โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง - ตอนที่ 28 พ่อที่สง่า

ฮัวเทียนหลันพลิกตัวแล้วกดลง กลิ่นแอลกอฮอล์ที่รุนแรงทำให้อันรันเมาเล็กน้อย เขาพูดเบาๆ : "มู่เหว่ย แต่งงานกับฉันเถอะ! "

อันรันพยายามอย่างหนักที่จะจับมือของฮัวเทียนหลัน แต่เขาก็แข็งทื่อ จากนั้นร่างกายของฮัวเทียนหลันก็ค้างไป

แต่งงาน……เธอแต่งงานกับฮัวเทียนหลันแล้ว แต่ในใจของฮัวเทียนหลัน แต่งงานจริงๆ คืออยากแต่งกับมู่เหว่ย

ผู้คนในเมือง Z พูดถูก เธอเป็นคนตลก เป็นเรื่องตลกที่น่าสงสารที่สุดเรื่องหนึ่งในเมือง Z

หลังจากที่ฮัวเทียนหลันหลับไป อันรันก็ผลักเขาออกจากร่างของเธอ ในที่สุดก็ถอดเสื้อผ้าให้ออกให้เขา

หลังจากห่มผ้าห่มให้ฮัวเทียนหลันแล้ว เธอก็ถอนหายใจยาวๆ ด้วยความโล่งอกและนั่งลงบนพื้น

บนเตียงไม่มีที่สำหรับเธอ เธอพูดอย่างเงียบๆ เมื่อมองไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของผู้ชายคนนี้ที่กำลังหลับอยู่ : "เทียนหลัน คุณไม่ใช่ถามฉันว่านี่เป็นครั้งแรกใช่ไหม? ตอนนี้ฉันจะบอกคุณ ฉันไม่ใช่ ฉันถูกคนเลวคนนึงนำครั้งแรกของฉันไปแล้ว คนเลวคนนั้นคือคุณ ตอนนั้นคุณเมาพอๆ กับตอนนี้ที่ไม่มีสติเลย"

เธอพูด เบ้าตาแดงเล็กน้อย เธอสูดจมูกอย่างแรง เพื่อระงับความเศร้าในใจ : "ต่อมาฉันพบว่าฉันท้อง แต่คุณมีมู่เหว่ย ฉันไม่รู้ว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นคุณถึงจำฉันไม่ได้แล้ว แต่คุณรู้ไหม? คุณมีลูกที่น่ารักมาก ชื่อลั่นลาน ตั้งแต่เด็กๆเธออยากมีพ่อ แต่กลัวว่าฉันจะเสียใจ แต่ก็ไม่พูดออกมาเลย"

อันรันเปิดกล้องโทรศัพท์ ถ่ายรูปที่หล่อที่สุดของฮัวเทียนหลัน แล้วส่งให้ป้าเฉิน : "ป้าเฉิน รบกวนเอาให้ลั่นลานดูหน่อยค่ะ อยากไม่อยากมีพ่อที่หล่อแบบนี้! "

ป้าเฉินพาลั่นลานเข้านอนนานแล้ว พรุ่งนี้เช้าถึงจะตอบกลับ

เธอวางโทรศัพท์ลง ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือผิดที่ให้ลั่นลานดูฮัวเทียนหลัน

ถึงอย่างไรเขาก็เป็นพ่อของลั่นลาน แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนในชีวิตก็ตาม แต่ลั่นลานก็ยังคงปรารถนาที่จะได้เห็นเขา

อันรันนอนลงบนโซฟา แต่ทันใดนั้นฮัวเทียนหลันก็พลิกตัวและส่งเสียงพึมพำอย่างคลุมเครือ

อันรันยิ้มอย่างขมขื่น แม้ว่าจะไม่ได้ยินสิ่งที่ฮัวเทียนหลันพูด แต่ชายคนนี้อาจเรียกชื่อมู่เหว่ยอีกครั้ง

เธอไม่เข้าใจจริงๆว่าอะไรทำให้ฮัวเทียนหลัน ซึ่งไม่หวั่นไหวกับการล่มสลายของภูเขา ดังนั้นจึงดื่มเหล้ามาหนักขนาดนี้

จู่ๆ อันรันก็รู้สึกปั่นป่วนในใจ และการอยู่ร่วมห้องกับผู้ชายคนนี้ที่เอาแต่เรียกชื่อผู้หญิงคนอื่นทำให้เธอรู้สึกหดหู่ใจมาก

เธอลุกขึ้นยืน เดินไปที่ข้างเตียงของฮัวเทียนหลัน หยิบโทรศัพท์ที่เพิ่งทำหล่น เตรียมจะออกไปเปลี่ยนบรรยากาศ

แต่ฮัวเทียนหลันก็ลืมตาขึ้น เมื่อเขาเห็นใบหน้าตรงหน้าเขาที่เปลี่ยนไปจากมู่เหว่ยเป็นอันรันเขาก็ขมวดคิ้ว พูดอย่างเย็นชา :

"เธอจะทำอะไร! "

"ฉัน……"

"ไปนอนที่โซฟา! "

คำพูดเย็นชาของชายคนนั้นทำให้หัวใจของอันรันเจ็บปวด ฮัวเทียนหลันหันหลังให้อันรันราวกับว่าไม่ต้องการเห็นเธออีก

อันรันรู้สึกว่าเธอกำลังจะหายใจไม่ออก และเห็นได้ชัดว่าเธอกำลังดูแลเขา เป็นห่วงเขา แต่ทำไมในเปลี่ยนมา ยังคงได้รับการปฏิบัติอย่างเย็นชา

คืนนี้อันรันนอนหลับจนลืมได้อย่างไร เช้ารุ่งขึ้นถูกป้า Ding ปลุกที่หน้าประตู

อันรันรู้สึกเพียงว่าร่างกายของเธอเจ็บ และจากนั้นเธอก็รู้ว่าเมื่อคืนเธอนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งด้วยความมึนงงและหลับไปบนพื้น

อันรันลุกขึ้นทำความสะอาดชั่วครู่แล้วเปิดประตูห้อง

ทันทีที่ประตูเปิดออก ป้า Ding ก็ขมวดคิ้วและปิดจมูกแล้วพูดว่า : "คุณนาย ทำไมถึงมีกลิ่นแอลกอฮอล์แรงขนาดนี้ล่ะ? "

อันรันอยู่ในห้องนี้มานาน เลยรู้สึกกลิ่นชาไปหมด

เธอกระซิบว่า : "คุณป้า Ding เทียนหลันดื่มมากเกินไปเมื่อคืน เปิดหน้าต่างให้ลมออกหน่อย ช่วยจัดบ้านให้เรียบร้อย ฉันจะเตรียมอาหารเช้าให้"

ป้า Ding มองไปที่อันรัน ด้วยสีหน้าซับซ้อนและพูดว่า : "ฉันเตรียมอาหารเช้ามาเกือบหมดแล้ว เหลือแต่ซุปในหม้อ คุณนายช่วยดูหน่อย"

การดูแลฮัวเทียนหลันตามปกติ อันรันทำได้แน่นอน

แต่ตอนนี้อันรันขอให้ป้า Ding ทำ ป้า Ding รู้ว่าอันรันไม่ใช่คนที่ชอบยุยงคนอื่น แต่ตอนนี้เธอปล่อยให้ตัวเองเข้ามาทำความสะอาด เหตุผลเดียวคือคุณชาย** ทำให้คุณนายเสียใจ

อันรันไปที่ห้องครัวเพื่อดูซุป ส่วนฮัวเทียนหลันก็ตื่นขึ้นด้วยเสียงถูพื้นรอบตัวเขา

เขาค่อยๆลืมตาขึ้น อาการปวดหัวจากอาการเมาค้างทำให้เขาขมวดคิ้ว ใช้เวลาสักพักก่อนที่เขาจะตื่น

เขาจำได้ลางๆ ว่าเมื่อคืนเขาดื่มมากเกินไป ราวกับว่ามู่เหว่ยดูแลเขาและช่วยพาเขากลับไปที่ห้องนอน

เขาจำสิ่งต่อไปจากนี้ไม่ได้แล้ว

เขาเหลือบมองไปรอบๆ และเห็นป้า Ding กำลังทำความสะอาดและพูดว่า: " ป้า Ding มู่เหว่ยล่ะ? "

ป้า Ding ขมวดคิ้วและพูดอย่างจริงจัง : "มู่เหว่ย มู่เหว่ยอะไร? เทียนหลัน คุณไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว คุณนายยังมีอะไรที่ไม่ดี ทำให้คุณหมกมุ่นอยู่กับดาราคนนั้น? "

ฮัวเทียนหลันขมวดคิ้ว เมื่อนึกถึงอันรัน

เมื่อนึกถึงข้อมูลที่เขาพบ เขารู้สึกว่าขมับเต้นรัว เขาพูดอย่างเคร่งขรึม : "ป้า Ding มีบางอย่างที่คุณไม่รู้ และฉันก็ไม่อยากพูด"

ฮัวเทียนหลันลุกขึ้นสวมชุดนอน และเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ

ตอนแปรงฟัน เขาถึงนึกขึ้นได้

ฟังจากความหมายของป้า Ding เมื่อคืนมู่เหว่ยไม่ได้มา

ในความทรงจำคนที่ดูแลเขา หรือว่าคืออันรัน?

ภาพของอันรันและมู่เหว่ยซ้อนทับอยู่ในความคิดของเขาและอารมณ์ที่อธิบายไม่ได้ก็ฉายผ่านดวงตาของฮัวเทียนหลัน