โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง - ตอนที่ 21 ขัดแย้ง

โชคดีที่ดวงตาของอันรันปรับเข้ากับความมืดได้อย่างรวดเร็ว และเธอเห็นว่าเงาดำนั้นคือฮัวเทียนหลัน เสียงกรีดร้องดังก้องอยู่ในลำคอถูกกลืนหายไป

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะหยุดนิ่งในตอนนี้ แต่เขาก็ยังคงรักษาการเอนตัวเล็กน้อย แขนของเขาก็เหยียดไปในทิศทางของเธอ เขากำลังจะทำอะไร?

ก้มลง……ตีเธอ?

ร่างกายของเขารวามกับว่ามีความทรงจำ เขาก็หดตัวลงไปที่โซฟาโดยไม่รู้ตัว

เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ทำให้เธอมีเงาทางจิตใจมากที่สุด ไม่ใช่บนเตียง แต่เป็นผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ

จากนั้นอันรันสังเกตเห็นว่าอุณหภูมิของห้องลดลงทันทีหลายองศา ใบหน้าของฮัวเทียนหลันดูไม่ดียิ่งขึ้น……

อันรันมีความไม่รู้จะทำอย่างไร เธอยั่วยุผู้ชายคนนี้ที่ไหน?

ฮัวเทียนหลันส่งเสียงอย่างเย็นชาทำให้อันรันตัวสั่นอีกครั้ง และแขนของเธอกดหน้าจอโทรศัพท์อย่างไม่ทันระวัง

"ma…..ma…..ma…..mama…..mom …..mummy….." ทันใดนั้นเสียงที่อ่อนวัยและคุ้นเคยก็ดังขึ้น ผลกระทบที่เกิดขึ้นในห้องที่เงียบและว่างเปล่า การที่จะระเบิดนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ฮัวเทียนหลันที่เดินไปที่เตียงรีบหันหน้ามาหรี่ตาและล็อกโทรศัพท์ของอันรันไว้…..

เหงื่อเย็นของอันรันไหลลงมาทันที จึงรีบปิดวิดีโอและออกจากอัลบั้มที่ซ่อนอยู่ และไม่ลืมอธิบาย : "ฉัน…..ฉันดูDouyinน่ะ….."

ฮัวเทียนหลันจ้องมองไปที่ใบหน้าที่ลุกลนอย่างเห็นได้ชัดของอันรัน จ้องมองเป็นเวลาหนึ่งนาทีเต็ม จากนั้นก็ค่อยๆหดตัวลง เมื่อมือของอันรันที่ถือโทรศัพท์แน่นจนชุ่มเหงื่อ

อันรันถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก

หลังจากที่ฮัวเทียนหลันเปลี่ยนชุดนอนแล้วก็นอนลง ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเขาจะยอมรับพฤติกรรมของอันรันที่จะนอนบนโซฟา และไม่ได้บังคับให้อันรันนอนบนเตียง อันรันก็มีความสุขเช่นกัน

ไม่นานอันรันก็ได้ยินแม้กระทั่งเสียงหายใจของฮัวเทียนหลัน เขาดูเหนื่อยมาก ท้ายที่สุดมู่เหว่ยก็เป็นคนที่เรื่องเยอะหาเรื่องวุ่นวายได้ตลอด

อันรันรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรง บังคับไม่ให้สนใจ ปิดเครื่องและเข้านอน

คราวนี้เห็นได้ชัดว่ามีอีกคนในห้องที่ทำให้เธอต่อต้านและตกใจและ เธอก็หลับไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากนอนหลับฝันดีจนถึงรุ่งเช้า อันรันมองไปที่เตียงตั้งแต่แรกเห็น หลังจากตื่นนอนเห็นเพียงผ้าปูที่นอนยุ่งๆ เหลืออยู่บนเตียง แล้วก็หัวเราะกับตัวเอง

สุดท้าย นี่เป็นเพียงโรงแรมชั่วคราวของฮัวเทียนหลันที่มากลางดึก ออกแต่เช้า มีครั้งไหนไม่เป็นแบบนี้?

แต่เพราะนอนหลับสบาย อันรันจึงยังคงอารมณ์ดีและไม่ได้รับผลกระทบมากนัก จากการไปของฮัวเทียนหลัน

เธออาบน้ำเสร็จ ใส่เสื้อยืดตัวยาวและลงไปชั้นล่างเพื่อทานอาหารเช้า เมื่อเธอเห็นป้า Ding เธอก็ยิ้มและทักทายป้า Ding

แต่ในวินาทีถัดมา รอยยิ้มบนใบหน้าของอันรันก็หยุดนิ่ง เพราะจู่ๆเธอก็สังเกตเห็นว่ามีคนพิเศษอยู่ตรงหน้าโต๊ะยาว

ฮัวเทียนหลัน! จริงๆแล้วเขาไม่ได้ไป!

อาหารเช้าเงียบมาก ฮัวเทียนหลันมักจะก้มลงไปกินโดยไม่พูดอะไรสักคำ

อันรันยังคงหุบปากเพื่อกิน แต่ในใจของเธอรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย นี่ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้นั่งทานอาหารเช้าด้วยกัน

เป็นเรื่องน่าตลกที่บรรยากาศน่าอายราวกับว่าพวกเขากำลังต่อสู้กับโต๊ะ

ฮัวเทียนหลันกินอย่างรวดเร็ว หลังจากที่เขาลุกขึ้นและออกไป อันรันก็ค่อยๆผ่อนคลายและเอนหลังลงบนเก้าอี้

จริงๆแล้วฮัวเทียนหลันยุ่งมากในวันธรรมดา ก็ใช้เวลาว่างกับมู่เหว่ยวันนี้อยู่บ้านเพื่อทานอาหารเช้าอย่างกะทันหัน อาจจะแกล้งทำหน้าที่ให้ป้า Ding และแม่สามีของเธอเห็น

อันรันหัวเราะกับตัวเอง และออกไปอย่างเป็นธรรมชาติ หลังจากเล่นเกมจบ

แต่แล้วดวงตาของอันรันก็เบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย เธอเห็นอะไร?

ฮัวเทียนหลันหยิบคอมพิวเตอร์ที่ป้า Ding หยิบให้ หันกลับมานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่น แล้วเริ่มทำงาน!

ฮัวเทียนหลันนั่งในตำแหน่งที่เขาสามารถมองเห็นสวนด้านหลัง และแสงแดดอันอบอุ่นกระทบตัวเขาทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนบนใบหน้าด้านข้างที่เย็นชาเสมอ

พระเจ้าประทานใบหน้าที่งดงามที่สุดให้ชายคนนี้!

อันรันดึงความคิดของเธอกลับมา หยุดคิดและหันขึ้นข้างบนไป

ถ้าคนสองคนไม่แตะต้องกัน ก็จะไม่มีความขัดแย้ง

แต่ในระหว่างที่กำลังจะขึ้นไปชั้นบนนั้น มีการหยุดชั่วคราวในการพิมพ์ และจากนั้นก็มีเสียงเคาะอย่างแรง อันรันตกใจมากจนไม่กล้าหันกลับไป มองเร่งฝีเท้าและรีบวิ่งเข้าไปในห้อง

อันรันเพิ่งจะนั่งที่โซฟา ยังไม่ทันได้หายใจ ประตูก็ถูกดันให้เปิดออกอย่างแรง ใบหน้าเย็นชาของฮัวเทียนหลันปรากฏต่อหน้าเธอ

จากนั้น เธอก็เข้าใจว่าทำไมฮัวเทียนหลันยังอยู่ที่บ้าน!

"ตอนบ่ายกลับไปที่บ้านเก่าเพื่อทานอาหารเย็น ให้ป้า Ding พาคุณไปแต่งตัว อย่าทำให้ฉันอับอาย! "

ฮัวเทียนหลันทิ้งคำพูดเหล่านี้ และหันไปเปิดประตูออกไป ปล่อยให้อันรันนั่งที่เดิม อารมณ์ดีในตอนเช้าก็ถูกปัดทิ้งไป

เมื่อกี้ตอนกินอาหารเช้า มีเวลามากมายที่จะบอกเธอ ทำไมถึงเลือกที่จะปิดประตูห้องและบอกเธอหลังกินข้าวเสร็จ?

แต่แล้วเธอก็ยิ้มกว้าง ผู้ชายคนนี้ไม่เป็นแบบนี้เสมอไป?

ป้า Ding พาอันรันไปที่ร้านเสริมสวยระดับไฮเอนด์ที่สุดในเมือง และทำจัดการทำความสะอาดจากภายในสู่ภายนอก

เมื่อเห็นตัวเองที่ได้รับการฟื้นฟูในกระจก ดวงตาของอันรันมีความคาดหวังเล็กน้อย

เธอในแบบนี้ ผู้ชายคนนั้นจะชอบไหม?