โชคชะตาที่ล่วงหล่น - ตอนที่ 6 ทรราชในห้องแชท
ของขวัญซุปเปอร์คาร์ราคา 100 หยวน
[พวกนายมีสิทธิมาสั่งให้ฉันสุภาพด้วยเหรอ นายน่าจะเป็นจางฮุยหรือลู่หยวนสินะ] ปีศาจน้อยจินหลิงดูหยิ่งผยอง
แต่ความหยิ่งผยองนั้นยังมีคนที่หยิ่งยโสกว่า
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
5 ชิ้นต่อเนื่องราคารวม 500 หยวน
“วายร้ายจินหลิงคือใครกันนะ?”
หยินยี่พูดอย่างยั่วยวนเมื่อเห็นการกระทำของวายร้ายจินหลิง
[หลี่หงเฟย] วายร้ายจินหลิงพิมพ์ตอบ
“มันก็แค่นั้นเอง” ซองจุนส่งเสียงครวญคราง
หลี่หงเฟยเป็นรุ่นที่สองที่ร่ำรวยและมีนิสัยค่อนข้างเอาแต่ใจ
“อ้าวว หลีหงเฟยนั่นเอง!”
หยินยี่พูดอย่างมีความสุข “ขอบคุณซุปเปอร์คาร์ 5 คันจากหลีหงเฟยด้วยนะคะ”
“แม่วัวเธอแค่พูดขอบคุณทุกคนที่ส่งของขวัญให้เธอก็เท่านั้น” ซงชุนพูดอย่างไม่พอใจ
ความรู้สึกปลื้มใจที่หยินยี่ขอบคุณตอนที่เขาให้ของขวัญก็เริ่มจางหายไป
“มันเป็นเรื่องปกติ” จางฮุยปลอบใจ “ถ้านายจ่ายเงินให้เธอ 500,000 หยวนเธอก็พร้อมที่จะเรียกนายว่าสามี”
[อ้าว ซงชุนนายไม่ส่งของขวัญให้เธอแล้วเหรอ?] วายร้ายจินหลิงพิมพ์อย่างเย้ยหยัน
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
“วายร้ายจินหลิงส่งซุปเปอร์คาร์!”
หน้าจอ Live มีแจ้งเตือนขึ้นมารัวๆอีกครั้ง
หลี่หงเฟยส่งของขวัญรถซุปเปอร์คาร์มาอีก 5 คัน
“อาาา ขอบคุณมากพี่เฟย พี่สุดยอดมาก!” หยินยี่มีความสุขมากเธอแสดงท่าทีออดอ้อนทุกรูปแบบ
[หลี่หงเฟย นายสุดยอดมาก]
[ใช่ๆครอบครัวของพี่เฟยนั้นร่ำรวยมาก ถ้าเป็นฉันคงต้องอดอาหารเช้าเพื่อแลกกับการส่งของขวัญ]
ท้ายที่สุดแล้วนักเรียนในห้องส่วนใหญ่ล้วนอยู่ในชั้นเรียน
หลายคนเริ่มเยินยอทันที
[ฉันชอบนัดเจอกับพวกเพื่อนๆที่ Lamborghini บาร์ หยินยี่มีเวลาก็แวะมาได้เลยนะ ที่นี่มีการประมูลรถอยู่บ่อยๆเผื่อน้องจะสนใจ] ข้อความนี้แสดงถึงความขี้อวดของหลี่หงเฟย
[ระบบแจ้งวายร้ายจินหลิง ได้รับการอัพเกรดเป็นผู้ดูแลห้องถ่ายทอดสด]
“พี่เฟยฉันอัพเกรดให้คุณเป็นผู้ดูแลระบบ โปรดดูแลฉันด้วย” หยินยี่ยิ้มอย่างเบิกบาน
[ได้เลย!] หลี่หงเฟยพิมพ์ตอบ
[ถ้าพี่ว่างก็จะเข้ามาส่งซุปเปอร์คาร์ให้น้องบ่อยๆ ไม่เหมือนกระดาษชำระ1แผ่น ที่โดเนทให้แค่ผ้าพันคอเท่านั้น]หลี่หงเฟยกล่าว
“ไอ้บ้านี่มันหมายถึงฉัน” ซองซุนรู้สึกโมโหใบหน้าของเขาเริ่มแดงก่ำ
“ผู้หญิงหน้าเงิน!” จางฮุยกล่าว
มองดูกลุ่มคนใน Live ที่กำลังยกย่องหลี่หงเฟย
ทำให้จางฮุยและซงชุนรู้สึกอิจฉาขึ้นมา
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“ห๊ะ! มีคนส่งเรือยอร์ชให้หยินยี่นั่นมันราคาอันละตั้ง 1,000 หยวนเลยนะ นี่มันบ้าเกินไปแล้ว!” ซองชุนพูดอย่างตกใจและจ้องมองไปที่โทรศัพท์มือถือ
“เขาคือใครกัน ไม่น่าจะอยู่ในชั้นเรียนเดียวกับเรา เพราะไม่มีใครที่ร่ำรวยไปกว่าหลี่หงเฟย!” จางฮุยพูดอย่างสงสัย
และตอนนี้ในห้องแชทก็ระเบิดขึ้นอีกครั้ง
[สโนว์แมนคือใครกัน]
[โอ้โห เรือยอร์ชมันแพงมากๆเลยนะ]
[ใช่คนในชั้นเรียนเดียวกับเราหรือเปล่า? เขาอาจจะไม่เปิดเผยตัวก็ได้]
[แฟนของหยินยี่หรือเปล่า?]
[ไร้สาระ หยินยี่ยังไม่มีแฟน!]
ในวิดีโอถ่ายทอดสดหยินยี่ดูประหลาดใจ
แม้กระทั่งตอนนี้หยินยี่ก็ลืมที่จะกล่าวขอบคุณ
เธอแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง
เรือยอร์ชราคาตั้ง 1,000 หยวนเลยเชียวนะ!
“ขอบคุณนะพี่ชาย ขอบคุณมากพี่สโนว์แมนขอบคุณ… ” ในตอนนี้หยินยี่ไม่เพียงกล่าวแค่คำขอบคุณเหมือนก่อนหน้านี้ แต่เธอดูเหมือนว่าจะทำตัวไม่ค่อยถูก
อาจเป็นเพราะว่าตอนนี้เธอกำลังพยายามสร้างความประทับให้ให้กับสโนว์แมนเธอจึงค่อนข้างไม่เป็นธรรมชาติ
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
“สโนว์แมนส่งเรือยอร์ช!”
ใน Live มีข้อความแจ้งเตือนขึ้นอย่างรวดเร็วและบ้าคลั่ง
“เฮ้ยย!!” จางฮุยและซงชุนกระโดดขึ้นและพูดพร้อมกันว่า “ลู่หยวน,พี่ลู่ ได้ดู Live ของหลินยี่อยู่หรือเปล่า? มีคนโดเนทให้เธอถึง 10,000 หยวน โอ้พระเจ้า”
เวลานี้ห้องอื่นๆในหอพัก ก็ส่งเสียงกรีดร้องเช่นกัน
หอพักแห่งนี้เป็นหอพักของนักเรียนชั้นเรียนเดียวกับลู่หยวน
ห้องแชทระเบิดยิ่งกว่าเดิม
[บ้าไปแล้ว!! หมื่นหยวน]
[โอ้พระ หัวใจแทบวาย]
[สโนว์แมนคุณเรียนที่เดียวกับเราเปล่า เผื่อว่าอนาคตฉันจะชวนนายไปกินข้าว]
[ต้องไม่ใช่คนในชั้นเรียนของเราแน่ แต่น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีของหยินยี่ และความสัมพันธ์ต้องไม่ธรรมดา ไม่งั้นคงไม่กล้าโดเนทมากถึงขนาดนี้!]
“โอ้พี่สโนว์แมน หยินยี่คนนี้รู้สึกขอบคุณพี่มากจริงๆ อยากจะเข้าไปกอดพี่สโนว์แมนจริงๆเลย”
ในตอนนี้ดวงตาของหยินยี่เปล่งประกายอย่างเห็นได้ชัด เมื่อมองไปที่กล้องเธอดูน่ารักมากๆ เหมือนลูกแมวน้อยที่พร้อมจะขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของสโนว์แมน
[หยินยี่ บอกหน่อยสิว่าสโนว์แมนคือใคร]
[ใช่ๆบอกพวกเราหน่อย!]
“ฉันก็ไม่รู้ว่าพี่สโนว์แมนคือใคร หากใครรู้จักเขาช่วยบอกเขาทีว่าหยินยี่ชวนไปทานข้าวเย็น” หยินยี่ก็อยากรู้เช่นกัน
[อ่าว หยินยี่ไม่ได้รู้จักกับเขาเหรอ??]
[ไม่เป็นไร นี่เป็นเพียงของขวัญเล็กๆ น้อยๆเท่านั้น] ในที่สุดสโนว์แมนก็พิมพ์ขึ้นมา
[ฉันแค่อยากจะบอกกับทุกคนว่าการที่ร่ำรวยอยู่แล้วนั้น ไม่ได้หมายความว่าไม่มีคนที่รวยกว่าคุณ จำไว้ว่าอย่ารังแกเด็กและคนที่ยากจน และอย่าดูถูกใคร] สโนว์แมนพิมพ์อย่างต่อเนื่อง
“พูดได้ดีมาก!” จางฮุยและซงชุนตบต้นขาของพวกเขาด้วยความตื่นเต้น
“สโนว์แมนคนนี้เป็นรุ่นที่สองที่ร่ำรวยอย่างแท้จริง! ไม่เหมือนคนรวยบางคนที่ชอบดูถูกคนอื่น อย่างเช่นหลี่หงเฟย” จางฮุยพูดแบบใส่อารมณ์
“ใช่ๆ สโนว์แมนคือไอดอลของฉัน เขาเท่มาก” ซงชุนก็รู้สึกตื่นเต้นมากเช่นกัน
สิ่งที่สโนว์แมนทำราวกับว่าเขาจ่ายเงิน 10,000 หยวนเพียงเพื่อต้องการที่จะบอกกับทุกคนว่าอย่าดูถูกคนอื่น
ในช่องแชทตอนนี้มีแต่คนกล่าวชมเชย
[พี่ชาย พูดได้ดีมาก]
[ใช่ๆพี่ชาย ต้องเป็นลูกหลานของตระกูลชนชั้นสูงแน่ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถทำแบบนี้ได้]
[พี่เขาต้องเป็นคนไม่ธรรมดาแน่ๆ]
หลังจากที่หลี่หงเฟยเงียบไปเป็นเวลานาน
“เกิดอะไรขึ้นเหรอหยินยี่ ฉันได้ยินมาว่ามีคนให้ของขวัญ?”
ทันใดนั้นเองก็มีผู้หญิงอีกคนเข้ามาในวิดีโอถ่ายทอดสด
เธอเป็นเด็กผู้หญิงเหมือนกันและเธอก็สวยมากด้วย
แต่ว่าความสวยของผู้หญิงคนนี้ต่างจากหยินยี่
หยินยี่ดูน่ารักน่าถนุถนอม แต่ผู้หญิงคนนี้ตัวเล็กท่าทางดูตุ้งติ้ง
“นั่นมันหลี่เมิ่งเหยานี่!” ทันทีที่จางฮุยเห็นหญิงสาวเขาก็พูดเสียงดังขึ้นมา
ใช่แล้ว ผู้หญิงคนนี้คือหลี่เมิ่งเหยาแฟนเก่าของลู่หยวน
ลี่เมิ่งเหยาและหยินยี่อาศัยอยู่ในหอพักเดียวกัน
ในตอนแรกของการถ่ายทอดสดของของหยินยี่ หลี่เมิ่งเหยาไม่ได้สนใจ แต่เพราะตอนนี้มีคนมากมายดูการถ่ายทอดสดอยู่
เมื่อเธอได้ยินหยินยี่กล่าวคำขอบคุณสโนว์แมนอย่างต่อเนื่อง หลี่เมิ่งเหยาก็อยากรู้อยากเห็นและโน้มตัวเข้ามา
“โอ้โห ใครกันที่ส่งเรือยอร์ชให้เธอตั้ง 11 ลำ”
ใบหน้าของหลี่เมิ่งเหยาเปลี่ยนไปทันทีแสดงให้เห็นถึงความประหลาดใจและความอิจฉา
เรือยอร์ช 11 ลำนี่มีมูลค่ามากถึง 11,000 หยวน!
“พี่สโนว์แมนของฉัน” นิ้วชี้ของหยินยี่ชี้แก้มทั้งสองของเขาพร้อมส่ายหัวไปมาอย่างน่ารัก
“สโนว์แมนคือเพื่อนคนไหน” หลี่เมิ่งเหยาอดไม่ได้ที่จะถาม
หลี่เมิ่งเหยาคิดว่าสโนว์แมนคือเพื่อนของหยินยี่ เพราะถ้าไม่ใช่เพื่อนกัน เขาคงไม่กล้าที่จะโดเนทเยอะขนาดนี้
จริงๆแล้วนี่เป็นการ Live ครั้งแรกของหยินยี่
“เปล่า ฉันเพิ่งเจอพี่สโนว์ครั้งแรก” หยินยี่ตอบตามความจริง
“ห๊ะ?!”
ทันใดนั้นหัวใจของหลี่เมิ่งเหยาก็เต้นรัว
ให้ 11 เรือยอร์ชกับคนที่เพิ่งเจอ? สโนว์แมนนี่รวยหรือโง่กันแน่!
“พี่สโนว์แมนยังอยู่ไหมคะ”
จู่ๆ หลี่เมิ่งเหยาก็ถามกล้อง
ในช่องแชทสโนว์แมนเงียบอยู่เป็นเวลานาน
“อยู่” ในที่สุดสโนว์แมนก็ตอบกลับมาสั้น ๆ
“อา พี่สโนว์แมนคุณกลับมาหาฉันแล้ว ดีใจจังเลย!” หลี่เมิ่งเหยา จับมือของเธอไว้ที่หน้าอกเธอดูมีความสุขมากและพูดว่า “พี่สโนว์แมนถ้าฉันเปิด Live ด้วยคุณจะเข้ามาดูช่องของฉันไหม”
“หลี่เมิ่งเหยาเธอต้องการที่จะหลอกเงินสโนว์แมนแน่ๆ!” ซงชุนพูดอย่างโกรธ ๆ
“ลู่หยวน นายโชคดีมากที่แยกทางกับเธอไป!” จางฮุยยังกล่าวอย่างขุ่นเคือง
สโนว์แมนไม่ได้ตอบอะไร
[คุณมีแฟนหรือยัง] สโนว์แมนถามอย่างกะทันหัน
“อา?”
หลี่เมิ่งเหยาตกใจกับคำถามหลังจากนั้นก็ส่ายหัวพร้อมกับแสดงรอยยิ้มที่ดูไร้เดียงสา “พี่ชายฉันยังไม่มีแฟนหรอก พี่นี่ชอบพูดเล่นจริงๆ”
“หลี่เมิ่งเหยาทำไมเธอถึงตอบว่าไม่มีแฟนล่ะ เธอเพิ่งเลิกกับลู่หยวนไปคบกับตู้เหลียงไม่ใช่เหรอ?!” หยินยี่ดูเหมือนจะไม่พอใจเล็กน้อย
ผู้หญิงมักเป็นแบบนี้ บางทีก็ไม่ชอบใจกัน
หยินยี่ฟังหลี่เมิ่งเหยาพูดแล้วรู้สึกไม่พอใจ เธอโกหกว่าเธอไม่มีแฟนหวังที่จะหลอกลวงสโนว์แมน หยินยี่พูดออกไปแบบนั้นเพื่อตั้งใจที่จะหักหน้าลี่เมิ่งเหยา
ท้ายที่สุดแล้วมิตรภาพที่แท้จริงระหว่างเด็กผู้หญิงก็หาได้น้อยมาก
“อ้อ ฉันกับตู้เหลียงเราเพิ่งรู้จักกันและเราเป็นแค่เพื่อนกัน ส่วนลู่หยวนฉันเลิกกับเขานานแล้ว!” หลี่เมิ่งเหยาหน้าแดงและรีบอธิบาย
ตอนนี้เธอรู้สึกอายที่ถูกหยินยี่เปิดเผย เธอจึงหันกล้องกลับไปที่หยินยี่เช่นเคย
“พี่สโนว์แมนยังอยู่ไหมคะ”
ในช่องถ่ายทอดสดหยินยี่ตะโกนออกมาว่า “เขาออฟไลน์ไปแล้ว!!”
ตอนนี้ในหอพักชายห้อง 306 ลู่หยวนโยนโทรศัพท์มือถือ oppo ของเขาทิ้งและนอนหงายอยู่บนเตียง เขารู้สึกเจ็บที่หัวใจอย่างอธิบายไม่ถูก