นิยาย โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 67 ดวงตาที่มองเห็น…

บทที่ 67 ดวงตาที่มองเห็นความจริง

ไอเซ็นก้าวเดินไปยังถ้ําที่ทอดยาวออกไปจากห้องโถงที่มีม่านหมอกและมองหุ่นยนต์ที่อยู่ตรงหน้า เขานั่งยองและค่อย ๆ ใช้มือลูบไล้ไปตามขนของมันขณะนําคา เรียกลับมาไว้บนไหล่ตามเดิม

“ฉันคงเรียกแกว่า หุ่นยนต์ ไปตลอดก็คงไม่ได้หรอกจริงไหม? มาตั้งชื่อให้แกกันดี กว่า ชื่ออะไรดี… ร่างที่นํามาอ้างอิงดูเหมือนจะเป็นหมาป่าเพศเมีย… เอาเป็นอลูดี ไหม? ตรงไปตรงมาดีใช่ไหมล่ะ? ค่าผสมระหว่าง ทองคํา กับ หมาป่า ในภาษาลาติน… เพราะขนของแกดูเหมือนว่าท่ามาจากทองค่าจริง ๆ” ไอเซ็นพูดด้วยน้ําเสียงเรียบ แต่ยังคงสันเล็กน้อยเนื่องจากบททดสอบนั้น

“อล ตามฉันมา” เขาสั่ง และมัน หรือเธอ ก็หันและเริ่มเดินตามไอเซ็นไปตามแนวถ้ํา

หลังจากเดินไปไม่นาน ไอเซ็นเข้าไปยังห้องสมบัติและเดินไปยังโต๊ะทองคําที่เขาใช้นั่งคุยกับอิลเล็นในร่างมนุษย์เป็นครั้งแรก และเป็นไปตามที่คาดเอาไว้ มังกรทองคําโบราณนั่งรออยู่ตรงนั้น ขณะกําลังเรียนเตรียมรอไว้พร้อม

“เชิญนั่ง ไอเซ็น” มังกรพูดและผายมือไปยังที่นั่งอีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะ เขาพยักหน้าและนั่งลง ช่วงระยะเวลาหนึ่งที่ไอเซ็นเอาแต่นิ่งเงียบมองอิลเล็นด้วยการขมวดคิ้ว เมื่อเห็นว่าไอเซ็นไม่คิดที่จะเริ่มบทสนทนา อิลเล็นจึงเอ่ยปากพูด

“ขอเริ่มด้วยการขอโทษอย่างสุดซึ่งสําหรับบททดสอบก่อนเลยแล้วกัน บททดสอบนี้เข้มงวดกว่าที่ข้าคิดเอาไว้มาก ข้าขอโทษนะ นั่นเป็นหมอกชนิดพิเศษ มันใช้เพื่อทําให้ผู้มาเยือนที่ไม่ถึงประสงค์ส่วนมากหวาดกลัว แต่ทั้งนี้ก็ยังใช้ในทางเดียวกับที่ใช้ทดสอบได้ด้วย ความตั้งใจของการทดสอบนั้น คือการดูว่าเจ้าจะเสียสละเพื่อนของเข้าเพื่อชื่อเสียงและเงินทองหรือไม่ แน่นอนว่าข้ารู้ว่าเจ้าไม่ทําเช่นนั้น แต่ท้ายที่สุดก็จําเป็นต้องทําให้ผลออกมาเป็นรูปธรรม” อิลเล็นอธิบาย และไอเซ็นก็มองเขาพลางขมวดคิ้ว ก่อนที่ใบหน้าจะคลายความตึงเครียดและถอนหายใจออกมา

“ผมเข้าใจ แต่อย่างไรเสียผมก็ผ่านการทดสอบแล้ว ซึ่งหวังว่าบททดสอบจากมังกรตัวอื่น ๆ คงจะไม่ทําให้ผมสติหลุดแบบนี้อีกนะ” เขาพึมพําและกอดอก เมื่อคาเรียเห็นเขาหัวเสีย จึงพยายามกอดเขาเพื่อให้กําลังใจ ไอเซ็นมองลงมายังเธอด้วยรอยยิ้มอ่อนหวานและลูบหมวกเห็ด ก่อนจะหันกลับไปมองอิลเล็น

“เอาเถอะ ผมไม่ได้โกรธขนาดนั้น ตอนนั้นมันน่ากลัวก็จริง แต่เมื่อมองย้อนกลับไป ผมก็เข้าใจว่าจุดประสงค์มันคืออะไร แน่นอนว่าผมยังโกรธอยู่ และมีค่าถามผุดขึ้นมาสองสามค่าถาม แต่เอาไว้ถามที่หลังจะดีกว่า ว่าแต่ผมผ่านบททดสอบแล้วที่นี้จะเกิดอะไรขึ้นล่ะ?” ชายแก่ถาม และอิลเล็นก็หัวเราะตอบ

“ช่างอยากรู้อยากเห็นจริง ๆ เลยนะ ข้าคิดว่าหลังจากที่เจ้าได้ใช้เวลาไปกับบททด สอบเหล่านี้ สิ่งนี้จึงคู่ควรกับเจ้ามากที่สุด นี่ ยื่นมือมา” อิลเล็นพูดและยื่นมือออกมา โดยหงายฝ่ามือขึ้น ไอเซ็นตอบโต้ด้วยการขยับมือไปจับมือกับอิลเล็นด้วยความลังเล

“ที่นี้ก็หลับตาลง เจ้าจะรู้สึกร้อนจนไม่สบายตัว แต่จงอดทนไว้ และห้ามลืมตาจนกว่าข้าจะสั่ง” มังกรทองคําอธิบายและไอเซ็นก็พยักหน้าขณะหลับตาลงตามที่อิลเล็นพูด

ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็รู้สึกร้อนขึ้นอย่างที่อิลเล็นพูด มันไม่ถึงกับร้อนขนาดนั้น เป็นแค่ความรู้สึกร้อนเหมือนตอนที่คุณนั่งอยู่ใกล้กองไฟเท่านั้น ทําให้รู้สึกไม่สบายตัว แต่ก็ยังอดทนได้

ความร้อนนี้แล่นผ่านร่างกายของไอเซ็น เริ่มจากมือตรงที่สัมผัสกับมืออิลเล็น และจากนั้นก็เคลื่อนไปยังหน้าอกและหัว จนกระทั่งดวงตาของเขาเริ่มร้อนระอุ และยิ่งเวลาผ่านไปทุก ๆ วินาทีดูจะยิ่งร้อนขึ้นเรื่อย ๆ

แต่แม้มันจะร้อนขึ้น ก็ไม่ได้ทําให้รู้สึกเจ็บเลย แค่ยังคงรู้สึกไม่สบายตัวเช่นเดิม เช่นนั้นไอเซ็นจึงยังทนไหวและยังคงหลับตาอยู่ หนึ่งนาทีต่อมา อิลเล็นก็ปล่อยมือ ทําให้ความร้อนค่อย ๆ เริ่มหายไป

“เสร็จแล้ว ที่นี้ก็ลืมตาได้” มังกรโบราณพูด และไอเว้นก็พยักหน้าช้า ๆ ก่อนจะ ค่อย ๆ ลืมตา

โลกทั้งใบกลายเป็นภาพขุ่นมัวและมีหลากสีสันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ทุกอย่างจะกลับกลายเป็นปกติในไม่กี่วินาที ไม่นาน การแจ้งเดินก็ปรากฏขึ้นมา

[ขอแสดงความยินดี! คุณคือผู้ถูกเลือกให้เป็น แชมป์เปี้ยน โดยอิลเล็นเทิร์ธ มังกรทองคําโบราณ!]

[ปลดล็อคฉายา แชมป์เปี้ยน!]

[อลเล็นเทิร์ธ มังกรทองคําโบราณ ได้มอบของขวัญให้กับคุณ]

[ส่วนหนึ่งของร่างกายของคุณได้รับการเปลี่ยนแปลง]

[เรียนรู้ทักษะ ดวงตาที่มองเห็นความจริงสําเร็จ

[ทักษะดวงตาที่มองเห็นความจริงได้ดูดซับทักษะการประเมิน จนความชํานาญของทักษะอยู่ที่ อันดับ 0 เลเวล 25]

“ดวงตาที่มองเห็นความจริงงั้นเหรอ?” ไอเซ็นพิมพ์ออกมาขณะอ่านการแจ้งเตือน แล้วรอให้อิลเล็นพยักหน้าตอบ

“ใช่ นี่คือของขวัญจากข้า มังกรทุกตัวล้วนมีของขวัญให้แก่แชมป์เปี้ยนของพวกเขา ส่วนของข้านั้นก็คือการให้เข้าได้มองเห็นความจริงแท้ มันจะทําให้เจ้ามองเห็นคําปด และอุบายต่าง ๆ ที่อาจใช้เพื่อหลอกลวงเจ้า เจ้าจะได้เห็นความจริงด้วยตาตัวเอง ทั้งนี้ยังมีคุณลักษณะบางอย่างที่คล้ายกับทักษะการประเมิน ซึ่งทักษะนี้เจ้ามีอยู่แล้ว หากเจ้าไม่ต้องการให้ผู้อื่นรู้ว่าเจ้ามีความสามารถนี้ จงซ่อนดวงตาไว้ขณะที่เจ้าใช้งาน ทักษะ มา ลองเปิดใช้งานดวงตาดูสิและมองไปรอบ ๆ” อิลเล็นอธิบายขณะยืนขึ้นและ มองไปยังกองสมบัติที่อยู่ใกล้ ๆ จนกระทั่งพบกระจกเล็ก ๆ ซึ่งจากนั้นเขาก็น่ามาตั้งไว้ที่ใบหน้าไอเซ็น

ไอเซ็นพยักหน้าและหลับตาก่อนจะตั้งสมาธิเพื่อเปิดใช้งานทักษะ มันดูเหมือนภาพขาวดาที่เขาเคยเห็นมาก่อนจากอิทธิพลของทักษะ ดังนั้นเขาจึงพยายามเรียกความรู้สึกนั้นกลับมาอีกครั้ง

เมื่อเขารู้สึกร้อนขึ้นอย่างที่รู้สึกเหมือนก่อนหน้านี้ ไอเซ็นจึงลืมตาขึ้นและมองภาพสะท้อนในกระจกเงา

ดวงตาสีเทาของเขาเปลี่ยนเป็นสีทองสุกสกาวและบริสุทธิ์ ลูกตาดําาเปลี่ยนเป็นร่องแทนที่จะเป็นวงกลมปกติ อนึ่งว่าสีทองในดวงตาคือสีเดียวที่เขามองเห็นได้ ในขณะที่โลกทั้งใบเปลี่ยนเป็นภาพข่นมัวสีขาวดําอีกครั้ง

“นี่มันอะไรกัน? น่าสนใจมาก ๆ เลย…” ไอเซ็นพิมพ์ออกมาในความตกใจขณะ มองภาพสะท้อน แต่ในขณะที่เขากําลังทําเช่นนี้อยู่นั้น ก็เห็นสัญลักษณ์บางอย่าง คล้ายกับวงกลมสีขาวเล็ก ๆ อยู่ตรงกลางกระจก มันดูไม่ใช่ภาพสะท้อน และชัดเจนว่า เป็นภาพที่มีแค่ในกรณีนี้เท่านั้น ไอเซ็นจดจ่อไปที่วงกลม และมันก็เริ่มบิดเบี้ยวและขยายออกเพื่อแสดงวินโดวการแจ้งเตือน ซึ่งปกติจะเป็นสีฟ้าอ่อน แต่ครั้งนี้เป็นสีขาวล้วน

[กระจกทองคํา] [คุณภาพ – สูง] [อันดับ – 1]

“โอ๋? นี่บอกรายละเอียดมากกว่าการประเมินอีกะเนี่ย!” ไอเซ็นเปล่งเสียงในความประหลาดใจ และอัลเล็นก็หัวเราะเบา ๆ

“แน่นอนสิ การประเมินคือทักษะที่พื้นฐานมาก ๆ ดวงตาที่มองเห็นความจริงเป็นอะไรที่ระดับสูงกว่านั้นมาก”

“งั้นก็ขอบคุณนะครับ! ทักษะนี้ดูจะเป็นประโยชน์มากทีเดียว โดยเฉพาะตอนที่อันดับทักษะเพิ่มสูงขึ้น… ถ้าแค่อันดับศูนย์แล้วยังบอกรายละเอียดได้มากขนาดนี้ งั้นชักสงสัยแล้วล่ะว่าไปถึงอันดับสี่หรือห้า หรือสิบมันจะสามารถทําอะไรได้บ้าง!”

“ฮ่า ๆ ข้าดีใจนะที่เจ้าชอบ ทักษะนี้มีประโยชน์ต่อข้ามาก มาต่อเรื่องของเรากันดีไหม?” มังกรทองคําโบราณพูดแนะน่า และไอเซ็นก็พยักหน้าก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งเพื่อเพ่งสมาธิก่าจัดความร้อนที่เขารู้สึกอยู่บริเวณดวงตา

ไม่นาน ดวงตาก็เย็นลง และไอเซ็นก็ลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขายังคงถือกระจกอยู่ตรงหน้าเพื่อจะได้เห็นว่าดวงตาสีทองนั้นได้กลับมาเป็นสีเทาดังเดิม และลูกตาดเปลี่ยนกลับมาเป็นรูปทรงปกติ ซึ่งแน่นอนว่าโลกรอบ ๆ ตัวเขาก็กลับมามีสีสันเหมือนเดิม

ตอนนี้ทักษะใหม่ของเขาถูกปิดการใช้งานแล้ว ไอเซ็นจึงหันไปมองอิลเล็นเพื่อเริ่มบทสนทนาต่อ

“สิ่งที่ผมสงสัยอยู่ตอนนี้ก็คือ มันหมายความว่ายังไงที่ผมเป็นแชมป์เปี้ยนแล้ว?”

อิลเล็นยิ้มเนื่องจากเขาคิดไว้แล้วว่าจะต้องเจอคําถามแบบนี้ “มันก็ไม่มีสิ่งใดซับซ้อน หากถึงคราที่ต้องเผชิญหน้ากันจริง ๆ ระหว่างมังกรสองฝ่าย เราต้องการให้เจ้าช่วย ในกรณีของเจ้านั้น เป็นการให้การสนับสนุนสิ่งใดก็ตามที่ไม่ใช่การต่อสู้เท่าที่เจ้าสามารถทําได้ นั่นหมายความว่า สนับสนุนผ่านการสร้างเครื่องมือหรืออาวุธให้เรา แต่การเป็นแชมป์เปี้ยนนั้นมีประโยชน์ในตัวอยู่แล้ว เจ้าจะได้พบกับมังกรเหล็กตัวอื่น ๆ ได้ง่ายขึ้น และมังกรเหล็กเลือดผสมจะสนับสนุนเจ้าในวิธีที่พวกเขาสามารถทําได้ ยังมีผลประโยชน์เล็ก ๆ อื่น ๆ อีกนะ แต่อันนี้สําคัญที่สุด” มังกรทองค่าโบราณอธิบาย และไอเซ็นก็พยักหน้าพลางเกาเคราครุ่นคิด

ไม่นาน เขาก็ถามคําถามถัดไป “แล้วผมจะพบพวกเขาได้ที่ไหน? เนื่องจากตอนนี้ ผมเป็นแชมป์เปี้ยนแล้ว ผมก็น่าจะเป็นคนสําคัญด้วยใช่ไหม? และเนื่องจากผมไม่มีเป้าหมายที่จะเดินทางไปไหนไกล คนพวกนั้นคงจะมีสถานที่ดี ๆ ให้ไปแน่ ๆ”

“ข้ามีอยู่สองสามสถานที่ให้เจ้าไปดู ก็นานมาแล้วนะที่ข้าได้พบปะกับมังกรตัวอื่น ๆ ดังนั้นก็เลยไม่มั่นใจสักเท่าไหร่ว่าพวกเขาน่าจะอยู่ที่ใดกัน แต่ข้าให้คําใบ้แก่เจ้าเรื่องสถานที่ได้ คนแรก สหายของข้า โบลเร็มก้า มังกรสัมฤทธิ์ ครั้งสุดท้ายที่ข้าได้พบเขา เขาบอกข้าว่าจะไปยังเมืองแถบชายฝั่งทะเลที่ดูเหมือนจะเป็นศูนย์กลางขนาดใหญ่ ของเวทมนต์ คนถัดมา ซอร์เทเดียร์ มังกรเหล็กกล้า ข้าได้ยินข่าวลือมาว่าเขาไปช่วยสร้างเมืองในทะเลทรายที่ไหนสักแห่ง เขาน่าจะเป็นคนที่ตามตัวยากที่สุดแล้ว และ ข้อมูลที่ข้ามีให้เจ้าก็มีเพียงแค่เท่านี้ มาร์เคียร์ มังกรเงิน น่าจะเป็นคนที่อยู่ใกล้เรามากที่สุดแล้ว ณ ตอนนี้ นางกระตือรือร้นที่จะสร้างที่ซ่อนบนยอดภูเขาที่สูงที่สุด ซึ่งสามารถพบนางได้ที่ประเทศคนแคระ มันต้องปีนขึ้นไปด้วยความยากลําบาก ซึ่งอาจจะ ใช้เวลานานกว่าการเดินทางไปยังประเทศต่าง ๆ โดยใช้ถนนด้วยซ้ํา และคนสุดท้าย แคร็กตัน มังกรทองแดง เขาเป็นบุคคลน่ารําคาญที่สุดในหมู่พวกเรา… ตามตรงนะ เขาเหมือนพวกตลก เขาเป็นบุคคลที่มักชื่นชมกับกลออาบธรรมชาติที่ป่าสร้างขึ้น และข้าได้ยินมาว่าเขาอยู่ที่ไหนสักแห่งที่ใกล้กับพื้นที่สัตว์ป่า หรือประเทศของครึ่งม นุษย์ครึ่งสัตว์นั่นเอง ที่นั่นมีป่ามากมาย เพื่อที่จะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี” อิลเล็นอธิบายยาวเหยียด ขณะที่ไอเซ็นกําลังใช้สมองบันทึกทุกค่าพูดอย่างรอบคอบเพื่อเขาจะจําได้ ทันทีเมื่อต้องออกจากระบบครั้งถัดไป

“ผมจะไปตามสถานที่เหล่านั้น ขอบคุณสําหรับข้อมูลนะครับ แล้วถ้ามังกรทุกตัวมีของขวัญที่เตรียมจะมอบให้ งั้นก็หมายความว่า หากผมไปหาพวกเขา พวกเขาก็จะมอบความสามารถต่าง ๆ เหมือนกันงั้นไหมครับ?”

“ตราบใดที่เจ้าผ่านการทดสอบ ก็ย่อมใช่ ยิ่งเจ้าผ่านการยอมรับจากมังกรตัวอื่น ๆ มามากเท่าไหร่ พวกเขาก็จะจริงจังมากขึ้นเท่านั้น มันจะไม่ใช่บททดสอบที่เบา ๆ อีกต่อไป”

“ผมมีคาถามที่สําคัญอีกาถามหนึ่ง รูปร่างผู้หญิงที่คุณทําให้ปรากฏตัวขึ้นมาท่ามกลางหมอก… นั่นใครเหรอครับ?” ไอเซ็นถามด้วยน้ําเสียงเรียบ ขณะสบตามองตรงไปยังอิลเล็น

มังกรทองคําโบราณขมวดคิ้วเล็กน้อย “ผู้หญิงงั้นเหรอ? โอ้ จริงสิ นางพูดบางอ ย่างที่เกี่ยวกับ ผู้หญิงที่เจ้าปรารถนา” ระหว่างการทดสอบใช่ไหม? ข้าคิดว่าแสดงตัว ให้เจ้าเห็นคงจะง่ายกว่า ข้าไม่ใช่ผู้ที่ควบคุมหมอกหรอก มันควบคุมตัวมันเอง นางชื่อ คิริโช นางมักอยู่เฉย ๆ แต่นาน ๆ ครั้ง ข้าก็จะปลุกนางขึ้นมาในโอกาสพิเศษต่าง ๆ” อิลเล็นอธิบายขณะยืนขึ้นและเดินกลับไปยังถ้ําที่น่าไปสู่ปากทางเข้า

ด้วยความสับสนเล็กน้อย ไอเซ็นจึงตามอลเล็นไปและสั่งให้อลูตามมาด้วยเช่นกัน ไม่นานพวกเขาก็มาถึงห้องที่พวกเขาเพิ่งจากมา

“นางมักไม่ค่อยจะเผยตัวให้เห็นนักหรอก แต่ดูเหมือนครั้งนี้จะไม่นะ ไม่บ่อยนักที่นางจะได้มีโอกาสใกล้ชิดกับผู้คน” อิลเล็นเดินไปในหมอกสองสามเมตรและเริ่มพูดกับหมอก

“คิริโช เจ้ายังตื่นอยู่ใช่ไหม? ข้าจะแนะนําแขกให้เจ้าได้รู้จักดีไหม?” มังกรทองค่าถาม และไม่นานก็ฟังดูเหมือนเสียงหัวเราะเบา ๆ ของผู้หญิงดังออกมาจากภายในหมอก

“ข้ายินดีเป็นอย่างยิ่ง ท่านอลเล็นเทิร์ธ” เสียงหัวเราะของผู้หญิงและหมอกทั้งหม ดก็เริ่มเคลื่อนไหว บิดเป็นรูปวงกลมจนกระทั่งมันก้าวมาอยู่ตรงหน้าอิลเล็น ต่อมา หมอกที่กระจุกรวมกันอยู่ตรงนั้นก็จางหายไป ปรากฏเป็นร่างของหญิงสาวอยู่ตรงก ลาง

เธอสวมผ้าคลุมคล้ายกับเสื้อผูกาตะ ซึ่งดูเหมือนจะทําให้หมอกสีขาวส่วนใหญ่ตาม บริเวณต่าง ๆ เต็มไปด้วยควันสีด่า เธอคือผู้หญิงที่ไอเซ็นเห็นระหว่างการทดสอบ มันเป็นสถานการณ์ที่ตึงเครียดมาก หรือแม้แต่ค่าพูดว่า “ผู้หญิงที่คอยปรนนิบัติเจ้าไปตลอดทั้งชีวิต” ก็ยิ่งทําให้เขาหวนคิดถึงภรรยา ฮานาโกะ แต่เมื่อนึกถึงรูปร่างของคิริโชก็ทําให้เขาคิดว่าได้เห็นภรรยา

แต่ตอนนี้เขาได้เห็นเธอตัวเป็น ๆ แล้ว ซึ่งก็ชัดเจนว่าไม่ใช่ภรรยาของเขา แน่นอนอยู่ว่าเธอมีบางส่วนที่คล้ายเมื่อย้อนวัยไปตอนที่ทั้งคู่ยังสาว แต่ความคล้ายทั้งหมดนั้นดูจะเป็นเพียงแค่ความบังเอิญ นอกจากที่คิริโชจะมีลักษณะบางจุดที่คล้ายกับคนญี่ปุ่นแล้ว เธอยังมีลักษณะที่ออกไปทางชาวตะวันตกด้วย บางทีเธออาจจะเป็นลูกเสี้ยวก็ได้ แต่เมื่อลองมองทั้งคู่เทียบกันเลย ชัดเจนว่าพวกเขาไม่ได้มีความคล้ายกันเลยสักนิด แม้ทั้งคู่จะสวยมากก็ตาม

ไอเซ็นถอนหายใจเสียงดัง เขาส่ายหน้าเพื่อสลัดความคิดไร้สาระออกไปและก้าวไปตรงหน้าคิริโช หญิงแห่งหมอก ขณะยื่นมือออกไปเพื่อทักทายเธอ

“ยินดีที่ได้รู้จักนะ คิริโช ฉันชื่อไอเซ็น”