บทที่ 42 ข้อเสียของร่างแยก

 

รูปร่างของพัดอุจิวะนั้นเรียบง่ายและไม่โอ้อวด

 

เป็นสีขาวขอบด้านนอกเคลือบด้วยแล็กเกอร์สีดําประกอบด้วยโลหะที่ไม่รู้จัก ลักษณะโดยรวมของมันจะเหมือนรูปน้ำเต้าเกือบแบนโดยที่ด้ามจับตรงกลางจะผ่านพัดลมทั้งหมดในขณะที่ครึ่งล่างของมะระมีรอยแดงสองคู่

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

พูดให้ชัดคือ เครื่องหมายสามอัน แสดงถึงเนตรวงแหวน นอกจากนั้นยังมีที่จับยาวพันรอบด้วยผ้าพันแผล

 

และที่ปลายด้ามของพัดลมมีโซ่ยาวห้อยอยู่ ปลายโซ่มีค้อนขนาดเล็กสําหรับถ่วงและยังใช้ในการโจมตีได้อีกด้วย 

 

หวู่เฉินถือมันไว้ในมือพอใจกับน้ําหนัก ท้ายที่สุดไม่ใช่แค่ แฟนคนอื่น แต่มีมูลค่ามากกว่า 10 ล้านเหรียญ

 

ด้วยอาวุธใหม่นี้ หวู่เฉินสามารถกินได้อย่างสบายใจ

 

การยกเลิกโหมดการเล่นและกลับมาใช้ร่างเดิมอีกครั้ง หวู่เฉินจึงเดินลงไปชั้นล่างและทําอาหารเย็นง่ายๆด้วยตัวเอง 

 

หลังอาหารเย็นเขาสวมบทบาทเป็นอุจิวะ โอบิโตะจากนั้นก็เข้าสู่มิติคามุย เขาต้องการลองพลังของอาวุธใหม่

 

สิ่งที่เขาทําภายในมิติคามุยจะไม่เป็นที่รู้จักของโลกภายนอก ดังนั้นเขาจึงมีอิสระที่จะเข้ามา หวู่เฉินได้สร้างร่างแยกขึ้นมาทันที ชายสวมหน้ากากลึกลับทั้งสองยืนอยู่ตรงข้ามกัน เมื่อรู้ภารกิจของเขาโคลนก็เริ่มประสานอินโดยตรง

 

“คาถาไฟ ลูกบอลไฟ!”

 

ลูกไฟที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางสามถึงสี่เมตรพุ่งเข้าหาหวู่เฉิน หวู่เฉินยกพัดขึ้นมาเพื่อต่อต้านลูกไฟโดยไม่ต้องคิด

 

จากนั้นภายใต้การจ้องมองของหมู่เฉินลูกไฟที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางสามหรือสีเมตรก็เริ่มหดตัวลง

 

มันมีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ และในที่สุดก็หายไปอย่างสมบูรณ์โดยพัดดูดเข้าไป

 

หวู่เฉินรู้สึกได้ถึงพัดในมือของเขาที่เต็มไปด้วยพลังและในครั้งเดียวเขาก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบ

 

“อุจิวะ โต้กลับ”

 

ตูม!!!

 

ในวินาทีถัดมาลมรุนแรงเกิดจากพัดลมซึ่งพัดเข้าหาร่างแยก

 

แม้ว่าร่างแยกจะพยายามขัดขืน แต่ท้ายที่สุดมันก็ถูกพัดหายไปกลางอากาศและหายไป

 

“พลังนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ!”

 

ความแข็งแกร่งของโอบิโตะมาถึงระดับโฮคาเงะในขณะนี้ และร่างแยกของเขาไม่สามารถต้านทานพายุเฮอริเคนที่พัดอุจิวะสร้างขึ้นหลังจากดูดซับลูกไฟได้

 

สถานการณ์นี้แสดงให้เห็นอย่างมีประสิทธิภาพว่า 10 ล้านนี้ไม่ได้ถูกใช้ไปโดยเปล่าประโยชน์

 

สําหรับพลังนี้หวู่เฉินได้คาดหวังไว้ เพราะครั้งหนึ่งมาดาร เคยใช้พัดน้ำเต้าอุจิวะเพื่อขัดขวางการโจมตีด้วยระเบิดขนาดเล็กในโหมดเก้าหางของนารูโตะและเปลี่ยนเป็นพายุเฮอริเคนขว้างมันกลับไปเพื่อล้มนารูโตะ

 

พัดสามารถดูดซับและสะท้อนกระสุนสัตว์หางได้ ไม่ต้องพูดถึงคาถาไฟระดับ C

 

ในนารูโตะ วิชานินจาประเภทไฟมีชื่อเสียงว่าเป็นศิลปะแห่งความเมตตา” เหตุผลก็คือมันไม่ได้ฆ่าใคร!

 

แน่นอนความจริงก็คือมันทั้งทรงพลังและมีเทคนิคที่ทรงพลังมากมาย

 

เนื่องจากโอกาสเช่นนี้หาได้ยาก หวู่เฉินจึงยังคงฝึกฝนในพื้นที่คามุยต่อไป

 

เขาทดลองกับคาถาไฟประเภทต่างๆ ตามความคิดของเขา พัดได้ก่อตัวเป็นลมขนาดใหญ่และพัดไปข้างหน้าพลังของมันนั้นยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง

 

ลูกไฟธรรมดาที่อยู่ภายใต้พลังของพัดอุจิวะขนาดลําตัวของมันเปลี่ยนจากเส้นผ่านศูนย์กลางสามหรือสี่เมตรเป็นสิบเมต

 

พัดของอุจิวะเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ

 

เป็นเพราะลักษณะเหล่านี้จึงสามารถเรียกได้ว่าเป็นมรดกตกทอดของตระกูลอุจิวะและได้ตกทอดไปยังลูกหลาน 

 

จุดประสงค์ของการใช้จ่ายเงินในครั้งนี้ของหรู่เฉินทําได้โดย การอัพเกรดความสามารถในการโจมตีของโอบิโตะ

 

เขายังพบวิธีใหม่ในการเพิ่มความก้าวหน้าในการเล่นของโอบิโตะเรียกได้ว่าคุ้มมากๆ

 

หลังจากดูเวลาแล้วก็ยังเช้าอยู่ดังนั้นหวู่เฉินจึงกลับไปที่ห้องของเขายกโหมดการเล่นของเขาหันกลับไปที่ร่างเดิมของเขาและเริ่มฝึกความสามารถในการควบคุมจักระของเขา

 

เฉพาะในกรณีที่เขามีการควบคุมจักระเพียงพอเขาก็สามา รถเรียนรู้ที่จะใช้วิชานินจาได้มากขึ้น แน่นอนแม้ว่าจะไม่ใช่ เพราะสิ่งนี้เขาก็ต้องเพิ่มความสามารถในการควบคุมจักระของเขา

 

เพื่อให้เขาสามารถสร้างร่างแยกได้มากขึ้น

 

และร่างแยกจะกําหนดจํานวนตัวละครที่เขาสามารถเล่นได้ ในเวลาเดียวกัน

 

ตอนนี้มีตัวละครที่เล่นเพียงสองตัว ร่างแยกหนึ่งตัวก็เพียงพอแล้ว แต่หลังจากนั้นเมื่อการเล่นตัวละครมีมากขึ้น?

 

เขาต้องสามารถทําได้มากกว่านี้เพื่อเล่นเป็นพวกเขา

 

สําหรับความเหนื่อยล้าหลังจากที่ร่างเงาหายไป หวู่เฉินรู้สึกว่าเมื่อมีการ์ดความปรารถนาในมือของเขาไม่มีอะไรเป็นปัญหา ในขณะที่ปีนกําแพงและเพดานในห้อง หรูเฉินล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า แต่หลังจากความล้มเหลวแต่ละครั้งเขาก็ก้าวหน้า

 

ด้วยวิธีนี้เขาก็ฝึกฝนต่อไปจนกว่านามิคาเสะ มินาโตะจะกลับมา

แสงสีทองซึ่งเป็นเสื้อคลุมสีขาวผมสีบลอนด์ของมินาโตะ ปรากฏตัว!

 

“โย่ นายกลับมาแล้ว” หรู่เฉินทักทายโดยไม่รู้ตัว มินาโตะยกโหมดการเล่นและกลายเป็นร่างแยกของหภู่เฉิน

 

จากนั้นร่างโคลนหวู่เฉินก็ปล่อยเทคนิคเงาร่างเงาออกมาอย่างอิสระ

 

จิตใจของหวู่เฉินเต็มไปด้วยกระแสแห่งความทรงจําเพิ่มเติม และร่างกายของเขาก็รู้สึกเหนื่อยล้า

 

นี่คือประโยชน์ของร่างแยกความสามารถในการแบ่งปันความทรงจําและประสบการณ์ แต่ก็มีข้อเสียเช่นกันเนื่องจากความเจ็บปวดไม่ได้หายไป