นิยาย โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 61 หุ่นยนต์

บทที่ 61 หุ่นยนต์

ไอเซ็นเดินผ่านประตูและเข้าไปมองใกล้ ๆ เครื่องมืออุปกรณ์และวัสดุที่เห็น ทั้งหมดล้วนมีคุณภาพสูง ผ้า หนัง หรือ โลหะต่าง ๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะก็ล้วนมีคุณภาพสูงเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ไอเซ็นมีความรู้สึกไม่มั่นใจบางอย่างเล็กน้อย จึงหันไปหาอิลเล็น

“อยากรู้ว่า… คุณไปเอาของพวกนี้มาจากไหน? อย่าบอกนะครับว่าคุณเองก็ เป็นช่างฝีมือ” ไอเซ็นพูด และอิลเล็นก็ยิ้มพร้อมพยักหน้า

“ใช่ เจ้าพูดถูกแล้ว ที่นี่เคยเป็นที่หลบซ่อนของช่างฝีมือคนหนึ่ง ข้ามาที่นี่เมื่อ สามร้อยปีก่อน และแน่นอนข้าขยายพื้นที่ เพื่อที่จะขยับไปไหนมาไหนได้ง่ายขึ้น เพิ่งทําความสะอาดไปนิดหน่อยและได้เตรียมวัสดุเหล่านี้ไว้เมื่อรู้ว่าเจ้ากําลังจะมาที่นี่”

“เข้าใจแล้วครับ ขอบคุณมาก ผมรู้นะครับว่านี่อาจจะดูเป็นการเสียมารยาทที่คุณได้เตรียมของดี ๆ ไว้ให้ผม แต่มันจะดีกว่าไหมหากผมได้กลับเมลโรสักหนึ่งวัน เพื่อใช้ทุกอย่างที่ผมต้องการได้? อุปกรณ์ของผมอยู่ที่นั่น และยังมีอีกสองสามอย่างที่ผมอยากจะเตรียมสําหรับสิ่งที่ผมจะสร้างด้วย” ไอเซ็นอธิบาย และอิลเล็นก็ขยับนิ้วรอบ ๆ เคราก่อนจะพยักหน้า

“ก็ได้นะ บททดสอบนี้ใช้เพื่อทดสอบว่าความสามารถของเจ้าสูงแค่ไหน ดังนั้นก็สมเหตุสมผลหากจะให้เจ้าได้อยู่ใน สภาพแวดล้อมที่พร้อมทํางาน ข้าจะพา เจ้าลงภูเขาได้อย่างรวดเร็ว และหวังว่าเจ้าคงจะไม่รังเกียจหากข้าจะขอติดตามไปด้วยเพื่อให้แน่ใจว่าเจ้าจะไม่อุ้งาน” มังกรยิ้มและชี้ตรงไปยังทางออก “เราไปกันเลยไหม?”

ไอเซ็นพยักหน้าและตามอิลเล็นไปยังห้องโถงที่เต็มไปด้วยสมบัติ เดินผ่านห้องที่มีม่านหมอก จากนั้นก็เดินผ่านถ้ํา ทีนําไปสู่ปากทางเข้า เมื่อพวกเขาออกมาด้านนอกแล้ว ร่างกายของอิลเล็นก็มีไอน้ําโพยพุ่งออกมาและกินพื้นที่บริเวณกว้าง จากนั้นก็หายไปทันทีและเผยให้เห็นร่างมังกรที่แท้จริงของอิลเล็น

“ปีนขึ้นมาบนหลังข้า และจับให้แน่น ๆ

ด้วยล่ะ ไม่เช่นนั้นอาจจะพลัดตกลงไปได้” อิลเล็นหัวเราะและไอเซ็นก็พยักหน้า เขาเก็บคาเรียใส่กระเป๋าเพื่อป้องกันไม่ให้เธอตกลงไประหว่างที่บนอยู่ จากนั้นก็ปีนขึ้นไปบนหลังมังกร ไม่มีที่ที่ให้เขายึดมั่น แต่ก็ดูจะไม่เป็นอะไร เพราะเกมได้ให้การสนับสนุนเขาและทําให้มั่นใจว่าเขาจะไม่ตกลงไป

หลังจากไอเซ็นได้ที่ยึดเกาะแล้วนั้น อิลเล็นก็เตรียมขึ้นบิน ปีกที่กว้างใหญ่ทั้งสองข้างได้สร้างลมกระโชกแรง จนไอเซ็นต้องหลับตาไว้ และเมื่ออิลเล็นบินขึ้นไปแล้ว ลมก็เข้าปะทะแรงขึ้นกว่าเดิมอย่างชัดเจน ไอเซ็นหลับตาปีและจับเกล็ดของอิลเล็นให้แน่นที่สุดเท่าที่จะทําได้

และไม่นาน ไอเซ็นก็รู้สึกเหมือนไร้น้ําหนักและร่างกายของเขาค่อย ๆ ถูกดึงออกจากหลังมังกร เขาลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ และเห็นผืนดินที่ใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ แม้จะผ่านม่านหมอกของกลุ่มเมฆก็ตาม ซึ่งอิลเล็นมักใช้เพื่อซ่อนตัวเอง เมื่อใดก็ตามที่บินเข้าใกล้เมืองเมลโร

มันช่างเป็นภาพที่งดงาม พระอาทิตย์กําลังตกดิน ดูเหมือนโลกทั้งใบถูกแต่ง แต้มด้วยสีแดงอ่อน ภาพนี้ไม่ได้เกิดขึ้นง่าย ๆ ในชีวิตจริง ไอเซ็นจึงดื่มด่ำกับมันอย่างเต็มที่

แต่ไม่นาน อิลเล็นก็ลงมาจวนจะถึงพื้นในท่าบินโฉบลง

เขาบินลงในป่าใหญ่บริเวณด้านนอกเมืองเพื่อเป็นการหลบซ่อนจากพลเมือง ที่อาจพบเห็นพวกเขาเข้า และไอเซ็นก็กระโดดลงมาจากหลังมังกรทันที จากนั้นอิลเล็นก็เปลี่ยนเป็นร่างแมวที่เดินไปไหนมาไหนได้สะดวกกว่า

“หวังว่าเจ้าจะไม่ว่าอะไรนะที่ข้าติดตามมาด้วย ร่างนี้จะช่วยให้ฉันไม่ต้องสนทนากับผู้คน” มังกรในร่างแมวอธิบายและกระโดดขึ้นไหล่ไอเซ็น หลังจากที่ชายแก่หยิบคาเรียออกมาจากกระเป๋า และวางไว้บนไหล่

“ผมโอเคครับ ผมจะไปหาเพื่อนคนหนึ่งก่อนเพื่อเอาของบางอย่างจากเธอ ผมบอกเรื่องของคุณกับเธอได้ไหม หรือจะให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ?” ไอเซ็นถามขณะเริ่มเดินตรงไปยังเมือง พลางคิดในใจไปด้วยว่านอกจากเครื่องมือ แล้วยังมีสิ่งใดที่จําเป็นต้องใช้อีก

“ถ้าเจ้าไว้ใจนาง ก็จงบอกนาง เจ้าจะให้นางช่วยเหลือสิ่งใดที่เจ้าต้องการก็ ย่อมได้ แต่ไม่อนุญาตให้นางช่วยเหลืองานของเจ้า เพราะนี่คือบททดสอบสอบของเจ้า มิใช่นาง”

“ครับ ผมก็คิดอยู่แล้วว่ามันต้องเป็นอย่างนั้น… อย่างน้อยเธอก็จะได้ไม่เป็นห่วง หากผมบอกเธอว่าจะไม่ได้กลับไปพักหนึ่ง เพราะแผนที่ผมคิดอยู่ในหัวมันต้องใช้ระยะเวลานานพอสมควรเลย” ไอเซ็นหัวเราะเบา ๆ และเริ่มกํามือในความตื่นเต้น หากความคิดเขาได้ผล ถ้าเช่นนั้นแล้วมันก็จะกลายเป็นสิ่งที่เขาฝันถึงมาตลอด

มันเป็นสิ่งที่เขาเคยสัญญากับเพื่อเก่าคนหนึ่งว่าวันหนึ่งเขาจะสร้างสิ่งนี้ให้

หุ่นยนต์มนุษย์ที่มีชีวิต

“ได้ของทุกอย่างที่ต้องการครบแล้ว หรือยัง?” อิลเล็นถามไอเซ็นเมื่อเขาจัดเรียงวัสดุ เครื่องมือและเสื้อผ้าที่ต้องการใส่ลังไม้

“เกือบแล้วล่ะ คุณบอกว่าจะสนับสนุนวัสดุอะไรก็ได้ที่ผมต้องการใช่ไหมครับ?” ไอเซ็นถามขณะตรวจทวนรายการสิ่งของอีกรอบหนึ่ง ส่วนบรีกําลังเล่นกับคาเรียอยู่ข้างหลัง

พวกเขาพบกันไม่นานนี้หลังจากที่ไอเซ็นและอิลเล็นเข้าเมืองมา และไอเซ็นก็ได้อธิบายสถานการณ์ทั้งหมดแก่บรี แน่นอนว่าในตอนแรกเธอต้องการให้ไอเซ็นพาเธอไปด้วย แต่เมื่อเขาอธิบายว่า มันคงไม่ได้ท้ายที่สุดเธอจึงต้องยอม

“ข้าจะพยายามหาวัสดุที่ดีที่สุดมาให้เจ้าใช้ อาจต้องใช้เวลาสักหน่อย ล้วนแล้วแต่ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าต้องการสิ่งใด” มังกรในร่างแมวอธิบาย และจากนั้นก็ก้มมองลังไม้ “นั่นเป็นสิ่งของที่มีเอกลักษณ์ด้านคุณค่าที่เฉพาะตัวนะ ดูแล้วน่าจะข้องเกี่ยวกับหลายสายอาชีพ”

“ผมต้องทําอะไรที่มันขยายความรู้ ความสามารถของผมให้กว้างขึ้น” ไอเซ็นหัวเราะและพยักหน้าขณะปิดฝาลัง ก่อนจะหันไปหาแม่สาวเฟย์คินผมสีชมพู “บรี ฉันไปแล้วนะ ฉันไม่รู้ว่าจะไปนานแค่ไหน ขอโทษทีนะ”

“โอ้… ไม่เป็นไรค่ะ! แต่ถ้าหากมีอะไรที่ฉันช่วยคุณได้ล่ะก็ รีบบอกฉันได้เลยนะคะ!” เธอเปล่งเสียงและนําคาเรียคืนไอเซ็น โดยวางไว้บนลัง

“แน่นอน ขอบใจนะ แล้วเจอกัน” ไอเซ็นยิ้มและจากนั้นก็กลับไปยังป่านอกเมืองอีกครั้ง ขณะที่กําลังเดินผ่านเมือง เขาก็ไปแวะตามสถานที่ต่าง ๆ เพื่อหาเครื่องมือที่อาจจําเป็นต้องใช้ พร้อมกับวัสดุพิเศษที่ใช้ในการสร้างหุ่นยนต์ด้วย

อิลเล็นแปลงร่างเป็นมังกรอีกครั้งและบินพาไอเซ็นกลับขึ้นไปยังภูเขาเพื่อไปยังถ้ําที่พวกเขาจากมา

พวกเขาเดินเข้าไปในถ้ําและไอเซ็นก็ตรงไปยังห้องทํางาน แต่ก่อนที่เขาจะเริ่มทํางาน เขาได้ถามอลเล็นถึงบางเรื่อง

“พอจะเป็นไปได้ไหมครับที่คุณจะหาซากหมาป่ามาให้ผมได้? เอากลับมา แบบในสภาพที่ค่อนข้างสมบูรณ์เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์น่ะครับ” ไอเซ็นถาม และอิลเล็นก็มองผ่านประตูเล็ก ๆ ขณะยังอยู่ในร่างมังกร

“ได้สิ ข้าจะรีบนํากลับมาให้เจ้า เตรียมการทุกอย่างให้พร้อมรอไปก่อนนะ” อิลเล็นพูดแนะนํา และไอเซ็นก็พยักหน้ารับ

ในขณะที่อิลเล็นออกไปหาสิ่งที่ไอเซ็นต้องการ ไอเซ็นก็เริ่มหยิบมานาคริสตัลมาจํานวนหนึ่ง ก่อนอื่น เขาต้องเพิ่มอันดับทักษะการร่ายให้เป็นอันดับสองก่อน เพื่อที่จะได้ปลดล็อคความสามารถของทักษะ

ไอเซ็นสร้างการร่ายมนต์รูปแบบต่าง ๆ ซ้ําไปมาซึ่งทําให้เขาทํางานในรูปแบบที่ซับซ้อนได้สําเร็จ ด้วยวิธีนี้จะทําให้เขาได้ค่าประสบการณ์มากพอสมควร เขาทําให้มานาคริสตัลสามารถสั่นในความแรงระดับต่าง ๆ ได้ ไอเซ็นทําอยู่หลายครั้ง จนกระทั่งในที่สุดอันดับทักษะก็เลื่อนเป็นอันดับที่สองภายในระยะเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง จึงทําให้เขาเริ่มทํางานในส่วนของแกนหลักของหุ่นยนต์ได้

ก่อนจะเริ่มงาน ไอเซ็นได้ติดตั้งพืนที่งานฝีมือการเล่นแร่แปลธาตุ จากนั้นก็ติดตั้งระบบกลั่นการเล่นแร่แปลธาตุที่นํามาจากร้านของมอร์โรม และหยิบคริสตัลชนิดพิเศษสองชนิดที่จะใช้ทํา แกนโกเล็ม จิตใจ และ “จิตวิญญาณ รวมทั้งมานาคริสตัลที่ได้มาจากก็อบลิน คิงส์ เนื่องจากเขารู้ว่ามอร์โรมแบ่งขายมานาคริสตัลเป็นสัดส่วน หลังจากที่ไอเซ็นได้ถามบรีว่ามานาคริสตัลพื้นที่บอสอันดับสี่นั้นมีความคุ้มค่ามากแค่ไหน เขาจึงได้มอบมานาคริสตัลจํานวนหนึ่งให้เขาไว้เพื่อชดเชยปริมาณมานาคริสตัลจากก็อบลินคิงส์
ชายแก่หักข้อนิ้วและเทมานาใส่ลงในครกกับสากมิธริล จากนั้นก็วางมานา คริสตัลเม็ดใหญ่ลงในครกมิธริล ก่อนจะบดด้วยสากมิธริล

หลังจากบดจนเป็นผงละเอียด เขาก็นําไปเทใส่ชามและนําคริสตัลเม็ดถัดไป

มาบด จากนั้นก็ทําเช่นเดิมจนครบสามเม็ด

เขาเทน้ําใส่ลงในชามและกวนผง คริสตัลทั้งสามเม็ดเข้าด้วยกัน แล้วเทส่วนผสมลงในขวดรูปชมพู่

ไอเซ็นจุดไฟด้วยมานาคริสตัลที่มีการร่ายมนต์เปลวไฟและวางไว้ใต้ขวดรูปชมพู่ ที่ยึดอยู่กับหอกลั่น

ไม่นาน น้ํากระเหยไปจนหมดและสิ่งที่หลงเหลืออยู่นั้นก็คือ ผลึกคริสตัลสีขาว บริสุทธิ์

ไอเซ็นนําออกจากขวดรูปชมพู่ และเปิดใช้งานการแปลงสภาพทันทีเพื่อเปลี่ยนให้เป็นทรงกลมที่มีขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือทั้งสองข้างของเขาประสานกัน

แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมดที่เขาต้องทํากับคริสตัลเม็ดนี้ เขาใช้ความสามารถที่มีอยู่ ตอนนี้ยึดความยาวคริสตัลออกให้ยาวที่สุด ขาต้องทําให้มั่นใจว่าแกนโกเล็มจะทลายขีดจํากัดทักษะได้ในเวลาต่อมา เขาหวังว่ามานาคริสตัลอันดับสี่จะพอ ช่วยให้ความปรานาของเขาเป็นจริง แต่ก็ไม่มั่นใจนัก จึงต้องทําทุกวิถีทางเท่าที่ทําได้

ไอเซ็นเคยใช้การแปลงสภาพสลักอักษรรูนลงบนคริสตัล ในตอนที่เขาอยู่ในเมือง มอร์โรมได้อธิบายไว้ว่า นอกจากอักษรรูนจะใช้กับการร่ายมนต์ได้แล้วนั้น ยังใช้กับวิธีอื่น ๆ ได้อีกด้วย และสิ่งที่ไอเซ็นตัดสินใจจะทํานั่นก็คือ ให้คริสตัลทรงกลมเม็ดนี้มีความสามารถในการกักเก็บองค์ความรู หมายความว่า มันสามารถเติบโตได้ผ่านค่าประสบการ ณ์ แม้จะไม่ใช่ค่าประสบการณ์จริง ๆ ที่ทําให้ค่าสถานะของหุ่นยนต์สูงขึ้นได้ก็ตาม ตอนนี้ไอเซ็นสามารถใช้ความสามารถจากการร่ายมนต์ได้ ซึ่งอาจจะมีบ้างที่เขาต้องใช้ความสามารถของตนเอง การได้เติบโตผ่านค่าประสบการณ์เป็นสิ่งที่ฝังลึกอยู่ในจิตวิญญาณของ คน ๆ หนึ่งอยู่ล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องเพิ่ม อันดับการร่ายมนต์ไปให้ไกลกว่านี้อีก แต่ตอนนี้ต้องปล่อยให้หุ่นยนต์เข้าใจร่างกายของมันเองอย่างถ่องแท้ก่อน จากนั้นค่อยให้มันได้เรียนรู้วิธีการใช้การร่ายมนต์ที่หลัง

เช่นนั้นแล้ว ไอเซ็นจึงเลือกใช้อัญมณีที่เขาพบระหว่างออกล่ากับเจี๊ยกและบรี อัญมณีสัตว์ป่า

ไอเซ็นถามเจี้ยกว่าอัญมณีนิดนี้มีสิ่งใดน่าสนใจ แต่เหมือนจะมีเพียงแค่การทําให้นักฝึกสัตว์ฝึกสัตว์หรือมอนสเตอร์ให้เชื่องง่ายขึ้นเท่านั้น เจี๊ยกบอกให้เขาเก็บเอาไว้ เขาต้องการสร้างการเชื่อมโยงกับสัตว์ของเขา และด้วยอัญมณีเม็ดนี้จะช่วยสร้างสัตว์ป่าจําลองขึ้นมาให้เขาได้

แต่ชัดเจนว่า ในทางเทคนิคแล้วอัญมณีสัตว์ป่ามักใช้ได้ผล คือมันสามารถสร้าง “สัตว์ป่าจําลอง” ต่อสายตาของสัตว์ป่าที่ผ่านการฝึกให้เชื่อง เช่นนั้นแล้ว สัตว์ป่าจําลองนี้ จําเก็บรวบรวมข้อมูลเฉพาะว่าสัตว์ป่าตัวอื่น ๆ มีการเคลื่อนไหว การตอบสนอง และพฤติกรรมอย่างไร

แลไอเซ็นจะใช้สิ่งนั้นกับหุ่นยนต์โกเล็มได้ดูเหมือนกับมันมีชีวิตจริง ๆ การที่จะให้แกนโกเล็มมีคุณลักษณะของอัญมณีนั้น ไอเซ็นต้องแหสลักอักษรรูนที่จําเป็นลงไปผ่านการแปลงสภาพจากนั้นก็จะเติมเต็มด้วยอัญมณีสีเขียวมรกต

เมื่อรูปแบบอักษรรนถูกสลักลงบนตัวคริสตัลแล้วนั้น ไอเซ็นจะทําให้คริสตัล ทรงกลมแข็งขึ้นด้วยการใช้การแปลง สภาพเท่านี้ก็จะเป็นอันเสร็จสิ้นพื้นฐาน กายภาพของแกนโกเล็ม