ใต้หน้ากากซูเปอร์สตาร์ - ภาค 2 เล่ม 3 ตอนที่ 6-4
อินซอบกลัวมาก ร่างกายที่ไวต่อความรู้สึกเพราะไม่ได้ทำมานานมีปฏิกิริยากับการโลมเลียหรือลูบไล้ของอีอูยอนทุกครั้งที่ลิ้นแข็งเกร็งของอีกฝ่ายแทงเข้ามาในช่องทางด้านล่าง ส่วนต้นขาของอินซอบก็จะกระตุก อินซอบกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น และอ้อนวอนราวกับร้องไห้ขอให้อีอูยอนหยุด แต่ยิ่งเขาทำแบบนั้น อีอูยอนก็ยิ่งชำเราช่องทางของเขาอย่างดื้อดึง
“ฮึก อ๊ะ อ๊า ดะ…เดี๋ยว ได้โปรด…”
อีอูยอนไม่ฟังคำขอของอินซอบ เขาฝังเขี้ยวและขบกัดรอบๆ ช่องทางรักอยู่อย่างนั้น ร่างกายที่ผอมบางของอินซอบสั่นระริก จากนั้นก็เกิดรอยเปื้อนขึ้นบนผ้าปูที่นอนทันที อีอูยอนจับแก้มก้นของอินซอบแยกออกเพื่อมองช่องทางที่กระตุกด้วยดวงตาที่ดำมืด
ตัวของอินซอบที่ถึงฝั่งฝันแผ่ลงบนหมอน อินซอบร้องไห้สะอึกสะอื้นเบาๆ เพราะตกใจกับการกระทำที่ไม่เคยเจอมาก่อน
“…ขอโทษครับ”
อินซอบฝังหน้าลงกับหมอนด้วยความอับอาย และหันมามองอีอูยอนหลังจากที่เช็ดน้ำตาเสร็จ
“วันนี้ช่วยทำทีละนิดได้ไหมครับ”
อินซอบรวบรวมความกล้าทั้งชีวิตถามหมอก่อนที่จะออกจากโรงพยาบาลว่าเซ็กซ์รวมอยู่ในปัจจัยของความเครียดด้วยหรือเปล่า หมอมองอินซอบด้วยสีหน้าเหมือนโจมตีจุดอ่อนก่อนจะเอ่ยตอบ
‘ในบรรดาผู้ป่วยโรคหัวใจมีไม่ถึง 1 เปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำที่หัวใจทำงานหนักเกินไปจนเสียชีวิตจากการมีเพศสัมพันธ์ในชีวิตประจำวัน และในเมื่อไม่ทำหนักมากเกินไป ก็จะไม่มีเรื่องให้ไปอยู่ในหนึ่งเปอร์เซ็นต์นั้นครับ’
หมอเน้นเสียงไปที่คำว่า ‘หนักเกินไป’ นั่นหมายความว่าหากทำอย่างธรรมดาก็จะไม่เป็นไร แต่เขาคิดว่าถ้าเป็นอย่างเมื่อสักครู่นี้อาจจะถือว่าหนักเกินไปก็ได้
“ทีละนิดอะไรครับ”
อีอูยอนทาบตัวลงมาเหมือนจะนอนคว่ำบนตัวอินซอบพลางเอ่ยถาม
“ก็อันนั้นน่ะครับ…ค่อยๆ ทำทีละนิด”
เขาได้ยินเสียงรูดซิปแทนคำตอบ ในระหว่างนั้นพออินซอบที่นอนแผ่อยู่เครียดขึ้นมา อีอูยอนก็กระซิบด้วยเสียงทุ้มต่ำ
“ไม่ต้องร้องครับ เพราะช่วงล่างของคุณมันหลวมจนต่อให้ใส่เข้าไปตอนนี้ก็ไม่น่าจะเจ็บ”
คำโกหกของชายหนุ่มใช้เวลาไม่ถึงสามวินาทีด้วยซ้ำในการพิสูจน์
“…!”
อินซอบกลั้นหายใจอย่างรวดเร็ว และเอวก็หดเกร็ง อีอูยอนกดเอวของอินซอบลงไปพร้อมกับสวนเอวขึ้นมาอีกครั้ง
“อ๊า…”
“ยังเข้าไปได้แค่ส่วนหัวเอง ผ่อนคลายหน่อยครับ”
อินซอบพยักหน้า เขารู้สึกไม่คุ้นเคยกับความรู้สึกทั้งหมด เพราะเป็นการสอดใส่ที่ไม่ได้เกิดขึ้นมานาน แก่นกายที่แข็งขืนค่อยๆ ถูกดันเข้ามาข้างใน แม้จะพยายามคลายความตื่นเต้นลง แต่ก็ไม่เป็นไปตามที่ตั้งใจ เขาจุกมากเสียจนคิดว่าสิ่งที่เข้ามาข้างในอาจจะไม่ใช่แก่นกายของชายหนุ่ม แต่เป็นต้นแขน และถึงขนาดที่เขายากที่จะเชื่อว่าก่อนหน้านี้สิ่งนี้เข้ามาข้างในตัวเขาได้อย่างไร
“แฮ่ก”
อีอูยอนที่ดันเข้าไปจนสุดลำได้อย่างยากลำบากปรือตาก่อนจะพ่นลมหายใจออกมา
“…แม่งเอ๊ย เกือบแตก”
อีอูยอนพึมพำเสียงต่ำ
“ขอให้ทำทีละนิดเหรอ”
อีอูยอนคว้าก้นของอินซอบไว้ และกระแทกเอวอย่างแรง
“อ๊ะ!”
อินซอบกรีดร้องด้วยความตกใจ อย่าว่าแต่นุ่มนวลเลย ชายคนนี้สอดใส่อวัยวะเพศเข้ามาอย่างรุนแรงกว่าปกติด้วยซ้ำ
“ถ้าทำเยอะขนาดนี้ก็น่าจะหลวมนะ”
อีอูยอนดึงแก่นกายที่บวมเป่งออกมาก่อนกระแทกกลับเข้าไปตามเดิมจนเกิดเสียงดัง ปัก เขากัดฟันกรอด
“รัดเหมือนเป็นครั้งแรกทุกครั้งที่ทำเลยนะ แฮ่ก…ว่าไงนะ ขอให้ค่อยๆ ทำเหรอ”
เสียงดัง ปักๆ ดังขึ้นพร้อมกับที่อีอูยอนกระแทกตัวเข้ามา นี่เป็นเซ็กซ์ที่ได้ทำหลังจากที่ไม่ได้ทำมานานแล้ว เลือดที่อุ่นร้อนจนแทบจะทำให้สมองของเขาหลอมละลายไหลไปทั่วร่าง
วันนี้อีอูยอนไม่มีความคิดที่จะแตะต้องอินซอบด้วยซ้ำ เขาไม่มีอารมณ์ที่จะทำแบบนั้นเลยสักนิด
ตัวเขาในช่วงนี้น่าหวาดกลัว วันนั้นเขาก็มีอะไรกับปากของอินซอบที่มาหาอย่างรุนแรง เลือดในสมองของเขาเดือดพล่าน เพราะออรัลที่ไม่ชำนาญและห่วย ทั้งหมดที่เขาทำก็แค่การกำเชือกเอาไว้ เพื่อไม่ให้สติของเขาขาดไปมากกว่านี้ในวินาทีใดวินาทีหนึ่ง ตอนนี้เขาไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบไหนขึ้น หากเขาแตะต้องอินซอบในสถานการณ์แบบนี้
เขาคิดว่าจะรอให้ความรู้สึกนี้หายไปเองเงียบๆ เพราะเชื่อว่าถ้าเป็นชเวอินซอบแล้วล่ะก็ อีกฝ่ายจะถือกล่องเค้กกลับมาหาตนแน่นอน
แต่วินาทีที่เห็นว่าอินซอบกอดกระถางต้นไม้ที่กำลังจะตายห่าออกมาจากบริษัท เขาก็ได้ยินเสียงสติที่จับเอาไว้อย่างยากลำบากขาดผึ่ง
เขาอิจฉาทุกอย่างที่รายล้อมชเวอินซอบ ไม่ใช่แค่ผู้หญิงเท่านั้น แต่รวมไปถึงผู้ชาย หรือแม้กระทั่งเสื้อผ้าที่อินซอบสวมใส่ เขาก็ไม่อยากเห็นจนอยากจะฉีกมันออกเป็นชิ้นๆ
แต่ตอนนี้เขามาถึงจุดที่อิจฉาแม้แต่สิ่งที่ไร้ค่าจนรู้สึกน่าเวทนาแล้วเหรอ
“ฮ่า อ๊ะ อื้อ…ฮ่า”
อินซอบขยุ้มผ้าปูที่นอนพร้อมกับส่งเสียงคราง อีอูยอนรู้สึกเสียศักดิ์ศรี เขาแข็งตัวเต็มที่ เพราะช่องทางรักที่ขมิบของอินซอบ และเพลิดเพลินกับความรู้สึกเสียศักดิ์ศรีนั้น
“ชอบขนาดนั้นเลยเหรอครับ”
อีอูยอนกำบั้นท้ายของอินซอบที่กำลังโอบกอดแก่นกายของตนไว้พลางเลียริมฝีปากที่แห้งผาก
“อะ อ๊า! ฮะ…อึก”
อีอูยอนเสียบแก่นกายที่แข็งขืนเข้าไปในร่างที่ผอมบางของอินซอบ และเกิดอารมณ์อย่างเต็มที่ ทุกครั้งที่จะดันตัวของอินซอบไปด้านหน้า อีอูยอนจะเพิ่มแรงไปที่มือ
“เจ็บ อ๊ะ ค่อยๆ…ฮ่า…อ้า”
อีอูยอนเอื้อมมือไปที่ด้านล่างเอวของอินซอบ
“อึก!”
“ค่อยๆ อะไรล่ะครับ เจ้านี่มันแข็งขนาดนี้แล้ว”
อีอูยอนกำส่วนอ่อนไหวของอินซอบไว้ในมือพร้อมกับขยับเอว แรงที่กระแทกเข้ามาจากด้านบนทำให้ตัวของอินซอบโยก และส่วนอ่อนไหวก็เสียดสีกับฝ่ามือของอีอูยอนโดยอัตโนมัติ
“อื้อ ฮ่า อื้อ อึก”
อีอูยอนกัดต้นคอของอินซอบ เขาขบเม้มก่อนจะดูดเนื้อขึ้นมา จากนั้นก็กดจูบลงไปก่อนจะใช้ลิ้นเลีย เขาลืมตัวไปแล้ว อีอูยอนไม่เคยสนใจกับกลิ่นกลายของคนเป็นพิเศษ เพราะเขาไม่เคยมุ่งความรู้สึกไปที่ใคร
แต่
“…อื้อ ฮ่า…อือ อ๊า”
ทุกครั้งที่สำรวจร่างกายของอินซอบที่ครวญครางเหมือนสุนัขติดสัดเป็นครั้งแรก และทำตัวไม่ถูกอยู่ใต้ร่างของตน อีอูยอนจะหน้ามืด กลิ่นตัวหวานหอมทำให้สติของเขาไม่สมบูรณ์
“รู้ไหมว่าคุณรสชาติดีจริงๆ”
อีอูยอนกระแทกเอวเหมือนจะกลืนกินอินซอบเข้าไปอย่างที่พูด
“ทั้งกลิ่น ทั้งผิว ฮ่า ทั้งไอ้นั่นนี่รสชาติดีขนาดนี้เลยเหรอ”
อีอูยอนกำส่วนอ่อนไหวของอินซอบ และดูดดุนต้นคอของฝ่ายนั้นไปด้วย อินซอบรู้สึกถึงลมหายใจขาดห้วงที่เป่ารดไปตามต้นคอ
“ทำกับผู้หญิงด้วยร่างกายแบบนี้ได้เหรอครับ”
คำถามที่กะทันหันทำให้อินซอบหันกลับไปมองอีอูยอนด้วยดวงตาที่มีน้ำตาคลอ
“ก็ตรงนี้มันรู้สึกมากกว่านี่ครับ”
อีอูยอนใช้ส่วนนั้นของตัวเองถูไถผนังด้านในของอินซอบพลางพูด
“คุณจะขอให้พวกผู้หญิงบดขยี้มาจนถึงตรงนี้ยังไง จะยกก้นให้เหรอ”
อินซอบน้ำตาไหลพลางส่ายหน้า เขาไม่รู้เหตุผลว่าทำไมอีกฝ่ายถึงได้เสือกตัวเข้ามาอย่างรุนแรงขนาดนี้ และรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน
“ไม่ทำหรอกครับ เรื่องแบบนั้น…ฮึก”
อีอูยอนใช้ฝ่ามือขัดส่วนอ่อนไหวของอินซอบ อินซอบไม่สามารถตั้งสติได้ เพราะการปลุกเร้าที่เกิดขึ้นทั้งข้างหน้าและข้างหลัง
พอแก่นกายที่เฉอะแฉะและชักเข้าชักออกตรงผนังด้านในสีไปโดนปุ่มที่โผล่ออกมา อินซอบก็ร้องครวญครางพร้อมกับจิกปลายเท้า ความสุขสมอย่างรุนแรงที่ขึ้นมาจากส่วนล่างพลุ่งพล่านไปหัว อินซอบหายใจได้อยากย่างลำบาก เขาหอบพลางเอ่ยเรียกชื่อของอีอูยอนอย่างร้อนรน
“คุณอูยอน ทำยังไง ช่วย ทำยังไงดี…ผม ข้างล่างมัน…อ๊า!”
อินซอบทำตัวไม่ถูกราวกับไม่รู้ถึงความจริงว่าตัวเองกำลังส่ายเอวและถูไถส่วนอ่อนไหวของตนกับมือของอีอูยอนอยู่
“ชอบไอ้นั่นของผู้ชายขนาดนั้นเลยเหรอ”
อีอูยอนงับใบหูของอินซอบก่อนจะเอ่ยถาม หน้าของอินซอบนร้อนผ่าว อีอูยอนบีบบังคับให้เขาพูดเรื่องที่ลามกและหยาบอยู่หลายครั้ง
“ลองบอกมาสิครับ ว่าเป็นยังไง”
อินซอบพยักหน้า เขาคิดแค่ว่าจะต้องบอกอย่างไรดี เพราะเขาชอบทุกอย่าง
“ชอบครับ อ๊า อึก อื้อ อ๊ะ…ชอบ…”
อินซอบไม่เคยสบถหรือพูดคำพูดที่ไม่ดี ถึงขนาดที่ว่าคำพูดลามกที่เคยพูดมีแค่ “ใส่เข้ามาสิครับ” เท่านั้น และถึงขนาดที่อีอูยอนต้องสั่งให้พูดอย่างยากลำบาก อีอูยอนเสียวซ่านทุกครั้งที่อินซอบร้องไห้ด้วยความกระดากอายและพ่นคำพูดหยายคายออกมา และรู้สึกถึงความสุขสมที่ต่ำช้าราวกับได้ดึงอินซอบที่ใสซื่อบริสุทธิ์ลงมาในที่ที่ตนอยู่ได้
ไอ้คนเฮงซวย
อีอูยอนก่นด่าตัวเองในใจ และต้อนอินซอบให้จนมุม
“ถ้าเป็นไอ้นั่นของผู้ชายก็ชอบหมดเลยเหรอครับ”
อินซอบรีบส่ายหน้า และนั่นก็ทำให้น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม
แม่งเอ๊ย สวยฉิบหายเลยว่ะ
อีอูยอนรู้สึกเหมือนช่วงล่างจะระเบิดจนต้องจิกปลายเท้า
“งั้นพูดมาสิ ว่าชอบของใคร”
อีอูยอนจงใจกระแทกส่วนหัวที่บวมเป่งราวกับจะแทงผนังด้านในที่ตอดถี่ๆ อย่างแรง
“ชะ ชอบ…ของคุณอูยอน อื้อ…อึก”
“พอทำกันแบบสดๆ แล้วชอบมากกว่าหรือเปล่าครับ”
อินซอบน้ำตาไหลพรากก่อนจะพยักหน้า
“แฮ่ก อื้อ อึก ผม อ๊า!”
อินซอบเกร็งต้นขา จากนั้นฝ่ามือของอีอูยอนก็เปียกโชก นี่เป็นการถึงจุดสุดยอดที่สุขล้นจนเทียบไม่ได้กับเมื่อกี้นี้ด้วยซ้ำ ความรู้สึกตอนเสร็จที่เกิดขึ้นทำให้ช่องทางรักของเขาขมิบเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ
“…!”
อีอูยอนอ้าขาของอินซอบ และสอดใส่เข้าไปจนลึก ต้นขาผอมบางถูกจับไว้ด้วยมือข้างเดียว เสียงเนื้อและกระดูกกระทบกันดัง ตับ ตับ ตับ ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ผมจะเอาไอ้นั่นที่คุณอินซอบชอบใส่เข้าไป ฉะนั้นกินให้เต็มที่เลยนะครับ…อึก”
ลมหายใจของอีอูยอนหยุดลงชั่วขณะ จากนั้นการกระแทกที่ต่อเนื่องอย่างไม่มีจุดสิ้นสุดไก็หยุดลงปด้วย สัมผัสอุ่นๆ ที่ไหลทะลักเข้ามาทำให้อินซอบตัวสั่นระริก อีอูยอนปรือตา เขาจมอยู่ในความลุ่มหลงพร้อมกับสวนเอวขึ้นมาอีกสองสามครั้ง น้ำรักที่แตะไปถึงส่วนที่ลึกที่สุดทำให้ผนังด้านในเปียกชุ่ม อินซอบนิ่วหน้าโดยไม่รู้ตัว นี่เป็นความรู้สึกที่เขาไม่สามารถทำใจให้ชินได้ ต่อให้ทำมาแล้วหลายครั้งก็ตาม
อีอูยอนถอนแก่นกายออก น้ำรักที่ทำในด้านในเปียกชุ่มไหลลงมาตามขาของอินซอบ และอีอูยอนก็จ้องมองภาพนั้นโดยไม่กะพริบตาแม้แต่ครั้งเดียว
สักพักลมหายใจของอินซอบก็เบาลง อีอูยอนกดจูบลงบนแนวกระดูกสันหลังที่ชื้นเหงื่อของอินซอบ เนื่องจากไม่ได้ร่วมรักกันมานาน อินซอบจึงปล่อยให้อีอูยอนทำอย่างที่อยากทำ ตอนนี้อินซอบจึงตัวอ่อนปวกเปียก แม้แต่จะขยับมือสักนิดยังทำไม่ได้ ทำได้เพียงนอนแผ่อยู่แบบนั้น
“อ๊ะ”
อินซอบสะดุ้งตัวด้วยความตกใจ อีอูยอนกำลังถูส่วนนั้นของตัวเองกับร่องก้นของเขาอีกครั้ง พอสบตากัน อีอูยอนก็ทำสีหน้าเหมือนจะถามว่ามีปัญหาอะไรเหรอ
“…ยังไม่จบเหรอครับ”
“อะไรเหรอครับ”
ลำท่อนของชายหนุ่มที่ชูชันจนเกือบจะแตะโดนท้องโผล่เข้ามาในสายตาของอินซอบ เขารู้สึกเหมือนมันใหญ่กว่าเมื่อกี้ด้วยซ้ำ
อินซอบชะงักและถดตัวหนีอย่างไม่รู้ตัว อีอูยอนคว้าเอวของอินซอบเอาไว้ และลากให้กลับมาอยู่หน้าตัวเอง
“จะให้ทำยังไงดีครับ”
“ครับ?”
อีอูยอนถอดเสื้อเชิ้ตที่สวมอยู่และปาออกไปก่อนจะเอ่ยถาม
“คุณอินซอบเลือกเลยครับว่าจะให้ทำจากด้านหลังต่อเหมือนหมา หรือจะให้ทำจากด้านหน้าดี”
ไม่มีตัวเลือกไม่ทำอยู่เลยตั้งแต่แรก อินซอบลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะก้มตัวไปข้างหน้าอีกครั้งด้วยใบหน้าที่แดงเถือก