บทที่ 40 โนฮาระ ริน

 

เขาต้องรอให้สร้างพัดก่อนถึงจะอุ่นใจได้! อย่างไรก็ตามก่อนหน้านั้นเขาต้องการลองสุ่มหีบสมบัติและการ์ดอัญเชิญสีน้ำเงิน

สี่ล้านครึ่งก็น่าจะเพียงพอแล้ว…

แต่เดิมหวู่เฉินมีความมั่นใจมากและรู้สึกว่าเงินสิบห้าล้านเพียงพอที่จะใช้สินค้าทั้งสี่ในห้างสรรพสินค้าได้อีกครั้ง

แต่ตอนนี้พัดและโซ่ สองอย่างกลืนไปมากกว่าสิบล้านดังนั้นในขณะนี้หวู่เฉินรู้สึกว่าเงินสี่และครึ่งล้านเหรียญที่เหลืออยู่ในมือของเขาดูเหมือนจะไม่มาก

เป็นผลให้เขารู้สึกแย่เล็กน้อย

นี่คือข้อเสียของการขาดเงิน

หากไม่มีเงิน ทำอะไรก็ไม่ได้

แต่ตอนนี้เขาเป็นเพียงคนเดียว หวู่เฉินก็ไม่มีปัญหาอะไรมากนักและคลิกที่

[กล่องสุ่มสมบัติหมื่นอาณาจักร]

[ต้องการใช้เงิน 100,000 เหรียญในการเปิดกล่องสุ่มสมบัติหมื่นอาณาจักรหรือไม่?]

หวู่เฉินเลือก ‘ใช่’ อย่างเป็นธรรมชาติ

[- 100,000 เหรียญสหรัฐเหลืออยู่ 4.45 ล้านเหรียญสหรัฐ]

เสียงกุญแจเปิดล็อคดังขึ้นในหูของเขา

คลิก!

กล่องเปิดขึ้นและข้อความแจ้งของระบบก็ปรากฏขึ้น

[ขอแสดงความยินดีที่ได้รับกระดาษทดสอบจักระ 100 ชิ้น!]

“แกให้กระดาษมาให้ฉันจริงๆนี่มันอะไรกัน!”

เมื่อมองไปที่กองกระดาษทดสอบขนาดครึ่งฝ่ามือของเขาวูเฉินก็อยากจะร้องไห้ เขารีบคลิกที่การ์ดความปรารถนาและป้อน ‘กระดาษทดสอบจักระ’

ระบบจะแจ้งให้

[กระดาษทดสอบจักระสามารถทดสอบคุณสมบัติจักระของผู้ถือครองได้มีค่าใช้จ่าย 10,000 เหรียญเพื่อแลกหนึ่งอัน]

หนึ่งหมื่นดอลลาร์เท่ากับ 100 ดอลลาร์กล่าวคือเอกสารทดสอบจักระ 100 ชิ้นนั้นมากขนาดนั้นเชียวหรือ?

สิ่งที่เขาใช้ไปนั้นมากกว่าทั้งหมดสิบเท่า!

“กล่องสมบัติโง่ๆ ทำลายความฝันฉัน ขโมยเงินของฉัน และทำลายความตั้งใจของฉัน! ฉันจะไม่ซื้อแกอีก!”

หวู่เฉินบ่นและโยนกระดาษทดสอบจักระลงในลิ้นชักโต๊ะจากนั้นคลิกที่การ์ดอัญเชิญสีน้ำเงิน

[คุณต้องการใช้จ่าย 1,000,000 เหรียญเพื่อแลกการ์ดอัญเชิญหรือไม่? ระบบตรวจพบว่าโฮสต์กำลังรับบทเป็นชายสวมหน้ากากลึกลับจากแสงอุษา, อุจิวะ โอบิโตะ และมีตัวละครใกล้เคียงเพียงสองตัวคือโนฮาระ ริน และฮาตาเกะ คาคาชิ ดังนั้นการ์ดอัญเชิญจะสุ่มเลือกหนึ่งในสองใบและปล่อยให้พวกเขาอยู่ในโลกนี้เป็นเวลายี่สิบนาที ยิ่งอยู่นานเท่าไหร่ ก็ยิ่งกินเงินมากขึ้นเท่านั้น]

จะเป็นไปได้อย่างไรที่ตัวละครเดียวที่ใกล้ชิดกับโอบิโตะคือคาคาชิและริน?

เมื่อเขาเห็นข้อความนี้ปฏิกิริยาแรกของหวู่เฉินก็คือโอบิโตะนั้นน่าสังเวชจริงๆ

ในชีวิตของเขามีเพียงสองคนที่ใกล้ชิดกับเขา คนหนึ่งตายไปและอีกคนกลายเป็นศัตรูตามการเลือกของโอบิโตะ

นอกเหนือจากนั้นเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับใครเลย!

โดยพื้นฐานแล้วระบบไม่ผิด นั่นหมายความว่าคนอื่นๆไม่เคยให้การปฏิบัติอย่างจริงใจกับโอบิโตะพวกเขาแค่หลอกใช้เขา

โอบิโตะช่างน่าสมเพช!

ช่างเรื่องน่าสมเพชไปก่อน แม้ว่าใจของหวู่เฉินอยากจะพูดว่า ‘โอบิโตะอย่าร้องไห้ มากอดแม่มา’ เขาทำไม่ได้และจะไม่ทำเช่นนั้น

แล้วเขาควรจะได้รับการ์ดอัญเชิญของโอบิโตะหรือไม่?

ไม่ว่าจะเป็นโนฮาระ ริน หรือฮาตาเกะ คาคาชิก็ดีงาม!

ฮาตาเกะ คาคาชิเป็นตัวละครสำคัญ ว่ากันว่าเขารู้จักคาถานินจามากกว่าพันชนิดและเขายังมีเนตรของโอบิโตะด้วย ความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอเช่นกัน

ข้อเสียเปรียบเพียงอย่างเดียวคือเวลาสั้นเกินไป

ดังนั้นหนึ่งล้านเหรียญจะทำให้ฮาตาเกะ คาคาชิปรากฏตัวเป็นเวลายี่สิบนาทีเป็นการต่อรองที่ชัดเจน

ท้ายที่สุดแล้วพลังการต่อสู้อีกหนึ่งครั้งสามารถกำหนดชัยชนะทั้งหมดได้

ส่วนโนฮาระ ริน

ในความเป็นจริงความแข็งแกร่งของเธอไม่ได้อ่อนแอนอกจากนั้นจากมุมมองอื่นเธอมีสามหางอยู่ในตัวซึ่งหมายความว่าเธอมีพลังมากทีเดียว

แม้ว่ามันจะแตกต่างตรงที่เธอไม่มีความสามารถในการควบคุมทั้งสามหาง

อย่างไรก็ตามในความเห็นของหวู่เฉิน โนฮาระ ริน มีประโยชน์ไม่ได้มีไว้สำหรับการปิดผนึกสามหาง แต่เพื่อความสำคัญของเธอเองต่อโอบิโตะ

ตลอดชีวิตของเขาโอบิโตะพยายามสร้างโลกที่รินอยู่

แล้วตอนนี้ถ้ารินมาก็ไม่ได้หมายความว่าความปรารถนาของเขาจะเป็นจริงหรือ?

หากหัวใจของเขาพอใจและรู้สึกโล่งใจอย่างสมบูรณ์การเล่นจะดำเนินไปถึง 100% หรือไม่?

หวู่เฉินรู้สึกว่าจำเป็นต้องทดสอบมันจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันเป็นความจริง?

เพียงล้านเหรียญเขาสามารถใช้จ่ายได้!

ดังนั้นหวู่เฉิน จึงเลือกที่จะแลกการ์ดอัญเชิญ

หวู่เฉินถอดหน้ากากออกมองไปที่การ์ดสีน้ำเงินในมือและทันใดนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

เมื่อเอื้อมมือไปเขาเหวี่ยงมันไปที่พื้นแสงสีฟ้าก็ระเบิดออกมาเต็มห้อง

ในวินาทีถัดมามีร่างหนึ่งออกมาจากแสงสีฟ้าและเข้าหาหวู่เฉินซึ่งรับบทเป็นโอบิโตะร่างนั้นอดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกไป

“โอบิโตะเป็นนายจริงๆด้วย”

แสงสีฟ้าจางลงหวู่เฉินเห็นคนตรงหน้าได้ชัดเจน

เป็นบุคคลที่โอบิโตะผู้ซึ่งรักใคร่มานานอยากเห็น โนฮาระ ริน

ผมสีน้ำตาลสั้นรูม่านตาสีน้ำตาลเข้มขนาดใหญ่ไม่มีหน้าม้าคลุมศีรษะด้วยผ้าคลุมโคโนฮะกระโปรงสีชมพูอ่อนพร้อมกางเกงยางยืดถุงเท้ายาวคลุมเข่าสีแดงเข้มกำไลสีแดงที่มือทั้งสองข้างและลักษณะที่คุ้นเคยมากที่สุด ลายดอกไม้สีม่วงสองหน้า

เธอดูอายุสิบสามหรือสิบสี่ปีหน้าตาสวยน่ารักมาก

แต่เธออายุเพียง 13 หรือ 14 ปีเท่านั้น!

นายเป็นคนบาปจริงๆโอบิโตะ!

โอบิโตะก็อายุเท่ากันไม่ใช่เหรอ?

งั้นก็ไม่เป็นไร

…………….