ นี่แกคงไม่ได้บีบบังคับให้แม่หนูคุซึโนะฮะที่เลื่องชื่อลือชาว่าเป็นดอกฟ้าคนนั้นทำการปฐมพยาบาลแบบลามกสัปดนให้หรอกใช่ไหม!? ”

“ ใช่ก็บ้าแล้วว้อย! ให้ช่วยปฐมพยาบาลแบบธรรมดาๆนี่แหละว้อย! เนี่ยเบิ่งตามองดูสิเฮ้ย! ยันต์ตรงข้อเท้านี่น่ะ! ”

“ แม่หนูคุซึโนะฮะที่ถูกหวาดหวั่นขวัญผวากันว่าเลือดเย็นยิ่งกว่าสาวหิมะจนอัพคลาสกลายเป็นสาวไนโตรเจนเหลวคนนั้นน่ะรึพันยันต์ให้……? นี่หรือว่าแก กุมความลับจับจุดอ่อนแบล็คเมลแม่หนูคุซึโนะฮะอยู่งั้นรึ…….ถ้าเป็นจริงดังนั้นก็จงบอกกล่าวเล่ามาให้ฉันผู้นี้ได้รับทราบด้วยเสียเถอะ แกไม่มีสิทธิที่จะผูกขาดได้รับการปรนนิบัติรับใช้ (ความหมายลึกซึ้ง) โดยแม่หนูคุซึโนะฮะที่ใบหน้าบิดเบี้ยวไปด้วยความอับอายอยู่เพียงผู้เดียวเด็ดขาด! ”

“ ไปตายไป๊! ”

 

ตัวเองก็เป็นผู้หญิงแท้ๆ แต่ไอ้เจ้านี่มันกลับเป็นพวกบ้าผู้หญิงขั้นหนักไม่พอยังจะเป็นสาย S อีกตะหาก หนำซ้ำยังเป็นไอ้คนโคตรไม่เอาอ่าวที่หนีเรียน ไปสอบใบขับขี่รถจักรยานยนต์มั่งฝึกเล่นเครื่องดนตรีมั่งเที่ยวเล่นเรื่อยเปื่อยสารพัดโดยอ้างว่า [ถ้าเก่งเรื่องพวกนี้แล้วจะเนื้อหอมมีสาวมาติดมีหญิงมาตอม] แน่ะ  

ครั้งนึงเคยมีเด็กผู้ชายพูด [เป็นพวกบ้าผู้หญิงแต่ดันเข้าไปแช่บ่อผู้หญิงได้เนี่ยนะโคตรจะน่าอิจฉาอะ] แล้วไอ้เวรนี่ก็ตอบกลับได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้งดังฟังชัดเลยเว้ยว่า [หว่างขวามันจะเปียกโชกไปหมดก็เลยเข้าออนเซ็นไม่ได้เลยเสียด้วยซ้ำ!] แน่ะ……เป็นสาวสวยเสียของที่หาตัวได้ยากยิ่งโดยแท้

นั่นแหละคือเจ้าคนที่ชื่อว่า คาราสึมะ อาโอย

และพวกเด็กผู้ชายที่ถูกยัยนี่ลากพาตัวมา ก็พลันส่งแววตาสงสัยตรงดิ่งเข้ามาใส่ไอ้ฉันนี่

 

“ เอ้ยแต่ว่า เอาตามจริงแล้วมันก็โคตรน่าสงสัยเลยอะนะ เรื่องความสัมพันธ์ของฟุรุยะกับท่านคุซึโนะฮะเนี่ย ”

“ แถมยังออกมาจากห้องพยาบาลช้ามากเกินกว่าที่จะเป็นแค่รับการปฐมพยาบาลด้วย อย่าบอกนะว่าให้ปฐมพยาบาลแบบลามกมาจริงๆ…… ”

 

ก็บอกว่าไม่ใช่ไงเว้ยไอ้เวรพวกนี้ ดันไปเชื่อคำพูดมโนเพ้อพกของคาราสึมะเป็นตุเป็นตะกันซะได้

แต่ถึงอย่างนั้น ก็จะยอมบอกสิ่งที่ทำอยู่ในห้องพยาบาลออกไปตามจริงไม่ได้เด็ดขาดเลยเหมือนกัน

ฉันพูดแก้ตัวไปเรื่อยพลางซ่อนกางเขนที่ติดอยู่บนมือทั้งสองข้าง

 

“ ที่ออกมาจากห้องพยาบาลช้านั่นมันก็เพราะไอ้นั่นไง โดนรุ่นพี่คุซึโนะฮะแกขู่ว่าจะจับเป็นทาสซะเลยดีไหม….อะไรเงี้ยอะนะ ”

 

ก็ไม่ได้โกหกนี่นะ แถมถ้าพูดออกไปแบบนี้ อารมณ์พาลไม่เข้าเรื่องของไอ้พวกเด็กผู้ชายนี่มันก็คงน่าจะพอสงบลงได้มั่งแหละ เป็นจังหวะที่คาดหวังภาวนาขอให้เป็นจริงดังเช่นนั้นอยู่นั่นเอง

 

“““ ห๊าา!? ทาสของท่านคุซึโนะฮะ!? ไอ้ห่าพวกตรูโคตรอยากเป็นเลย! น่าอิจฉาว้อย! ”””

 

ที่ไอ้พวกเด็กผู้ชายพลันระเบิดบึ้มบ้ากันไปเลย

โรงเรียนนี้มันมีแต่พวกบ้าๆเรอะ? หรือว่ามีแค่คนรอบตัวฉันที่บ้า?

 

“ …….ถ้าอยากเป็นทาสจนตัวสั่นกันขนาดนั้นก็ลองไปขอดูเอาดิเฮ้ย? ”

 

ก็คาเอเดะนี่นะ ต้องยินดีพร้อมใช้งานพวกเอ็งให้เละย่อยยับแน่นอนเลยเว้ยไอ้ฉันรับรอง อย่างใช้เป็นเหยื่อล่อวิญญาณร้ายงี้ เป็นตัวทดลองศาสตร์วิชารูปแบบใหม่งี้ ใช้เป็นเครื่องบูชายัญในศาสตร์ต้องห้ามงี้

 

“ ฮารุฮิสะเอ็งนี่น้าา ใครมันจะกล้าเข้าไปคุยกับท่านคุซึโนะฮะได้ง่ายๆแบบนั้นกันวะ ”

“ เอ็งก็รู้อยู่เหมือนกันไม่ใช่เรอะ…..ไอ้เรื่องที่ว่าถ้าเผลอไปทำให้ท่านคุซึโนะฮะอารมณ์เสียเข้า จะถูกลบให้หายไปจากวงการนี้น่ะ ”

 

เจอะเข้ากับคำพูดที่ดูอาบไว้ด้วยความจริงจังของพวกเด็กผู้ชาย ฉันก็ได้แต่พูด “เอ้อ อืม ก็จริงแหละ” พร้อมพยักหน้าสถานเดียว

ยายของคาเอเดะคือประธานคนปัจจุบันของสมาคมผู้ปราบมาร

แถมบ้านของยัยนั่นยังเป็นหนึ่งในตระกูลชื่อดังทั้ง 9 ที่กุมอำนาจอยู่เหนือวงการผู้ปราบมารของญี่ปุ่นอีกต่างหาก

ตัวคาเอเดะเองก็เป็นคนเก่งมากความสามารถระดับที่ไม่เสื่อมเสียต่อสายเลือดเลยด้วย ฉะนั้นถ้าทำให้คาเอเดะโมโหขึ้นมาละก็ เผลอๆคงไม่จบแค่โดนถีบออกจากวงการหรอก อาจจะถูกจับเข้ารับการทรมานรูปแบบใหม่ โดยการใช้ไฟจิ้งจอกลนดวงวิญญาณเลยก็ได้ นังเพื่อนสมัยเด็กคนนั้นมันเป็นผู้หญิงที่เลือดเย็นไร้ความปรานีขนาดนั้นแหละ

 

“ โธ่ว้อย อิจฉาตาร้อนผ่าวจนตัวคันยิบๆเลยเนี่ยฉิบหาย เอ็งที่ได้ท่านคุซึโนะฮะแต่งตั้งให้กลายมาเป็นทาสโดยตรงเนี่ยจะน่าอิจฉาเกินไปแล้ว ”

 

ไอ้พวกเด็กผู้ชายจับจ้องมองมายังฉันด้วยแววตาหยั่งกับว่าจะเสกคำสาปอัดใส่เลยยังไงยังงั้น

 

“ ถ้าอิจฉากันถึงขนาดนั้น งั้นใครก็ได้ช่วยรับฉันเข้าทีมทีสิเฮ้ย แบบนั้นฉันก็จะได้ไม่ต้องกลายไปเป็นทาสเค้าแล้ว ”

 

พอฉันพูดออกมาเพื่อป้องกันตัวเองและหาเพื่อนร่วมทีมไปด้วยในตัวแล้ว ไอ้พวกเด็กผู้ชายก็โพล่ง “คนที่ขนาดตรวจจับพลังวิญญาณก็ยังทำไม่ได้นี่ขอผ่าน” บอกโนอัดเข้ามาจังๆกลางเบ้าหน้าเลยนั่น ธ่อว้อย

 

“ อ๊ะ จริงสิ จะว่าไปคาราสึมะก็ยังไม่ได้ตั้งทีมเลยไม่ใช่เรอะ งั้นก็ตั้งกับฟุรุยะมันซะสิ ”

 

เป็นตอนนั้นเองที่เด็กผู้ชายคนนึงพลันโยนประเด็นไปให้คาราสึมะ

พอได้ยินแบบนั้นปุ๊บ ฉันก็คิดขึ้นมาว่า “เอ๊ะ?”

 

“ อ้าวเฮ้ยคาราสึมะ ไม่ใช่ว่าเอ็งยื่นเรื่องตั้งทีมไปเมื่อก่อนหน้านี้แล้วหรอกเรอะ? เห็นบอกว่าใช้คำพูดหว่านล้อมโน้มน้าวจนตกนักเรียนห้อง B ได้อะไรนั่น ”

 

เหมือนจะเห็นมันกระโดดโลดเต้นรอบห้องเรียนแหกปากร้องว่า ปาร์ตี้ฮาเร็มที่มีแต่เด็กผู้หญิงเต็มไปหมดเลยล่ะ! บันไซ! ….อะไรแบบนั้นอยู่อะนะ

 

“ อืม แต่พอปล่อยตัวไปกับกามอารมณ์จับเต้านมขยี้หัวนมเข้าหน่อยแล้วก็ถูกถีบหัวไล่ออกมาเลยน่ะนะ ”

 

ทำอะไรของมันฟะไอ้เวรนี่……

หรือว่า เด็กตัวปัญหาที่ยังเหลืออยู่ที่ทำให้คาเอเดะนิ่วหน้านั่นจะเป็นไอ้เจ้านี่?

พอฉันมองคาราสึมะอยู่อย่างเพลียๆ ก็ไม่รู้ว่าไอ้คาราสึมะมันเข้าใจอะไรผิดหรือไง จึงได้

 

“ โทษทีนะ แต่ฉันคงไม่อาจจะมาคอยช่วยดูแลแกอยู่ได้หรอก เพราะฉันคนนี้มีความทะเยอทะยานที่จะตั้งปาร์ตี้ฮาเร็มแล้วไต่เต้าขึ้นไปเป็นมืออาชีพ จากนั้นก็จะช่วยปกป้องไอดอลนางงามหรือคุณหนูตระกูลผู้ดีจากเหล่าวิญญาณร้ายรัวๆจนเนื้อหอมหญิงรักหญิงหลงหัวปักหัวปำอย่างไรล่ะ ”

 

มันจะน่ากลัวก็ตรงที่ไอ้หอกนี่แม่มคิดจริงพูดจริงกะทำจริงเลยเนี่ยแหละ  

 

“ ทั้งที่ผลการเรียนเอ็งก็ห่วยแตกพอกันกับฉันแท้ๆ แต่ไหงถึงปากเก่งจังเลยนั่นเฮ้ย….. ”

“ หึหึหึ มาตรฐานการให้คะแนนอันเป็นระเบียบของทางโรงเรียนนั้นมิอาจจะวัดอำนาจอันเที่ยงแท้ของฉันผู้นี้ได้หรอก! ”

 

คาราสึมะยืดอกพูดอย่างผ่าเผย

ก็ไม่รู้หรอกนะว่าพูดจริงถึงขนาดไหน แต่ดูจากที่สามารถหว่านล้อมจนตกนักเรียนห้อง B ได้จริงๆแล้ว ไม่แน่มันอาจจะมีพลังอำนาจอะไรบางอย่างแฝงเร้นอยู่จริงๆก็ได้

เอ้ยแต่ก็เชื่อยากมั้ง ก็เป็นคำพูดของไอ้บ้าแบบนี้นี่นะ……..เป็นในฉับพลันที่ฉันกำลังฉงนสงสัยอยู่นั่นเอง

 

ตู้มมมมมมมมมมมมมม!

 

ที่เสียงสนั่นหวั่นไหวราวกับเกิดการระเบิดพลันกู่ก้อง ทำให้ตึกเรียนถึงกับสั่นคลอน

 

“ อะไรน่ะ!? ”

 

ฉันรีบวิ่งอย่างแตกตื่นออกไปนอกตึกด้วยกันกับพวกคาราสึมะ ก่อนจะสอดส่ายสายตามองหาต้นเสียง

ครืน ครืนน……

ที่ดังก้องตามเสียงสนั่นหวั่นไหวในตอนแรกสุดมา ก็คือเสียงร่ำร้องของแผ่นดินที่ดังขึ้นเป็นช่วงๆมาจากทางสนามออกกำลังกาย

เสียงร่ำร้องของแผ่นดินที่ฟังดูราวกับเป็นเสียงฝีเท้าอันใหญ่ยักษ์นั่น กำลังดิ่งตรงเข้ามาใกล้ทางนี้อย่างเด่นชัด  

เป็นตอนนั้นเอง ที่พลันมีนักเรียนหลายคนวิ่งตัวลอยออกมาจากหลังตึกเรียนที่เชื่อมต่ออยู่กับสนามออกกำลังกาย ด้วยสีหน้าที่ตื่นตระหนกร้อนรนสุดขีด

นั่นเค้าวิ่งทะยานตรงดิ่งมาทางนี้กันสุดชีวิตเลยนะน่ะ

 

“ หนีเร็วเข้าพวกนาย! ”

 

เด็กผู้ชายที่วิ่งอยู่หน้าสุดพลันสังเกตเห็นพวกเราก่อนจะแผดเสียงร้องออกมา

 

“ ไอ้เจ้าบ้าห้อง B มันพลาดทำให้ชิกิงามิคลุ้มคลั่งอาละวาดเข้าแล้ว! ”

 

พริบตาให้หลัง

ครืนน…..!

สิ่งที่พลันปรากฎขึ้นมาอยู่เบื้องหน้าของพวกฉัน ก็คือนางยักษ์ร่างมหึมาที่มีขนาดความสูงกว่าสิบเมตรเลยทีเดียว