แม่มดสาวมุ่งผึ้ง ตอนที่ 33 เผามัน

 

ตอนที่ 33 เผามัน

 

ฮันเปาเม่ยไม่สนใจคํากล่าวของเขา แต่เธอก้มหน้าลงเพื่อกล่าวกับตุ๊กตาเวทมนตร์ว่า

 

“รออะไรอยู่อีก? รีบไปจัดการสิ!”

 

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ…”

 

หลังจากสิ้นเสียงของแม่มดสาว เจ้าตุ๊กตาเวทมนตร์ก็พุ่งตัวไปข้างหน้าตามคําสั่งอย่างรวดเร็ว โดยร่างอันบอบบางนั้นหมุนรอบตงเทียนกับตันหลี่หมิงเป็นทรงกลมด้วยความเร็วสูงสุดและทันใดนั้นเจ้าตุ๊กตาเวทย์มนตร์ได้เงยหน้าขึ้นพ่นกลุ่มควันหนาทึบขึ้นไปในอากาศ

 

โดยอากาศสีดําที่อยู่บริเวณนั้นมีลักษณะเหมือนหยดหมึกที่ถูกหยดลงไปในน้ํา ซึ่งแพร่ไปในอากาศอย่างรวดเร็วและในที่สุดบรรยากาศณ.จุดนั้นก็กลายเป็นมิติพิศวงที่มีความซับซ้อนอย่างน่าอัศจรรย์

 

หลังจากนั้นชั้นบรรยากาศที่น่าหวาดกลัวนี้ก็แผ่ขยายออก เป็นวงกว้างที่มีรัศมีประมาณหนึ่งเมตรและเริ่มหมุนตัวอย่าง รวดเร็ว ส่งผลให้เกิดแสงสว่างเจิดจ้าที่สามารถทําให้ผู้คนรู้สึกแสบตาได้

 

จากนั้นเส้นใยสีดําที่มีความแข็งแกร่งก็โผล่ออกมาจากกลุ่มหมอกควันที่มีแสงเจิดจ้าและมัดร่างของตงเทียนกับดวงวิญญาณของต้นหลี่หมิงไว้ด้วยกัน

 

ขณะนั้นแม้ตงเทียนจะพยายามร่ายคาถาเพื่อทําลายเส้นใยสีดําแห่งเวทย์มนต์ที่รัดตัวเขากับดวงวิญญาณชายกลางคนอยู่ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาเลย

 

และวิญญาณของตันหลี่หมิงที่รู้สึกหวาดกลัวได้พยายามดิ้นรนเช่นเดียวกัน โดยเอื้อมมือไปดึงเส้นใยสีดํานั้น แต่น่าเสียดาย…แม้ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถสัมผัสเส้นใยสีดํานั้นได้

 

“นี่อะไร ปล่อยฉันนะอาจารย์! อาจารย์ช่วยผมด้วย!”ตันหลี่หมิงร้องขอความช่วยเหลือจากอาจารย์ชื่อฮาน

 

“พวกเธอทําบ้าอะไร?” ชื่อฮานกล่าวยังหงุดหงิด

 

“เปาจ่อล้างแค้นตาแก่นั่นเลย!” ฮันเปาเม่ยกล่าวกับผีเด็ก

 

เปาจ่อตระหนักดีว่าเส้นใยสีดํานี้มีพลังมากเพียงใด เพราะมันสามารถทําให้เขายอมจํานนต่อแม่มดสาวในตอนที่แม่มดตนนี้ต้องการใช้พลังของเขาแลกเปลี่ยนกับความสิ้นหวังของหญิงสาวที่ป่วยหนักเมื่อเดือนก่อน

 

ตอนนี้เปาจ่อที่ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว เขาจึงจ้องมองไปยังวิญญาณของต้นหลี่หมิงที่อยู่ไม่ไกลนักและต่อว่าอย่างรุนแรงว่า

 

“ตันหลี่หมิง! มึงฆ่ากู!…กูจะล้างแค้นให้สาสม!”

 

“เปาจื่อ…เปาจื่อ…ฉันไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ..ฉันไม่มีทางเลือกอื่น ถ้ามีฉันคงไม่ฆ่าเธอ!” ตันหลี่หมิงแก้ตัว

 

“กูไม่สน! เอาชีวิตกูคืนมา!”

 

“ฉันขอโทษ…ฉันขอโทษ!…ฉันจะคืนให้!”

 

ในส่วนลึกตันหลี่หมิงรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เขาได้ทําลงไปไม่เช่นนั้น มิฉะนั้นเขาคงไม่ฆ่าตัวตายหลังจากถูกหลอกหลอนได้เพียงห้าวัน

 

ในบรรดาการกระทําที่เลวร้ายเหล่านั้น เด็กคนอื่นเสียชีวิตด้วยอาการปวยแต่มีเพียงเปาจื่อเท่านั้นที่ถูกฆ่าด้วยมือของเขาเอง ดังนั้นเมื่อได้เผชิญหน้ากับคําถามที่ไม่หยุดยั้งของเด็กน้อย ทําให้เขาถึงกับต้องยอมแพ้

 

“โอเค! สัญญาแล้วนะ” ฮันเปาเม่ยร้องตะโกนด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ทันที

 

ทันใดนั้นกลุ่มควันสีดําก็หมุนวนด้วยความเร็วสูงสุดอีกครั้ง และเส้นใยสีดําอันทรงพลังก็ลอยกลับไปหาแม่มดสาว ขณะที่ไม่ทราบว่าเธอเคลื่อนตัวมาใกล้พวกเขาตั้งแต่เมื่อใด

 

โดยในจังหวะนั้นทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์พบว่ามีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับดวงวิญญาณของเปาจ่อที่ยืนอยู่ด้านข้างฮันเปาเม่ย

 

“เปาจื่อ!…ทําไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้…” ตงเทียนร้องอุทานออกมาพร้อมกับจ้องมองไปยังเปาจื่อด้วยอาการอ้าปากค้าง

 

เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้วิญญาณของเปาจอได้กลายเป็นปีศาจร้ายไปแล้ว แต่เหตุใดตอนนี้เขาจึงกลายร่างเป็นวิญญาณบริสุทธิ์ในพริบตา!?

 

ทันใดนั้นซื้อฮานก็ร้องตะโกนขึ้นเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

 

“ตงเทียน! เกิดอะไรขึ้นกับวิญญาณของต้นหลี่หมิง?”

 

ตงเทียนหันหน้ากลับมาและมองไปรอบ ๆ เพียงพบว่าตันหลี่หมิงซึ่งเดิมเป็นเพียงวิญญาณธรรมดาได้กลายเป็นปีศาจร้ายไปแล้วในตอนนี้

 

เป็นฮันเปาเม่ยเองที่สับเปลี่ยนสถานะของดวงวิญญาณทั้งสองดวงนี้

 

“ตอนนี้วิญญาณของตันหลี่หมิงกลายเป็นปีศาจร้ายแล้ว! ฉันจัดการกับมันได้หรือยัง?”

 

แม้ว่าฮันเปาเม่ยจะเอ่ยถามพวกเขา แต่เธอก็ไม่ต้องการรอคําตอบ โดยในจังหวะที่กล่าวเช่นนั้นตุ๊กตาเวทมนตร์ก็ก้าวเดินผ่านหน้าของตงเทียนไปอย่างรวดเร็ว

 

จากนั้นมันได้ใช้มือที่แสนจะน่ารักของมันคว้าข้อเท้าของตันหลี่หมิงและลากเข้าไปในปากอย่างง่ายดายท่ามกลางเสียงกรีดร้องของตันหลี่หมิงที่ก้องกังวาน

 

“เธอกําลังทําอะไรอยู่?” ตงเทียนเอ่ยถามโดยไม่รู้ตัวว่าตนเองได้เอ่ยถามเช่นนี้ไปกี่ครั้งแล้ว

 

“ทําไม?คุณต้องการช่วยปีศาจอย่างนั้นหรือ? ฮันเปาเม่ยถามกลับทันที

 

ตงเทียนมีอาการตกตะลึงในทันที เนื่องจากภารกิจขององค์กรจิตวิญญาณคือการปราบปีศาจแล้วเขาจะช่วยปีศาจตนนี้ได้อย่างไร?

 

ทันใดมีเสียงเรอของเจ้าตุ๊กตาเวทมนตร์ก็ดังขึ้น

 

“เอ่อ… อิ่มแล้วขอรับนายท่าน”

 

“……” สีหน้าของตงเทียนเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกทันที

 

สะพรึง!!!

 

โอ้พระเจ้า! เจ้าตุ๊กตาตัวนี้สามารถเคลื่อนไหวได้และหัวเราะได้ มิหนําซ้ํายังสามารถกลืนกินปีศาจได้อีกด้วย!

 

จากนั้นความเงียบสงบก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายยุติลง

 

“ต้องขอโทษด้วยที่ตุ๊กตาของฉันกลืนปีศาจร้ายเข้าไปแล้ว…ว่าแต่ตอนนี้พวกคุณยังต้องการจับเปาจ่ออยู่หรือเปล่า? ฮันเปาเม่ยเอ่ยถาม

 

“ในเมื่อเด็กคนนี้กลายเป็นวิญญาณบริสุทธิ์แล้วเราก็หมดหน้าที่ แต่เราต้องจัดการกับเธอ! เธอเป็นใครกันแน่?” ตงเทียนกล่าวยังเคร่งเครียด

 

“จะรู้ไปทําไม? มันเกี่ยวอะไรกับพวกแกด้วย? อยากจะลองดีเหรอ?” แม่มดสาวเริ่มหงุดหงิด

 

“เก่งนักเหรอเราอ่ะ? ตัวแค่นี้ทําเป็นปากดี!” ตงเทียนโต้กลับขณะที่คิดว่า พวกเขามากันสองคนและมีทักษะการป้องกันตัวขั้นสูง ดังนั้นเด็กสาวคนนี้คงไม่สามารถสู้ตนเองได้อย่างแน่นอน

 

“ตงเทียนใช้ไฟเผาตุ๊กตาตัวนั้นเลย!” ซือฮานแนะนําพร้อมกับก้าวมาข้างหน้า

 

จากการสังเกตของเขาพบว่าฮันเปาเม่ย มักจะใช้ตุ๊กตาตัวนี้เพื่อโจมตีทุกครั้ง ดังนั้นตราบใดที่ตุ๊กตาถูกทําลายฮันเปาเม่ยก็ไม่มีอะไรน่ากลัว

 

ทันทีที่คํากล่าวของชื่อฮานจบลง จังหวะนั้นตงเทียนยังไม่ทันที่จะมีปฏิกิริยาตอบสนอง แต่ตุ๊กตาเวทมนตร์ได้หันหน้าไปมองผู้ที่เสนอความคิดด้วยสายตาดุร้าย ทําให้ซื้อฮานเกิดความรู้สึกหวาดกลัว

 

ขณะนี้ร่างของฮือฮานรู้สึกชาไปทั้งร่าง และโดยสัญชาตญาณเขาได้หยิบยันต์ไฟที่จุดประกายด้วยพลังจิตออกมาแล้ว โยนมันไปยังทิศทางของตุ๊กตาเวทมนตร์ทันที!