โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 54 เปลวเพลิงแห่งปฐพี ไอเซ็นหยิบหนังสือ “วิธีการควบคุมมานาภายในที่มอร์โรมให้เขามาก่อนหน้านี้และเปิดไปยังบทที่เขายังไม่ได้เริ่มฝึกฝนล่าสุด “แล้วจะใส่ธาตุเข้าไปในมานายังไงล่ะ? ไม่แปลกใจเลยที่ต้องรอจนกว่าอันดับทักษะการจัดการมานาจะสูงขึ้นกว่านี้”ชายแก่พึมพํากับตัวเองหลังจากเริ่มอ่านขั้นตอนต่างๆในบท ก่อนอื่นไอเซ็นต้องสร้างฐานที่จะไว้ใช้ ใส่ธาตุปกติแล้วคุณจะทําได้โดยไม่ต้อง มีฐาน และจากนั้นก็แค่ขับมานาธาตุบริสุทธิ์ออกมา แต่สําหรับตอนนี้ไอเซ็นต์องใช้ทุกขั้นตอนพิเศษเพื่อทําความคุ้น ชินว่าธาตุนั้นรู้สึกอย่างไรวิธีนี้ยังใช้เมื่อคุณต้องการสร้าง โครงสร้างที่ซับซ้อนของธาตุเนื่องจากมานาบริสุทธิ์นั้นก่อรูปและควบคุมได้ง่ายกว่ามานาธาตุ ขั้นตอนแรก ไอเซ็นต้องหาแหล่งที่มาของธาตุเปลวเพลิงแห่งปฐพี” ที่อยู่ในตัวเขาก่อนมันน่าจะคล้ายคลึงกับวิธีที่มานาของเขามีความรู้สึกที่เป็นเอกลักษณ์ ราวกับทั้งร้อนและเย็นในเวลาเดีย วกันขณะที่มันเคลื่อนไหวไปทั่วทั้งร่างกายของเขาคล้ายกับเลือด ดังนั้นไอเซ็นจึงลองหลับตาลงและสัมผัสถึงมานาเขาติดตามกลับไปยังแหล่งที่มาของมันซึ่งเป็นที่เดียวกับที่หัวใจอยู่ในขณะที่แหล่งกําเนิดอยู่ที่กระแสเลือดทั้งนี้ก็ยังชัดเจนว่ามันยังเป็นแหล่งที่มาของกระแสมานาของเขาด้วย แต่ตรงนั้นไอเซ็นพบสิ่งใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อนมันให้ความรู้สึกกับไอเซ็นคล้ายกับเปลวไฟเล็ก ๆ แต่ขณะเดียวกับก็ให้ความแข็งแกร่งของดินมันให้ความรู้สึกแปลก ๆ และขัดแย้งกับมานาของเขาแต่ไอเซ็นรู้ว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่เขาตามหา มันคือแหล่งที่มาของธาตุใหม่ ตอนนี้ไอเซ็นดําเนินการต่อสําหรับบทนี้ในหนังสือที่จะสอนเขาในเรื่องของ : การใส่ธาตุลงในมานา หลังจากสร้างมานาทรงกลมขึ้นมาไว้เหนือฝ่ามือซึ่งเขาแทบจะทําได้ในทันที ไอเซ็นก็เพ่งสมาธิกับธาตของเขาอีกครั้งเขาค่อย ๆ เคลื่อนมันไปทั่วทั้งร่างกายอย่างช้า ๆ ตั้งแต่หน้าแกมายังมือ และผลักออกมาผ่านผิวหนังคล้ายกับมานาที่ เขาใช้ ไอเซ็นรู้สึกว่าถูกดูดซับเข้าไปในทรงกลมเล็ก ๆ ในทันที โดยตัวมันเองไม่ก่อ ตัวเป็นรูปร่างใด ๆ และชายแก่ก็ได้เห็น ภาพของสสารใหม่นี้เป็นครั้งแรก ทุกอย่างเหมือนกับเปลวไฟเคลื่อนไปในอากาศและลมหายใจของไอเซ็นที่ปล่อยออกมาก็กระทบกับมันแต่มันดูทํา มาจากดิน ไอเซ็นค่อย ๆ วางนิ้วที่ “เปลวไฟ” ให้ความรู้สึกอุ่น ๆ แต่ไม่ร้อน และปริมาณ ความหนาแน่นที่แน่นอนไม่ได้หนาแน่น เช่นดินธรรมดา มันคล้ายเม็ดทรายที่เคลื่อนไปมามากกว่า “น่าสนใจจริง ๆ… เรื่องแบบนี้คงจะมีแค่ในเกมสินะ” ไอเซ็นพึมพํากับตัวเองและอ่านคําแนะนําในหนังสือต่อ ขั้นตอนถัดไปคือการควบคุมสถานะของมันหมายความว่าธาตุน้ําสามารถเปลี่ยนเป็นน้ําแข็งหรือไอน้ําที่มีความหนาแน่นและความร้อนจากธาตุไฟสามารถถูกควบคุมหรือถูกเปลี่ยนได้หรือธาตุดินก็สามารถถูกเปลี่ยนเป็นฝุ่นผงหรือหินได้เช่นเดียวกัน สําหรับไอเซ็น เขาคิดว่าเขาสามารถเปลี่ยนแปลงอย่างน้อยถ้าธาตุของเขาจะเป็นไฟหรือดินดังนั้นเขาจึงเพ่งสมาธิกับเปลวไฟและดินตรงหน้าตามที่ถูกระบุไว้ในหนังสือเขาจินตนาการว่ามันเปลี่ยนเป็นเปลวไฟอันบริสุทธิ์และไม่นานดินก็จับกับไฟและหายวับไปราวกับมอดไหม้ไปจนหมด เหลือไว้แค่เพียงเปลวไฟสีแดงพร้อมกับบริเวณที่ร้อนที่สุดอย่างบริเวณที่มีสําส้มเข้มมากกว่าที่จะเป็นสีขาวหรือสีฟ้า ตามที่ไอเซ็นคิดไว้ ครึ่งยักษ์ครึ่งคนแคระคิดว่าจะเป็นไปได้หรือไม่ที่จะเปลี่ยนความร้อนของสิ่งนี้เช่นเดียวกับธาตุไฟปกติ ดังนั้นเขาจึงคิด ให้ความร้อนมันสูงขึ้นเขาเปลี่ยนให้กึ่งกลางของเปลวไฟเปลี่ยนจากสีส้มให้ใกล้กับสีขาวมากที่สุด แต่นี่จะเป็นความร้อนสูงสุดที่ไอเซ็นทําได้ตอนนี้บางทีมันอาจจะเปลี่ยนได้ในภายหลังเมื่ออันดับทักษะเชื่อมต่อกับธาตุของเขา ก่อนอื่นไอเซ็นต้องลองเปลี่ยนเปลวไฟให้กลับมาอยู่ที่สถานะพื้นฐานและจากนั้นก็เปลี่ยนให้เป็นรูปแบบธาตุดินที่สมบูรณ์ ไอเซ็นจินตนาการว่าไฟตรงหน้าเขาเปลี่ยนเป็นเปลวไฟที่ทํามาจากดินที่เพิ่งเห็นเมื่อครู่จากตรงจุดกึ่งกลางเปลวไฟซึ่งเป็นส่วนที่ร้อนที่สุดดินก็จะค่อย ๆ กระจายออกมาจนกระทั่งไฟนั้นจะดับลง และเปลี่ยนเป็นสถานะธาตุอันบริสุทธิ์ หลังจากที่ทําเช่นนี้อยู่ ไอเซ็นก็จินตนาการว่าเปลวไฟดินนี้คือดินบริสุทธิ์และเขาสามารถเห็นเปลวไฟเปลี่ยนแป ลงเป็นแข็งขึ้นและไม่มีเปลวจนกระทั่งเริ่มก่อตัวเป็นก้อนดินทรงกลมอย่างสม บูรณ์แบบ ด้วยการพยายามตรวจสอบว่ามันเปลี่ยนเป็นของแข็งจริง ๆ หรือไม่ ไอเซ็นจึงจิ้มเล่นและยิ้มเมื่อมันแข็งอย่างที่จินตนาการไว้จริง ๆ “ช่างสง่างาม! อัศจรรย์สุด ๆ ต้องยอมรับเลยจริง ๆ… เอาล่ะ บทเรียนถัดไปของหนังสือเล่มนี้คืออะไรกัน?” ไอเซ็น สงสัย และพลิกหน้าหนังสือไปยังหน้าถัดไปที่อธิบายพื้นฐานของการโจมตีโดยใช้ธาตุ อย่างแรกที่คุณต้องทําก็คือการปั้นมานาเป็นรูปทรงที่คุณต้องการให้โจมตีใส่และก็ใส่ธาตุเข้าไปแบบเดิมจากนั้นก็จัดการโครงสร้างมานาก่อสร้างสิ่งที่คุณต้องการจากมัน “ถ้าเป็นอย่างว่า ฉันจะทําอะไรแบบนี้ได้ด้วยเหรอ…?” ไอเซ็นพึมพํากับตัวเองและเปิดใช้งานทักษะมานาดับเบิลพร้อมกับทักษะการคัดลอกมานาเพื่อให้มั่น ใจว่ามันใส่เสื้อผ้าในกรณีที่อาจมีใครตื่นขึ้นมาและจากนั้นก็ทาบฝ่ามือ ที่หลังของดับเบิลไอเซ็นค่อย ๆ ดึงเอาการสลัดจากธาตุออกมาและใส่เข้าไปยังร่างของดับเบิลจากนั้นก็เฝ้าดูค่อย ๆ ถูกเติมเต็มด้วยเปลวไฟดิน “น่าสนใจสุด ๆ! ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เองน่ะเหรอ!” ไอเซ็นพูดด้วยรอยยิ้มและพยักหน้า ถัดมา ไอเซ็นพยายามทํารูปแบบเดิมและค่อย ๆ เปลี่ยนร่างกายของดับเบิลเป็นเปลวไฟบริสุทธิ์และจากนั้นก็เปลี่ยนมันให้เป็นสถานะของดินโดยสมบูรณ์ หลังจากได้รับความรู้สึกอย่างเต็มที่จากธาตุชนิดนี้แล้ว ไอเซ็นก็ได้ทําตามอีกตัวอย่างหนึ่งในหนังสือ : ลูกศรเวทมนต์อย่างง่าย คาถาสําหรับผู้เริ่มต้น ไอเซ็นเก็บมานาดับเบิลและปล่อยมานาจํานวนหนึ่งออกมาจากมือ ต่อด้วยการเปลี่ยนรูปร่างมานาเป็นแท่งไม้ธรรมดาที่มีปลายแหลม มันไม่จําเป็นต้องสุดยอด เพียงแค่ต้องการใช้ทดสอบ บางอย่างก็เท่านั้น เขาเทมานาใส่ลูกศรด้วยธาตุเปลวเพลิงแห่งปฐพีและดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นไอเซ็นค่อย ๆ เปิดประตูกระท่อมออกและ ตั้งสมาธิยิงลูกศรออกไปในอากาศ เรียนรู้คาถาเวทมนต์สําเร็จ ลูกศรเปลวเพลิงแห่งปฐพี [ต้องการเพิ่มคาถาลงในคลังหรือไม่?] “โอ้? อืม… ได้ เพิ่มคาถาลงในคลังเลย” ไอเซ็นพูดด้วยรอยยิ้มและเฝ้ารอการแจ้งเตือนถัดไปปรากฏขึ้นมา [ลูกศรเปลวเพลิงแห่งปฐพี่ได้รับการเพิ่มไปยังคลังคาถา] [ข้อมูล] สามารถร่ายคาถาโดยการปล่อยมานาออกมาจากร่างกายเพื่อสร้างเป็นก้อนกลุ่มและจากนั้นก็พูดชื่อของคาถามานาจะต้องเป็นองค์ประกอบธาตุของคาถา “เข้าใจแล้ว… ทํานี้ก็ลองทําได้เลยสินะ?” เขาพึมพํากับตัวเองและผลักมานาที่ฝ่ามือเพิ่มขึ้นซึ่งจากนั้นก็เทใส่ลงไปในธาตุ“ลูกศรเปลวเพลิงแห่งปฐพี่” ไอเซ็นพูดและมองดูธาตุเปลวเพลิงแห่ง ปฐพี่เติมเต็มเข้าไปยังมานาจนกระทั่งเปลี่ยนเป็นลูกศรแบบเดียวกับที่เขาเพิ่งทําขึ้นเมื่อครู่ ลูกศรลอยอยู่เหนือฝ่ามือไอเซ็นและเขาก็สามารถควบคุมได้อย่างปกติที่ทําโดยไม่ต้องใช้บทย่อของคาถาเลย และทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะยอดเยี่ยมและน่าอัศจรรย์อย่างมากต่อไอเซ็นไม่ว่าจะด้วยวิธีใดแต่ทว่า… ไอเซ็นไม่ใช่นักสู้แต่กําเนิดและไม่เคยจะเป็น ดังนั้นเขา จึงต้องการค้นหาการใช้ประโยชน์จากธาตุชนิดนี้เพื่อให้เขาน่าจะทําอะไรใหม่ ๆ ขึ้นมาได้ขณะทํางานฝีมือ ถึงแม้ว่าตอนนี้จะยังไม่มั่นใจก็ตามว่าจะใช้ประโยชน์อะไรจากมันได้บ้างก็ตาม แต่ในทางตรงกันข้ามมันก็ยังพอมีทางอยู่นี่ใช่ไหม? ไม่ว่าอย่างไรธาตุนี้ถือเป็นธาตุพิเศษที่ไอเซ็นได้มาผ่านอาชีพ ของเขาในฐานะนายช่างฝีมือสารพัด บางที่งานฝีมือที่ใช้สําหรับธาตุเปลวเพลิงแห่งปฐพี” อาจจะแสดงออกมาให้เห็นในอันดับที่สูงขึ้นก็ได้แพราะตอนนี้ไอเซ็นยังไม่เป็นการจะดึงประโยชน์ของมันออกมาใช้ให้มันเหมาะสมกับสาย อาชีพ ดังนั้นไอเซ็นจึงเลือกที่จะอดทนรอและพยายามเพิ่มอันดับทักษะเวทมนต์ธาตุเปลวเพลิงแห่งปฐพี่จนกว่าจะได้มันแสดงความคุ้มค่าที่อดทนรอให้เขาได้เห็น สําหรับตอนนี้ไอเซ็นเห็นว่าถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนกะกับเจี๊ยกแล้ว ดังนั้นเขาจึงไปปลุกเจี๊ยกโดยเรียกเขขาอยู่สอง สามครั้ง “เอาล่ะทุกพร้อมออกเดินทางแล้วนะ?” ไอเซ็นถามหลังจากทําความสะอาดอุปกรณ์ครัวและเตรียมสําหรับการต่อสู้ ในวันถัดไปเรียบร้อยแล้ว “พร้อมค่ะ!” บรีพูดด้วยความเบิกบานขณะที่เจี๊ยกเองก็พยักหน้า “ก่อนจะไปผมขอคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวได้ไหมครับไอเซ็น?” มนุษย์วานรพูดและเดินไปยังข้างห้องขณะโบกมือ ให้ไปเซ็น บรียังคงเอียงหัวในความสับสนจากนั้นก็ยักไหล่ก่อนจะเริ่มตรวจ สอบว่าทุกอย่างที่พวกเขาต้องการได้อยู่ในกระเป๋าของเธอทั้งหมดแล้ว “ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่า?” ไอเซ็นถามด้วยการขมวดคิ้วในความกังวลเล็กน้อย แต่เลี้ยกก็พยักหน้าเพื่อให้เขา คลายกังวล “ครับ ไม่ต้องกังวลไป ทุกอย่างดีพร้อมครับแต่ผมแค่อยากบอกให้คุณรู้ วันในเกมวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายก่อนที่พรุ่งนี้ผมจะต้องตื่นไปทํางานน่ะครับและผมไม่แน่ใจว่าจะช่วยคุณไปจนถึงเลเวลที่คุณต้องการเพื่อทําภารกิจทันในวันนี้หรือเปล่า และการกลับไปเมืองนั้นด้วยเอ่อ… เมลโรใช่ไหมครับ?” “ถูกต้องแล้ว…ฉันลืมเรื่องนั้นไปเสียสนิทเลย” ไอเซ็นพิมพ์และหลับตาครุ่นคิดขณะค่อย ๆ เกาเครา “ขอบใจนะ เจี๊ยกที่เตือนฉันเรื่องนั้น” “ไม่เป็นไรครับ แต่นั่นยังไม่ใช่ประเด็นหรอกครับ ถ้าผมออกจากระบบผมจะต้องนอนอยู่แถว ๆ นี้และตกเป็นเป้า ทันทีที่ตื่นขึ้นมา แน่นอนว่าไม่ต้องพูดถึงสัตว์ป่าที่อยู่รอบ ๆ เลยครับ ใครก็ถูกฆ่า ตายได้ระหว่างที่หลับอยู่ผมรู้ว่าผมไม่ตายหรอกเพราะการป้องกันตอนออฟ ไลน์และตอนหลับ แต่ก็ยังกังวลอยู่ดี ถ้าเราไม่ได้ไปเมืองเมลโรก่อนที่ผมจะต้องไป คุณช่วยพาผมไปด้วยได้ไหมครับ? ผมจะออกจากระบบบนหลังยามิคุมะและให้มันแบกผมไปที่นั่นเอง มิฉะนั้นผมอาจจะหลงทางและไม่สามารถหาทางไปที่นั่นได้” เจี๊ยกอธิบาย และไอเซ็นก็พยักหน้าในความเข้าใจ “ได้ ฉันจะจัดการให้เอง ไม่ต้องห่วงนะแต่ฉันก็หวังว่าฉันจะไปถึงเป้าหมายที่ตั้ง ไว้ก่อนจะหมดวันนี้นะอาจจะต้องหนักหน่อย แต่ด้วยความแข็งแกร่งของก็อบลินพวกนี้และค่าประสบการณ์ที่ฉันได้รับมาตลอดก็ยังพอมีความเป็นไปได้อยู่ แม้จะน้อยนิดก็ตาม และหากวันนี้เราทําไม่สําเร็จงั้นก็คงต้องพรุ่งนี้เช้า” ไอเซ็นอธิบาย และเจียกก็เอนกายมาข้างหน้าโค้งคํานับแสดงความขอบคุณ “ขอบคุณนะครับไอเซ็น” เขาพูดและไอเซ็นก็ตบหลังเขาด้วยเสียงหัวเราะเบา “ไม่มีปัญหาพ่อหนุ่มเราไปกันเลยไหม?”
โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 54 เปลวเพลิงแห่งปฐพี
ไอเซ็นหยิบหนังสือ “วิธีการควบคุมมานาภายในที่มอร์โรมให้เขามาก่อนหน้านี้และเปิดไปยังบทที่เขายังไม่ได้เริ่มฝึกฝนล่าสุด
“แล้วจะใส่ธาตุเข้าไปในมานายังไงล่ะ? ไม่แปลกใจเลยที่ต้องรอจนกว่าอันดับทักษะการจัดการมานาจะสูงขึ้นกว่านี้”ชายแก่พึมพํากับตัวเองหลังจากเริ่มอ่านขั้นตอนต่างๆในบท
ก่อนอื่นไอเซ็นต้องสร้างฐานที่จะไว้ใช้ ใส่ธาตุปกติแล้วคุณจะทําได้โดยไม่ต้อง มีฐาน และจากนั้นก็แค่ขับมานาธาตุบริสุทธิ์ออกมา แต่สําหรับตอนนี้ไอเซ็นต์องใช้ทุกขั้นตอนพิเศษเพื่อทําความคุ้น ชินว่าธาตุนั้นรู้สึกอย่างไรวิธีนี้ยังใช้เมื่อคุณต้องการสร้าง
โครงสร้างที่ซับซ้อนของธาตุเนื่องจากมานาบริสุทธิ์นั้นก่อรูปและควบคุมได้ง่ายกว่ามานาธาตุ
ขั้นตอนแรก ไอเซ็นต้องหาแหล่งที่มาของธาตุเปลวเพลิงแห่งปฐพี” ที่อยู่ในตัวเขาก่อนมันน่าจะคล้ายคลึงกับวิธีที่มานาของเขามีความรู้สึกที่เป็นเอกลักษณ์ ราวกับทั้งร้อนและเย็นในเวลาเดีย วกันขณะที่มันเคลื่อนไหวไปทั่วทั้งร่างกายของเขาคล้ายกับเลือด
ดังนั้นไอเซ็นจึงลองหลับตาลงและสัมผัสถึงมานาเขาติดตามกลับไปยังแหล่งที่มาของมันซึ่งเป็นที่เดียวกับที่หัวใจอยู่ในขณะที่แหล่งกําเนิดอยู่ที่กระแสเลือดทั้งนี้ก็ยังชัดเจนว่ามันยังเป็นแหล่งที่มาของกระแสมานาของเขาด้วย
แต่ตรงนั้นไอเซ็นพบสิ่งใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อนมันให้ความรู้สึกกับไอเซ็นคล้ายกับเปลวไฟเล็ก ๆ แต่ขณะเดียวกับก็ให้ความแข็งแกร่งของดินมันให้ความรู้สึกแปลก ๆ และขัดแย้งกับมานาของเขาแต่ไอเซ็นรู้ว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่เขาตามหา
มันคือแหล่งที่มาของธาตุใหม่
ตอนนี้ไอเซ็นดําเนินการต่อสําหรับบทนี้ในหนังสือที่จะสอนเขาในเรื่องของ : การใส่ธาตุลงในมานา
หลังจากสร้างมานาทรงกลมขึ้นมาไว้เหนือฝ่ามือซึ่งเขาแทบจะทําได้ในทันที ไอเซ็นก็เพ่งสมาธิกับธาตของเขาอีกครั้งเขาค่อย ๆ เคลื่อนมันไปทั่วทั้งร่างกายอย่างช้า ๆ ตั้งแต่หน้าแกมายังมือ และผลักออกมาผ่านผิวหนังคล้ายกับมานาที่ เขาใช้
ไอเซ็นรู้สึกว่าถูกดูดซับเข้าไปในทรงกลมเล็ก ๆ ในทันที โดยตัวมันเองไม่ก่อ ตัวเป็นรูปร่างใด ๆ และชายแก่ก็ได้เห็น ภาพของสสารใหม่นี้เป็นครั้งแรก
ทุกอย่างเหมือนกับเปลวไฟเคลื่อนไปในอากาศและลมหายใจของไอเซ็นที่ปล่อยออกมาก็กระทบกับมันแต่มันดูทํา มาจากดิน
ไอเซ็นค่อย ๆ วางนิ้วที่ “เปลวไฟ” ให้ความรู้สึกอุ่น ๆ แต่ไม่ร้อน และปริมาณ ความหนาแน่นที่แน่นอนไม่ได้หนาแน่น เช่นดินธรรมดา มันคล้ายเม็ดทรายที่เคลื่อนไปมามากกว่า
“น่าสนใจจริง ๆ… เรื่องแบบนี้คงจะมีแค่ในเกมสินะ” ไอเซ็นพึมพํากับตัวเองและอ่านคําแนะนําในหนังสือต่อ
ขั้นตอนถัดไปคือการควบคุมสถานะของมันหมายความว่าธาตุน้ําสามารถเปลี่ยนเป็นน้ําแข็งหรือไอน้ําที่มีความหนาแน่นและความร้อนจากธาตุไฟสามารถถูกควบคุมหรือถูกเปลี่ยนได้หรือธาตุดินก็สามารถถูกเปลี่ยนเป็นฝุ่นผงหรือหินได้เช่นเดียวกัน
สําหรับไอเซ็น เขาคิดว่าเขาสามารถเปลี่ยนแปลงอย่างน้อยถ้าธาตุของเขาจะเป็นไฟหรือดินดังนั้นเขาจึงเพ่งสมาธิกับเปลวไฟและดินตรงหน้าตามที่ถูกระบุไว้ในหนังสือเขาจินตนาการว่ามันเปลี่ยนเป็นเปลวไฟอันบริสุทธิ์และไม่นานดินก็จับกับไฟและหายวับไปราวกับมอดไหม้ไปจนหมด
เหลือไว้แค่เพียงเปลวไฟสีแดงพร้อมกับบริเวณที่ร้อนที่สุดอย่างบริเวณที่มีสําส้มเข้มมากกว่าที่จะเป็นสีขาวหรือสีฟ้า ตามที่ไอเซ็นคิดไว้
ครึ่งยักษ์ครึ่งคนแคระคิดว่าจะเป็นไปได้หรือไม่ที่จะเปลี่ยนความร้อนของสิ่งนี้เช่นเดียวกับธาตุไฟปกติ ดังนั้นเขาจึงคิด ให้ความร้อนมันสูงขึ้นเขาเปลี่ยนให้กึ่งกลางของเปลวไฟเปลี่ยนจากสีส้มให้ใกล้กับสีขาวมากที่สุด แต่นี่จะเป็นความร้อนสูงสุดที่ไอเซ็นทําได้ตอนนี้บางทีมันอาจจะเปลี่ยนได้ในภายหลังเมื่ออันดับทักษะเชื่อมต่อกับธาตุของเขา
ก่อนอื่นไอเซ็นต้องลองเปลี่ยนเปลวไฟให้กลับมาอยู่ที่สถานะพื้นฐานและจากนั้นก็เปลี่ยนให้เป็นรูปแบบธาตุดินที่สมบูรณ์
ไอเซ็นจินตนาการว่าไฟตรงหน้าเขาเปลี่ยนเป็นเปลวไฟที่ทํามาจากดินที่เพิ่งเห็นเมื่อครู่จากตรงจุดกึ่งกลางเปลวไฟซึ่งเป็นส่วนที่ร้อนที่สุดดินก็จะค่อย ๆ กระจายออกมาจนกระทั่งไฟนั้นจะดับลง และเปลี่ยนเป็นสถานะธาตุอันบริสุทธิ์
หลังจากที่ทําเช่นนี้อยู่ ไอเซ็นก็จินตนาการว่าเปลวไฟดินนี้คือดินบริสุทธิ์และเขาสามารถเห็นเปลวไฟเปลี่ยนแป ลงเป็นแข็งขึ้นและไม่มีเปลวจนกระทั่งเริ่มก่อตัวเป็นก้อนดินทรงกลมอย่างสม บูรณ์แบบ
ด้วยการพยายามตรวจสอบว่ามันเปลี่ยนเป็นของแข็งจริง ๆ หรือไม่ ไอเซ็นจึงจิ้มเล่นและยิ้มเมื่อมันแข็งอย่างที่จินตนาการไว้จริง ๆ
“ช่างสง่างาม! อัศจรรย์สุด ๆ ต้องยอมรับเลยจริง ๆ… เอาล่ะ บทเรียนถัดไปของหนังสือเล่มนี้คืออะไรกัน?” ไอเซ็น สงสัย และพลิกหน้าหนังสือไปยังหน้าถัดไปที่อธิบายพื้นฐานของการโจมตีโดยใช้ธาตุ
อย่างแรกที่คุณต้องทําก็คือการปั้นมานาเป็นรูปทรงที่คุณต้องการให้โจมตีใส่และก็ใส่ธาตุเข้าไปแบบเดิมจากนั้นก็จัดการโครงสร้างมานาก่อสร้างสิ่งที่คุณต้องการจากมัน
“ถ้าเป็นอย่างว่า ฉันจะทําอะไรแบบนี้ได้ด้วยเหรอ…?” ไอเซ็นพึมพํากับตัวเองและเปิดใช้งานทักษะมานาดับเบิลพร้อมกับทักษะการคัดลอกมานาเพื่อให้มั่น ใจว่ามันใส่เสื้อผ้าในกรณีที่อาจมีใครตื่นขึ้นมาและจากนั้นก็ทาบฝ่ามือ ที่หลังของดับเบิลไอเซ็นค่อย ๆ ดึงเอาการสลัดจากธาตุออกมาและใส่เข้าไปยังร่างของดับเบิลจากนั้นก็เฝ้าดูค่อย ๆ ถูกเติมเต็มด้วยเปลวไฟดิน
“น่าสนใจสุด ๆ! ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เองน่ะเหรอ!” ไอเซ็นพูดด้วยรอยยิ้มและพยักหน้า
ถัดมา ไอเซ็นพยายามทํารูปแบบเดิมและค่อย ๆ เปลี่ยนร่างกายของดับเบิลเป็นเปลวไฟบริสุทธิ์และจากนั้นก็เปลี่ยนมันให้เป็นสถานะของดินโดยสมบูรณ์
หลังจากได้รับความรู้สึกอย่างเต็มที่จากธาตุชนิดนี้แล้ว ไอเซ็นก็ได้ทําตามอีกตัวอย่างหนึ่งในหนังสือ : ลูกศรเวทมนต์อย่างง่าย คาถาสําหรับผู้เริ่มต้น
ไอเซ็นเก็บมานาดับเบิลและปล่อยมานาจํานวนหนึ่งออกมาจากมือ ต่อด้วยการเปลี่ยนรูปร่างมานาเป็นแท่งไม้ธรรมดาที่มีปลายแหลม มันไม่จําเป็นต้องสุดยอด เพียงแค่ต้องการใช้ทดสอบ บางอย่างก็เท่านั้น
เขาเทมานาใส่ลูกศรด้วยธาตุเปลวเพลิงแห่งปฐพีและดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นไอเซ็นค่อย ๆ เปิดประตูกระท่อมออกและ ตั้งสมาธิยิงลูกศรออกไปในอากาศ
เรียนรู้คาถาเวทมนต์สําเร็จ
ลูกศรเปลวเพลิงแห่งปฐพี
[ต้องการเพิ่มคาถาลงในคลังหรือไม่?]
“โอ้? อืม… ได้ เพิ่มคาถาลงในคลังเลย” ไอเซ็นพูดด้วยรอยยิ้มและเฝ้ารอการแจ้งเตือนถัดไปปรากฏขึ้นมา
[ลูกศรเปลวเพลิงแห่งปฐพี่ได้รับการเพิ่มไปยังคลังคาถา]
[ข้อมูล]
สามารถร่ายคาถาโดยการปล่อยมานาออกมาจากร่างกายเพื่อสร้างเป็นก้อนกลุ่มและจากนั้นก็พูดชื่อของคาถามานาจะต้องเป็นองค์ประกอบธาตุของคาถา
“เข้าใจแล้ว… ทํานี้ก็ลองทําได้เลยสินะ?” เขาพึมพํากับตัวเองและผลักมานาที่ฝ่ามือเพิ่มขึ้นซึ่งจากนั้นก็เทใส่ลงไปในธาตุ“ลูกศรเปลวเพลิงแห่งปฐพี่” ไอเซ็นพูดและมองดูธาตุเปลวเพลิงแห่ง ปฐพี่เติมเต็มเข้าไปยังมานาจนกระทั่งเปลี่ยนเป็นลูกศรแบบเดียวกับที่เขาเพิ่งทําขึ้นเมื่อครู่
ลูกศรลอยอยู่เหนือฝ่ามือไอเซ็นและเขาก็สามารถควบคุมได้อย่างปกติที่ทําโดยไม่ต้องใช้บทย่อของคาถาเลย
และทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะยอดเยี่ยมและน่าอัศจรรย์อย่างมากต่อไอเซ็นไม่ว่าจะด้วยวิธีใดแต่ทว่า… ไอเซ็นไม่ใช่นักสู้แต่กําเนิดและไม่เคยจะเป็น ดังนั้นเขา จึงต้องการค้นหาการใช้ประโยชน์จากธาตุชนิดนี้เพื่อให้เขาน่าจะทําอะไรใหม่ ๆ ขึ้นมาได้ขณะทํางานฝีมือ ถึงแม้ว่าตอนนี้จะยังไม่มั่นใจก็ตามว่าจะใช้ประโยชน์อะไรจากมันได้บ้างก็ตาม
แต่ในทางตรงกันข้ามมันก็ยังพอมีทางอยู่นี่ใช่ไหม? ไม่ว่าอย่างไรธาตุนี้ถือเป็นธาตุพิเศษที่ไอเซ็นได้มาผ่านอาชีพ ของเขาในฐานะนายช่างฝีมือสารพัด
บางที่งานฝีมือที่ใช้สําหรับธาตุเปลวเพลิงแห่งปฐพี” อาจจะแสดงออกมาให้เห็นในอันดับที่สูงขึ้นก็ได้แพราะตอนนี้ไอเซ็นยังไม่เป็นการจะดึงประโยชน์ของมันออกมาใช้ให้มันเหมาะสมกับสาย อาชีพ
ดังนั้นไอเซ็นจึงเลือกที่จะอดทนรอและพยายามเพิ่มอันดับทักษะเวทมนต์ธาตุเปลวเพลิงแห่งปฐพี่จนกว่าจะได้มันแสดงความคุ้มค่าที่อดทนรอให้เขาได้เห็น
สําหรับตอนนี้ไอเซ็นเห็นว่าถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนกะกับเจี๊ยกแล้ว ดังนั้นเขาจึงไปปลุกเจี๊ยกโดยเรียกเขขาอยู่สอง สามครั้ง
“เอาล่ะทุกพร้อมออกเดินทางแล้วนะ?” ไอเซ็นถามหลังจากทําความสะอาดอุปกรณ์ครัวและเตรียมสําหรับการต่อสู้ ในวันถัดไปเรียบร้อยแล้ว
“พร้อมค่ะ!” บรีพูดด้วยความเบิกบานขณะที่เจี๊ยกเองก็พยักหน้า
“ก่อนจะไปผมขอคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวได้ไหมครับไอเซ็น?” มนุษย์วานรพูดและเดินไปยังข้างห้องขณะโบกมือ ให้ไปเซ็น บรียังคงเอียงหัวในความสับสนจากนั้นก็ยักไหล่ก่อนจะเริ่มตรวจ สอบว่าทุกอย่างที่พวกเขาต้องการได้อยู่ในกระเป๋าของเธอทั้งหมดแล้ว
“ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่า?” ไอเซ็นถามด้วยการขมวดคิ้วในความกังวลเล็กน้อย แต่เลี้ยกก็พยักหน้าเพื่อให้เขา คลายกังวล
“ครับ ไม่ต้องกังวลไป ทุกอย่างดีพร้อมครับแต่ผมแค่อยากบอกให้คุณรู้ วันในเกมวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายก่อนที่พรุ่งนี้ผมจะต้องตื่นไปทํางานน่ะครับและผมไม่แน่ใจว่าจะช่วยคุณไปจนถึงเลเวลที่คุณต้องการเพื่อทําภารกิจทันในวันนี้หรือเปล่า และการกลับไปเมืองนั้นด้วยเอ่อ… เมลโรใช่ไหมครับ?”
“ถูกต้องแล้ว…ฉันลืมเรื่องนั้นไปเสียสนิทเลย” ไอเซ็นพิมพ์และหลับตาครุ่นคิดขณะค่อย ๆ เกาเครา “ขอบใจนะ เจี๊ยกที่เตือนฉันเรื่องนั้น”
“ไม่เป็นไรครับ แต่นั่นยังไม่ใช่ประเด็นหรอกครับ ถ้าผมออกจากระบบผมจะต้องนอนอยู่แถว ๆ นี้และตกเป็นเป้า ทันทีที่ตื่นขึ้นมา แน่นอนว่าไม่ต้องพูดถึงสัตว์ป่าที่อยู่รอบ ๆ เลยครับ ใครก็ถูกฆ่า ตายได้ระหว่างที่หลับอยู่ผมรู้ว่าผมไม่ตายหรอกเพราะการป้องกันตอนออฟ ไลน์และตอนหลับ แต่ก็ยังกังวลอยู่ดี ถ้าเราไม่ได้ไปเมืองเมลโรก่อนที่ผมจะต้องไป คุณช่วยพาผมไปด้วยได้ไหมครับ? ผมจะออกจากระบบบนหลังยามิคุมะและให้มันแบกผมไปที่นั่นเอง มิฉะนั้นผมอาจจะหลงทางและไม่สามารถหาทางไปที่นั่นได้” เจี๊ยกอธิบาย และไอเซ็นก็พยักหน้าในความเข้าใจ
“ได้ ฉันจะจัดการให้เอง ไม่ต้องห่วงนะแต่ฉันก็หวังว่าฉันจะไปถึงเป้าหมายที่ตั้ง ไว้ก่อนจะหมดวันนี้นะอาจจะต้องหนักหน่อย แต่ด้วยความแข็งแกร่งของก็อบลินพวกนี้และค่าประสบการณ์ที่ฉันได้รับมาตลอดก็ยังพอมีความเป็นไปได้อยู่ แม้จะน้อยนิดก็ตาม และหากวันนี้เราทําไม่สําเร็จงั้นก็คงต้องพรุ่งนี้เช้า” ไอเซ็นอธิบาย และเจียกก็เอนกายมาข้างหน้าโค้งคํานับแสดงความขอบคุณ
“ขอบคุณนะครับไอเซ็น” เขาพูดและไอเซ็นก็ตบหลังเขาด้วยเสียงหัวเราะเบา
“ไม่มีปัญหาพ่อหนุ่มเราไปกันเลยไหม?”
MANGA DISCUSSION