นิยาย โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 63 โครงกระดูก

บทที่ 63 โครงกระดูก

ไอเซ็นเดินไปที่ลังไม้เพื่อหยิบมีดที่ใช้สําหรับแยกชิ้นส่วนร่างกายของหมาป่า เขาใช้มีดแทงเข้าไปส่วนล่างลําตัวและค่อย ๆ ผ่าเปิดหน้าท้องเพื่อนําเครื่องในออก ไอเซ็นใช้มือยัดเข้าไปในร่างเย็น ๆ ของหมาป่า หลังจากนั้นก็ออกแรงคว้านเอาเครื่องในออกมาใส่ตะกร้าเพื่อเตรียมนําไปไว้ที่อื่นแทน ส่วนของหัวใจนั้น เขาได้วางแยกไว้เพื่อนําไปใช้ประโยชน์อย่างอื่นที่หลัง

ถัดไป ไอเซ็นเลือกถลกหนังหมาป่าออก เขาเฉือนเนื้อเย็น ๆ และเคลื่อนมีดด้วยความมั่นคงไปตามเนื้อที่เต็มไปด้วยคราบเลือดค่อย ๆ ทําการลอกหนังออกอย่างช้า ๆ ไอเซ็นสังเกตเห็นอิทธิพลของลมหายใจแห่งความอ่อนแอของอิลเล็น เนื่องจากขนของหมาป่าที่ดูพร้อมจะเปลี่ยนเป็นฝุ่นละอองทันที่ที่เขาสัมผัส ไอเซ็นตัวสั่นเล็กน้อยเมื่อคาดว่าหากอิลเล็นจัดการเขาด้วยวิธีนี้ จากนั้นเขาก็นําหนังหมาป่าวางไว้อีกที่หนึ่ง เขาไม่ได้ใช้หนังหมาป่ากับหุ่นยนต์ แน่นอนอยู่ว่าคุณภาพของมันค่อนข้างสูง แต่เนื่องจากเป็นหนังสัตว์ของสัตว์อันดับศูนย์ จึงอาจจะทําให้ฉุดอันดับ โดยรวมและคุณภาพของหุ่นยนต์ต่ําลงได้ ดังนั้นเขาจึงคิดที่จะใช้อย่างอื่นทดแทน

หลังจากทําการถลกหนังออกจากซากแล้ว ไอเซ็นก็เตรียมสําหรับการเอาเนื้อ ออกโดยระวังไม่ให้กระดูกถูกกระทบกระเทือน เนื่องจากไอเซ็นต้องใช้โครงกระดูกเพื่อเป็นรูปแบบอ้างอิง เขาเริ่มจากส่วนขาก่อน ตัดและขูดเนื้อติดกระดูกออก และทําเช่นเดียวกับเนื้อส่วนลําตัว และส่วนสุดท้ายคือส่วนหัว

เขาต้องใช้ความระมัดระวังกับส่วนกะโหลกอย่างสูง เนื่องจากเขาต้องใช้ประโยชน์จากส่วนดวงตาและสมอง ซึ่งหลังจากนั้นเขาก็นําไปวางรวมไว้กับหัวใจ

เมื่อกระดูกทุกชิ้นถูกนํามาเรียงต่อกันบนพื้นในรูปแบบที่แสดงให้เห็นว่าแต่ละชิ้นนั้นมาจากส่วนไหนในตัวของหมาป่าบ้าง ไอเซ็นก็ได้รับการแจ้งเตือนใหม่

[เรียนรู้ทักษะการแยกชิ้นส่วนสําเร็จ]

“ถ้ามีทักษะนี้ตั้งแต่แรกก็คงทํางานได้ ง่ายขึ้นกว่านี้… แต่ถึงยังไงก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้ ก่อนอื่นก็ต้องตรวจสอบก่อนว่า ที่ทํามาไม่เปล่าประโยชน์” ไอเซ็นพึมพํากับตัวเอง และเดินไปยังจุดที่เขาวาง ดวงตา สมอง และหัวใจของหมาป่า

เขาเทมานาออกมาห่อหุ้มดวงตาเอาไว้ และเพ่งสมาธิให้มานาเป็นไปตามรูป ร่างของดวงตา จากนั้นใช้การคัดลอกมานาเพื่อสร้างมันขึ้นมาใหม่และบันทึกไว้ในพื้นที่จัดเก็บสําเนาการคัดลอกต่อ จากนั้นก็ทําเช่นเดียวกันกับสมองและหัวใจ ไอเซ็นนําส่วนของหมาป่าทั้งสามส่วนนี้ไปใส่ไว้ในตะกร้าที่มีเครื่องใน เนื่องจากตอนนี้เขาได้สิ่งที่ต้องการทั้งหมดแล้ว

“เอาล่ะ ลุยกันต่อ” ไอเซ็นหัวเราะและหักข้อนิ้วก่อนจะตั้งไฟเตาหลอม จากนั้นก็หยิบค้อนพร้อมกับแท่งเหล็กทองเหลืองแรงดึงสูงที่ทําไว้เมื่อครู่

“ถ้ารีบทํา ก็คงจะได้อย่างน้อย.. ยี่สิ บชิ้นต่อวันล่ะมั้ง? ดึกมากแล้วด้วย ทําต่ออีกหน่อยแล้วค่อยไปนอนก็แล้วกัน ชายแก่พูดกับตัวเองพร้อมกับเสียงถอนหายใจดัง อย่างน้อยเขาก็สามารถใช้เวลากับวันถัดไปทํางานได้โดยไม่มีสิ่งที่ ทําให้เสียสมาธิ ดังนั้นมีความเป็นไปได้ ที่จะประกอบทุกอย่างรวมกันให้เสร็จทันวันมะรืน และทําส่วนสุดท้ายให้เสร็จในวันถัดไป

ขณะกําลังวางแผนในหัว ไอเซ็นวาง แท่งเหล็กแท่งแรกในเตาหลอมและรอ ให้แท่งเหล็กร้อนได้ที่ ซึ่งใช้เวลาเพียง แค่สี่ถึงห้านาที จากนั้นก็นําแหนบคีบ แท่งเหล็กขึ้นมาไว้บนทั่ง

ไอเซ็นเปิดใช้งานทักษะพื้นที่งานฝีมือ ของทักษะช่างตีเหล็ก จากนั้นก็จัดวาง แท่งเหล็กให้อยู่ในจุดที่ต้องการและเปิดการใช้งานการเชื่อมต่อเครื่องมือกับค้อนในมือ สิ่งที่ไอเซ็นกําลังจะทําในตอนนี้ก็คือใช้แท่งเหล็กทองเหลืองทดแทนของโครงกระดูกทุกชิ้นในร่างกายของหมาป่า
ดังนั้นไอเซ็นจึงหยิบกระดูกชิ้นแรกขึ้นมาเพื่อจดจํารายละเอียด จากนั้นก็ขึ้นรูปแท่งทองเหลืองโดยจําลองวิธีทําที่คล้ายกับตอนที่เขาทําดาบสองมือ หมายความว่าเขาได้ผลักมานาปริมาณเล็กน้อยออกมาในทุกครั้งที่ลงค้อนเพื่อเป็นการเทมานาใส่กระดูกทองเหลือง

เมื่อกระดูกชิ้นแรกเสร็จสิ้น ไอเซ็นก็เดินกลับไปยังโครงกระดูกหมาป่าที่วาง เรียงอยู่บนพื้น และแทนที่กระดูกของจริงด้วยกระดูกทองเหลือง จากนั้นก็หยิบชิ้นถัดไปที่จะใช้อ้างอิงขึ้นมาและนําของจริงที่ใช้อ้างอิงแล้วก่อนหน้านี้ไปเก็บไว้ในกระเป๋า

“เสร็จไปหนึ่ง… เหลืออีกสามร้อย…” ไอเซ็นหัวเราะเบา ๆ และเริ่มลงมือทํางานกับกระดูกทองเหลืองชิ้นถัดไปต่อ

“โครงร่างกระดูกเสร็จแล้ว!” ไอเซ็นเปล่งเสียงออกมาอย่างมีความสุข และมองกระดูกทองเหลืองจํานวนมากที่วางเรียงอยู่ตรงหน้า เขาเพิ่งทําส่วนกะโหลกเสร็จและวางรวมไว้กับกระดูกชิ้นอื่น ๆ และตัดสินใจพักสักครู่หนึ่ง

การได้ลงมือทําจริง ๆ จนเสร็จนั้น ล่า ช้าออกไปจากแผนที่วางไว้เล็กน้อย แต่ มันก็ยังดีที่เขาได้ทํางานโดยไร้ซึ่งความ กดดันใด ๆ เขาจึงไม่คิดมากที่งานล่าช้า แม้คนอื่นอาจจะมองว่ามันน่าเบื่อและ ซ้ําซาก แต่ไอเซ็นชอบที่จะทําอะไรแบบ นี้เอามาก ๆ มันช่างเป็นความรู้สึกที่น่า ซึ่งสําหรับเขาที่ได้ลงคอนซ้ํา ๆ ชั่วโมง แล้วชั่วโมงเล่าผ่านไปจนจบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการได้ทําในสิ่งที่เห็นความคืบหน้าไปด้วยมันยิ่งทําให้เขากระหายที่จะทํางานมากขึ้น

ตอนนี้ ไอเซ็นได้เตรียมส่วนพิเศษสํา หรับโครงกระดูกทองเหลือง นั่นก็คือ กง เล็บและฟัน เนื่องจากนี่คือส่วนสําคัญที่หุ่นยนต์จะใช้เพื่อต่อสู้ ซึ่งมันต้องแหลมคมและแข็งแรง ดังนั้นไอเซ็นจึงตัดสินใจใช้การร่ายมนต์!
เขาได้ทําแท่งทองเหล็กเตรียมไว้สําหรับสองส่วนนี้แล้ว ดังนั้นก็เหลือเพียงแค่ใช้การร่ายมนต์ที่เหมาะสมแก่สองส่วนนี้เท่านั้น

การร่ายมนต์ที่ไอเซ็นเลือกที่จะใส่ลงไปยังฟันนั้นจะขึ้นอยู่กับรูปแบบการร่ายมนต์ที่เขามีอยู่ ณ ตอนนี้ “ตัดเฉือน, “เจาะทลวง” และ “บดขยี้”

ไอเซ็นเลือกใช้การร่ายมนต์ “ตัดเฉือน กับกงเล็บเพื่อใช้ในการโจมตี และใช้ในการยึดเกาะกับพื้นอย่างมั่นคงระหว่างการวิ่ง

หลังจากนั้นไอเซ็นก็หยิบฟันทอง เหลืองหนึ่งในสี่สิบสองชิ้นขึ้นมาเพื่อใส่ การร่ายมนต์ลงไป เมื่อทําเสร็จชิ้นหนึ่งไอเซ็นก็จะนําฟันหรือกงเล็บมาวางบนแขนเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งที่ต้องการ จากนั้นก็จะใช้เนื้อนผิวหนังตัวเอง เพื่อเปรียบเทียบความคมระหว่างฟัน หรือกงเล็บทองเหลืองที่ใส่การร่ายมนต์ และไม่ใส่การร่ายมนต์

และการร่ายมนต์ก็ให้ประสิทธิภาพที่น่าทึ่ง! ที่เป็นเช่นนั้นได้ก็เพราะอันดับ ทักษะพื้นที่งานฝีมือและช่างตีเหล็กที่สูงขึ้น ทักษะช่างตีเหล็กจะทําให้ไอเซ็นทํางานกับโลหะในรูปแบบต่าง ๆ ได้ง่ายขึ้น ส่วนทักษะพื้นที่งานฝีมือจะเพิ่มระดับการควบคุมการร่ายมนต์ของเขาให้เสถียรขึ้น

เมื่ออันดับทักษะช่างตีเหล็กเพิ่มสูงขึ้น เขาไม่ได้รับสิ่งใดมากมาย นอกจากการที่เขาสามารถทํางานร่วมกับโลหะระดับที่สูงขึ้น รวมทั้งผลที่ตามมาจากการที่อันดับเปลี่ยนแปลงด้วย นั่นก็คือกระบวนการการทํางานกับโลหะง่ายขึ้น และมีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วย

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่ออันดับทักษะพื้นที่งานฝีมือเปลี่ยนแปลง ผลของทักษะจะส่งผลไปทั่วทั้งห้องที่เขาอยู่ ต ราบใดที่ห้องนั้นไม่ได้ใหญ่จนเกินไป เช่น เขาไม่สามารถส่งผลของทักษะไป ทั่วห้องโถงที่เขาพบอิลเล็นได้ และทักษะจะสร้างทรงกลมธรรมดาที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณหนึ่งเมตร แต่เมื่อเขาได้อยู่ในห้องที่มีลักษณะคล้ายโรงตีเหล็กแห่งนี้ ทักษะนี้จะเติมเต็มอิทธิพลทั่วทั้งห้อง ทําให้ไอเซ็นเคลื่อนที่ไปรอบ ๆ ได้อย่างไร้กังวลเรื่องขอบเขตของทักษะพื้นที่งานฝีมือ

แน่นอนว่า โบนัสค่าสถานะก็อยู่ในเกณฑ์ที่น่าพอใจเช่นกัน

ตอนนี้โครงกระดูกทองเหลืองเสร็จลุล่วงแล้ว ไอเซ็นจะต้องสร้างส่วนที่เหลือของหุ่นยนต์ ซึ่งส่วนต่าง ๆ เหล่านั้นจะช่วยสนับสนุนการเคลื่อนไหวที่นอกเหนือจากแกนโกเล็มสัตว์ป่า ซึ่งก็คือฟันเฟือง

ไอเซ็นคิดไว้แล้วว่าจะมีกี่จุดที่ต้องใช้ฟันเฟือง และข้อต่อประเภทใดที่ต้องการจะสร้าง

ทั้งนี้เขายังคิดระบบไหลเวียนสารหล่อลื่น เพื่อให้ทุกส่วนของร่างกายหุ่นยนต์ได้รับการหล่อลื่นอยู่ตลอดเวลา ซึ่งแน่นอนว่าจะมีถังเก็บสารหล่อลื่นด้วย

เช่นนั้นแล้ว ไอเซ็นจึงใช้เวลาทั้งวันที่เหลือไปกับการสร้างฟันเฟือง, ข้อต่อ, ท่อลําเลียง และถังเก็บสารหล่อลื่นในขนาดต่าง ๆ พร้อมกับชิ้นส่วนที่ไม่เคลื่อนไหวไว้เฉพาะจุดตามร่างกาย จนกระทั่งถึงเวลาเที่ยงคืนในเกม เขาเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าแบบจริง ๆ แม้ปกติแล้วคุณจะไม่รู้สึกเช่นนี้ระหว่างการต่อสู้และทํางานฝีมือก็ตาม ตอนนี้คาเรียหลับไปแล้วอยู่ บนเตียงเล็ก ๆ ที่ไอเซ็นสร้างไว้ให้เมื่อคืนก่อน ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษนัก แค่ก ล่องไม้สี่เหลี่ยมธรรมดาและมีจุดกึ่งกลางที่ต่ําเล็กน้อย จากนั้นก็ทําฟูก หมอน และผ้าห่มจากผ้าและขนสัตว์ที่เขาซึ่งมาตอนอยู่ในเมือง

มันช่วงเป็นสิ่งของที่น่ารักกะทัดรัด
แต่ตอนนี้ไอเซ็นต้องไปพักผ่อนบ้างแล้ว เพื่อที่จะได้ตื่นขึ้นมาประกอบร่างของหุ่นยนต์ต่อ

ไอเซ็นนั่งมองกระดูกทองเหลืองและข้อต่อที่วางอยู่ตรงหน้า จากหลาย ๆ อย่างที่ทําเสร็จมาแล้วนั้น ส่วนนี้จะเป็นส่วนที่ซับซ้อนที่สุด ซึ่งหวังว่ามันจะเสร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี

ไอเซ็นลงมือประกอบหุ่นยนต์เข้าด้วยกันที่ละชิน โดยเริ่มจากขาแต่ละข้าง จากกระดูกชิ้นใหญ่สุดไล่ไปหากระดูกชิ้นเล็กสุด และเชื่อมด้วยข้อต่อที่คั่นระหว่างกระดูกเมื่อจุด ๆ นั้นจําเป็นต้องใช้ เขาใช้การแปลงสภาพเพื่อทําให้มั่นใจว่ารอยต่อต่าง ๆ เชื่อมต่อกันได้อย่างสมบูรณ์ โดยจะไม่แตกแยกออกจากกันในขณะที่เคลื่อนไหว

เมื่อขาข้างแรกเสร็จแล้ว ไอเซ็นก็นํา กงเล็บเสียบอุ้งเท้า และไปต่อที่ขาข้างถัดไป

หลังจากขาทั้งสี่ข้างเสร็จแล้ว ไอเซ็นก็ประกอบกะโหลก และให้คาเรียช่วยเหลือบ้างเพื่อจะได้ไม่ต้องนอนเฉย ๆ ไปทั้งวัน หลัก ๆ แล้วเธอจะคอยยื่นฟัน

ที่ไอเซ็นต้องใช้ต่อกับกะโหลก ซึ่งนั่นก็เพียงพอแล้วที่เธอจะภูมิใจที่ได้ช่วยเหลืออะไรได้บ้าง

ต่อไป ไอเซ็นประกอบกระดูกสันหลัง ซึ่งใช้เป็นฐานในการยึดเกาะของลําตัว เมื่อทุกส่วนของกระดูกสันหลังถูกประกอบเข้าด้วยกันแล้ว ก็นําส่วนของหัวไหล่และสะโพกประกอบรวมเข้าด้วยกัน เป็นอันเสร็จส่วนของลําตัว

ตอนนี้ไอเซ็นยังเหลือส่วนที่จําเป็นด้วยกันหกส่วนซึ่งเมื่อเชื่อมต่อกันแล้ว จะเป็นอันเสร็จโครงกระดูกทองเหลืองทั้งหมด เขาต่อขาทั้งสี่ข้างเข้ากับลําตัว จากนั้นก็ต่อส่วนหัวเข้ากับกระดูกสัน หลัง

ณ จุดนี้ เมื่อไอเซ็นลองปล่อยมือ มันก็ จะร่วงลงไปกองกับพื้นราวกับเป็นโมเดล โครงกระดูกประเภทเดียวกับที่จะเจอได้ตามโรงเรียน แขนขาต่างอยู่ในรูปแบบที่ผิดทิศผิดทางอย่างสมบูรณ์

แต่อย่างน้อยนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสําหรับการสร้างหุ่นยนต์